تاکنون کسی به این سوال جواب صریح نداده است که مقدار لازم و کافی فناوری اطلاعات و ارتباطات در توسعه اقتصادی کشورها چقدر است ؟ روزگاری کشورهای صنعتی خود توسعه نیافته بودند و قطعاً گذر از مراحل مختلف توسعه آنها از طریق برنامهها و کمکهای فناوری اطلاعات و ارتباطات انجام نگرفته است. حتی برخی از محققان پا را فراتر نهاده و اعتقاد دارند که در کشورهای صنعتی، فناوری اطلاعات و ارتباطات نقش مهمی در افزایش بهره وری این کشورها ندارد.
جامعه بشری اکنون بیش از هر زمان دیگر با کمبود منابع و نیازهای متنوع مواجه است. در دنیای امروز دگرگونیهای بسیار زیاد همراه با گسترش رقابت در زمینه های متنوع به ویژه در بازارها مشاهده می شود «تغییر» واژه آشنایی است که توأم با فرمتها و تهدیدهایی برای جوامع وزمینه های شغلی مختلف، گاهی عامل رشد و توسعه، و زمانی عامل نگرانی و تحیر و واماندگی می شود.
کشورها و شرکتهایی که پویایی را هدف خود قرار داده اند . سازندگی و توسعه را در تغییر مییابند و گروهی که فقط متقاضی برکت بدون حرکت هستند. استفاده از بازاریابی که واژه نارسا و در عین حال جا افتاده و مصطلح برای Marketing است.
هیچ عقل سلیمی نمی تواند ضرورت انتقال تکنولوژی به کشورهای در حال توسعه را نفی کند، حتی کشورهای پیشرفته صنعتی نیز ترجیح می دهند و ناگزیرند که بخشی از تکنولوژیهای مورد نیاز خود را وارد نمایند براساس برخی ازآمارها، روزانه دو هزار قرارداد انتقال تکنولوژی در جهان منعقد گردد.
اما آیا ورود تکنولوژی خارجی نباید تحت شرایط خاصی انجام گیرد؟ ورود بیرویه تکنولوژی خارجی، به خصوص وقتی که زیرساخت های تکنولوژی یک کشور استوار نباشد، هیچ پیامدی جز انتخاب ضعیف تکنولوژی و تداوم وابستگی نخواهد داشت و هیچگاه منجر به توسعه دورنزای تکنولوژی و مشارکت کشور در تولید جهانی تکنولوژی نخواهد
Abstract
Background: The pharmaceutical market is a complex market due to its complicated supply chain and the extent of government regulations in all aspects of the trade life cycle of drug development. Considering the importance of pharmaceutical for society and the relevant trend of globalization, managing pharmaceutical industry effectively and efficiently is vital, particularly in developing countries.
Methodology: The present study determines factors affecting the development of the Iranian pharmaceutical industry, based on pharmaceutical mangers` point of view. In this study we assessed Managers` perspective about key internal & external factors affecting the development of pharmaceutical industry. Finally, their perspective about the solutions for development of pharmaceutical industry was assessed. Accordingly, a self-designed questionnaire was sent to 65 managers at Tamin Pharmaceutical Investment Company (TPICO), of which 51 managers answered the questionnaires.
Results: Most managers believed generic scheme reflect negatively on the development of the pharmaceutical industry, and that external factors have a great impact on its improvement. They believed that branded- generic transition along with supporting regulations, investment in R&D, and joint venture with foreign companies will improve the pharmaceutical industry.
Conclusion: There were reasonable grounds for generic scheme implementation, but focus on saving and domestic production diminished the industry`s competitiveness. This along with negative effects of external factors weakened the pharmaceutical industry. Incentives for improving the pharmaceutical industry`s development should be considered. The most important one is to create a condition that encourages companies to improve their situation. On the other hand, supporting regulations and investment in infrastructure, strengthening R&D units, and also private sector reinforcement should be considered.