دانلود روش تحقیق روش های نمونهگیری در حسابرسی و سایر روشهای انتخاب اقلام برای آزمون با فرمت ورد و قابل ویرایش تعدادصفحات32
کلیـات
1 . هدف این بخش، ارائه استانداردها و راهنماییهای لازم درباره چگونگی استفاده از روشهای نمونهگیری در حسابرسی و سایر روشهای انتخاب اقلام برای آزمون بهمنظور گرداوری شواهد حسابرسی است.
2 . حسابرس هنگام طراحی روشهای حسابرسی باید شیوههای مناسبی را جهت انتخاب اقلام برای آزمون بهگونهای تعیین نماید که بتواند شواهد حسابرسی لازم را بهمنظور دستیابی به هدفهای آزمون حسابرسی گرداوری کند.
تعاریف
3 . نمونهگیری در حسابرسی (نمونهگیری) عبارت است از بکارگیری روشهای حسابرسی درباره کمتر از 100 درصد اقلام تشکیلدهنده مانده یکحساب یا یک گروه معاملات بهگونهای که همه واحدهای نمونهگیری، شانس انتخاب شدن داشته باشند. این روش، حسابرس را درکسب و ارزیابی شواهد حسابرسی مربوط به برخی ویژگیهای اقلام انتخابی بهمنظور نتیجهگیری درباره جامعه مورد آزمون یاری میکند. نمونهگیری در حسابرسی میتواند با استفاده از رویکرد آماری یا غیرآماری انجام شود.
4 . اشتبـاه از دیدگاه این بخش بهمعنای انحراف از کنترلها (در موارد اجرای آزمون کنترلها) یا تحریف (در موارد اجرای آزمونهای محتوا) است. همچنین، مجموع اشتباه بهمعنای ضریب انحراف یا مجموع موارد تحریف است.
5 . اشتباه غیرمعمول عبارت از اشتباهی است که تنها از یکرخداد استثنایی و قابل تشخیص ناشی میشود و ازاینرو، معرف اشتباهات موجود در جامعه نیست.
6 . جامعـه عبارت است از مجموعه کاملی از اطلاعات که نمونه از آن انتخاب میشود و حسابرس میخواهد درمورد آن نتیجهگیری کند. برای مثال، همه اقلام تشکیلدهنده مانده یکحساب یا یکگروه معاملات. یکجامعه میتواند به طبقات یا جامعههای فرعی تقسیم شود که هرطبقه بهطور جداگانه مورد رسیدگی قرار گیرد. "جامعه" در این بخش بهگونهای بکار میرود که "طبقه" را نیز دربر گیرد.
7 . خطر نمونهگیری از این احتمال ناشی میشود که نتیجهگیری حسابرس براساس نمونه ممکن است با نتیجهگیری وی از اجرای همان روش حسابرسی درباره تمامی اقلام تشکیل دهنده جامعه، متفاوت باشد. دونوع خطر نمونهگیری وجود دارد:
الف- خطر اینکه درمورد آزمون کنترلها، حسابرس خطر کنترل را کمتر از میزان واقعی تعیین کند یا درمورد آزمونهای محتوا، چنین نتیجهگیری کند که اشتباه با اهمیتی وجود ندارد حالآنکه واقعا وجود دارد. این نوع خطر بر اثربخشی حسابرسی اثر میگذارد و بهاحتمال زیاد، به اظهارنظر نامناسب حسابرس منجر میشود.
ب - خطر اینکه درمورد آزمون کنترلها، خطر کنترل را بیشتر از میزان واقعی تعیین کند یا درمورد آزمونهای محتوا، چنین نتیجهگیری کند که اشتباه با اهمیتی وجود دارد حالآنکه درواقع وجود ندارد. این نوع خطر بر کارایی حسابرسی اثر میگذارد و معمولا به کار بیشتر برای اثبات نادرستی نتیجهگیری اولیه میانجامد.مکمل ریاضی این خطرها سطح اطمینان نامیده میشود.
8 . خطر غیر نمونهگیری در مواردی ایجاد میشود که حسابرس بهدلایل نامرتبط با اندازه نمونه، بهنتیجه نادرست برسد. برای مثال، حسابرس ممکن است بهدلایل زیر موفق به تشخیص اشتباه نشود:
. متقاعدکننده بودن بیشتر شواهد حسابرسی نه قطعی بودن آنها.
. بکارگیری روشهای نامناسب.
. تفسیر نادرست شواهد.
9 . واحد نمونهگیری به هریک از اقلام تشکیل دهنده جامعه گفته میشود. برای مثال، هریکاز چکهای صادر شده، فاکتورهای فروش یا ماندههای حساب بدهکاران یا یک واحد پولی.
10 . نمونهگیری آماری به هرنوع نمونهگیری گفته میشود که ویژگیهای زیر را داشته باشد:
الف- انتخاب تصادفی اقلام نمونه.
ب - استفاده از نظریه احتمالات برای ارزیابی نتایج نمونه، شامل اندازهگیری خطر نمونهگیری.
هرنوع نمونهگیری که ویژگیهای الف و ب بالا را نداشته باشد، نمونهگیری غیرآماری نامیده میشود.
11 . طبقهبندی یعنی تقسیم جامعه به جامعههای کوچکتری که هریک بهعنوان گروهی از واحدهای نمونهگیری با ویژگیهای مشابه (اغلب، ارزش پولی) محسوب میشود.
12 . اشتباه قابل تحمل عبارت است از حداکثر اشتباه موجود در جامعه که حسابرس حاضر بهپذیرش آن است.
شواهد حسابرسی
13 . طبق بخش 50 " شواهد حسابرسی "، شواهد حسابرسی با استفاده از ترکیب مناسبی از آزمون کنترلها و آزمونهای محتوا بهدست میآید. نوع آزمونی که قرار است اجرا شود در تشخیص بکارگیری روشهای حسابرسی مناسب برای گرداوری شواهد حسابرسی دارای اهمیت است.
آزمون کنترلها
14 . طبق بخش 40 " براورد خطر و سیستم کنترل داخلی "، آزمون کنترلها درصورتی انجام میشود که حسابرس قصد داشته باشد خطر کنترل مربوط به یکادعای مشخص را پایینتر از حدبالا براورد کند.