لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 30
مدیتیشن
مدیتیشن حالتی از توجه متمرکز روی بعضی از موضوع‌های فکری یا آگاهی را توضیح می‌دهد. آن معمولاً تغییر توجه درونی ذهن به خودش را در برمی‌گیرد. مدیتیشن اغلب به عنوان جزئی از مذاهب شرقی شناخته شده است. جایی که آن برای بیشتر از 5000 سال تمرین می‌شده. آن هم‌چنین مسیر اصلی برای فرهنگ غربی شده است. مدیتیشن یک تنوع وسیعی از تمرین‌های روحی را در بر می‌گیرد که تأکید به فعالیت‌های ذهنی یا بی‌حرکتی دارد. آن می‌تواند حتی برای پرورش فردی یا تمرکز ذهن روی خدا یا نشانه‌های خداوندی استفاده شود.
طبق عقیدة Tort در (1969) فرآیند مدیتیشن یک فرآیند القاء از خود بی‌خود شدن است.
نگاه اجمالی
مدیتیشن Zen Buddhist یا ZaZen لغت مدیتیشن از لاتین meditation می‌آید که به طور کلی هر نوع تمرین فیزیکی یا عقلانی را نشان می‌دهد که بعدها به معنی بسیار جزئی‌تری به نام اندیشه توسعه یافت.
به طور کلی استفاده از کلمة مدیتیشن در سنت مسیحیان غربی به یک تمرین فعال از انعکاس روی بعضی موضوع‌های خاص مثل تفکر به عذاب مسیح اشاره دارد.
به طور مشابه در فلسفه‌ی غربی (برای مثال تفکرات Descarter روی اولین فلسفه) شخصی مجموعه‌ای از 6 تمرین ذهنی را یافت که به طور منظم حقیقت اشیاء خارجی را تجزیه و تحلیل می‌کرد.
مدیتیشن در معنی مدرن و پیشرفته به مدیتیشن yogic اشاره دارد که اصل آن از هند است. در اواخر قرن 19، عارفان لغت مدیتیشن را که اشاره دارد به تمرین‌های ممتد و مختلف روحی از Hinduism و Buddhism و دیگر مذاهب شرقی پذیرفتند.
بنابراین لغت انگلیسی مدیتیشن مختصراً با یک جمله یا مفهوم ترجمه نمی‌شود و می‌تواند به کلمات دیگری مانند Sonskrit، dhyana، Samadhi و bharana ترجمه شود. مدیتیشن معمولاً به عنوان یک یا چندین عبارت زیر تعریف می‌شود:
حالتی از تمرکز همراه با آرامش روی واقعیت لحظه حاضر
حالتی است که زمانی که ذهن مسئله‌ای را حل نمی‌کند و خالی از هر نوع افکار است تجربه می‌شود.
تمرکز در حالتی که توجه رها شده از هرگونه بی‌قراری و روی خداوند متمرکز شده است.
تمرکز ذهن روی یک موضوع (مانند شمشال مذهبی یا نفس کشیدن فردی یا یک mantra
یک ذهن با سرچشمة خدایی و درخواست کردن راهنمایی از یک قدرت برتر
استنتاج تجزیه و تحلیل از تعلیمات مذهبی (مانند ناپایداری برای Buddhists)
مدیتیشن ممکن است برای اهداف مذهبی باشد اما حتی تا قبل از اینکه به غرب آورده شود آن برای زمینه‌های دنیوی مانند هنرهای جسمانی و مادی استفاده می‌شده.
همزمان با آغاز عارفان اگرچه مدیتیشن به وسیلة تعدادی از حرکات مذهبی و روحی مانند یوگا و حرکات New Age به کار برده می‌شد. به علاوه به استفادة مسیحیان محدود شده بود.
از نظر دیدگاه روان‌شناسی، مدیتیشن می‌تواند حالت تغییر یافته‌ای از آگاهی را القاء کند. اهداف مدیتیشن متفاوت است و از روش فکری روحی به تغییر نگرش‌ها تا سلامتی بهتر Cardiovascular قرار می‌گیرد!
انواع مدیتیشن
تمرین Zazan, Bodhidharma .
طبق گفته Preze-de-Albeniz و Holmes در سال 2000، تکنیک‌های مختلف مدیتیشن، بر اساس تمرکز‌شان می‌توانند دسته‌بندی شوند. بعضی تمرکزها بر روی یک زمینه و یا background (یا پس‌زمینه) درک و تجربه را هم‌چنین mindfulness می‌نامند. تمرکزهای دیگر بر روی اجزای مخصوص از پیش انتخاب شده را مدیتیشن concentratire می‌نامند. هم‌چنین تکنیکی وجود دارد که بین زمینه و اشیاء تغییر می‌کند.
دسته‌بندی مدیتیشن متنوع، دشوار است. یک روش رایج طبقه‌بندی بر اساس مذهب یا اصل و نسب است. بعضی سنت‌های تفکری مثل یوگا و یا تانترا در چندین مذهب رایج‌اند و یا در بیرون از زمینه‌های مذهبی اتفاق می‌افتند. بنابراین برای اجتناب کردن از هر بحثی، این مقاله تلاش نخواهد کرد تا همه‌ی مدیتیشن‌ها را در داخل یک مذهب یا اصل و نسب دسته‌بندی کند.
Hindism
هندیسم که به عنوان قدیم‌ترین مذهب مورد توجه قرار گرفته با اطمینان می‌تواند مدیتیشن را به عنوان یک تمرین روحی و مذهبی ادعا کند. یوگا یکی از 6 مکتب فلسفی از فلسفه‌های هندویی است که بر روی مدیتیشن تمرکز می‌کند. در هند یوگا به عنوان معانی از هر دو تبحر روانی و روحی مورد توجه شده است.
چند گونه از مدیتیشن در هندیسم وجود دارد که شامل موارد زیر است (البته محدود به این موارد نمی‌شود).
Vedenta : یک فرم از یوگای جنانا (Jnana Yoga)
Raja Yoga: که به وسیله‌ی Pantajali مطرح شده است که 8 عضو از تمرین‌های روحی را توصیف می‌کند. نیمی از آن که شاید به عنوان مدیتیشن طبقه‌بندی شود. در مأخذ و منبع آن‌ها فرض بر آن است که یوگا بهتر است که نوسانات ذهنشان را آرام کند.
Surat Shabd YOGA: یا مدیتیشن با صدا و روشن
Japa یوگا: تکرار یک mantrait که خیلی مهم است.
مقاله درباره مدیتیشن