لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 6
منظومه شمسی ما از خورشید، هشت سیاره و یک سیاره کوتوله (و ماه هایشان)، یک کمربند سیارکی و بسیاری از ستاره های دنباله دار و شهاب ها تشکیل شده است. خورشید در مرکز منظومه شمسی ماست. سیارات، ماه هایشان، سیارک ها، ستاره های دنباله دار و سنگ های دیگر همه دور خورشید می گردند. نه سیاره ای که دور خورشید می گردند به ترتیب فاصله از خورشید عبارتند از: عطارد، ناهید، زمین، مریخ، مشتری، زحل، اورانوس، نپتون و پلوتون (یک سیاره کوتوله).
بزرگ ترین سیاره منظومه شمسی ما مشتری ست. به دنبال آن زحل، اورانوس، نپتون، زمین، ناهید، مریخ، عطارد و در آخر پلوتون ریز قرار دارند. مشتری به قدری بزرگ است که همه سیارات دیگر را می توان در داخل آن جا داد.
سیارات داخلی، سیارات خارجی
سیارات داخلی (سیاراتی که نزدیک به خورشید دور آن می گردند) کاملاً از سیارات خارجی تر (سیاراتی که دور از خورشید به دور آن می گردند)، متفاوتند.سیارات داخلی عبارتند از: عطارد، ناهید، زمین و مریخ. این سیارات نسبتاً کوچکند و بیشتر از سنگ تشکیل شده اند و تعداد کمی ماه دارند یا اصلاً ماه ندارند.سیارات خارجی تر عبارتند از: مشتری، زحل، اورانوس، نپتون و پلوتون (یک سیاره کوتوله). آنها اکثراً بسیار بزرگ، اکثراً گازی و حلقه دار هستند و ماه های زیادی دارند (به استثنای پلوتون که کوچک و سنگی ست و تنها یک ماه بزرگ و دو ماه ریز دارد).
دما روی سیارات
معمولاً هر چه سیارات از خورشید دورتر قرار گرفته باشند، سردترند. تفاوت ها موقعی رخ می دهد که اثر گلخانه ای یک سیاره را گرم می کند (مثل ناهید) که با یک جو ضخیم احاطه شده.
تراکم سیارات
سیارات گازی خارجی تر نسبت به سیارات سنگی داخلی تراکم کمتری دارند.زمین متراکم ترین سیاره است. زحل کمترین تراکم را دارد. به طوری که روی آب شناور باقی می ماند.
جرم سیارات
مشتری سنگین ترین سیاره است. زحل به دنبال آن است. اورانوس، نپتون، زمین، ناهید، مریخ عطارد و پلوتون به ترتیب به دنبال آنها قرار دارند.
نیروهای جاذبه روی سیارات
سیاره ای که سطحش قوی ترین نیروهای جاذبه ای را دارد، مشتری ست. اگرچه زحل، اورانوس و نپتون هم سیارات خیلی سنگینی هستند، نیروهای جاذبه شان در حد نیروی جاذبه زمین است. این به خاطر این است که نیروی جاذبه ای که در سطح سیاره بر یک شیء وارد می شود، با جرمش و با معکوس مربع شعاع سیاره تناسب دارد.
طول یک روز در سیارات
روز مدت زمانی ست که طول می کشد تا یک سیاره روی محورش (360 درجه) بچرخد. یک روز روی زمین تقریباً 24 ساعت طول می کشد.سیاره ای با طولانی ترین طول روز ناهید است. یک روز روی ناهید 243 روز زمینی طول می کشد (یک روز روی ناهید بلندتر از سالش است. یک سال روی ناهید فقط 7/224 روز زمینی طول می کشد).سیاره ای با کوتاه ترین طول روز مشتری است. یک روز روی مشتری فقط 8/9 ساعت زمینی طول می کشد. موقعی که شما از زمین به مشتری نگاه می کنید، می توانید بعضی از تغییر شکل هایش را ببینید.
دانلود تحقیق سیارات خارجی