ارزشیابی آزمون تعیین سطح مهارتهای شنوایی برای کودکان 3 و 4 ساله دچار آسیب شنوایی شدید و عمیق فارسی زبان شهر تهران.
1-2- بیان مسئله
آسیب شنوایی در کودکان منجر به عوارض سوء متعددی میگردد که از جمله این عوارض مشکلاتی در کسب مهارتهای شنوایی (یعنی کشف صدا، تمایز اصوات، شناسایی اصوات، درک گفتار و ...)، مشکلاتی در رشد طبیعی زبان، مشکلات عدیده گفتاری و غیره می باشند. برای غلبه بر این عوارض سوء، پس از آن که کودک مناسبترین وسیله کمک شنوایی را دریافت نمود، باید آموزشهای ویژه در حیطههای گوناگون توانبخشی شنوایی مثل، تربیت شنوایی، زبانآموزی، تولید و اصلاح گفتار، مشاوره و غیره به فراخور نیاز کودک ارائه شود. ترتیب شنوایی، نوعی آموزش ویژه برای ایجاد و یا بهبود مهارتهای شنوایی است. اما چگونه میتوان فهمید که سطح مهارتهای شنوایی کودک چقدر است و او به کدامیک از آموزشها در حیطه تربیت شنوایی نیاز دارد؟ این اولین سؤا لی است که شنواییشناسان در حیطه توانبخشی شنوایی با آن روبرو هستند. روش درست این است که ابتدا آزمونهای شنوایی مختلف روی کودک انجام شود، سپس پاسخهای وی مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. بدینگونه که باید آنچه را که به کودک گفته شده (محرک) و از وی انتظار میرود را با نوع پاسخی که میدهد، مقایسه نمود (اربر[1]، 1982). مربیان کودکان ناشنوا، مایلند هر یک از شاگردان خود را با روش و وسیله یکسان ارزیابی نموده و با توجه به نتیجه ارزیابی تواناییهای شنوایی شاگردان، آنها را برای قرارگیری در برنامههای آموزشی تربیت شنوایی، طبقهبندی نمایند.
[1]- Erber, N.P.
1-1- عنوان پژوهش
1-2- بیان مسئله
1-3- اهداف پژوهش
1-3-2- اهداف ویژه:
1-4- سؤالات پژوهش
1-5- تعریف مفاهیم و متغیرها
1-5-1- مهارتهای شنوایی
شامل 83 صفحه فایل word
فرمت فایل : WORD (قابل ویرایش)
تعداد صفحات:87
طرح پژوهش ۷
۱-۱- عنوان پژوهش ۷
۱-۲- بیان مسئله ۷
۱-۳- اهداف پژوهش ۱۱
۱-۳-۱- هدف کلی ۱۱
۱-۳-۲- اهداف ویژه ۱۱
۱-۴- سؤالات پژوهش ۱۲
۱-۵- تعریف مفاهیم و متغیرها ۱۲
۱-۵-۱- مهارتهای شنوایی ۱۲
۱-۵-۲- کشف صدا (آگاهی از صدا) ۱۳
۱-۵-۳- تمایزگذاری بین اصوات ۱۳
۱-۵-۴- شناسایی اصوات ۱۳
۱-۵-۵- درک گفتار ۱۴
۱-۵-۶- آزمونهای ملاک مرجع ۱۴
۱-۵-۷- آزمونهای هنجار مرجع ۱۴
۱-۵-۸- روایی محتوایی ۱۵
۱-۵-۱۰- پایایی ۱۵
۱-۵-۱۱- آسیب شنوایی ۱۵
۱-۵-۱۲- سن تقویمی ۱۶
۱-۵-۱۳- سن تشخیص آسیب شنوایی ۱۶
۱-۵-۱۴- سن وقوع آسیب شنوایی ۱۷
۱-۵-۱۵- نوع آموزشهای مخصوص ناشنوایان ۱۸
۱-۵-۱۶- میزان آموزشهای دریافتی کودک ۱۹
۱-۵-۱۷- نوع و آرایش سمعک ۲۰
۱-۵-۱۸- نوع سمعک ۲۰
۱-۵-۱۹- سن کودک هنگام دریافت سمعک ۲۱
۱-۵-۲۰- معلولیتهای اضافی ۲۱
۱-۵-۲۱- صدای آزمونگر ۲۲
۲-۱- ویژگیهای گفتار کودکان دچار آسیب شنوایی: ۲۴
۲-۱-۱- اشتباهات در بعد زنجیرهای گفتار ۲۴
۲-۱-۲- اشتباهات در بعد زبرزنجیرهای گفتار ۲۴
۲-۲- خاصیتهای صوتی گفتار ۲۵
۲-۲-۱- خاصیتهای شدتی گفتار ۲۵
۲-۲-۲- خاصیتهای بسامدی گفتار ۲۶
۲-۲-۳– خاصیتهای دیرشی گفتار ۲۸
۲-۳- درک شنیداری گفتار ۲۹
۲-۴- آموزش مهارتهای شنوایی برای کودکان دچار آسیب شنوایی ۳۰
۲-۵- انواع روشهای ارزیابی مهارتهای شنوایی برای کودکان دچار آسیب شنوایی ۳۴
۲-۵-۱– درآمد ۳۴
۲-۵-۲- آزمونهای غیرفارسی ارزیابی مهارتهای شنوایی کودکان دچار آسیب شنوایی ۳۵
۲-۵-۲-۱ پنج صدای لینگ ۳۵
۲-۵-۲-۲- آزمون گسپ ۳۵
۲-۵-۲-۳- آزمون اسکیپس ۳۷
۲-۵-۲-۴- آزمون ترفت ۳۸
۲-۵-۲-۵- آزمون یکسان – غیریکسان ۳۹
۲-۵-۲-۶- مجموعه آزمون درک اولیه گفتار ۳۹
۲-۵-۲-۷- آزمون فست ۴۱
۲-۵-۲-۸- آزمون جفتهای کمینه ۴۱
۹-۲-۵-۲- آزمون دیپ / تیپ ۴۱
۲-۵-۲-۱۰- آزمون تک هجایی – دو هجایی با تکیه غیر یکسان – دو هجایی با تکیه یکسان ۴۲
۲-۵-۲-۱۱- آزمون هو ۴۳
۲-۵-۲-۱۲- آزمون عبارات آشنا ۴۳
۲-۵-۲-۱۳- آزمون درک شنیداری از حروف الفبا: ۴۴
۲-۵-۲-۱۴- آزمون ANT ۴۵
۲-۵-۲-۱۵- آزمون سِرت ۴۶
۲-۵-۲-۱۶- آزمون اسکای – های ۴۶
۲-۵-۲-۱۷- آزمون DASL ۴۸
۲-۵-۲-۱۸- آزمون تک ۴۸
۲-۵-۲-۱۹- آزمون تمایز پس از تربیت ۴۹
۲-۵-۲-۲۰- آزمون پلات ۴۹
۲-۵-۲-۲۱- آزمون غربالگری پلات ۵۰
۲-۵-۲-۲۲- پرسشنامه سیفتر برای کودکان پیش دبستانی ۵۱
۲-۵-۲-۲۳- پرسشنامه مایز ۵۲
۲-۵-۲-۲۴- پرسشنامه آی-تیمایز ۵۳
۲-۵-۲-۲۵- آزمون اَپت / های ۵۳
۲-۵-۳- آزمونهای فارسی ارزیابی مهارتهای شنوایی برای کودکان دچار آسیب شنوایی ۵۵
۲-۵-۳-۲- آزمون ترتیب شنوایی مدرس ۵۵
۲-۵-۳-۲- آزمون سطحبندی نیوشا ۵۷
۲-۵-۳-۳- آزمون تعیین سطح مهارتهای شنوایی افراد مبتلا به کمشنوایی ملایم تا عمیق ردة سنی ۵ تا ۲۰ سال ۶۱
۲-۵-۳-۴- آزمون تربیت شنوایی خرداد ۶۲
۲-۶- مروری بر اطلاعات و آمار موجود ۶۶
جدول (۲-۲) : نتایج اجرای آزمون DASL برروی ۱۰ کودک ۳ تا ۵ ساله ۷۱
۱-۳- نوع پژوهش ۷۳
۳-۲- محیط پژوهش ۷۳
۳-۳- جامعه و نمونه پژوهش ۷۳
۳-۴- روش گردآوری اطلاعات و مشخصات ابزار گردآوری ۷۴
۳-۵- نحوة انجام کار ۷۵
۳-۵-۱- پیشآزمون ۷۵
۳-۵-۲- نحوة ارزشیابی آزمون ۷۶
۳-۵-۲-۱- روش اجرای آزمون اولیه ۷۶
۳-۵-۲-۱-۱- زیر آزمون آگاهی از وجود صدا ۷۸
۳-۵-۲-۲- زیرآزمون تمایزگذاری بین اصوات ۷۹
۳-۵-۲-۱-۳- زیرآزمون شناسایی اصوات ۸۱
۳-۵-۲-۴- زیرآزمون درک جمله ۸۲
۳-۶- روش تجزیه و تحلیل اطلاعات ۸۳
۳-۷- نحوة رعایت نکات اخلاقی ۸۴
۳-۸- مشکلات اجرایی در انجام طرح ۸۴
چکیده:
1-1- عنوان پژوهش
ارزشیابی آزمون تعیین سطح مهارتهای شنوایی خرداد برای کودکان 3 و 4 ساله دچار آسیب شنوایی شدید و عمیق فارسی زبان شهر تهران.
1-2- بیان مسئله
آسیب شنوایی در کودکان منجر به عوارض سوء متعددی میگردد که از جمله این عوارض مشکلاتی در کسب مهارتهای شنوایی (یعنی کشف صدا، تمایز اصوات، شناسایی اصوات، درک گفتار و ...)، مشکلاتی در رشد طبیعی زبان، مشکلات عدیده گفتاری و غیره می باشند. برای غلبه بر این عوارض سوء، پس از آن که کودک مناسبترین وسیله کمک شنوایی را دریافت نمود، باید آموزشهای ویژه در حیطههای گوناگون توانبخشی شنوایی مثل، تربیت شنوایی، زبانآموزی، تولید و اصلاح گفتار، مشاوره و غیره به فراخور نیاز کودک ارائه شود. ترتیب شنوایی، نوعی آموزش ویژه برای ایجاد و یا بهبود مهارتهای شنوایی است. اما چگونه میتوان فهمید که سطح مهارتهای شنوایی کودک چقدر است و او به کدامیک از آموزشها در حیطه تربیت شنوایی نیاز دارد؟ این اولین سؤا لی است که شنواییشناسان در حیطه توانبخشی شنوایی با آن روبرو هستند. روش درست این است که ابتدا آزمونهای شنوایی مختلف روی کودک انجام شود، سپس پاسخهای وی مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. بدینگونه که باید آنچه را که به کودک گفته شده (محرک) و از وی انتظار میرود را با نوع پاسخی که میدهد، مقایسه نمود (اربر ، 1982). مربیان کودکان ناشنوا، مایلند هر یک از شاگردان خود را با روش و وسیله یکسان ارزیابی نموده و با توجه به نتیجه ارزیابی تواناییهای شنوایی شاگردان، آنها را برای قرارگیری در برنامههای آموزشی تربیت شنوایی، طبقهبندی نمایند.
نربون وشو در سال 1989 چند دلیل برای اهمیت انجام ارزیابیهای توانایی بازشناسی شنیداری ذکر نمودند:
الف) ضمانت اجرایی برای آغاز تربیت شنوایی است.
ب) پس از یک دوره درمان، صرفنظر از نوع روشی که در درک گفتار فراهم شده باشد، با اندازه گیریهای مجدد، مقدار پیشرفت درک گفتار در مقایسه با نتایج آزمون قبلی تعیین می گردد.
ج ) ناتواناییهای خاصی که منجر به مشکل درک گفتار شده، شناسایی می گردد تا متعاقباً در برنامه ترتیب شنوایی لحاظ شوند.
از دیگر دلایل ارزیابی مهارتهای شنیداری می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1- استفاده از این آزمونها به عنوان راهنمایی برای طراحی برنامه درمانی.
2- اطلاعاتی در زمینه انتخاب یا تغییر روشهای آموزشی مختلف فراهم مینماید.
3- تمرینات مناسب گفتاری و شنیداری توسط درمانگران انتخاب میشود.
باید اذعان داشت که آزمونهای شنوایی و گفتاری استاندارد شده موجود قادر به تخمین دقیق سطح مهارتهای شنوایی کودکان دچار آسیب شنوایی نیستند. زیرا اولاً برای کودکان شنوا استاندارد شدهاند و از آنجا که مشکل درک گفتار، بیشتر در آسیب شنوایی است. بنابراین میزان درک گفتار دو کودک شنوا و ناشنوای همسن بسیار از هم فاصله دارد. ثانیاً در آن دسته از آزمونهایی که پاسخ کودک شفاهی است، به دلیل وجود مشکلات گفتاری، برای کودکان دچار آسیب شنوایی قابلیت اجرا ندارد. بنابراین برای تعیین سطح مهارتهای شنوایی کودکان دچار آسیب شنوایی به آزمونی معتبر و پایا نیاز داریم.
در سال 1375، یک نوع آزمون تعیین سطح مهارتهای شنوایی به نام آزمون مدرس برای کودکان کمشنوای 6 تا 7 ساله فارسیزبان استاندارد شد (احمدی، 1375) و در سال 1382 آزمون سطحبندی دیگری بر مبنای آزمون اپت/های (آلن و سرواتکا ، 1994) برای افراد مبتلا به کمشنوایی ملایم تا عمیق ردة سنی 5 تا 20 سال ساخته و ارزشیابی شد (مظاهر یزدی، 1382). بعلاوه در چند سال اخیر بر اهمیت تشخیص سریع آسیبشنوایی برای ارائه هر چه سریعتر خدمات توانبخشی تأکید می شود. یاشیناگا - ایتانو و همکارانش (1998) مطالعه ای را در دو گروه از کودکان دچار آسیب شنوائی انجام دادند که در یک گروه تشخیص کم شنوایی قبل از 6 ماهگی بوده و در گروه دیگر بعد از 6 ماهگی . هر یک از کودکان ظرف دوماه مداخلات توانبخشی و درمانی را دریافت کردند. این مطالعه نشان داد، کودکانی که بین سنین تولد تا 6 ماهگی تشخیص داده شدند، دارای مهارتهای بسیار بالاتر در عملکردهای درکی - دریافتی، شخصی -اجتماعی، رشدی، رفتارهای ارتباطی و زبان بیانی بودند. کودکان دچار آسیب شنوایی ملایم تا شدیدی که دارای مهارتهای شناختی طبیعی، در سنین 31 تا 36 ماهگی بودند، میانگین مهارتهای واژگان بیانی آنها نزدیک به میانگین سطح واژگان بیانی کودکان همتای شنوایی خودشان بود. حتی کودکان دچار آسیب شنوایی عمیقی که در بدو تولد تشخیص داده شده بودند، در 40 ماهگی عملکردشان از همسن و سالان خودشان، خیلی پایینتر نبود (یاشیناگا – ایتانو و همکارانش، 1998) و این اطلاعات اهمیت مداخله توانبخشی شنوایی به موقع را برای این گروه کودکان نشان میدهد. همچنین ASHA توصیه میکند، سن تشخیص و ارائه خدمات برای کودکان دچار ناشنوایی مادرزادی را به زیر یک سال برسانیم. با این حال هیچگونه آزمون معتبری برای سنین کمتر از 5 سال، برای تعیین میزان مهارتهای شنیداری این کودکان برای شروع و یا بررسی میزان پیشرفت کودک در تربیت شنوایی نداریم. به همین دلیل نیاز به آزمونهایی که محتوا و شیوه اجرای آن متناسب با کودکان کمتر از 5 سال باشد، وجود دارد.
از آنجا که آغاز آموزش مهارتهای شنوایی در سنین نوزادی و خردسالی از ارزش بسیار بالاتری برخوردار است (جاواللهی، 1380)، در این پژوهش آزمون ساخته شدة تعیین سطح مهارتهای شنوایی کودکان 3 و 4 ساله کمشنوا، ارزشیابی میشود. تا در مرحله بعدی بتوانیم از آن برای تشخیص میزان تأثیر تربیت شنوایی بر پیشرفت مهارتهای شنوایی کودکان دچار آسیب شنوایی این سنین استفاده نماییم. بعلاوه به دلیل کمبود واژگان کودکان ناشنوایی خردسال ساخت آزمونی معتبر در سنین کمتر از 3 سال امکانپذیر نبود و این پژوهش، سنین کمتر از 3 سال را شامل نمیشود.
1-3- اهداف پژوهش
1-3-1- هدف کلی
ارزشیابی آزمون تعیین سطح مهارتهای شنوایی کودکان 3 و 4 ساله دچار آسیب شنوایی.
1-3-2- اهداف ویژه:
1- تعیین اعتبار ساختاری برای هر یک از چهار زیر آزمون و کل آزمون
2- تعیین پایانی برای هر یک از چهار زیر آزمون و کل آزمون
توضیح: اعتبار محتوایی آزمون فوق پس از ساخته شدن، توسط سازندة آن، تعیین گردیده است.
1-4- سؤالات پژوهش
1- آیا میزان آسیب شنوایی بر امتیاز هر یک از زیرآزمونها و کل آزمون تأثیر میگذارد؟
2- آیا سن بر امتیاز هر یک از زیرآزمونها و کل آزمون تأثیر میگذارد؟
3- آیا امتیاز گروههای مختلف کودکان دچار آسیب شنوایی در آزمون مجدد، در هر یک از زیرآزمونها و کل آزمون تفاوت معنیداری با آزمون اولیه دارد.
4- آیا نوع آموزشهای دریافتی کودک بر امتیاز کل آزمون تأثیر میگذارد؟
5- آیا میزان آموزشهای دریافتی کودک بر امتیاز کل آزمون تأثیر میگذارد؟
6- آیا نوع سمعک بر امتیاز کل آزمون تأثیر میگذارد؟
7- آیا سن کودک هنگام دریافت سمعک بر امتیاز کل آزمون تأثیر میگذارد؟
پاسخ به سؤالات 1 و 2 اعتبار ساختاری را معلوم میکند
دانلود با فرمت ورد قابل ویرایش
مهارتهای مقابلهای
چکیده
در این مقاله مهارتهای مقابلهای به عنوان یک از مؤلفههای اساسی بهداشت روانی مورد بررسی قرار میگیرد. مقابله تعریف شده و تدابیر و منابع مقابلهای شرح داده میشوند. انواع مقابله شامل مقابله کارآمد؛ مقابله متمرکز بر مسئله (مقابله فعال، مقابله مبتنی بر برنامهریزی، مقابله بردبارانه و مقابله جستجوی حمایت اجتماعی کارآمد) و مقابله متمرکز بر هیجان (مقابله مبتنی بر جستجوی حمایت عاطفی، مقابله مبتنی بر تفسیر مجدد مثبت، مقابله مبتنی بر مذهب و مقابله مبتنی بر پذیرش) و مقابله ناکارآمد (پرداختن به احساسات دردناک از طریق تفکر آرزومندانه، استفاده از دارو برای فرار از رنج، تفکر منفی، رفتارهای تکانشی، عدم درگیری ذهنی و رفتاری و مقابله به صورت انکار) شرح داده میشوند.
1- مقدمه
با گسترش تکنولوژی و شرایط گذار از جامعه سنتی به جامعه صنعتی به حجم دشواریها و رنجهای انسانها افزوده شده است و عوارضی چون اضطراب، افسردگی، خودکشی، اعتیاد، طلاق، فرار از تحصیل، احساس پوچی و... را بیشتر از گذشته شاهد هستیم. به موازات این دشواریها روانشناسان و پژوهشگران راههای ارزشمندی را در پیش چشم انسانهای خواستار سلامت گشودهاند که تأمین کننده بهداشت روانی آنها باشد. از نظر جورج آلبی (۱۹۸۲) یکی از مؤلفههای اساسی بهداشت روانی مهارتهای مقابلهای است، در این نوشته به بررسی این عامل مهم پرداخته شده است.
2- تعریف
از دیدگاه لازاروس و فولکمن (۱۹۸۴) مقابله عبارت است از: تلاشهای فکری، هیجانی و رفتاری فرد که هنگام رو به رو شدن با فشارهای روانی به منظور غلبه کردن، تحمل کردن و یا به حداقل رساندن عوارض استرس به کار گرفته میشود (دافعی ۱۳۷۶).
مقابله، نیازمند بسیج و آمادهسازی نیروها و انرژی فرد است که با آموزش و تلاش به دست میآید، لذا با کارهایی که به طور خودکار انجام میشود تفاوت اساسی دارد..............
برای دریافت متن کامل لطفا نسبت به پرداخت قیمت فایل اقدام نمائید.