بررسی تأثیر درمان پریودنتال بر سطح سرمی C-reactive protein ، فیبرینوژن پلاسما و شمارش گلبولهای سفید خون در مبتلایان به پریودنتی

اختصاصی از یارا فایل بررسی تأثیر درمان پریودنتال بر سطح سرمی C-reactive protein ، فیبرینوژن پلاسما و شمارش گلبولهای سفید خون در مبتلایان به پریودنتیت دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

تعداد  صفحات : 101   
فرمت فایل: word(قابل ویرایش)  
 فهرست مطالب:
فصل اول : مقدمه و معرفی     1
مقدمه     2
سلامت دهان و دندان و سلامت عمومی     3
بیماریهای پریودنتال     4
مارکرهای التهابی – CRP -     7
پروتئین فیبرینوژن پلاسما     10
مکانیسم‌ افزایش مارکرهای التهابی     12
مارکرهای التهابی و بیماری‌های سیستمیک     14
گلبولهای سفید خون     17
CRP و بیماری پریودنتال     19
شستشوی (irrigation) بالای لثه‌ای و زیر لثه‌ای     22
-    شستشوی پاکت‌ها در مطب     22
-    کارآیی (efficacy)     22
-    نتایج کلینیکی و میکروبیولوژیکی     24
-    کاربرد موضعی مواد ضد میکروبی     26
فصل دوم : مروری بر مقالات     34
فصل سوم : روش تحقیق    48
اصول انتخاب بیماران     49
معاینات کلینیکی و پریودنتال     50
روش درمان     51
معاینات پاراکلینیکی و آزمایشگاهی     52
محاسبة حجم نمونه، تعداد آن و تفسیر آماری داده‌ها     53
فصل چهارم : نتایج     58
فصل پنجم : بحث     72
بحث     73    
نتیجه گیری     76
فهرست منابع     77

چکیده :
زمینه : طی چند دهة اخیر به اهمیت بیماری‌های پریودنتال به عنوان عفونتی مزمن با تاثیرات سیستمیک بسیار  پرداخته شده است. یکی از مکانیسم‌های مطرح در زمینة چگونگی بروز عوارض سیستمیک بیماریهای پریودنتال، ایجاد تغییرات سرولوژیک در عوامل التهابی و انعقادی مرتبط با آترواسکلروز عروق قلبی و مغزی است. برای تأیید قطعی نقش پریودونتیت در بروز چنین تغییرات سرمی، ارزیابی نوسانات سطح مدیاتورهای التهابی به دنبال درمان پریودنتال منطقی خواهد بود. این تحقیق با هدف بررسی تاثیر درمان پریودنتال بر سطح سرمی CRP، فیبرینوژن پلاسما و شمارش گلبولهای سفید خون در مبتلایان به پریودونتیت پیشرفته انجام گرفت.
مواد و روشها : این مطالعه cross – sectional یکسو کور، بر روی 32 بیمار مبتلا به پریودنتیت پیشرفته انجام گردید. این بیماران همگی از سلامت کامل برخوردار بوده و سابقة مصرف آنتی بیوتیکها و هر گونه درمان پریودنتال را ظرف 3 ماه گذشته نداشتند، BMI بیماران بین 27-20 همسو گردیده و وجود حداقل 15% نواحی با عمق پروب بیش از 5 میلی متر در همة بیماران الزامی بود. کلیة پارامترهای پریودنتال قبل و 4 ماه بعد از درمان اندازه گیری شد و برای کلیة بیماران درمان فاز I طی سه جلسه همراه با lavage محلول 1/0 درصد کلرهگزیدین انجام گردید. بیماران طی دو مرحله قبل و 4 ماه پس از مداخله درمانی تحت آزمایشهای Hs- CRP ، فیبرینوژن پلاسما و شمارش لکوسیتی قرار گرفتند.
نتایج : در این بررسی کاهش معنی داری در سطح سرمی CRP با میانگین کاهشی معادل mg/l 609/0 و شمارش لوکوسیتی و نوتروفیل‌ها به ترتیب با میانگین کاهشی معادل   و  مشاهده شد. سطح سرمی فیبرینوژن علیرغم کاهش مختصر معنی دار نبود. کلیه پارامترهای پریودنتال بهبودی معنی داری نسبت به قبل از درمان نشان دادند. از درصد پاکت‌های 6-4 میلی متر بیش از 50% و پاکتهای   میلی متر 74% کاسته شد. تغییرات مشابهی در سطح چسبندگی کلینیکی حاصل آمد.
نتیجه گیری : این مطالعه نشان داد که درمان فاز یک پریودنتال در مبتلایان به پریودونتیت پیشرفته علاوه بر بهبود پارامترهای کلینیکی با کاهش سطح سرمی CRP، شمارش لوکوسیتی و نوتروفیل‌ها همراه است. تغییرات مشابهی در سطح سرمی فیبرینوژن ولی بدون اختلاف معنی دار آماری، حاصل گردید. بدین ترتیب می‌توان عنوان نمود که درمان پریودنتال سبب کاهش بار  التهابی سیستمیک در بیماران می‌گردد.
کلید واژه‌ها : بیماریهای اطراف دندان، پروتئین‌های فاز حاد، صاف کردن سطح ریشه، لوکوسیت.