لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 12
عوامل متمایز کننده در MRI Contrast Agents
امروزه بعنوان عامل متمایز کننده در MRI مورد استفاده قرار می گیرند.
در 15 سال قبل هدف اصلی دانشمندان گسترش نشانه گذاری و پاسخی برای اساسی برای گسترش حساسیت بالای بود.
از نشانه گذاری آلبومین سرم انسان برای توسعه عوامل آنژیوگرافی و تشخیص مولکولهایی با غلظت های کم استفاده می شود.
با روشهای مختلف می توان سلول هایی که در MRI قادرند با Gd کی لیت بسازند را مشخص کرد. نهایتاً با ویژگی تغییر جهت پارامغناطیسی کمپلکس می توان یک سری جدید عوامل متمایز کننده (CA) که مبنی بر انتقال سیگنال مولکول آب و ویژگی تبادل پروتونهای CA و واکنش بین مولکولهای آب با لانتایند بهره برداری کرد.
تفکیک فضایی بسیار عالی و ظرفیت برجسته بافت های مختلف، موفقیت گسترده در زمینه MRI را در تشخیص های پزشکی بوجود آورده اند.
تمایز در MRI در نتیجه یک تأثیر و تأثر فاکتورهای زیادی از کمپلکس که شامل رابطه زمان های آسایش و و دانسیته پروتون بافتها و پارامترهای مفید دیگر می باشند.
تمایز در MRI می توان بوسیله عامل متمایز کننده مناسب افزایش پیدا کند. در واقع این نشان می دهد که عوامل متمایز کننده باعث تغییر سرعت آسایشی پروتون آب می شود که این اطلاعات فیزیولوژی همراه با این CA ها برتر از تفکیک آناتوی معمولی بدست آمده در غیاب CA هستند.
CA ها بطور وسیع در پزشکی برای تشخیص اندام تخریب شده و شکستگی سد مغزی – خونی رو عوامل ناهنجار در تصفیه کلیه و جریان خون در بافتها مورد استفاده قرار گیرند. از کاربردهای دیگر می توان نشانگذاری تومور را که پیوسته تحت گسترش قرار دارد نام برد.
هر روز حدود 35% معالجات MRI ، از CA ها استفاده می شود. برخلاف CAهای مورد استفاده در مغز نگاری کامپیوتری و درمانهای هسته ای، CA های MRI بطور مستقیم در تصویر مشخص نیستند. CA ها روی زمانهای آسایش پروتونهای آب و در نتیجه روی شدت سیگنال NMR تأثیر می گذارند.
بطور کلی هدف CA ها کاهش برای دستیابی به یک سیگنال شدید در زمانهای کوتاه و نسبت سیگنال به نویر بهتر و تنها با یک اندازه گیری است.
CA هایی که مشخصاً برای دستیابی به یک سیگنال شدید در زمانهای کوتاه و نسبت سیگنال به نویر بهتر و تنها با یک اندازه گیری است.
CA هایی که مشخصاً را کاهش می دهند مثبت و آنهایی که تأثیری بیشتری روی دارند. منفی گویند. الکترونهای جفت نشده بطور قابل ملاحظه ای و را کاهش می دهند. بنابراین بیشتر روی کمپلکسهای فلزی پارامغناطیس تحقیقات به عمل می آید.
در بین یونهای فلزی پارامغناطیس فلزات واسطه یا فلزات لانتانید تحقیقات به عمل می آید.
حال ما توجه مان را روی که فلزی از سری لانتانید است متمرکز می کنیم زیرا دارای خاصیت پارامغناطیس بالا و ویژگی های مناسب در مدت آسایش الکترونی است.
این فلز هیچ وظیفه فیزیولوژی مشخصی در بین جانداران ندارد و بعنوان یون آزاد اسمیت بالایی در حدود دارد بهمین دلیل استفاده از لیگاندهایی تا تشکیل کی لیت پایدار با یونهای لانتانید دهند بسیار مهم و ضروری است.
میل ترکیب بالایی با بعضی از پلی آمینوکروکسیلیک اسیدها (حلقوی یا خطی) باعث کمپلکس های پایداری (بالاتر از می شود.
اولین CA مورد استفاده در پزشکیG d DTPA بوده که بیشتر از 10 سال تحت آزمایشات پزشکی بر روی 20 میلیون بیمار قرار گرفته است. Gd های دیگرGd-DOTA و Gd DTPA-BMA و Gd-HPDO3A می باشند. این CA ها ویژگی های مشابه در مورد سرعت دارویی دارند. زیرا آنها در خون خارج سلولی توزیع می شوند و از راه صافی خوشه ای حذف می شوند. این CA ها برای تعیین جراحات ناشی از شکستگی سد مغزی – خونی مفیدند.
دو مشتقلG d DTPA ، Gd BOPTA و Gd-EOB-DTPA هستند. علاوه بر می توان و نیز استفاده کرد. مانع اصلی رابطه بین پایداری این کمپلکهاست.
یک فلز لازم و ضروری است زیرا با تغییر شکل ساختار بیولوژیکی، یونهای با بازدهی بالا جدا می شوند. ولی ناپایداری فرمهای طراحی کی لیت های را مشکل می‌سازد.
دانلودتحقیق درمورد عوامل متمایز کننده در MRI 12 ص