مقدمه: نگاهی به تاریخچه رنگرزی
شناخت انسان از رنگ حداقل به سه تا چهار هزار سال پیش از میلاد مسیح برمی‌گردد.
انسانهای اولیه «پس از تهیه لباس، از خاک‌های رنگین یا عصاره گیاهان و میوه‌ها موادی به دست آوردند و جامه‌ها را با آن رنگ کردند و به این ترتیب لباس رنگی مخصوص برای فرمانروایان درست شد و هنر رنگرزی نیز در خدمت بشر قرار گرفت.» رنگرزی، یکی از هنرهای باستانی می‌باشد.
از همان ابتدای که انسان به خواص گیاهان و کانی ها پی برد با استفاد از رنگ دانه‌های موجود در طبیت مانند پوست گرد، حنا، خاک رس و غیر برای مشخص کردن رتبه و مقام خود به وسیله رنگ به دیگران اعلام موقعیت مینمود که از چه گروهی هستم و در جنگها بسیار کاربرد داشته است .
رنگ و رنگرزی نه تنها در ایران بلکه در هند و چین و مصر دارای پیشینه ای بسیار طولانی است. رنگرزی در ایران سابقه ای دیرینه دارد. پیش از اسلام به خصوص در دوره ساسانی، رنگرزان از احترام خاصی برخوردار بوده اند.
رنگرزی سنتی:
در شیراز و برخی دیگر از شهرهای استان فارس، کارگاههای متعدد رنگرزی با مواد ملونه طبیعی (گیاهی) وجود دارد که در این کارگاهها با بهره گیری از مواد رنگزایی همچون نیل، اسپرک، خوشک، روناس و ... و استفاده از دندانه هایی نظیر زاج سفید، زاج سیاه و زاج سبز، اقدام به رنگرزی خامه و ابریشم می کنند.
دانلود پاورپوینت رنگرزی سمینار درس ایمنی در صنعت- 14 اسلاید