جنبه های مختلف تصمیم گیری: شناسایی مسئله، باز تعریف مسئله و...

اختصاصی از یارا فایل جنبه های مختلف تصمیم گیری: شناسایی مسئله، باز تعریف مسئله و... دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

مشکلات در وهله اول با اعلام خودشان که آنها یک مسئله هستند، خود را به ما نمی شناسانند. از طرف دیگر، ممکن است یک موضوع برای یک مدیر یک مسئله باشد، درحالیکه همان موضع برای مدیر دیگر در حالت فعلی آن، قابل قبول باشد. مسائلی که عینی تر هستند، بصورت طبیعی بیشتر توجه را جلب می نمایند، درحالیکه ممکن است که مسائل و مشکلات مهمتری نیز وجود داشته باشد.   نکته دیگر منافع خود تصمیم گیر است. اگر تصمیم گیر روبرو شود با تضادی مابین انتخاب یک مسئله که برای سازمان اهمیت دارد با مسئله ای که برای خود او اهمیت دارد

صلاحیت دیوان عالی کشور امریکا و مسئله تراکم

اختصاصی از یارا فایل صلاحیت دیوان عالی کشور امریکا و مسئله تراکم دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

بخشی از متن اصلی :

صلاحیت دیوانعالی کشور امریکا و مسئله تراکم

کثرت امور وسنگینی بارموضوعات مطروحه در مراجع قضائی از جمله مسائلی است که اغلب ممالک مخصوصا کشور ماباآن مواجه است.باوجود اتخاذ تدابیر ووضع واصلاح قوانینی که غالب ممالک بآن توسل جسته اند این مشکل حل نشده وسیل مرافات ومراجعات مردم بجانب دادگستریها روان است.گرچه همانطور که اشاره شد این امر مبتلا به کلیه کشور هاست ولی بعضی ممالک بعلل پیشرفتهای اجتماعی واقتصادی وبکاربردن تدابیر مبتکرانه معقول تاحدودی از این تراکم در حل وفصل خصومات جلوگیری کرده وبرای تسریع در دادرسی واجتناب از رکود اقداماتی بعمل آورده اند.برای توفیق دراین مشکل درایران امکان اقتباس وتقلید آنچه در کشورهای راقی برای جلوگیری ازاین امر در نظر گرفته شده بدون در نظر گرفتن شرائط سنتی،اجتماعی،اقتصادی وحتی اقلیمی فراهم نیست ولی چون ممکن است مطالعه دراین گونه نظامات ومقررات لااقل راهنمائی برای اتخاذ روش ووضع قوانین مناسب برای مبارزه بامسئله تراکم دردادگستری باشد واز طرف دیگر چون بررسی موضوع تراکم در کلیه مراحل دادرسی بحثی طولانیست که دراین مختصر نخواهد گنجید لذا فعلا بشرح حدود صلاحیت دیوان عالی کشور امریکا که یکی از مهمترین مراجع قضائی عالم بوده ودرعین حال خود نیز دچار این مشکل است می پردازیم تاشاید با مطالعه رویه ستخذه از طرف دیوان مزبور که فقط متشکل از نه نفر قاضی برای رسیدگی بمسائل قضائی قاره ای عظیم نظیر امریکاست راهی برای اصلاح قوانین مربوط بصلاحیت دیوان عالی کشور ایران بمنظور جلوگیری از مسئله تراکم بیابیم زیرا بطوری که متذکر گردید بحث کلی برای رفع مشکل تراکم در کلیه مراحل دستگاه قضائی ممکن است فعلا خارج از حوصله این مقال بوده واز طرف دیگر بابررسی حدود صلاحیت دیوان عالی کشور امریکا ونحوه رسیدگیهای این مرجع عالی قضائی بعلت گرفتاری وابتلا بیشتر دیوانعالی کشور ایران با موضوع تراکم طبعا آغاز مطلب دراین باب را بیشتر از سایر مراجع ایجاب وضمنا شاید با امکان امعان نظر وتطبیق وانطباق برای اولیا امور بمنظور یافتن طریق مناسب ومنطقی بتوان برای حل مسئله کثرت کارها ودر نتیجه جلوگیری از اطاله دادرسی مخصوصا دردیوان عالی کشور راهی صحیح جستجوکرد.

این فایل با فرمت word ، قابل ویرایش در اختیار شما قرار می‌گیرد.

تعداد صفحات :10

دانلود مقاله شیوه برنامه ریزی هدف برای یک مسئله ساده تعادل خطی U

اختصاصی از یارا فایل دانلود مقاله شیوه برنامه ریزی هدف برای یک مسئله ساده تعادل خطی U دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:22

فهرست مطالب:

1- مقدمه
2- فرمول برنامه ریزی تلفیقی urban
3- فرمول برنامه ریزی هدف
1-3 محدودیتهای کار
2-3 محدودیتهای ارجح
3-3 محدودیتهای سیکل زمانی
4-3 محدودیتهای ایستگاه کاری
5-3 محدودیتهای بار وظیفه
4- نمونه مثال
5- نتیجه گیری

چکیده
در این مقاله ، مدل برنامه ریزی هدف برای مسئله ساده تعادل خط U (ULB) نشان داده شده است . این مدل بر مبنای فرمولهای برنامه ریزی تلفیقی می باشد که از طریق urban ، [urban نکته : تعادل بهینه خطوط مونتاژ شکل ـ علم مدیریت 1998] برای مسئله به کار رفته است و مدل هدف دکرو و رنگاچری [دکرو ـ رنگاچری ـ یک شیوه هدف برای تعادل خط مونتاژ ـ کامیپوترها و پژوهش عملیاتی ـ 1990] برای یک مدل قدیمی در مسئله تعادل خط مونتاژ (ALB) به کار رفته است . این مدل پیشنهادی که اولین شیوه تصمیم گیری چند معیاری در ورژن خط می باشد انعطاف پذیری را برای تصمیم گیرنده افزایش می دهد . چون اهداف متضاد گوناگونی می توانند به طور همزمان بررسی شوند .
کلمات کلیدی : سیستم های تولید (و ساخت) ، تعادل خط ، برنامه ریزی هدف



1- مقدمه
تولید کنندگان ـ به طور کلی ـ خطوط مونتاژ را برای نشان دادن محصول با گنجایش بالا به کار می برند . در یک مونتاژ ، خط تولید ، توالی ایستگاههای کار می باشد که از طریق سیستم جابجایی مواد بهم متصل می شوند . بنابراین برای تولید اجزاء در محصول نهایی به کار برده می شود . محصولات در هر ایستگاه کاری در یک چرخه زمانی قرار دارند . (C) که این مربوط به فاصله زمانی بین واحدهای تکمیل شده است مسئله تعادل خط مونتاژ (ALB) ، کار جذابی برای مهندسین صنایع و محققین عملیاتی طی چندین سال بوده است .
مسئله تعادل خط مونتاژ می تواند بعنوان شرایطی شرح داده شود که وظایف اجزاء را برای روابط ارجح و برخی محدودیتهای دیگر و یعنی سازگاری بین ایستگاه کار و برخی وظایف برای هر ایستگاه کاری در خط تولید تعیین می کند تا به اهداف خاص دست یابد مثل حداکثر مقدار تولید و حداقل تولید ایستگاههای کاری ، چرخه زمانی و زمان استهلاک . علاوه بر این ، تعادل خط تفاوتهای بین کار بارهای تعیین شده (یا میزان کار در یک مدت معین) را کاهش می دهد طوری که یک اپراتور خیلی مشغول نمی باشد در حالی که اپراتورهای دیگر بیکار می باشند . این وضعیت منابع انسانی ارزشمند را به هدر می دهد.
مطالعات مربوط به خط مونتاژ می توانند به 2 گروه عمومی طبقه بندی شوند : یعنی خطوط مونتاژ مستقیم قدیمی (با یک محصول تنها یا چندین محصول) وخطوط مونتاژ نوع U (با یک محصول تنها یا چندین محصول) . بنابراین مطالب مربوط به تعادل خط مونتاژ نسبتاً جامع و کامل می باشند . در مورد مطالعات مربوط به تعادل خط مونتاژ قدیمی ، می توان مروری بر مقاله های Baybars ، Ghosh ، Gagnon ، Erel و Sarin کرد.

دانلود پایان نامه مدلسازی و حل مسئله زمانبندی جریان کارگاهی با زمانهای تنظیم وابسته به توالی

اختصاصی از یارا فایل دانلود پایان نامه مدلسازی و حل مسئله زمانبندی جریان کارگاهی با زمانهای تنظیم وابسته به توالی دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:93

فهرست مطالب:

فصل 1
کلیات
مقدمه
افق بر نامه ریزی
محدوده تحقیق و اهداف آن
مرور ادبیات

فصل 2
مدلسازی و حل جنبه ای جدید از مسئله زمانبندی جریان کارگاهی جایگشتی
مقدمه
مدلسازی مسئله
شاخصه ها
پارامترها
متغیرهای تصمیم
الگوریتم ابتکاری جهت حل مسئله
مرحله ساخت
مرحله بهبود
نتایج محاسباتی
موارد تستی
کارآمدی روشهای ابتکاری
نتیجه گیری

فصل 3
حل مسائل زمانبندی جریان کارگاهی جایگشتی با بکارگیری روشهای فراابتکاری ترکیبی
مقدمه
الگوریتم ژنتیک
مدل ریاضی
الگوریتم ژنتیک ترکیبی
جوابهای اولیه
بهبود
ارزیابی
انتخاب
عملگرهای ژنتیکی
درجه عبور
جهش ابتکاری
جهش وارونه
نتایج محاسباتی
بهینه سازی جامعه مورچگان
الگوریتم بهینه سازی جامعه مورچگان ترکیبی
تشخیص اولیه
قانون انتقال
جستجوی محلی
به روز رسانی فرومون ها
معیار توقف
نتایج محاسباتی
الگوریتم الکترومغناطیس
الگوریتم الکترومغناطیس ترکیبی
نتایج محاسباتی
نتیجه گیری

فصل 4
مسئله فروشنده دوره گرد
مقدمه
تعریف مسئله
کاربرد و ارتباط با مسائل زمانبندی
مدل ریاضی
روش حل
نتایج محاسباتی
نتیجه گیری

فصل 5
نتیجه گیری و پیشنهادات برای مطالعات و پژوهش های آتی
نتیجه گیری
پیشنهادها
منابع

فصل 1
کلیات
1-1- مقدمه
    برنامه ریزی1 عبارتست از تصمیم گیری برای آینده و برنامه ریزی تولید به معنی تعیین استراتژی تولید به جهت نحوه تخصیص خطوط تولیدی برای پاسخگویی به سفارشات می باشد. از برجسته ترین موارد در تهیه برنامه زمانی تولید جهت خطوط تولیدی، تعیین اندازه انباشته و توالی سفارشات و نحوه تخصیص منابع در طول زمان است [1].
    ما همواره در مکالمات روزمره خود از اصطلاح زمانبندی2 استفاده می کنیم، هر چند که ممکن است همیشه تعریف مناسبی از آن در ذهن نداشته باشیم. در حقیقت مفهوم آشنایی که ما عموما از آن استفاده می کنیم فهرستی از برنامه هاست و نه زمانبندی. مستندات و برنامه های ملموس همچون برنامه کلاسی، برنامه حرکت اتوبوس و غیره. یک برنامه معمولا به ما می گوید کی وقایع اتفاق می افتد. جواب به سئوالاتی که با کی شروع می شوند، معمولا اطلاعاتی در مورد زمان به ما می دهد. حرکت اتوبوس از ساعت 6 شروع می شود و تا ساعت 20 ادامه دارد. شام در ساعت 21 سرو خواهد شد و مواردی از این دست. در برخی موارد نیز پاسخ ها به توالی وقایع اشاره می کند. اتوبوس پس از روشن شدن هوا حرکت می کند و شام پس از نظافت سالن سرو می شود. بنابراین سئوالاتی که با کی شروع می شوند، با اطلاعاتی در مورد زمان و یا توالی وقایع، که از برنامه بدست می آید پاسخ داده می شوند. فرآیند ایجاد برنامه، تحت عنوان زمانبندی شناخته می شود. هر چند که عموما برنامه ها ملموس و ساده به نظر می رسند، اما فرآیند ایجاد آنها بدون درک عمیقی از زمانبندی، پیچیده است. تهیه شام یک مسئله زمانبندی روزمره است که نیازمند انجام دادن کسری از فعالیتها است. مسائل زمانبندی در صنعت نیز ساختار مشابهی دارند. آنها شامل مجموعه ای از فعالیتها و مجموعه ای از منابع موجود جهت انجام آن فعالیتها است. همچنین در صنعت برخی از تصمیمات تحت عنوان تصمیمات برنامه ریزی شناخته می شوند. فرآیند برنامه ریزی، منابع لازم جهت تولید و مجموعه فعالیتهای مورد نیاز جهت زمانبندی را تعیین می کند. در فرآیند زمانبندی، ما نیازمند تعیین نوع و مقدار هر منبع هستیم و نتیجتا می توانیم زمان شدنی اتمام کارها را مشخص کنیم [2]. زمانبندی، فرآیند تخصیص منابع محدود به فعالیت ها در طول زمان، جهت بهینه سازی یک و یا چند تابع هدف است. منابع شامل نیروی انسانی، ماشین آلات، مواد، تجهیزات کمکی و غیره می باشند.
 
عملیات های ماشین آلات، حرکتها، انتقالات و بارگیری ها و غیره نیز به عنوان مثالهایی از فعالیت مطرح می باشند. فعالیت ها می توانند دارای زودترین زمان شروع، دیرترین زمان خاتمه و زمان تحویل باشند. هدف از زمانبندی نیز مواردی چون حداقل زمان تکمیل جهت یک مجموعه از سفارشات، حداقل دیرکرد، حداکثر تعداد فعالیتها و یا سفارشات تکمیل شده در یک زمان مشخص، حداقل هزینه های راه اندازی، حداقل تعداد کارها یا سفارشات با تاخیر، حداکثر استفاده از منابع، حداقل موجودی میانی، تعادل در استفاده از منابع و غیره است. حال با توجه به اهداف مورد نظر و با عنایت به محدودیت های موجود، از قبیل ظرفیت تولید، ظرفیت منابع، میزان موجودی منابع، محدودیت بودجه و محدودیت زمان، مسئله زمانبندی و یا تخصیص منابع به فعالیتها در طول زمان انجام می گیرد [3].
    همانگونه که اشاره شد زمانبندی، تخصیص منابع در طول زمان برای اجرای مجموعه ای از وظایف است. این تعریف دو مفهوم مختلف را در بردارد. اولا زمانبندی نوعی تصمیم گیری است و فرایندی است که در جریان آن برنامه زمانی تعیین می شود. ثانیا زمانبندی مبحثی نظری است که مجموعه ای از اصول، مدلها، روشها و نتایج منطقی را در برمی گیرد، که برای ما بینشی عمیق در مورد عمل زمانبندی فراهم می آورد.
    قدمهای دستیابی به تصمیمات زمانبندی را طبق رویکردی سیستمی می توان توصیف کرد. رویکرد سیستمی نشانگر ساختاری رسمی است که در عملکرد مدیریتی امروزی از حمایتی فزاینده برخوردار است. چهار مرحله اصولی رویکرد سیستمی، فرمولبندی، تحلیل، ایجاد و ارزیابی می باشد. در مرحله اول، اساسا مسئله را تعریف و ضابطه های حاکم بر تصمیم گیری را تعیین می کنند. این فعالیت، اغلب پیچیده و بغرنج است، ولی تصمیمات مناسب و خوب بدون تعریف روشن مسئله و مشخص کردن صریح اهداف به ندرت ممکن است اتخاذ شود. تحلیل، فرآیند مشروح بررسی عناصر مسئله و روابط متقابل آنها با یکدیگر است. هدف از این مرحله تعریف متغیرهای تصمیم گیری و نیز تشخیص روابط آنها با محدودیتهایی است که باید از آن پیروی کند. مرحله ایجاد، فرآیند ساختن گزینه های مختلف جواب مسئله و نقش آن، تعیین گزینه های ممکن است. بالاخره، ارزیابی مشتمل بر فرآیند مقایسه گزینه های امکانپذیر و انتخاب گزینه مطلوب جهت به کارگیری است. البته این انتخاب مبتنی بر ضابطه هایی است که در وهله نخست تعیین شده است.
    بررسی مدلها و روشهای زمانبندی به توسعه مهارتها جهت صحت خروجی های مرتبط با مراحل چهارگانه کمک خواهد کرد. فرمولبندی ضابطه تصمیم گیری شاید مشکلترین فرم از این چهار مرحله باشد. آشنایی با مدلهای مناسب به انجام فرآیندهای تحلیل و ترکیب کمک می کند. مدلهایی که بررسی می شود عناصر و روابط متقابل مهمی دارد که بارها در مسائل زمانبندی مشاهده می شود. تئوری زمانبندی اصولا با مدلهای ریاضی سروکار دارد، یعنی بین کار زمانبندی و توسعه مدلهای زمانبندی رابطه برقرار می کند و بطور پیوسته آنها را با مسائل نظری و عملی محک می زند. دیدگاه نظری به طور غالب، دارای رویکری کمی است و سعی آن دست یافتن به ساختار مسئله در قالب شکل فشرده ریاضی است. به ویژه این رویکرد کمی، بابت تفسیر اهداف تصمیم گیری در قالب یک تابع هدف صریح و بیان موانع تصمیم گیری به صورت محدودیتهای صریح بکار گرفته می شود [2]. تابع هدف آرمانی باید در برگیرنده تمام هزینه های سیستم برای اجرای تصمیمات مربوط به زمانبندی باشد. به هر حال، به هنگام اجرای آن در عمل، اندازه گیری یا حتی مشخص کردن کامل چنین هزینه هایی مشکل است. درحقیقت در فرآیند برنامه ریزی هزینه های عمده عملیاتی، تعیین می شوند، در حالی که تفکیک هزینه های کوتاه مدت دشوارتر است و آنها اغلب ثابت و به عنوان یک هزینه کلی به نظر می آیند. با وجود این، سه نوع اهداف تصمیم گیری در زمانبندی عمده تر به نظر می رسند: بهره برداری کارا از منابع، پاسخگویی سریع به تقاضا و انطباق دقیق موعدهای تحویل تعیین شده. غالبا می توان از یک ضابطه مهم هزینه ای مربوط به سنجش عملکرد سیستم (مانند زمان بیکاری ماشین، زمان انتظار برای انجام کار یا تاخیر کار) به عنوان جانشینی برای هزینه کل سیستم استفاده کرد. رویکردهای کمی مسائل مربوط به این معیارها در همه تحقیقات موجود در زمینه زمانبندی یافت می شود.
    می توان مسائل زمانبندی بر اساس ترکیب منابع و طبیعت کار، تقسیم بندی کرد. مدل می تواند شامل یک و یا چند ماشین باشد. مجموعه کارها جهت فرآیند زمانبندی ممکن است ثابت باشد که در چنین شرایطی سیستم را ثابت می نامیم. همچنین ممکن است در طول فرآیند زمانبندی، کارهای جدید به سیستم اضافه شود که در این شرایط سیستم پویا نامیده می شود. معمولا دو نوع محدودیت در مسائل زمانبندی قابل بررسی است.
    اولا، محدودیتهایی که مرتبط با دسترسی به منابع هستند.
    ثانیا، محدودیتهای تکنولوژیکی که در ترتیب انجام کارها وجود دارد.  
    جواب مسئله زمانبندی، یافتن راه حلی امکانپذیر برای این دو نوع محدودیت است، به طوری که «حل» هر مسئله زمانبندی برابر با پاسخگویی به دو سوال زیر است:
    کدام منبع برای انجام هر وظیفه تخصیص داده خواهد شد؟
    هر وظیفه در چه وقت انجام خواهد شد؟
    به عبارت دیگر، جوهره مسائل زمانبندی به تصمیم گیری در مورد تخصیص منابع و توالی عملیات منحصر می شود. نوشتارهای زمانبندی مملو از مدلهای ریاضی برای پاسخگویی به این دو سوال تصمیم گیری است. به طور سنتی، مسائل زمانبندی به صورت مسائل بهینه سازی دارای محدودیت به ویژه مسائل مربوط به تخصیص منابع و توالی عملیات مورد بررسی قرار گرفته است. در پاره ای از موارد مسئله  
زمانبندی تنها مربوط به تخصیص منابع است و در این حالات مدلهای برنامه ریزی ریاضی معمولا می توانند برای تعیین تصمیمات در زمینه تخصیص منابع بهینه مورد استفاده قرار گیرند. عناصر مهم مدلهای زمانبندی، کارها و منابع اند. در تحقیقات مربوط به زمانبندی، منابع نوعا بر حسب قابلیتهای کمی و کیفی خود مشخص می شوند، به طوری که نوع و میزان هر منبع در مدل مشخص می شود. هر کار بر حسب اطلاعاتی از قبیل منبع مورد احتیاج، مدت انجام آن کار، زمانی که انجام آن را می توان شروع کرد و زمان تحویل آن توصیف می شود. به علاوه مجموعه ای از کارها بعضا می توانند بر حسب محدودیتهای تکنولوژیکی (روابط تقدمی) که در مورد عناصر متشکله آن صدق می کند بیان شوند.
    تئوری زمانبندی همچنین شامل یکسری تکنیک های متعدد جهت حل مسائل زمانبندی است. در واقع، شاخه زمانبندی به یک کانون مرکزی برای توسعه، کاربرد و ارزیابی روشهای محاسباتی، تکنیک های شبیه سازی و رهیافت های حل ابتکاری1 مبدل شده است. انتخاب رویکرد مناسب برای حل مسئله به طبیعت مدل و تابع هدف مسئله وابستگی زیادی دارد. در برخی موارد، استفاده از تکنیک جابجایی جهت حل توصیه می شود.
یک جنبه مفید جهت استنباط ارتباط مسائل زمانبندی و روشهای حل، شاخه جدید علوم کامپیوتر با نام تئوری پیچیدگی2 است. عبارت پیچیدگی به میزان انرژی مورد نیاز جهت حل الگوریتم، اشاره دارد. به عنوان مثال در نظر بگیرید که می خواهیم یک الگوریتم را برای حل مسئله ای به اندازه n بکار گیریم (اندازه مسئله متناسب با مقدار اطلاعات مورد نیاز برای تشخیص مسئله است). تعداد محاسبات مورد نیاز جهت حل مسئله به وسیله یک الگوریتم خاص معمولا یک حد بالا بر اساس تابعی از n دارد. چنانچه درجه بزرگی این تابع با افزایش مقدار n بصورت یک چند جمله ای باشد، آنگاه ما می گوییم الگوریتم، چند جمله ای است. به عنوان مثال اگر درجه بزرگی تابع n2 باشد (بوسیله O(n)2 نمایش داده می شود)، الگوریتم چند جمله ای است و اگر تابع O(n)2 باشد تابع دیگر چند جمله ای نیست (در این حالت نمایی است).
    گروهی از مسائل در دسته و یا کلاس مسائل ترکیبی دشوار3 گروهبندی شده اند. در طول سالیان متمادی دانشمندان علوم ریاضی و کامپیوتر هیچ الگوریتم چند جمله ای را برای این دسته مسائل ارائه نکرده اند. مسائل بهینه سازی به دشواری این مسائل و یا حتی دشوارتر از آن، به عنوان مسائل کاملا سخت4 شناخته می شوند. در این مسائل دستیابی به جواب بهینه بعضا دشوار و بسیار وقت گیر خواهد بود. بنابراین توسعه روشهای ابتکاری و دستیابی به جوابهای نسبتا خوب در این ارتباط با این مسائل می تواند کارایی بالایی داشته باشد. یک گروه آشنا از این دست مسائل، بحث زمانبندی و تصمیم گیری های مرتبط با آن می باشد.

پایان نامه تأثیر آموزش سبک حل مسئله بر میزان حرمت خود نوجوانان

اختصاصی از یارا فایل پایان نامه تأثیر آموزش سبک حل مسئله بر میزان حرمت خود نوجوانان دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:50

فهرست مطالب:

فصل یکم
معرفی پژوهش
هدف پژوهش:
زمینه کاربردی:
فرضیه  پژوهش:
متغیرهای  پژوهش:
فصل دوم
بررسی گسترده و پیشینه پژوهش
رویکردهای نظری حرمت خود
نظریه راجرز:
نظریه ناتانیل براندن:
نظریه یادگیری اجتماعی:
تحقیقات انجام شده در زمینه حرمت خود:
نظریه‌های اضطراب:
دیدگاه روان تحلیل‌گری:
دیدگاه رفتاری نگر
دیدگاه شناختی:
دیدگاه پدیدار شناختی :
دیدگاه زیست شناختی:
یافته‌های پژوهش در مورد اضطراب:
فصل سوم 
جامعه آماری و روش نمونه گیری:
مواد آزمون :
ابزار پژوهش :
توصیف آزمون:
روش نمره گذاری:
روش اجرا:
اعتبار :
پرسشنامه حالت صفت اسپلبرگر :
مقیاس حالت اضطراب
اعتبار
روایی :

فصل یکم
معرفی پژوهش


در خلال نیم قرن گذشته، حرمت خود  به عنوان یکی از سازه های اصلی شخصیت، همواره مورد توجه روان نشاسان بوده است. روزنبرگ  (1979) بر این اعتقاد بود که حرمت خود به معنای یک سازه کلی ، ارزیابی فرد خود را به منزله یک موجود انسانی شایسته و با ارزش نشان می دهد. با وجود این، پاره ای از محققان (تفردی  و ساوان ، 2001) نشان داده اند که انسان  نیز مانند شی¬ء، دارای دو ارزش ابزاری  و درونی  است. این دو بعد، به ترتیب به جنبه های کنشی و کیفی انسان باز می گردند و تشکیل دهندة ابعاد اصلی حرمت خود به حساب می آیند. برخی دیگر از پژوهشگران، حرمت خود را به منزلة نوعی بازخورد  تلقی کرده اند؛ باخوردی که می تواند به صورت کلی (مانند بازخورد نسبت به دانشگاه، جامعه، ...) و یا به شکل خاص  با موردی (مانند جذابیت موقعیتی و با کیفیت یا گروه خاصی از دانشگاه) باشد (محمدی، 1384).
حرمت خود قضاوت شایستگی مشخصی است که در نگرش های فرد در رابطه با خود نمود یافته است (کوپر اسمیت ، 1967 به نقل از ناظم شیرازی، 1376).
فرنچ  و وارگو  حرمت خود یک سپر فرهنگی در مقابل اضطراب معرفی می کنند (حجت خواه، 1375).
کالهون ، وارن  و کورفیس  معتقدند که تصور خود و حرمت خود در مفهوم متفاوتند و برای هر یک تعاریفی جداگانه ارائه داده اند. آنها بر این باورند که تصور از خود عبارت است از غدة ادراک فرد از خود، رفتار خود و نگرش نسبت به کیفیت انگاره های دیگران، در حالی که حرمت خود، خشنودی فرد را نسبت به تصور از خود خویش شامل میگردد. ارزیابی های مثبت و منفی اثرهای متفاوتی روی حرمت نفس افراد دارد. افراد دارای حرمت نفس پایین از ارزش خود کمتر مطمئن هستند و توسط ارزیابی های اجتماعی بیشتر تجت تأثیر قرار میگرند و به این ارزیابیها بیشتر توجه می کنند. (بارون و برن؛ 1991 به نقل از ناظم شیرازی، 1376).
بالبی ، حرمت خود را قسمتی از شخصیت می داند، و اهمیت کسب امنیت در دوران کودکی را نیز به عنوان اصلی کلی و پایه ای برای درونیکردن اعتماد به خود متذکر می شود. (دولت آبادی، ناظم شیرازی، 1376).
در بررسی حرمت خود، اولین کار توسط ویلیام جیمز (1890) انجام شده است وی به توضیح تمیز بین خود شناخته شده و خود شناسانده پرداخته و آن را به سه عنصر مادی، اجتماعی و روحانی تقسیم کرد. او معتقد بود که تصور فرد از خود در حین تعاملات اجتماعی، یعنی از زمانی که متولد شده و مورد شناسایی دیگران قرار میگیرد، شکل می گیرد. (ناظم شیرازی، 1376)
جرج کلی  (1902) به گسترش این عقیده، یعنی توجه به خود، پرداخت و تاکید را بر اهمیت واکنشهای افراد دیگر در شکل دادن به حرمت خود قرار داد. (همان منبع)
استور ، بر اساس مکتب روان پویایی فرمولی بر حرمت خود تهیه نمود که بر طبق آن، نوزاد پس از تولد به طرز فزاینده ای از وابستگی و ناتوانی خود و نیاز به بزرگسالان آگاه می شود. اگر نوزاد در خانواده ای متولد شده باشد که آن خانواده پذیرفته وی باشند و از طرف آنها مورد بحث، نوازش و علاقه قرار گیرد به تدریج در طی رشد و تکامل خود احساس ارزشمندی میکند و والدین را به عنوان موضوعات خوب، درونی می سازد. برانتر تکرار تأیید و تصدیقات بیرونی، حس ارزشمندی در فرد درونی می شود. حال اگر این نوزاد در خانواده ای به دنیا آمده باشد که مورد پذیرش، لطف و نوازش قرار نگیرد از همان ابتدا دچار احساس فقدان ارزشمندی می شود و این نقیصه در طی رشد روانی به گونه های مختلفی بر رفتار فرد تاثیر می گذارد. (همان منبع)
نحوة شکل گیری حرمت را از طریق در مورد «خود ادراک شده » و «خود ایده آل » می توان بررسی کرد، خود ادراک شده همان خود پنداره می باشد یعنی دیدگاه عینی فرد درمورد مهارتها، صفات و ویژگیهایی که در خود می بیند یا فاقد آن است.
خود ایده آل عبارت از تصوری است که هر فرد دوست دارد از خود داشته باشد. زمانی که خود ادراک دشه و خود ایده آل با هم همتراز باشند، فرد از حرمت خود بالایی برخوردار است. وجود شکاف و فاصله بین خود ادراک شده و خود ایده آل عاملی است که مشکلات مربوط به حرمت خود را به وجود می آورد. (همان منبع)
پپ  و همکاران (1989) خود پنداره و به تبع آن حرمت خود، بر اساس ترکیبی از مسائل و موضوعاتی که در زندگی برای ما اهمیت دارند، ساخته شده است اگر فرد زمینه هایی را که در آنها فعالیت داشته است، با ارزش بداند، حرمت خود کلی او بالا خواهد بود، در حالی که اگر وی آن زمینه ها را بی ارزش بداند، عقاید منفی در مورد خودش خواهد داشت (همان منبع).
کوپراسمیت چهار عامل را در تحول حرمت خود کودک مهم می داند :
الف) ارزشی که کودک از سوی دیگران، از طریق ابزار مهر و محبت، تحسین و توجه، دریافت می کند.
ب) تجربة همراه با موفقیت کودک، مقام یا موقعیتی که فرد خودش را در ارتباط با محیط می بیند.
ج) تعریف مشخصی کودک از موفقیت یا شکست.
د) شیوه کودک در ارتباط با بازخورد منفی یا انتقاد.
نقش والدین در هر کدام از عوامل فوق بارز است. همچنن میزان حرمت خود و شایستگی خود والدین حائز اهمیت است چرا که کودکان نظاره گر چگونگی درگیری والدن با مسائل زندگی و روشهای آنان در رویارویی با دوشاریها و میزان شایستگی آنها هستند. (همان منبع)
حرمت خود درجه تصویب، تأیید، پذیرش و ارزشمندی است که شخص نسبت به خود احساس ارزشمندی می کند (بیابانگرد، 1372 به نقل از ناظم شیرازی، 1376).
ربر  (1985) مینویسد درجه ای که شخص خودش را ارزیابی می کند حرمت خود است. او می نویسد توجه داشته باشید که هر چند لغت esteem نشان دهندة ارزش و قیمت بالاست.
ولی فرم ترکیبی کلمة self-esteem نمایشگر درجة احترام به نفس است که می تواند بالا با پایین باشد. (ابراهیم زاد یزدانی، 1381)
دنیس وتیلی (1372) را در کتاب روان شناسی پیروزی، حرمت خود یا 0خود ارزیابی مثبت) را متضاد ضعف نفس، تردید و دودلی دانسته آن را اتکاء به خود می داند و مترادف آن از اتکاء به لیاقت خود، احترام به خود و اعتماد به خود استفاده کند. (همان منبع)
ارضای نیاز اعتماد به نفس، به فرد اجازه می دهد که نسبت به قدرت و ارزش خود احساس اطمینان داشته باشد، در نتیجه چنین احساسی است که فرد می تواند در همة جنبه های زندگی، صلاحیت وکفایت بیشتری از خود نشان دهد، از طریق دیگر وقتی که فرد اعتماد به نفس نداشته باشد، احساس حفارت و درماندگی کرده و در نتیجه امید و اطمینان خود را برای سازش با مشکلات از دست می دهد. (همان منبع)
در اهمیت حرمت خود همین بس که رضایت از زندگی، شدیداً به احساسات آنان در مورد میزان ارزش خویش بستگی دارد، به طوریکه هرگاه افراد احساس کنند حرمت خودشان در معرض خطر قرار گرفته است، سعی می کنند تا با استفاده از انواع رفتارها و راهبردها احساس ارزشمندی خویش را حفظ کرده از خود دفاع کنند. به طور کلی باید اذعان کرد که جامعه ای که افراد آن از احساس ارزشمندی (حرمت خود بالا) برخوردار باشند در مقابل انواع مشکلات ومسائل زندگی و حوادث ناگوار و فشارهای روانی و ... مقاوم و پایدار خواهند بود که این امر، شکوفایی استعدادها نهفته، خلاقیت و پیرفتهای فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و ... را به دنبال خواهد داشت. (همان منبع)
در چرخه زندگی، دوره نوجوانی بهمنزله یکی از دوره های مهم محسوب می شود و گذار موفقیت آمیز از نواجوانی به بزرگسالی منوط به سازش یافتگی های روانشناختی، اجتماعی و زیست شناختی است، که با توجه به اهمیت دوره نوجوانی، به بررسی حرمت خود و اضطراب در نواجوانان پرداخته ایم.
یکی از گسترده‌ترین قلمروهای تحقیق در چند دهه اخیر، اضطراب  و حوزه‌های وابسته به آن است. اضطراب، اغلب خاستگاه مبهمی دارد. به طور کلی عوامل آن می‌تواند هم محیطی مانند جنگ، تورم اقتصادی، بحرانهای اجتماعی و مسائل سیاسی و ... باشد و هم درونی مانند آشفتگی درونی، سطوح تعارض، سردرگمی در ایفای نقش، بحران هویت ، نگرانی از آینده و... باشد. به این ترتیب عوامل محیطی ودرونی می‌تواند تحول شخص را دچار دگرگونی یاتوقف کردند، نویسندگان، قرن هفدهم را عصر روشن بینی  قرن هجدهم را عصر منطق ، قرن نوزدهم را عصر پیشرفت  و قرن بیستم را عصر اضطراب نام نهاده‌اند. امامسلم که اضطراب عصر و زمان نمی‌شناسد و همیشه همراه بشر بوده است(میبدیان، 1381).
اضطراب به منزله بخشی از زندگی هر انسان، در همه افراد در حدی اعتدال آمیز وجود دارد و دراین حد به عنوان یک پاسخ سازش یافته تلقی می‌شود، به گونه‌ای که می‌توان گفت اگر«اضطراب نبود همه ما پشت میزهایمان به خواب می‌رفتیم» فقدان اضطراب ممکن است ما را با مشکلات و خطرات قابل ملاحظه‌ای مراجعه گرداند: اضطراب است که ما را وا می‌دارد که برای معاینه کلی به پزشک مراجعه کنیم، کتابهایی را که از کتابخانه به رعایت گرفته‌ایم بازگردانیم ، در یک جاده لغزنده با احتیاط رانندگی کنیم... و به این ترتیب، زندگی طولانی‌تر، سازنده‌تر، و باروری‌تر داشته باشیم. اما اگر چه اغلب مردم درپاره‌ای از مواقع دچار اضضطراب می‌شوند.در گروهی دیگر، این حالت جنبه مزمن و مداوم می‌یابد و در این صورت، نمی‌توان پاسخ را سازش یافته دانست بلکه باید آن را به استیصال گسترده‌ای تلقی کرد که فقط براساس راهبردهای محدود کننده آزادی و انعطاف فردی، تقلیل می‌یابد.
بررسی تحولی اضطراب این نکته را برجسته می‌سازد که از آغاز زندگی، نوزاد انسان با یکی از شایع‌ترین رنجهای روانی یعنی اضطراب دمساز است. کودک با جهان درونی و برونی خویش، براساس اضطرابی که جنبه سازشی دارد و به منزله «علامت هشدار دهنده» در برابر خطرها به شمار می‌آید، مواجه می‌شود( آژوریاگرا  ، 1982 به نقل از دادستان، 1370).
به ندرت اتفاق می‌افتد که در خلال فرآیند نوجوانی، بحرانهای اضطراب مشاهده نگردند. گاهی این اضطراب به طور ناگهانی و زمانی به صورت تدریجی ظاهر می‌شود، گاهی فراگیر است و زمانی به احساس مبهم و پراکنده‌ای محدود می‌گردد، گاهی هفته‌ها طول می‌کشد وزمانی به احساس مبهم و پراکنده‌ای محدود می‌گردد، گاهی هفته‌ها طول می کشد و زمانی بالعکس فقط در خلال چند ساعت پایان می‌پذیرد. اما صرفه نظر از چگونگی بروز، شدتومدت آن، اضطراب یک احساس بنیادی است که کمتر نوجوانی با آن بیگانه است.(دادستان، 1370 به نقل از نعمت طاووسی، 1379).
بنابراین اضطراب به منزله بخشی از زندگی کودکان و نوجوانان یکی از مولفه‌های ساختار شخصیت آنهاراتشکیل می‌دهد و از این زاویه است که پاره‌ای از اضطرابهای دوران کودکی و نوجوانی را می‌توان بهنجار تلقی کرد و تاثیر مثبت آنهارا بر فرآیند تحول پذیرفت چ.ن این فرصت را برای افراد فراهم می‌آورند که مکانیزم‌های سازشی خود را در جهت مواجه با منابع تنیدگی زا   و اضطراب آور گسترش دهند پس می‌توان گفت که اضطراب می تواند در پاره‌ای از مواقع، سازندگی و خلاقیت را در کودک یا نوجوان به وجود آورد، امکان تجسم موقعیت‌ها و سلطه بر آنها را فراهم سازد و یا آنکه آنها را برانگیزد تا به طور جدی با یک مسئولیت مهم مانند آماده شدن برای یک امنحان یا پذیرفتن یک وظیفه اجتماعی مواجه شوند.بالعکس، اضطراب ؟ نیز وجود دارد که به منزله منبع شکست و سازش نایافتگی به شمار می‌آید و طیف اختلالی را از اختلالات شناختی و بدنی تاترسهای غیر موجه و وحشت‌گیها گسترده‌اند به وجود می‌آورد و فرد را از بخش عمده‌ای از امکاناتش محروم می‌کند(نعمت طاووسی، 1379).
اضطراب، عموما یک انتظار به ستوه آورنده است، به منزله چیزی است که ممکن است در تنشی گسترده و موحش و اغلب بی‌نام، اتفاق افتد. این حالت کهبه شکل احساس و تجربه کنونی مانند هر اغتشاش هیجانی در دو سطح همبسته روانی و بدنی در فرد پدید می‌آید، ممکن است به یک تهدید عینی «اضطراب آور» (تهدید مستقیم یا غیر مستقیم مرگ، حادثه شوم شخصی یا مجازات نیز وابسته باشد)(لافون  ،1973 به نقل از دادستان )
اضطراب عبارت است از واکنش فرد در مقابل یک موقعیت ضربه آمیز، یعنی موقعیتی که زیر تاثیر بالا گرفتن تحریکات اعم از بیرونی یا درونی واقع شده و فرد در مهار کردن آنها ناتوان است(چاپلین  ، 1975. به نقل دادستان، 1384) .
هیلگارد اضطراب را این گونه تعریف می‌کند:« حالت نگرانی و دلشوره که با ترس پیوند دارد، موضوع اضطراب (مانند خطری مبهم یا یک رویداد اجتماعی ناگوار معمولاً نامشخص‌تر و غیر اختصاصی‌تر از موضوع ترس (مانند یک حیوان وحشی است)» (ترجمه براهنی، 1368، به نقل از میردریکوند، 1370)
اضطراب حالتی با اثرات روانشناختی و فیزیولوژیکی عموما، حالت هیجانی ناخوشایندی همراه بابرانگیختی فیزیولوژیکی و اجرای شناختی تشویش، احساس یک بلای قریب‌الوقوع است، از ترس که یک واکنش هیجانی به مشی‌ء مشخص یا قابل شناسایی است تمایز است (ساراسون ، 1987 به نقل از محبت خواه،1375).