شاعران با انواع گوناگون ادبی، به بیان حالات درونی نهفته در وجودشان می پردازند و شعر را وسیله ای می دانند که مهم ترین وظیفه آن ، ترنم بهترین احساسات انسانی است.
از دیدگاه انواع ادبی، حبسیه شعری است که شاعر اندوه و رنج خود را در زندان توصیف می کند.(انواع ادبی- شمسیا ص236)
بیشترین حبسیه ها در دیوان مسعود است که مدت 18 سال را در زندان بوده و بعد از او شاعرانی نیز در زندان بودند که حبسیه سروده اند از جمله خاقانی شروانی.
طبع حساس خاقانی و حوادثی که برای او پیش آمده روح او را رنجور ساخته و او را واداشته تا برای اثبات خود به چندین شیوه توسل جوید:
1. خود بزرگ بینی
2. خود بزرگ نمایی
3. شکوه و شکایت
4. نارضایتی از همه و همه چیز که نوعی مکانیزم دفاعی در برابر تجاوزهای فردی و اجتماعی و ترسیم روحی و روانی خود است.
با این حال نه از اندیشه های خود دست برداشت و نه از در سازش با زمانه برآمد ، بلکه برعکس، بر تارک زمانه سوار گشت. تردیدی نیست که خاقانی ،قبل از سرودن تحفة العراقین به دستور منوچهر به زندان افتاد. استاد فروزانفر هم احتمال می دهد دوباره زندانی شده باشد و وضع روحی شاعر در هر دو مورد زندان مشابه بوده است. برای درک اینکه خاقانی در آن روزها چه احساسی داشته و چه می اندیشیده بررسی اشعار مربوط به زندان او ضروری است.
این حبستار در صدد بیان احساسی که در مضامین خاقانی طول کرده ، بدون شکم شاهده افتابی که 8 قرن پیش غروب کرده امکان پذیر است. اما با این وجود می توان برای درک او از آثارش مدد گرفت.
خاقانی برای نمونه در قصیده معروف ترسانیه خود هنگامی که زندانی شده بود احساس بی نیازی می کند و علاوه بر آن تفاخر هم می کند و نسبت به زورمندان بی اعتناست.
جز این قصیده شعرهای دیگری نیز دارد که گویی احساس و شخصیت اوست و اینکه غم و اندوه در تمام عمر همدم او بوده خود می گوید:
”ماما ناف او را به نام غم بریده است“
کلید واژه ها :
1. بیان احساس 2. عاطفه 3. حبسیه 4. خاقانی
شامل 29 اسلاید powerpoint
دانلود پاورپوینت بیان احساس ابیاتی از حسبیه خاقانی شروانی
