هدف از این پژوهش، تعیین رابطه‌ی محدودیتهای گردشگران با رضایتمندی آنان در پیستهای اسکی استان تهران بود. روش پژوهش حاضر، توصیفی و از نوع همبستگی بود که به‌شکل میدانی اجرا شد. جامعه‌ی آماری پژوهش، تمامی گردشگران پیستهای اسکی استان تهران، شامل پیستهای اسکی دیزین، شمشک، توچال و آبعلی بودند. بر اساس برآوردهای صورت‌گرفته از مدیران پیستهای اسکی مذکور، جامعه‌ی آماری پژوهش به‌صورت تقریبی ده‌هزار نفر در نظر گرفته‌شد. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 370 نفر تعیین شد. تعداد400 پرسش‌نامه توزیع گردید که 362 پرسش‌نامه‌ی قابل قبول بازگردانده شد. برای گردآوری اطلاعات، از پرسش‌نامه‌ی وی (2008) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل ویژگیهای جمعیت‌شناختی از آمار توصیفی و در بخش آمار استنباطی، از آزمون کلموگروف - اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل عاملی تأییدی و رگرسیون چند‌متغیره استفاده شد. یافتههای پژوهش نشان داد که بین محدودیتها با رضایتمندی گردشگران پیستهای اسکی ارتباط منفی و معناداری وجود دارد (31/0-,r=01/0 P< ) از بین ابعاد محدودیتهای گردشگران، بعد محدودیتهای درون فردی، پیشبین قوی‌تری برای رضایتمندی گردشگران بود.
نوع فایل : پی دی اف تعداد صفحات :16
رابطه ی محدویت های گردشگران با رضایتمندی آنان در پیست های اسکی استان تهران
