مقاله بررسی ارزش تشخیصی تست تمپانومتری در بیماران مبتلا به اوتیت مدیا با افیوژن در سال های 86-76

اختصاصی از یارا فایل مقاله بررسی ارزش تشخیصی تست تمپانومتری در بیماران مبتلا به اوتیت مدیا با افیوژن در سال های 86-76 دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : WORD (قابل ویرایش)

تعداد صفحات:79

 فهرست مطالب:
آناتومی 1
گوش خارجی (External ear): 2
گوش میانی (Middle Ear) 3
گوش داخلی (Internal Ear) 9
دستگاه دهلیزی 15
مجاری نیمدایرهای: 17
ارتباطات رشته های عصبی دستگاه دهلیزی با سیستم مرکزی اعصاب 20
دیگر عواملی که با تعادل ارتباط دارند 22
فیزیولوژی شنوایی 25
انتقال امواج صوتی در حلزون 29
مسیر عصبی شنوائی 33
روشهای تشخیصی 39
ارزیابی سیستم شنوایی 39
آزمونهای دیاپازونی 40
آزمایشات وستیبولر 48
آزمون کالریک 51
عفونتها و التهابات گوش 53
گوش خارجی و مجرای گوش 53
پرده صماخ 59
عفونتها و بیماریهای گوش میانی و ماستوئید 60
کاهش شنوایی 70
کاهش شنوائی حسی عصبی 70
کاهش شنوایی حسی عصبی ناگهانی 72
کاهش شنوائی انتقالی 73
بیان مسأله 75
اهداف مطالعه 76
حجم نمونه و چگونگی محاسبه آن 77
روش انجام مطالعه (پژوهش) 77
نتایج مطالعه: 78
References 79
 
 

عنوان:
بررسی ارزش تشخیصی تست تمپانومتری در بیماران مبتلا به اوتیت مدیا با افیوژن که در
سال های 86-76 در بیمارستان شرکت نفت تهران بستری شده اند.
خلاصه:
اوتیت مدیا با افیوژن مزمن در صورت عدم درمان تهدیدی جدی برای شنوائی است. میزان بروز آن در سال های اخیر افزایش چشمگیری نشان می دهد. علت اصلی آن اشکال عملکرد شیپور استاش است علل AOM، آلرژی ، بزرگی آدنوئید و ... علائم بیماری احساس سنگینی و پری گوش، کاهش شنوائی نوسانی. عوارض عبارت از پیدایش کلستئاتوم، سوراخ شدگی پرده صماخ، فیبروز گوش میانی و تمپانواسکلروز هستند که همگی آنها سبب بوجود آمدن یک کاهش شنوایی دائمی می شوند لذا تشخیص و پیگیری بیماری امری حائز اهمیت فراوان است.
در این مطالعه بیمارانی که با تشخیص اوتیت مدیا با افیوژن تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند به پرونده آنها مراجعه شد تست تمپاتومتری آنها (نوع A یا B یا C) که قبل از عمل انجام شده است با گزارش عمل جراحی مقایسه شد که آیا مایع در گوش میانی وجود داشته است یا نه؟ و ضمناً نوع مایع چه بوده است؟ (سروز، موکوئید و Glue) و ارزش تشخیصی تست تمپانومتری بررسی گردید. تحقیق روی 41 بیمار (72 عدد گوش) انجام شد. نتایج زیر بدست آمد:
در بیماران با تمپانومتری type B 91% مایع در گوش میانی وجود دارد 9% وجود ندارد که نوع مایع glue 59%   mucoid 29%   serous 12% است.
بین سن و جنسیت با effusion  گوش میانی ارتباط آماری معنی داری وجود ندارد.
بین type تمپانومتری و نوع مایع گوش میانی ارتباط آماری معنی داری وجود ندارد.
بین type تمپانومتری و وجود مایع در گوش میانی ارتباط آماری معنی داری وجود دارد.
اگر فرض کنیم در type B در گوش میانی مایع باید باشد و در type A و type C در گوش میانی مایع نباید باشد با توجه به نتایج عمل جراحی برای تست تمپانومتری 77/0Accuracy=، 82%=Sensitivity، 58%=Specificity است.
نتیجه نهایی اینکه تست تمپانومتری روش قابل اعتماد در نشان دادن effusion گوش میانی است و می توان از آن درکنار روشهای تکمیلی دیگر در تشخیص اوتیت مدیا سروزاستفاده کرد.
در این مطالعه بیمارانی که با تشخیص اوتیت مدیا با افیوژن در فاصله سال های 86-76 در بیمارستان شرکت نفت تهران بستری شده اند به پرونده آنها مراجعه شد.
 

آناتومی
گوش عضو شنوایی و تعادلی بدن است که از سه قسمت خارجی، میانی و داخلی تشکیل شده است.
گوش خارجی (External ear): شامل دو قسمت است یکی لاله گوش و دیگری مجرای خارجی گوش
لاله گوش (Auricle): یک تیغه غضروفی است که به وسیله عضلات و رباطهایی به استخوان گیجگاهی چسبیده است لاله گوش توسط پوست پوشیده شده است. دنباله این پوست مجرا و سطح خارجی پرده گوش را می¬پوشاند. لاله گوش دارای دو سطح (داخلی و خارجی) و یک کنار محیطی می¬باشد.
عضلات لاله گوش: عبارتند از عضلات گوش قدامی، خلفی و فوقانی. عضلات گوش قدامی و فوقانی از Galea Aponeurotica و عضله گوش خلفی از زائده ماستوئید شروع شده و همگی به لاله گوش ختم می¬شود.
مجرای خارجی گوش (External Acoustic Meatus): طولش3 سانتیمتر است که  خارجی آن غضروفی و   داخلی آن استخوانی می¬باشد.
در قسمت غضروفی آن غدد Ceruminous وجود دارد که ماده تلخی شبیه موم ترشح می¬کند. در انتهای داخلی مجرای خارجی گوش, پرده گوش (Tympanic Membrane) وجود دارد.
قسمت استخوانی مجرا در فاصله 7 میلی¬متری پرده صماخ دارای یک تنگی (ایسم) می¬باشد در موقعیت تحتانی و قدامی پشت ایسم شیار تمپانیک قرار دارد که مواد زاید در اوتیت خارجی مقاوم و اجسام خارجی می¬توانند در آن گیر کرده به سختی خارج شود.
اعصاب حسی گوش خارجی: عبارتند از اعصاب Greater Auricular, Lesser occipital شاخه¬های شبکه گردنی و عصب Auriculotemporal شاخه ماندیبولار سه قلو و عصب Auricular شاخه واگوس
عصب 7 شاخه حسی دارد یک شاخه کوچک حسی به لاله و مجرای گوش می¬دهد. همانگونه که ملاحظه شد علاوه بر اعصاب گردنی اعصاب مغزی زوج¬های 5 و 7 و 10 نیز در تأمین حس این ناحیه شرکت دارند. از این رو، اختلالات سایر نواحی همچون دهان و بینی و حلق و حتی گردن می¬توانند سبب درد گوش شوند (درد ارجاعی)
گوش میانی (Middle Ear)
گوش میانی حفره باریکی است که در ضخامت Petrosal استخوان Temporal قرار داد. ارتفاع گوش میانی 15 میلیمتر (فوقانی تحتانی) ، طول 15 میلیمتر (قدامی خلفی) و عمق حدود 6 میلیمتر در قسمت فوقانی و 2 میلیمتر در قسمت تحتانی است .قسمتی که  در مقابل پرده گوش قرار دارد مزوتمپان (Tympanic Cavity) بخشی که پائین¬تر است هیپوتمپان و بخشی که در بالای پرده گوش باشد (Epitympanic Recess)
گوش میانی به وسیله مخاط پوشیده شده است. این مخاط دنباله مخاط حلق و بینی و حفرات هوائی ماستوئید است در گوش میانی سه استخوان کوچک وجود دارند که از خارج به داخل عبارتند از: استخوان Malleus (چکشی)، استخوان Incus (سندانی) و استخوان Stapes (رکابی) که به وسیله عضلات و رباطهائی در گوش آویزانند.
گوش میانی دارای شش سطح می¬باشد.
سطح خارجی گوش میانی: قسمت اعظم این سطح را پرده گوش (Tympanic memberane) تشکیل می¬دهد. این پرده، دایره¬ای شکل و به قطر 1 سانتی¬متر است و با کف مجرای خارجی گوش زاویه 55 درجه می¬سازد.
پرده تمپانیک از سه لایه تشکیل شده است: لایه خارجی (پوست)، لایه داخلی (مخاط) و لایه میانی (Fibrous Tissue).
 فوقانی پرده گوش بدون Fibrous Tissue است که آن را Flaccid Memberane می¬گویند  تحتانی را پرده قابل کشش (Tensa Membrane) می¬نامند.