تاریخچه:
تا ابتدای قرن 21 ، آسانسورهای هیدرولیکی به مدت 50 سال بازار را در دست داشتند ، با معرفی و ساخت آسانسورهای کششی بدون موتورخانه از سال 1995 ، آسانسورهای هیدرولیکی با رقبای زیادی از این نوع آسانسورها دست و پنجه نرم می کنند . اما با این وجود سیستمهای محرک سیال مزایای خاص خود را دارند که از این میان می توان به هزینه پایین تعمیرات ( به علت پایین بودن استهلاک نیروی محرکه ) ، انعطاف پذیری در طراحی کابین و موتورخانه ، خصوصیات بارز ایمنی ، نصب آسان با هزینه پایین اشاره کرد از آنجائیکه در ابتدا آسانسورهای کششی بدون موتورخانه موجب صرفه جوئی در فضا می شدند ، متقاضیان بیشماری داشتند ، هر چند این مسأله را نباید به عنوان امری در کاهش انتخاب آسانسورهای هیدرولیکی تفسیر کنیم ، چرا که تولید سالانه شیرهای کنترلی هیدرولیک در حال افزایش می باشد . از آنجا که در کشورهای توسعه یافته مزایای آسانسورهای هیدرولیک روشن است ، انتظار می رود میزان تقاضای آسانسورهای کششی بدون موتورخانه در آینده کاهش یابد .
آسانسورهای هیدرولیکی:
در آسانسورهای هیدرولیک به وسیله‌ی یک پمپ تک سرعته، روغن با فشار داخل یک جک که کابین را به سمت بالا می‌برد تزریق می‌شود. وقتی که کابین به سمت پایین حرکت می‌کنم پمپ دیگر کار نمی‌کند و یک شیر برقی سرعت تقریبا ثابتی را صرف‌نظر از میزان بار تامین می‌کند. وقتی که کابین به نزدیکی طبقه رسید، شیر برقی آهسته بسته می‌شود که این امر باعث نرمی حرکت و دقت در توقف می‌شود.
موتورخانه آسانسورهای هیدرولیک معمولا در کنار چاه آسانسور تعبیه شده و به دلیل نوع سیستم می‌تواند تا 12 متر با چاه فاصله داشته باشد که خود از مزایای این سیست است، ارتفاع موتورخانه حداقل 2 متر و ابعادی حدود 5/2 × 5/2 متر دارد.
انواع در: 1- گیوتینی که در از وسط باز شده و نیمی از آن به سمت بالا و نیمه دیگر به سمت پایین می‌رود. 2- کشویی که به صورت انعطاف پذیر در ریل حرکت کرده و به سمت بغل کابین هدایت می‌شود. 3- تلسکوپی، سانترال یا تلسکوپی – سانترال می‌باشد
آسانسورهای هیدرولیک کیورینال با گیربکس مستقیم با تجهیزات خود ایستا و طراحی کامل از جنس آلومینیوم و پلی کربنات می‌باشد. بدنهٔ اصلی آن فلزی است که با تجهیزات روی ستون اصلی هیدرولیک از یک طرف به سیلندر و از طرف دیگر به سه ستون دیگر یا دو ستون و یک ستون هیدرولیک وصل می‌شود هم‌چنین دو فلکهٔ فلزی شیاردار به ستون‌ها متصل است که در انواع بزرگ قابل نصب می‌باشد و این‌ها همه به وسیلهٔ اسکلت طراحی شده و خود پروفیل‌های اسکلت به آن متصل شده‌اند و فلکه‌های نگهدارنده نیز در قسمت بالای بدنه اصلی نصب شده‌اند. پروفیل هیدرولیکی از دو چاله تشکیل شده که یکی از آنها پیستون طراحی شده که از همان ستون سیلندر به پمپ روی کابین متصل می‌شود.
معایب آسانسورهای هیدرولیکی:
1- محدودیت طول مسیر حرکت (با توجه به محدودیت طول جک ها حداکثر 3-4 توقف)
2- محدودیت سرعت (حداکثر یک متر بر ثانیه)
3- محدودیت تعداد استارت در ساعت (حداکثر 90)
4- استفاده از مقدار زیاد روغن که خطر آلودگی دارد.
5- قدرت مصرفی بالا (حداقل سه برابر قدرت یک آسانسور سنتی با همان ظرفیت و سرعت)
محاسن آسانسورهای هیدرولیکی:
1- وجود موتورخانه در پائین چاه و دور از آسانسور
2- توانایی بالابردن بارهای سنگین
3- نیازنداشتن به سقف محکم چاه
4- ایمنی بیشتر و نرمی حرکت و دقت در توقف
نوع مستقیم آسانسورهای هیدرولیکی:
ساده ترین روش جهت نصب در آسانسورهای هیدرولیکی، نوع مستقیم است که در آن امکان نصب سیستم با ظرفیت های گوناگون و به صورت تک مرحله ای و چند مرحله ای وجود دارد. از نظر طراحی کابین و نوع دربها، کلیه طراحی مربوط به سیستم کششی برای این حالت نیز قابل اجرا می باشد.
نوع غیرمستقیم آسانسورهای هیدرولیکی:
در این نوع عملکرد سیستم به صورت یک به دو بوده و حرکت کابین ناشی از حرکت سیم بکسل می باشد که این فرآیند توسط جک هیدرولیکی انجام پذیر است. از این رو به علت اتصال کابین به سیم بکسل جهت ایمنی بیشتر از سیستم پاراشوت استفاده می شود.
از نظر طراحی کابین و نوع دربها کلیه طراحی های مربوط به سیستم کششی برای این حالت نیز قابل اجرا می باشد.
بکسل جهت ایمنی بیشتر از سیستم پاراشوت استفاده می شود.
شامل 18 اسلاید powerpoint
دانلود پاورپوینت آسانسور پانوراما
