دانلود مقاله ترجمه شده با عنوان دکتر محمد مصدق

اختصاصی از یارا فایل دانلود مقاله ترجمه شده با عنوان دکتر محمد مصدق دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

عنوان انگلیسی مقاله: Dr. Mohammad Mossadegh

عنوان فارسی مقاله: دکتر محمد مصدق

فرمت فایل ترجمه شده: WORD (قابل ویرایش)

تعداد صفحات فایل ترجمه شده:13

گزیده ای از متن انگلیسی :

Dr. Mohammad Mossadegh was born on May 19, 1882.  His father, Hedayat Ashtiani, was the Finance Minister under King Naser al-Din Qajar, and his mother was a granddaughter of the Crown Prince Abbas Mirza.

After the Constitutional Revolution of 1906, Mossadegh was elected from Isfehan to the first Parliament, but since he was under the age of 30, he refused his position as a Parliament member.

When Mohammad Ali Shah bombarded the first Parliament, and Liberals were either executed or imprisoned, Mossadegh spent a while in concealment. Iin 1909 he set out for France through Russia, and he studied at the Political Science Institute of Paris for two years.  Due to his illness, Mossadegh was forced to return to Iran, but after 5 months he traveled to Switzerland where he continued his education at the Neuchatel law school. He obtained his Ph.D in law and his attorney permit in 1913.

In 1914 he returned to Iran and began his career at the Political Science Institute of Tehran, as a professor.  During this time, Mossadegh authored two books,  "Civil Legal Procedure," and the "Capitulation" .

In 1917, Mossadegh became the deputy Finance Minister and tried his best to put a definite end to corruption inside the Ministry.

 

 When the cabinet of Vosough al-Doleh signed the agreement of 1919 with the British government, Mossadegh strongly criticized the agreement and left the country for Europe. There he informed the western societies about this agreement which would have made Iran a British colony.  To sign the agreement, Vosugh received £131,000 as bribe for himself and his Foreign and Finance ministers.

A few months later, public pressure forced Vosough out of office, and Moshir al-Doleh became Prime Minister. The new Premier invited Dr. Mossadegh to join the cabinet as Minister of Justice.

In his return to Iran from the Persian Gulf, due to the request of the people of Shiraz, he accepted the governorship of the Fars province until the coup d'etat of 1921. There, too, he took effective steps towards the security of the people.

When the British backed coup of Seyed Zia and Reza Khan took place in 1921, Mossadegh was one of the few Iranian politicians who questioned the legitimacy of the coup government, and resigned his post as the governor of Fars.  After his abdication, on his way to Tehran, the Bakhtiari tribe invited Mossadegh to be their guest. He lived there until the Zia government collapsed after 100 days.

After Zia's fall, Ghavam al-Saltaneh became the new Premier and Dr. Mossadegh was posted as the Finance Minister with special authority.

After the fall of Ghavam's government, and Moshir becoming the premier once again, Mossadegh was invited to become the governor of the Azerbaijan province. He accepted the post provided that full authority over the province's armed forces is given to him. At the end ,however, due to the provincial army commander's disobedience, who got his orders from Reza Khan (the War Minister), Mossadegh resigned and returned to Tehran.

In May 1923, Mossadegh became the Foreign Minister of Moshir's cabinet, and strongly opposed the British  government demanding  2 million Pounds from Iran, for the creation of the Iranian southern police (which protected Britain's interests!.)

After Moshir's resignation, Reza Khan (Commander of the Armed Forces), took office as Prime Minister.

Dr. Mossadegh was elected to the Parliament from Tehran, and it was during this period that the Qajar dynasty was overthrown and Reza khan declared himself the King of Iran.  Mossadegh strongly opposed this and when the sixth Majlis ended, and Reza Khan became the absolute dictator of Iran, Mossadegh was forced to stay at home for many years.  During the last years of Reza Shah's reign, when most of the political figures had either died or surrendered to the Pahlavi regime, Mossadegh was arrested and exiled for several months, and was finally sent back to his Ahmad Abad country estate and remained under house arrest.

After the occupation of Iran by the British and Russian armies in 1941, Reza Shah was ousted and exiled to South Africa where he died a couple of years later.

In the elections of the 14th Majlis (Parliament), Dr. Mossadegh was surprisingly honored by the nation and elected as the first deputy from the Capital.

In the 15th Majlis elections, because of the election rigging, Mossadegh did not get the chance to enter the Parliament, so the British could lobby the passage of the 1933 oil agreement signed by the ex-Shah, with the new cabinet, and, therefore, plunder the Iranian oil for another 60 years. With the public pressure mounting, the wish of the British government could not come true, and the term of the 15th Majlis ended. But the Shah, at the request of the British, formed a Constituent

Assembly, and extended his powers as a constitutional monarch. It was also during this period that, Mossadegh and his companions formed the Jebhe Melli (National Front) of Iran, which played a great role in nationalizing the Iranian oil industry.

Despite all the interference and frauds of the Shah during the 16th Majlis elections, the fake ballot boxes were announced expired, and the Royal Court minister was assassinated. In the second round of the elections, Mossadegh and a group of his companions were elected. It was this Parliament that approved the nationalization of the Iranian oil industry. A while later, the Majlis elected Mossadegh as the new Prime Minister.

When Mossadegh became Premier in 1951, the first thing he did after introducing his cabinet, was the enforcement of the Oil Nationalization Bill.

Following the British law suit against Iran and taking it up in the United Nations Security Council, Dr. Mossadegh traveled to New York  to defend Iran's rights. Then he went to the Netherlands to defend Iran at the Hague, which voted in favor of Iran in its huge international legal encounter with England. On his way back home, Mossadegh also paid a visit to Egypt where he was magnificently welcomed.

By controlling the Defense Ministry (formerly War Ministry), Mossadegh succeeded in purging the army from corrupt officers, and this angered the Royal Court a lot.

In March of 1953, the Royal Court decided to carry out a conspiracy against Dr. Mossadegh. On the first day of March, it was plotted, the Shah would leave for Europe pretending that Mossadegh forced him to do so. On the other hand, some hooligans and expelled army officers would gather in front of the Royal Palace to prevent the Shah's departure and attack and kill Mossadegh when he was coming out of there. The plan fell flat when Mossadegh was informed in advance and escaped the scene unharmed.

General Afshar-Toos, the loyal police chief of Mossadegh's government, was brutally murdered by the Royal Court's agents and the expelled officers.

Disputes between the Parliament and the cabinet increased, and following the Majlis member's abstractions Mossadegh declared a national referendum to let the people choose between dissolving of the Parliament, or cabinet's resignation. In this plebiscite,( criticized by many, because of the separation of the Yes and No ballot boxes, and not being held at the same time nationwide), the majority voted against Majlis. In August 1953, therefore, the Parliament was officially dissolved.

On August 16, 1953, in an American-British orchestrated conspiracy, the Shah dismissed  Dr. Mossadegh. The chief of the Royal Guards served  Mossadegh with the formal dismissal notice. He was also ordered to occupy the house by the Royal troops as he was ordered to. But when soldiers reached the Mossadegh's house, Mossadegh's guards immediately arrested the Royal Guard's chief and his troops. The coup was publicized and the Shah fled to Italy.

On 17th and 18th of August, people took to the streets in support of Mossadegh and the statues of the Shah and his father pulled down all over the country.

On August 19th, the secret services of the U.S and Britain (CIA - MI6), engineered a more precise and expensive coup  and this time succeeded in overthrowing Mossadegh's government. On this  tragic day, after bribing some people from different walks of life, those behind the coup managed to pull a large number of hooligans into the streets to rally against the national government of Dr. Mossadegh. Because of the police chief treachery, the mob reached the Prime Minister's residence and after hours of bombarding it and fighting a bloody battle with the small group of Mossadegh's loyal guards, they entered the house and after plundering it, they burned it down. Mossadegh and his companions used a ladder  to escape and took refuge inside the neighbor's house. Some of Mossadegh's previous companions were among the coup plotters

The following day, Dr. Mossadegh and his loyal companions surrendered themselves to the coup Prime Minister, General Zahedi.  A few days latter, the Shah returned to Iran from Italy, and began his 25 years of despotic reign.

During his trial in a military court, Dr. Mossadegh disclosed the secrets of the two coups against his government. He was sentenced to three years imprisonment after which he, now 74, was transferred to his country house in Ahmad Abad, and lived there under house arrest until his death. On March 4, 1967, Dr. Mossadegh died of cancer at the age of 84. His body was buried in one of the rooms of his residence. He was survived by 2 sons and 3 daughters.


دکتر محمد مصدق

دکتر محمد مصدق در سال 1261 هجری شمسی در تهران، در یک خانواده اشرافی بدنیا آمد. پدر او میرزا هدایت الله معروف به " وزیر دفتر " از رجال عصر ناصری و مادرش ملک تاج خانم ( نجم السلطنه ) فرزند عبدالمجید میرزا فرمانفرما و نوهً عباس میرزا ولیعهد و نایت السلطنه ایران بود. میرزا هدایت الله که مدت مدیدی در سمت " رئیس دفتر استیفاء " امور مربوط به وزارت مالیه را در زمان سلطنت ناصرالدین شاه به عهده داشت، لقب مستوفی الممالکی را بعد از پسر عمویش میرزا یوسف مستوفی الممالک از آن خود می دانست، ولی میرزا یوسف در زمان حیات خود لقب مستوفی الممالک را برای پسر خردسالش میرزا حسن گرفت و میرزا هدایت الله بعنوان اعتراض از سمت خود استعفا نمود. بعد از مرگ میرزا یوسف، ناصرالدین شاه میرزا هدایت الله را به کفالت امور مالیه و سرپرستی میرزا حسن منصوب کرد.

میرزا هدایت الله سه پسر داشت که محمد کوچکترین آنها بود. هنگام مرگ میرزا هدایت الله در سال 1271 شمسی محمد ده ساله بود، ولی ناصرالدین شاه علاوه بر اعطای شغل و لقب میرزا هدایت الله به پسر ارشد او میرزا حسین خان، به دو پسر دیگر او هم القابی داد، و محمد را " مصدق السلطنه " نامید. دکتر مصدق در خاطرات خود از دوران کودکیش می نویسد: " چون مادرم پس از فوت پدر با برادرم میرزا حسین وزیر دفتر اختلاف پیدا کرد، با میرزا فضل الله خان وکیل الملک منشی باشی ولیعهد ( مظفرالدین شاه ) ازدواج نمود و مرا هم با خود به تبریز برد. در آن موقع من در حدود دوازده سال داشتم ... "

محمد خان مصدق السلطنه پس از اتمام تحصیلات مقدماتی در تبریز همراه پدر خوانده اش، که بعد از جلوس مظفرالدین شاه بر تخت سلطنت به سمت منشی مخصوص شاه تعیین شده بود، به تهران آمد.

مصدق السلطنه با وجود سن کم در نخستین سالهای خدمت در مقام مستوفی گری خراسان کاملا در کار خود مسلط شد و توجه و علاقه عموم را به طرف خود جلب نمود. در باره خدمات او در خراسان افضل الملک در کتاب افضل التواریخ چنین می نویسد: " میرزا محمد خان مصدق السلطنه را امروز از طرف شغل مستوفی و محاسب خراسان گویند، لیکن رتبه و حسب و نسب و استعدا و هوش و فضل و حسابدانی این طفل یک شبه ره صد ساله می رود. این جوان بقدری آداب دان و قاعده پرداز است که هیچ مزیدی بر آن متصور نیست. گفتار و رفتار و پذیرائی و احتراماتش در حق مردم به طوری است که خود او از متانت و بزرگی خارج نمی شود، ولی بدون تزویر و ریا با کمال خفض جناح کمال ادب را درباره مردمان بجای می آورد و نهایت مرتبه انسانیت و خوش خلقی و تواضع را سرمشق خود قرار داده است".

مصدق السلطنه بعد از مراجعت به تهران در اولین انتخابات دوره مشروطیت نامزد وکالت شد. او به نمایندگی از طبقه اعیان و اشراف اصفهان در اولین دوره تقنینیه انتخاب گردید؛ ولی اعتبار نامه او بدلیل این که سن او به سی سال تمام نرسیده بود رد شد.

مصدق السلطنه در سال 1287 شمسی برای ادامه تحصیلات خود به فرانسه رفت و پس از خاتمه تحصیل در مدرسه علوم سیاسی پاریس به سویس رفت و در این مرحله به اخذ درجه دکترای حقوق نائل آمد. مراجعت مصدق به ایران با آغاز جنگ جهانی اول مصادف بود. بعد از مراجعت به ایران مصدق السلطنه با سوابقی که در امور مالیه و مستوفی گری خراسان داشت به خدمت در وزارت مالیه دعوت شد.  دکتر مصدق قریب چهارده ماه در کابینه های مختلف این سمت را حفظ می کند تا اینکه سرانجام در حکومت صمصام السلطنه به علت اختلاف با وزیر وقت مالیه ( مشار الملک ) از معاونت وزارت مالیه استعفا می دهد و هنگام تشکیل کابینه دوم وثوق الدوله مجدداً عازم اروپا می شود.

دانلود مقاله زندگینامه دکتر چمران

اختصاصی از یارا فایل دانلود مقاله زندگینامه دکتر چمران دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:15

چکیده:

من‏المؤمنین‏رجال‏صدقوا ما عاهدوا الله علیه فمنهم من قضی‏نحبه و منهم من ینتظر و مابدلوا تبدیلا.
                                                                    قرآن کریم- الاحزاب آیه23

سخن گفتن از شهیدی با ابعاد گوناگون، از اسوه‏ای که جمع اضداد بود، از آهن و اشک، از شیر بیشة نبرد و عارف شب‏های قیرگون، از پدر یتیمان و دشمن سرسخت کافران بسیار سخت بلکه محال است.
سخن گفتن از شهید دکتر مصطفی چمران، این مرد عمل و نه مرد سخن، این نمونه کامل هجرت، جهاد و شهادت، این شاگرد مکتب علی(ع)، این مالک‏اشتر جنوب لبنان و حمزة کربلای خوزستان سخت و دشوار است. چرا که حتی نمی‏توان یکی از ابعاد وجودی او را آنگونه که هست، توصیف کرد و نبایست انتظار داشت که بتوانیم تصویر کاملی در این مختصر از او ترسیم نمایئم، که مردان و رهروان راه علی(ع) و حسین(ع) را با این کلمات مادی و معیارهای خاکی نمی‏شود توصیف نمود و سنجید.
این مروری است گذرا و سریع، بر حیات کوتاه اما پرحادثه و سراسر تلاش، ایثار، عشق و فداکاری شهید دکتر مصطفی چمران.


تـولد:
دکتر مصطفی چمران در سال 1311 در تهران، خیابان پانزده خرداد، بازار آهنگرها، سرپولک متولد شد.
تحصیـلات:
وی تحصیلات خود را در مدرسه انتصاریه، نزدیک پامنار، آغاز کرد و در دارالفنون و البرز دوران متوسطه را گذراند؛ در دانشکده فنی دانشگاه تهران ادامه تحصیل داد و در سال 1336 در رشتة الکترومکانیک فارغ‏التحصیل شد و یک‏سال به تدریس در دانشکدةفنی پرداخت.
وی در همة دوران تحصیل شاگرد اول بود. در سال 1337 با استفاده از بورس تحصیلی شاگردان ممتاز به امریکا اعزام شد و پس از تحقیقات‏علمی در جمع معروف‏ترین دانشمندان جهان در دانشگاه کالیفرنیا و معتبرترین دانشگاه امریکا –برکلی- با ممتازترین درجة علمی موفق به اخذ دکترای الکترونیک و فیزیک پلاسما گردید.
فعـالیت‏های اجتماعی:
از 15سالگی در درس تفسیر قرآن مرحوم آیت‏الله طالقانی، در مسجد هدایت، و درس فلسفه و منطق استاد شهید مرتضی مطهری و بعضی از اساتید دیگر شرکت می‏کرد و از اولین اعضاء انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران بود. در مبارزات سیاسی دوران دکتر مصدق از مجلس چهاردهم تا ملی شدن صنعت‏نفت شرکت داشت و از عناصر پرتلاش در پاسداری از نهضت‏ملی ایران در کشمکش‏های مرگ و حیات این دوره بود. بعد از کودتای ننگین 28 مرداد و سقوط حکومت دکتر مصدق،به نهضت مقاومت ملی ایران پیوست و سخت‏ترین مبارزه‏ها و مسئولیت‏های او علیه استبداد و استعمار شروع شد و تا زمان مهاجرت از ایران، بدون خستگی و با همه قدرت خود، علیه نظام طاغوتی شاه جنگید و خطرناک‏ترین مأموریت‏ها را در سخت‏‏ترین شرایط با پیروزی به انجام رسانید.
در امریکا، با همکاری بعضی از دوستانش، برای اولین‏بار انجمن اسلامی دانشجویان امریکا را پایه‏ریزی کرد و از مؤسسین انجمن دانشجویان ایرانی در کالیفرنیا و از فعالین انجمن دانشجویان ایرانی در امریکا به شمار می‏رفت که به دلیل این فعالیت‏ها، بورس تحصیلی شاگرد ممتازی وی از سوی رژیم شاه قطع می‏شود. پس از قیام خونین 15 خرداد سال 1342

و سرکوب ظاهری مبارزات مردم مسلمان به رهبری امام‏خمینی(ره) دست به اقدامی جسورانه و سرنوشت‏ساز می‏زند و همه پل‏ها را پشت‏سر خود خراب می‏کند و به همراه بعضی از دوستان مؤمن و هم‏فکر، رهسپار مصر می‏شود و مدت دو سال، در زمان عبدالناصر،سخت‏ترین دوره‏های چریکی و جنگ‏های پارتیزانی را می‏آموزد و به عنوان بهترین شاگرد این دوره شناخته می‏شود و فوراً مسئولیت تعلیم چریکی مبارزان ایرانی به عهدة او گذارده می‏شود.
به علت برخورداری از بینش عمیق مذهبی، از ملی‏گرایی ورای اسلام گریزان بود و وقتی در مصر مشاهده کرد که جریان ناسیونالیسم عربی باعث تفرقة مسلمین می‏شود، به جمال عبدالناصر اعتراض کرد و ناصر ضمن پذیرش این اعتراض گفت که جریان ناسیونالیسم عربی آنقدر قوی است که نمی‏توان به راحتی با آن مقابله کرد و با تأسف تأکید می‏کند که مات هنوز نمی‏دانیم که بیشتر این تحریکات از ناحیة دشمن و برای ایجاد تفرقه در بین مسلمانان است. به دنبال آن، به چمران و یارانش اجازه می‏دهد که در مصر نظرات خود را بیان کنند.

در لبنـان:
بعد از وفات عبدالناصر، ایجاد پایگاه چریکی مستقل، برای تعلیم مبارزان ایرانی، ضرورت پیدا می‏کند و لذا دکتر چمران رهسپار لبنان می‏شود تا چنین پایگاهی را تأسیس کند.
او به کمک امام موسی‏صدر، رهبر شیعیان لبنان، حرکت محرومین و سپس جناح نظامی آن، سازمان «امل» را براساس اصول و مبانی اسلامی پی‏ریزی نموده که در میان توطئه‏ها و دشمنی‏های چپ و راست، با تکیه بر ایمان به خدا و با اسلحة شهادت، خط راستین اسلام انقلابی را پیاده می‏کند و علی‏گونه در معرکه‏های مرگ و حیات به آغوش گرداب خطر فرو می‏رود و در طوفان‏های سهمناک سرنوشت، حسین‏وار به استقبال شهادت می‏تازد و پرچم خونین تشیع را در برابر جبارترین ستم‏گران روزگار، صهیونیزم اشغال‏گر و هم‏دستان خونخوار آنها، راست‏گرایان «فالانژ»، به اهتزاز درمی‏آورد و از قلب بیروت سوخته و خراب تا قله‏های بلند کوه‏های جبل‏عامل و در مرزهای فلسطین اشغال شده از خود قهرمانی‏ها به یادگار گذاشته؛ در قلب محرومین و مستضعفین شیعه جای گرفته و شرح این مبارزات افتخارآمیز با قلمی سرخ و به شهادت خون پاک شهدای لبنان، بر کف
خیابان‏های داغ و بر دامنة کوه‏های مرزی اسرائیل برای ابد ثبت گردیده است.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران:
دکتر چمران با پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ایران، بعد از 23 سال هجرت، به وطن باز می‏گردد. همه تجربیات انقلابی و علمی خود را در خدمت انقلاب می‏گذارد؛ خاموش و آرام ولی فعالانه و قاطعانه به سازندگی می‏پردازد و همة تلاش خود را صرف تربیت اولین گروه‏های پاسداران انقلاب در سعدآباد می‏کند. سپس در شغل معاونت نخست‏وزیر در امور انقلاب شب و روز خود را به خطر می‏اندازد تا سریع‏تر و قاطعانه‏تر مسئله کردستان را فیصله دهد تا اینکه بالاخره در قضیة فراموش ناشدنی «پاوه» قدرت ایمان و ارادة آهینن و شجاعت و فداکاری او بر همگان ثابت می‏گردد.
در کردستـان:
در آن شب مخوف پاوه، همة امیدها قطع شده بود و فقط چند پاسدار مجروح، خسته و دل‏شکسته در میان هزاران دشمن مسلح به محاصره افتاده بودند. اکثریت پاسداران قتل‏عام شده بودند و همة شهر و تمام پستی و بلندی‏ها به دست دشمن افتاده بود و موج نیروهای خونخوار دشمن لحظه به ‏لحظه نزدیک‏تر می‏شد. باران گلوله می‏بارید و می‏رفت تا آخرین نقطه مقاومت نیز در خون پاسداران غرق گردد. ولی دکتر چمران با شهامت و شجاعت و ایثارگری فراوان توانست این شب هولناک را با پیروزی به صبح امید متصل کند و جان پاسداران باقی‏مانده را نجات دهد و شهر مصیبت‏زده را از سقوط حتمی برهاند.
آنگاه فرمان انقلابی امام‏خمینی(ره) صادر شد. فرماندهی کل قوا را به دست گرفت و به
ارتش فرمان داد تا در 24 ساعت خود را به پاوه برساند و فرماندهی منطقه نیز به عهدة دکتر چمران واگذار شد.
رزمندگان از جان گذشته انقلاب، اعم از سرباز و پاسدار به حرکت درآمدند و همة تجارب انقلابی، ایمان، فداکاری، شجاعت،قدرت رهبری و برنامه‏ریزی دکتر چمران در اختیار نیروهای انقلاب قرار گرفت و عالی‏ترین مظاهر انقلابی و شکوهمندترین قهرمانی‏ها به وقوع پیوست و در عرض 15 روز شهرها و راه‏ها و مواضع استراتژیک کردستان به تصرف نیروهای انقلاب اسلامی درآمد و کردستان از خطر حتمی نجات یافت و مردم مسلمان کرد با شادی و شعف به استقبال این پیروزی رفتند.

وزارت دفـاع:
دکتر چمران بعد از این پیروزی بی‏نظیر به تهران احضار شد و از طرف رهبر عالیقدر انقلاب، امام‏خمینی(ره)، به وزارت دفاع منصوب گردید.
در پست جدید، برای تغییر و تحول ارتش از یک نظام طاغوتی، به یک سلسله برنامه‏های وسیع بنیادی دست زد که پاک‏سازی ارتش و پیاده کردن برنامه‏های اصلاحی از این قبیل است تا به یاری خدا و پشتیبانی ملت، ارتشی به وجود آید که پاسدار انقلاب و امنیت استقلال کشور باشد و رسالت مقدس اسلامی ما را به سرمنزل مقصود برساند.
مجلـس:
دکتر مصطفی چمران در اولین دور انتخابات مجلس شورای اسلامی، از سوی مردم تهران به نمایندگی انتخاب شد و تصمیم داشت در تدوین قوانین و نظام جدید انقلابی، بخصوص در ارتش،حداکثر سعی و تلاش خود را بکند تا ساختار گذشتة ارتش به نظامی انقلابی و شایسته ارتش اسلامی تبدیل شود. در یکی از نیایش‏های خود بعد از انتخاب نمایندگی مردم در مجلس شورای اسلامی، اینسان خدا را شکر می‏گوید: «خدایا، مردم آنقدر به من محبت
کرده‏اند و آنچنان مرا از باران لطف و محبت خود سرشار کرده‏اند که به راستی خجلم و آنقدر خود را کوچک می‏بینم که نمی‏توانم از عهده آن به درآیم. خدایا، تو به من فرصت ده، توانایی ده تا بتوانم از عهده برآیم و شایستة این همه مهر و محبت باشم.»
وی سپس به نمایندگی رهبر کبیر انقلاب اسلامی در شورایعالی دفاع منصوب شد و مأموریت یافت تا بطور مرتب گزارش کار ارتش را ارائه کند.

در خوزستـان:
گروهی از رزمندگان داوطلب، به گِرد او جمع شدند و او با تربیت و سازماندهی آنان، ستاد جنگ‏های نامنظم را در اهواز تشکیل داد. این گروه کم‏کم قوت گرفت و منسجم شد و خدمات زیادی انجام داد. تنها کسانی که از نزدیک شاهد ماجراهای تلخ و شیرین،پیروزی‏ها و شکست‏ها، شهامت‏ها و شهادت‏ها و ایثارگری‏های آنان بودند، به گوشه‏ای از این خدمات که دکترچمران شخصاً مایل به تبلیغ و بازگویی آنها نبود، آگاهی دارند.
ایجاد واحد مهندسی فعال برای ستاد جنگ‏های نامنظم یکی از این برنامه‏ها بود که به کمک آن، جاده‏های نظامی به سرعت در نقاط مختلف ساخته شد و با نصب پمپ‏های آب در کنار رود کارون و احداث یک کانال به طول حدود بیست کیلومتر و عرض یک متر در مدتی حدود یک‏ماه، آب کارون را به طرف تانک‏های دشمن روانه ساخت، به طوری که آنها مجبور شدند چند کیلومتر عقب‏نشینی کنند و سدی عظیم مقابل خود بسازند و با این عمل فکر تسخیر اهواز را برای همیشه از سر به دور دارند.
یکی از کارهای مهم و اساسی او از همان روزهای اول، ایجاد هماهنگی بین ارتش، سپاه و نیروهای داوطلب مردمی بود که در منطقه حضور داشتند. بازده این حرکت و شیوة جنگ مردمی و هماهنگی کامل بین نیروهای موجود، تاکتیک تقریباً جدید جنگی بود؛ چیزی که ابرقدرت‏ها قبلاً فکر آن را نکرده بودند. متأسفانه این هماهنگی در خرمشهر بوجود نیامد و نیروهای مردمی تنها ماندند. او تصمیم داشت به خرمشهر نیز برود، ولی به علت عدم وجود
فرماندهی مشخص در آنجا و خطر سقوط جدی اهواز، موفق نشد ولی چندین‏بار نیروهایی بین دویست تا یک‏هزار نفر را سازماندهی کرده و به خرمشهر فرستاد و آنان به کمک دیگر برادران مقاوم خود توانستند در جنگی نابرابر مقابل حملات پیاپی دشمن تا مدت‏ها مقاومت کنند.
محرم ماه شهادت و پیروزی سوسنگرد:
پس از یأس دشمن از تسخیر اهواز، صدام سخت به فتح سوسنگرد دل‏بسته بود تا رویای قادسیه را تکمیل کند و برای دومین‏بار به آن شهر مظلوم حمله کرد و سه روز تانک‏های او شهر را در محاصره گرفتند و روز سوم تعدادی از آنان توانستند به داخل شهر راه یابند.
دکتر چمران که از محاصره تعدادی از یاران و رزمندگان شجاع خود در آن شهر سخت برآشفته بود، با فشار و تلاش فراوان خود و آیت‏الله خامنه‏ای، ارتش را آماده ساخت که برای اولین‏بار دست به یک حمله خطرناک و حماسه‏‏آفرین نابرابر بزند و خود نیز نیروهای مردمی و سپاه پاسداران را در کنار ارتش سازماندهی کرد و با نظمی نو و شیوه‏ای جدید از جانب جادة اهواز- سوسنگرد به دشمن یورش بردند. شهیدچمران پیشاپیش یارانش، به شوق کمک و دیدار برادران محاصره شده در سوسنگرد، به سوی این شهر می‏شتافت که در محاصرة تانک‏های دشمن قرار گرفت. او سایر رزمندگان را به سوی دیگری فرستاد تا نجات یابند و خود را به حلقةمحاصرة دشمن انداخت؛ چون آنجا خطر بیشتر بود و او همیشه به دامان خطر فرو می‏رفت. در این هنگام بود که نبرد سختی درگرفت؛ نیروهای کماندوی دشمن از پشت تانک‏ها به او حمله کردند و او همچون شیری در میدان، در مصاف با دشمن متجاوز از نقطه‏ای به نقطه‏ای دیگر و از سنگری به سنگری دیگر می‏رفت. کماندوهای دشمن او را زیر رگبار گلولة خود گرفته بودند، تانک‏ها به سوی او تیراندازی می‏کردند و او شجاعانه بدون هراس از انبوه دشمن و آتش شدید آنها سریع، چابک، برافروخته و شادان از شوق شهادت در رکاب حسین(ع) و در راه حسین(ع). در روز قبل از تاسوعا، به آتش آنها پاسخ گفته و هر لحظه سنگر خود را تغییر می‏داد. در همین اثناء،

دانلود مقاله ترجمه شده با عنوان دکتر محمد مصدق

اختصاصی از یارا فایل دانلود مقاله ترجمه شده با عنوان دکتر محمد مصدق دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

عنوان انگلیسی مقاله: Dr. Mohammad Mossadegh

عنوان فارسی مقاله: دکتر محمد مصدق

فرمت فایل ترجمه شده: WORD (قابل ویرایش)

تعداد صفحات فایل ترجمه شده:13

گزیده ای از متن انگلیسی :

Dr. Mohammad Mossadegh was born on May 19, 1882.  His father, Hedayat Ashtiani, was the Finance Minister under King Naser al-Din Qajar, and his mother was a granddaughter of the Crown Prince Abbas Mirza.

After the Constitutional Revolution of 1906, Mossadegh was elected from Isfehan to the first Parliament, but since he was under the age of 30, he refused his position as a Parliament member.

When Mohammad Ali Shah bombarded the first Parliament, and Liberals were either executed or imprisoned, Mossadegh spent a while in concealment. Iin 1909 he set out for France through Russia, and he studied at the Political Science Institute of Paris for two years.  Due to his illness, Mossadegh was forced to return to Iran, but after 5 months he traveled to Switzerland where he continued his education at the Neuchatel law school. He obtained his Ph.D in law and his attorney permit in 1913.

In 1914 he returned to Iran and began his career at the Political Science Institute of Tehran, as a professor.  During this time, Mossadegh authored two books,  "Civil Legal Procedure," and the "Capitulation" .

In 1917, Mossadegh became the deputy Finance Minister and tried his best to put a definite end to corruption inside the Ministry.

 

 When the cabinet of Vosough al-Doleh signed the agreement of 1919 with the British government, Mossadegh strongly criticized the agreement and left the country for Europe. There he informed the western societies about this agreement which would have made Iran a British colony.  To sign the agreement, Vosugh received £131,000 as bribe for himself and his Foreign and Finance ministers.

A few months later, public pressure forced Vosough out of office, and Moshir al-Doleh became Prime Minister. The new Premier invited Dr. Mossadegh to join the cabinet as Minister of Justice.

In his return to Iran from the Persian Gulf, due to the request of the people of Shiraz, he accepted the governorship of the Fars province until the coup d'etat of 1921. There, too, he took effective steps towards the security of the people.

When the British backed coup of Seyed Zia and Reza Khan took place in 1921, Mossadegh was one of the few Iranian politicians who questioned the legitimacy of the coup government, and resigned his post as the governor of Fars.  After his abdication, on his way to Tehran, the Bakhtiari tribe invited Mossadegh to be their guest. He lived there until the Zia government collapsed after 100 days.

After Zia's fall, Ghavam al-Saltaneh became the new Premier and Dr. Mossadegh was posted as the Finance Minister with special authority.

After the fall of Ghavam's government, and Moshir becoming the premier once again, Mossadegh was invited to become the governor of the Azerbaijan province. He accepted the post provided that full authority over the province's armed forces is given to him. At the end ,however, due to the provincial army commander's disobedience, who got his orders from Reza Khan (the War Minister), Mossadegh resigned and returned to Tehran.

In May 1923, Mossadegh became the Foreign Minister of Moshir's cabinet, and strongly opposed the British  government demanding  2 million Pounds from Iran, for the creation of the Iranian southern police (which protected Britain's interests!.)

After Moshir's resignation, Reza Khan (Commander of the Armed Forces), took office as Prime Minister.

Dr. Mossadegh was elected to the Parliament from Tehran, and it was during this period that the Qajar dynasty was overthrown and Reza khan declared himself the King of Iran.  Mossadegh strongly opposed this and when the sixth Majlis ended, and Reza Khan became the absolute dictator of Iran, Mossadegh was forced to stay at home for many years.  During the last years of Reza Shah's reign, when most of the political figures had either died or surrendered to the Pahlavi regime, Mossadegh was arrested and exiled for several months, and was finally sent back to his Ahmad Abad country estate and remained under house arrest.

After the occupation of Iran by the British and Russian armies in 1941, Reza Shah was ousted and exiled to South Africa where he died a couple of years later.

In the elections of the 14th Majlis (Parliament), Dr. Mossadegh was surprisingly honored by the nation and elected as the first deputy from the Capital.

In the 15th Majlis elections, because of the election rigging, Mossadegh did not get the chance to enter the Parliament, so the British could lobby the passage of the 1933 oil agreement signed by the ex-Shah, with the new cabinet, and, therefore, plunder the Iranian oil for another 60 years. With the public pressure mounting, the wish of the British government could not come true, and the term of the 15th Majlis ended. But the Shah, at the request of the British, formed a Constituent

Assembly, and extended his powers as a constitutional monarch. It was also during this period that, Mossadegh and his companions formed the Jebhe Melli (National Front) of Iran, which played a great role in nationalizing the Iranian oil industry.

Despite all the interference and frauds of the Shah during the 16th Majlis elections, the fake ballot boxes were announced expired, and the Royal Court minister was assassinated. In the second round of the elections, Mossadegh and a group of his companions were elected. It was this Parliament that approved the nationalization of the Iranian oil industry. A while later, the Majlis elected Mossadegh as the new Prime Minister.

When Mossadegh became Premier in 1951, the first thing he did after introducing his cabinet, was the enforcement of the Oil Nationalization Bill.

Following the British law suit against Iran and taking it up in the United Nations Security Council, Dr. Mossadegh traveled to New York  to defend Iran's rights. Then he went to the Netherlands to defend Iran at the Hague, which voted in favor of Iran in its huge international legal encounter with England. On his way back home, Mossadegh also paid a visit to Egypt where he was magnificently welcomed.

By controlling the Defense Ministry (formerly War Ministry), Mossadegh succeeded in purging the army from corrupt officers, and this angered the Royal Court a lot.

In March of 1953, the Royal Court decided to carry out a conspiracy against Dr. Mossadegh. On the first day of March, it was plotted, the Shah would leave for Europe pretending that Mossadegh forced him to do so. On the other hand, some hooligans and expelled army officers would gather in front of the Royal Palace to prevent the Shah's departure and attack and kill Mossadegh when he was coming out of there. The plan fell flat when Mossadegh was informed in advance and escaped the scene unharmed.

General Afshar-Toos, the loyal police chief of Mossadegh's government, was brutally murdered by the Royal Court's agents and the expelled officers.

Disputes between the Parliament and the cabinet increased, and following the Majlis member's abstractions Mossadegh declared a national referendum to let the people choose between dissolving of the Parliament, or cabinet's resignation. In this plebiscite,( criticized by many, because of the separation of the Yes and No ballot boxes, and not being held at the same time nationwide), the majority voted against Majlis. In August 1953, therefore, the Parliament was officially dissolved.

On August 16, 1953, in an American-British orchestrated conspiracy, the Shah dismissed  Dr. Mossadegh. The chief of the Royal Guards served  Mossadegh with the formal dismissal notice. He was also ordered to occupy the house by the Royal troops as he was ordered to. But when soldiers reached the Mossadegh's house, Mossadegh's guards immediately arrested the Royal Guard's chief and his troops. The coup was publicized and the Shah fled to Italy.

On 17th and 18th of August, people took to the streets in support of Mossadegh and the statues of the Shah and his father pulled down all over the country.

On August 19th, the secret services of the U.S and Britain (CIA - MI6), engineered a more precise and expensive coup  and this time succeeded in overthrowing Mossadegh's government. On this  tragic day, after bribing some people from different walks of life, those behind the coup managed to pull a large number of hooligans into the streets to rally against the national government of Dr. Mossadegh. Because of the police chief treachery, the mob reached the Prime Minister's residence and after hours of bombarding it and fighting a bloody battle with the small group of Mossadegh's loyal guards, they entered the house and after plundering it, they burned it down. Mossadegh and his companions used a ladder  to escape and took refuge inside the neighbor's house. Some of Mossadegh's previous companions were among the coup plotters

The following day, Dr. Mossadegh and his loyal companions surrendered themselves to the coup Prime Minister, General Zahedi.  A few days latter, the Shah returned to Iran from Italy, and began his 25 years of despotic reign.

During his trial in a military court, Dr. Mossadegh disclosed the secrets of the two coups against his government. He was sentenced to three years imprisonment after which he, now 74, was transferred to his country house in Ahmad Abad, and lived there under house arrest until his death. On March 4, 1967, Dr. Mossadegh died of cancer at the age of 84. His body was buried in one of the rooms of his residence. He was survived by 2 sons and 3 daughters.


دکتر محمد مصدق

دکتر محمد مصدق در سال 1261 هجری شمسی در تهران، در یک خانواده اشرافی بدنیا آمد. پدر او میرزا هدایت الله معروف به " وزیر دفتر " از رجال عصر ناصری و مادرش ملک تاج خانم ( نجم السلطنه ) فرزند عبدالمجید میرزا فرمانفرما و نوهً عباس میرزا ولیعهد و نایت السلطنه ایران بود. میرزا هدایت الله که مدت مدیدی در سمت " رئیس دفتر استیفاء " امور مربوط به وزارت مالیه را در زمان سلطنت ناصرالدین شاه به عهده داشت، لقب مستوفی الممالکی را بعد از پسر عمویش میرزا یوسف مستوفی الممالک از آن خود می دانست، ولی میرزا یوسف در زمان حیات خود لقب مستوفی الممالک را برای پسر خردسالش میرزا حسن گرفت و میرزا هدایت الله بعنوان اعتراض از سمت خود استعفا نمود. بعد از مرگ میرزا یوسف، ناصرالدین شاه میرزا هدایت الله را به کفالت امور مالیه و سرپرستی میرزا حسن منصوب کرد.

میرزا هدایت الله سه پسر داشت که محمد کوچکترین آنها بود. هنگام مرگ میرزا هدایت الله در سال 1271 شمسی محمد ده ساله بود، ولی ناصرالدین شاه علاوه بر اعطای شغل و لقب میرزا هدایت الله به پسر ارشد او میرزا حسین خان، به دو پسر دیگر او هم القابی داد، و محمد را " مصدق السلطنه " نامید. دکتر مصدق در خاطرات خود از دوران کودکیش می نویسد: " چون مادرم پس از فوت پدر با برادرم میرزا حسین وزیر دفتر اختلاف پیدا کرد، با میرزا فضل الله خان وکیل الملک منشی باشی ولیعهد ( مظفرالدین شاه ) ازدواج نمود و مرا هم با خود به تبریز برد. در آن موقع من در حدود دوازده سال داشتم ... "

محمد خان مصدق السلطنه پس از اتمام تحصیلات مقدماتی در تبریز همراه پدر خوانده اش، که بعد از جلوس مظفرالدین شاه بر تخت سلطنت به سمت منشی مخصوص شاه تعیین شده بود، به تهران آمد.

مصدق السلطنه با وجود سن کم در نخستین سالهای خدمت در مقام مستوفی گری خراسان کاملا در کار خود مسلط شد و توجه و علاقه عموم را به طرف خود جلب نمود. در باره خدمات او در خراسان افضل الملک در کتاب افضل التواریخ چنین می نویسد: " میرزا محمد خان مصدق السلطنه را امروز از طرف شغل مستوفی و محاسب خراسان گویند، لیکن رتبه و حسب و نسب و استعدا و هوش و فضل و حسابدانی این طفل یک شبه ره صد ساله می رود. این جوان بقدری آداب دان و قاعده پرداز است که هیچ مزیدی بر آن متصور نیست. گفتار و رفتار و پذیرائی و احتراماتش در حق مردم به طوری است که خود او از متانت و بزرگی خارج نمی شود، ولی بدون تزویر و ریا با کمال خفض جناح کمال ادب را درباره مردمان بجای می آورد و نهایت مرتبه انسانیت و خوش خلقی و تواضع را سرمشق خود قرار داده است".

مصدق السلطنه بعد از مراجعت به تهران در اولین انتخابات دوره مشروطیت نامزد وکالت شد. او به نمایندگی از طبقه اعیان و اشراف اصفهان در اولین دوره تقنینیه انتخاب گردید؛ ولی اعتبار نامه او بدلیل این که سن او به سی سال تمام نرسیده بود رد شد.

مصدق السلطنه در سال 1287 شمسی برای ادامه تحصیلات خود به فرانسه رفت و پس از خاتمه تحصیل در مدرسه علوم سیاسی پاریس به سویس رفت و در این مرحله به اخذ درجه دکترای حقوق نائل آمد. مراجعت مصدق به ایران با آغاز جنگ جهانی اول مصادف بود. بعد از مراجعت به ایران مصدق السلطنه با سوابقی که در امور مالیه و مستوفی گری خراسان داشت به خدمت در وزارت مالیه دعوت شد.  دکتر مصدق قریب چهارده ماه در کابینه های مختلف این سمت را حفظ می کند تا اینکه سرانجام در حکومت صمصام السلطنه به علت اختلاف با وزیر وقت مالیه ( مشار الملک ) از معاونت وزارت مالیه استعفا می دهد و هنگام تشکیل کابینه دوم وثوق الدوله مجدداً عازم اروپا می شود.

دانلود پروژه مالی بخش اداری مالی مخابرات دکتر حسابی(رشته حسابداری)

اختصاصی از یارا فایل دانلود پروژه مالی بخش اداری مالی مخابرات دکتر حسابی(رشته حسابداری) دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:83

چکیده:

فصل اول
اداره مالی اداری
اداره مالی اداری ضمن ارائه خدمات به متقاضیان و مشترکین تلفنی بصورت قبول تقاضا و اشتراک تلفن و تشکیل پرو.نده و رسیدگی به امور قبوض مشترکین و محاسبه در آمد و هزینه‌ها ، خدمات تدارکاتی و پرسنلی و حقوقی کلیه پرسنل و کارکنان مخابرات شهرستان را به عهده‌دارد که اگر فعالیت و تدارکات و پشتیبانی به موقع این اداره نباشد شاید بتوان گفت به فعالیت بقیه واحدهای ادارات مختلف این مجموعه بی‌نتیجه و یا متوقف می‌ماند .

امور متقاضیان و امور مشترکین

با انتشار اگهی قبول تقاضای تلفن نسبت به ثبت نام متقاضیان تلفن و فروش فیش به آنان اقدام می‌شود این ثبت نام و فروش فیش بایستی در محدوده مرز خدمات تلفنی که در طرح ایجاد امکانات مخابراتی است بایستی صورت پذیرد پس از فراهم شدن امکانات فنی ، توسط واحد مذکور جهت کلی متقاضیان ردیف ودیعه تعیین و طی دعوتنامه ای از متقاضی نسبت به تکمیل پرونده اقدام می‌شود و جهت هر یک با رعایت حق تقدیم فرم سیمک شی صادر و به واحد مربوطه ارسال می‌نمایند . پس از عودت فرم مذکور از واحد زیربط به امور متقاضیان نصبت به صدور فرم دایری تلفن و ارسال آن به واحد‌های مربوطه نسبت به بر قراری ارتباط مشترکین اقدام می‌شود و پرونده مربوطه نیز از امور متقاضیان به امور مشترکین جهت استقرار در فایل مربوطه و بایگانی می‌گردد .

فهرست مطالب:

فصل اول
اداره مالی اداری
امور متقاضیان و امور مشترکین
واحد آبونمان
فوائد و مضرات استفاده از کامپیوتر در آبونمان
فصل دوم
تشکیلات و روابط سازمانی
چارت سازمانی
فصل سوم
معاونت اداره کل مخابرات استان تهران – مخابرات دکتر حسابی
برنامه ریزی
قوانین عمومی‌مدیریت
مسائل پرسنلی
شماره گذاری و اجرای پروژه
خرید و تدارکات
سیستم‌های اطلاعاتی مالی و مدیریت
فصل چهارم
اداره نگهداری و بهره‌برداری ارتباط شهری
شبکه کابل و هوایی
بخش اطلاعات ۱۱۸
واحد تعمیر و نگهداری تلفن‌های همگانی
واحد واگذاری خطوط شهری
بررسی امکانات فنی
تعیین بوخت و مشخصات فنی یک خط تلفن
تغییر مکانهای تلفن‌های مشترکین
تغییر نام و مکان تلفن
لیست بندی کافوها
نگهداری نقشه‌های فنی وثبت کلیه اطلاعات
تعیین دفتر ودیعه
دفتر حق تقدیم
فصل پنجم
اداره نگهداری و بهره‌برداری ارتباطات راه دور
واحد تلفن راه دور و بین‌المللی
ارتباط نقدی
ارتباط نسیه
ارتباط وارده
واحد تلفن بین‌الملل
اطاق دستگاه کاریر

مؤخره و نتیجه گیری
منابع و ماخذ

مقاله زندگی دکتر علی شریعتی

اختصاصی از یارا فایل مقاله زندگی دکتر علی شریعتی دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

تعداد صفحات : 47
فرمت فایل : word (قابل ویرایش)
فهرست مطالب :
زندگی
علی شریعتی
بیو گرافی و شرح حال دکتر علی
شریعتی
سال‌های کودکی و نوجوانی
آغاز کار آموزی
ازدواج
دوران اروپا
تحصیلات و اساتید
از بازگشت تا دانشگاه
دوران تدریس
حسینیه ارشاد
آخرین زندان
وصیت نامه
دکتر شریعتی در دوم آذرماه سال ۱۳۱۲ در مزینان متولد شد. شریعتی در سال ۱۳۳۷ برای ادامه تحصیل در رشته دکترای جامعه شناسی به ‌فرانسه رفت. شریعتی در سال ۱۳۴۳ به‌ایران بازگشت و ابتدا به‌عنوان دبیر دبیرستان و سپس به‌عنوان استادیار دانشگاه مشهد شروع به فعالیت کرد. دکتر شریعتی در سال ۱۳۴۸ به‌ حسینیه ارشاد در تهران دعوت شد و از آن زمان با سلسله سخنرانیهای معروف خود به مبارزه ضد حکومت شاه پرداخت. از دکتر شریعتی دهها جلد کتاب و مقاله‌تحقیقی و متون سخنرانی برجای مانده‌است. علی شریعتی روز ۲۹ خرداد سال ۱۳۵۶ درگذشت. آرامگاه وی در سوریه است.
بیو گرافی و شرح حال دکتر علی شریعتی
نگاهی به زندگی دکتر علی شریعتی با بازخوانی کتاب «طرحی از یک زندگی» نوشته پوران شریعت رضوی(همسردکتر)
در فاصله سال‌های تدریسش، سخنرانی‌هایی در دانشگاهای دیگر ایراد می‌کرد، از قبیل دانشگاه آریامهر (صنعتی‌شریف)، دانش سرای عالی سپاه، پلی‌تکنیک‌تهران و دانشکده نفت آبادان. مجموعه این فعالیت‌ها سبب شد که مسئولین دانشگاه درصدد برآیند تا ارتباط او را با دانشجویان قطع کنند و به کلاس‌های وی که در واقع به جلسات سیاسی-فرهنگی، بیشتر شباهت داشت، خاتمه دهند.سال شمار زندگی دکتر : ۱۳۱۲: تولد ۲ آذر ماه ۱۳۱۹: ورود به دبستان «ابن یمین» ۱۳۲۵: ورود به دبیرستان «فردوسی مشهد» ۱۳۲۷: عضویت در کانون نشر حقایق اسلامی ۱۳۲۹: ورود به دانش سرای مقدماتی مشهد ۱۳۳۱: اشتغال در ادارهٔ فرهنگ به عنوان آموزگار. شرکت در تظاهرات خیابانی علیه حکومت موقت قوام السلطنه و دستگیری کوتاه. اتمام دوره دانش سرا. بنیانگذاری انجمن اسلامی دانش آموزان. ۱۳۳۲: عضویت در نهضت مقاومت ملی ۱۳۳۳: گرفتن دیپلم کامل ادبی ۱۳۳۵: ورود به دانشکده ادبیات مشهد و ترجمه کتاب ابوذر غفاری ۱۳۳۶: دستگیری به همراه ۱۶‌ نفر از اعضاء نهضت مقاومت ۱۳۳۷: فارق‌التحصیلی از دانشکده ادبیات با رتبه اول ۱۳۳۸: اعزام به فرانسه با بورس دولتی ۱۳۴۰: همکاری با کنفدراسیون‌ دانشجویان ایرانی، جبهه ملی، نشریه‌ ایران آزاد ۱۳۴۲: اتمام تحصیلات و اخذ مدرک دکترا در رشته تاریخ و گذراندن کلاس‌های جامعه‌شناسی ۱۳۴۳: بازگشت به ایران و دستگیری در مرز ۱۳۴۵: استادیاری تاریخ در دانشگاه مشهد ۱۳۴۷: آغاز سخنرانی‌ها در حسینیه ارشاد ۱۳۵۱: تعطیلی حسینیه ارشاد و ممنوعیت سخنرانی ۱۳۵۲: دستگیری و ۱۸ ماه زندان انفرادی ۱۳۵۴: خانه نشینی و آغاز زندگی سخت در تهران و مشهد ۱۳۵۶: هجرت به اروپا و شهادت.
وصیت نامه
وصیت نامه دکتر علی شریعتی از ویکی‌نبشته Jump to: گشتن, search ... به هر حال پس از بر طرف شدن موانع خروج از کشور به قصد حج خود را آماده کرد و به عنوان یک مسلمان وصیت خود را نوشت. زمستان سال ۱۳۴۸ «امروز دوشنبه سیزدهم بهمن ماه پس از یک هفته رنج بیهوده و دیدار چهره‌های بیهوده تر شخصیتهای مدرج، گذرنامه را گرفتم و برای چهارشنبه جا رزرو کردم که گفتند چهار بعد از ظهر در فرودگاه حاضر شوید که هشت بعد از ظهر احتمال پرواز هست (نشانه¬ای از تحمیل مدرنیزم قرن بیستم بر گروهی که به قرن بوق تعلق دارند).
گر چه هنوز تا مرز احتمالات ارضی و سماوی فراوان است اما به حکم ظاهر امور، عازم سفرم و به حکم شرع، در این سفر باید وصیت کنم.
وصیت یک معلم که از هیجده سالگی تا امروز که در سی و پنج سالگی است، جز تعلیم کاری نکرده و جز رنج چیزی نیندوخته‌است چه خواهد بود؟ جز این که همه قرضهایم را از اشخاص و از بانکها با نهایت سخاوت و بی دریغی، تماما واگذار میکنم به همسرم که از حقوقم (اگر پس از فوت قطع نکردند) و حقوقش و فروش کتاب¬هایم و نوشته¬هایم و آن چه دارم و ندارم بپردازد؛ که چون خود می¬داند، صورت ریزَش ضرورتی ندارد.
همه امیدم به «احسان» است در درجه اول، و به دو دخترم در درجه دوم. و این که این دو را در درجه دوم آوردم، نه به خاطر دختر بودن آن¬ها و امل بودن من است ــ به خاطر آن است که در شرایط کنونی جامعه ما، دختر شانس آدم حسابی شدنش بسیار کم است، که دو راه بیشتر ندارد و به تعبیر درست؛ دو بیراهه:
یکی؛ همچون کلاغ ِ شوم در خانه ماندن و به قار قار کردن¬های زشت و نفرت بار، احمقانه زیستن که یعنی زن نجیب متدین. و یا تمام شخصیت انسانی و ایده¬آل و معنویش در ماتحتش جمع شدن، و تمام ارزش¬های متعالیش در اسافل اعضایش خلاصه شدن و عروسکی برای بازی ابله¬ها و یا کالایی برای کسبه مدرن و خلاصه دستگاهی برای مصرف کالاهای سرمایه¬داری فرنگ شدن که یعنی زن روشنفکر متجدد. و این هر دو یکی است. گرچه دو وجهه متناقض ِ هم، اما وقتی از انسان بودن خارج شود، دیگر چه فرقی دارد که یک جغد باشد یا یک چُغوک ، یک آفتابه شود یا یک کاغذ مستراح؟ مستراح شرقی گردد یا مستراح فرنگی؟ و آنگاه در برابر این تنها دو بیراهه¬ای که پیش پای دختران است سرنوشت دخترانی که از پدر محرومند تا چه حد می¬تواند معجزآسا و زمانه شکن باشد؟ و کودکی تنها، در این تند موج ِ این سیل کثیفی که چنین پر قدرت به سراشیب باتلاق فرو می¬رود تا کجا می¬تواند بر خلاف جریان شنا کند و مسیری دیگر را برگزیند؟
۱. به لهجه خراسانی یعنی گنجشک
گر چه امیدوار هستم؛ که گاه در روح¬های خارق¬العاده چنین اعجازی سر زده‌است. پروین اعتصامی از همین دبیرستان¬های دخترانه بیرون آمده، و مهندس بازرگان از همین دانشگاه¬ها و دکتر سحابی از میان همین فرنگ رفته¬ها و مصدق از میان همین «دوله»ها و «سلطنه»های «صلصال کالفخار من حماء مسنون»، و «اینشتین» از همین نژاد پلید و «شوایتزر» از همین اروپای قسی آدمخوار و «لومومباً از همین نژاد برده و»مهراوه«پاک از همین نجس¬های هند و پدرم از همین مدرسه¬های آخوند ریزو ... به هر حال»آدم«از لجن و»ابراهیم«از»آزر«بت تراش و»محمد" از خاندان بتخانه دار ، به دل من امید می¬دهند که حساب¬های علمی مغز را نادیده انگارد و به سر نوشت کودکانم در این لجنزار بت پرستی و بت تراشی که همه پرده دار بت خانه می¬پرورد امیدوار باشم.
دوست می¬داشتم که «احسان» متفکر، معنوی، پراحساس، متواضع، مغرور و مستقل بار آید. خیلی می¬ترسم از پوکی و پوچی موج نوی¬ها و ارزان فروشی و حرص و نوکر مآبی این خواجه تاشان نسل جوان معاصر؛ و عقده¬ها و حسد¬ها و باد و بروت¬ها ی بیخودی ِ این روشنفکران سیاسی. که تا نیمه¬های شب منزل رفقا یا پشت میز آبجو فروشی¬ها، از کسانی که به هر حال کاری می¬کنند بد می¬گویند و آنها را با فیدل کاسترو مائوتسه تونگ و چه گوارا می¬سنجند و طبعا محکوم می¬کنند، و پس از هفت هشت ساعت در گوشی¬های انقلابی و کارتند[؟] و عقده گشایی¬های سیاسی با دلی پر از رضایت از خوب تحلیل کردن ِ قضایای اجتماعی که قرن حاضر با آن در گیر است و طرح درستِ مسایل ــ آنچنان که به عقل هیچکس دیگر نمی¬رسد ــ به منزل برمی¬گردند و با حالتی شبیه به چه گوارا و در قالبی شبیه لنین زیر کرسی می¬خوابند.
و نیز می¬ترسم از این فضلای افواه¬الرجالی شود: