اختصاصی از یارا فایل
دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .
فرمت فایل : WORD (قابل ویرایش)
تعداد صفحات:47
فهرست مطالب:
فصل اول
وجه تسمیه و پیشینه تاریخی
مقدمه :
بیان فرضیه
مسلمانان
اهل حق
ارکان اهل حق
آداب و رسوم اهل حق
عقاید اهل حق
مراحل تکامل جهان از دید اهل حق :
مرحله تاریخی اول :
مرحله تاریخی دوم :
مرحله تاریخی سوم :
مرحله تاریخ چهارم :
آیا اهل حق همان علی اللهی است؟
کلیمیان
مشاغل و وضعیت اقتصادی کلیمیان در میاندوآب
رابطه عقیده مذهبی یهودیان با سایر ادیان
پیروان حضرت مسیح
تجزیه و تحلیل
نتیجه گیری
فصل دوم
مقدمه
فرهنگ مردم میاندوآب
آداب و رسوم
مراسم عروسی
آئین و مراسم چهارشنبه سوری
فال گوشی
آویزان کردن شال
کوتاه کردن مو و گرفتن ناخن ها
عید نوروز
سیزده بدر
مراسم تولد نوزاد
سوگواری
مراسم عزاداری
باورهای عامیانه مردم
تجزیه و تحلیل
نتیجه گیری
منابع :
فصل اول
وجه تسمیه و پیشینه تاریخی
میان دو آب از سه کلمه (میان ـ دو ـ آب) تشکیل شده است و این به دلیل قرار گرفتن در میان دو رودخانه زرینه رود و سیمینه رود است. در این منطقه اقوام مختلفی مانند: مادها، اورارتوها، کردها، سلجوقیان، ترک ها و مغول ها زندگی و حکومت کرده اند. اگر چه کتب مدون و آثار تاریخی بسیار قدیمی درباره محدوده شهر فعلی از گذشته های دور به یادگار نمانده است اما اطراف شهر و روستاهای هم جوار مملو از نشانه های باستانی و تاریخی است و وجود آثار باستانی چند در روستاهای داش تپه، گوی تپه، و لیلان در نزدیکی شهر و آثار ارزنده تاریخی در منطقه تکاب و نوشتار فراوان مورخین در این باره خبر از منطقه ای می دهد با گذشته تاریخی بسیار دور و با آثار غنی از ادوار مختلف که همین این نشانه ها مربوط به قدمت و گذشته پر افتخار این محل است.
سنگ نبشته های مکشوفه سابقه تاریخی آن را به هزاره های قبل از میلاد پیوند داده این اطمینان را به دست می دهند که شهر میاندوآب و حومه آن در دنیای قدیم یکی از مناطق پر رونق آذربایجان امروزی و جایگاه و پایگاه اقوام بسیار قدیمی بوده است. هم چنین جای پای ساکنین قدیمی این دیار در اقصی نقاط شهرستان به طور وضوح دیده می شود. از طرف دیگر جریان مداوم دو رود پر آب در جلگه میان دو آب و فراهم بودن انواع خاک های مناسب و وجود هوای معتدل و مساعد که کاشت و برداشت انوع محصولات کشاورزی و دامی را فراهم می آورد حاکی از آن است که این ناحیه از دوران باستان مطمح نظر انسان اولیه بوده و سابقه طولانی سکونت انسانی دارد. تپه های باستانی اطراف این منطقه که طبق نظر بسیاری از باستان شناسان دارای آثار باستانی ارزشمند است ما را به چگونگی شرایط زیستی این انسان ها هدایت می کند.
اولین سند معتبری که در اطراف میان دو آب به دست آمده، سنگ نبشته ای است به زبان اوارتویی که در روستای داش تپه در 21 کیلومتری شمال باختری شهر میان دو آب به دست آمده است. دو قطعه بزرگ این کتیبه را (W.Faber) از آن محل به موزه بریتانیا انتقال داد.
قوم اورارتو از اقوام بومی کوهستانی قفقاز بودند که در قرن نهم ق.م در آسیای صغیر و قفقاز حکومت مقتدری تشکیل دادند، و سلطه خود را تا باختر و شمال ایران بسط دادند. کوه آرارات ماخوذ از این قوم است که در زبان ترکی آغری داغ، و برخی منابع آن کوه نوح، و اعراب جودی و ارمنیان آن را ماسیس خوانده اند.
قلمرو مردم اورارتو از شمال و جنوب سرزمین های بین گوگچه و ارومیه بود و دریاچه وان در ترکیه امروزی میان کشور اورارتور قرار داشت. این قوم دایما با آشوریان در حال جنگ و ستیز بودند و منطقه میان دو آب زمانی جزو منطقه اورارتو بوده است. میان دو آب در قرن نهم پیش ازمیلاد جزیی از منطقه بزرگ ماننا محسوب می شد. از آنجا که ماننا زمانی از متصرفات دولت اورارتو بوده است. در تاریخ قوم اورارتو مکررا از ماننا نام برده می شود. در ماننا دولت اورارتو اقدام به ساختن قلاع و برقرار کردن پادگان ها نمود، که قلعه حسن لو در قلمرو این دولت، شاید یکی از دژهای مستحکم و از پادگان های ارزنده آن روزگار باشد. میان دو آب در زمان نادرشاه افشار، روستای بزرگی بوده است. میان دو آب در سر چهار راهی میان شهرهای تبریز، مراغه، سنندج و ارومیه سه استان آذربایجانغربی و آذربایجانشرقی و کردستان را به هم متصل کرده است.
شهر میاندوآب مرکز شهرستان میاندوآب در استان آذربایجان غربی با پهنه ای حدود 10 کیلومتر مربع قرار دارد شهر میاندوآب به دلیل اینکه میان سیمینه رود و زرینه رود قرار گرفته است ((میان دو آب)) نامیده شده است. میاندوآب به دلیل قرار گرفتن در مسیر راه تبریز ـ مراغه ـ سنندج و ارومیه و پیوند دادن استان های آذربایجان غربی و شرقی و کرستان از جایگاه ارتباطی و نظامی و استراتژیک ویژه ای برخوردار است. هلاکوخان مغول روستای حسین آباد را که در چند کیلومتری جنوب شهر میاندوآب قرار دارد، به پایتختی تابستانی خود انتخاب کرد. در گذر تاریخ، مردان گوناگونی چون مادها، ماناها، اورارتوها، سلجوقیان، ترک و مغولها در این ناحیه سکونت یافته اند.
مقدمه :
مدارک و شواهد تاریخی گویای این واقعیت هستند که سرزمین میاندوآب بخصوص قسمتی از شهرستان که در پهن دست میاندوآب و کرانه های زرینه رود واقع گشته جایگاه مردمانی از دنیای قدیم بوده که حتی قبل از مادها و پارتی ها در این سرزمین سکونت داشته اند و چون میاندوآب از قدیم تبعیدگاه بوده اقوامی زیادی در میاندوآب سکونت داشته بعد از مدتی به کلانهای دیگر مهاجرت کرده اند از جمله این اقوام با توجه به نوشته گزانفون و استرابون می توانیم از اورارتورها، ماناها، هی تی ها، نونوبیها، گوتی ها، مادها نام ببریم و اخیراً هم تحقیقاتی که در تپه حسنلو در 7 کیلومتری شهر نقده و داش تپه در شمال شرقی میاندوآب به عمل آمده وجود طوایف مذکور را تأیید می کند اورارتوا از اقوام کوهستانی قفقاز بودند که در قرن نهم .ق.م در آسیای صغیر و قفقاز حکومت مقتدری تشکیل دادند و سطه خود را غرب و شمال ایران بسط دادند اقوام باستانی در جلگه میاندوآب ماننایی ها نیز اقوامی بودند که در قسمتهای جنوبی جنوب شرقی دریاچه ارومیه ساکن بودند و مرکز حکومت این قوم در داش تپه بوده است و دو شهر معتبر نیز بنام های مستا که با داش تپه میاندوآب تطبیق می کند و ایزیرتو که در شرق سقز قرار داشت داشتنده میاندوآب در 9.ق.م جزئی از منطقه بزرگ ماننائیها بودند البته بعدها یعنی در پایان قرن نهم قبل از میلاد پادشاه اوراتو به به سرزمین ماننائیها لشکرکشی کرده و آنجا را متصرف می شود و قلعه محکمی نیز در داش تپه احداث می کند و لوحی که از وی باقی مانده حاکی از این واقعه بزرگ تاریخی می باشد ساکنان ماننا بیشتر به امر دامداری و زراعت اشتغال داشتند و سرزمینهای وسیعی رابه کشاورزی اختصاص داده و به پرورش گوسفند و دامهای بزرگ شاخدار و اسب و الاغ اشتغال داشتند.
صرفنظر از پادگان و برج و باروی داش تپه در سراسر خوزه شهر میاندوآب اطراف دریاچه ارومیه تا حومه شاهیندژ و سواحل زرینه و سیمینه رود می توان رد پای مانناییان را دید نشانه های بدست آمده در حفاریها مشابهت کامل با تمدن حسنلو را دارد لذا از روی این آثار و یافته ها می توان حدس زد که منطقه میاندوآب از سه هزار سال قبل محل سکونت بودند و تمدنها بزرگ و درخشان در خطه ظاهر شده اند که نمونه بارز آن تمدن مانناها می باشد میاندوآب فعلی برروی خرابه های قدیم شهر مستا ساخته شده اند آثار و قراین اینطور نشان میدهد که وسعت شهر قدیم مستا از وسعت شهر اورارتو زیاد بوده جمعیت بیشتری هم داشت این شهر در اثر عوامل طبیعی مانند سیل و زلزله و یورش اقوام مهاجم به تدریج نابود ودر دل خاک ها مدفون شده است اما در حال حاضر میاندوآب توسط اقوام دیگری که هم اکنون بر روی خاک میاندوآب زندگی می کنند آباد شده اقوامی مانند مسلمانان (شیعه و سنی) یهودی ـ اهل حق ـ مسیح زندگی می کنند و فعالیتهای زیاد اشتغال دارند.
بیان فرضیه
اقوامی که در حال حاضر در میاندوآب ساکن هستند آیا در یک زمان مشخص وارد شهرستان میاندوآب شده اند یا اینکه طی دوره های مختلفی وارد شده اند؟
آیا همه این اقوام به صورت دسته جمعی وارد شهرستان میاندوآب شده اند. یا اینکه به صورت خانوادگی یا فامیلی مهاجرت نموده اند؟
انگیزه آنها برای مهاجرت به شهرستان میاندوآب انگیزه مالی و اقتصادی بوده یا اینکه اختلافات قومی و قبیله ای آنها را مجبور به مهاجرت نموده؟
اقوام مختلف در شهرستان میاندوآب آیا مراسم دینی و مذهبی خود را به صورت گروهی با دیگر اقوام انجام می دهند یا هر قومی مراسم دینی و مذهبی خود را در مکان مخصوص خودشان انجام می دهند؟
این اقوام آیا منطقه بخصوص را برای سکونت انتخاب کرده اند؟
آیا اقوامی که ساکن میاندوآب هستند موسسه های آموزشی و تربیتی به طور خصوصی داشته یا اینکه به صورت مختلف با سایر اقوام هستند؟
آیا اقوامی که به میاندوآب مهاجرت کرده اند و حالا به صورت اقلیت در این شهرستان زندگی می کنند آیا تا به حال سعی کرده اند که اقوام دیگر را به دین خودشان دعوت کنند؟
آیا اقوام ساکن میاندوآب هر قومی شغل و پیشه خاصی داشته یا اینکه در شغلهای مختلف مشغول به کار بوده اند؟
اقوام مختلف در شهرستان میاندوآب ایا در ابتدای ورودشان مکان مذهبی مخصوص داشته یا نه؟
آیا این اقوام نسبت به ابتدای ورودشان بیشتر شده یا کمتر شده اند؟
مسلمانان
این شهرستان در حد فاصل بین شهرهای بوکان ،ملکان ، مهاباد و شاهیندژ واقع شده است و در واقع پل ارتباطی برای استانهای آذربایجان غربی و آذربایجان شرقی و کردستان محسوب می گردد مساحت شهرستان میاندوآب 2694 کیلومتر مربع است و در طول جغرافیای 46 درجه و 6 دقیقه ی شرقی از نصف النهار و در عرض 36 درجه و 58 دقیقه ی شمالی از خط استوا در وسط جلگه های منتهی به دریاچه ی ارومیه با ارتفاع 1314 متر از سطح دریا قرار دارد. آب و هوای منطقه متغیر بوده دارای تابستانهای نسبتاً گرم و زمستانهای مختصر سرد میباشد میزان بارش متوسط در منطقه 289 میلی لیتر ثبت شده است میاندوآب چنانکه از اسمش پیداست به علت قرار گرفتن در میان دو رودخانه ی زرینه رود و سیمینه رود به این نام نامگذاری شده است.
جمعیت شهرستان میاندوآب 239347 نفر میباشد از این جمعیت 130400 نفر در مرکز شهرستان و 103773 نفر در روستاهای تابعه زندگی می کنند جمعیت عشایر شهر نیز 5174 نفر می باشد.
که از این تعداد جمعیت شهرستان 71/99 درصد را مسلمانان تشکیل می دادند این نسبت در نقاط شهری 47/99 درصد و در نقاط روستایی 90/99درصد بوده است. مذهب مرئم میاندوآب در اکثریت شیعه و در اقلیت سنی بیشتر در روستاهای اطراف این شهرستان ساکن هستند.
دین و مذهب مردم این شهرستان اسلام شیعه اثنی عشری بوده ودر روستاهای مشرق به استان کردستان درصدی از برادران سنی مذهب نیز زندگی می کنند زبان و لهجه مردم میاندوآب ترکی آذربایجانی است و از خصوصیات بارز مردم این شهرستان صداقت و ایثارگری ، میهمان نوازی و متعصب بودن به آداب و رسوم می باشد خوشبختانه میاندوآب به واسطه قرار گرفتن در بین استانهای آذربایجان غربی ، آذربایجان شرقی و کردستان در سالهای اخیر مورد توجه بسیار قرار گرفته استو از نظر صنعتی ، کشاورزی ارتباطات و توسعه ی فرهنگی جزء محورهای اصلی سرمایه گذاری در جنوب استان به شمار آمده است.
زبان و لهجه ای که مردم شهرستان میاندوآب به آن تکلم می کنند ترکی آذربایجان می باشد نوع گویش و لهجه مردم شهرستان میاندوآب لهجه غربی که لهجه ای مشابه لهجه مردم شهرستان ارومیه دارند خصوصیات این لهجه در نمونه مشابه ارومیه بیان شده و تعداد بسیار کمی از مردم میاندوآب به دلیل کرد بودن به زبان کردی نیز تکلم می کنند.
مسلمانان دوازده امامی که معتقد به خداوند و دوازده امام و به قرآن مجید هستند و پیروان امامان معصوم هستند و راه و رسم امامان معصوم را در زندگی سرمشق خود قرار داده و آنها را در زندگی راهنمای خود قرار داده و آنها را در زندگی راهنمای خود قرار داده و آنها را در زندگی برای خود الگو قرار داده بنابه به دستور خداوند و امامان معصوم نماز و روزه و کارهای خیر که خواست خداوند و امامان معصوم است انجام می دهند و روزانه نماز یومیه خود را به جا می آورند و در ماه مبارک رمضان روزه گرفته و کارهای خیر انجام می دهند و از کارهای امامان امر فرموده اند اطاعت می کنند و از کار های بد دوری می کنند. و در مکانهای مقدس و مساجد که در نزد مسلمانان دارای احترام بسیاری هست کارهای خیر انجام می دهند و مراسمات مذهبی و عزاداری های خود را در مساجد انجام می دهند در ماه مبارک رمضان همه روزه در وقت افطار در مساجد جمع می شود و به مشکلات همنوعان خود رسیدگی می کنند. وقتی که ماه رمضان به پایان برسد نماز عید فطر را در مساجد با شکوه خاص انجام می دهند و در ماه محرم به یاد عبدالله الحسین عزاداری می کنند و در مساجد در خیابانها به سوگواری و عزاداری می پردازند و آداب رسوم دینی در تردد مسلمانان دارای احترام زیادی هستند و هیچ وقت در تردد مسلمانان به فراموشی سپرده نمی شود و همه ساله با شور و اشتیاق هر چه بیشتر انجام می گیرد.
