لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"
فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحات:6
خورشید درخشان ولایت امام هشتم از مشرق ایران تابیدن گرفت و از رهگذر تاریخ در نیمه قرن دوم حقایقی از امور جهانی وعقلی و علمی و تاریخی و سیاسی را روشن ساخت.به طوری که برای تکامل نفوس علاقه مندان به کمال مطلوب بسیار مؤثر است.از یک طرف تاریخ عصر المامون اینه امور کشوری و سیاسی عصر بنی عباس است چه کارهای مهم که در این اواخر قرن دوم در کشور اسلام و ایران انجام شده که همه عبرت انگیز است.از طرف دیگر زندگانی سرتاسر اموزنده و سازنده هشتمین کرسی نشین مسند ولایت و امامت ودرس و تدریس درمقر خلافت عباسی وبحث ازاد در کاخ امپراطوری اسلامی نمایشگر قدرت علمی و ولایتی مقام امامت که از لحاظ خوانندگان متفکر می گذرد می باشد.
حضرت علی بن موسی الرضا در روز جمعه ی سوم ذیقعده سال 148 در مدینه دیده به جهان گشود و در طوس خراسان در ماه صفر 203 در سن 55 سالگی شهید گردید
مادرش ام ولد و معروف به ام البنین بود و مدت امامتش 20 سال طول کشید.در کشف الغمه 11 ذی حجه سال153 نوشته وجود مبارک حضرت رضا (ع) در مهد
عصمت و اغوش ولایت تربیت رشد یافت و از سرچشمه ی وحی و الهام ادب و فضیلت اموخت.مصالح ساختمانی وجود ائمه هدی سلام الله علیهم از میوه های بهشتی تهیه شده و امام می داند کدام یک از اولادش محل کانون تابش نور الهی واقع می گردد و به تربیتش توجه بیشتر و کاملتری می نماید.چنانچه از زندگی همه ائمه (ع) معلوم شد.حضرت رضا (ع) هم در همین مکتب ربوبی تربیت شد و در مهد ولایت پرورش یافت تا به حد کمال رسید.ان حضرت در رحلت جدش 5 ساله بود و در رحلت پدرش 36 سال داشت و قریب 20 سال هم دوره ی امامت ان حضرت بود و مجموع عمر حضرت رضا 55 سال می باشد.
شخصیت حضرت رضا (ع):
حضرت ثامن الائمه بزرگترین قهرمان علمی جهان است و هیچ بشری را یارای احتجاج با او نیست. مامون بیش از سی هزار نفر از علمای علوی و عباسی را در مرو و خراسان دعوت کرد و علمای یهود و نصاری و پیشوایان فرق مختلفه اشاعره و معتزله و مرجئه و غالیه و غیره که ائمه اربعه به وجود اوردند همه را حاضر ساختند و مخصوصا مجالس بزرگ سلطنتی صرف احتجاجات و مذاکرات علمی می شد و در راس ان حضرت ابوالحسن علی بن موسی الرضا (ع) قرار داشت و مامون خود شاهد و ناظر مناظرات و مباحثات بوده.خلیفه شخصا از هر کس سئوالی می کرد برخی نمی توانستند پاسخ دهند رو به ابوالحسن می کرد و می گفت:(هیچکس در روی زمین اعلم و داناتر از این شخصیت بزرگ یعنی علی بن موسی الرضا نیست ) و لذا روی سخن بدو می کرد و سئوالات علمی می نمود و جوابهای مکفی و مقنع می شنید.
عصر مامون دوران حرکت فکری و ترقی علمی بوده.دانشمندان بزرگ ملل و اقوام بشری به حکم اینکه کشور انها زیر نفوذ و سیطره ی ان قوم درامده بود به مرکز خلافت کوچ کردند.مامون مقدم همه را مبارک گردانید و از همه ی علما تشویق و احترام و پذیرایی می کرد و چون خلیفه مردی دانا و توانا و قهرمان علم و فضیلت بوده مردم به سوی علم ودانش سیر می کردند.
مقاله زندگانی امام رضا (ع)