جمعآوری گیاهان دارویی در رویشگاه طبیعی آنها جهت بدست آوردن مواد اولیه به نظر کاری آسان میآید اما در واقع این کار نیاز به شناخت و تجربه دارد. اگر شخصی که می خواهد این نوع گیاهان را جمعآوری کند تجربهای در این کار نداشته باشد خیلی آسان دو نوع گیاه شبیه به هم را با هم اشتباه نموده و نوعی را که اصولاً ربطی به گیاه دارویی مورد نظر ندارد به خانه آورده که میتواند مضر یا حتی سمی باشد. بنابراین نه تنها شناسایی دقیق گیاهی که در جستجوی آن هستیم لازم است بلکه آشنا یی با محل رویش، نیازها، و شرایط اکولوژیک آن هم از ضروریات به شمار میرود. بعضی از گیاهان در مناطق بسیار خاصی میرویند و بعضی به گیاهان دیگر متکی هستند و بعضی در خاک به خصوصی رشد میکنند. بعضی در اطراف روستاها، و یا حتی در اماکن شروع به رشد میکنند. حضور و وجود یک گیاه در طبیعت بستگی به شرایط و عوامل خاص از نقطه نظر حرارت، نزولات، نور ارتفاع از سطح دریا، مواد غذایی، آب و . . . . دارد. و دخالت انسان در طبیعت از قبیل کودپاشی، زراعت، سموم و . . . . رشد این گیاهان را محدود می کند. بنابراین برداشت و چیدن گیاهان دارویی در طبیعت نیازمند به داشتن اطلاعات کافی برای شناخت گیاهان، رویشگاه، بیولوژی آنها که مشخص کننده بهترین وقت برداشت آنهاست می باشد. در مورد جمعآوری گیاهان دارویی باید دقت کرد که:
سپس آنها را عمل آورد و هر چه سریعتر قبل از پلاسیده شدن خشک شوند.
خشک کردن
مصرف داخلی:
شامل 35 صفحه فایل word
یونجه (Medicago sativa): گیاهی است علفی، که در طب سنتی مردم منطقه از عصارهی آن در درمان آرتروز، آسم، صرع، اگزما، هموفیلی، عفونت، ناراحتیهای روده، یبوست، بیماریهای کبدی، فشار خون بالا، کمبود ویتامین c، مسمومیت با جیوه و دیابت استفاده میکردند. عصارهی این گیاه حاوی ترکیبات فیتواسترولها، آلکالوئید، آسپاراژین، ساپونین، استیگما استرول، سیستسترول، کاناورین، انواع ویتامینها، انواع مواد معدنی (آلومینیوم، کلسیم، پتاسیم، روی، آهن، فسفر، منگنز و سلسیوم)، جنستین (Genestin) و تریگونلین (Trigonelline) است. همانطور که در بالا ذکر شد، این گیاه از گذشته تا به امروز در درمان دیابت مورد استفاده بوده و عصارهی آن مقدار خون را در موشهای مبتلا به دیابت و سالم کاهش میدهد. استفاده از عصارهی آبی یونجه انتقال 2-deoxy-gloucos را 8 . 1 برابر، اکسیداسیون گلوکز را 7 . 1 برابر و گلیکونئوژنژ را 6 . 1 برابر افزایش دهد و سبب ترشح انسولین از سلولهای بتا پانکراس گردیده و فعالیت شبه انسولینی دارد. بنابراین از این طریق قند خون را کنترل میکند]14[.
شامل 20 اسلاید powerpoint
سرخارگل (Echinacea purpurea ) گیاهی است علفی، چندساله متعلّق به تیره گل ستاره ایها (Asteraceae ) . سرخارگل یکی از مهمترین گیاهان دارویی در صنایع داروسازی بیشتر کشورهای توسعه یافته است. موّاد مؤثّره این گیاه خاصیّت ضد ویروسی داشته و تقویت کننده سیستم دفاعی بدن (Immunostimulant ) می باشد. منشاء این گیاه شمال آمریکا گزارش شده است و در شمال رودخانه میسوری به صورت انبوه می روید. این گیاه در فلور ایران وجود ندارد و بذر آن برای اوّلین بار در سال 1372 وارد کشور شده است. هدف از انجام این تحقیق چگونگی کشت و تولید سرخارگل بود که با استفاده از نتایج آن بتوان آنرا در مقیاس مناسب کشت و مادّه اوّلیه تولید داروهای حاصل از این گیاه را تأمین کرد. طبق نتایج این تحقیق بذور را باید نیمه اوّل اسفند ماه در خزانه هوای آزاد و به عمق 2 تا 4 سانتی متر کشت کرد. بذور پس از طی دوره سرما نیمه اوّل فروردین ماه سبز می شوند. اواخر خرداد زمان مناسبی برای انتقال نشاء ها به زمین دایمی است. گیاهان اواسط تابستان به گل می روند. ارتفاع گیاهان از سال دوّم رویش به تدریج افزایش می یابد و در سال چهارم رویش به حداکثر (99 سانتیمتر) می رسد. در سال چهارم حداکثر عملکرد پیکر رویشی (4 تن در هکتار) بدست آمد. حداکثر مقدار عصاره خشک (35 در صد) از پیکر رویشی گیاهان دو ساله بدست آمد، زیرا با افزایش سن گیاه مقدار بافتهای چوبی گیاه افزایش می یابد. با توجه به اینکه کشور ما از نظر اقلیمی از تنوع خاصّی برخوردار است انجام این نوع تحقیقات در مناطق مختلف کشور در مورد گیاهانی که بومی کشور نیستند از نظر اقتصادی بسیار ارزشمند و ضروری است.
کلمات کلیدی : سرخارگل، گل ستاره ای، عملکرد پیکر رویشی، عصاره خشک. چکیده مقاله
ماریتیغال ( خار مریم )
خانواده:
کاسنی
گیاهشناسی
ماریتیغال، گیاهی یکساله
تا دوساله است.
ریشه
ساقه
دمبرگ
برگ
ظاهر برگ شبیه به سنگ مرمر
برگها اوایل رویش به شکل روزت قرار می گیرند.
گل :
بنفش تیره
قرمز ارغوانی
روش ازدیاد : از طریق بذر
اشکال موجود
خواص درمانی
روش کاشت
فاصله کاشت و عملکرد
برداشت محصول
زیره ی سبز
Cuminum cyminum
زیره ی سبز گیاهی است بوته ای و علفی به ارتفاع حداکثر نیم متر.
ساقه ی این گیاه راست و دارای انشعابات دوتایی است. ریشه ی آن باریک و بلند و به رنگ سفید است.
برگ ها به خاطر تقسیمات و بریدگی هاباریک و نخی شکل و به صورت متناوب بر روی ساقه قرار گرفته اند
گل ها کوچک به رنگ سفید و گاهی صورتی می باشند که مجموع آن ها به صورت چتر مرکب در انتهای ساقه قرار گرفته اند.
میوه ها دوکی شکل و به طول حداکثر 6 میلی متر و عرض 1/5میلی متر می باشند که سبز کم رنگ مایل به خاکستری هستند و بوی معطری دارند.
مناطق رشد و تکثیر:
کاشت
داشت