فرمت فایل : WORD (قابل ویرایش)
تعداد صفحات:74
فهرست مطالب:
عنوان صفحه
فصل اول 1
1. 1 معرفی منطقه وتاریخچه مطالعاتی 1
2. 1 موقعیت جغرافیایی وحدودمنطقه: 4
1. 1 جغرافیای طبیعی وآب وهوا 5
- آب وهوا وشرایط اقلیمی 7
4 . 1 پوشش گیاهی 9
5. 1 راههای ارتباطی 9
6. 1 اطلاعات مختصری دربارۀ هیدرولوژی 10
فصل دوم 13
نحوه کار 13
هزار دره: 15
رودهن : 17
مسیر رودهن به دماوند : 17
علت ایجاد اشکال درندیتی یا فسیل دروغین: 18
ده آبعلی : 19
ستونهای منشوری ... 26
آب اسک : 26
فصل سوم 30
چینه شناسی وپالئوژئوگرافی 30
کوههای شهر ری: 30
- تمام ارتفاعات تا بالا سازند الیکا (تریاس) 31
سازندهای موجود در ناحیه توچال: 35
پالئوزئوگرافی منطقه : 37
عنوان صفحه
تشکیلات کرج: 39
فصل چهارم 41
زمین شناسی مهندسی و تکتونیک 41
تکتونیک البرز 41
حرکات تکتونیکی مهم 43
زمین ساخت منطقه: 46
گسل های منطقه : 48
زلزله در البرز مرکزی : 49
فصل پنجم 56
زمین شناسی اقتصادی 56
چکیده 56
زمین شناسی اقتصادی بیبیشهربانو: 58
معادن متروکه: 59
فعالیتهای اقتصادی ناحیۀ ایوانکی (دهکدۀ توچال) 63
معدن قدیمی امامزاده هاشم : 64
فصل ششم 65
1-6 آتشفشان دماوند 65
2-6 فعالیت آتشفشانی دماوند: 67
3-6 سنگ شناسی دماوند 68
سنگهای آذرین : 68
ضمائم: 72
مقدمه 73
فصل اول
1. 1 معرفی منطقه وتاریخچه مطالعاتی
منطقه مورد مطالعه ما دردامنه جنوبی البرز قرار دارد ،از نظر ژئومورفولوژی البرز به قسمتی از رشته کوههای حاشیه شمالی ایران اطلاق میشود که ازدره سفیدرود تا دره خوش ییلاق کشیده شده است وبخشی ازرشته جبال آلپ،هیمالیا است که درطی حرکات کوهزائی آلپ پایانی بصورت فعلی درآمده است . این کوهها ازنظر چینه¬شناسی وتکتونیک اختصاصات یکنواختی ندارد .
اظهار نظرهائی که ازمشخصات ساختمانی این قسمت ازالبرز شده متفاوت است پیلگر ضمن تاکید برسنکلینوریوم چین خوردگی عمقی مرکزی البرز را بعنوان یکواحد مستقل تکتونیکی به نام کوهزائی البرز بشمارمی¬آورد.
بنا به عقیده بعضی از زمین شناسان البرز از ژئوسنکلینال بزرگی تشکیل شده که خود شاخه ای از ژئو سنکلینال ترکمنستان ـ قفقاز بوده است ورسوبهای این زئوسنکلینال پس ازچین خوردگی وبالا آمدگی رشته کوههای کنونی را تشکیل داده¬اند . آریور معتقد بودکه درالبرز ناودیس بزرگی تشکیل شده که ازسوی شمال به دشت وسیع روسیه وازجنوب به فلات ایران محدود می¬شده وازشمال به جنوب تحت فشاربوده است.
مولفین قدیمی چون خانین وباغدانف البرز را یک ائوژئوسنکینال فرض کرده اند این فرضیه بر اساس وجود رسوبهای آتشفشانی ضخیم ائوسن معروف به سری سبز ( یا همان توفیتها ) پایه گذاری گردیده است. اما مطالعات بعدی ثابت کرده است که فعالیت آتشفشانی با وضعی شبیه البرز در ایران مرکزی ( حتی بلوک لوت نیز وجود داشته، بعلاوه تمام توفیتهای سبز البرز منشاء زیر دریائی نداشته وآثار گیاهی در چند محل در آنها مشاهده شده است بنابراین با ذکر دلایل فوق فعالیت آتشفشانی ائوسن منحصراً به ناحیه ائوژئوسنکینال البرز تعلق نداشته ونمی تواند البرز را از نظر تاریخچه ساختمانی از نقاط دیگر ایران متمایز ساخت به نظرنورون قوس شمالی ایران ( آذربایجان، البرزوخراسان ) هیچوقت بزرگ ناودیس واقعی نبوده وتنها یک فرورفتگی است بعقیده ترسکینسکی انحنای البرز در جنوب بدان جهت است که دشت روسیه به فرورفتگی خزر وفرورفتگی خزر به داخل فلات ایران فشار آورده وقوس البرز را بدین صورت در آورده است.
با توجه به اینکه اصولاً امتداد سطح محورچین خوردگیها ویا امتداد سطح گسلها بیشتر عمود بر جهت نیروهای زمین ساختی است بنابراین کوههای البرز با قوس تقریباً جنوبی وکوههای تالش با روند شمالی – جنوبی ناشی از شکل خارجی پوسته سخت اقیانوسی کف دریای خزر بعنوان یک توده سخت بر اثر این نیروها شکل گرفته است.
بعقیده ما نوئل بربریان (1979 )بخش شمالی کوههای البرز دارای گسله های با شیب به سمت جنوب وبخش جنوبی آن دارای گسله هائی با شیب بسوی شمال است، بدین ترتیب کوههای البرز از شمال بر روی فرونشست خزر جنوبی بر روی فرونشست شمال ایران مرکزی رانده شده است.
لرزه خیزی کوههای البرز نشانگر ادامه جنبشهای کوهزائی در این گستره است، بررسیهای ژئوفیزیکی نشان داده است که ضخامت پوسته آن از 35 کیلومتری کمتر است واز دیدگاه ایزوستازی در کوههای البرز تعادل وجود ندارد و چنین تصور می شود که این کوهها بدون ریشه اند. کوههای البرز بوسیله سفره های رورانده نابرجا بر روی هم انباشته شده اند. واحدهای گوناگون سنگی، زمین ساختی بوسیله راندگیهای گوناگون بر روی هم متراکم شده وارتفاع زیاد کوههای البرز نیز بهمین خاطر می باشد چنانچه وجود پهنه های مختلف ساختاری لرزه زمین ساخت خود گویای ناپایداری در این کوهستان است.
2. 1 موقعیت جغرافیایی وحدودمنطقه:
منطقه موردمطالعه در بخش البرز مرکزی از روستای آبعلی تا آبادی بایجان در امتداد جاده تهران – آمل به طول 65 کیلومتر بین عرضهای شمالی 45' و تا و شمالی وطولهای جغرافیایی 55' و51o تا20' و52o شرقی واقع شده است.شایان ذکر است تنها راه ارتباطی منطقه جاده هزار است.
بطور کلی این منطقه عموماًکوهستانی واز قلل مرتفعی تشکیل یافته است که گردنه امامزاده هاشم با ارتفاع 2650 متر دو حوضه آبریز رودخانه های جاجرود وهزار را از هم جدا می کند. حداکثر ارتفاع منطقه از سطح آبهای آزاد 3660 متر در ارتفاعات سیاه چال در شمال روستای مبارک آباد وحداقل ارتفاع با 1200 متر در آبادی بایجان قرار دارد.
از نظر تقسیمات کشوری منطقه مورد مطالعه بین دو استان تهران ومازندران ودر محدوده شهرستانهای تهران، دماوند وآمل قرار گرفته است که بخش عمده در دامنه جنوبی البرز در حوضه آبریزرودخانه هزار واقع شده است مراکز عمده جمعیتی در کنار رودخانه بنا شده وساکنین روستاهای منطقه عموماً به باغداری، زراعت، دامداری وپرورش ماهی مشغول می باشند.
مواد آواری ورسوبی که از فراز کوهستانهای تحت تأثیرعوامل جوی وهوازدگی مکانیکی، شیمیایی وآب باران ونفوذ آب در سنگهای کوهستان ونزول برف ویخبندان تخریب وبه مرور ایام بر روی دامنه های کوه انباشته می گردند بارسنگینی را تشکیل می دهندکه بر روی شیب کم وبیش تنددامنه ای قرار می گیرند. از طرفی اثرات عوامل ژئودینامیکی چون نقش فعالیتهای تکتونیکی وگسلها، جنس ومقاومت سازندها وتخریب سنگها تواماً باعث گردیده که مواد تخریبی به موجب قوانین حرکت اجسام بر روی سطح شیب دار بطور طبیعی ومداوم از فراز بطرف نشیب حرکت نموده وبر روی دامنه ها پائین می آیند که نوع سرعت ودامنه حرکت به عوامل متعددی بستگی دارد که بعضی از این عوامل طبیعی است وبرخی دیگر حاصل ونتیجه دخالت انسان است.
فرمت فایل : word(قابل ویرایش)
تعداد صفحات:73
فهرست مطالب:
عنوان صفحه
فصل اول 1
1. 1 معرفی منطقه وتاریخچه مطالعاتی 1
2. 1 موقعیت جغرافیایی وحدودمنطقه: 4
1. 1 جغرافیای طبیعی وآب وهوا 5
- آب وهوا وشرایط اقلیمی 7
4 . 1 پوشش گیاهی 9
5. 1 راههای ارتباطی 9
6. 1 اطلاعات مختصری دربارۀ هیدرولوژی 10
فصل دوم 13
نحوه کار 13
هزار دره: 15
رودهن : 17
مسیر رودهن به دماوند : 17
علت ایجاد اشکال درندیتی یا فسیل دروغین: 18
ده آبعلی : 19
ستونهای منشوری ... 26
آب اسک : 26
فصل سوم 30
چینه شناسی وپالئوژئوگرافی 30
کوههای شهر ری: 30
- تمام ارتفاعات تا بالا سازند الیکا (تریاس) 31
سازندهای موجود در ناحیه توچال: 35
پالئوزئوگرافی منطقه : 37
تشکیلات کرج: 39
فصل چهارم 41
زمین شناسی مهندسی و تکتونیک 41
تکتونیک البرز 41
حرکات تکتونیکی مهم 43
زمین ساخت منطقه: 46
گسل های منطقه : 48
زلزله در البرز مرکزی : 49
فصل پنجم 56
زمین شناسی اقتصادی 56
چکیده 56
زمین شناسی اقتصادی بیبیشهربانو: 58
معادن متروکه: 59
فعالیتهای اقتصادی ناحیۀ ایوانکی (دهکدۀ توچال) 63
معدن قدیمی امامزاده هاشم : 64
فصل ششم 65
1-6 آتشفشان دماوند 65
2-6 فعالیت آتشفشانی دماوند: 67
3-6 سنگ شناسی دماوند 68
سنگهای آذرین : 68
ضمائم: 72
مقدمه 73
فصل اول
1. 1 معرفی منطقه وتاریخچه مطالعاتی
منطقه مورد مطالعه ما دردامنه جنوبی البرز قرار دارد ،از نظر ژئومورفولوژی البرز به قسمتی از رشته کوههای حاشیه شمالی ایران اطلاق میشود که ازدره سفیدرود تا دره خوش ییلاق کشیده شده است وبخشی ازرشته جبال آلپ،هیمالیا است که درطی حرکات کوهزائی آلپ پایانی بصورت فعلی درآمده است . این کوهها ازنظر چینه¬شناسی وتکتونیک اختصاصات یکنواختی ندارد .
اظهار نظرهائی که ازمشخصات ساختمانی این قسمت ازالبرز شده متفاوت است پیلگر ضمن تاکید برسنکلینوریوم چین خوردگی عمقی مرکزی البرز را بعنوان یکواحد مستقل تکتونیکی به نام کوهزائی البرز بشمارمی¬آورد.
بنا به عقیده بعضی از زمین شناسان البرز از ژئوسنکلینال بزرگی تشکیل شده که خود شاخه ای از ژئو سنکلینال ترکمنستان ـ قفقاز بوده است ورسوبهای این زئوسنکلینال پس ازچین خوردگی وبالا آمدگی رشته کوههای کنونی را تشکیل داده¬اند . آریور معتقد بودکه درالبرز ناودیس بزرگی تشکیل شده که ازسوی شمال به دشت وسیع روسیه وازجنوب به فلات ایران محدود می¬شده وازشمال به جنوب تحت فشاربوده است.
مولفین قدیمی چون خانین وباغدانف البرز را یک ائوژئوسنکینال فرض کرده اند این فرضیه بر اساس وجود رسوبهای آتشفشانی ضخیم ائوسن معروف به سری سبز ( یا همان توفیتها ) پایه گذاری گردیده است. اما مطالعات بعدی ثابت کرده است که فعالیت آتشفشانی با وضعی شبیه البرز در ایران مرکزی ( حتی بلوک لوت نیز وجود داشته، بعلاوه تمام توفیتهای سبز البرز منشاء زیر دریائی نداشته وآثار گیاهی در چند محل در آنها مشاهده شده است بنابراین با ذکر دلایل فوق فعالیت آتشفشانی ائوسن منحصراً به ناحیه ائوژئوسنکینال البرز تعلق نداشته ونمی تواند البرز را از نظر تاریخچه ساختمانی از نقاط دیگر ایران متمایز ساخت به نظرنورون قوس شمالی ایران ( آذربایجان، البرزوخراسان ) هیچوقت بزرگ ناودیس واقعی نبوده وتنها یک فرورفتگی است بعقیده ترسکینسکی انحنای البرز در جنوب بدان جهت است که دشت روسیه به فرورفتگی خزر وفرورفتگی خزر به داخل فلات ایران فشار آورده وقوس البرز را بدین صورت در آورده است.
با توجه به اینکه اصولاً امتداد سطح محورچین خوردگیها ویا امتداد سطح گسلها بیشتر عمود بر جهت نیروهای زمین ساختی است بنابراین کوههای البرز با قوس تقریباً جنوبی وکوههای تالش با روند شمالی – جنوبی ناشی از شکل خارجی پوسته سخت اقیانوسی کف دریای خزر بعنوان یک توده سخت بر اثر این نیروها شکل گرفته است.
بعقیده ما نوئل بربریان (1979 )بخش شمالی کوههای البرز دارای گسله های با شیب به سمت جنوب وبخش جنوبی آن دارای گسله هائی با شیب بسوی شمال است، بدین ترتیب کوههای البرز از شمال بر روی فرونشست خزر جنوبی بر روی فرونشست شمال ایران مرکزی رانده شده است.
لرزه خیزی کوههای البرز نشانگر ادامه جنبشهای کوهزائی در این گستره است، بررسیهای ژئوفیزیکی نشان داده است که ضخامت پوسته آن از 35 کیلومتری کمتر است واز دیدگاه ایزوستازی در کوههای البرز تعادل وجود ندارد و چنین تصور می شود که این کوهها بدون ریشه اند. کوههای البرز بوسیله سفره های رورانده نابرجا بر روی هم انباشته شده اند. واحدهای گوناگون سنگی، زمین ساختی بوسیله راندگیهای گوناگون بر روی هم متراکم شده وارتفاع زیاد کوههای البرز نیز بهمین خاطر می باشد چنانچه وجود پهنه های مختلف ساختاری لرزه زمین ساخت خود گویای ناپایداری در این کوهستان است.
2. 1 موقعیت جغرافیایی وحدودمنطقه:
منطقه موردمطالعه در بخش البرز مرکزی از روستای آبعلی تا آبادی بایجان در امتداد جاده تهران – آمل به طول 65 کیلومتر بین عرضهای شمالی 45' و تا و شمالی وطولهای جغرافیایی 55' و51o تا20' و52o شرقی واقع شده است.شایان ذکر است تنها راه ارتباطی منطقه جاده هزار است.
بطور کلی این منطقه عموماًکوهستانی واز قلل مرتفعی تشکیل یافته است که گردنه امامزاده هاشم با ارتفاع 2650 متر دو حوضه آبریز رودخانه های جاجرود وهزار را از هم جدا می کند. حداکثر ارتفاع منطقه از سطح آبهای آزاد 3660 متر در ارتفاعات سیاه چال در شمال روستای مبارک آباد وحداقل ارتفاع با 1200 متر در آبادی بایجان قرار دارد.
از نظر تقسیمات کشوری منطقه مورد مطالعه بین دو استان تهران ومازندران ودر محدوده شهرستانهای تهران، دماوند وآمل قرار گرفته است که بخش عمده در دامنه جنوبی البرز در حوضه آبریزرودخانه هزار واقع شده است مراکز عمده جمعیتی در کنار رودخانه بنا شده وساکنین روستاهای منطقه عموماً به باغداری، زراعت، دامداری وپرورش ماهی مشغول می باشند.
مواد آواری ورسوبی که از فراز کوهستانهای تحت تأثیرعوامل جوی وهوازدگی مکانیکی، شیمیایی وآب باران ونفوذ آب در سنگهای کوهستان ونزول برف ویخبندان تخریب وبه مرور ایام بر روی دامنه های کوه انباشته می گردند بارسنگینی را تشکیل می دهندکه بر روی شیب کم وبیش تنددامنه ای قرار می گیرند. از طرفی اثرات عوامل ژئودینامیکی چون نقش فعالیتهای تکتونیکی وگسلها، جنس ومقاومت سازندها وتخریب سنگها تواماً باعث گردیده که مواد تخریبی به موجب قوانین حرکت اجسام بر روی سطح شیب دار بطور طبیعی ومداوم از فراز بطرف نشیب حرکت نموده وبر روی دامنه ها پائین می آیند که نوع سرعت ودامنه حرکت به عوامل متعددی بستگی دارد که بعضی از این عوامل طبیعی است وبرخی دیگر حاصل ونتیجه دخالت انسان است.
1. 1 جغرافیای طبیعی وآب وهوا
- دما
منطقه مورد مطالعه دربخش شمالی تهران قرار دارد وبه علت وجود ارتفاعات دارای آب وهوای کوهستانی است. بررسی حرارتی در منطقه نشان می دهد.که شرایط حرارتی متفاوتی درقسمت پست دره هاوشیبهای آن وجود دارد واین به علت فراوانی دره های کوهستانی است. دره های کوهستانی عملاً چه درتابستان وچه زمستان در مقایسه با ارتفاعات ونشیبها، انرژی کمتری دریافت می کند، چرا که به علت عمیق بودن دره ها ونشیب نزدیک به قائم دیوارها، کف دره تنها ساعاتی در روز تحت تشعشع مستقیم خورشید قرار می گیرد وپس ازآن مجداداً از جذب انرژی حرارتی محروم می گردند. لذا در طول روز کف دره نسبت به ارتفاعات دمای بیشتری دارد وبا همین استدلال در طول شب نیز دره ها به تدریج خنک می شوند، درصورتی که این اتفاق در ارتفاعات ونشیب ها با سرعت بیشتری رخ می دهد. لذا با توجه به آنچه که توضیح داده شد، اختلاف دمای شبانه روزی دردرون دره کمتر از ارتفاعات پیرامون دره می باشد واین امر سبب اختلافاتی ازنظر رژیم حرارتی در دره وارتفاعات گشته وپراکندگی پوشش گیاهی رانیز سبب می شود.
آب وهوای تهران کمتر از میزانی است که ارتفاع (متوسط 1300 متر ) وعرض جغرافیایی (متوسط 40/35 شمالی ) آن اقتضا می کند، علت آن نیز به واقع شدن دشت در پای رشته کوه البرزبرمی گردد(ریبن ).
این رشته کوه همچون سپری دشتهای واقع در دامنه جنوبی را از تأثیر هوای مرطوب دریای خزر دورنگه می دارد ، به طوری که دشتهای دامنه جنوبی کوه البرز زمستانهای تقریبا سرد وتابستانهای گرمی دارند وتغییرات حرارتی شبانه روزی وفصلی آنها قابل ملاحظه است.
حداکثر دمای روزانه در ماههای خرداد تا شهریور بین 30oC تا 40oC وحداقل دمای روزانه در دی وبهمن بین +5oC تا -5oC است که البته در مواردی استثنایی به -13oc نیز می رسد.
گرمترین ماه سال در کل منطقه تیر ماه وسردترین ماه نیز بهمن میباشد.