مشخصات این فایل
عنوان: قابلیت جوش پذیری و جوشکاری مس و آلیاژهای آن
فرمت فایل :word
تعداد صفحات:35
این مقاله درمورد قابلیت جوش پذیری و جوشکاری مس و آلیاژهای آن می باشد .
بخشی از تیترها به همراه مختصری از توضیحات هر تیتر از مقاله قابلیت جوش پذیری و جوشکاری مس و آلیاژهای آن
حلالیت هیدروژن
هیدروژن در مس مذاب، در 1083 درجه سانتیگراد به میزان 6 سانتی متر مکعب در هر 100 گرم از فلز حل می شود ولی در حضور عناصر آلیاژی مثل قلع، روی یا آلومینیوم این حلالیت به شدت کاهش می یابد. به طور مثال ، در آْلیاژ مس با 10 درصد آلومینیوم، حلالیت هیدروژن تا 50 درصد کاهش می یابد. جذب هیدروژن توسط حوضچه مذاب از منابع مختلف مثل هوای محیط، مواد مصرفی، رطوبت و چربی و غیره انجام می گیرد. با انجماد مس نیز، میزان حلالیت آن تا حدود کاهش می یابد. در صنعت مس، تأثیر هیدروژن چه در حالت مذاب و چه در حالت جامد، یکی از فاکتورهای مهم به حساب می آید. در حالت جامد، اگر مس در درجه حرارت های بالا با هیدروژن در تماس باشد، هیدروژن به دلیل دارا بودن شعاع اتمی بسیار کوچکتر نسبت به مس می تواند در مس نفوذ کرده و سپس تشکیل ملکول H2 بدهد و اگر در مس اکسیژن وجود داشته باشد، واکنش زیر حاصل خواهد شد : .....(ادامه دارد)
بریلیوم، آلومینیوم و نیکل
وجود مقدار کمی از بریلیوم در مس، باعث می شود که خواص مکانیکی فلز حاصل با مس کاملاً متفاوت باشد. مقدار بریلیوم اضافه شده به مس، همواره از 2 درصد بیشتر و از 5/2 درصد کمتر است. زیرا اگر مقدار آن از 2 درصد کمتر باشد عملاً اثری روی خواص مکانیکی مس نداشته و اگر مقدار آن از 5/2 درصد تجاوز کند، آلیاژی شکننده به وجود می آید. خواص مکانیکی آلیاژ به عملیات حرارتی روی آن بستگی دارد. در هنگام جوشکاری باید با انتخاب صحیح نوع جریان و شدت قوس، لایه سخت اکسید برلیوم را از سطح آلیاژ زدود. مورد استعمال آلیاژ در مواقعی است که به فلزی احتیاج باشد که در هنگام ساختن جسم مورد نظر نرم و چکش خوار بوده و پس از ساختن جسم با انجام عملیات معینی بتوان آن را سخت کرد و جسم ساخته شده، خواص عالی مکانیکی داشته باشد. از مشخصات دیگر این آلیاژ، مقاومت عالی آن به خوردگی در مقابل هوا است.
نیکل در مس حل شده و باعث ریز شدن دانه ها می گردد. به طور کلی، نیکل سبب بالا رفتن استحکام کششی خواهد شد، بدون آن که از مقدار فاز بکاهد. این عنصر مقاومت به خوردگی آلیاژ را به خصوص در مقابل آب دریا بالا می برد. آلیاژ را به خصوص در مقابل آب دریا بالا می برد. مقدار نیکل در این آلیاژها در حدود 2 تا 7 درصد است. آلیاژهای مس- نیکل را می توان مورد عملیات حرارتی قرار داد. مهمترین خاصیتی که این آلیاژ پیدا می کند، حفظ کردن سختی در حرارت های نسبتاً .....(ادامه دارد)
کرم
کرم عملاً بر خواص مقاومت الکتریکی مس تأثیری نداشته ولی خواص مکانیکی آن را افزایش می دهد. این عنصر، مانند برلیوم و آلومینیوم تولید اکسید مقاومی در سطح مس مذاب می کند. پس برای جوشکاری آلیاژهای مسی که محتوی کرم هستند، استفاده از گازهای محافظ حوضچه توصیه می شود.
به طور کلی، خاصیت هدایت الکتریکی و خواص مکانیکی، دو عامل متضاد بوده و عناصر اضافه شده به مس، باعث تقویت یکی و کاهش دیگری خواهد شد. باید در نظر داشت که هدایت الکتریکی مس خالص ماکزیمم بوده و اضافه کردن هیچ عنصری باعث بالا رفتن مقدار هدایت الکتریکی نمی شود. .....(ادامه دارد)
جوشکاری میگ
به طور کلی در جوشکاری میگ می توان از گازهای محافظ مختلف استفاده کرد. استفاده از گازهای زیر امکانپذیر است: آرگون، نتیروژن، هلیم، مخلوطهای آرگون- نیتروژن و آرگون- هلیم. نیتروژن و هلیم سبب ایجاد مقدار زیادی ترشح می شوند، اما آهنگ گرمادهی بالایی دارند؛ در صورت استفاده از این گازها، دمای پیشگرم را می توان پایینتر گرفت. با استفاده از مخلوطهای آرگون- هلیم درزهایی با بهترین جلوه ظاهری جوش داده می شود.
پیشگرم کردن سبب اکسایش نواحی اطراف درز می شود. برای جلوگیری از این پدیده می توان بیش از پیشگرم کردن قطعات، درزها را با مخلوط براکس و الکل پوشش داد. پس از جوشکاری باید پسمانده تنکار را پاک کرد تا سبب خوردگی نشود. .....(ادامه دارد)
جوش پذیری و جوشکاری آلیاژهای برنج
(Copper – Zinc (Brass) A;;oys Weldability)
جوش پذیری آلیاژهای برنج با روی کم، به ویژه با فرآیندهای TIG و MIG نسبت به سایر آلیاژهای برنج به مراتب بهتر است، زیرا افزایش مقدار روی در ترکیب با سایر عناصر آلیاژی ، تشکیل اکسیدهای سطحی مزاحم و فازهای بین فلزی، سبب کاهش خواص جوش پذیری برنج ها می گردند.
1- برای جوشکاری قطعات برنجی تا ضخامت حداکثر 9 میلیمتر، استفاده از فرآیند TIG توصیه شده است.
2- در فرآیند TIG ، معمولاً نیازی به پیشگرم کردن نیست و حرارت ناشی از قوس، به دلیل هدایت حرارتی بالای برنج، خود نقش پیشگرمایی اجباری را برای نواحی بعدی جوش ایفاء می کند و در قطعات ضخیم، پیشگرمایی در 90 تا 315 درجه سانیتگراد مفید است. .....(ادامه دارد)
جوش پذیری و جوشکاری آلیاژهای مس- نیکل (Copper Nickel weldability)
همانطور که قبلاً گفته شد، نیکل کاملاً درمس محلول و دیاگرام تعادلی آن کاملاً تعادلی آن کاملاً کلاسیک بوده و آلیاژ حاصل، در هر نسبتی شامل یک فاز است. افزودن نیکل به آلیاژ باعث افزایش سختی حتی تا حدود 500 درجه سانتیگراد شده و انبساط حرارتی آلیاژ را قابل کنترل می نماید. کاربردی ترین آلیاژهای مس- نیکل، آلیاژهایی با حدود 30 درصد نیکل و 70 درصد مس با ساختار ، چکشخواری و مقاومت به خوردگی فوق العاده است که سختی آن معادل 75 برینل می باشد. از آنجایی که انبساط طولی آلیاژ ناچیز بوده و خواص آن به خواص فولادهای کربنی بسیار نزدیک است، بنابراین جوشکاری آن به سهولت انجام می پذیرد. .....(ادامه دارد)
شکل (6) دیاگرام ساختاری، تعادلی مس- نیکل
بعضی موارد مهمی که باید در جوشکاری آلیاژهای مس- نیکل در نظر گرفت به قرار زیر است :
1- فرآیند TIG بهترین فرآیند برای جوشکاری آلیاژهای مس- نیکل است که به وسیله آن می توان قطعات با ضخامت حداقل mm5/1 را جوشکاری نمود.
3- جریان جوشکاری برای فرآیند TIG در آلیاژهای مس- نیکل، معمولاً DCEN است، اگرچه در روش های TIG اتوماتیک، به کارگیری جریان های AC به دلیل کنترل بهتر در طول های بیشتر جوشکاری نیز توصیه شده است. .....(ادامه دارد)
فهرست مطالب مقاله قابلیت جوش پذیری و جوشکاری مس و آلیاژهای آن
حلالیت هیدروژن
گوگرد و تلوریم
روی
قلع
فسفر
کادمیم
بیسموت
ارسنیک
طلا و پلاتین
هدایت حرارتی (Thermal Conductivity
گاز محافظ (Shielding gas)
وضعیت جوشکاری
ضخامت قطعه کار (Thikness)
ترک های داغ
خلل و فرج (Porosity)
شرایط و وضعیت سطحی قطعه کار (Surface Condition)
جوشکاری قوسی دستی
جوشکاری تیگ
جوشکاری میگ
الکترولیتی
جوش پذیری و جوشکاری آلیاژهای مس- کرم و مس- کادمیم
جوش پذیری و جوشکاری آلیاژهای برنج
دانلود مقاله قابلیت جوش پذیری و جوشکاری مس و آلیاژهای آن
