تحقیق در مورد ساخت های ثابت و واحدهای آزاد (گونه گونی ها در ساختمان سازی) ئ کارآموزی 123 ص

اختصاصی از یارا فایل تحقیق در مورد ساخت های ثابت و واحدهای آزاد (گونه گونی ها در ساختمان سازی) ئ کارآموزی 123 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 196

بخش اول

ساخت های ثابت و واحدهای آزاد (گونه گونی ها در ساختمان سازی)

پیشگفتار

در دسامبر 1964 در اتحادیه معماران هلندی پیشنهادهایی شد که طرح کلی و روشی برای طراحی مسکن تطبیق پذیر با استفاده از ساخت ثابت (نگهدارنده Support) و واحدهای آزاد (واحد جدا شدنی Detachable Unit) را نشان می‌دهد .

در این گروه هم معماران و هم مجریان ساختمان و تولید کنندگان قطعات ساختمانی ، سرمایه گذاران ، پیمانکاران و شرکتهای خانه سازی نیز می باشند . به دلایلی چند هلند را می توان آزمایشگاهی برای بررسی راه حل مشکلات خانه سازی انبوه در سراسر دنیا به حساب آورد . این گروه هلندی روشی را برای طراحی ارائه می‌دهد که نتیجه آزمایشها و شرایط خاص می باشد .

چون تراکم جمعیت کشور زیاد بود و با وجود سنت قدرتمند شهرنشینی تقریبا نا‌ممکن بود که مسئله ساختمان سازی را چون امری کاملا مجزا به حساب آورد . بنابراین معماران تصمیم به صنعتی شدن ساختمانها گرفتند ولی هنوز معلوم نبود که این تفکر مقرون به صرفه نباشد .

معماران بنیانگذار پذیرفتند که از مفهوم «ساخت ثابت» به عنوان یک فرضیه عملی دیگر برای تحقیقات بیشتر استفاده شود . اساس فرضیه ساخت ثابت و واحدهای آزاد آن بود که شخص مصرف کنندة خانه در تولید آن مشارکت یا نظارت داشته باشد . چنین پنداشته می شد که نقص تولید انبوه ، همان عدم مشارکت مصرف کننده در روند خانه سازی است . در واقع هم در خانه سازی انبوه اصل مهم به مفهوم فنی و سازمانی آن این است که مصرف کننده نقشی در تصمیم گیری ندارد . از سوی دیگر در مفهوم «ساخت ثابت» مبنای کار اینست که مسکن به هر شکل و هر اندازه که باشد ، همیشه محصول دو حوزة مسئولیت و تصمیم گیری است . بخشی از ساختار شخصاً در اختیار ساکن خانه است که می تواند آن را به دلخواه تغییر دهد و تبدیل کند امّا بخش دیگر به یک زیر ساخت عظیم تری تعلق دارد ، که فرد دربارة آن نمی تواند تصمیم گیرد بلکه باید از قوانین و قراردادهای گروه بزرگتر (چه در حد همسایگی باشد یا مقامات محلی) پیروی کند .

این دو حوزة تصمیم گیری را همیشه و همه جا می توان تشخیص داد . حتی آنها که صاحب خانه ویلایی نیز هستند باید زیر ساخت خیابانها ، خدمات و مقررات حوزه بندیها و غیره را بپذیرند . آنچه محیط خود می نامند محصول یک زمینه طبیعی و اجتماعی بزرگتری است که افراد در آن مشارکت دارند . در طول تاریخ این تعادل بین فرد و جمع در اشکال بیشماری تجلی یافته است .

مفهوم ساخت ثابت ، بازشناسی سنت دیرینه ای است در مورد بازتاب خصوصیات اساسی در محیط ظاهری و بدین معنی ابداع جدیدی به حساب نمی آید . ولی به هر جهت این مفهوم با مفهوم خانه سازی انبوه که در این قرن به یکسان مورد توجه متخصصان و دولتمردان ، در تلاششان برای دنیا بهتر بوده ، در تضاد است .

در مفهوم ساخت ثابت تولید خانه مشابه سایر کالاهای صنعتی نخواهد بود بلکه مصرف کننده نیز در روند تولید آن دخالت دارد . اما این دخالت

دانلود گزارش کارآموزی ساخت های ثابت و واحدهای آزاد (گونه گونی ها در ساختمان سازی)

اختصاصی از یارا فایل دانلود گزارش کارآموزی ساخت های ثابت و واحدهای آزاد (گونه گونی ها در ساختمان سازی) دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:123

پیشگفتار
در دسامبر 1964 در اتحادیه معماران هلندی پیشنهادهایی شد که طرح کلی و روشی برای طراحی مسکن تطبیق پذیر با استفاده از ساخت ثابت (نگهدارنده Support) و واحدهای آزاد (واحد جدا شدنی Detachable Unit) را نشان می‌دهد .
در این گروه هم معماران و هم مجریان ساختمان و تولید کنندگان قطعات ساختمانی ، سرمایه گذاران ، پیمانکاران و شرکتهای خانه سازی نیز می باشند . به دلایلی چند هلند را می توان آزمایشگاهی برای بررسی راه حل مشکلات خانه سازی انبوه در سراسر دنیا به حساب آورد . این گروه هلندی روشی را برای طراحی ارائه می‌دهد که نتیجه آزمایشها و شرایط خاص می باشد .
چون تراکم جمعیت کشور زیاد بود و با وجود سنت قدرتمند شهرنشینی تقریبا نا‌ممکن بود که مسئله ساختمان سازی را چون امری کاملا مجزا به حساب آورد . بنابراین معماران تصمیم به صنعتی شدن ساختمانها گرفتند ولی هنوز معلوم نبود که این تفکر مقرون به صرفه نباشد .
معماران بنیانگذار پذیرفتند که از مفهوم «ساخت ثابت» به عنوان یک فرضیه عملی دیگر برای تحقیقات بیشتر استفاده شود . اساس فرضیه ساخت ثابت و واحدهای آزاد آن بود که شخص مصرف کنندة خانه در تولید آن مشارکت یا نظارت داشته باشد . چنین پنداشته می شد که نقص تولید انبوه ، همان عدم مشارکت مصرف کننده در روند خانه سازی است . در واقع هم در خانه سازی انبوه اصل مهم به مفهوم فنی و سازمانی آن این است که مصرف کننده نقشی در تصمیم گیری ندارد . از سوی دیگر در مفهوم «ساخت ثابت» مبنای کار اینست که مسکن به هر شکل و هر اندازه که باشد ، همیشه محصول دو حوزة مسئولیت و تصمیم گیری است . بخشی از ساختار شخصاً در اختیار ساکن خانه است که می تواند آن را به دلخواه تغییر دهد و تبدیل کند امّا بخش دیگر به یک زیر ساخت عظیم تری تعلق دارد ، که فرد دربارة آن نمی تواند تصمیم گیرد بلکه باید از قوانین و قراردادهای گروه بزرگتر (چه در حد همسایگی باشد یا مقامات محلی) پیروی کند .
این دو حوزة تصمیم گیری را همیشه و همه جا می توان تشخیص داد . حتی آنها که صاحب خانه ویلایی نیز هستند باید زیر ساخت خیابانها ، خدمات و مقررات حوزه بندیها و غیره را بپذیرند . آنچه محیط خود می نامند محصول یک زمینه طبیعی و اجتماعی بزرگتری است که افراد در آن مشارکت دارند . در طول تاریخ این تعادل بین فرد و جمع در اشکال بیشماری تجلی یافته است .
مفهوم ساخت ثابت ، بازشناسی سنت دیرینه ای است در مورد بازتاب خصوصیات اساسی در محیط ظاهری و بدین معنی ابداع جدیدی به حساب نمی آید . ولی به هر جهت این مفهوم با مفهوم خانه سازی انبوه که در این قرن به یکسان مورد توجه متخصصان و دولتمردان ، در تلاششان برای دنیا بهتر بوده ، در تضاد است .
در مفهوم ساخت ثابت تولید خانه مشابه سایر کالاهای صنعتی نخواهد بود بلکه مصرف کننده نیز در روند تولید آن دخالت دارد . اما این دخالت در چهارچوب بزرگتر خدمات و زیر ساختهای اجتماعی انجام می پذیرد . اگر این فلسفه در مورد خانه سازی انبوه در محیط متراکم شهری پیاده شود ، مفهوم «ساخت ثابت» تبدیل به یک موجودیت مادی می گردد .
در اینجا دیگر نمی شود خانه سازی ویلایی و قطعات مجزا را در نظر گرفت ، بلکه باید ساختهای وسیعتر ، خواه مرتفع و خواه کم ارتفاع را مد نظر داشت . که چندین واحد مسکونی را در خود جای داد . اتحادیه معماران سعی کرده است افراد در این ساختهای وسیعتر همان قدر حق انتخاب داشـته باشـند که در خـانه های ویـلایی
داشتند .
ساخت ثابت به هر ساختمانی گفته می شود که چندین واحد مسکونی قابل تطبیق با نیازها و خواسته های متغیر مصرف کنندگان در طول زمان را در خود جای دهد . این مسئله ای است که در زمینه خانه سازی هلندی باید با آن روبرو شد . در واقع این مسئله در هر کجا که عدة زیادی باید از فضای محدود و کوچکی استفاده کنند وجود دارد و باید با آن مقابله شود . این یک نمونه بارز از مسئله شهرنشینی است .
از ابتدای امر امید می رفت که طرح ساخت ثابت برخی از مشکلات سنتی مربوط به طراحی خانه سازی انبوه را حل کند . روند طراحی در خانه سازی انبوه بر اساس نقشه یک واحد یا نقشه یک طبقه انجام می گیرد . وقتی واحد طراحی شد ، از تکرار آن ، ساختمان بزرگتر به دست می آید . در شرایطی که هزینه ما باید به حداقل برسد و ضوابط و آیین نامه های دولتی باید مراعات گردد و همچنین تقسیم فضا و نواحی سودمند باید در یک سطح محدود صورت گیرد . نقشه طبقه مبنا همیشه محصول و نتیجه توافق و مذاکرات پیچیده میان معمار ، صاحبکار ، مهندس ساختمان و دیگر دست اندرکاران این حرفه است . در حقیقت سعی بر این است که مقشه ای قابل قبول به دست آید تا تکرار مداوم آن منطقی باشد . ولی در طراحی ساخت ثابت ، نقشه نهایی از پیش تعیین نشده است .
ساخت ثابت در عین حال باید بتواند مسکنهایی را در خود جای دهد که با ضوابط معمول خانه سازی در هر جامعه منطبق باشد . مسائل مربوط به محدودیت منابع ، بودجه و فضا در این حالت هم به قوت خود باقی است . تطبیق پذیری و قابلیت گونه گونی باید بی آنکه نیاز به کوشش زیاد یا خبرگی فنی ساکن خانه باشد ، بیشترین حق انتخاب را در اختیار کسانی بگذارد که دست آخر در بناهای مبتنی بر ساخت ثابت سکونت می گزینند .
جنبه مهمی هست که باید در طراحی ساخت ثابت و واحدهای آزاد مدنظر قرار گیرد . وقتی ما ساخت ثابت را طرح می کنیم ، فرض می گیریم که واحدهای آزاد آن جداگانه طراحی و تولید می شوند . بدین ترتیب دو روند تولید متفاوت وجود دارد :
1)    روند تولید ساخت ثابت .
2)    روند تولید واحدهای آزاد .
برای استفاده از چند راه و روش باید چند کلمه ای دربارة سرشت این روش گفته شود . روند ارزیابی باید به آزمون این نکته بپردازد که چه امکانی در یک ساختار داده شده است . (مثلاً نقشه های نهایی طبقات) در برابر وضع مطلوب (مثلاً ضوابط مشخصاً تعیین شده) وجود دارد . در این روش اساساً مجموعه ای از عملیات را در اختیار می‌گذارد که در موقعیتهای رو‌به پیچیدگی بیشتر امکان چنین مقایسه ای را‌فراهم
سازد .
برای مثال فرض کنیم که عرض یک دهانه (یک تیر یا فاصله دو ستون اصلی) را می دانیم ، چند سوال پیش می آید .
1)    در این عرض چه ترکیب بندیهای فضایی یا عملکردی مناسبی می توانیم داشته باشیم ؟
2)    در قسمت به خصوصی از یک ساختار چه نوع فعالیتی امکان پذیر است ؟
3)    به عکس با دادن مناسبات لازم بین کارکردها ، چه عرض دهانه ای می تواند در چهارچوب محدودیت های فنی و مالی ، راه حل مطلوب را در اختیار بگذارد ؟
4)    در چه قسمت به خصوصی از یک ساختار می توان فعالیتهای ضروری مورد نظر را قرار داد ؟
هر عملیات ، در این روش سرانجام به یک سری جوابهای گوناگون می رسد . این جوابها ما را در تصمیم گیری در مراحل مختلف این روند یاری می دهد و نیز مسیر حرکت بعدی را مشخص می سازد . این جوابهای مختلف را گونه گونی می نامیم .
برای مقایسه گونه گونی های یک عملیات با گونه گونی هایی که از عملیات دیگر به دست می آید ، باید به طریق منظم عمل کنیم و الگویی کلی برای کار داشته باشیم . به عبارت دیگر طریقه تفسیر گونه گونی ها و نیز نتیجه آن باید به قاعده در آید تا از هر گونه سردرگمی جلوگیری شود . با توجه به مسائلی که ما در روند طراحی مطرح می کنیم ، عملیات این روش ممکن است گیج کننده باشد .
بعنوان مثال ، وقتی یک شکل ظاهری خاص را انتخاب می کنیم ، آیا می دانیم که تاثیر این انتخاب بر امکانات بالقوه این طرح چه خواهد بود !
یا وقتی می خواهیم یکی از این امکانات را تسهیل کنیم ، چه شکلی جوابگوی آن است ؟ وقتی این سؤالات برای یک نفر پیش آید و مسئله نیز زیاد پیچیده نباشد ، ممکن است جواب صحیح به او الهام شود بدون اینکه شخص نیازی به یک تحلیل منضبط داشته باشد یا لازم باشد با سایرین تماس گیرد ولی اگر چندین نفر در یک طرح دخیل باشند یا اینکه مسئله پیچیده باشد یا اگر لازم آید که ضوابط و قوانین مربوط مشخص تر شود ، به روشهای تحلیل دقیق و مدونتری احتیاج داریم . به طور کلی در موارد زیر استفاده از یک روش نظام یافته ضروری به نظر می رسد :
اول) در صورتی که چندین نفر با سلیقه ها و تخصصهای متفاوت باید در مورد یک کار نظر بدهند .
دوم) هنگامیکه کیفیات یک طرح باید به صورت ضوابط و قواعد کلی دسته بندی شودتا افراد دخیل در کار بتوانند آن را درک کنند و در مورد آن تصمیم گیرند .
سوم) وقتی که باید در هر مرحله به چندین جواب رسیدتا در مرحله بعدی در
مورد آنها تصمیم گیری شود .
چهارم) در صورتیکه چندین نفر به صورت مستقل ، ولی همزمان و هماهنگ روی یک پروژه کار کنند .