فرمت فایل : word(قابل ویرایش)
تعداد صفحات:18
فهرست مطالب:
مقدمه:آشنایی با فعالیتها و خدمات سازمان تامین اجتماعی:
الف) مرور اجمالی بر فعالیتهای سازمان:
مستمری بازنشستگی:
مقرری بیمه بیکاری:
غرامت دستمزد ایام بیماری:
غرامت دستمزد ایام بارداری:
کمک هزینه ازدواج:
کمک هزینه کفن و دفن:
مشکلات موجود، فرصتی برای کارآفرینی:
1. شلوغی و ازدحام در روزهای پایانی هر ماه جهت پرداخت لیست:
2. تمدید و تجدید دفترچههای درمانی و مشکلات بیمهشدگان:
3. بی اطلاعی از خدمات، قوانین و ضوابط و بخشنامههای جدید:
راه حلها، راهکارها و اهداف کسب و کار:
کارگذاری الکترونیکی بهترین راه حل موجود:
مشخصات شرکت:
مشخصات مکانی:
ماموریت و آینده نگری:
فرآیند مدیریت تولید:
توجیه اقتصادی طرح
الف) سرمایه گذاری ثابت:
ماشین آلات:
تجهیزات اداری
جمع کل سرمایهگذاری ثابت:
هزینههای جاری:
۱. حقوق و دستمزد:
2. هزینه نگهداری و تعمیرات:
. هزینه استهلاک
4. هزینه مصرف انرژی و آب و هزینههای مخابراتی:
جمع هزینههای جاری:
درآمد طرح:
محاسبه سود و زیان:
تجزیه و تحلیل نقطه سربه سر:
مقدمه:
آشنایی با فعالیتها و خدمات سازمان تامین اجتماعی:
الف) مرور اجمالی بر فعالیتهای سازمان:
سازمان تأمین اجتماعی یک سازمان بیمـه گر اجتمـاعی است که مأموریت اصلی آن پوشش کارگران مزد و حقوق بگیر ( به صورت اجباری ) و صاحبان حرف و مشاغل آزاد ( به صورت اختیاری ) است 0
جمعیت تحت پوشش این سازمان حدود 5/6 میلیون نفر بیمه شده و نزدیک بـه یک میلیون نفر مستمـری بگیر است که بـا در نظر گرفتن افـراد خانـواده بیمـه شدگان ـ جمعیت تحـت پوشش این سازمان بـرای خدمات درمانی به حدود 5/27 میلیون نفر می رسد 0
بـراساس قانون سازمان تأمین اجتماعی یک سازمـان عمـومی غیر دولتـی است که بخش عمده منابع مالی آن از محل حق بیمه ها ( با مشارکت بیمه شـده و کـارفرمـا) تـأمین می شود و متکی بـه منـابع دولتـی نیـست 0 بـه همین دلیـل دارائـی ها و سرمـایـه هـای آن متعلق بـه اقشـار تحت پـوشش در نسلهای متوالی است و نمی تواند قابل ادغام بـا هیچیک از سازمـانهـا و مؤسسات دولتی یا غیر دولتی باشد 0
به دلیل عدم استقرار نظام جامع تأمین اجتماعی در کشور ،سازمان تأمین اجتماعی بار مسئولیت سنگینی را به دوش کشیده و پـاسخگوی نیـازهای بخش قابل توجهی از جمعیت کشور است
مهمترین خدمات ارایه شده توسط این سازمان به شرح زیر است:
بیمه شدگانی که به سن قانونی بازنشستگی « 60 سال تمام برای مردان و 55 سال تمام برای زنان » برسند ، در صورتی که دارای حداقـل سابقـه پرداخت حق بیمـه بـرای سال مـورد نظر باشند می توانند تقاضای بازنشستگی کنند.
حداقل پرداخت سابقه حق بیمه ؛ 10 سال بوده و پس از آن با گذشت هر سال یک سال به این سابقه اضافه می شود تا به 20 سال برسد.
در تعیین میزان مـستمری قـابل پرداخت بـه بازنشستگان تحت پوشش سازمان تأمین اجتماعی ، دو عامل سابقه پرداخت حق بیمه و حقوق و مزایای مبنای کسرحق بیمه ، نقش اساسی را ایفا میکند 0
چتر حمایتی تأمین اجتماعی از هنگام پرداخت اولین حق بیمه ، بر سر بیمه شده و خانواده تحت تکفل وی گسترده می شود .
در صورت تداوم پرداخت حق بیمه ، این پوشش حمایتی تا پایان حیات بیمه شده ادامه می یـابد و پـس از فوت بیمـه شده نیز خانواده او از خدمات حمایتی ویژه ای برخوردار می شوند.
با فوت مستمری بگیر بـازنشسته و از کـارافتاده کلی تحت پوشش تأمین اجتماعی ، خانواده و بـازماندگان وی با احراز شرایط پیش بینی شده در قانون تحت حمایت قرار می گیرند ، بـازماندگان بیـمه شده ای که بر اثر حادثـه ناشی از کـار و یـا بیمـاریهـای حرفـه ای فوت می کنـد نیز بـه همین ترتیب از حمـایت سـازمـان تـأمـین اجتـمـاعـی برخوردار می شوند 0
بیمه شده ای که طبق نظر پزشک معالج توانایی خود برای کار را به کامل و یا جزئی از دست بدهد ، پس از مراجعه به شعب تأمین اجتماعی به کمیسیون پزشکی معرفی می شود 0 این کمـیسیون پـس از معـاینـه بیمـه شده و بررسی سوابق پزشکی وی ، نسبت به صدور رأی با تعیین درصد از کارافتادگی اقدام و مـراتب را بـه شعب ذیربـط اعلام می کنـد تـا در چهـارچوب مقررات و در صورت احراز شرایـط قـانونی ، حکم بـه برقراری مستمری ازکـارافتـادگی صـادر گـردد.
بیکار از نظر قانون بیمه بیکاری ، بیمه شده ای ست که بدون میل واراده بیکار شود و آماده به کار باشد ،براساس این قانون بیمه شدگانی که به علت تغییرات ساختـاراقتصادی کارگـاه مربوطـه بـه تشخیص وزارتخانه ذیـربط و تأئید شورای عالی کار ، بیکار موقت شناخته شوند و بیمـه شدگانی که بـه علـت بـروزحوادث غیرمترقبه مانند:سیل ،زلزله ، جنگ و آتش سوزی بیکار شوند 0
بنابراین کارگری که به میل خود ، کار خود را ترک می کند ، نمیتواند از این حمایتها برخوردار شود 0تشخیص ارادی بودن یاغیرارادی بودن بیکاری بیمه شدگان برعهده اداره کار و امـور اجتـماعی محل اشتغال بیمـه شده است و شعـب تأمین اجتماعی براساس معرفی ادارات کار وامور اجتماعی،درخصوص برقراری مقرری بیمه بیکاری برای بیمه شدگان اقدام میکنند .
بیمه شدگانی که تحت معالجات پزشکی و یا درمـانهای توانبخشی قرار می گیـرند، چنـانچه بر حسب تشخیص پزشک معـالج موقتـاً قـادر بـه کـار نبـاشنـد ، استحقـاق دریافت غرامت دستمزد را خواهند داشت.
بیمه شدگان زن تحت پوشش تأمین اجتماعی به هنگام بارداری نیز همانند ایام بیماری از حمایتهای این سازمان برخوردار هستند 0 کمـک هزینـه بـارداری بـه عنـوان یکـی از حمـایتهـای موضوع قـانون تأمین اجتماعی به بیمه شدگان زن درایام بارداری پرداخت میشود
سازمان تأمین اجتماعی علاوه برارائه خدمات پزشکی و تشخیصی به بیمه شدگان زن در ایام بارداری ، بـرای جبران کـاهش و یـا قطع در آمـد بیمـه شدگـان زن در هنگـام مرخصـی زایمـان ، کمک هزینه بارداری نیز به آنان پرداخت می کند 0
کمک هزینه بارداری در واقع نوعی غرامت دستمزد است 0
بانوان بیمه شده مشمول قانون تأمین اجتماعی که واجد شرایط لازم بـاشند ، در دوران استـراحت ایـام بارداری می توانند از سازمان تأمین اجتماعی غرامت دستمزد دریافت کنند.
کمک هزینه ازدواج که از سوی سازمان تأمین اجتماعی به بیمه شدگان واجد شرایط پرداخت میشود هدیه و شادباشی است که این سازمان به بیمه شدگانی که تشکیل خانواده جدید می دهند ، می پردازد این کمک هزینه به بیمه شدگانی که برای اولین بار ازدواج می کنند پرداخت می شود و میزان آن معادل یک ماه متوسط مزد یا حقوق بیمه شده است( به شرط داشتن 720 روز سابقه پرداخت حق بیمه قبل از تاریخ ازدواج)
فرمت فایل : word(قابل ویرایش)
تعداد صفحات:68
چکیده:
مبحث اول
تعریف بیمه، ارکان و اصطلاحات مهم آن
در این مبحث پس از تعریف بیمه، به ذکر مهمترین ارکان و اصطلاحات آن که همچنین دارای بیشترین کاربرد در این صنعت می باشند پرداخته و توضیح مختصری در مورد هر کدام از آنها ارائه خواهیم نمود.
گفتار اول
تعاریف
در اینجا سعی خواهیم کرد از میان تعاریف مختلفی که از سوی اندیشمندان هر رشته اعم از ادبیات، حقوق، اقتصاد، بازرگانی، آمار و... در مورد بیمه ارائه شده است، به اجمال بیمه را از منظر لغت، قانون و فن و تکنیک بیمه تعریف کرده و معنایی کلی از آن را به خواننده منتقل کنیم.
بند اول
تعریف لغوی بیمه
در فرهنگ معین آمده است که «بیمه» (Insurance) از کلمة «بیما» و از زبان هندی گرفته شده است و برخی نیز بر این نظرند که «بیمه» کلمهای است فارسی از ریشه «بیم» و به معنی «ترس و گریز» .
تعریف فرهنگستان ایران نیز از این واژه بدین ترتیب میباشد: «عملی است که اشخاص با پرداخت پولی، مسئولیت کالا یا سرمایه یا جان خود را به عهده دیگری میگذارند و بیمهکننده در هنگام زیان وی باید مقدار زیان را بپردازد.»
بند دوم
تعریف قانونی بیمه
ماده یک قانون بیمه ایران مصوب اردیبهشت ماه 1316 عقد بیمه را چنین تعریف میکند:
«بیمه عقدی است که به موجب آن یک طرف تعهد میکند در ازای پرداخت وجه یا وجوهی ازسوی طرف دیگر در صورت وقوع یا بروز حادثه، خسارت وارده بر او را جبران نموده یا وجه معینی بپردازد. متعهد را بیمهگر، طرف تعهد را بیمهگذار، وجهی را که بیمهگذار به بیمهگر میپردازد حق بیمه و آنچه را که بیمه میشود موضوع بیمه نامند. » که البته این تعریف خالی از ایراد نمیباشد.
لذا در اینجا به تعریف بیمه از زبان حقوق فرانسه میپردازیم که ایرادات کمتری دارد:
«بیمه عبارت است از آنچنان عملی که طی آن بیمهگذار با پرداخت حق بیمه به بیمهگر که یک سلسله خطرات را قبول میکند و براساس علم آمار خسارت ناشی از آنها را جبران مینماید تعهدی به نفع خود یا برای ثالث تحصیل میکند. با این تعهد در صورت وقوع خطر موضوع قرارداد از طرف بیمهگر انجام میشود.»
بند سوم
تعریف فنی بیمه
درست است که پیوند میان بیمهگران و بیمهگذاران با بستن قرارداد یا پیمان بیمه (عقد بیمه) ایجاد میشود، ولی باید توجه داشت که بیمه تنها یک رابطة حقوقی میان این دو طرف نیست. بلکه تحقق این پیوند حقوقی پیرو ضابطهها و ساختوکارهای فنی (موازین آماری و حساب احتمالها) و در گرو تحقق مشارکت گروهی و همکاری شمار زیادی از اشخاص در معرض خطر است. و این امر مستلزم وجود یک مؤسسه سازمانیافته بر مبانی علمی است که تکنیک ویژهای رامی طلبد. این همان است که حدود صدسال قبل توسط یک مؤلف در فرمولی مشهور بیان شد که: «بیمه عبارت است از جبران آثار حادثه بر دارائی فرد از طریق مشارکتی که براساس قوانین آمار، سازمان یافته است.»
از آن زمان به بعد پیوسته این نقش خاص بیمهگر، مبنی بر توزیع حق بیمههای جمع شده از گروه کثیر بیمهگذاران، بین آن عده که در معرض حادثه قرار گرفتهاند، یادآوری شده است. بنابراین مشخص شد که عملیات بیمهگری و معاملههای بیمهای، ظرافت و پیچیدگی ویژهای دارند که اجرای آنها مستلزم بهرهگیری بهینه از دانش ریاضی (آمار و محاسبههای فنی)، دانش حقوقی (اصول قراردادها)، دانش مالی و اقتصادی (اصول نگهداری حق بیمهها و سرمایهگذاری اندوختهها)، دانش بازاریابی، بازرگانی و دانش مدیریت است.
گفتار دوم
ارکان و اصطلاحات مهم بیمه
در این گفتار از میان اصطلاحات و واژگان اختصاصی بیمه به تعدادی از مهمترین و پرکاربردترین آنها در این صنعت، که اتفاقا در بیمه هواپیما نیز به وفور مورد استفاده قرار خواهند گرفت اشاره داشته و به شرح مختصری از هر یک اکتفا می کنیم.
بند اول
بیمهگر
بیمهگر(Insurer-underwriter) شخصی است که در مقابل دریافت حق بیمه از بیمهگذار تعهد جبران خسارت و یا پرداخت وجه معینی را در صورت وقوع حادثه به عهده میگیرد. بیمهگر شخص حقوقی است که جهت انجام حرفه بیمهگری باید شرایط خاصی را که قانون تعیین میکند دارا باشد. در این خصوص ماده 31 قانون تأسیس بیمه مرکزی ایران و بیمهگری مقرر میدارد:
«عملیات بیمه در ایران به وسیله شرکتهای سهامی عام ایرانی که کلیه سهام آنها با نام بوده و با رعایت این قانون و طبق قانون تجارت به ثبت رسیده باشد انجام خواهد گرفت.»
بند دوم
بیمهگذار
بیمهگذار(Assured-Insured) طرف تعهد بیمهگر است. شخصی است که با پرداخت حق بیمه جان یا مال یا مسئولیت خود یا دیگری را تحت پوشش بیمه قرار میدهد. ضمناً بخلاف بیمهگر که الزاماً باید شخص حقوقی باشد بیمهگذار میتواند هم شخص حقیقی و هم شخص حقوقی (شرکت، مؤسسه، انجمن و غیره) باشد.
همچنین ماده 5 قانون بیمه مقرر میدارد:
«بیمهگذار ممکن است اصیل باشد یا به یکی از عناوین قانونی نمایندگی صاحب مال یا شخص ذینفع را داشته یا مسئولیت حفظ آن را از طرف صاحب مال داشته باشد.»
بند سوم
مورد بیمه
مورد بیمه(Subject matter of the insurance) چیزی است که تحت پوشش بیمه قرار میگیرد. مورد بیمه میتواند شخص یا شیء و یا مسئولیت باشد. در صورتیکه مورد بیمه شخص باشد، بیمهگر در مقابل فوت، بیماری، حیات، از کار افتادگی و نقص عضو بیمه شده تعهد خواهد داشت.مانند بیمه حوادث شخصی وبیمه بیماری و ... .این نوع بیمه را بیمه اشخاص
(Personal insurance) مینامند. در صورتیکه مورد بیمه شیء باشد، بیمهگر در مقابل خسارات وارد به آن شیء متعهد خواهد بود، در اینجا شیء اعم از بیروح یا ذیروح است مانند بیمه حمل و نقل کالا و بیمه هواپیما و کشتی. این قسم بیمه را بیمه اشیاء(Property insurance) مینامند.
مورد بیمه ممکن است نه شخص باشد و نه شیء بلکه مسئولیت بیمهگذار در مقابل دیگری باشد؛ در این صورت بیمهگر متعهد است چنانچه در نتیجه حادثهای که بیمهگذار مسئول آن میباشد به دیگری خسارت وارد شود خسارت آن شخص را جبران نماید؛ مانند بیمه مسئولیت متصدی حمل و نقل هوایی در مقابل مسافر و بار و ... . این نوع بیمه را بیمه مسئولیت (liability insurance) مینامند.
فرمت فایل : word(قابل ویرایش)
تعداد صفحات:33
فهرست مطالب : صفحه
چکیده........................................................................................................................................ 2
مقدمه.................................... 3
اهداف.................................... 4
پیشینه نگاشته ها......................... 5
روش تحقیق................................ 9
وضع تولید میوه در کشور................... 10
تعاریف و شرایط عمومی بیمه باغات.......... 12
نحوه بیمه باغات.......................... 14
محاسبه درصد خسارت (افت کمی- افت کیفی) محصول باغ 20
محاسبه درصد نهایی خسارت محصول............ 23
غرامت قابل پرداخت........................ 23
نتایج.................................... 24
پیشنهادات................................ 26
ضمائم.................................... 27
منابع.................................... 35
چکیده:
با توجه به نقش و اهمیت بیمه در فعالیتهای تولیدی و تجاری و توجه سرمایه گذاران به آن و عدم آشنایی و آگاهی اغلب کشاورزان و باغداران نسبت بیمه محصولات کشاورزی و باغی، نحوه بیمه باغات در سال زراعی 81-80 مورد ارزیابی قرار گرفته است.
اطلاعات و آمار مورد نیاز برای این مطالعه از صندوق بیمه محصولات کشاورزی و سازمان جهاد کشاورزی گرفته شده است. در این مطالعه به ارزیابی مختصر بعضی از فرم های بیمه نامه پرداخته شده و همچنین محاسبات درصد خسارت و غرامت پرداختی مورد بررسی قرار گرفته است.
در سال زراعی 81-80، سطح زیر کشت باغات سیب، انگور و بادام (در حال حاضر فقط همین 3 نوع باغ تحت پوشش بیمه قرار می گیرند) بصورت کشت آبی، 5918 هکتار می باشد.
سطح بیمه شده این باغات در این سال زراعی، 401 هکتار است. یعنی 78/6 درصد باغات بیمه شده اند. نتایج حاصله، بیانگر عدم استقبال از بیمه، نزد باغداران منطقه شهرستان مشهد می باشد. این عدم استقبال را می توان متاثر از عوامل متعددی از قبیل: محدود بودن محصولات تحت پوشش (سیب، انگور، بادام)، تحت پوشش قرار نگرفتن باغاتی که بصورت چند کشتی هستند، تحت پوشش قرار نگرفتن باغاتی که بصورت حصار یا حاشیه و یا پراکنده هستند، و همچنین عدم آگاهی بسیاری از باغداران از بیمه و مزیتهای آن و … دانست.
مقدمه
همواره فعایتهای تولیدی کشاورزی، باریسک همراه بوده و می باشد. تغییرات شرایط تولید و نرخ بالای ریسک در این بخش، سرمایه گذاری را تحت تاثیر قرار می دهد. همچنین شرایط اقلیمی و اقتصادی، تولید در بخش کشاورزی را تحت تاثیر قرار می دهد. نوسانات قیمتی در بازار محصولات کشاورزی، افزایش عرضه محصولات و حاشیه بازاریابی ناکارا، همچنین بروز خشکسالی ها، آفات ، بیماریها و شرایط غیر قابل پیش بینی آب و هوایی ،درآمد کشاورزان را به مخاطره می اندازد. به جهت تامین درآمد مطمئن، جهت کشاورزان و باغداران، راهکارهای متعددی در بخش کشاورزی توسط سیاستگذاران این بخش ارائه شده است. بیمه محصولات کشاورزی یکی از چندین راه حصول اطمینان جهت تولید در بخش کشاورزی می باشد.
امروزه بیمه در سراسر فعالیتهای تجاری و تولیدی مورد توجه سرمایه گذاران قرار گرفته و اهمیت و نقش خود را نشان داده است. در بخش کشاورزی نیز به دلیل بروز شرایط غیر قابل پیش بینی، بیمه یکی از راهکارهای مهم محسوب می شود.
اهداف:
هدف کلی:
اهداف جزئی:
پیشینه نگاشته ها :
ترکمانی ،جواد (1376)درمطالعه ای به بررسی تاثیر بیمه بر کارایی فنی و ریسک گریزی کشاورزان منطقه کوار پرداخته است .نتایج این مطالعه نشان میدهد که میانگین کارائی فنی درگروه بیمه شده، بطور قابل ملاحظه ای بیشتر از گروه بیمه نشده است که میانگین کارائی فنی این گروهها، به ترتیب 08/73و 09/65درصد برآورد گردیده است. داده ها با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله دربهار 75 جمع آوری شده است. برای تعیین شاخص های کارایی فنی وضرائب ارو-پرات بهره برداران بیمه شده وبیمه نشده از تابع "تولید مرزی تصادفی" و "معادل قطعی متحمل برابر" استفاده شده است.
تخمین وتحلیل ضرائب ارو-پرات بهره برداران نشان داد که هرچند مقدار آن درگروه بیمه شده درمقایسه با گروه دیگر کمتر است، ولیکن تفاوت بین دو گروه معنی دار نیست. به نظر وی عدم آشنایی با مفهوم و اهداف بیمه، عدم سهولت دسترسی برای بیمه شدن، عدم اطمینان به دریافت سریع خسارت، تاخیر در بازرسی مزارع آسیب دیده، عدم دریافت غرامت مناسب ومشکلات اداری از عمده ترین نقائص بیمه کنونی در نقطه نظر بهره برداران مورد مطالعه است.
فرمت فایل : word(قابل ویرایش)
تعداد صفحات:20
فهرست مطالب:
مروری بر تحولات صنعت بیمه در ایران1- ایجاد نظام جامع آماری صنعت بیمه2- روز آمد شدن تعرفه ها3- بازدید اولیه، مدیریت ریسک، ارزیابی خسارت4- واسطه های فروش و بازار یابان5-فراگیر شدن بیمه6-سرمایه گذاری ذخایر و منابع مالی شرکتهای بیمه7-قانون و مقرارت جدید8-آئین نامه نظارت مالی9-آئین نامه احراز صالحیت فنی ومالی مدیران شرکتهای بیمه10-نقش بیمه مرکزی ایرانبررسی شاخصهای ارزیابی فعالیت صنعت بیمه طی سالهای 1381-1350آمار شاخصهای ارزیابی فعالیت صنعتچکیده:بیمه به شکل سنتی آن به مفهوم وجود نوعی تعاون و همیاری اجتماعی به منظور سد شکن کردن زیان فرد یا افراد معدود بین همه افراد گروه یا جامعه، در ایران سابقه این طولانی داشته و همواره مردم این مرز وبوم برای کمک به جبران خسارتهای ناخواسته ایک که برای دیگر هموطنان و حتی مردم دیگر کشورها پیش می آید مغال وپیشگام بوده اند. با این وجود بیمه به شکل حرفه ای و اخوزی آن برای اولین بار در سال 1269 هجری شمسی در کشور ما مطرح شد. در این سال امتیاز فعالیت انحصاری در زمینة بیمه و حمل ونقل برای مدت 75 سال به یک فرد تبعة روس بنام « لازارپولیاکوف» واگذار شد. اما نامبرده جهت آغاز فعالیت قادر به تأسیس شرکت بیمة مورد نظر نگردید و متعاقباً به تأسیس نمایندگی بیمه جهت بازدید و پرداخت خسارت در ایران کردند.آغاز فعالیت جدی در زمینة بیمه را می توان سال 1310 هجری شمسی دانست چرا که در این سال قانون ثبت شرکتها تصویب شد و صورت قانونی و نظام نامه ای بخود گرفت.در سال 1314 نخستین شرکت بیمة ایرانی به نام «شرکت سهامی بیمة ایران» با سرمایة بیست میلیون ریال توسط دولت تأسیس شد.شرکت بیمه ایران در آغاز فعالیت، به ویژه با توجه به این که دولت نقش اساسی در شکل گیری و تداوم آن داشت، جهشی در صحنة بیمه ای کشور ایجاد کرد ولی تا سال 1326 تحول عمده ای بچشم نخورد. اولین اجبار در زمنینة بیمه مربوط به بیمه های باربری بود که به تصویب مجلس رسید و مقرر گشت که برای واردات حتماً باید در بانک گشایش اعتبار شود، با تأکید بر این نکته که فقط مؤسسات بیمه ای که در ایران ثبت شده اند می توانند چنین بیمه نامه هایی صادر کنند. این خود تحولی به حساب می آمدو فعالیتهای اقتصادی را به سمت بیمه سوق داد.در سالهای آغازین دهه 1340، ارقام مربوط به درآمد نفت، کم کم درشت ودرشت تر شد و فروش نفت، نقش عمده ای در اقتصاد کشور پیدا کرد. از آن سالها به بعد فعالیت بیمه ای رشد تدریجی داشت که در سال 1348 به دلیل افزایش وسائل نقلیه در کشور، قانون بیمة اجباری شخصی ثالث به تصویب مجلس رسید و در سال 1350 بیمة مرکزی ایران تأسیس شد.قبل از تأسیس بیمه مرکزی ایران، فعالیتهای بیمه ای است و خیزهایی داشته و شرکتهای خارجی نیز فعال بوده اند. حدود هفت شرکت بیمة خصوصی نیز وجه داشت ولی این شرکتها فعالیت جدی نداشتند چرا که 75 درصد بازار در اختیار دولت بود و دولت هم بیمه خود را در اختیار شرکت سهامی بیمة ایران قرار میداد، یعنی شرکتهای خصوصی بیش از 25 درصد بازار بیمه را در دست نداشتند. در سال 53 قیمت نفت چهار برابر شد و افزایش شدیدی در در آمدهای نفتی کشور به وجود آمد. واردات بالا گرفت و سرمایه گذاریهای وسیع و شروع جدید استراتژی جایگزین واردات در کشور، باعث شد که بیمه در کشور توسعه یابد.در سال 1357 به دلیل وقوع انقلاب اسلامی ایران، تقریباً فعالیت شرکتهای بیمه به حالت تعلیق درآمد. طی سالهای 1367-1357 خلاء بزرگی در صنعت بیمه به وجود آمد و در حالیکه در این دهه تمام دنیا در حال پیشرفت و توسعه بود، در ایران بیمه چندانی نداشت و در بلا تکلیفی به سر می برد. در سال 1367 قانون اداره شرکتهای بیمه در مجلس تصویب شد و از آن سال بود که تقریباً نظام بیمه ای کشور شکل گرفت، هر چند که ساختار مناسبی نداشت.تا سال 1373 صنعت بیمه رشد خوبی داشت ولی این رشد تقریباً بی برنامه بود، تا اینکه اولین برنامة پنج ساله صنعت بیمه در سال 1373 تدوین شد.اولین برنامه 5 ساله صنعت بیمه با چشم اندازی مثبت در زمینه های تعمیم بیمه، توسعة فرهنگ بیمه، افزایش حق بیمة سرانه و افزایش نفوذ بیمه در کشور، در بیمة مرکزی ایران طراحی شد.با این امید که طی 5 سالة منتهی به سال 77 به برخی از اهداف تعیین شده دسترسی پیدا کند. تحولاتی که در این صورت گرفت خوب اما نسبی بود. و سپس برنامة پنج سالة دوم به اجرا درآمد.در شهریور ماه سال 1381 طرح تأسیس مؤسسات بیمه دولتی در مجلس شورای اسلامی از مرحلة تصویب گذشت و پس از اصلاحات مورد نظر شورای نگهبان، قانون آن برای اجرا ابلاغ شد. در سال 1381 شرکتهای بیمه خصوصی درمناطق آزاد تأسیس شدند و اکنون دو شرکت بیمة سیستم و یک شرکت بیمةاتکایی در این مناطق فعالیت می کنند.از سال 1382 نیز بیمه های غیر دولتی در تهران و با اجازه فعالیت در سراسر کشور کار خود را آغاز کرده اند. این شرکتها اگر چه در مقایسه با شرکتهای دولتی که از ده سال پیش در ایران فعالیت می کنند شرکتهای نوپایی هستند اما در نخستین سال فعالیت چند( درسال 1382) موفق شدن که حدود 3 درصد از بازار بیمة کشور را به خود اختصاص دهند. انتظار می رود که شرکتهای غیر دولتی با توسعه فعالیت برای دریافت سهم بیشتری از بازار کشور سبب افزایش رقابت در این بازار شوند و علاوه بر شکستن انحصار چند شرکت دولتی بر بازار در نهایت چتر بیمه را در کشور بگسترانند.
فرمت فایل : word(قابل ویرایش)
تعداد صفحات:68
چکیده:
مبحث اول
تعریف بیمه، ارکان و اصطلاحات مهم آن
در این مبحث پس از تعریف بیمه، به ذکر مهمترین ارکان و اصطلاحات آن که همچنین دارای بیشترین کاربرد در این صنعت می باشند پرداخته و توضیح مختصری در مورد هر کدام از آنها ارائه خواهیم نمود.
گفتار اول
تعاریف
در اینجا سعی خواهیم کرد از میان تعاریف مختلفی که از سوی اندیشمندان هر رشته اعم از ادبیات، حقوق، اقتصاد، بازرگانی، آمار و... در مورد بیمه ارائه شده است، به اجمال بیمه را از منظر لغت، قانون و فن و تکنیک بیمه تعریف کرده و معنایی کلی از آن را به خواننده منتقل کنیم.
بند اول
تعریف لغوی بیمه
در فرهنگ معین آمده است که «بیمه» (Insurance) از کلمة «بیما» و از زبان هندی گرفته شده است و برخی نیز بر این نظرند که «بیمه» کلمهای است فارسی از ریشه «بیم» و به معنی «ترس و گریز» .
تعریف فرهنگستان ایران نیز از این واژه بدین ترتیب میباشد: «عملی است که اشخاص با پرداخت پولی، مسئولیت کالا یا سرمایه یا جان خود را به عهده دیگری میگذارند و بیمهکننده در هنگام زیان وی باید مقدار زیان را بپردازد.»
بند دوم
تعریف قانونی بیمه
ماده یک قانون بیمه ایران مصوب اردیبهشت ماه 1316 عقد بیمه را چنین تعریف میکند:
«بیمه عقدی است که به موجب آن یک طرف تعهد میکند در ازای پرداخت وجه یا وجوهی ازسوی طرف دیگر در صورت وقوع یا بروز حادثه، خسارت وارده بر او را جبران نموده یا وجه معینی بپردازد. متعهد را بیمهگر، طرف تعهد را بیمهگذار، وجهی را که بیمهگذار به بیمهگر میپردازد حق بیمه و آنچه را که بیمه میشود موضوع بیمه نامند. » که البته این تعریف خالی از ایراد نمیباشد.
لذا در اینجا به تعریف بیمه از زبان حقوق فرانسه میپردازیم که ایرادات کمتری دارد:
«بیمه عبارت است از آنچنان عملی که طی آن بیمهگذار با پرداخت حق بیمه به بیمهگر که یک سلسله خطرات را قبول میکند و براساس علم آمار خسارت ناشی از آنها را جبران مینماید تعهدی به نفع خود یا برای ثالث تحصیل میکند. با این تعهد در صورت وقوع خطر موضوع قرارداد از طرف بیمهگر انجام میشود.»
بند سوم
تعریف فنی بیمه
درست است که پیوند میان بیمهگران و بیمهگذاران با بستن قرارداد یا پیمان بیمه (عقد بیمه) ایجاد میشود، ولی باید توجه داشت که بیمه تنها یک رابطة حقوقی میان این دو طرف نیست. بلکه تحقق این پیوند حقوقی پیرو ضابطهها و ساختوکارهای فنی (موازین آماری و حساب احتمالها) و در گرو تحقق مشارکت گروهی و همکاری شمار زیادی از اشخاص در معرض خطر است. و این امر مستلزم وجود یک مؤسسه سازمانیافته بر مبانی علمی است که تکنیک ویژهای رامی طلبد. این همان است که حدود صدسال قبل توسط یک مؤلف در فرمولی مشهور بیان شد که: «بیمه عبارت است از جبران آثار حادثه بر دارائی فرد از طریق مشارکتی که براساس قوانین آمار، سازمان یافته است.»
از آن زمان به بعد پیوسته این نقش خاص بیمهگر، مبنی بر توزیع حق بیمههای جمع شده از گروه کثیر بیمهگذاران، بین آن عده که در معرض حادثه قرار گرفتهاند، یادآوری شده است. بنابراین مشخص شد که عملیات بیمهگری و معاملههای بیمهای، ظرافت و پیچیدگی ویژهای دارند که اجرای آنها مستلزم بهرهگیری بهینه از دانش ریاضی (آمار و محاسبههای فنی)، دانش حقوقی (اصول قراردادها)، دانش مالی و اقتصادی (اصول نگهداری حق بیمهها و سرمایهگذاری اندوختهها)، دانش بازاریابی، بازرگانی و دانش مدیریت است.
گفتار دوم
ارکان و اصطلاحات مهم بیمه
در این گفتار از میان اصطلاحات و واژگان اختصاصی بیمه به تعدادی از مهمترین و پرکاربردترین آنها در این صنعت، که اتفاقا در بیمه هواپیما نیز به وفور مورد استفاده قرار خواهند گرفت اشاره داشته و به شرح مختصری از هر یک اکتفا می کنیم.
بند اول
بیمهگر
بیمهگر(Insurer-underwriter) شخصی است که در مقابل دریافت حق بیمه از بیمهگذار تعهد جبران خسارت و یا پرداخت وجه معینی را در صورت وقوع حادثه به عهده میگیرد. بیمهگر شخص حقوقی است که جهت انجام حرفه بیمهگری باید شرایط خاصی را که قانون تعیین میکند دارا باشد. در این خصوص ماده 31 قانون تأسیس بیمه مرکزی ایران و بیمهگری مقرر میدارد:
«عملیات بیمه در ایران به وسیله شرکتهای سهامی عام ایرانی که کلیه سهام آنها با نام بوده و با رعایت این قانون و طبق قانون تجارت به ثبت رسیده باشد انجام خواهد گرفت.»
بند دوم
بیمهگذار
بیمهگذار(Assured-Insured) طرف تعهد بیمهگر است. شخصی است که با پرداخت حق بیمه جان یا مال یا مسئولیت خود یا دیگری را تحت پوشش بیمه قرار میدهد. ضمناً بخلاف بیمهگر که الزاماً باید شخص حقوقی باشد بیمهگذار میتواند هم شخص حقیقی و هم شخص حقوقی (شرکت، مؤسسه، انجمن و غیره) باشد.
همچنین ماده 5 قانون بیمه مقرر میدارد:
«بیمهگذار ممکن است اصیل باشد یا به یکی از عناوین قانونی نمایندگی صاحب مال یا شخص ذینفع را داشته یا مسئولیت حفظ آن را از طرف صاحب مال داشته باشد.»
بند سوم
مورد بیمه
مورد بیمه(Subject matter of the insurance) چیزی است که تحت پوشش بیمه قرار میگیرد. مورد بیمه میتواند شخص یا شیء و یا مسئولیت باشد. در صورتیکه مورد بیمه شخص باشد، بیمهگر در مقابل فوت، بیماری، حیات، از کار افتادگی و نقص عضو بیمه شده تعهد خواهد داشت.مانند بیمه حوادث شخصی وبیمه بیماری و ... .این نوع بیمه را بیمه اشخاص
(Personal insurance) مینامند. در صورتیکه مورد بیمه شیء باشد، بیمهگر در مقابل خسارات وارد به آن شیء متعهد خواهد بود، در اینجا شیء اعم از بیروح یا ذیروح است مانند بیمه حمل و نقل کالا و بیمه هواپیما و کشتی. این قسم بیمه را بیمه اشیاء(Property insurance) مینامند.
مورد بیمه ممکن است نه شخص باشد و نه شیء بلکه مسئولیت بیمهگذار در مقابل دیگری باشد؛ در این صورت بیمهگر متعهد است چنانچه در نتیجه حادثهای که بیمهگذار مسئول آن میباشد به دیگری خسارت وارد شود خسارت آن شخص را جبران نماید؛ مانند بیمه مسئولیت متصدی حمل و نقل هوایی در مقابل مسافر و بار و ... . این نوع بیمه را بیمه مسئولیت (liability insurance) مینامند.