بررسی روند توسعه فضایی- کالبدی شهر بندر کیاشهر در دو دهه اخیر

اختصاصی از یارا فایل بررسی روند توسعه فضایی- کالبدی شهر بندر کیاشهر در دو دهه اخیر دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

پایان نامه کارشناسی ارشد جغرافیا

گرایش برنامه ریزی شهری

116 صفحه

چکیده:

شکل فضایی و کالبدی کیاشهر مربوط به دوره های مشخص و متمایز از یکدیگر است. هسته اولیه شهر در بخش شرقی شهر و در پایین همان مرکز شهر کنونی شکل گرفت، پس از آن دو بخش دیگر (بالا محله و  میان محله) که در دو قسمت غرب شهرکه رودخانه سفید رود کنونی قرار دارد شکل گرفت در بخش شمال غرب پایین محله شهرک از مهاجران ترک زبان شکل گرفت که در دهه هفتاد شمسی شهرک منظم و شطرنجی در شمال شهر کیاشهر به وجود آمد.  کیاشهر در طول این سال ها به گسترش عرض خود در جهت شرق ادامه داده و روند توسعه فضایی کالبدی شهر اغلب به طرف شمال و در این سالهای مورد مطالعه توسعه یافته و در قسمت جنوبی شهرها، توسعه بسیار اندک بوده است. هدف اصلی در این پژوهش بررسی شهری توسعه فضایی- کالبدی بندر کیاشهر و تعیین عوامل موثر در توسعه شهر در طی این سالها بوده است. سوالی که در مورد  این پژوهش به وجود آمده روند و توسعه فضایی- کالبدی بندر کیاشهر در دو دهه اخیر بوده است. در پژوهش حاضر سعی شده از عوامل موثر بر مساله مورد پژوهش شکافته شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد و با روش توصیفی – تحلیلی و از شیوه پیدایش به موضوع پرداخته شده . در پایان این پژوهش به این نتیجه می رسیم که رشد توسعه فضایی کالبدی شهر همان طوری که در طرح هادی ادامه شهر پیش بینی شده بود، بندر کیاشهر به رشد فعلی خود از غرب به شرق ادامه داده و درقسمت شمال شهر توسعه شهری بیشتری در این سالها صورت گرفته. پیشنهاداتی که در این پژوهش شده: مکان یابی صحیح فضا و فعالیت ها در حوزه نفوذ شهر با کمک عوامل گوناگون جغرافیایی، اجتماعی و اقتصادی- تعیین نقاط مناسب برای جذب گسترش بندر کیاشهر در خارج از کالبد شهر فعلی

واژگان کلیدی: روند، توسعه ، فضا، کالبد، شهر

دانلود مقاله هندسه‌ی شبکه‌های فضایی- تفکر در سه بعد

اختصاصی از یارا فایل دانلود مقاله هندسه‌ی شبکه‌های فضایی- تفکر در سه بعد دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:27

فهرست مطالب:

هندسه‌ی شبکه‌های فضایی- تفکر در سه بعد
چرا سازه‌هایی با رفتار دو طرفه؟
نسبت ظاهری
پایداری خرپای فضایی
اشکال چند وجهی پایدار
سازه‌های متشکل از عضو و گره
چند وجهی به عنوان سازه‌ی صفحه‌ای
سازه‌های متشکل از عضو و صفحه
مزایای استفاده از شبکه‌های فضایی
تقسیم بار
نصب تأسیسات
مقاومت
اجزای مدولار
آزادی در انتخاب محل تکیه‌گاه‌ها
هندسه منظم
سهولت نصب
معایب و محدودیت‌های شبکه‌های فضایی
هزینه
هندسه‌ی منظم
زمان نصب
مقاومت در برابر آتش‌سوزی
ترکیب ‌بندی شبکه‌ها
تعریف شبکه
محل قرارگیری تکیه‌گاه‌ها
تکیه‌گاه‌هایی به شکل «درخت»
مقاطع لبه‌ها
شبکه‌های فضایی چندلایه

هندسه‌ی شبکه‌های فضایی- تفکر در سه بعد

معماران و احتمالاً بیش از آنان مهندسان، برای پوشش دهانه‌های مختلف به سازه‌های مسطح از قبیل تیرها، خرپاها و قاب‌های مسطح فکر می‌کنند. در بیشتر موارد در صورتی که طراحی به صورت سه بعدی انجام شود و برای دهانه‌‌های متوسط و دهانه‌های بلدن از سازه‌های فضایی استفاده شود، مزایای بیشتری به دست می‌آید. این کار به ویژه در شرایطی که ساختمان تحت تأثیر بارهای نقطه‌ای سنگین و یا بارهای متمرکز قرار داشته باشد، صادق است.

در حقیقت همه‌ی سازه‌ها سه بعدی و دارای طول، ارتفاع و ضخامت‌اند. اگر چه تیرها و خرپاهای مسطح اغلب رفتار سازه‌ای دو بعدی دارند، اما این عناصر سازه‌ای به طور کلی در یک صفحه ( و اغلب در صفحه‌ی سازه‌ای قائم بین دو تکیه‌گاه) در برابر بارهای وارد مقاومت می‌کنند. در چنین سازه‌های ساده‌ای عاقلانه نیست که پایداری آن‌ها را در سه بعد فراموش کنیم. برای مثال در تیرها و خرپاهای تحت خمش، با افزایش دهانه ارتفاع بیشتری لازم است و در نتیجه تمایل ناحیه فشاری برای کمانش در جهت عمود بر صفحه قائم افزایش می‌یابد. برای مقابله با چنین مسأله‌ای باید مهاربندی‌های جانبی در ناحیه فشاری پیش‌بینی شود. شاید یک سیستم متشکل از تیرهای موازی با مهاربندی‌هایی عمود بر دهانه، برای بهره بردن از مزایای رفتار سازه‌ای سه بعدی که در زیر توضیح داده می‌شود، مناسب‌تر باشد. به دلیل طبیعت صفحه‌ای تیرها و خرپاهای منفرد، این نوع سازه‌ها باید برای تأمین مقاومت کافی در برابر انواع بارهای نقطه‌ای و نیروهای متحرکی که به آن‌ها وارد می‌شود، طراحی شوند. پایداری تیرها و خرپاها با برخی تغییرات در مهاربندی‌های جانبی و یا توزیع بار بین تیرهای مجاور تأمین می‌شود. چنین سیستمی یک سازه‌ی سه بعدی را به وجود می‌آورد که در آن بارها به سرعت در یک سیستم سه بعدی توزیع می‌شوند. تمامی اعضا در مقاومت در برابر بارهای وارده شرکت می‌کنند، مگر این که بار بر روی تکیه‌گاه یا در نقطه‌ای در نزدیکی تکیه‌گاه وارد شود.

چرا سازه‌هایی با رفتار دو طرفه؟

برای مشخص کردن این که چرا از سازه‌هایی با رفتار دو طرفه استفاده می‌کنیم، می‌توان بر روی یک مثال آشنا در منازل در منازل مسکونی تأمل کرد. در روکش بافنده شده مشبکی که برای چهارپایه‌ها یا نگه‌داری پشتی صندلی‌ها به کار می‌رود، اگر نوارهای شبکه فقط در یک جهت به کار رفته باشد، بار وارده بر یک نوار موجب افت در آن خواهد شد و بار فقط به دو طرف قاب تکیه‌گاهی انتقال پیدا خواهد کرد. اما اگر نوارهای شبکه در دو جهت عمد بر هم بافته شده باشند، نوار بارگذاری شده توسط بقیه نوارها نگه داشته می‌شود. این کار افت نوار بارگذاری شده را کاهش می‌دهد و بار وارده را در تمام قسمت‌های قاب تکیه‌گاهی توزیع می‌کند. در حالت دوم، هر نوار به فقطی توانایی تحمل تمام بار وارد شده را ندارد و ممکن است سازه‌ی سبک‌تری برای نگهداری قاب به کار رود. مزیت دیگر آن این است که اگر یکی از نوارها پاره شود، هنوز صندلی به عنوان یک کل، می‌تواند بار را تحمل کند.

حالت مشابهی ممکن است در استفاده از سازه‌هایی با دهانه‌هایی در دو جهت در معماری و مهندسی اتفاق بیفتد. برای مثال بار وارده بر تیر ساده‌ی یک طرفه یا خرپای مسطح، باید به طور مستقیم از سازه به سمت تکیه‌گاهایش انتقال یابد. اما اگر شبکه‌ای با اتصال تیرها یا خرپاها در صفحه افق شکل گرفته باشد، بار عمودی وارد شده بر هر یک از تیرها یا خرپاها در تمامی اعضاء شبکه و هم چنین در تمامی تکیه‌گاه‌ها پخش خواهد شد.

اگر چه در این موارد رفتار سازه نسبت به آن چه در بالا در مورد شبکه‌های بافته شده توضیح داده شد، (خمش و برش برای تیرها، نیروهای محوری برای خرپاها و کشش خالص برای شبکه‌های بافته شده متفاوت می‌باشد) این شکل از تیرهای متقاطع اغلب به عنوان شبکه‌های تک لایه تعریف می‌شوند و مثال خیلی رایج آن در ساختمان، دال صندوقچه‌ای از بتن مسلح است که دنده‌های عمودی آن توسط صندوقچه‌هایی تولید می‌شود و شبکه‌ای از تیرهای متقاطع را که دال نازک طبقات را نگه می‌دارند، شکل می‌دهد.

زمانی که دهانه‌ی سازه بیشتر از 10 متر می‌شود، استفاده از اعضای تیر در شبکه‌ی تک لایه‌ای اقتصادی نیست و خرپاهای با جان باز یا شبکه‌های ویرندیل ممکن است جایگزین تیرهای توپر شود. در این صورت سازه از دو شبکه موازی افقی که با یک الگوی عمودی یا مایل از اعضای جان واقع در بین دو صفحه شبکه به هم متصل شده‌اند، تشکیل می‌شود. این سازه‌ی سه بعدی به صورت کلی به عنوان شبکه‌های دو لایه یا شبکه‌های فضایی معرفی می‌شود، هم چنین اغلب بسته به نوع مهاربندی بین دو لایه و روش‌های اتصال اعضا به عنوان قالب فضایی یا خرپای فضایی شناخته می‌شود. شبکه‌های دو لایه دلیل توانایی تقسیم و حمل بار در تمام سازه است و به عنوان یکی از کارآترین و سبک‌ترین سیستم‌های سازه‌ای شناخته می‌شوند.

عبارت «قالب فضایی» بیشتر توسط مهندسان و معماران برای توضیح انواع گوناگونی از شبکه‌های دولایه‌ای که حتی ممکن است بارها را توسط رفتارهای سازه‌ای کاملاً متفاوتی حمل کنند، به کار می‌رود. انواع شبکه‌های قاب فضایی به شرح زیر است: