1) اگر فرزندان برای راه حل از شما کمک خواستند، بلافاصله راه حل ارائه نکنید، بلکه ابتدا از او بپرسید خودت چه راه حل هایی به ذهنت می رسد و بعد به صورت غیرمستقیم او را در حل مسئله یاری کنید.
2) تمسخر راه حل های اولیه در فرزندان، کسب توانایی حل مسئله را در آنها به تأخیر می اندازد
3) از به کار بردن جملاتی مانند «مشکل خودت است» و «به من ربطی ندارد» خودداری کنید.
4) به فرزندان یاد دهید که همیشه اولین راه حل بهترین راه حل نیست و حتماً نیاز به بررسی بیشتر و دقیق تری دارد.
5) به فرزندان آموزش دهید که همیشه کوتاه ترین راه، بهترین راه نیست (طراحی عملیات).
6) به فرزندان یاد دهید که در مواجهه با انبوهی از مشکلات به هم تنیده سعی کنند تا مشکلات را از نظر اهمیت و مهم بودن اولویت بندی کنند.
7) به فرزندان بیاموزند که اگر راه حلی را انتخاب کردند ولی به نتیجه نرسیدند، مأیوس نشوند و به دنبال راه حل های دیگری برای حل مشکل باشند، چرا که شکست یک راه حل، پایان تمام راه حل ها نیست.
8) اگر اجازه دهید فرزندان پاسخ سؤالاتشان را خود کشف کنند، در سنین بالاتر توانایی حل مسئله در آنها قوی تر خواهد بود.
.
در روانشناسی ورزش تمرکز به معنی توانایی توجه کردن به موارد خاص مربوطه در محیط و حفظ این توجه در تمام مدت مسابقه است. توجه کردن به موارد مربوطه معنی دیگری نیز دارد و آن دوری کردن از موارد غیر مرتبطی است که باعث اخلال در تصویر نبرد ورزشی می شوند.
حفظ و نگهداشتن توجه به معنی هشیاری و گوش بزنگی یکنواخت در طول مدت مسابقه و جلوگیری از افت کیفیت آن است که البته این کار در مقام حرف آسان و در عمل مشکل است چرا که معمولا توجه به شکل طبیعی تمایل به کم و زیاد شدن دارد .
دانلود پاورپوینت کاربردهای روانشناسی در شطرنج- 26 اسلاید
Lesson 1: “Forget about the openings!”