
لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"
فرمت فایل: powerpoint (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد اسلاید:31
مقدمه
پاورپوینت عملیات سطحی فولادها برای قالبهای تزریق
لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"
فرمت فایل: powerpoint (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد اسلاید:31
مقدمه
این محصول شامل 5 تا از آزمایش های عملیات حرارتی بوده که هر کدام به طور متوسط شامل 13 صفحه ی ورد قابل ویرایش میباشد که تمامی بخش های آن به طور حرفه ای ویرایش شده و آماده ی استفاده شدن دارند.
لیست آزمایش های موجود در این محصول عبارتند از :
تاثیر محیط کوئنچ در عملیات حرارتی فولاد ها
آنیل کامل ( Full Annealing )
آزمایش جامینی (Jominy Test)
عملیات حرارتی سخت کاری چدن ها
بازگشت ( Tempering )
امید است این مجموعه مورد توجه شما قرار بگیرد.
با تشکر ، فروشگاه ارزان شاپ
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 34
فهرست
صفحه
عنوان
4
مقدمه
5
عملیات سختکاری سطحی
مقدمه
در عملیات حرارتی فولاد معمولاً یکی از اهداف زیر دنبال میشود: تنشگیری حاصل از کار یا تنش گیری حاصل از سرد کردن ناهمگن بهینه سازی ساختار دانه در فولادهایی که بر روی آنها کار گرم انجام شده است
و ممکن است دانههای درشت داشته باشند. کاهش سختی فولاد و افزایش قابلیت شکلپذیری بهینهسازی ساختار دانه افزایش سختی فولاد به منظور زیاد شدن مقاومت سایشی و یا سخت کردن فولاد برای مقاومت بیشتر در شرایط کاری افزایش چقرمگی فولاد به منظور تولید فولادی که استحکام بالا و انعطافپذیری خوبی دارد و افزایش مقاومت فولاد در برابر ضربه بهبود قابلیت ماشینکاری .بهبود خواص برش در فولادهای ابزار .بهینه کردن خواص مغناطیسی فولاد .بهبود خواص الکتریکی فولاد .
عنوان گزارش اول : عملیات حرارتی سخطی سطحی فولاد
تئوری
فولادهای مناسب برای انواع عملیات حرارتی متداولبرای هر کدام از چهار عملیات حرارتی سطحی متداول در فولادها (کربندهی، نیتروژندهی، کربن- نیتروژندهی و نیتروژن- کربندهی)، یکسری از فولادها مناسب بوده و توسط عملیات حرارتی مورد نظر، خواص بهینهای به دست میآورند. در زیر، فولادهای مناسب برای هر عملیات سطحی با ذکر دلیل معرفی شده است.الف- فولادهای مناسب برای کربندهیفولادهای ساده کربنی که برای سخت کردن سطحی به روش کربندهی انتخاب میشوند، معمولاً کمتر از 2/0 درصد کربن دارند. این میزان کربن موجب میشود که فولاد پس از سخت شدن، حداکثر استحکام به ضربه و بیشترین انعطافپذیری را داشته باشد. تحت شرایطی که استحکام بیشتری نیاز باشد، فولاد با درصد کربن اولیه تا حداکثر 3/0 درصد را نیز میتوان انتخاب کرد.منگنز باعث پایداری سمنتیت شده و تا حدود 4/1 درصد، به کربندهی کمک میکند. همچنین، کاربرد منگنز، ضخامت لایه سخت شده را افزایش میدهد. بنابراین، ضمن سرد کردن سریع، امکان ترک برداشتن قطعه بیشتر میشود که این امر باید در نظر گرفته شود.سیلیسیم، عنصری گرافیتزاست و باعث تجزیه سمنتیت میشود. لذا وجود آن در فولاد، کربندهی را به تعویق میاندازد. بنابراین در فولادهایی که قرار است تحت عملیات کربندهی قرار گیرند، مقدار سیلیسیم کمتر از 35/0 درصد انتخاب میشود.کروم، باعث پایداری سمنتیت و افزایش سختی و مقاومت به سایش پوسته سخت شده میشود. همچنین، حضور این عنصر منجر به افزایش استحکام مغز قطعه (تا حدودی) میشود، اما انعطافپذیری آن را به میزان اندکی کاهش میدهد. با این وجود، از آنجا که کروم مقاومت به ضربه را کاهش میدهد، مقدار آن در فولادهایی که قرار است تحت عملیات سطحی کربندهی قرار گیرد از 5/1 درصد نباید بیشتر شود.نیکل، باعث پیشگیری از رشد دانهها به هنگام کربندهی شده و با کاربرد آن معمولاً نیازی به عملیات نرماله کردن قطعه برای ریز کردن دانهها نیست. لذا وجود آن در فولاد کربندهی شده، مفید است.بهطور کلی از مباحث فوق نتیجه میشود که فولادهای ساده کربنی که برای کربندهی انتخاب میشوند، تا 4/1 درصد منگنز، تا 3/0 درصد کربن و کمتر از 35/0 درصد سیلیسیم دارند. فولادهای آلیاژی مناسب برای کربندهی علاوهبر عناصر فوق، میتوانند دارای 5/4 درصد نیکل، 5/1 درصد کروم و 3/0 درصد مولیبدن باشند. نقش عناصر آلیاژی یاد شده، افزایش استحکام بدون کاهش انعطافپذیری و مقاومت قطعه به ضربه (تافنس) است.ب - فولادهای مناسب برای نیتروژندهیبهطور کلی، فولادهای زیر را میتوان برای کاربردهای خاص تحت عملیات حرارتی نیتروژندهی قرار داد:1. فولادهای کم آلیاژ آلومینیمدار2. فولادهای کمآلیاژ کرومدار با کربن متوسط (بیش از 25/0 درصد کربن) از گروههای 4100، 4300، 5100، 6100، 8600، 8700، 9300 و 9800 (دو رقم سمت راست این گروهها که بیانگر صدم درصد کربن است، باید بیشتر از 25 باشد)3. فولادهای قالب گرم کار حاوی 5 درصد کروم نظیر11 H13، H 12، H.4. فولادهای زنگ نزن فریتی و مارتنزیتی از گروه 400.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 10
عملیات حرارتی چدن نشکن
خلاصه: مهمترین عملیات حرارتی که روی چدن نشکن انجام می شود و هدف از انجام آنها : عملیات حرارتی که در دمای پایین برای کاهش یا آزاد کردن تنش های داخلی باقی مانده پس از ریخته گری انجام می شود. ● آنیل کردن عملیات حرارتی که برای بهبود انعطاف پذیری و چقرمگی ، کاهش سختی و حذف کاربیدها انجام می شود. ● نرماله کردن عملیات حرارتی که به منظور بهبود استحکام به همراه کمی انعطاف پذیری انجام می شود . ● سخت کردن و تمپر کردن عملیات حرارتی که به منظور افزایش سختی یا بهبود استحکام و بالا بردن نسبت تنش (تنش تسلیم) انجام می شود . ● آستمپر کردن عملیات حرارتی که به منظور بدست آمدن ساختاری با استحکام بالا به همراه کمی انعطاف پذیری و مقاومت به سایش عالی انجام می شود
. ● سخت کردن سطحی به وسیله ی القاء ، شعله یا لیزر عملیات حرارتی که به منظور مقاوم به سایش ساختن و سخت کردن موضعی سطح انتخاب شده انجام می شود . در این مقاله عملیات آنیلینگ ، نرماله کردن ، آستمپر کردن ، کونچ کردن و تمپر کردن چدن نشکن شرح داده می شود. آستنیته کردن چدن نشکن هدف معمول آستنیته کردن این است که تا حد امکان زمینه ی آستنیتی با مقدار کربن یکسان قبل از پروسه ى حرارتى تولید شود. به عنوان مثال در چدن نشکن هیپریوتکتیک برای آستنیته کردن باید از دماى بحرانى کمی بالاتر برویم به طورى که دماى آستنیته در منطقه ى دو فازى ( آستنیت و گرافیت ) باشد. دماى آستنیته کردن به وسیله ى عناصر آلیاژى موجود در چدن نشکن تغییر مى کند
با افزایش دمای آستنیته کردن می توان آستنیت تعادلی حاوى کربن که در حال تعادل با گرافیت است را افزایش داد. که این پارامتر قابل انتخاب است( در زمان محدود). کربن موجود در زمینه ی آستنیتی کنترل دمای آستنیته کردن را مهم ساخته که این دما به منظور جلو بردن واکنش به مقدار زیادی به کربن موجود در زمینه ی آستنیتی بستگی دارد ، این ساختار مخصوصاً برای آستمر کردن ساخته می شود ، سختی پذیری (قابلیت آستمپر کردن ) به میزان زیادی به کربن موجود در زمینه و در واقع به عناصر الیاژی موجود در چدن نشکن بستگی دارد ، میکرو ساختار اصلی و سطح مقطع قطعه تعیین کننده ی زمان مورد نیاز برای آستنیته کردن می باشند مراحل بعد از آستنیته کردن هنگامی که مورد اهمیت باشند عبارتند از : آنیل کردن ، نرماله کردن کونچ و تمپر کردن و آستمپر کردن . آنیلینگ چدن نشکن هنگامی که حداکثر انعطاف پذیری و قابلیت ماشینکاری عالی مورد نیاز باشد و استحکام بالا مورد نیاز نباشد ، عموماً چدن نشکن آنیل فریتی می شود . بدین گونه که میکروساختار به فریت متحول می شود و کربن اضافی به صورت می باشد، اگر ماشینکاری عالی مورد 60-40-18 نوع ASTM کروی رسوب می کند. این عملیات حرارتی ساخته ی نیاز باشد باید مقدار منگنز ، فسفر و عناصر آلیاژی از قبیل کرم و مولیبدن درحد امکان پایین باشد زیرا باعث آهسته کردن پروسه ی آنیل می شوند . نحوه ی آنیل کردن توصیه شده برای چدن نشکن آلیاژی و چدن نشکن با کاربید یوتکتیک و بدو ن کاربید یوتکتیک در پایین شرح داده شده است : آنیل کامل برای چدن نشکن با 2%-3% سیلیسیم و بدون کاربید یوتکتیک : گرم کردن تا دمای 870- 900 درجه ی سانتی گراد و نگهدار ی در این دما به مدت 1 ساعت در ازای هر اینچ ضخامت ،سپس سرد کردن در کوره با سرعت 55 درجه سانتی گراد در ساعت تا دمای 345 درجه ی سانتی گراد سپس سرد کردن در هوا. آنیل کامل در صورت وجود کاربید یوتکتیک : گرم کردن تا دمای900C-870C و نگهداری در این دما برای 2 ساعت و بیشتر از این زمان برای ضاخمت های زیاد ، سپس سرد کردن در کوره با سرعت 110C/hتا دمای 700Cو نگهداری در این دما برای 2 ساعت ، سپس سرد کردن در کوره تا دمای 345Cبا سرعت 55C/h ، سپس سرد کردن در هوا . آنیل کردن زیر منطقه ی بحرانی برای تبدیل پرلیت به فریت: گرم کردن قطعات تا دمای705C-720Cونگهداری در این دما به مدت 1 ساعت در ازای هر اینچ ضخانت ، سپس سرد کردن در کوره با سرعت55C/h تا دمای 345C و سپس سرد کردن در هوا . وقتی که در چدن نشکن عناصر آلیاژی وجود داشته باشد از سرد کردن سرتاسری قطعه جلوگیری می شود و کاهش درجه حرارت از نقطه ی بحرانی تا400C ادامه می یابد و سرعت سرد کردن از55C/h کمتر می باشد . به هر حال برخی عناصر در شکل کاربید خود اگر تجزیه ناپذیر باشند به شکل کاربید اولیه که بسیار سخت است می باشندکه این حالت بیشتر در کرم می باشد ، به عنوان مثال% 0.25 کرم باعث تشکیل کاربید اولیه ی بین نشینی می شود که در اثر عملیات حرارتی تا دمای 925C و نگهداری در مدت2h-20h حتی نیز از بین نمی رود . زمینه ی حاصل از رسوب پرلیت ، زمینه ی فریتی با کاربید می باشد که فقط 5% ازیاد طول دارد . نمونه های دیگری از عناصر که به شکل کاربید در چدن نشکن وجود دارند عبارتند از مولیبدن بیشتر از 0.3% و وانادیم وتنگستن در مقدیر بیش از 0. سختی پذیری چدن نشکن
سختی پذیری چدن نشکن یک پارامتر مهم تعیین کننده ی واکنش ثابت آهن برای نرماله کردن ، کونچ کردن و تمپرکردن یا آستنیته کردن می باشد. سختی پذیری معمولاً به وسیله ی آزمایش جامینی تعیین می شود ، که در آن از یک میله با اندازه ی استاندارد (قطر 1 اینچ و ارتفاع 4 اینچ) استفاده می شود که آن را آستنیته می کنند سپس یک سر آن را به وسیله ی آب سرد می کنند ، نوسان در سرعت سرد کردن باعث بی ثباتی
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 83
پژوهش در عملیات روش پژوهش
چکیده
در این مقاله یک دسته بندی از انواع پژوهش در «پژوهش در عملیات» ارائه میشود و مراحل و روش انجام هر یک از انواع پژوهش شرح داده می شود. انواع پژوهش در پژوهش در عملیات، روش پژوهش در حل مسائل واقعی، استخراج مسئله، مدلسازی، تعریف مدل، هدف استفاده از مدل، دلایل استفاده از مدل، هدف از مطالعه سیستمها و عملیات از طریق مدل، انواع مدلها، اصول مدلسازی، مدلهای کلاسیک پژوهش در عملیات، روش مدلسازی، سادهسازی مدلها، حل مدل، اعتبارسنجی مدل، پیادهسازی مدل، روش پژوهش در توسعه مدل یا روش حل برای مسائل کلاسیک، توسعه روش حل برای مسائل کلاسیک، روش پژوهش در توسعه تئوریها و فنون عمومی از جمله مباحث این مقاله هستند.
کلیدواژه : پژوهش در عملیات؛ پژوهش عملیاتی؛ تحقیق در عملیات؛ روش پژوهش؛ مدلسازی؛ توسعه مدل؛ اعتبارسنجی؛ حل مسائل واقعی؛ توسعه تئوری
1- مقدمه
این مقاله به روش پژوهش در حوزه پژوهش در عملیات اختصاص دارد. در این مقاله کلیات روش پژوهش مدنظر قرار میگیرد و از جزئیات فنون سخنی به میان نمیآید و خواننده میتواند برای مطالعه بیشتر در زمینه فنون پژوهش در عملیات، به موضوعات مربوط مراجعه کند. آنچه که در این مقاله مورد تأکید است انواع پژوهش و خصوصیات آنان در حوزه پژوهش در عملیات است و روشهای جمعآوری دادهها، آزمونهای آماری و مهارتهایی که هر پژوهشگر باید کسب نماید شرح داده نمیشوند و به جای آن ابزار اصلی پژوهش در عملیات، مدلها، مورد بررسی قرار میگیرند.
2- انواع پژوهش در پژوهش در عملیات
در یک دستهبندی عمومی، اگر پژوهش برای حل مسائل مشخص و موجود انجام شود نوع پژوهش از جهت خروجی، کاربردی خواهد بود و اگر توسعه تئوریها و روشهای عمومی برای تولید دانش هدف باشد نوع پژوهش، محض خواهد بود.
با هدف تدوین روش پژوهش برای پژوهش در عملیات، در اینجا دستهبندی عملیتری از انواع پژوهش در پژوهش در عملیات ارائه میکنیم. در این دستهبندی سه نوع پژوهش قابل تشخیص است؛
حل مسائل واقعی
توسعه مدل یا روش حل برای مسائل کلاسیک
توسعه تئوریها یا فنون عمومی.
در حل مسائل واقعی، متخصص پژوهش در عملیات با مسئلهای مربوط به یک عملیات در حال اجرا روبروست. صرفنظر از اینکه مشکل چه باشد و چگونه توسط سفارشدهنده مطرح شده باشد ممکن است از دیدگاه پژوهش در عملیات ناشناخته بوده، و به درستی تعریف نشده باشد یا چیزی به غیر از آنچه باشد که مدنظر سفارشدهنده است. بنابراین تعریف مسئله در این نوع پژوهش از اهمیت بالایی برخوردار است. واقعی بودن مسئله ضرورت دقت در تعیین مفروضات، جمعآوری دادهها، تعیین پارامترها و روابط و تدوین اهداف عملیات و شاخصهای اثربخشی را دوچندان مینماید. عوامل اشاره شده نقش تعیینکنندهای در تعریف مسئله و دستیابی به راهحل دارند. راهحل پیشنهادی در حل مسائل واقعی زمانی ارزشمند است که بتواند در عمل پیاده شود. یعنی تطبیق و تعدیل راهحل پژوهش به شکلی که به راهحل عملیاتی و واقعی منجر شود بسیار مهم است.
مسائل کلاسیک، مسائلی هستند که به دلیل تشابه در بسیاری از عملیات مختلف، پژوهشهای متعدد برای ارائه راهحل و دارا شدن سابقه علمی در کتابها و مقالههای مربوط به پژوهش در عملیات،