شرایط عمومی بیمهنامه مسئولیت مدنی کارفرما در برابر کارکنان
ماده 1 ـ خطرهای موضوع بیمه صدمات بدنی وارد به کارکنان شاغل بیمهگذار ناشی از مسئولیت مدنی وی در حین انجام کار و در محل کار مشروط بر آنکه مسئولیت بیمهگذار برای بیمهگر محرز باشد.
تبصره: منظور از جبران خسارت بدنی مذکور در متن بیمهنامه، تظمین و جبران هزینههای پزشکی و همچنین جبران زیانهای نقص عضو و فوت ناشی از حوادث مشمول بیمهنامه برای زیاندیدگان موضوع بیمه و همچنین ارزش و دیه در صورت رجوع زیاندیده به مرجع قضایی میباشد.
ماده 2 ـ استثنائات: خسارتهای معمول عوامل زیر ولو این که بیمهگذار مسئول آنها شناخته شود از شمول تعهدات بیمهگر خارج است.
1/2 ـ خسارت ناشی از عمد و تقلب بیمهگذار
2/2 ـ خسارات ناشی از وسائل نقلیه موتوری تحت پوشش نمیباشد. مگر آنکه صراحتاً مورد تقاضا بیمهگذار و مورد موافقت بیمهگر قرار گیرد.
3/2 ـ خسارت ناشی از انفجار هستهای و تشعشعات رادیواکتیو.
4/2 ـ خسارت ناشی از جنگ، انقلاب، شورش، اعتصاب و عوامل دیگری از این قبیل
5/2 ـ محکومیت نقدی به نفع دولت و همچنین مجازاتهای قابل خرید بیمهگذار از شمول تعهدات بیمهگر خارج است.
ماده 3 ـ وظایف بیمهگذار:
1/3 ـ بیمهگذار باید پیشنهاد بیمه را با رعایت دقت و صداقت تکمیل و کلیه اطلاعات راجع به موضوع بیمه را در اختیار بیمهگر قرار دهد.
2/3 ـ بیمهگذار موظف است در طول مدت اعتبار بیمهنامه هر گونه تغییر کمی و کیفی را که در وضعیت خطر حاصل شود و با تغییراتی را که در چگونگی ارتباط بیمهگذار با موضوع بیمه به وجود آید. ظرف ده روز به صورت کتبی به اطلاع بیمهگر برساند.
3/3 ـ بیمهگذار موظف است اقدامات لازم را که هر کس عرفاً برای جلوگیری از وقوع حوادث رعایت مینماید به عمل آورد.
4/3 ـ بیمهگذار مکلف است وقوع هر گونه حادثه موضوع این بیمهنامه و همچنین هر نوع ادعا و یا مطالبه کارکنان علیه خود را که به این بیمهنامه مربوط شود اعم از این که مطالبه و ادعا کتبی یا شفاهی و یا به صورت ارسال اظهارنامه و یا اقامه دعوی در مراجع قضایی باشد. بدون فوت وقت در اولین زمان ممکن و حداکثر ظرف مدت پنج روز (به استثنای تعطیلات رسمی) از تاریخ اطلاع خود از آن به اطلاع بیمهگر برساند و نیز مکلف است متعاقباً کیفیات مطالبه و یا دعوی، نام و نشانی مطالبهکننده و یا اقامهکننده دعوی و عنوانی که به موجب آن مطالبه خسارت و یا اقامه دعوی شده است. مشخصات زیاندیده، نام و نشانی شهود احتمالی، مبلغ مورد ادعا و هر گونه اطلاعات مشخصات و نکات دیگر مربوط به موضوع را که بر آن وقوف دارد و هر نوع اسناد و مدارکی را که در این باره در اختیار دارد به بیمهگر تسلیم و بیمهگر را در تحقیقات و رسیدگی و دفاع کمک نماید.
5/3 ـ بیمهگذار بایستی جهت بازدید از محل حادثه و انجام امور کارشناسی همکاری لازم را با بیمهگر به عمل آورد.
ماده 4 ـ تعهدات بیمهگر:
1/4 ـ غرامت فوت بر مبنای درصد تقصیر بیمهگذار تعیین شده در مرجع قضایی و اعمال آن بر روی سرمایه (مندرج در بیمهنامه) و یا معادل ریاضی ارزانترین نوع دیه رایج هر کدام که کمتر باشد محاسبه میگردد.
2/4 ـ غرامت صدمات جسمانی زیاندیدگان براساس درصد تعیینشده در مرجع قضایی و یا اعمال آن بر روی سرمایه بیمه و یا معادل ریالی ارزانترین نوع دیه رایج هر کدام که کمتر باشد محاسبه میگردد.
3/4 ـ در صورتی که زیاندیدگان از غرامت پرداختی توسط سازمان تأمین اجتماعی استفاده نماید. تعهد بیمهگر عبارتست از مازاد غرامت تا میزان تعهدات مندرج در شرایط خصوصی بیمهنامه.
4/4 ـ در صورت فوت هر یک از زیاندیدگان موضوع بیمهنامه جمع مبالغ پرداختی نمیتواند از حداکثر تعهد بیمهگر، مذکور در بندهای 2 یا 3 «تعهدات بیمهگر» مندرج در شرایط خصوصی بیمهنامه برحسب مورد تجاوز نماید.
5/4 ـ قبول هر گونه مسئولیت و سازش در مورد خسارتهای بدنی از طرف بیمهگذار بدون موافقت کتبی بیمهگر فاقد اعتبار است مگر اینکه طبق مدارک مسئولیت بیمهگذار محرز باشد.
6/4 ـ بیمهگذار متعهد است هرگونه اوراق قضایی مربوط به هر دعوی مرتبط با موضوع این بیمهنامه را اعم از این که از طرف مدعی خسارت یا دستگاههای قضایی دریافت نموده باشد بیدرنگ و حداکثر ظرف مدت 24 ساعت جهت بیمهگر ارسال دارد و در صورت تأخیر مسئولیت جبران ضرر و زیانهای که از این طریق به بیمهگر وارد میشود خواهد بود.
7/4 ـ حق سازش و حق دعوی تا میزان تعهد بیمهگر در کلیه مراجع و مراحل قضایی با بیمهگر است و بیمهگذار به موجب این بیمهنامه بیمهگر را وکیل یا حق توکیل غیر ولو کرارا مینماید که پروندههای مربوط را در مراجع قضایی با استفاده از کلیه اختیارات دادرسی تا میزان تعهد این بیمهنامه تعقیب نماید و در طول مدت جریان دعوی نباید اقدامی به عمل آورد که به حق بیمهگر در تعقیب دعوی لطمه وارد آورد ولی نسبت به مازاد تعهدات این بیمهنامه بیمهگذار حق هر گونه اقدامی خواهد داشت.
8/4 ـ بیمهگر میتواند با پرداخت حداکثر مبلغی که طبق این بیمهنامه برای هر حادثه متعهد است و یا این که اگر مبلغی قبلاً پرداخت نموده با پرداخت مابه التفاوت آن تا میزان حداکثر تعهد، اقدامات خود را در هر یک از مراحل قضایی متوقف و از خود سلب مسئولیت بنماید و در آن صورت رهبری و کنترل مذاکرات و جریانهای حقوقی و اقدامات قانونی مربوط به هر دعوی مرتبط با موضوع این بیمهنامه را به بیمهگذار واگذار و از ادامه مداخله خودداری نماید. بنابراین بیمهگر در برابر هر گونه ادعای بعدی مسئولیتی نخواهد داشت.
ماده 5 ـ فسخ و بطلان بیمهنامه: این بیمهنامه ممکن است قبل از انقضای مدت با اخطار قبلی و کتبی بیست روزه از طرف بیمهگر یا بیمهگذار در موارد زیر فسخ شود:
از طرف بیمهگر:
1ـ در صورت عدم پرداخت حق بیمه و حق بیمه اضافی در سررسیدهای معین.
2 ـ در صورت تشدید خطر و عدم موافقت بیمهگذار به پرداخت حق بیمه اضافی مربوط.
3 ـ در صورت کتمان یا اظهار خلاف واقع در بیمهگذار به طور غیر عمد درباره وضعیت خطر و احراز این امر قبل از وقوع حادثه.
از طرف بیمهگذار: در صورتی که کیفیت تشدید خطر کاهش یافته و از بین رفته و بیمهگر به تخفیف حق بیمه راضی نشود.
تبصره: در صورت فسخ از طرف بیمهگر، باید حق بیمه مدتی که باقی مانده است به صورت روزشمار محاسبه و به بیمهگذار برگشت شود در صورت فسخ بیمهنامه از طرف بیمهگذار، حق بیمه برگشتی براساس تعرفه بیمه کوتاه مدت محاسبه خواهد شد.
دانلود پایان نامه رشته مدیریت بیمه علل پیدایش، گسترش و تکامل بیمههای اشخاص با فرمت ورد و قابل ویرایش تعداد صفحات 432
دانلود پایان نامه آماده
مقدمه
از آغاز پیدایش جوامع انسانی، بشر همواره در جستجوی تأمین جسمی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی خود بوده است. بیمههای اشخاص هم درست به همین دلیل یکی از ابداعات انسانها برای به دست آوردن تأمین اقتصادی به حساب میآید.از یک دیدگاه میتوان بیمههای اشخاص را به چند بخش مهم تقسیم کرد که هر یک از آنها بالقوه آثاری مثبت یا منفی در جوامع بشری دارند. بیمههای اشخاص علاوه بر اینکه یک محصول به حساب میآید، در راستای تأمین نیازهای اولیه جوامع انسانی، در زمرهی خدمات مهم و قابل توجه نیز شمرده میشود.ابنای بشر نیاز به تأمین دارند و این امر غریزی و شاخههایی از ثبات و اطمینان اجتماعی است. شرکتهای بیمه با ارائه بیمههای اشخاص، زندگی انسانها را ارزیابی نمیکنند؛ بلکه هدف اصلی و اساسی، ارزیابی و حراست از ارزشهای اقتصادی زندگی انسانهاست. ارزش مادی و اقتصادی درآمد حاصل از کار و فعالیت یک انسان، تأمینکننده نیاز مادی او است که انسان بدان متکی است.
فرمت:word(قابل ویرایش)
تعداد صفحات:477
چکیده
علل پیدایش، گسترش و تکامل بیمههای اشخاص
از آغاز پیدایش جوامع انسانی، بشر همواره در جستجوی تأمین جسمی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی خود بوده است. بیمههای اشخاص هم درست به همین دلیل یکی از ابداعات انسانها برای به دست آوردن تأمین اقتصادی به حساب میآید.
از یک دیدگاه میتوان بیمههای اشخاص را به چند بخش مهم تقسیم کرد که هر یک از آنها بالقوه آثاری مثبت یا منفی در جوامع بشری دارند. بیمههای اشخاص علاوه بر اینکه یک محصول به حساب میآید، در راستای تأمین نیازهای اولیه جوامع انسانی، در زمرهی خدمات مهم و قابل توجه نیز شمرده میشود.
ابنای بشر نیاز به تأمین دارند و این امر غریزی و شاخههایی از ثبات و اطمینان اجتماعی است. شرکتهای بیمه با ارائه بیمههای اشخاص، زندگی انسانها را ارزیابی نمیکنند؛ بلکه هدف اصلی و اساسی، ارزیابی و حراست از ارزشهای اقتصادی زندگی انسانهاست. ارزش مادی و اقتصادی درآمد حاصل از کار و فعالیت یک انسان، تأمینکننده نیاز مادی او است که انسان بدان متکی است. بنابراین، بیمههای زندگی، علاوه بر جنبه خدماتی و انسانی آن، میتواند نیازهای مالی و اقتصادی خانوادهها را نیز برطرف سازد.
بیمههای اشخاص یکی از شاخصهای شناخته شده در سنجش تأمین و رفاه مردم کشورهاست و کشورهایی که مردم آن به فراخور نیاز خود از این تأمین برخوردارند، با اطمینان و اعتماد بیشتری در برنامهریزی، توسعه و گسترش جامعه خویش مشارکت مینمایند.
تاریخچهی بیمههای اشخاص به چند قرن قبل باز میگردد. نخستین بیمهنامه، در زمان ملکه الیزابت اول صادر گردید که به صورت یک بیمه «عمر زمانی ساده»[1] بود، و زندگی بیمهگذار را برای مدت یک سال تحت پوشش قرار میداد. آقای هارولد. ای. رایز در کتاب «تاریخچهی بیمه در انگلستان» مینویسد که اولین بیمهنامه در 18 ژوئن 1583 صادر گردید که زندگی آقای «ویلیام گیبونز» را به مدت یک سال تحت پوشش بیمهای قرار داده بود. سرمایه بیمه، معادل 3836 پوند بود که نرخ حق بیمه آن 8 درصد و 16 بیمهگر هر یک به فراخور حال خود سهمی از آن را تقبل کرده بودند.
بیمههای اشخاص در مراحل بَدوی و ابتدایی خود بر پایه و اصول علمی و فنی و مبنی بر جداول حق بیمه و نحوهی انتخاب ریسک پایهگذاری نشده بود و به همین دلیل، توسعه و گسترش و پیدایش «جدول مرگ و میر»، نقطه عطفی در تاریخچه بیمههای اشخاص محسوب میگردد؛ زیرا با به کارگیری اصول علمی و فنی در بیمهها و آن هم پس از تجارب حاصله طی چند قرن، اولین بیمهنامه در سال 1807 میلادی بر پایه و اساس همین معیارهای فنی صادر گردید.
در سالهای آغازین پیدایش بیمههای اشخاص، صدور بیمهنامه بدون توجه به اصول پزشکی انجام میشد و صرفاً کافی بود که شخص متقاضی در مقابل مدیران شرکت بیمه ظاهر گردد و آنها با مذاکره با وی و داوری ظاهری، خطر را ارزیابی کنند. در سالهای بعد، پزشکان به جمع این مدیران اضافه شدند و ارزیابی خطر صرفاً بر اساس اظهارات متقاضی بیمه و از روی ظاهر وی انجام نمیپذیرفت.
به مرور زمان و با گسترش روزافزون بیمههای اشخاص، این روند ارزیابی غیرعملی و ناکافی به نظر میرسید و از سویی اهمیت معاینات کامل پزشکی به منظور گزینش و ارزیابی واقعی خطر، مورد توجه قرار گرفت و به همین دلیل، شرکتهای بیمه قبل از صدور بیمهنامه از متقاضی میخواستند تا دربارهی سلامتی خود از یکی از پزشکان گزارشی اخذ نماید.
به تدریج پرسشنامههایی پزشکی شکل گرفته و کامل گردیدند و شرکتهای بیمه قبل از صدور بیمهنامه با ارزیابی دقیق اطلاعات مندرج در فرمهای پزشکی و سابقهی سلامتی فرد متقاضی و اعضای خانوادهاش، به بررسی دقیق خطر مورد بیمه پرداختند.
با توجه به اینکه تجارب به دست آمده در آغاز، خلأ مشهودی را بین اطلاعات موجود و اطلاعات مورد نیاز با واقعیتها نشان میداد، به همین مناسبت پزشکان و «محاسبان فنی» به همکاری نزدیک و تنگاتنگ پرداختند. تحقیقات در مورد مرگ و میر، منتج به آمیزش و ترکیب اطلاعات فنی ـ پزشکی گردید؛ که در نهایت باعث به دست آمدن یک سری اطلاعات مفید در مورد عوامل مؤثر هر خطر شد و بیمهگران با دسترسی به این اطلاعات با اطمینان خاطر بیشتری به کار صدور بیمهنامه پرداختند.
بهتر است به طور خلاصه به نیاز انسانها به بیمههای اشخاص اشارهای کنیم. بررسیهای انجام شده نشان میدهند که معمولاً انسانها به دلایل پنجگانهی زیر به خرید بیمههای اشخاص اقدام میکنند:
1 ـ 1 نیاز اصلی و اساسی فیزیولوژیکی انسان،
2 ـ 1 نیاز به حفظ و حراست خود در قبال خطرهای خارجی،
3 ـ 1 نیاز به عشق، محبت و فعالیتهای اجتماعی،
4 ـ 1 اقناع حس احترام نسبت به خویشتن،
5 ـ 1 خودآگاهی و تکامل.
عمدتاً خطرهایی را که انسان در برابر آنها آسیبپذیری بیشتری دارد، به دو نوع تقسیم میکنند:
الف ـ خسارات مالی،
ب ـ خسارات جانی.
بدیهی است که انسان نمیتواند زمان بروز این گونه خطرها را پیشبینی کند. البته در عصر حاضر و با بهرهگیری از فنآوری نو میتوان در بعضی از مواقع بروز حوادث و سوانح طبیعی از قبیل توفان یا زلزله را پیشبینی کرد. اما آیا میتوان از ضرر و زیانهای مادی آنها هم جلوگیری کرد؟ بلی، جلوگیری از ضرر و زیانهای مادی این گونه حوادث بر عهدهی شرکتهای بیمه نهاده شده است که این، همانا عصاره و مفهوم یا به عبارت دیگر، کاربرد بیمه است.
متن کامل را می توانید هم اکنون همراه با تمام ضمائم (پیوست ها) با فرمت ورد word که قابل ویرایش و کپی کردن می باشند دانلود نمایید