روزنامه نگاری در سالهای گذشته به عنوان حرفه وجود نداشت و تنها برخی از افراد که ذوق ادبی داشتند قسمتی از اوقات خود را صرف نگارش مطالب در روزنامه می کردند . و چون هیچ آموزشی درباره ی کار خود ندیده بودند و آموزش رسمی هم وجود نداشت اینان تنها با تجربه ی شخصی که در ادبیات و نگارش داشتند کار روزنامه نگاری را انجام می دادند . و مطالبی را برای خوانندگان روزنامه خود می نوشتند . بدون آنکه از کار روزنامه نگاری اطلاع یا آگاهی داشته بانشد کار نوشتن را انجام می دادند .
اما امروزه تخصصی شدن روزنامه نگاری سبب شده است تا در دانشگاهها رشته های مربوط به این حرفه گسترش یابد و هر ساله تعداد زیادی از دانش آموزان با انتخاب این رشته تحصیلی در دانشگاه و با بدست آوردن تخصص لازم در این زمینه وارد بازار کار مطبوعات شوند .
امروزه روزنامه نگاران علاوه بر تحصیلات دانشگاهی ، در دوره های مختلف آموزشی و فنی مربوط به کار خود شرکت می کنند و آموزشهای لازم را برای کار روزنامه نگاری فرا می گیرند . و می توانند با تسلط بیشتری مسئولیتهای مختلف را به عهده بگیرند . در ایران اولین دوره ی رسمی آموزش روزنامه نگاری در سال 1317 در دانشکده حقوق دانشگاه تهران آغاز شد . و اولین کتاب مربوط به روزنامه نگاری در سال 1333 در تهران به چاپ رسید . از همین سالها بود که روزنامه نگاری به عنوان آموزش رسمی در دانشگاههای ایران تدریس شده و به عنوان رشته ای تحصیلی در میان رشته های مختلف شاخه ی علوم انسانی جای گرفت . هم اکنون تعداد زیادی دانشجو در دانشگاههای دولتی و آزاد در رشته علوم ارتباطات اجتماعی که دو شاخهی روزنامه نگاری و روابط عمومی را دارد مشغول به تحصیل هستند .
با نموداریکه در زیر رسم شده است شروع دوره ی آموزش روزنامه نگاری مشخص شده است .
شامل 29 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود تحقیق روزنامه نگاری دیروز و روزنامه نگاری امروز