لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 6
بسمه تعالی
سندروم روده تحریک پذیر یا IBS
(Irritable Bowel Syndrome)
مقدمه: سندروم روده تحریک پذیر یک اختلال دستگاه گوارش است که با دگرگون شدن عادات گوارشی و درد شکم مشخص می شود و در بررسی های آزمایشگاهی این بیماران، هیچ گونه اختلال واضحی رویت نمی شود. IBS یکی از بیماریهای شایع در کلینیکها می باشد ولی متاسفانه دانش ما در مورد آن در کمترین حد قرار دارد. تا چندی پیش پزشکان IBS را بعنوان یک بیماری تلقی نمی کردند بلکه آنرا تظاهرات جسمانی تنش های روانی می دانستند. با پدید آمدن تکنیک های بهتر برای مطالعه تحرک کولون و دستگاه گوارش و عملکرد حسی احشاء ، پیشرفتهای چشمگیری به سمت فهم علت ایجاد IBS حاصل شده است.
علایم بیماری
IBS بیماری جوانان است و اغلب موارد جدید قبل از 45 سالگی تظاهر می کند. این بیماری در زنان 2 تا 3 برابر بیشتر از مردان دیده می شود. معمولاً بیماران از درد شکم همراه با تغییر عادات گوارشی رنج می برند که شامل یبوست، اسهال یا هر دو است. شدت و محل درد شکم در IBS متغیر است در 25 درصد موارد درد در زیر شکم، 20 درصد در سمت راست و 20 درصد در سمت چپ و در 10 درصد در سر دل می باشد. درد معمولاً دوره ای بوده و ممکن است به قدری ناچیز باشد که بیمار از آن صرف نظر کند و یا ممکن است به قدری زیاد باشد که با فعالیتهای روزمره تداخل داشته باشد. این درد معمولاً در ساعات بیداری فرد بروز می کند و اغلب با غذا خوردن یا تنش های روحی تشدید می شود و با دفع گاز یا مدفوع بهتر می شود. زنان مبتلا به IBS بطور شایع از بدترشدن علایم در فاز پش از قاعدگی و قاعدگی شکایت دارند. دگرگونی در عادات اجابت مزاج ثابت ترین ویژگی بالینی در IBS است. علایم معمولاً در بزرگسالی شروع می شود. شایعترین الگو اسهال و یبوست متناوب است که معمولاً یکی از این دو شکایت بر دیگری غلبه دارد. در ابتدا یبوست ممکن است بصورت دوره ای باشد ولی در نهایت مداوم و روز به روز به درمان با ترکیبات ملین مقاوم تر می شود. مدفوع سخت و قطرش باریک می شود. اغلب بیماران احساس می کنند که تخلیه روده شان به طور کامل صورت نگرفته است و به همین دلیل در فاصله زمانی کوتاه سعی در تخلیه مکرر روده دارند. بیمارانی که شکایت بارزشان یبوست است ممکن است هفته ها تا ماهها یبوست داشته باشند که با دوره های کوتاهی از اسهال قطع گردد. در سایر بیماران اسهال ممکن است شکایت غالب باشد. اسهال ناشی از IBS معمولاً از حجم های کوچکی از مدفوع تشکیل شده است. اسهال شبانه در IBS اتفاق نمی افتد. اسهال ممکن است با تنش های روحی یا غذاخوردن بدتر شود. مدفوع ممکن است که با مقدار زیادی موکوس همراه باشد که بیماران از آن به دفع چرک در مدفوع اشاره می کند. معمولاً این افراد خون در مدفوع ندارند مگر اینکه شقاق یا بواسیر (هموروئید) داشته باشند.بیماران مبتلا به IBS مکرراً از اتساع شکم و افزایش آروغ یا دفع گاز شکایت دارند. بررسیها نشان داده که اغلب بیمارانی که از افزایش گاز شکایت دارند، در واقع بیش از میزان طبیعی گاز روده تولید نمی کنند. بلکه این افراد دچار اختلال در عبور و تحمل گاز روده ای هستند. بعلاوه در مبتلایان به IBS گاز از قسمتهای انتهایی روده به قسمتهای ابتدایی تر روده باز می گردد که می تواند توضیح دهنده آروغ زدن در ایشان باشد.
شکایات مربوط به دستگاه گوارش فوقانی (معده و روده باریک):
بین 25 تا 50 درصد از مبتلایان به IBS از سوء هاضمه و سوزش پشت جناغ سینه و تهوع و استفراغ شاکی هستند و این پدیده بیانگر این موضوع است که در IBS به غیر از کولون، سایر نواحی دستگاه گوارش نیز ممکن است گرفتار شوند.
مطالعات انجام شده در بیماران IBS، اختلال در فعالیت الکتریکی در روده ها بخصوص قسنت انتهایی روده بزرگ (رکتوسیگموئید) گزارش شده است. همچنین در مری و معده این افراد نیز افزایش تحریک پذیری گزارش شده است. این افزایش تحریک پذیری در کل دسنگاه گوارش بخصوص بعد از صرف عذا تشدید می یابد. و نقش فاکتورهای عصبی در سیستم اعصاب مرکزی (مغز) در بیماریزای این افراد نیز به تایید رسیده است.
ارتباط بالینی اختلالات هیجانی و تنش ها با وخیم تر شدن شکایات و پاسخ درمانی در افرادیکه داروهای آرام بخش سیستم اعصاب مرکزی بخصوص آرام بخش های قشری مغز دریافت می کنند:
ویژگیهای روانپزشکی غیرطبیعی در 80% مبتلایان به IBS گزارش شده است. اما هیچ تشخیص روانپزشکی واحدی بارزتر از بقیه نیست. عوامل روانشناختی بر روی آستانه درد در مبتلایان به IBS نیز اثر دارند.
تنش های روحی آستانه حسی را تغییر می دهند. به این ترتیب مشاهده می شود که مبتلایان به IBS در پاسخ به تحریکات گوناگون، واکنش های حرکتی کولون و روده باریک خود را می افزایند و تمام اینها نتیجه بد تنظیمی CNS) مغز) یا سیستم عصبی روده ای است. همچنین دیده شده که در بیماران IBS با اسهال غالب سطوح پلاسمای SHT (5 هیدروکی تریپتوفان) بدنبال غذاخوردن بسیار بالاتری از افراد سالم است. از آنجائیکه SHT نقش مهمی در تنظیم حرکات دستگاه گوارش دارد، افزایش آزادشدن آن می تواند علتی برای بروز علایم بدنبال غذا در این بیماران باشد.
نحوه برخورد با بیماران
تشخیص بیماری IBS بر اساس رد سایر علل ایجاد اختلالات مزاجی صورت می گیرد.چرا که هیچگونه نشانه اختصاصی برای تشخیص این بیماری وجود ندارد. یک شرح حال و معاینۀ دقیق بالینی در بیشتر موارد به تشخیص کمک می کند. ویژگیهای بالینی که مطرح کننده IBS هستند. عبارتند از عود درد پایین شکم به همراه تغییر در عادات مزاجی طی یک فاصله زمانی بدون وخامت پیشرونده،شروع علایم طی تنش های روحی و آشفتگی های هیجانی، فقدان سایر علایم سیستمیک نظیر تب و کاهش وزن و مدفوع کم حجم بدون وجود خون.از طرف دیگر ظهور بیماری برای نخستین بار در سنین پیری،سیر پیشرونده بیماری از زمان شروع اسهال پایدار پس از 48 ساعت،غذانخوردن و وجود اسهال های شبانه بامدفوع چرب و دفع چربی های خورده شده از راه مدفوع، به ضرر تشخیص IBS هستند.
بعد از رد بیماریهایی نظیر ابتلا به انگل ژیاردیا، فلج روده ها، بیماریهای التهابی روده، سرطان معده و پانکراس، سرطان روده بزرگ و اعتیاد به مواد ملین، سوء جذب، پرکاری تیروئید تشخیص IBSمسجل میشود.
درمان IBS
مشاوره با بیمار و تغییرات غذایی
اطمینان بخشیدن به بیمار و توضیح دقیق ماهیت بیماری و توضیح چگونگی پرهیز از غذاهایی که روند بیماری را تسریع می کنند. نخستین گامهای مهم در مشاوره بیمار و تغییر رژیم غذایی وی هستند. گاهی یک شرح حال دقیق غذایی می تواند مواردی را بیابد که علایم را بدتر می کنند (مثل قهوه، دی ساکاریدها، سبزیجات و کلم) بعنوان یک تجربه درمانی بیماران باید تشویق شوند هر غذایی را که به نظر می رسد علایم و نشانه های بیماری را ایجاد می کند از رژیم غذایی خود حذف کند.
همچنین استفاده از مواد حجیم کننده مدفوع نظیر سبوس گندم به فراوانی در درمان IBS استفاده می شوند.
تحقیق درباره سندروم روده تحریک پذیر یا IBS