دانلود اصلاح آفتابگردان زراعی 24 اسلاید

اختصاصی از یارا فایل دانلود اصلاح آفتابگردان زراعی 24 اسلاید دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

دسته بندی : پاورپوینت 

نوع فایل:  ppt _ pptx

( قابلیت ویرایش )

---

 قسمتی از محتوی متن پاورپوینت : 

تعداد اسلاید : 24 صفحه

اصلاح آفتابگردان زراعی Helianthus annus آفتابگردان زراعی.
عنا وین ویژگی های گل دورگ گیری مصنوعی وخود گرده افشانی دورگ گیری طبیعی اهداف اصول اصلاح و دو رگ گیری در آفتابگردان 1- ویژگی های گل آفتابگردان یک نبات بسیار دگرگرده افشان می باشد.
علت این امر وجود پدیده ای بنام عدم آمادگی همزمان اندام های نر و ماده گل برای تلقیح که اصطلاحا Dichogamy گفته می شود، می باشد.گل های بشقابی منفرد، به طور موثری پروتاندر (یعنی حالتی که پرچم زودتر از مادگی آماده تلقیح است) هستند و وضعیت کلاله در بالای بساک ها، عمل خود باروری را مشکل می سازد.
کنترل شدة ژنتیکی خود ناسازگاری در لینه های معین؛ از سوراخ شدن خامه توسط گرده جلوگیری کرده و باروری را انجام می دهد.
*ساختمان گل در آفتابگردان* آفتابگردان اساساً به وسیلة حشرات، گرده افشانی می شود.
زنبوران، بیشترین بازدید کنندگان گل در روزهای گرم و آفتابی محسوب می شوند.
گرده افشانی کمی به وسیلة باد صورت می گیرد.
گردة آفتابگردان نسبتاً سنگین و چسبنده است و اکثر گرده ها به صورت توده های پنج تایی یا بیشتر روی برگ ها و یا روی زمین می افتد.
به همین دلیل نمی توانند توسط باد منتقل شوند و عامل اصلی گرده افشانی حشرات به ویژه زنبور های گرده افشان می باشند.
گرده افشانی به وسیله حشرات گل در آفتابگردان از نوع کلاهپرک می باشد که در زراعت اصطلاحا به آن طبق(head) می گویند.گل ها در آفتابگردان به دو شکل دیده می شوند : 1 ـ زبانه ای شکل 2- لوله ای شکل گلهای زبانه ای شکل در حاشیه طبق و عمدتا زرد رنگ و تولید دانه ندارند.چون فاقد پرچم اند و مادگی آنها نیز تحلیل رفته است و نقش انها جلب حشرات می باشد.
گلهای لوله ای شکل گلهای کاملی هستند و تولید دانه می کنند.گلدهی از حاشیه طبق شروع شده و به سمت مرکز ادامه پیدا می کند به عبارتی در مراحل دانه بندی گیاه دانه های رسیده تر در بخش های کناری طبق دیده می شود.
طبق آفتابگردان، یک گل آذرین مرکب ترکیب شده از گلهای منفرد در یک صفحه بزرگ می باشد، که به وسیلة گلهای شعاعی احاطه می شود.
گلهای شعاعی طبیعتاً غیر جنسی می باشند، اما بعضی از آنها امکان دارد گرده تولید کنند.
گل های موجود در روی صفحه، کامل هستند که شامل گلبرگ ها و پنج بساک می باشند، که در لوله های مجزا متحد می شوند.
گل های موجود در روی صفحه، در دوایر متحدالمرکز منشعب از مرکز طبق مرتب می شوند و آنگاه گلدهی به میزان یک تا چهار ردیف در روز و از محیط به طرف طبق، پیش می رود.
مراحل موجود در رشد یک گل موجود درطبق گل نارس (A گرده در درون لوله بساک آزاد شده (B دراز شدن خامه وخارج شدن گرده (C جدا شده و پذیرنده و آماده گرده افشانی هستند لب های کلاله (D پذیرندگی کلاله پس از گرده افشانی کاهش می یابد (E .
2- دورگ گیری مصنوعی و خود گرده افشانی 2-1- وسایل مورد نیاز: اخته کردن والد ماده با پنس انجام می شود.
کارگران برای نوع پنس ها دارای سلیقه شخصی می باشند؛ در سال 1941، چاقویی را برای برداشت گلهای غیر ضروری توضیح داد که به وسیلة شکافتن یک جفت رویة پوششی پنس و نصب هر بخش در یک رشته چوبی، ساخته می شود.
جهت به دست آوردن شکل چاقو، لبة پنس با استفاده از یک تیغة کوچک، در

  متن بالا فقط قسمتی از محتوی متن پاورپوینت میباشد،شما بعد از پرداخت آنلاین ، فایل را فورا دانلود نمایید 

---

  لطفا به نکات زیر در هنگام خرید دانلود پاورپوینت:  توجه فرمایید.

• در این مطلب، متن اسلاید های اولیه قرار داده شده است.
• به علت اینکه امکان درج تصاویر استفاده شده در پاورپوینت وجود ندارد،در صورتی که مایل به دریافت  تصاویری از ان قبل از خرید هستید، می توانید با پشتیبانی تماس حاصل فرمایید
• پس از پرداخت هزینه ،ارسال آنی پاورپوینت خرید شده ، به ادرس ایمیل شما و لینک دانلود فایل برای شما نمایش داده خواهد شد
• در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون بالا ،دلیل آن کپی کردن این مطالب از داخل اسلاید ها میباشد ودر فایل اصلی این پاورپوینت،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
• در صورتی که اسلاید ها داری جدول و یا عکس باشند در متون پاورپوینت قرار نخواهند گرفت.
  
• هدف فروشگاه پاورپوینت کمک به سیستم آموزشی و رفاه دانشجویان و علم آموزان میهن عزیزمان میباشد. 
  

---

دانلود فایل  پرداخت آنلاین 

آفتابگردان 14 ص

اختصاصی از یارا فایل آفتابگردان 14 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 17

مقدمه

 خصوصیات گیاهی: آفتابگردان با نام علمی Helianthus annuus L . گیاهی است یکساله از تیره مرکبه Compositae که بصورت بوته ای استوار رشد می کند . طول دوره رشد آفتابگردان بسته به رقم و کلیه عوامل محیطی از 90 تا 150 روز می باشد . آفتابگردان ریشه مستقیم و توسعه یافته ای دارد که پتانسیل نفوذ آن در خاک به سه متر می رسد . پهنک برگهای که در معرض نور است همراه با خورشید تغییر جهت داده و همواره به حالت تقریباً عمود بر اشعه آفتاب قرار می گیرد . پهنک برگ هنگام صبح بسوی شرق ،‌هنگام غروب بطرف غرب و ظهر رو به بالا می باشد . گل آذین آفتابگردان طبق یا کپه ای است . لقاح به دلیل اینکه پرچمها زودتر بلوغ می یابد غالباً از نوع دگرگشنی است . میوه آفتابگردان نوعی فندقه است که در اینجا با دانه مترادف گرفته می شود . رنگ دانه از سفید تا سیاه با خاکستری خط دار و بسته به رقم تغییر می کند . هر چه درصد وزنی پوسته کمتر باشد درصد وزنی روغن بیشتر خواهد بود . سازگاری: آفتابگردان از نظر عکس العمل نسبت به طول روز بی تفاوت بشمار می رود ولی به نور فراوان نیاز دارد . آفتابگردان ریشه توسعه یافته ای دارد که گیاه را به خشکی مقاوم می سازد ، مشروط بر آنکه خاک عمیق بوده و تراکم و ساختمان خاک محدود کننده رشد ریشه نباشد . آفتابگردان به شوری خاک نسبتاً مقاوم است و در محدوده ای از اسیدیتیه خنثی رشد خوبی دارد . تناوب زراعی:موقعیت آفتابگردان در تناوب زراعی مشابه ذرت است و معمولاً بعد از بقولات علوفه ای بعنوان اولین یا دومین محصول وجینی کاشته می شود ، در صورت وجود و گسترش بیماریهای ریشه ای نبایستی با گیاهانی مانند نخود ، چغندر قند و سیب زمینی که بیماریهای ریشه ای مشابه دارد در تناوب قرار گیرد . مثالهایی از تناوب آن در شرایط آبیاری بشرح زیر است . علوفه چند ساله ـ پنبه ـ آفتابگردان ـ گندم ـ جو ـ آیش ـ شبدر ـ آفتابگردان ـ گندم ـ جو کود شیمیایی: تولید هر تن دانه آفتابگردان موجب خروج 40 تا 60 کیلو ازت ، 15 تا 33 کیلو اکسید فسفر( p2o5) و 75 تا 120 کیلو اکسید پتاسیم (K2o) از خاک می گردد . معمولاً ثلث تا نصب کود از ته را قبل از کاشت و بقیه را همراه با آخرین وجین مکانیزه به خاک اضافه و بلافاصله آبیاری می کنند . تاریخ کاشت: حداقل حرارت لازم برای جوانه زدن بذر آفتابگردان حدود 8 تا 10 درجه سانتیگراد در خاک است . معمولاً این حرارتها در خاک با رسیدن میانگین شبانه روزی حرارت هوا به 10 تا 15 درجه سانتیگراد تأمین می گردد . کنترل علفهای هرز: کنترل علفهای هرز با استفاده از علف کشها بسیار مطلوبست . از علف کشهایی که بصورت قبل از کاشت جهت کنترل بذر علفهای هرز مختلف در آفتابگردان قابل مصرف است می توان اپتام (Eptam) و تریفلور الین Ttifluralin را مورد اشاره قرار داد . این علف کشها را می توان قبل از پشته بندی روی خاک پاشید ، با دیسک تا عمق 10 سانتی متری با خاک مخلوط و سپس پشته بندی کرد . میزان مصرف اپتام 4 تا 5 لیتر از مولسیون 75 درصد و میزان مصرف تریفلورالین حدود 2/1 لیتر در خاکهای سبک ، 8/1 لیتر در خاکهای متوسط و 4/2 لیتر در خاکهای سنگین از امولسین 48 درصد می باشد . آفات و امراض: مهمترین آفت اختصاصی آفتابگردان در ایران پروانه دانه خوار آفتابگردان با نام علمی Homoeosoma nebulella است . لارو این پروانه به رنگ عمومی شکری و سر قهوه ای رنگ از برگ و گلها تغذیه و سپس به دانه حمله می کند . در هر حال می توان از سموم تیودان و دیازینون در دو نوبت یکی همزمان با تشکیل گلها و دیگری حجدود 10 روز بعد استفاده نمود . انهدام بقایای گیاهی آلوده از طریق سوزانیدن یا شخم بقایا جهت از بین بردن لاروها و شفیره های زمستان گذران مفید است . مؤثرترین روش مبارزه با این آفت استفاده از ارقام مقاوم است . حشرات دیگری که در ایران به آفتابگردان حمله می کند عبارتند از شب پره زمستانی ، سوسکهای گرده خوار و پروانه کار ادربنا . این آفت اهمیت اقتصادی زیادی ندارد . از بیماریهای مهم آفتابگردان در ایران می توان سفیدک داخلی وزنگ آفتابگردان را نام برد . عامل بیماری سفیدک داخلی قارچی است بنام Plasmopora helianthi که بوسیله خاک و بذر آلوده انتقال ،‌از طریق ریشه به نبات سرایت و بحال سیستمیک در می آید . مبارزه با این بیماری انتخاب بذر غیر آلوده ، ضد عفونی بذر با سموم قارچ کش مانند گرانوزان یا مرکوران به میزان 2 در هزار ، تناوب زراعی ، کندن و سوزاندن بقایای گیاهی آلوده و کشت ارقام مقاوم انجام پذیر است . عامل بیماری زنگ آفتابگردان قارچی است بنام Puccinia helianthi رشد و نمو این قارچ سب پیدایش لکه های برچسته و پراکنده ای به رنگ قهوه ای تیره در پشت برگها می گردد که در نهایت منجر به رد شدن و ریزش برگها می شود . مهمترین راه مقابله با این بیماری استفاده از ارقام مقاوم است . سمپاشی محصول با گل گوگرد یا ترکیبات قارچ کش دیگر در صورت اقتصادی بودن مؤثر است . برداشت:رسیدگی دانه ها بتدریج و از خارج طبق آغاز و بسمت داخل ادامه می یابد . برداشت

دانلود مقاله بررسی خصوصیات فیزیکی دانه‌ی آفتابگردان ارقام روغنی استان گلستان

اختصاصی از یارا فایل دانلود مقاله بررسی خصوصیات فیزیکی دانه‌ی آفتابگردان ارقام روغنی استان گلستان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تعداد صفحات : 23 صفحه        -       

قالب بندی :  word             

چکیده

      از جمله مهمترین محصولات استراتژیک مورد نظر بخش کشاورزی کشور دانه‌های روغنی مانند دانه آفتابگردان با سطح زیر کشتی حدود 100 و 10 هزار هکتار به ترتیب در ایران و استان گلستان و با میانگین عملکرد یک تن در هکتار می‌باشد. شناخت خصوصیات فیزیکی فندقه آفتابگردان می‌تواند در اعمال فرآیندهای مناسب در مرحله برداشت، انتقال، خشک کردن، جداسازی، پوست‌گیری، ذخیره سازی (انبارداری) و فرآورش نقش اساسی ایفا کند. در این تحقیق ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی دانه‌های آفتابگردان روغنی سه واریته پروگرس، هایسان33 و یوروفلور نمونه‌برداری شده از چهار مکان علی‌آباد، گلیداغ، کلاله و کالپوش واقع در استان گلستان شامل ابعاد محوری، میانگین حسابی قطر، میانگین هندسی ابعاد (قطر معادل)، ضریب کرویت، مساحت سطح، دانسیته واقعی، دانسیته ظاهری، تخلخل، وزن هزاردانه، حجم، رطوبت، میزان روغن دانه کامل، مغز دانه و پوسته آن بررسی شد. ویژگی‌های هندسی، ثقلی و شیمیایی دانه با استفاده از طرح کاملاً تصادفی و در چهار تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نمونه‌های مورد بررسی از نظر میزان طول، عرض، ضخامت، ضریب کرویت، مساحت سطح، میانگین هندسی ابعاد، میانگین حسابی قطر، حجم دانه، رطوبت، میزان روغن دانه کامل، مغز دانه و پوسته آن اختلاف معنی‌دار (01/0 P<) داشتند. نتایج نشان دادکه طول دانه‌های آفتابگردان از 800/8 تا 987/10، عرض از 35/4 تا 63/5، ضخامت از 695/2 تا 51/3، میانگین هندسی ابعاد (قطر معادل) از 65/4 تا 98/5 میلی‌متر، حجم دانه‌های آفتابگردان مورد آزمایش از 14/183 تا 59/364 میلی‌متر مکعب و مقدار رطوبت از4/5 تا 2/6 درصد متغیر می‌باشند. نتایج تجزیه واریانس مربوط به ویژگی‌های ثقلی دانه شامل وزن هزار دانه، دانسیته ظاهری (حجمی)، دانسیته واقعی و تخلخل همگی در سطح 1درصد معنی‌دار بودند. تأثیر تیمار نمونه روی تمامی خصوصیات شیمیایی آن معنی‌دار (01/0 P<) بود. میزان روغن نمونه یوروفلور گلیداغ (7/52 درصد) بیشینه و از آن نمونه‌ی پروگرس کالپوش (9/40 درصد) کمینه بود که افزایشی معادل 4/22 درصد نشان داد. نتایج نشان داد که بین وزن هزار دانه و ضریب کرویت دانه رابطه‌ای منفی و معنی دار در سطح 5 درصد (462/0- r =) وجود دارد.

کلیدواژه: دانه آفتابگردان، ویژگی‌های هندسی و ثقلی، خصوصیات شیمیایی

 مقدمه

دانه‌های روغنی پس از غلات، دومین ذخایر غذایی جهان را تشکیل می‌دهند. بر اساس گزارشات FAO میزان تولید روغن جهانی در طول سالهای 06- 2005 حدود 2 درصد افزایش یافته است که بیشترین میزان افزایش روغن نیز مربوط به روغن آفتابگردان می‌باشد. در ایران علیرغم وجود اراضی وسیع قابل کشت و زمینه‌های نسبتاٌ زیادی که برای تولید دانه‌های روغنی وجود دارد، هنوز هم بیش از 85 درصد از روغن مورد نیاز ازخارج (به ارزش تقریبی 647میلیون دلار در سال 1385) وارد می‌شود [1]. رویکرد به واردات در واکنش به عدم تعادل در عرضـه و تقاضای مواد غذایی به دلیل نوسانات درآمدهای ارزی نمی‌تواند یک سیاست پایــدار تلــقی گردد بنابراین باتوجه به اهمیت تامین امنیت غذایی در استراتژی بلند مدت 20ساله کشور، مسئولان دولتی درتلاشند تا با اجرای برنامه‌های توسعه‌ای و اعمال سیاست‌های حمایتی کشت دانه‌های روغنی و هم زمان با آن ظرفیت فرآوری را توسعه داده و از این نظر به مرز خودکفایی برسند. محور این برنامه‌ها در زمینه توسعه کشت آفتابگردان، کلزا، سویا و زیتون می‌باشد. دانه‌ی روغنی آفتابگردان (Helianthus annuus L.) از خانوادة Astraceae است که سطح زیر کشت آن در ایران و استان گلستان به ترتیب 100 و 10 هزار هکتار  با عملکرد یک تن در هکتار می‌باشد. استان گلستان با تولید 45 درصد دانه‌های روغنی کشور، برای چهارمین سال متوالی مقام نخست تولید این محصولات را در سال 1385 در بین استان‌های کشور به دست آورد. کسب این مقام با تولید 235 هزار تن محصول دانه‌های روغنی از سطح 130 هزار هکتار از مزارع استان به دست آمده است که از این میان از کشت آفتابگردان در سطح 6 هزار هکتار، حدود 8 هزار تن محصول برداشت شده است. بر اساس آخرین اطلاعات سرویس تحقیقاتی دپارتمان کشاورزی ایالات متحده در سال 06-2005 میزان مصرف دانه آفتابگردان از 52/7 به 84/9 میلیون تن افزایش یافته است و میزان مصرف جهانی روغن آن نیز از 23/13 به 67/16 میلیونه تن افزایش داشته است [24]. 

دانه آفتابگردان به عبارت صحیح‌تر تراکن نوع ویژه‌ای از میوه نا شکوفا تعریف شده است. دانه شامل پوست دانه، اندوسپرم و جنین است (شکل 1). پوسته نازک دانه سه لایه دارد که لایه داخلی و خارجی پارانشیمی و لایه میانی پارانشیم اسفنجی است. اندوسپرم غالبا شامل یک لایه سلول‌های آلرون است که به پوسته بذر چسبیده‌اند قسمت عمده جنین کوتیلدون است. کوتیلدون‌ها عمدتاً دارای پارانشیم نرده‌ای با سلول‌های حاوی روغن و اجزا درشت آلرون و کریستال‌های پروتئین می‌باشند. قاعده دانه گرد ون وک آن کشیده است و تقریبا 10 تا 15 میلی متر طول دارد در مقطع عرضی چهار وجهی به نظر می‌رسد. جزء خارجی پری کارپ یا پوسته‌ی مرکب دارای سلول‌های کشیده و رنگی می‌باشد و قسمت درونی از چندین لایه‌ی فیبری یا دیواره‌های به شدت مشبک تشکیل شده است. پوسته دیواره‌ی دانه یا تستا سفید است. اندوسپرم آفتابگردان تقریبا در موقع تشکیل جنین مصرف می‌گردد. به طور میانگین مغز آفتابگردان 70 درصد از کل وزن آن را تشکیل می‌دهد [2].

شکل 1- دانه آفتابگردان و پوسته آن.

روغن دانه آفتابگردان دارای کیفیت بسیار عالی برای نیازهای تغذیه‌ای  می‌باشد به طوریکه در سال‌های اخیر ارقام زراعی با درصد روغن بالا و خصوصاً دارای اسید اولئیک بالا نقش مهمی در زراعت این محصول داشته است. حدود 25 درصد وزن فندقة آفتابگردان را پوسته تشکیل می‌دهد وخصوصیات فیزیکی دانه می‌تواند راهنمایی برای بازاریابی، تسهیل در استخراج روغن و تعیین شرایط بهینة عملیات واحد کاهش اندازه در کارخانجات روغن‌کشی از آفتابگردان روغنی باشد. حمل و نقل دانه‌های روغنی به لحاظ پراکندگی مناطق تولید در سطح کشور از موارد مهم و تاثیر گذار بر هزینه های تولید روغن نباتی می‌باشد. مسلماٌ ارائه راهکارهای اساسی از جمله مسائل فنی و اقتصادی جهت بهبود حمل و نقل دانه‌های روغنی، علاوه بر کاهش هزینه حمل ونقل بر قیمت تمام شده روغن نباتی تاثیر گذاشته و نهایتاٌ منجر به کاهش بار مالی از دوش تولید کنندگان و مصرف کنندگان این کالای ضروری  می‌شود. بررسی بعضی از خواص فیزیکی دانه آفتابگردان و مغز آن و مقایسه آنها با دیگر دانه‌ها برای طراحی بهتر تجهیزاتی برای جابجا کردن، انتقال، حمل و نقل، جداسازی، پوست گیری، خشک کردن و استخراج مکانیکی روغن، انبار کردن و دیگر فرآیندها به نظر لازم می‌ رسد [13،14]. هدف از این پروژه تعیین خصوصیات هندسی، ثقلی و شیمیایی ارقام آفتابگردان روغنی استان گلستان می‌باشد. نتایج این تحقیق در پروژه های اصلاح نژاد ارقام آفتابگردان نیز می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد. داده‌های جمع‌آوری شده شامل ویژگی‌های هندسی، ثقلی و شیمیایی دانه با استفاده از طرح کاملاً تصادفی با هشت نمونه و در چهار تکرار مورد بررسی قرار گرفت. در آنالیز واریانس و مقایسه میانگین ها از نرم افزار SAS و از روش آزمون آماری ANOVA استفاده شد. نمودارها به وسیله نرم افزار EXCEL رسم شد. مقایسه‌ی میانگین اثرات اصلی و متقابل از طریق آزمون چند دامنه‌ای دانکن مورد بررسی قرار گرفت.

دانلود مقاله کامل درباره گیاه شناسی آفتابگردان , کدو و ذرت

اختصاصی از یارا فایل دانلود مقاله کامل درباره گیاه شناسی آفتابگردان , کدو و ذرت دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 39
فهرست و توضیحات:

آفتابگردان

کلیات گیاه شناسی

ترکیبات شیمیایی:

خواص داروئی:

طرز استفاده:

مضرات :

روغن آفتاب‌گردان

کدو

تاریخچه

مواد مغذی کدو

تخم کدو

خواص درمانی کدو

خواص درمانی تخم کدو

روش های استفاده از کدو و تخم کدو

کلیات گیاه شناسی

ترکیبات شیمیایی:

خواص داروئی:

مضرات

خواص دارویی کدو

کلیات گیاه شناسی

ترکیبات شیمیایی:

خواص داروئی:

طرز استفاده:

مضرات :

خانواده کدو

ذرت

مشخصات گیاه شناسی

تولید کننده‌های ذرت

تاریخچه

انواع ذرت

شرایط لازم برای رشد گیاه

آفتابگردان

 خصوصیات گیاهی: آفتابگردان با نام علمی Helianthus annuus L . گیاهی است یکساله از تیره مرکبه Compositae که بصورت بوته ای استوار رشد می کند . طول دوره رشد آفتابگردان بسته به رقم و کلیه عوامل محیطی از 90 تا 150 روز می باشد . آفتابگردان ریشه مستقیم و توسعه یافته ای دارد که پتانسیل نفوذ آن در خاک به سه متر می رسد . پهنک برگهای که در معرض نور است همراه با خورشید تغییر جهت داده و همواره به حالت تقریباً عمود بر اشعه آفتاب قرار می گیرد . پهنک برگ هنگام صبح بسوی شرق ،‌هنگام غروب بطرف غرب و ظهر رو به بالا می باشد . گل آذین آفتابگردان طبق یا کپه ای است . لقاح به دلیل اینکه پرچمها زودتر بلوغ می یابد غالباً از نوع دگرگشنی است . میوه آفتابگردان نوعی فندقه است که در اینجا با دانه مترادف گرفته می شود . رنگ دانه از سفید تا سیاه با خاکستری خط دار و بسته به رقم تغییر می کند . هر چه درصد وزنی پوسته کمتر باشد درصد وزنی روغن بیشتر خواهد بود . سازگاری: آفتابگردان از نظر عکس العمل نسبت به طول روز بی تفاوت بشمار می رود ولی به نور فراوان نیاز دارد . آفتابگردان ریشه توسعه یافته ای دارد که گیاه را به خشکی مقاوم می سازد ، مشروط بر آنکه خاک عمیق بوده و تراکم و ساختمان خاک محدود کننده رشد ریشه نباشد . آفتابگردان به شوری خاک نسبتاً مقاوم است و در محدوده ای از اسیدیتیه خنثی رشد خوبی دارد . تناوب زراعی:موقعیت آفتابگردان در تناوب زراعی مشابه ذرت است و معمولاً بعد از بقولات علوفه ای بعنوان اولین یا دومین محصول وجینی کاشته می شود ، در صورت وجود و گسترش بیماریهای ریشه ای نبایستی با گیاهانی مانند نخود ، چغندر قند و سیب زمینی که بیماریهای ریشه ای مشابه دارد در تناوب قرار گیرد . مثالهایی از تناوب آن در شرایط آبیاری بشرح زیر است . علوفه چند ساله ـ پنبه ـ آفتابگردان ـ گندم ـ جو ـ آیش ـ شبدر ـ آفتابگردان ـ گندم ـ جو کود شیمیایی: تولید هر تن دانه آفتابگردان موجب خروج 40 تا 60 کیلو ازت ، 15 تا 33 کیلو اکسید فسفر( p2o5) و 75 تا 120 کیلو اکسید پتاسیم (K2o) از خاک می گردد . معمولاً ثلث تا نصب کود از ته را قبل از کاشت و بقیه را همراه با آخرین وجین مکانیزه به خاک اضافه و بلافاصله آبیاری می کنند . تاریخ کاشت: حداقل حرارت لازم برای جوانه زدن بذر آفتابگردان حدود 8 تا 10 درجه سانتیگراد در خاک است . معمولاً این حرارتها در خاک با رسیدن میانگین شبانه روزی حرارت هوا به 10 تا 15 درجه سانتیگراد تأمین می گردد . کنترل علفهای هرز: کنترل علفهای هرز با استفاده از علف کشها بسیار مطلوبست . از علف کشهایی که بصورت قبل از کاشت جهت کنترل بذر علفهای هرز مختلف در آفتابگردان قابل مصرف است می توان اپتام (Eptam) و تریفلور الین Ttifluralin را مورد اشاره قرار داد . این علف کشها را می توان قبل از پشته بندی روی خاک پاشید ، با دیسک تا عمق 10 سانتی متری با خاک مخلوط و سپس پشته بندی کرد . میزان مصرف اپتام 4 تا 5 لیتر از مولسیون 75 درصد و میزان مصرف تریفلورالین حدود 2/1 لیتر در خاکهای سبک ، 8/1 لیتر در خاکهای متوسط و 4/2 لیتر در خاکهای سنگین از امولسین 48 درصد می باشد . آفات و امراض: مهمترین آفت اختصاصی آفتابگردان در ایران پروانه دانه خوار آفتابگردان با نام علمی Homoeosoma nebulella است . لارو این پروانه به رنگ عمومی شکری و سر قهوه ای رنگ از برگ و گلها تغذیه و سپس به دانه حمله می کند . در هر حال می توان از سموم تیودان و دیازینون در دو نوبت یکی همزمان با تشکیل گلها و دیگری حجدود 10 روز بعد استفاده نمود . انهدام بقایای گیاهی آلوده از طریق سوزانیدن یا شخم بقایا جهت از بین بردن لاروها و شفیره های زمستان گذران مفید است . مؤثرترین روش مبارزه با این آفت استفاده از ارقام مقاوم است . حشرات دیگری که در ایران به آفتابگردان حمله می کند عبارتند از شب پره زمستانی ، سوسکهای گرده خوار و پروانه کار ادربنا . این آفت اهمیت اقتصادی زیادی ندارد . از بیماریهای مهم آفتابگردان در ایران می توان سفیدک داخلی وزنگ آفتابگردان را نام برد . عامل بیماری سفیدک داخلی قارچی است بنام Plasmopora helianthi که بوسیله خاک و بذر آلوده انتقال ،‌از طریق ریشه به نبات سرایت و بحال سیستمیک در می آید . مبارزه با این بیماری انتخاب بذر غیر آلوده ، ضد عفونی بذر با سموم قارچ کش مانند گرانوزان یا مرکوران به میزان 2 در هزار ، تناوب زراعی ، کندن و سوزاندن بقایای گیاهی آلوده و کشت ارقام مقاوم انجام پذیر است . عامل بیماری زنگ آفتابگردان قارچی است بنام Puccinia helianthi رشد و نمو این قارچ سب پیدایش لکه های برچسته و پراکنده ای به رنگ قهوه ای تیره در پشت برگها می گردد که در نهایت منجر به رد شدن و ریزش برگها می شود . مهمترین راه مقابله با این بیماری استفاده از ارقام مقاوم است . سمپاشی محصول با گل گوگرد یا ترکیبات قارچ کش دیگر در صورت اقتصادی بودن مؤثر است . برداشت:رسیدگی دانه ها بتدریج و از خارج طبق آغاز و بسمت داخل ادامه می یابد . برداشت زود هنگام موجب افت عملکرد و تأخیر در برداشت موجب ریزش و افزایش خسارت پرندگان ، بخصوص گنجشک می گردد . بطور کلی ، برداشت هنگامی انجام می شود که پشت طبق به رنگ زرد مایل به قهوه ای درآمده و برگکهای کناری طبق قهوه ای شده باشد . موارد استفاده: دو مصرف اصلی دانه آفتابگردان بصورت روغن گیری و مصرف آجیلی است .انواع آجیلی دانه درشت تری نسبت به انواع روغنی داشته و حدود 25 تا 20 در صد روغن دارد . میزان پروتئین دانه در آفتابگردان حدود 17 درصد است . ظاهراً هر چه دوران رسیدگی دانه با هوای خنک تری روبرو گردد بر درصد اکسید چرب اشباع لینولائیک در روغن اضافه می شود و بر ارزش غذایی آن افزوده می گردد . ساقه آفتابگردان فیبر زیادی داشته و در صنعت کاغذ سازی و تهیه سلولز مصرف دارد . ساقه از نظر ازت ، کلسیم و پتاسیم نیز غنی است و اضافه کردن آن به خاک موجب افزایش ماده آلی و حاصلخیزی خاک می گردد .

کلیات گیاه شناسی

هنگانیکه از گیاه آفتاب گردان سخن به میان می آید معمولا تخم آفتاب گردان در ذهن تداعی می شود زیرا که همه ما با تخم آن آشنایی دریم چه که بمصرف تغذیه پرندگان می رسد و یا خود از آن استفاده می کنیم ولی تمام قسمت های این گیاه آفتاب پرست از  ریشه و ساقه و شاخه و گل آن گرفته تا مغز ساقه آن درای خواص بسیاری است .

سرخ پوستان آمریکا این گیاه را بخاطر تخم آن که بمصرف غذا میرسد میکاشتند و پرورش می دادند .

آفتاب گردان گیاهی است یکساله و تا حدود سه متر رشد می کند . گل آندرشت و زیبا و بقطر 35 سانتیمتر می باشد . در وسط گل قرمز رنگ آن دایره ای قهوه ای رنگ وجود دارد  که تخم های آفتاب گردان دودارور آنرا گرفته اند . این گیاه در اکثر نقاط دنیا وجود دارد . از تخم آفتاب گردان روغن گرفته می شود که اشباع نشده است و برای پخت و پز مناسب است .

ترکیبات شیمیایی:

تخمه آفتاب بسیار مقوی است درای 24% مواد پروتئینی ، 47% روغن ، 20% مواد هیداروکربن ، 8% فسفر ، 9% پتاسیم و بغیر از این مواد درای ویتامین های A و B  نیز می باشد .

روغن تخم آفتابگردان درای 70% اسید لینوئیک و مقدری فسفو لیپید و ویتامین E  می باشد بهمین دلیل چربی خون را پائین آورده و کلسترول را تنظیم می کند .

خواص داروئی:

اسانس گل آفتاب گردان برای التیام زخم ها و پائین آوردن فشار خون بکار می رود . اسانس برگ های آفاب گردان خاصیت میکروب کشی درد . در طب قدیم ایران  و در طب چینی از تمام قسمت های گیاه آفتاب گردان استفاده می شود .

در موردزیر می توان از این گیاه استفاده کدر و از خواص درمانی آن برخوردار شد .

1) زنگ زدن گوش : مغز ساقه آفتاب گردان را در آب جوش ریخته و مانند چائی دم کنید و روزی سه فنجان از این چاوی بنوشید .

2) تقویت معده و پائین آوردن فشار خون : 30 گرم برگهای خشک آفتاب گردان را دم کنید و سه فنجان  در روز بنوشید .

3) سرگیجه ف ورم صورت ، آب آوردن بدن و تسریع زایمان : 20 گرم از گلهای خشک آفتاب گردان را در آب جوش دم کنید و روزی سه فنجان از این دم کرده را بنوشید .

4) درد معده ، بماریهای دستگاه ادراری ، یبوست : 30 گرم ریشه خشک شده آفتاب گردان را در آب جشو ریخته و مدت 5 دقیقه بگذارید بجوشد یک فنجان از آنرا سه بار در روز بنوشید .

5) آرتروز و ورم پستان : هنگامیکه آفتاب گردان گل می دهد طبق گل ( قسمت پائیت گل که مانند بشقابی است) را جدا کرده و در آّ انداخته آنقدر بجوشانید که شیره چسبناکی باقی بماند و سپس  این شیره را روی مفصل های دردناک بمالید و ماساژ دهید درد آرتروز برطرف می شود . برای درمان ورم پستان در زنان شیر ده طبق گل را هنگامیگه گل دانه داده است جدا کنید و در یر آفتاب خشک کرده و سپس تکه تکه کرده و بو ( سرخ کنید ) دهید . که کاملا قهوه ای شود و بعد آنرا خورد کرده بصورت در دارورید و این پودر را در آب جوش که کمی شکر به آن اضافه کرده اید ریخته و این شربت را به مریض بدهید تاشفا یابد .

6) اسهال خونی : برای درمان ساهال خونی تخم آفتاب گردان را ( بمقدر 30 گرم ) در آب ریخته و حدود یکساعت با حرارت ملایم بپزید سپس آنرا با نبات یا قند شیرین کرده و به مریض بدهید .

7) سردردی که همراه با سرمخوردگی است : 30 گرم تخم آفتاب گردان را در دو لیوان ریخته و بگذارید بجوشد تا نصف لیوان آن باقی بماند و این جوشانده را دوبار در روز بنوشید .

8) بیماری فتق : 30 گرم ریشه تازه آفتاب گردان را با آب وشکر قهوه ای بجوشانید و یان جوشانده را سه بار در روز بنوشید .

9) سنگ کلیه : حدود یک متر از مغز ساقه آفتاب گردان را در دو لیوان آب ریخته و بگذارید آهسه بملایمت بجوشد تا مقدر آن به نصف لیوان تقلیل یابد آنگاه بمدت یک هفته و روزی یکبار آنرا بوشید تا از شر سنگ کلیه راحت شوید .

10) زخم ، بریدگی و جراحت : مغز ساقه آفتاب گردان را باید له کدر و مانند پماد روی زخم  جراحت گذاشت که خونریزی را بند می آورد و بهبودی را تسریع می کند . سعی کنید گیاه آفتاب گردان را در حیاط خود بکارید و از خواص درمانی آن استفاده کنید .

تخم آفتاب گردان را می توانید از مغازه های برخی از داروخانه ها   خریدری کنید . البته تخم آفاب گردان را باید بصورت خام استفاده کنید چون بو داده و نمک زده آن درای خواص ذکر شده در این مبحث نمی باشد .

این فقط قسمتی از متن مقاله است . جهت دریافت کل متن مقاله ، لطفا آن را خریداری نمایید

تحقیق تاثیر حرارت در زمان برداشت آفتابگردان

اختصاصی از یارا فایل تحقیق تاثیر حرارت در زمان برداشت آفتابگردان دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : WORD (قابل ویرایش)

تعداد صفحات:42

فهرست مطالب:

چکیده:
مقدمه:
گیاه‌شناسی:
ریشه:
ساقه:
برگ:
1)    گروه برگهای انتهای ساقه:
گل آذین:
گلهای کل آذین بر دو نوعند:
2)    گروه برگهای پای بوته:
3)     گروه برگهای وسط ساقه:
الف) تیپ روغنی:
ب) تیپ آجیلی:
الف) زیر جنس آنویی:
ب) زیر جنس کیلییارس:
ج) زیر جنس دیواری کاتی:
د) زیر جنس فروکتیکوسی:
ارقام آفتابگردان:
تقسیم مواد فتوسنتزی و سنتز روغن
ذکر نکات زیر در تهیه غذاهای سرخ کردنی ضروری می‌باشد:
منابع:

چکیده:
آفتابگردان Helianthus  annuus  L.  عضو خانواده بزرگ گیاهان گلدار بنام کاسنی است. و جزء دانه‌های روغنی است.
دانة روغنی جزء آن دسته از گیاهان است که ذخیره روغن فقط در بخش اندوخته‌ای دانه صورت پذیرد و مقدار روغن دانه از 15 درصد کمتر نباشد. مهمترین مورد استفاده دانه‌های روغنی، استخراج و تصفیه روغن به منظور استفاده در تغذیه انسان است. از دیدگاه تغذیه، روغنهای گیاهی به دلیل داشتن مقادیر فراوانی از اسیدهای چرب اشباع نشده نظیر اسید چرب لینو‌لئیک و اولئیک، چربیهای حیوانی برتری دارند.
هر چه مجموع این دو اسید چرب در روغن بیشتر باشد، این روغن برای تغذیه مناسب‌تر خواهد بود. اسید چرب اولئیک همبستگی مثبتی با افزایش درجه حرارت محیط در مرحله سنتز روغن دارد، در صورتی که این همبستگی برای اسید چرب لینولئیک منفی است. پس با افزایش عرض جغرافیایی درصد اسید چرب لینولئیک بیشتر شده در صورتی که از میزان اسید چرب اولئیک در روغن کاسته می‌شود. سنتز اسید چرب لینولئیک تحت شرایط آب و هوایی خنک در فصل برداشت افزایش می‌یابد، زیرا آنزیم سازندة اسید چرب مزبور در چنین شرایطی فعّال خواهد گشت.
روغن حاصل از آفتابگردانی که در مناطق معتدل رشد می‌کند معمولاً در مقایسه با روغنی که از آفتابگردان مناطق گرم بدست می‌آید، دارای اسید لینولئیک بیشتری است و 50 درصد تفاوت در اسید لینولئیک این دو نوع روغن گزارش شده است. (رابرتسون و موریسون 1977 ).
بنابر‌این با افزایش عرض جغرافیایی درصد اسید چرب لینولئیک بیشتر شده در صورتی که از میزان اسید چرب اولئیک کاسته می‌شود پس درصد اسید چرب اولئیک در مناطق اروپای شمالی، شمال آمریکا و کانادا همواره بیشتر از کشورهای مناطق استوا است.
اسید چرب اولئیک در مقابل حرارت پایدار بوده و می‌تواند در غذاهای سرخ‌کردنی مصرف شود ولی اسید چرب لینولئیک در مقابل حرارت ناپایدار است و توصیه می‌شود در غذاهای غیر سرخ‌کردنی مصرف شود.     

 
مقدمه:
آفتابگردان، Helianthus  annuus L. ، عضو خانواده‌ای بزرگ از گیاهان گلدار به نام تیرة کاسنی است که هر چند تعداد کمی از آنها از نظر اقتصادی دارای اهمیّت هستند، امّا در سراسر جهان مشاهده می‌شوند.
نام جنس Helianthus از واژة یونانی Helios به معنای آفتاب و anthos به معنای گل گرفته شده است. لینائوس این نام را بر این گیاه نهاد و عمر تنها گل آفتابگردانی که می‌شناخت، فقط یک فصل بود. موطن آفتابگردان احتمالاً جنوب غربی ایالات متحده، یعنی ناحیة مکزیکوست (Heiser   1976 ، Vranceanu 1974 )، و سرخ‌پوستان این ناحیه ابتدا از بذر آن برای غذا استفاده می‌کردند. آفتابگردان جزء دانه‌های روغنی است. بر اساس تعریف، دانه‌های روغنی به آن دسته از گیاهان اطلاق می‌گردد که ذخیره روغن فقط در بخش اندوخته‌ای دانه صورت پذیرفته و همچنین مقدار روغن در دانه کمتر از 15 درصد نباشد. ولی گیاهان روغنی به گیاهانی گفته می‌شود که ذخیره روغن و یا چربی در اندامهای مختلف گیاهی نظیر میوه، هسته، ریزوم و غیره صورت پذیرد.
مهمترین مورد استفادة دانه‌های روغنی، استخراج و تصفیه روغن به منظور استفاده در تغذیه انسان می‌باشد. از دیدگاه تغذیه، روغنهای گیاهی به دلیل داشتن مقادیر فراوانی از اسیدهای چرب اشباع نشده نظیر اسید چرب لینولئیک و اولئیک به چربیهای حیوانی برتری دارند. به عبارت دیگر اسیدهای چرب اشباع نشده بر مرغوبیّت روغن می‌افزایند.
در سال 1716 ، مردی انگلیسی به نام آرتور بانیان برای تولید روغن از بذر آفتابگردان امتیازی را به ثبت رساند و این اولین گزارش ثبت شده در اروپا از کاربرد بذر آفتابگردان بعنوان یک منبع روغن است. مضمون این امتیاز نشان می‌دهد که : از یک بذر انگلیسی می‌توان روغن شیرینی استخراج کرد که مصارف زیادی برای همه اشخاص دست‌اندرکار در کارخانه‌های پشم‌بافی، برای رنگرزان، تولید‌کنندگان لباسهای چرمی و غیره دارد. روغنی که بدین‌گونه مورد استفاده قرار می‌گیرد باید از بذر گلهایی بدست آید که معمولاً به نام آفتابگردانهایی از همه نوع اعم از آفتابگردان جفتی و منفرد شناخته می‌شود.
 
گیاه‌شناسی:
آفتابگردان اهلی یک گیاه یک سالة بلند، راست، بی‌شاخ و برگ، دارای اجزای بزرگ، با یک گل درشت طلایی است که بذرهای آن اغلب مصرف خوراکی دارد و به دلیل آن که حاوی روغن است، از آن روغن‌کشی می‌شود.
ریشه:
سیستم ریشة آفتابگردان محکم امّا اغلب سطحی است و هر چند ارتفاع ریشه اصلی می‌تواند تا 3 متر باشد اما قطر آن به سرعت از سطح خاک به پایین کاهش می‌دهد و از این رو برای نباتی که به رشد کامل رسیده، تکیه‌گاه امنی نیست.
این گیاه در محدودة زیریقه و در سطح‌الارض حاوی شبکه ریشه قوی افشان است این بخش حدود 50 الی 70 درصد  بیوماس کل سیستم ریشه را شامل می‌گردد. در طول 6 – 5 هفته نخست، رشد ریشه اصلی به میزان ساقه و سپس کندتر است. زخمی شدن نوک ریشه، مانع نفوذ عمومی ریشه اصلی شده و در نتیجه رشد ریشه در جهت مانع به صورت افقی درمی‌آید. در اثر چنین وضعیتی مقاومت گیاه در مقابل تنش‌های رطوبی کاهش خواهد یافت.
ریشة آفتابگردان به طور کلی به صورت پرزا رشد می‌کند و چون اکثر ریشه‌ها نزدیک سطح زمین باقی می‌مانند وجین بسیار عمیق داخل ردیفی ممکن است بیشترین خسارت را به بار آورد. توسعه جانبی ریشه‌های افشان در یک بوته تکامل یافته می‌تواند تا شعاع 5/1 متری گسترش داشته باشد.
آفتابگردانهای پا‌بلندی که به رشد کامل رسیده‌اند، با وجود آنکه توده‌ای از ریشه‌های آنها معمولاً در ارتفاع 5/0-0 متری از سطح زمین (در زیر خاک) باقی می‌مانند، امّا ممکن است ریشه‌هایی داشته باشند که تا عمق 5/ 2 متری نفوذ کند.