لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 4
توحید صفاتی
بقره :وَ لا تَلْبِسُوا الْحَقَّ بِالْباطِلِ وَ تَکْتُمُوا الْحَقَّ وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ(42)((و حق را به باطل درنیامیزید، و حقیقت را -با آنکه خود مىدانید - کتمان نکنید.))
﴿ وَ لا تَلْبِسُوا الْحَقَّ بِالْباطِلِ﴾ یعنی صفات ثابت الهی مانند علم وقدرت واراده اش را با صفات نفسانی خود در هم نیامیزید [چرا که درحقیقت اوست که به صفات خود تجلی نموده است] و نیز [با] عدم تفاوت میان دواعی و خواطر نفسانی و حقانی صفات حق را با صفات نفسانی خود در هم نیامیزید و صفات الهی را به وسیله صفات نفسانی خود انکار نکنید.
﴿وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ﴾ شما به واسطه علم توحید افعالی می دانید که مصدر هر فعلی صفتی خاص می باشد. پس اگر افعال را به غیر او منتسب نکنید[در نتیجه] صفتی برای غیر او ندانسته و به توحید صفاتی خواهید رسید.
بقره:وَ أَقیمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّکاةَ وَ ارْکَعُوا مَعَ الرّاکِعینَ(43)(( و نماز را بر پا دارید، و زکات را بدهید، و با رکوعکنندگان رکوع کنید.))
﴿ ارْکَعُوا مَعَ الرّاکِعینَ﴾ زیرا که رکوع همان خضوع و اقرار به افعال الهی است. [به عبارت دیگر] رکوع علامت رضایت- که میراث تجلی صفاتی و کمال آن است- پس [معنی آیه اینکه] در هنگام ظهور صفاتم به قضائم راضی باشید.
بقره:الَّذینَ یَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلاقُوا رَبِّهِمْ وَ أَنَّهُمْ إِلَیْهِ راجِعُونَ(46)(( همان کسانى که مىدانند با پروردگار خود دیدار خواهند کرد؛ و به سوى او باز خواهند گشت.))
﴿ أَنَّهُمْ إِلَیْهِ راجِعُونَ﴾ به واسطه فنا و محو صفاتشان درصفات الهی.
بقره: وَ إِذْ قُلْتُمْ یا مُوسى لَنْ نُؤْمِنَ لَکَ حَتّى نَرَى اللّهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْکُمُ الصّاعِقَةُ وَ أَنْتُمْ تَنْظُرُونَ(55)ثُمَّ بَعَثْناکُمْ مِنْ بَعْدِ مَوْتِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ(56)وَ ظَلَّلْنا عَلَیْکُمُ الْغَمامَ وَ أَنْزَلْنا عَلَیْکُمُ الْمَنَّ وَ السَّلْوى کُلُوا مِنْ طَیِّباتِ ما رَزَقْناکُمْ وَ ما ظَلَمُونا وَ لکِنْ کانُوا أَنْفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ(57)(( و چون گفتید: «اى موسى، تا خدا را آشکارا نبینیم، هرگز به تو ایمان نخواهیم آورد. » پس -در حالى که مىنگریستید- صاعقه شما را فرو گرفت. سپس شما را پس از مرگتان برانگیختیم؛ باشد که شکرگزارى کنید. و بر شما ابر را سایهگستر کردیم؛ و بر شما «گزانگبین» و «بلدرچین» فرو فرستادیم؛ [و گفتیم:] «از خوراکیهاى پاکیزهاى که به شما روزى دادهایم، بخورید. » و[لى آنان] بر ما ستم نکردند، بلکه بر خویشتن ستم روا مىداشتند.))
﴿ فَأَخَذَتْکُمُ﴾ صاعقه موت که همان فنا در تجلی ذاتی است آنها را فرا گرفت.
﴿وَ أَنْتُمْ﴾ در حال مراقبه و مشاهده بودید.
﴿ثُمَّ بَعَثْناکُمْ ﴾ به وسیله حیات حقیقی و بقاء بعد از فنا. شاید که نعمت توحید و رسیدن به مرتبه سلوک فی الله را شکر گویند.
﴿وَ ظَلَّلْنا عَلَیْکُمُ﴾ ابر تجلی صفاتی چرا که [به منزله] حجاب خورشید سوزاننده ذات الهی می باشد.
نسا:أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذینَ یُزَکُّونَ أَنْفُسَهُمْ بَلِ اللّهُ یُزَکّی مَنْ یَشاءُ وَ لا یُظْلَمُونَ فَتیلاً(49)((آیا به کسانى که خویشتن را پاک مىشمارند ننگریستهاى؟ [چنین نیست، ] بلکه خداست که هر که را بخواهد پاک مىگرداند، و به قدر نخِ روى هسته خرمایى ستم نمىبینند.))
﴿ بَلِ اللّهُ یُزَکّی مَنْ یَشاءُ﴾ منظور محو و زائل شدن صفات بشری به وسیله صفات الهی است.
نسا:وَ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا اْلأَنْهارُ خالِدینَ فیها أَبَدًا لَهُمْ فیها أَزْواجٌ مُطَهَّرَةٌ وَ نُدْخِلُهُمْ ظِلاًّ ظَلیلاً(57)((و به زودى کسانى را که ایمان آورده و کارهاى شایسته کردهاند، در باغهایى که از زیر [درختانِ] آن نهرها روان است درآوریم. براى همیشه در آن جاودانند، و در آنجا همسرانى پاکیزه دارند، و آنان را در سایهاى پایدار درآوریم.))
﴿ وَ الَّذینَ آمَنُوا﴾ به توحید صفاتی.
﴿ سَنُدْخِلُهُمْ جَنّاتٍ﴾ بهشت مربوط به آنها و مقاماتشان.
﴿ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا اْلأَنْهارُ﴾ [منظور از] نهر ها علوم تجلیات قلبی و منظور از همسرانشان ارواح مقدسه اند که آنها در حقیقت مظهر صفات الهی و دارای بدنهایی پاک می باشند.
﴿وَ نُدْخِلُهُمْ ظِلاًّ ظَلیلاً﴾ یعنی ظل صفات دائم الهیه که به واسطه محو صفات بشری حاصل می شود.
نسا:وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ رَسُولٍ إِلاّ لِیُطاعَ بِإِذْنِ اللّهِ وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاؤُکَ فَاسْتَغْفَرُوا اللّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللّهَ تَوّابًا رَحیمًا(64)((و ما هیچ پیامبرى را نفرستادیم مگر آنکه به توفیق الهى از او اطاعت کنند. و اگر آنان وقتى به خود ستم کرده بودند، پیش تو مىآمدند و از خدا آمرزش مىخواستند و پیامبر [نیز] براى آنان طلب آمرزش مىکرد، قطعاً خدا را توبهپذیرِ مهربان مىیافتند.))
﴿ فَاسْتَغْفَرُوا اللّهَ ﴾ یعنی ازخداوند می خواهند که صفات آنها را که مصادر افعال آنها و مانع از استعداد آنهاست، به نور صفات خویش محو نماید.
﴿ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ﴾ [یعنی نبی نیز] به وسیله نور صفات خود که در حقیقت همان صفات الله می باشد آنها را یاری می دهد.
تحقیق درمورد توحید صفاتی
