دانلود مقاله استثناهای قانون مندل

اختصاصی از یارا فایل دانلود مقاله استثناهای قانون مندل دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:186

چکیده:

استثناهای قانون مندل

الف: غلبه ی ناقص: غلبه ی ناقص یا قلبه ی مشترک که به عنوان یکی از حالات اثر متقابل ژن ها در یک لوکوس می باشد، حالتی است که بین الل ها رابطه ی غالب و مغلوبی وجود ندارد، یعنی در حالت هتروزیگوت هر یک از الل ها اثر خود را به یک نسبت بروز می دهند. در واقع در این حالت یک فنوتیپ جدید داریم بدین معنی که فرد هتروزیگوت فنوتیپ خاص خود را دارد که با هر یک از هموزیگوت ها متفاوت است. به عبارت دیگر، در حالت غلبه ی ناقص هر دو آبب اثر خود را مستقل از دیگری در فنوتیپ نشان می دهند. به عنوان مثال،: اگر گاوهای شورت هورن قرمز خالص با گاوهای شورت هورن سفید خالص تلاقی داده شوند، افراد نسل f به صورت یک دست به رنگ ابرش بوده و شباهتی به هیچ یک از والدین نشان نخواهد داد. رنگ ابرش طوری است که به نظر می آید رنگ های قرمز و سفید با هم تر کیب شدهاند. نتایج حاصل از تلاقی گاوهای شورت هورن ابرش با یکدیگر که نسل f را تشکیل می دهند به صورت 1سفید، 2 ابرش و 1 قرمز خواهد بود.

جدول 1-1 انواع نتایج حاصل از آمیزش های مختلف والدین قرمز، ابرش و سفید را نشان می دهد.

جدول 1-1 انواع آمیزش های مختلف در گاوهای نژاد شورت هورن

          آمیزش                                                 نتایج احتمالی (بسته به نوعی تلاقی)

                                                                         سفید           ابرش               قرمز

     قرمز ×   قرمز   ( RR ×( RR                                                         همه قرمز

   ابرش ×   قرمز   (RR × Rr )                                                        

   سفید   ×   قرمز     (RR × rr  )                             همه ابرش

   ابرش   ×   ابرش   (Rr × Rr    )                                                 

   سفید   ×     ابرش   ( Rr × rr (                              

   سفید   ×     سفید   (rr   × rr  )             همه سفید

     ب: الل های چند گانه: صفات مورد مطالعه ی مندل منحصر به یک جفت الل

بوده اند. حد اکثر تعداد اللی که در یک جاندار دیپلوئید می تواند در یک جایگاه ژن وجود داشته باشد دواست،که هر یک از آن ها روی یکی از دو کروموزوم هومولوگ قرار دارد. ولی از آنجا که هر یک ژن ممکن است بر اثر فر آیند جهش به شکل های دیگر در آید، از جنبه ی تئوریک امکان دارد که در یک جمعیت تعداد زیادی الل در یک لوکوس آن وجود داشته باشد. هر گاه در جمعیتی بیش از دو نوع الل در یک جایگاه ژن شناخته شود، آن را چند ژنی چند اللی (الل های چند گانه) می نامیم. بدیهی است که سیستم های اللی ضرورتا محدود به سه ژن نبوده و ممکن است که دارای چندین ژن مختلف باشند. چنین سیستم هائی که در یک جامعه به نحوی عمل مینمایند که افراد مختلف بیش از یک جفت ساده از ژن های درون یک لوکوس را دارا می باشند، سری های اللی هم ردیف هم نامیده می شوند. به عنوان مثال،، اگر یک سری الل هم ردیف شامل سه ژن A ، B،  Q باشد،ژنوتیپ های موجود در جامعه به صورت: QQ, AB , BQ , BB , AQ , AA خواهد بود. بنابراین هر فرد در ژنوتیپ خود

(بر اساس قانون مندل) تنها دارای دو فاکتور توارث پذیر برای هر صفت است ولی جامعه به عنوان یک موجودیت واحد، دارای سه الل مختلف می باشد. در نتیجه تنوع بیشتری از ژنوتیپ ها برای صفت مورد نظر وجود دارد. برای محاسبه ی تعداد ژنوتیپ های احتمالی برای یک سری اللی هم ردیف با n الل، میتوان از فرمول زیر استفاده نمود:

تعداد الل ها در سری های هم ردیف

تعداد ژنوتیپ ها  

2

3

4

n

 

یک مثال از الل های چند گانه مربوط به تنوع رنگ در سگ می باشد. وجود لکه های خر مائی رنگ و رنگ مشکی یکدست نتیجه ی عمل دو الل در یک لوتوس می باشد. رنگ مشکی یکدست (A) نسبت به لکه های خرمائی رنگ (a) غالب است و الل سوم در این لوتوس a (کاهش دهندهی رنگدانه ای سیاه) نسبت به a غالب، ولی نسبت به A مغلوب می باشد، که الل های بالا را میتوان بر اساس درجه ی غلبه به ترتیب زیر نوشت:                             As>ay>at

الل ay در حالت همو زیگوس رنگ خرمائی یکدستی را به وجود می آورد که متخصصین اصلاح نزاد سگ، آن را رنگ سربی سیاه (سموری) می گویند. باید دقت نمود که اکثر الل های غالب معمولا با حرف بزرگ و به صورت اندیس نشان داده می شوند. به بیان واضح تر، برای مشخص کردن اللی که نسبت به همه ی الل های یک سری غالب است، از حروف بزرگ لاتین و برای نشان دادن اللی که نسبت به همه ی الل های آن سری مغلوب است از حروف کوچک متناظر استفاده می شود. الل هائی که از نظر درجه ی غلبه در حد وسط این دو قرار می گیرند، عموما با حروف کوچک و اندیس های مناسب نشان داده می شوند.

حال می توان یک جدول آمیزش فتوتیپی را برای حالت چندان اللی رنگ پوشش بدن در سگ های نژاد دوبرمن تنظیم کرد. به دلیل اینکه الل های مسئول ایجاد لکه های خرمائی رنگ نسبت به بقیه مغلوب می باشند، وقتی این سگها بین خودشان جفت گیری می کنند نتایج حاصل خالص خواهند بود (این سگها تقریبا هیچ وقت نتایجی بدون لکه های قهوهای تولید نمی کنند مگر در حالت نادر که یک جهش جدید رخ دهد). جفت گیری بین سگهای تیره رنگ (سموری) و سگهای با لکه های قهوهای مایل به زرد هیچ وقت نتایجی با رنگ یکدست نخواهد داد، چون هیچ کدام از والدین الل A غالبترین الل در سری الل ها، را ندارند.

از تلاقی هائی که در آن یکی از والدین رنگ اصلی یا یکدست داشته باشد (-A)انواع نتایج را میتوان انتظار باشد، آن ها میتوانند نتایجی با رنگ یکدست (-A ) و سموری (a) تولید کنند ولی هیچ کدام لکه های قهوهای نخواهند داشت (جدول 1-2)

جدول (1-2) کلیه نتایج احتمالی از آمیزش های مختلف.

      آمیزش                                                           نتایج احتمالی (بسته به نوع تلاقی)

                                                             لکه های زنگاری           مشکی         یکدست

یکدست × یکدست  (As - × As -)     ×                          ×               ×

سموری   × یکدست   ( As - × ay -)       ×                           ×                   ×

لکه زنگاری × یکدست (As- × ay - )       ×                           ×                   ×

سموری     ×   سموری (ay- × ay - )       ×                           ×

لکه زنگاری × سموری (ay - × atat ) ×                                   ×        

لکه زنگاری × لکه زنگاری (atat atat ×)  ×

سیستم چند اللی دیگر، در وراثت پذیری رنگ موی خرگوش مشاهده می شود: الل C سبب ایجاد رنگ معمولی (خاکستری نوع وحشی) خرگوش می شود. الل Cch در صورتی که هموزیگوت باشد، رنگیزه های زرد را از موی خرگوش حذف میکند که موی حیوان به رنگ خاکستری نقره فام در می آید و آنرا چین چیلا می نامند.

هنگامی که Cch با الل هائی که در سلسله مراتب غلبه پایین تر هستند هتروزیگوت باشد، رنگ موی خرگوش خاکستری روشن میشود. الل cch باعث ایجاد موی سفید و پنجه، دم گوش و بینی سیاه در خرگوش می شود، که آنرا نژاد هیمالایایی می نامند. اللC هیچ گونه رنگیزه ای تولید نمی کند و منجر به ایجاد خر گوش زال می شود.

سلسله مراتب غالب بودن را می توان به صورت زیر نشان داد:

C > cch > ch> c

در جدول 1-3 فنوتیپ های ممکن در وراثت پذیری رنگ موی خرگوش به همراه ژنوتیپ های احتمالی آورده شده است:

ژنوتیپ های احتمالی

فنوتیپ ها

CC , Ccch , Cch , Cc

Cch , Cch

cch ch , cchc

chch , chc

cc

رنگ معمولی (خاکستری نوع وحشی)

چین چلا

خاکستری روشن

هیمالایایی

زال

همچنین ژن هایی با بیش از 103 الل گزارش شده که مربوط به اگزون شماره ی 2 از ژن

BOLA- DRB3 می باشد و اخیرا نیز پشمی و همکاران 7 الل جدید از این ژن را در گاوهای نژاد هاشتاین و سرابی گزارش کرده اند.

ج: ژنوتیپ های کشنده:

فنوتیپ بعضی از ژن ها به صورت مرگ جاندار، خواه پیش از تولد، خواه پس از تولد و پیش از بوغ، ظاهر می شود. این قبیل ژن های کشنده می نامند. گاهی یک الل کشنده کاملا غالب (اللی که هم در حالت هموزیگوس کشنده است و هم در حالت هتروزیگوس) بر اثر جهش الل طبیعی بوجود می آید. افراد دارای الل کشنده غالب، پیش از رسیدن به سن تولید مثل می میرند. بدین ترتیب، الل جهش یافته ی کشنده ی غالب، در همان نسل از جمعیت حذف می گردد. الل های کشنده ی مغلوب تنها در صورت هموزیگوت بودن، سبب مرک جاندار می شوند.

مثال در مورد ژنوتیپ کشنده، مرگ و میر اسب در ابتدای دوره ی جنینی می باشد که با رنگ سفید غالب آن ارتباط دارد. دو الل کنترل کننده ی رنگ اسب که سفید یا رنگی می باشد در این لوکوس وجود دارند و نوع رنگ به وسیله ژن های مو جود در لوکوس های دیگر تعیین می شود. از آمیزش اسب های با فتوتیپ غالب سفید، دو کره اسب سفید در مقابل یک کره اسب رنگی تولید خواهد شد. اگر اسب های سفید با اسب های رنگی (مغلوب) آمیزش یابند، نسبت کره اسب رنگی به کره اسب سفید، 1:1 خواهد بود. در جدول 1-4 نتیج احتمالی همه ی آمیزش های ممکن بین اسب ها به صورت زیر می باشد:

       آمیزش ها                                                         نتایج احتمالی (بسته به نوع تلاقی)

                                                                                               رنگی               سفید

   سفید × سفید   (W - × W -)                                   ×               ×

     رنگی × سفید   ( W - × ww)                                       ×                   ×

     رنگی × رنگی (ww × ww )                                       ×        

این جدول نشان می دهد که استفاده از این گونه جداول محدود می باشد، زیرا نتایجی که به دست می آیند به دلیل کشنده بودن بعضی از ژنوتیپ ها با نسبت نتایج مورد نظر انتظار تفاوت دارند و نسبت های به دست آمده می تواند متفاوت از نتایج حاصل از یک جفت الل با حالت غلبه ساده باشد.

نسبت های واقعی نشان می دهد که همه ی اسن های سفید با فتوتیپ غالب، هتروزیگوت بود ولی حامل ژن مغلوب رنگی هستند، پس چرا به جای نسبت مورد انتظار 3: 1 نتایج تولید شده دو اسب سفید به ازاء یک اسب رنگی می باشند؟ دلیل آن این است که 3/1 نتایج سفید مورد انتظار در دوره ی جنینی در رحم می میرند. از آنجا که در تمام آمیزش های آزمون افراد سفید هتروزیگوت می باشند، پس حیوانی که میمیرد هموزیگوت سفید خواهد بود. در نتیجه نسبت ژنوتیی 1: 2: 1 به دست نمی آید. شکل زیر نتیج حاصل از آمیزش اسب های سفید هتروزیگوت را نشان می دهد:

الل های غالب مسئول ایجاد رنگ سفید، مثالی از ژن کشنده است. در این حالت برای اینکه حالت کشندگی الل ها ظاهر شود، بایستی الل ها به صورت هموزیگوت در آیند. این ژن ها، به تنهایی یک اثر آشکار و موثر بر روی فتوتیپ افراد هتروزیگوت می گذارند مانند ایجاد لکه های رنگی در اسب های سفید.

ژنوتیپ های کشنده سبب اثرهای مختلفی بر رشد فرد دارند و باعث ایجاد حالت های غیر طبیعی فراوان و مرگ و میر جنین می شوند. مرگ و میر در مراحل اولیه دوران جنینی به این معنی است که تمام تخمک های لقاح یافته به مرحله ی تولد نمی رسند. بنابر این نیبت فتوتیپی 1: 2 در نتایج متولد شده، نتیجه ی آمیزش بین افراد هتروزیگوت برای این گونه ژن ها است.

بعضی از ژنوتیپ های کشنده جنینی را تولید می کنند که به هنگام تولد به قدری غیر طبیعی است که یا مرده به دنیا می آید و یا بلا فاصله پس از تولید می میرد. از آمیزش افراد هتروزیگوت برای جنین لوکوس هایی، نسبت های فتوتیپی که به دست می آید عبارت است از: 1 هموزیگوت غیر طبیعی 2: هتروزیگوت 1: هتروزیگوت طبیعی.

مثالی از این گونه صفات کشنده، فقدان اندامهای حرکتی در گاو و گوسفند می با شد. اثرهای این الل های روی رشد و نمونه هایی اندام های انتهایی (دست و پاها) می باشد و باعث کوتاهی غیر طبیعی پاها در افراد هتروزیگوت می شود. در گاوها، نژاد دکستر و در گوسفند، نژاد آنکون دارای ژنوتیپ هتروزیگوت هستند. در حالت هموزیگوت، این الل باعث ایجاد ناهنجاری شدید اسکلتی می شود که در نتیجه ی آن گوساله ها یا بره ها مرده و اغلب بدون پا به دنیا می آیند. برش از ژن های کشنده حالت مغلوب دارند به این ترتیب که نسبت فنوتیپی 3 طبیعی: 1 غیر طبیعی در نتایج به جای نسبت های 1: 2 و 1: 2: 1 حاصل می شود.اگر اثر غیر طبیعی الل مغلوب در ابتدای آبستنس اتفاق افتد هیچ کدام از نتایج غیر طبیعی متولد نمی شود. پس، وجود حالات کشندگی بایستی از روی نسبت پایین باروری آمیزش های منجر به تولید ژنوتیپ های کشنده فهمیده شود. ژنوتیپ های کشنده در هر جمعیتی نا مطلوب هستند. پس متخصص اصلاح نژاد چگونه می توانند به بررسی صفات رنگ سفید غالب در اسب و یا پا های کوتاه در گاو بپردازند و این مشکلات را حل نمایند؟نتایج حاصل از آمیزش اسب های سفید با هم و یا گاوهای پا کوتاه با یکدیگر، نسبت 3/2 فنوتیپ مطلوب و 3/1 فنوتیپ نا مطلوب هستند. فنوتیپ های نا مطلوب به صورت اسبهای رنگی و یا گاوهای طبیعی پا بلند هستند. 4/1 همه ی آبستنی ها به دلیل تولید جنین مرده به هدر می روند و این جنین های مرده دارای ژنوتیپ هموزیگوت غیر طبیعی می باشند. اگر تمام آمیزش ها بین حیوانات دارای فنوتیپ مطلوب و حیوانات دارای فنوتیپ نامطلوب (ولی دارای ظاهری طبیعی) انجام شود، توانائی تولید مثل گله بالا می رود و نسبت های فنوتیپی فرزندان حاصل از چنین آمیزش هایی به صورت 1 نامطلوب: 1 مطلوب بوده و هیچ فرزندی با ژنوتیپ هموزیگوت مغلوب (کشنده) حاصل نخواهد شد. در هر دو حالت، متخصصین اصلاح نژاد نباید انتظار حالت کاملا مطلوب را داشته باشند، زیرا ژنوتیپ هتروزیگوت با وجود مطلوب بودن، تیپ خالص نمی باشد. شایان ذکر است که الل کشنده ی غالب مانند A پس از یک نسل، از جمعیت حذف می شود، زیرا همه ی افراد -A خواهند مرد.

د: آزمون برای شناسایی حامل های الل مغلوب :

فرد ناقل یا حامل به حیوانی گفته می شود که دارای ژنوتیپ هتروزیگوت و نیز الل مغلوب باشد. تشخیص چنین حیوانات ناقلی در یک برنامه ی اصلاحی بسیار مهم می باشد. صفت شاخدار در مقابل بی شاخی در گاو، گوسفند و بز به وسیله ی الل های موجود در یک لوکوس کنترل می شوند. بی شاخی بر شاخ دارای غالب است. بنا بر این افراد شاخدار برای الل مغلوب هموزیگوت و خالص هستند. برای شناسایی ؤنوتیپ افراد بی شاخ با هر درجه ی اطمینان نیاز به تلاقی های آزمایشی داریم، چون والد شاخدار فقط توانایی انتقال الل شاخداری مغلوب را دارد. برای شناسایی ژنوتیپ یک حیوان بی شاخ که والدین آن بی شاخ هستند، بایستی با افراد شاخ دار تلاقی داده شوند. اولین حیوان شاخداری که متولد شود، ثابت مب کند که افراد بی شاخ دارای الل شاخداری بوده و آن الل را به فرزندان خود منتقل کرده اند و بنابراین افراد بی شاخ هتروزیگوت می باشند. اگر فقطفرزندان بی شاخ متولد شدند، اصلاح کننده چه تعداد فرزند باید از یک فرد مشاهده نماید تا اطمینان پیدا کند که آن فرد حامل الل مغلوب نمی باشد؟

اگر یک حیوان ناقل باشد، نیمی از گامت های آن حامل الل شاخداری و نیمی دیگر حامل الل بی شاخی هستند. بنابراین هر یک از نتایج به میزان 50 درصد شانس دریافت الل بی شاخی را از والد ناقل خود (هیتروزیگوت) دارند. احتمال اینکه دو فرزند متولد شده هر دو الل بی شاخی را دریافت کنند برابر4/1 = 2/1 × 2/1 است. (طبق قوانین احتمالات).

بدین ترتیب هنگامی که یک والد هتروزیگوت با افراد شاخدار آمیزش نماید، احتمال تولید دو فرزند بی شاخ متوالی 25 درصد است. این احتمال با اضافه شدن هر فرزند

بی شاخ کاهش می یابد:

   = احتمال تولد 2 فرزند بی شاخ

= احتمال تولد 4 فرزد بی شاخ

= احتمال تولد 6 فرزند بی شاخ

       اگر والدین آزمون شده واقعاً هتروزیگوت باشند، و در اثر تلاقی آزمایشی، 6 حیوان

بی شاخ متولد شود و فرد شاخداری در میان فرزندان مشاهده نشود، احتمال اینکه فرد هتروزیگوت شناسایی نشود کمتر از 2 درصد است، در این حالت متخصصین اصلاح نژاد ممکن است نتیجه گیری کنند که این فرد با احتمال زیادی برای الل بی شاخی هموزیگوت است.

حال، در مورد روشهای آزمایشی برای شناسایی افراد ناقل با جزئیات بیشتری توضیح

می دهیم:

در حیوانات اهلی، نر ها در مقایسه با افراد ماده از ظرفیت تولید نتایج بیشتری در طول دوران تولید مثلی خود برخوردار می باشند. یک مثال جالب در این مورد استفاده از روش تلقیح مصنوعی در گاو نر می باشد که میتواند هزاران فرزند تولید کند. بسیار مهم است که چنین گاو نری ناقل الل مغلوب برای صفتی مانند سم قاطری نباشد. متخصص اصلاح نژاد نیاز به یک سیستم غربال کننده ژنوتیپ ها دارند تا از تولید مثل افراد حامل یک الل

نامطلوب جلوگیری کنند. دو منبع اطلاعاتی که امکان هتروزیگوت بودن افراد را مشخص می نمایند شجره نامه و نتایج آن ها هستند.

• اطلاعات شجره ای:

اطلاعات موجود در شجره می توتند در تعیین اینکه یک حیوان حتما و یا احتمالا ناقل الل مغلوب است بسیار موثر باشد.

حیوانی که فنوتیپ الل غالب را نشان میدهد، در صورتی می تواند ناقل باشد که یکی از والدین آن هموزیگوت مغلوب باشد. فرزندان یک فرد که ناقل بودن آن شناخته شده، احتمالا ناقل ژن مغلوب می باشند.

• آزمون نتایج

آزمون نتایج عبارت از تلاقی دادن یک حیوان به منظور تولید نتایجی برای مشاهده و بررسی می باشد. متخصصین اصلاح نژاد از اطلاعات بدست آمده از نتعیین ژنوتیپ حیوان مورد آزمون استفاده می نمایند. آزمون نتایج می تواند هم در جنس نر و هم در جنس ماده اجرا شود، ولی مثال هایی که در این بحث آورده شده بیشتر در زمینه ی آزمون نتایج نر ها می باشد. برای اغلب آزمون ها، تعداد زیادی فرزند مورد نیاز است به همین خاطر آزمون نتایج تنها برای نر ها موثر می باشد.فرض کنید که یک حیوان نر، مشکوک به حامل بودن یک الل مغلوب می باشد. ژنوتیپ آن – B در نظر گرفته می شود. چندین گزینه برای آزمون نتایج این فرد نر وجود دارد. هر کدام از آزمون ها بستگی به نوع افراد ماده ای دارد که برای جفت گیری در دسترس هستند. بنابراین، در همه ی موارد، روش زیر مورد استفاده قرار می گیرد:

• فرض کنید که حیوان نر مشکوک، هتروزیگوت است.
• احتمال اینکه، فنوتیپ غالب فقط در یک فرزند مشاهده شود را محاسبه کنید.
• احتمال اینکه n فرزند مشاهده شده، همگی دارای فنوتیپ غالب باشند را محاسبه کنید.

این احتمال با به دست آوردن احتمال دیده شدن فنوتیپ غالب، تنها در یک فرزند و با توان nام آن محاسبه می شود.

• احتمال مشاهده نمودن حد اقل یک فنوتیپ مغلوب را محاسبه کنید. مجموع تمام احتمالات بایستی برابر با یک شود. پس، احتمال مشاهده ی حد اقل یک فنوتیپ مغلوب برابر است با یک، منهای احتمال غالب بودن فنوتیپ تمام n نتایج. به احتمال اینکه حد اقل یک فرزند دارای ژنوتیپ مغلوب باشد، احتمال شناسایی گفته می شود و برای شناسایی ژن مغلوب به کار می رود، به شرط اینکه در افراد مشکوک وجود داشته باشد.

ماده های هموزیگوت مغلوب

احتمال اینکه از آمیزش فرد Bb با bb یک فرزند دارای فنوتیپ غالب باشد برابر 2/1 است. احتمال اینکه تمام فرزندان حاصل از آمیزش Bb با bb فنوتیپ غالب را نشان دهد برابر با (2/1) است. طبیعی است که حتی اگر یک فرزند با فنوتیپ مغلوب به وجود آید، ژنوتیپ حیوان نر مورد نظر حتما Bb بوده و از این رو احتمال شناسایی برابر است با:

( Bb شدن تمام نتایج حاصل از تلاقی 1-p (Bb × bb = (احتمال شناسایی) p

در تلاقی آزمایشی که یک تا شش فرزند حاصل شود، احتمال شناسایی عبارت خواهد بود از:

     تعداد فرزندان                                                                  احتمال شناسایی

               1                                                                           5/0 = 1(2/1) - 1

               2                                                                       75/0 = 2(2/1) - 1

               3                                                                     875/0 = 3(2/1) - 1

               4                                                                    938/0 = 4(2/1) - 1

               5                                                                     969/0 = 5(2/1) - 1

             6                                                                     984/0 = 6(2/1) - 1

احتمال شناسایی میتواند به عنوان درجه ی اطمینان برای نتیجه گیری هموزیگوت بودن فرد تعبیر شود. اگر از فرد مشکوک تنها یک فرزند متولد شده و فنوتیپ آن الل غالب را نشان دهد، اطمینان اندکی وجود خواهد داشت که آن فرد هموزیگوت باشد. در واقع اگر فرد مشکوک هتروزیگوت وده باشد، در 50 درصد از موارد، نتیجه گیری برای خلوص آن بر اساس یک فرزند، نا درست است.

روش رایج در اجرای یک برنامه ی آزمون برای یک فرد مشکوک از نظر حامل بودن، تعیین درجه ی اطمینان برای نتیجه گیری از هموزیگوت بودن آن فرد است که پس از آن، تعداد فرزندان مورد نیاز برای دست یافتن به آن درجه ی اطمسنان محاسبه می شود. به عنوان مثال، اگر ردجه ی اطمینان لازم 95 درصد یا بیشتر از آن در نظر گرفته شود، معادله ی مربوط به تعیین تعداد نتایج مورد نیاز به قرار زیر خواهد بود:

n(2/1) – 1 = 95/0

95/0 – 1 = n(2/1)

05/0 = n(2/1)

برای حل این معادله از طرفین لگاریتم گرفته می شود:

05/0 log = (2/1) nlog

32/4

پس برای رسیدن به سطح اطمینان 95 درصد یا بالاتر به پنج فرزند یا بیشتر از پنج فرزند نیاز می باشد.