اختلا ل سوگ با درمان های جدیددر کودکان
داغدیدگی چیست؟
همه افراد داغدیدگی[1] را در مراحل مختلف زندگیشان به شکلهای متفاوت تجربه میکنند. این تفکر واقعی و اجتنابناپذیر است که داغدیدگی در زمرة مشکلترین و آسیبزاترین چالشهای آدمی است. داغدیدگی از جنبههای عاطفی، روانی، جسمانی و اجتماعی قابل بحث است. در این جا سعی میشود موضوع داغدیدگی به عنوان پیامد بحران مورد بحث و بررسی قرار گیرد.
در شرایط بحرانی، از دست دادن و داغ عزیز ممکن است هم چگونگی واکنش به استرس تروماتیک و هم چگونگی داغدیدگی را تعیین کند. هرچند معمولاً بحث از فقدان بر مرگ عزیز یا اطرافیان نزدیک تمرکز دارد، ولی هر نوع از دست دادنی که ناشی از تجربه بحران باشد را شامل میشود (کوهن[2]، 1998). موارد فقدان[3] بخصوص در شرایط بحران زیاد است. برخی از آنها عبارتند از:
در اوایل داغدیدگی، دورة کوتاهی از شوک، کرختی عاطفی، ناباوری و درجاتی از انکار وجود دارد. با وجود اینکه این دوره میتواند در صورت افزایش تماس روانی فرد با تروما طولانیتر شود ولی معمولاً کوتاه مدت است. وجود این علائم در دورة اولیه داغدیدگی معمولاً موجب کاهش ناراحتی، احساس جدایی یا اضطراب میشود.
فرد داغدیده به شدت تحریکپذیر است، محیط اطراف خود را برای شخص از دست رفته جستجو یا وارسی میکند، حتی آنان ممکن است محیط را بررسی و جستجو کنند، علیالخصوص در زمانی که یقین نداشته باشند که آن فرد مرده است و یا بدن او را شناسایی نکرده باشند.
عوامل خطرساز در اختلال سوگ و داغدیدگی توسط برخی از محققان بررسی و شناسایی شده است. برخی از آنها عبارتند از:
همچنین عواملی مانند آسیبپذیری شخصی و
اختلا ل سوگ با درمان های جدیددر کودکان
داغدیدگی چیست؟
همه افراد داغدیدگی[1] را در مراحل مختلف زندگیشان به شکلهای متفاوت تجربه میکنند. این تفکر واقعی و اجتنابناپذیر است که داغدیدگی در زمرة مشکلترین و آسیبزاترین چالشهای آدمی است. داغدیدگی از جنبههای عاطفی، روانی، جسمانی و اجتماعی قابل بحث است. در این جا سعی میشود موضوع داغدیدگی به عنوان پیامد بحران مورد بحث و بررسی قرار گیرد.
در شرایط بحرانی، از دست دادن و داغ عزیز ممکن است هم چگونگی واکنش به استرس تروماتیک و هم چگونگی داغدیدگی را تعیین کند. هرچند معمولاً بحث از فقدان بر مرگ عزیز یا اطرافیان نزدیک تمرکز دارد، ولی هر نوع از دست دادنی که ناشی از تجربه بحران باشد را شامل میشود (کوهن[2]، 1998). موارد فقدان[3] بخصوص در شرایط بحران زیاد است. برخی از آنها عبارتند از:
در اوایل داغدیدگی، دورة کوتاهی از شوک، کرختی عاطفی، ناباوری و درجاتی از انکار وجود دارد. با وجود اینکه این دوره میتواند در صورت افزایش تماس روانی فرد با تروما طولانیتر شود ولی معمولاً کوتاه مدت است. وجود این علائم در دورة اولیه داغدیدگی معمولاً موجب کاهش ناراحتی، احساس جدایی یا اضطراب میشود.
فرد داغدیده به شدت تحریکپذیر است، محیط اطراف خود را برای شخص از دست رفته جستجو یا وارسی میکند، حتی آنان ممکن است محیط را بررسی و جستجو کنند، علیالخصوص در زمانی که یقین نداشته باشند که آن فرد مرده است و یا بدن او را شناسایی نکرده باشند.
عوامل خطرساز در اختلال سوگ و داغدیدگی توسط برخی از محققان بررسی و شناسایی شده است. برخی از آنها عبارتند از:
همچنین عواملی مانند آسیبپذیری شخصی و