این فایل حاوی مطالعه تحلیل فضای شهری نظم می باشد که به صورت فرمت PowerPoint در 19 اسلاید در اختیار شما عزیزان قرار گرفته است، در صورت تمایل می توانید این محصول را از فروشگاه خریداری و دانلود نمایید.
فهرست
تحلیل فضای شهری نظم
نظم شهر و نظم محیط
نظم در شهر های ایران
نظم در معماری سنتی ایران
مفاهیم موثر در ایجاد نظم در شهرسازی سنتی ایران
نتیجه
تصویر محیط برنامه
روش مدولاسیون فضای برداری یا SVM در واقع یکی از چند روش سوئیچ زنی اینورترهاست که هدفش بهبود دیگر روش های سوئیچ زنی اینورتر می باشد.
مزایای این روش عبارتند از :
1.محاسبه ی دیجیتال ساده ی زمان های سوئیچینگ. ( این مزیت مهمترین مزیت این روش محسوب می شود)
2.پایداری 3.ساخت توابع تبدیل دقیق 4.قابلیت اصلاح ساده 5.فشرده سازی 6.استفاده 15% بهتر از ولتاژ لینک DC
7.محتوای هارمونیکی پایین تر
در این پروژه روش SVM به صورت کامل پیاده سازی شده است. یعنی پس از مشاهده این پروژه مفهوم مدولاسیون فضای برداری برای شما کاملا روشن خواهد شد. هم چنین مراحل انجام کار به طور کامل و به صورت مصور در گزارش شبیه سازی شرح داده شده استو
امیدوارم با ارائه این پروژه بتوانم به شما دوستان عزیز کمک بزرگی در راستای یادگیری این مبحث نمایم.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 187
فضای سبز
مقدمه
افزایش جمعیت شهرها باعث بالا رفتن ارزش زمین و در نتیجه استفاده حداکثر از زمین جهت ساختمان سازی شده است. این مسأله متأسفانه نمای شهرها را به مجموعه ای از سنگ و بتن تبدیل کرده است. تراکم جمعیت به همراه ایجاد آلودگیهای مختلف منجر به پیدایش و افزایش بیماریهای قلبی و تنفسی می شود. علاوه بر اینها، ابتلا به بیماری روحی و روانی هزینه ای است که انسان در ازای دور شدن از طبیعت می پردازد. در این شرایط فضای سبز شهری می تواند عاملی راهگشا در تعدیل آلودگی هوا (از طریق جذب آلاینده های هوا)، بالا بردن رطوبت نسبی هوا، کاهش آلودگی صوتی (به عنوان لایه اکوستیک) و ایجاد زیبایی بصری نقش داشته، محیط دلنشینی را در کنار محیطهای کار و زندگی برای شهروندان فراهم آورد.
فضای سبز فراشهری نیز با ایجاد پارکها و شکل دادن مناطق گردشگری و منظره سازی محوطه های ویژه می تواند نقش موثری در جاذبه های گردشگری و اقتصاد شهرها داشته باشد.در ذیل به ذکر خلاصه ای از اقدامهای انجام شده در راستای تأسیس این رشته و اهمیت آن می پردازیم:
تعریف و هدف
بر اساس نیاز کشور به تربیت نیروی متخصص فضای سبز جهت برنامه ریزی، طراحی، احداث، نگهداری و مدیریت فضای سبز شهری و فراشهری (نظیر کمربند سبز و پارکهای جنگلی) شورای عالی برنامه ریزی در سال 72 در دویست و شصت و یکمین جلسه خود تأسیس رشته مهندسی فضای سبز را تصویب نمود.
این رشته ابتدا در دانشگاه تبریز و سپس در دانشگاه تهران (در سال 1379) دانشجو پذیرفت. مواد درسی این رشته شامل دروس عمومی، کشاورزی، معماری و عمران می باشد که دانشجویان در طی یک دوره چهار ساله با تلفیق هنر، فن و علم کارآیی لازم برای حرفه خود را می یابند.
اهمیت و جایگاه در جامعه
امر طراحی و اجرای فضای سبز و همچنین نگهداری و مدیریت آن تاکنون به دست افراد غیر متخصص بوده است. افراد نیمه متخصص نیز با دیدگاه تک بعدی معماری یا باغبانی قادر به حل مشکل فضای سبز و ارتقای آن از نظر کیفی نمی باشند. اهمیت و برتری فارغ التحصیلان مهندسی فضای سبز در این نکته است که توانایی تلفیق علم، فن و هنر را دارند. به عبارت روشن تر، قسمت عمده ای از علوم و فنون کشاورزی نظیر باغبانی، خاک شناسی و آبیاری، علوم پایه نظیر اکولوژی و گیاه شناسی را با هنر طراحی در هم می آمیزند و همین دخالت دادن علوم مختلف در احداث فضای سبز، دانش آموختگان این رشته را منحصر به فرد می کند.
ضعف محاسبات مهندسی در فضاهای سبز تاکنون باعث وارد آمدن زیانهای بی شماری نظیر ضربات ناشی از سرما، گرما، و خشکسالی شده که این مسائل با انتخاب نوع گیاه (که می تواند علاوه بر سازگاری اکولوژیکی دارای جنبه های زیبایی شناسی منحصر به فرد باشد) سیستم آبیاری مناسب، نوع خاک و... قابل پیشگیری است. مهندسی فضای سبز همچنین از نظر هنری نظیر شعر و موسیقی حایز اهمیت است. یک مهندس فضای سبز باید رنگها را به خوبی بشناسد و با دنیای مرموز رنگها آشنا باشد. همچنین با شکلها و بافتها که در بخش فضای سبز بسیار متنوع می باشند (نظیر شکل درختان و درختچه ها، بوته ها و گلها) آشنایی داشته و همان طور که یک موسیقیدان با ترکیب نتها موسیقی دلنشینی می سازد، در مهندسی فضای سبز نیز با ترکیب شکلها، رنگها و بافتها و با در نظر گرفتن اصولی مثل سادگی، تنوع، تکرار، تأکید، تسلسل و مقیاس، وحدتی به وجود آورده می شود که می تواند بی نظیر باشد.
فضای سبز(باغ یا طبیعت دست ساز) در بستر کشورها:
در ایتالیا, حیثیت باغ در گرو فرآیند موزون ،و اجتماع خوش ترکیب و پوشش گیاهی (بوته ها ، درختچه ها ،درخت ها ) و انواع صدف های دریایئ و سنگ های زیبای ریز و درشت بود. بعدها گلدان های هنری ،مجسمه ها وآبتندیس ها نیز بر آن افزوده گشت. و لاجرم درهر دوره ای تابع شیوه های هنری زمانه خود شد.
باغ های فرانسه که در قرون وسطی برخوردار از سادگی بودند در دوران رنسانس ، راه تنوع ، پیچیدگی ، پر کاری غنا پیمودند و در تکامل خود،بیشتر دارای ساختمان، ستاوند،تراس ها ،پله ها ، مجسمه و گلدان ، آبنما و غیره شدند.
از آکسفورد ندای ، «تمام طبیعت یک باغ» ، جدا کننده های گیاهی را جانشین دیوار های باغ کرد .
در مصر باغ ها، هندسی،محوری ، با تقسیمات چهارگوش و زوایای قائمه بودند با تاکیدی خاص بر احجام و تندیس های اعتقادی، و مجسمه های فراعنه،استخرهای بزرگ لبریز از آب نیل ، ارزش ویژه ای به باغ های مصری می داد و ورزش تفریحی قایقرانی را نیز خدمت می کرد.
بر باغپردازی ژاپن عقاید مذهبی و بینش های فلسفی حاکم است پرداختن به نباتات پشتوانه ای از قداست کهن دارد. درخت پروری ، گل آرائی ، بوته پیرائی، مراسم چای ،همسان انجام فرایض دینی است. باغ،ساحتی مقدس، و باغبانی فعالیتی عبادی هنری است. هر گله از باغ نمایانگر ظریف زندگی ,عقیده و طبیعتی دیگر است که در جمع، ترکیبی هنری منظری دارد و از زیبایی و تنوع خاصی برخوردار است.
نوردان ها ،احجام بر ساخته ، راه های دلپذیر، خرد اندازه ای متواضعانه ، درخت های پرداخته
پاورپوینت طراحی تاسیسات مکانیکی فضای آموزشی (هنرستان) در اقلیم تهران
116 اسلاید
مشخصات این فایل
عنوان: نقش خط در ایجاد فضای تجسمی
فرمت فایل : word( قابل ویرایش)
تعداد صفحات: 13
این مقاله درمورد نقش خط در ایجاد فضای تجسمی می باشد.
خط و ترکیب بندی
خط از دیرباز نقشی اساسی در ایجاد کالبد اصلی نقاشی بر عهده داشته است. گسترة اثر، در ابتدایی ترین روش با خطی افقی تقسیم گشته و طبیعت یا طبیعت بیجانی را در خود جای داده است. یا با بخش بندی هندسی و بر مبنای شکلهای اصلی چون دایره، مربع و مثلث در داخل اثر عناصر را با هم می آمیزد. با رشد نقاشی در سده های نوزده و بیست رفته رفته نقاش از شبیه سازی فاصله گرفت و با توجه به همبستگی شکلها در ایجاد تعادل و توازن میان رنگ و فرم، نقش خط، به عنوان عنصری نهفته در روابط شکلی اثر بیشتر توجه نمود وترکیبات پیچیده خطی را پدید آورد. خطوط نهفته در اثر، به بیان روابط درونی اجزاء با یکدیگر می پردازد. و بصورت خطی خالص، قابل مشاهده نیست.
اما چنانچه بر اساس جهت و امتداد اشکال، به ترسیم خطوط مرتبط کنندة آنها بپردازیم. خطوط درونی واضح گردیده و کالبد اثر را نمایش می دهد.
این روش را در ترکیب بندی، آنالیز خطی اثر می نامند و به کمک آن تقسیمات اصلی فضا درک می گردد.
رنگ بیشترین کاربرد تجسمی خویش را در حوزه نقاشی باز می یابد. و خط به عنوان عنصری زنده و متحرک، حضور و کاربردی اساسی در نقاشی یافته است. حضور خط در نقاشی و ارتباط آن با رنگ به اشکال گوناگون از اولین نگاره های رنگی قابل رؤیت است. پخش رنگ بر گسترة اثر بر مبنای شاخص های خطی،این امکان را پدید آورد که خط نقشی اساسی در متعادل نمودن روابط رنگی ایفا نماید.
شبکه بندی خطی و تسلط آن در نقاشی سده های میانه،در اروپا و به گونه ای دیگر در هنر نگارگری شرق و در قالب آثار باقیمانده از این دوران، به وضوح به چشم می آید. شبکه بندی خطی و انتزاعی در آثار بیزانس و شیشه های منقوش به شکلی قاطع و مشخص به نمایش اشکال نمادین می پردازد و شدتهای رنگی را در میان تقسیم بندی خطوط پهن و سیاه مهار نموده و به وحدت می رساند. از طرفی نگارگران شرق از دیرباز با تسلط کامل بر خطوط مواج و منحنیهای نرم و پیچان به ایجاد حرکت بصری در کنار رنگ پرداخته و سطوح رنگی را دچار حرکتی هماهنگ می ساختند. نگارگران ایران در سده های نهم و دهم هجری، با ایجاد پیوند میان عناصر خطی و رنگهای تخت و خالص.
از خط در جهت متمایز نمودن سطوح رنگی سود جستند و با به کارگیری خطوط کناره نمای سایه دار به پیکره برجستگی بخشیده و گردش و پیچش آن را در فضا، به همراه مختصری حجم خطی به نمایش گذاردند. خطوط پیرامونی که اصطلاحاً قلم گیری نامیده شده، به ایجاد تعادل میان سطوح رنگی و فضا می پرداخت و رنگهای تخت و شدید را بوسیله بافت خطی کنترل می نمود. پس از دریافتهای هنرمندان رنسانس در رابطه با طبیعت گرایی و طرح سایه روشن و پرسپکتیو - به عنوان روشهایی در جهت القای عمق، حجم و فضایی سه بعد نمایانه - خط با تمرکز در کناره های فرم به القای حجم بیشتر، یاری رسانید. یا به صورت خطوط القایی و پرسپکتیوی به نمایش فضایی وحدت یافته پرداخت. برخی از نقاشان این دوره، از جمله ساندروبوتیچلی و پیرودلافرانچسکا در این مقطع، بیشترین استفاده را از خط بعنوان شاخص فرم نموده و خطوط متمایز و برجسته را در کنار سایه روشن لطیف در پیکره ها و فضا به کار بردند. و بر ویژگیهای بصری آن تأکید نمودند.کاربرد تنالیته های تیره - روشن و ارزشهای رنگی و قلم گذاری یکپارچه پس از رسانس، خط را به حدود اشیاء راند و خطوط در کناره شکل ، با تأکید بر خصوصیات توصیفی به نمایش فرم اقدام نمودند. با سطوح رنگی بی آنکه با خطی متمایز بیامیزد در کناره های خود به القای خط انجامید.
در سدة نوزده با بسط دیدگاههایی نوین در عرصه هنرهای تجسمی، تلاش دوباره در ارتباط با انتزاع طبیعت از طریق خط و رنگ این دو عنصر را - در جهت خلق فضاهای نوین تجسمی - ابتدا از یکدیگر جدا نموده بر استقلال هر کدام تأکید کرد و سپس آنها را بیش از پیش درهم آمیخت. اساسی ترین رابطه میان خط و رنگ زمانی پدید می آید که رنگ گذاری با کنش خطی توأم گشته و به طور همزمان خصوصیات خطی و کیفیات رنگی قابل رؤیت گردد. در این حالت، خط و رنگ در عین نمایش خصوصیات نهفته درهر یک، به گونه ای مستقل در فضای اثر به ترکیبی هماهنگ و استوار دست می یابند. قلم گذاری آزاد و پرتحرک، رنگ و جهت خطی را به صورتی آمیخته و کنترل شده در اثر به نمایش می گذارد و قابلیت تفکیک خط و رنگ را از میان می برد.
در ادامه به بررسی روابط خط و سطح رنگی می پردازیم. در این حالت، رنگ به صورت سطح ظاهر گشته و خط در ارتباط با آن به اشکال مختلف عمل می نماید که در ادامه به یافته هایی در این زمینه اشاره می گردد. دو لکة رنگی در برخورد با یکدیگر به ایجاد خط می پردازند. چنانچه مرز اجسام در محل برخورد سطوح رنگی، بوسیله خطی مشخص و قوی کناره گیری گردد.
شدت رنگی نهفته در محدودة آن افزایش یافته به گونه ای برجسته فراز می گردد. خطوط کناره نما چنانچه به طور یکنواخت و ممتد، کناره سطح رنگی را محصور نمایند؛ قدرت انتشار رنگ را مهار نموده، بدان حالتی ساکن می بخشند. در این روش، مرز اجسام با خطوط سیاه و ضخیم طراحی گشته سپس درون فرم با رنگ پر می گردد. خطوط کناره نما چنانچه توصیفی بوده و با سطوح رنگی بیامیزند. لطیف جلوه کرده و شکل را حجمی محسوس می بخشند. ولی چنانچه ضخیم و سیاه کشیده شوند، بر عناصر رنگی مسلط بوده و کنش بیانی شکل را افزایش می دهند.
آنجا که خطوط کناره نما به شکلی ممتد و بسته، سطح رنگ را احاطه نمی نمایند، اتصال و ارتباط میان دو رنگ، به گونه ای مستقیم حاصل شده و آمیزش سطوح رنگی در یکدیگر تحرکی بصری را پدید می آورد. خطوط در این حالت تنها برخی از نقاط اتصال هر رنگ با سطح مجاور را مشخص می کند و رنگها در عین حال که تثبیت می گردند،سیالیت خود را نیز حفظ می نمایند.
اگر خطوط مرزی اندکی داخل و یا خارج از سطوح رنگی را مشخص نمایند، میان اشکال و رنگها، ارتباطی پویاتر پدید آورده، سطح تخت رنگ را سمت و سو می بخشند.
....
کیفیت خط:
پدیداری حرکت بصری به کمک خطوط
بررسی روابط خط و سطح در جهت آفریدن فضایی تجسمی و مطالعه روابط مستقیم
خط و ترکیب بندی