شام3

اختصاصی از یارا فایل شام3 دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 2

وجه تسمیه شام 

شام را بدین جهت شام گویند که طرف شمال قبله قرار گرفته ، و شام شمال را گویند. چنانچه یمن را بدین جهت یمن گفته اند که طرف یمین قبله دوم قرار گرفته است .وجه تسمیه دیگر آنکه ، بر این سرزمین سام بن نوح حکومت داشته ، بناى آن شهر را او نهاده ، و در نتیجه به اسم او شهرت یافته است . و در لغت سریانى سین و لغت عبرانى و عرب شین خوانده شده است .برخى گفته اند از شامه به معنى نقط است که مسمى به شام شد، زیرا زمین آنجا منطقه اى سبز و سیاه و سفید خال خال است که سام بن ارم بن سام بن نوح ساخت و او پنج پسر داشت که هر یک منطقه اى ساخته و آن شهرها به نان آنها شهرت یافت :1.فلسطین ؛ 2.حمص ، 3.اردن ، 4.ایلیا، که بیت المقدس است ، 5. دمشق .

………………………

مصر یکی از قدیمی ترین و مشهورترین مناطق دنیا و دارای تمدن کهن و پیشینه تاریخی است. این سرزمین در شمال شرقی آفریقا واقع است که از شمال به دریای مدیترانه و از شرق به سرزمین شام و دریای سرخ و از جنوب به منطقه نوبی و سودان و از غرب به طرابلس و صحرا محدود است. این سرزمین در 21 هجری قمری، 17 سپتامبر 642 میلادی، در زمان خلافت عمر، توسط عمرو بن عاص فتح شد و از آن تاریخ به قلمرو حکومت اسلامی در آمد. در سال 36 هجری به هنگام اعزام استانداران و فرمانداران حکومت علوی به مناطق و شهرهای اسلامی، قیس بن سعد از سوی حضرت به استانداری مصر منصوب گشت. او تا هنگام نبرد صفین در این پست باقی بود تا اینکه با حیله و دسیسه معاویه و ناآگاهی و اصرار بی مورد بسیاری از یاران و نزدیکان، امام (ع) علی رغم تمایل باطنی مجبور شد وی را از حکومت عزل نماید. پس از او محمّد بن ابی ابکر به استانداری مصر روانه گشت. او مدتی بیش نتوانست در آن دیار حکومت کند و به شکل بسیار فجیع و دردناکی به شهادت رسید.پس از او، مالک اشتر نخعی به استانداری منصوب شد تا شاید بتواند مصر ناآرام و ملتهب را آرام نماید، ولی قبل از رسیدن به مصر، در منطقه قُلزم توسط معاویه مسموم و به شهادت رسید و بعد از آن مصر از حوزه حکومتی امام خارج شد و عمرو عاص از سوی معاویه در آنجا تسلط یافت. قیس بن سعد بن عباده انصاریقیس فرزند سعد بن عباده رییس قبیله خزرج از اصحاب رسول خدا و از اولین مسلمانان مدنی است. او پس از هجرت پیامبر به مدینه، مدت ده سال خادم پیامبر بود و در این دوران که جوانی را سپری می کرد، در جوار ایشان تربیت و با سنّت حضرت آشنا شد. او در تمامی جنگهای رسول خدا شرکت جست.وی پس از رحلت رسول خدا، از مخالفان خلافت خلفا بود. قیس پس از 25 سال سکوت تلخ و صبر و انتظار، با شور وصف ناپذیر با امیر مؤمنان بیعت کرد. از آنجا که قیس در فتح مصر حضور داشت و مدتی ساکن آن سامان و با موقعیت مصر آشنا بود، مدیریت و کاردانی او باعث شد از سوی امام در صفر سال 36 به استانداری مصر منصوب شود.قیس پس از مدتی کوتاه در فرمانروایی مصر، با فراخوانی حضرت برای حضور در نبرد جمل راهی عراق شد و در نبرد با پیمان شکنان اصحاب جمل شرکت جست.مصر در زمان خلافت امیر مؤمنان، از امتیاز خاصی برخوردار بود، زیرا حضرت علی (ع) با تسلط بر مصر می توانست جبهه جدیدی علیه معاویه بگشاید و او را از دو سو به تنگنا بکشد و محاصره نماید. بر این اساس معاویه نیز سعی و تلاش فراوانی برای رهایی مصر از قلمرو حکومت امام نشان داد.معاویه به خوبی از تدبیر و مدیریت قیس آگاه بود، چرا که دیده بود وی در همان زمان کوتاه تصدی حکومت مصر توانست با مدارا با مردم، از این منطقه ناآرام و پرآشوب، دیاری آرام و جبهه ای نیرومند علیه معاویه بسازد. از این رو در مقام فریفتن و جذب قیس برآمد. معاویه در آغاز نامه ای پر مهر و محبت به قیس نوشت و پس از آن وعده مقام و ثروت به او داد. نامه نگاری بین قیس و او ادامه یافت تا اینکه جواب روشن و صریح و شفاف قیس در آخرین نامه، به دست معاویه رسید. او در نامه خود نوشته بود :«ای بت پرستِ بت پرست زاده! از من می خواهی از علی جدا شوم و به اطاعت تو درآیم! مرا تهدید می کنی که یاران علی از او روی برتافته و به تو گرویده اند! به خدایی که جز او معبودی نیست، سوگند یاد می کنم! اگر برای علی هیچ یاوری جز من باقی نماند و من نیز جز او هیچ کس را نداشته باشم، با تو صلح نخواهم کرد و به اطاعت تو روی نمی آورم و هیچ گاه دشمن خدا را بر دوست او، و حزب شیطان را بر حزب خدا ترجیح نمی دهم»پس از رسیدن این نامه، معاویه از قیس ناامید شد، ولی مصر و شخصیتی چون قیس امر ساده ای نبود که معاویه بتواند از آن بگذرد. از این رو به حیله ای دیگر روی آورد.معاویه در رویکرد دوم به ترور شخصیت قیس پرداخت. او برای اینکه قیس را از چشم امام و مردم عراق بیاندازد، شایعه صلح قیس را مطرح کرد. معاویه و عمرو عاص که نیرنگ و تهمت و جعل اکاذیب و شایعه پراکنی، با گوشت و خون آنها عجین بود، در میان مردم عراق و شام شایع کردند قیس با معاویه بیعت کرده است.شایعه بیعت معاویه و قیس، در میان سپاه عراق که در صفین به سر می بردند، بسیار سریع منتشر شد. افراد منافقی همچون «اشعث بن قیس» و هم پیمانان او از یک سو، و دوستان ناآگاه و کم بینش از سوی دیگر، علی (ع) را برای عزل «قیس» تحت فشار قرار دادند. هرچه امام می فرمود : وای بر شما! من قیس را بهتر از شما می شناسم. به خدا سوگند! او خیانت نکرده و این حیله معاویه است، سخنان امام در دل و اندیشه سطحی نگر آنان تأثیری نگذاشت و امام مجبور شد بر اثر فشار افکار عمومی، بر خلاف میل باطنی، قیس را از حکومت مصر عزل نماید.قیس پس از عزل از حکومت مصر، رهسپار مدینه شد و همراه سهل بن حنیف در صفین به امام پیوست و همراه حضرت در نبرد صفین و پس از آن نبرد نهروان حضور یافت. رشادتها و شجاعتهای او در نبرد صفین و نهروان، بر تارک صفحات زرین تاریخ می درخشد.قیس از نظامیان شرطة الخمیس و از فرماندهان سپاه امام حسن مجتبی بود. او سرانجام پس از عمری مجاهدت و کوشش در راه اعتلای اسلام، در سال 59 یا 60 قمری چشم از جهان فرو بست.شهامت و شجاعت، ایمان و اعتقاد، عبادت و معنویت، عدالت و درستکاری، زهد و پارسایی، بخشش و سخاوت، کاردانی و فطانت، محبت و ولایت، از جمله ویژگیهای مهم قیس بن سعد بود. محمد بن ابی بکرمحمد بن ابی بکر دومین استاندار مصر در زمان حکومت امام علی (ع) بود. پدر او، ابوبکر و مادرش «اسماء بنت عمیس» است. پس از شهادت جعفر بن ابی طالب در جنگ موته «اسماء» به همسری ابوبکر در آمد و محمد در حجة الوداع، سال دهم هجرت به دنیا آمد. پس از مرگ ابوبکر، امام علی با اسماء ازدواج کرد. از این روی محمد که کودکی بیش نبود، به همراه مادرش به بیت علم و شجاعت و عدالت راه یافت و در منزل علی (ع) رشد و نمو کرد و تربیت یافت. وی از یاران خاص و حواریون و از پیشگامان اصحاب امام علی به شمار می آید. او با امیر مؤمنان بیعت نمود و چون سربازی فداکار و فرزندی دلسوز در کنار علی (ع) ماند و در نبرد جمل و بخشی از جنگ صفین شرکت جست و پس از عزل قیس، از سوی امام به فرمانداری مصر منصوب گشت. 

......................

تحقیق درمورد فتح مصر و شام از سوی عثمانی ها و آغاز تاریخ جدید آن 19 ص

اختصاصی از یارا فایل تحقیق درمورد فتح مصر و شام از سوی عثمانی ها و آغاز تاریخ جدید آن 19 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 19

فتح مصر و شام از سوی عثمانی ها و آغاز تاریخ جدید آن :

پس از آن که سیطره و سطوت عثمانی ها در آسیای صغیر گسترش یافت و تحکیم گردید هنگام برخورد با ممالیک مصر فرا رسید هر چند که پیش از این میان سلاطین مصر و خلفای عثمانی روابط حسنه ای برقرار بود .

این روابط از عهد سلطان برقوق مصری و معاصرش سلطان بایزید عثمانی آغاز شده بود . این روابط خوب تا زمان سلطان با یزید دوم پسر محمد فاتح ادامه یافت . در این زمان جم برادر بایزید دوم مدعی سلطنت شد و بایزید به جنگ برخاست و چون شکست خورد به مصر پناهنده گردید و اشرف نیز او را پناه داد و بایزید در خواست کرد تا او را تسلیم کند که پاسخی نشنید و از این زمان روابط مصر و عثمانی تیره شد .

البته علاوه بر این نزاع بر سر منطقه ارمنیه و کردستان و دیاربکر که تا این زمان تحت الحمایه مصریان بودند و یکی از دولت های کوچک ترکمانی به حساب می آمدند و امیران آنها را مصریان تعیین می کردند . نیز اختلاف دو دولت را بیشتر دامن می زد . زیرا عثمانیها با سپاهیان خود دولت دست نشانده مصریها را کنار زده و امیرانی را از سوی خود تعیین نمودند . و سرانجام دشمنی آن هنگامی به اوج رسید که هدایای ارسالی پادشاه هند به سلطان عثمانی را سلطان مصر به چنگ آورد و اجازه نداد تا به مقصد برسد .

همه این عوامل موجب آن شد تا بایزید اعلان جنگ کند و با سپاهیانی بزرگ به بلاد شام حمله ور شد و خود را به حلب رساند ولی در آن جا از سپاه مصری شکست خورد و در نبردی دوباره نیز تن به شکست داد و این بار نوبت زور آزمایی مصریان بود که به مرزهای عثمانی حمله کنند و پس از مدتی سرانجام صلح برقرار شد هر چند که هر یک از دو دولت برای توسعه نفوذ خود بر بلاد اسلامی می کوشیدند .

این صلح هم دوام چندانی نیاورد و عثمانی ها به تحریک قبایل ساکن در ولایت های تابع مصر می پرداختند تا آنها را به شورش وادار نمایند و موانعی را بر سر راه تجارت مصری ها با غرب آسیا و آسیای میانه بوجود آوردند به گونه ای که اندک اندک عبور کالاهایی چون پشم و منسوجات و انواع پوست و بردگان چرکسی به مصر بسته شد که سخت ترین این محاصره ها ممنوعیت ورود بردگان ممالیک به مصر بود زیرا که آنها ستون سپاه و رجال حکومت بودند.

از سوی دیگر نیز سلاطین مصر هر کس را که بر ضد عثمانیان شورش می کرد و به آنها پناهنده می شد پناه می دادند و آنها را تجهیز می نمودند و دولت هایی را که مجاور عثمانی ها بودند تحریک می کردند مانند سلطان عراق و سلطان ایران شاه اسماعیل و ....هر چند این دوستی ممالیک و صفویان بیشتر از ارسال نامه نشد زیرا اختلاف مذهبی دو ملت مانع اتحاد آنها بر ضد عثمانی ها می شد.

به هر حال روابط رو به گسترش مصر و ایران ، پناه دادن همزمان شاهزادگان فراری عثمانی از سوی دو دولت مصر و ایران موجب آن شد تا سلیم از ترس اتحاد این دو دولت به هر دو اعلان جنگ دهد نخست ایران و سپس مصر ، پیروزی بزرگ سلیم در نبرد چالدران و شکست اسماعیل به سبب کمی آذوقه و حملات قبایل ترکمان به سپاه ایرانی آنها را ناچار به بازگشت از تبریز کرد.

البته اگر مصریان سپاهی را می فرستادند تا عثمانی های گرفتار در سختی و بی آذوقگی را در هم بکوبد تاریخ دگرگون می شد سلطان سلیم ناچار به بازگشت شد و در را ه خود از قبایل ترکمن به ویژه در امارات غادریه انتقام گرفت و امیر آن علاء الدین را کشت و آنجا را ضمیمه عثمانی کرد. و سر بریده علاء الدین را نزد سلطان غوری فرستاده و غوری آماده نبرد شد البته در این شرایط از ناحیه شاه اسماعیل هیچ خطری سلطان سلیم را تهدید نمی کرد با این وجود شاه اسماعیل می توانست باز هم به ممالیک کمک کند ولی این گونه نشد.

در هنگامی که غوری تصمیم گرفته بود تا همه نیروهای خود را جمع کند درآمد مصر کاهش یافته واسکودوگاما راه تجاری آبی با هند را کشف کرده و موقعیت تجاری مصر به شدت به مخاطره افتاده بود.

از سوی دیگر رواج فساد نیز موجب شد تا غوری با سیاست های تبعیض آمیز خود در میان ممالیک در زمستان سال 922 ه/1515 م سپاه خود را به مرز آسیای صغیر برساند. در این سپاه به رغم کم بودن آن همه رجال جنگی و ادبی مصر گرد آمده بودند خلیفه عباسی ، قاضیان مذاهب چهارگونه ، روسای مشایخ و فرقه های صوفیه ، فقیهان و بزرگان ، موسیقی نوازان و خوانندگان و چاپلوسان و صاحبان صنایع و ...

در مصر فقط دو هزار نفر از ممالیک باقی ماندند و جانشین غوری ، طومان پای پسر برادرش دوادار بود همچنین چون احتمال حمله دریایی عثمانی به بندر اسکندریه می رفت نگهبانان آن افزوده شدند و دژهای آن باز سازی شد ، سلطان غوری با مرکبی بزرگ که پیشاپیش آن طبل ها نواخته می شدند به حرکت درآمد. این سپاه در گرمای شدید به طور سینا رسید و دچار سختی های فراوان شد و در شام نیز شهرهای دمشق و حلب و حماه سپاهیان خود را آماده کرده بودند. سلیم نیز از قسطنطنیه با سپاهی بزرگ و کار آزموده که بالغ بر یکصد و پنجاه هزار جنگجو می شد مسلح به انواع سلاح ها را افتادند و چون به مرزهای شام رسیدند سلیم دو نقشه جنگی کشید که در یکی پیروز شد و در دیگری شکست خورد.

در نقشه اول کوشید تا خیربک والی حلب و جان بردی غزالی والی حماه را به سوی خود جلب کند و عده حکومت به آنها داد و هر چند که نایب شام این خبر را به غوری داد او نپذیرفت.

اما در نقشه دوم کوشید تا سلطان غوری را از نبرد منصرف کند و به یک باره بر سر او فرود آید و بر این پایه به کمک والی خائن حلب نامه ای به غوری نوشت و از او درباره اقدامات پیشین دولت عثمانی درباره مرزهای مصر عذرخواهی کرد وعده داد تا دیگر تکرار نشود راه تجاری مصر نیز گشوده شده و به این وسیله همه خواسته های غوری را بر آورده می ساخت.

نزدیک بود سلطان غزنوی و همراهانش فریب بخورند ولی احتیاط کردند و به شام آمدند و در نامه دوم به حلب نماینده ای فرستاد تا به همراه قاضی عسکر روم ایلی غوری را از نبرد منصرف سازد و در راه صلح بکوشند با این شرط که غوری در نبرد سلطان سلیم با شاه اسماعیل وارد نشود.

غوری نمایندگان سلیم را اکرام کرد و سپس نمایندگان خود را نزد سلیم فرستاد و سلیم تصمیم گرفت فرستاده غوری را بکشد و چون درباریان نگذاشتند او را برگرداند و گفت : « به استادت بگو شاه اسماعیل خارجی مذهب است و تو هم مانند او هستی و نخست باید با تو بجنگم پیش از او و محل ملاقات ما مرج دابق در شمال حلب می باشد . »

غوری با سی هزار جنگجو به راه افتاد و اموال خود را در دژ بلند حلب گذاشت و صبح یک شنبه 25 رجب سال 922 با سپاه بسیار بزرگ عثمانی روبرو شد . یکی از اشتباهات بزرگ او آن بود که ممالیک جوان را مورد عنایت قرار می داد و بزرگان ممالیک را رها کرده بود و این شایعه پیچیده بود که سلطان به ممالیک اعتماد ندارد و نمی خواهد از آنها