بحران یونان،چها که نمی کند صبرکنید و ببینید

اختصاصی از یارا فایل بحران یونان،چها که نمی کند صبرکنید و ببینید دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

برای پی بردن به ترسی که این روز‌ها، به دلیل اوج‌گیری مشکلات یونان، دامن منطقه یورو را گرفته، کافی است به آن چه در صفحات اول معتبر‌ترین روزنامه‌های اروپا دیده می‌شود، نگاهی بیندازیم.«توفان یونانی بر فراز اروپا»

بحران سیاستهای جنائی کشورهای غربی

اختصاصی از یارا فایل بحران سیاستهای جنائی کشورهای غربی دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

بخشی از متن اصلی :

مقدمه :

1. مفهوم سیاست جنایی :

امروزه مفهوم سیاست جنایی ، مفهومی نسبتاً شناخته شده است ؛ بنابراین یادآوری تعریف آن دراین نوشتار ضروری به نظر نمی رسد .

اما برای درک بهترنوشته حاضر ، در مقدمه به بیان دو خصیصه مهم آن می پردازیم .

1-1 سیاست جنایی از حقوق کیفری متمایز است :

حقوق کیفری مسلماً یکی از ارکان اساسی سیاست جنایی است اما همه آن را تشکیل نمی دهد . سیاست جنایی علاوه بر حقوق کیفری، یعنی مجموعه قواعد ( مقررات) حاکم بر واکنش اجتماعی علیه بزهکاری، شامل قواعد حقوق دیگر، وبه ویژه قوانین و مقررات اداری بسیار متنوع که « حقوق نوخاسته » پیشگیری بزهکاری را تشکیل می دهد ، نیز می شود.

2-1. سیاست جنایی به مجموعه قواعد حقوقی، یعنی حقوق کیفری حقوق پیشگیری بزهکاری، محدود نمی شود :

سیاست جنایی ،علاوه بر قواعد حقوقی ، شامل عملکرد نهادهای مختلفی که اجرای قواعد مزبور را به عهده دارند نیز می شود . این نهادها عبارتند از پلیس،دادسراها، دادگاهها، اداره زندانها،اداره آموزش و تربیت مراقبتی مجرمان ،نهادهای پیشگیری بزهکاری و ادارات خدمات اجتماعی. این عملکردها نه تنها از نظر مادی بلکه ازنظر حقوقی نیز از قانون متمایز است . در بعضی موارد، قانون به نهادی که مسئوول اعمال آن است اختیارات کم وبیش وسیعی ، به منظور مصلحت سنجی، یعنی بررسی اوضاع و احوال مجرم و شرایط ارتکاب جرم، اعطا می کند . در این خصوص، به عنوان مثال می توان اعطای اختیار « فردی کردن مجازات » را به قاضی جزایی ذکر کرد .

در موارد دیگر، نهادهای مزبور به شیوه هایی متوسل می شوند که مخالف قانون است . « جنحه کردن » بعضی جرایم جنایی به هنگام رسیدگی، نمونه بارزی از این فرض است . و سرانجام ، آخرین مورد مربوط به کارگزاران نظام عدالت جنایی می شود که به شیوه هایی توسل می جویند که گرچه مستقیماً مخالف قانون نیست اما درکنارآن قرار می گیرد . برای مثال، سرزنش جوانان بزهکارتوسط مقامات پلیس که در ایالات متحده آمریکا وکانادا ، به لحاظ وسعت اختیارات این سازمان، کاملاً قانونی است ، در فرانسه کاری است در حاشیه قانون که به منظور پاسخگویی به ضرورتهای عملی فوری در پاره ای موارد جاری است .

بنابراین ، مجموعه ای از فعالیتهای نهادی ( رسمی ) وجود دارد که شناخت آنها از طریق جامعه شناسی کیفری برای ما میسر می شود ، و همچون خود قانون جزو سیاست جنایی قرار می گیرد .

بالاخره شیوه عملکرد نهادها وقواعد حقوقی ، نظام عدالت جنایی و نظام کیفری با هم ترکیب شد چیزی را که « نظام سیاست جنایی » می نامند تشکیل می دهد .

این فایل به همراه چکیده ، فهرست مطالب ، متن اصلی و منابع تحقیق با فرمت word ، قابل ویرایش در اختیار شما قرار می‌گیرد.

تعداد صفحات :49

تحقیق در باره بحران اشتغال در افغانستان

اختصاصی از یارا فایل تحقیق در باره بحران اشتغال در افغانستان دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:60

فهرست مطالب:

بودا در افغانستان تخریب نشد، از شرم فرو ریخت. ۳
جایگاه افغانستان در ذهنیت مردم کرة زمین ۳
جایگاه افغانستان در ذهنیت مردم ایران ۵
موضع جامعة جهانی در قبال افغانستان ۵
فاجعة افغانستان به روایت آمار ۶
افغانستان کشور بی تصویر ۱۰
تصویر تاریخی این کشور بی تصویر ۱۱
در افغانستان اقوام بزرگ عبارتند از : ۱۵
چرا سی در صد جامعة افغان  از افغانستان مهاجرت کرده است؟ ۱۷
فرهنگ افغانستان در مقابل مدرنیسم واکسینه شده است ۱۸
اوضاع جغرافیایی افغانستان و پیامدهای اقتصادی آن ۲۱
بازار خماری جهانی و نسبت آن با تولید مواد مخدر افغانستان ۲۹
مسألة مهاجرت و پیامدهای آن ۳۵
طالبان کیستند ؟ ۴۳
ملاعمر کیست؟ ۵۰
نقش سازمان های بین المللی در افغانستان ۵۳
زن افغان، زندانی‏ترین زن جهان ۵۴
خشونت افغان ۵۶
عاقبت جنگ در افغانستان ؟ ۵۷
حل بحران اشتغال ۶۰

بودا در افغانستان تخریب نشد، از شرم فرو ریخت.   چنانچه این مقاله را به طور کامل بخوانید حدود یک ساعت از وقت شما را خواهد گرفت. در همین یک ساعت، حداقل 12 نفر دیگر در افغانستان از جنگ و گرسنگی می میرند و 60 نفر دیگر از افغانستان آواره کشور های دیگر می شوند. این مقاله در توضیح علت این مرگ و آوارگی است. اگر این موضوع تلخ خیلی به زندگی شیرین شما مربوط نیست، از خواندن آن منصرف شوید.   جایگاه افغانستان در ذهنیت مردم کرة زمین

در سال 2000 در جشنوارة پوسان در کشور کره جنوبی حضور داشتم و در پاسخ این سؤال که فیلم بعدی تو دربارة چیست، می گفتم: دربارة افغانستان. و بلافاصله مورد این پرسش واقع می شدم که "افغانستان چیست؟"

چرا این چنین است؟ چرا تا این اندازه می تواند کشوری در جهان مهجور باشد که مردم یک کشور آسیایی مثل کره جنوبی حتی نام افغانستان را به عنوان یک کشور دیگر آسیایی نشنیده باشند؟ دلیل آن واضح است. افغانستان در جهان امروزه نقش مثبتی ندارد. نه به عنوان یک کشور اقتصادی که از طریق یکی از کالاهای آن به یاد آورده شود و نه به عنوان یک کشور صاحب علم که جهان را از دانش خود بهره‏مند کرده باشد و نه به عنوان یک کشور صاحب هنر که اسباب افتخاری شده باشد.

در امریکا، اروپا و خاورمیانه البته وضع فرق می کند و افغانستان به عنوان یک کشور خاص شناخته می شود. اما این خاص بودن نیز معنی مثبتی ندارد. آن ها که نام افغانستان را می شناسند آن را بلافاصله با یکی از این کلمات به صورت تداعی ـ معانی به یاد می آورند. قاچاق مواد مخدر، بنیادگرایی اسلامی طالبان، جنگ با روسیه، جنگ داخلی طولانی.

در این تصویر ذهنی نه نشانی از صلح و ثبات است، نه نشانی از آبادانی، پس نه هیچ توریستی را رؤیای سفر می آورد و نه هیچ بازرگانی را طمع سود.

پس چرا نباید فراموش شود؟ تا آن جا که می توان در کتاب های لغت در مقابل کشور افغانستان نوشت : افغانستان کشوری تولید کنندة مواد مخدر، با ملتی خشن و جنگجو و بنیادگرا، که زنان خود را زیر چادرهایی بدون منفذ پوشانده اند. به همة این ها اضافه کنید " تخریب بزرگترین مجسمة بودای جهان" را در بامیان افغانستان، که اخیراً تأثر همة کرة زمین را برانگیخت و تمام اهل فرهنگ و هنر را به دفاع از مجسمة بودای تخریب شده واداشت. اما چرا کسی بجز نمایندة امور انسانی دبیرکل سازمان ملل از مرگ قریب الوقوع یک میلیون انسان در افغانستان به دلیل فقر مفرط ناشی از خشکسالی اظهار تأسف نکرد؟ چرا هیچ‏کس از دلایل این مرگ ومیر سخن نمی‏گوید؟ چرا فریاد بلند همگان برای تخریب "مجسمة بودا" ست، اما کوچکترین صدایی برای جلوگیری از مرگ انسان های گرسنة افغان بر نمی آید؟ آیا در جهان معاصر مجسمه ها از انسان ها عزیزترند؟

نگارنده به عنوان کسی که به درون افغانستان سفر کرده است و تصاویر واقعی تر و زنده تری از این کشور و مردمش را به چشم دیده و همین طور به عنوان کسی که دو فیلم سینمایی را در فاصلة سیزده سال دربارة افغانستان ساخته است (اولی "بایسیکل ران" در سال 1366 و دومی " سفر قندهار " در سال 1379) و نیز به عنوان کسی که برای تحقیق دو فیلمی که ساخته، حدود ده هزار صفحه کتاب و اسناد گوناگون را مطالعه کرده است، تصویر متفاوتی از افغانستان با آنچه در ذهنیت مردم دنیاست سراغ دارد. تصویری پیچیده تر، متفاوت تر، غم انگیزتر و ای بسا مظلوم تر. تصویری که نیازمند توجه است تا فراموشی یا سرکوب. اما کجاست سعدیِ " بنی آدم اعضای یکدیگرند ؟! " تا بیهودگی نصب شعرش را بر سردر سازمان ملل ببیند.

جایگاه افغانستان در ذهنیت مردم ایران

تصور مردم ایران مبتنی است بر همان تصویری که مردم اروپا و امریکا و خاورمیانه از افغانستان دارند، البته از کمی نزدیکتر. کارگران ایرانی، مردم جنوب شهر تهران و اهالی شهرستان های کارگری ایران، افغان ها را دوست ندارند و آنها را رقبای کارگری خود می دانند و از طریق فشار به وزارت کار ایران خواستار بازگشت مهاجران افغان به داخل خاک افغانستان هستند. طبقة متوسط ایرانی معمولاً افغان ها را آدم های امینی می دانند که می توان، حداقل یکی از آنها را به عنوان آبدارچی یا خدمتکار درون دفتر کار خود گماشت. بسازبفروش ها، افغان ها را کارگران ساختمانی خوبی که بهتر از معادل ایرانی خود کار می کنند. و احیاناً مزد کمتری هم می‏گیرند، می دانند. مسئولین مبارزه با قاچاق مواد مخدر می دانند و راه حلی جز سرکوب قاچاقچیان و بیرون کردن همة افغان ها، برای فیصله دادن همیشگی به این مشکل پیشنهاد نمی کنند. پزشکان ایرانی آنها را علت شیوع برخی از بیماری هایی که پیش از این در ایران سابقه نداشت، از جمله سرماخوردگی افغانی می دانند و چون به جلوگیری از مهاجرت نمی توانند دل ببندند، راه حل را انجام واکسیناسیون از داخل افغانستان می دانند که در این زمینه موفق شدند برای جلوگیری از شیوع فلج اطفال، هزینة واکسیناسیون را برای ملت افغانستان نیز بپردازند.

موضع جامعة جهانی در قبال افغانستان

همیشه باید دید تیتر خبری ای که با نام هر کشوری قرینه است، چیست؟ تصویری که با اخبار در مورد هر کشوری به دنیا داده می شود ترکیبی است از واقعیات آن کشور و تصویری ـ تخیلی ـ تدوینی که قرار است مردم دنیا از جایی داشته باشند. اگر قرار باشد کشورهایی از جهان به یک جایی طمع کنند، لازم است از قبل زمینه های خبری اش را بسازند. آنچه من دریافته ام این است که متأسفانه در افغانستان امروز چیز چندانی به جز خشخاش برای طمع کردن وجود ندارد. پس افغانستان در اخبار همیشگی دنیا سهم کمی دارد و قرار نیست مشکلی از آن به این زودی ها حل شود. افغانستان اگر مثل کویت صاحب نفت و مازاد درآمد نفتی بود، می شد سه روزه آن را توسط امریکا از عراق پس گرفت و هزینة حضور ارتش امریکا را هم از مازاد درآمد نفتی کویت برداشت. همچنان که تا دیروز که شوروی وجود داشت، افغان می توانست به عنوان جنگنده علیه بلوک شرق و با عنوان شاهد ظلم کمونیست ها در رسانه های غربی مورد توجه قرار گیرد اما پس از عقب نشینی شوروی از افغانستان و فروپاشی آن، چرا امریکا که مدعی حقوق بشر است، نه برای ریشه کن کردن فقر این همه انسان که در خطر مرگ از گرسنگی هستند، و نه برای ده میلیون زنی که از تحصیل و فعالیت اجتماعی محرومند، گامی جدی پیش نمی نهند؟

برای آنکه افغانستان چیزی برای طمع کردن و بهره بردن دنیای امروزی ندارد. افغانستان دختر زیبایی نیست که دل هزاران نفر عاشق را بلرزاند، متأسفانه افغانستان امروز بسان پیرزنی است که هرکه طمع نزدیک شدن به او را داشته باشد با محتضری روبرو خواهد شد و هزینة این محتضر را کسی که آن را روی دست خود یافته است می پردازد و می دانیم که روزگار ما روزگار سعدیِ " بنی آدم اعضای یکدیگرند " نیست.

فاجعة افغانستان به روایت آمار

در افغانستانِ دو دهة اخیر هیچ آمار علمی ای گرفته نشده و همة آمارها نسبی و تقریبی است. طبق این آمارها، جمعیت افغانستان بیست میلیون نفر (1992). در طی بیست سال گذشته از بدو اشغال شوروی تا امروز، حدود 5/2 میلیون نفر کشته شده یا مرده اند. دلایل این مرگ و میر و کشتار یا حملات نظامی بوده است، یا تلف شدن از گرسنگی و آوارگی یا کمبود تجهیزات پزشکی. به عبارتی دیگر هر سال صد و بیست و پنج هزار نفر و یا روزی حدود سیصد و چهل نفر و یا هر ساعت حداقل دوازده نفر. یعنی در بیست سال گذشته در افغانستان در هر پنج دقیقه یک نفر از این فاجعه مرده یا کشته شده است. در جهانی که وقتی تنها چندین نفر در زیردریایی شوروی در حال مرگ بودند، ماهواره ها اخبار لحظه به لحظة آن را منتشر می کردند، در جهانی که اخبار تخریب مجسمة بودا را لحظه به لحظه شنیدیم، هیچ کس از مرگ ملت افغان در هر پنج دقیقه یک نفر، در طول بیست سال گذشته سخن نگفت.

در مورد آوارگی افغان ها، رقم فاجعه از این هم فراتر رفته است. طبق آماری دقیق تر، آوارگان افغان "خارج از افغانستان" به ویژه در ایران و پاکستان به شش میلیون و سیصد هزار نفر رسید. چنان چه این رقم نیز بر سال و روز و ساعت و دقیقه تقسیم شود، طی بیست سال گذشته در هر یک دقیقه، یک نفر از کشور افغانستان آواره شده است. که البته این آمار شامل کسانی که هر روز در اثر حمله ها و جنگ های داخلی از شمال به جنوب یا از جنوب به شمال افغانستان می گریزند، نمی شود.

به یاد نمی آورم که در دو سه دهة اخیر ده درصد ملتی کشته شده باشند و سی درصد ملتی از کشورشان گریخته باشند و باز هم جهان این اندازه با آن بی تفاوت برخورد کرده باشد. رقم کشته شدگان و آوارگان ملت افغانستان بر اثر جنگ های مستمر داخلی و خارجی معادل کل جمعیت کشور فلسطین است، اما سهم هم دردی با این مردم حتی توسط ما ایرانیان به ده درصد از هم دردی با مردم فلسطین یا بوسنی هم نمی رسد. با آنکه مرز و زبان مشترکی با افغان ها داریم.

وقتی برای سفر به داخل افغانستان از مرز می گذشتم در گمرک دوغارون تابلویی را دیدم که وارد شدگان را از دست زدن به اشیایی با اَشکال عجیب و غریب که" مین " نام داشت، بر حذر می داشت. زیر تابلو نوشته شده بود : " در هر 24 ساعت 7 نفر در افغانستان روی " مین" می روند، مراقب باشید شما امروز و فردا یکی از آن 7 نفر نباشید ". وقتی به داخل افغانستان رفتم در داخل یکی از کمپ های صلیب سرخ با آماری جدی‏تر از این برخوردم و معلوم شد که گروه کانادایی که برای خنثی کردن " مین " به سرزمین افغانستان آمده بودند، به دلیل وسعت فاجعه، اعلام ناامیدی کرده و بازگشته است. طبق همین آمار تا پنجاه سال آینده هر روز مردم افغانستان بایستی گروه گروه روی " مین " بروند تا شاید زمین های افغانستان آماده کشاورزی و زندگی شود. به دلیل این که هر گروه و دسته ای علیه گروه و دستة دیگر مین کار گذاشته اند، و همة این مین ها فاقد هر نوع نقشه‏ای برای جمع آوری بعدی بوده اند. فرم کارگذاری مین ها به صورت رفتار ارتش ها که در جنگ مین گذاری می کنند و در صلح آن را جمع می کنند نبوده است، بلکه مین ها برحسب ضرورت لحظة جنگی کار گذاشته شده اند و این مثابة آن است که ملتی در هرکجا علیه خودش مین کار گذاشته باشد و علاوه بر آن هنگامی که بارندگی شدید می شود، آب های سطحی زمین، مین ها را جا به جا می کند و کوره راه هایی که تا ساعاتی قبل از بارندگی امن بود را، دوباره ناامن می سازد.

این آمار میزان ناامنی برای زیستن در افغانستان را نشان می دهد و همین امر باعث تداوم مهاجرت است. چرا که هر افغان تصویری که از موقعیت خود دارد ناامنی و خطر است. خطر مردن از جنگ و گرسنگی و مریضی. پس چرا افغان مهاجرت نکند ؟ ملتی که سی درصدش مهاجرت می کنند، یعنی از آیندة خود به عنوان یک ملت ناامید شده است. بقیة آن هفتاد درصد نیز که مهاجرت نکرده اند به این دلیل است که ده درصدشان کشته شده یا مرده اند و شصت درصد دیگرشان، امکان خروج از مرز را نداشته اند. یا خارج شدند و توسط کشورهای همسایه بازگردانده شده اند.

همین تصویر ناامن برای خارجیان نیز باعث عدم حضور در کشور افغانستان شده است. تاجری که به دنبال منفعت و سود است هیچ گاه به چنین منطقة ناامنی پا نمی‏گذارد مگر آنکه تاجر مواد مخدر باشد و کارشناسان سیاسی دنیا ترجیح می دهند از کشور خودشان سوار هواپیما شوند و راهی کشوری در اروپا شوند و همین مسئله تحلیل وضعیت افغانستان را برای خروج از بحران دشوار کرده است. در حال حاضر نیز به دلیل تحریم سازمان ملل و نیز به دلیل ناامنی، غیر از سه کشور (رسمی) ویکی دو کشور (غیر رسمی) کارشناسی در افغانستان وجود ندارد. هرچه هست گمانه‏زنی های سیاسی از راه دور است و خود این امر باعث گنگ ماندن هرچه بیشتر اوضاع بحرانی کشوری است با این ابعاد فاجعه و تا آن اندازه بی خبری جهان معاصر. من به چشم خودم در حاشیة شهر هرات حدود000‚20 نفر زن و مرد و کودک را در حال مرگ از گرسنگی دیدم، چنان چه حتی دیگر نای راه رفتن را نداشتند و همگی در انتظار مرگ، روی زمین ها ریخته بودند. علت این مرگ و میر خشکسالی اخیر افغانستان بود. در همان روز خانم ژاپنی مشاور امور انسانی دبیرکل سازمان ملل هم از این 000‚20 نفر دیدن کرد و قول داد که جهان برای آن ها کاری خواهد کرد، اما سه ماه بعد از اخبار رادیو ایران شنیدم که همان خانم ژاپنی مشاور امور انسانی دبیرکل سازمان ملل، آمار کسانی را که از گرسنگی در سراسر افغانستان در حال مرگ هستند را یک میلیون نفر اعلام کرد. من اصلاً به این نتیجه رسیدم که مجسمة بودا را کسی تخریب نکرد. مجسمة بودا از شرم فرو ریخت. از شرم بی توجهی جهانیان به مردم مظلوم افغانستان، خودش از اینکه دید عظمت او به هیچ کاری نمی آید از هم پاشید.

در شهر دوشنبه تاجیکستان تصویری را دیدم از آوارگی حدود 000‚100 نفر از مردم افغان که از جنوب به شمال می گریختند. پای پیاده، گویی صحرای محشر بود. این تصاویر را هیچ گاه رسانه های دنیا نشان نمی دهند. کودکان جنگ زده، پای برهنه و گرسنه دهها کیلومتر را گریخته بودند. بعدها همین جماعتِ گریزان از پشت سر مورد حملة دشمن داخلی قرار گرفتند و از سوی تاجیکستان که به سویش پناه می بردند هم پذیرفته نشدند و هزار هزار، در جزیره ای بین افغانستان و تاجیکستان مردند، و مردند و مردند، و نه تو دانستی نه هیچ کس دیگر.

به قول خانم گلرخسار شاعر مشهور تاجیک : " اگر کسی از مردم دنیا برای این همه غمی که افغانستان دارد بمیرد، عجیب نیست. عجیب این است که چرا هیچ کس از این همه غم نمی میرد! "

دانلود تحقیق مدیریت بحران

اختصاصی از یارا فایل دانلود تحقیق مدیریت بحران دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:19

 فهرست مطالب:

مقدمه. ۱

نوع شناسی بحران.. ۲

مدیریت بحران.. ۳

پیش بینی و ممیزی بحران.. ۴

تهیه برنامه های اقتضایی برای مواجهه با بحران.. ۵

تشکیل گروه مدیریت بحران.. ۶

مواجهه با بحران و کنترل آن.. ۸

انواع سیستم های کنترل.. ۹

سیستم های کنترل تشخیصی… ۹

سیستم های کنترل ارزشی… ۱۰

سیستم های کنترل تحدیدی… ۱۱

سیستم کنترل تعاملی… ۱۲

مقدمه:

نگرش سنتی به «مدیریت بحران» نگرشی منفی بوده، همانند «فرونشانیدن آتش» توسط مدیر تلقی می شده است؛ با این تعبیر که «مدیر بحران» در انتظار خراب شدن کارها می نشیند و پس از بروز تخریب، سعی می کند تا ضرر ناشی از خرابیها را محدود کند؛ ولی در تطور معانی این واژه، به تازگی معنای مثبت و بهتری برای آن پیدا شده است.

براساس معنای اخیر، همواره باید مجموعه ای از طرحها و برنامه های عملی برای برخورد با تحولات احتمالی آینده در داخل سازمانها تنظیم شود و مدیران باید دربارة اتفاقات احتمالی آینده بیندیشند وآمادگی برخورد با رخدادهای غیر مترقبه را کسب کنند؛ بنابراین، مدیریت بحران بر ضرورت پیش بینی منظم و کسب آمادگی برای برخورد با آن دسته از مسایل داخلی و خارجی که به طور جدی شهرت، سودآوری یا حیات سازمان را تهدید می کنند،‌ تأکید دارد. البته باید توجه داشت که مدیریت بحران با مدیریت روابط عمومی بسیار متفاوت است. مدیر روابط عمومی برای خوب جلوه دادن سازمان تلاش می کند؛ در حالیکه مدیر بحران سعی می کند تا در شرایط دشوار، سازمان را در موقعیت خوب نگه میدارد. مدیریت بحران به منزلة یک رشتة علمی، به طور کلی در حوزة مدیریت استراتژیک قرار می گیرد و به طور خاص به مباحث کنترل استراتژیک مرتبط می شود (شری واستاوا و میترف[۱]، ۱۹۸۷ ،‌ص ۶۰).

مدیران پیشرو تلاش می کنند تا با استفاده از یافته های مدیریت بحران و تلفیق آن با دستاوردهای مدیریت استراتژیک و مدیریت سیستم های کنترل، از امواج خطرناک رخدادهای غیرمترقبه، اجتناب نمایند. برای مدیریت بحران ها، آشنایی با ویژگی های آنها ضرورت دارد؛ بنابراین ابتدا مبحث شناسایی انواع بحران مطرح می شود.

نوع شناسی بحران

کارشناسان مدیریت بحران، با دسته بندی و تعریف انواع بحران ها، حرکتی مبنایی را برای شناسایی و تفکیک بحران ها آغاز کرده اند. همانطور که در نمودار ۱-۱۶ ملاحظه می شود، محور افقی نمودار بحران های داخلی و خارجی را از هم متمایز می سازد و محور عمودی، بحران ها را از حیث ماهیت فنی بودن یا اقتصادی بودن در برابر اجتماعی بودن یا سازمانی بودن تفکیک می کند؛ به این ترتیب، می توان چهار وضعیت کلی را متمایز ساخت. در نمودار مذکور، برای هر وضعیت کلی، نمونه هایی از بحران های شناخته شده، مشخص شده اند. برای مثال، بحران ناشی از «تعمیم نمادین» (در وضعیت)، حاکی از شرایطی است که «موقعیت یک سازمان» فقط به خاطر آنکه نام آن، تداعی منفی می کند ه خطر می افتد؛ برای مثال کسانی که به طور افراطی از حقوق حیوانات طرفداری می کنند، به آن دسته از تولید کنندگان مواد غذایی که در استفاده از گوشت حیوانات زیاده روی می‌کنند، آسیب میرسانند. هر چه این گونه اقدامات عجیب و غریب تر باشد، افزایش آمادگی مدیران برای مواجهه با بحران های ناشی از آن اقدامات، ضرورت بیشتری دارد (میتروف و دیگران، ۱۹۷۸، ص۲۸۷).

دانلود تحقیق بحران ملی آلودگی منابع آب(Word+PDF)

اختصاصی از یارا فایل دانلود تحقیق بحران ملی آلودگی منابع آب(Word+PDF) دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:37

فهرست مطالب:
عنوان    صفحه
مقدمه    1
لزوم انجام تحقیق    2
هدف تحقیق    4
مرور ادبیات فنی    5
موارد متفرقه    6
عوامل مؤثر در مصرف آب شهری    7
عوامل اقلیمی (هواشناسی)    7
مدیریت شبکه و مدیریت مصرف     9
مدلهای آماری    10
روش سری های زمانی    11
روش آنالیز فاکتور    12
روش سیستم های خبره    13
شبکه های عصبی    13
بررسی تاریخچه مدلهای پیش بینی مصرف آب    15
شبکه های عصبی مصنوعی    21
تاریخچه شبکه های عصبی مصنوعی     21
نمای شبکه های عصبی مصنوعی    23
ویژگیهای شبکه عصبی مصنوعی    26
نتیجه گیری    32
پیشنهادها    33
فهرست منابع    35

چکیده
محیط جهان شامل اتمسفر، هیدروسفر و لیتوسفر (هوا، آب، خاک) است که در بر گیرنده منابع حیات بخش زمین است.
در بین سه جزء فوق الذکر، هیدروسفر شامل اقیانوسها، دریاچه ها، رودخانه‌ها و آبهای کم عمق زیر زمینی است که با آبهای سطحی مخلوط می شود. رشد جمعیت و افزایش نیازهای انسانها در بر دارنده افزایش تولید فاضلاب ها، پسابهای صنعتی و بسیاری پسماندهای زائد است. رودخانه ها به عنوان یکی از پذیرنده های اصلی این مواد خطرناک، همواره در معرض این آلودگی هاست.
آلاینده های ناشی از فعالیت انسانها در سیستم طبیعی اختلاف ایجاد کرده است. آلودگی‌های بیشتر از حد، ناشی از برخورد متقابل انسان با طبیعت در همین اواخر به وجود آمده است. تمدنهای اولیه اغلب از همان رودخانه‌ای که در آن نظافت می‌کردند آب می‌آشامیدند و ضایعاتشان را در آن دفع می کردند، اما در آن زمان به دلیل کم بودن آلودگی، اثر سوء ناشی از این نوع عمل به وسیله مکانیسم های پالایشی طبیعی برطرف می‌شد. ولی در حال حاضر به دلیل افزایش نیازهای استفاده از آب رودخانه ای برای مقاصد مختلف، این آلودگی ها بسیار بیشتر از گذشته حائز اهمیت است، لذا ارائه راهکارهای مختلف جهت بررسی آلودگی رودخانه ها، یکی از گام‌های اساسی در قرن حاضر جهت حفاظت محیط رودخانه ها از اثرات سوء فعالیت های انسان و از جوامع از اثرات عوامل سوء طبیعت و بهبود کیفیت محیط برای سلامتی و رفاه انسانها می‌تواند باشد.

مقدمه

تأمین آب مورد نیاز در جهان یکی از معضلات آینده کشورها خواهد بود. از یک سو جمعیت جهان در فاصله سالهای 1940 تا 2000 میلادی از 3/2 میلیارد نفر به 6 میلیارد نفر افزایش یافته و انتشار می رود در قرن جاری نیز تا 50 درصد افزایش یابد. از سوی دیگر مصرف سرانه جهان در این مدت نرخ رشدی از 400 تا 800 متر مکعب در سال را نشان می‌دهد ]8[.

پیش بینی های مؤسسات وابسته به سازمان ملل متحد نشان می دهد که کمبود آب شیرین مورد نیاز جوامع بشری می تواند یکی از عوامل اصلی بروز اختلافات و برخورد ملت ها در قرن 21 میلادی گردد ]16[. اخیراً موسسه منابع جهانی اعلام کرده است نیمی از مردم جهان تا سال 2025 میلادی در بحران آب به سر خواهند برد. کشور ایران هم تا سال 2025 میلادی به گروه کشورهایی می پیوندد که از شدت بی آبی رنج می برند ]8[. لذا تأمین آب برای شهرهای بزرگی مانند تهران با وجود جمعیت میلیونی یکی از مشکلات حاد آینده خواهد بود. باید توجه داشت که این شهرها در یک منطقه گرم و خشک قرار دارد و مصرف بیش از حد و غیر اصولی و همچنین خشکسالی های چند سال اخیر موجب تحلیل رفتن منابع آبی موجود شده است.

راه حل غلبه بر مشکل کم آبی به سادگی فراهم نمی گردد. در مواردی همچون شهرهای بزرگ نباید صرفاً به بهره برداری از منابع آبی جدید اندیشید، بلکه در کنار تولید آب باید با مدیریت صحیح و بهره برداری بهینه، از تلفات و هدر رفتن آب جلوگیری شود تا هم بازده و هم عمر سیستم افزایش یابد و هم هزینه ها حداقل گردد.

بدیهی است که برای مدیریت سیستم و تصمیم گیری نیاز به اطلاعات و ابزارهایی می‌باشد که یکی از مهمترین و اصولی ترین آنها پیش بینی نیاز آبی - تقاضا – به عنوان بار وارد بر شبکه می باشد. پیش بینی مصرف آب را در دو قالب کوتاه مدت و بلند مدت ]5[ می‌توان مطرح نمود. پیش بینی بلند مدت معمولاً بازه ای از یک تا چند سال را در بر می گیرد و از اطلاعات بدست آمده به منظور طراحی شبکه، تأمین منابع آبی جدید و توسعه شبکه استفاده می‌شود. پیش بینی کوتاه مدت معمولاً بازه ای از یک ساعت تا چند روز را شامل می شود. در مدیریت آب شهری دانستن تقاضای کوتاه مدت بسیار مهم و حیاتی است و در تعیین پارامترهای اقتصادی، قابلیت اطمینان و بهره برداری از شبکه نقش به سزایی دارد. با توجه به آنکه موضوع این تحقیق در ارتباط با پیش بینی کوتاه مدت می باشد لذا بیشتر به بررسی تقاضای کوتاه مدت پرداخته خواهد شد.

لزوم انجام تحقیق

اهداف و نتایج حاصل از پیش بینی کوتاه مدت آب شهری را به طور خلاصه می توان به صورت زیر طبقه بندی نمود:

• مدیریت منابع آب: می توان درصد بهره برداری از منابع سطحی و منابع آب زیرزمینی را تعیین کرد و یا زمان تعمیرات در خطوط اصلی و چاه های آب را مشخص نمود ]21[.
• مدیریت بهره برداری تصفیه خانه های آب: با مدیریت صحیح می توان از ظرفیت تصفیه خانه ها به طور مناسب بهره برداری نموده، از بهره برداری بیش از حد یک تصفیه خانه جلوگیری شود و زمان سرویس و تعمیر را تعیین نمود.
• مدیریت و برنامه ریزی در بهره برداری از مخازن: با مدیریت تقاضا همواره می‌توان برای شبکه ذخیره مطمئنی نگهداشت و از کمبود یا هدر رفتن آب مثلاً به صورت سر ریز آب از مخازن جلوگیری نمود.
• برنامه ریزی و مدیریت پمپها و شیر آلات شبکه: می توان با برنامه ریزی و بهره‌برداری بهینه علاوه بر مصرف انرژی کمتر – که خود باعث کاهش هزینه‌ها می‌شود- فشار کافی را در زمان های بحرانی فراهم نمود و یا با تنظیم دقیق شیر آلات و مدیریت فشار در شبکه، با کاهش نشت و هرز رفتن آب، در مصرف آب صرفه جویی نمود.
• قابلیت اطمینان شبکه: با دانستن میزان تقاضا در شبکه و در نتیجه دبی های خروجی، می توان قابلیت شبکه را محاسبه و نقاط بحرانی را در شبانه روز محاسبه نمود.
• کنترل کیفیت آب: مدلهای کنترل کیفی آب و انتشار آلودگی غالباً نیازمند دبی‌های لحظه‌ای یا ساعتی هستند لذا با پیش بینی تقاضای کوتاه مدت می‌توان از لحاظ کیفی شبکه را کنترل نمود. برای مثال می توان به زمان فعالیت بوستر پمپها برای تزریق کلر به شبکه اشاره کرد.
• نرخ گذاری: در صورت معلوم بودن زمان های پر مصرف می توان اقدامات تشویقی و تنبیهی به کار برد تا از مصرف بیش از حد در زمانهای اوج کاسته شود به طور مثال در یک دوره زمانی نرخ آب بر اساس تغییرات مصرف تغییر نماید.
• مدیریت بهره برداری در تصفیه خانه های فاضلاب: با توجه به آنکه درصد قابل توجهی از آب مصرفی به صورت فاضلاب وارد شبکه می گردد – 50 تا 70 درصد – لذا با پیش بینی میزان آب مصرفی می توان مقدار فاضلاب را محاسبه نمود ]18[.
• تعیین بهترین زمان جهت تعمیرات و بازسازی شبکه
• پیش بینی مقدار فروش آب و هزینه های دریافتی
• کاهش آب به حساب نیامده
• مقایسه عرضه و تقاضا

هدف تحقیق

هدف این تحقیق ارائه یک روش مناسب و قابل اطمینان برای به دست آوردن میزان تقاضای کوتاه مدت آب شهری می باشد. با توجه به مطالب این فصل ضرورت پیش بینی مصرف کوتاه مدت آب آشکار گردید. پیچیدگی و تأثیر عوامل و پارامترهای مختلف بر میزان تقاضای آب، سبب گردیده است که روشهای تحلیلی و ریاضی کارایی لازم را نداشته باشد. در این شرایط استفاده از روشهای جدیدتر با کارایی بیشتر در تعیین تقاضای کوتاه مدت آب تعیین مطرح می گردد. از روشهای مطرح در این زمینه می توان به سیستمهای خبره اشاره نمود که استفاده از آنها حدود دو دهه قبل در سایر کشورها آغاز شده است. متأسفانه در ایران کمتر به این روشها توجه گردیده است. تنها مورد در این زمینه، استفاده از منطق فازی پیش بینی کوتاه مدت آب شهری می باشد ]7[.