دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"
فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحات:101
روشهای هزینه یابی اصولاً برد و نوعند
- هزینه یابی سفارش کالا
- هزینه یابی مرحله ای
در روش هزینه یابی سفارش کار ، هر شماره کار به منزله واحد مستقلی تلقی می شود و هزینه اولیه ( مواد و دستمزد ) و سربار ساخت آن جداگانه محاسبه و در برگ خلاصه هزینه مربوط ثبت می شود بطوری که هویت هر سفارش در سرتاسر دوره تولید مشخص می ماند. در نتیجه امکان دارد که برای مثال ، هزینه یک سفارش تکمیل شده با هزینه سفارش تکمیل شده دیگری که همانند آن است تفاوت داشته باشد.
روش هزینه یابی مرحله ای ( یا هزینه یابی مراحل عمل ) باهزینه یابی سفارش کار تفاوت دارد و در مواردی به کار می رود که تولید به طور مداوم یا به شکل تولید عمده جریان داشته باشد و محصولات از واحدهای مشابه با مشخصات یکسان تشکیل شده باشند که همگی یا هر نوع از آنها از مراحل عمل مشخص و مشترکی می گذرد و به این جهت نمی توان تمایزی بین واحدهای مختلف انواع محصول به منظور هزینه یابی قائل شد و هویت هر یک را جداگانه در نظر گرفت. چه هر واحد در حقیقت جزء تفکیک ناپذیری از یک مرحله عمل است. چون در روش تولید مرحله ای ، محصولات به طور مداوم در یک یا چند مرحله عمل ساخته می شوند هزینه یابی مرحله ای را هزینه یابی پیوسته نیز نامیده اند . با کار برد این روش ، هزینه یابی یک واحد مشخص از محصول ناممکن است و به این جهت می یابد یک دورة زمانی مبنای احتساب هزینه قرار گیرد و جمع هزینه های هر دوره به جمع محصول تولید شده در همان دوره تقسیم شود تا « هزینه متوسط واحد تولید» آن دوره به دست آید.
اصول هزینه یابی و روشهای حسابداری صنعتی
مثلاً اگر هزینه هی تولید در یک دورة عمل به قرار زیر باشد:
تولید در آبان ماه
000/100 واحد
مواد خام مصرفی در تولید
000/700 ریال
دستمزد مستقیم
000/300 ریال
سربار ساخت
000/250 ریال
هزینه متوسط تولید هر واحد محصول از تقسیم جمع هزینه های تولید در هر دوره به جمع تعداد محصول ساخته در آن دوره به دست می آید که در مثال بالا عبارت است از :
(ریال ) 5/12 = 000/100÷ 000/250/1
به این ترتیب به هر یک از 000/100 واحد محصول ساخته شده در این دوره مبلغ 5/12 ریال هزینه متوسط واحد تولید تخصیص داده می شود ، هر چند امکان دارد که مثلاً نرخ مواد مصرفی در یک روز از روز دیگر گرانتر بوده باشد. به عبارت دیگر در هزینه یابی مراحل عمل ، فرض می شود که مواد خام و کار و سربازی که در هر یک از واحدهای محصولات مشابه به کار رفته است یکسان است و به همین جهت هزینه یابی مراحل عمل را هزینه یابی متوسط واحد تولید نیز نامیده اند.
موارد استفاده از هزینه یابی مرحله ای :
هزینه یابی مراحل عمل برای تعیین بهای تمام شده یک محصول در هر یک از مراحل عمل یا عملیات بهره برداری در مواردی به کار می رود که مراحل تولیدی دارای یک یا تعدادی از مشخصات زیر باشند.
الف- در مواردی که محصول یک مرحلة عمل ، ماده اولیه مرحلة عمل دیگری را تشکیل دهد.
ب- در مواردی که در یک یا چند مرحله عمل محصولات اصلی متنوعی همزمان تولید شود که ممکن است با محصولات فرعی همراه باشند یا نباشند.
ج- درمواردی که طی یک یا چند مرحله عمل یا سلسله عملیات متوالی ، مواد یا محصولات تولید شده از یکدیگر تشخیص داده نشود ، مانند موردی که محصولات تکمیل شده فقط از لحاط شکل ظاهر با هم تفاوت داشته باشند. به این ترتیب هزینه یابی مراحل عمل را می توان به سه نوع : « مراحل عمل متوالی » و « مراحل عمل متوازی » و « مراحل عمل انتخابی » تقسیم کرد.
در مراحل عمل متوالی ، محصولات به طور پی در پی از مراحل عمل مختلف عبور می کنند و محصول تکمیل شده در مراحل قبلی ، ساده اولیة مراحل بعدی را تشکیل می دهد.
در مراحل عمل متوازی ، دو یا چند محصول از دو یا چند مرحله مجزا عبور می کنند و بالاخره در مراحل انتخابی انواع مختلف محصولات تولید می شوند که از بعضی مراحل مشترک و بعضی مراحل غیر مشترک عبور می کنند، مانند صنعت شیلات که در آن ماهی تازه ، ماهی شور و ماهی دودی تهیه می شود.
مواردی که هزینه یابی سفارش کار یا هزینه یابی خدمات کاربرد داشته باشد. معمولاً می توان هزینه یابی مراحل صابون سازی ، تولید مواد غذایی و صنایع تقطیر و تصفیه نفت خام و غیره را نام برد .
در بیشتر موارد تعداد فرمهای چاپی که در روش هزینه یابی مرحله ای به کار می رود از روش هزینه یابی سفارش کار کمتر است ، ولی تجزیه دقیقتر عملیات لازم است. مثلاً احتیاجی به تسهیم دستمزد پرداختی بین شماره کارهای متعدد نیست . چه هر دسته از کارگران به طور مداوم در یک مرحله مداوم در یک مرحله عمل یا یک دایره به خصوص مشغول کارند. همچنین مواد مستقیم به مقادیر عمده ، برای مصرف در هر مرحلة عمل ، از انبار خارج می شود نه برای مصرف در سفارش کارهای متعدد و متنوع.
مشخصات عمومی:
در روش هزینه یابی مرحله ای کارخانه را به تعدادی دایره و مرحله عمل تقسیم می کنند که هر یک فقط به انجام عمل مشخصی اختصاصی دارد . مثلاً در پالایشگاه نفت خام ، یک دایره اختصاص به تقطیر و تفکیک نفت خام به تعدادی ماده نفتی عمده دارد. دایره دیگر مواد نفتی نامرغوب را به مواد نفتی مرغوب تبدیل می کند.
یک مرحله ممکن است مشتمل بر یک یا چند عمل مختلف باشد که هر یک از آنها مرحله به خصوصی از دوره کامل تولید را تکمیل می کنند. هر مرحله عمل معمولاً زیر نظر یک مسئول اداره می شود که ممکن است سرکارگر یا سرپرست باشد.
برای هر مرحله یا دایره حساب جداگانه ای در دفتر هزینه باز می شود که هزینه مواد خام مصرفی و دستمزد پرداختی و سربار ساخت به آن بدهکار ، و حاصل فروش خالص محصولات فرعی و ضایعات به آن بستانکار می شود در حالی که محصول تکمیل شده در هر مرحله ، همراه با هزینه تولید آن به مرحله بعدی منتقل می شود و محصول تکمیل شده هر مرحله به منزلة ماده اولیه ( یا ماده انتقالی ) مرحله بعدی تلقی خواهد شد. این سلسله نقل و انتقالات تا تکیمل کالا در مرحله نهایی تولید ، همچنان ادامه خواهد یافت. در واقع حساب هزینه هر مرحله به منزلة جز یا قسمتی از یک حساب ساخت کالاست. به طوری که هزینه تولید در مرحله عمل جداگانه نشان داده می شود و به کمک آن می توان بهای واحد محصول آن مرحله عمل را محاسبه کرد.
هر نوع کمبود و ضایعات عادی در یک مرحله عمل به منزلة یک هزینه اضافی ساخت تلقی می شود و زیان حاصل از آن در بهای تمام شده کالای سالم منظور می گردد و به افزایش هزینه متوسط واحد تولید آن مرحله می انجامد. مثلاً اگر هزینه تولید 100 واحد محصول 500/4 ریال باشد ، هزینه واحد تولید آن 45 ریال است ولی چنانچه 10 درصد ضایعات عادی تولید وجود داشته باشد هزینه واحد تولید به 50 ریال می رسد.
ضایعات غیر عادی یا ضایعات فوق العاده به بهای عادی تولید محاسبه می شود و مبلغ آن به یک حساب «زیان ضایعات فوق العاده» منتقل می گردد تا زیان ناشی از بی کفایتی و اتفاقات پیش بینی نشده یا سایر عواملی که به ایجاد ضایعات غیر عادی می انجامد روشن و مشخص شود.
