یارا فایل

مرجع دانلود انواع فایل

یارا فایل

مرجع دانلود انواع فایل

پاورپوینت درباره بیو مکانیک توصیفی در حرکت یکضرب وزنه برداری

اختصاصی از یارا فایل پاورپوینت درباره بیو مکانیک توصیفی در حرکت یکضرب وزنه برداری دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

پاورپوینت درباره بیو مکانیک توصیفی در حرکت یکضرب وزنه برداری


پاورپوینت درباره بیو مکانیک توصیفی در حرکت یکضرب وزنه برداری

فرمت فایل : power point  (لینک دانلود پایین صفحه) تعداد اسلاید  : 39اسلاید

حرکت یکضرب را می توان در شش فرم تجزیه و تحلیل حرکتی کرده و این شش فرم را به دسته های زیر می توان تقسیم و آنالیز کرد

حرکت استارت

در حرکت استارت همواره انقباض ایزومتریکی بر عضلاتی همچون نازک نی طرفی، دو قلو و نعلی، چهار سر ران، همسترینگ، عضلات شکم، عضله مربع کمری و عضله دالی در سر شانه می توان اشاره نمود.

 

حرکت لیفت

در مرحله دوم حرکت یکضرب

حرکت لیفت انجام می گیرد

که اعمال زیر به وقوع می پیوندد.

 

پلانتار فلکشن در مچ پا:

 

*حرکت دهند ها:

- اصلی: دو قلو، نعلی، نازک نی بلند

- کمکی: ساقی خلفی، نازک نی کوتاه، تا کننده بلند انگشتان

 

*خنثی کننده ها: نازک نی بلند و کوتاه از یک طرف و ساقی خلفی از طرف دیگر کشش یکدیگر در تمایل پا به سمت خارج و داخل را خنثی می کنند.

 

* ثابت کننده ها:

 

ندارد.:(gastrocnemiusعضله دوقلو(


نحوه تقویت:

عضله نازک نی طویل (peroneus brevis):

نحوه تقویت:تقویت این عضله به تنهایی وعدم توجه به تقویت سایر عضلات خم کننده مچ پا موجب ایجاد ضعفی موسوم به پای چرخیده به خارج میشود . جهت تقویت هنگام دویدن و لی لی رفتن پا را به صورت صاف به جلو قرار میدهند

اجرای حرکت ساق پا با زانوی صاف

„

 

کشش بالایی کتف:

* حرکت دهنده ها:

- اصلی: عضله گوشه ای، عضله ذوزنقه بخش ۱و ۲، غضله متوازی الاضلاع

-کمکی: عضله جناغی، چنبری پستانی (بخش ترقوه ای) اگر اجرای حرکت در برابر مقاومت باشد.
-
•خنثی کننده ها: عضله ذوزنقه و متوازی الاضلاع به طور دو طرفه تمایل به چرخش بالایی و پائینی را خنثی می کنند. عضله دندانه ای بزرگ عمل نزدیک کننده گی متوازی الاضلاع و ذوزنقه را خنثی می کنند.

*ثابت کننده ها: اگر حرکت در یک طرف اجرا شود تا کننده های طرفی گردن در سمت مقابل مهر های گردنی را ثابت می کنند.

„

دانلود با لینک مستقیم


پاورپوینت درباره بیو مکانیک توصیفی در حرکت یکضرب وزنه برداری

دانلود مقاله بررسی و مقایسه تاثیرات دو روش تمرین پلایومتریک و تمرینات با وزنه

اختصاصی از یارا فایل دانلود مقاله بررسی و مقایسه تاثیرات دو روش تمرین پلایومتریک و تمرینات با وزنه دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 48

 

دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی

تهران مرکزی

موضوع :

بررسی و مقایسه تاثیرات دو روش تمرین پلایومتریک و تمرینات با وزنه بر میزان شوت توان انفجاری و سرعت بازیکنان فوتبال 20-17 سال شهرستان مهاباد

مربوط به درس:

روش تحقیق

استاد راهنما : جناب آقای دکتر فرشاد تجاری

تهیه وتنظیم : محمد قادری

فصل اول

طرح تحقیق

مقدمه

بیان مسئله

اهمیت و ضرورت تحقیق

اهداف تحقیق

فرضیه های تحقیق

اصطلاحات و تعاریف

(1)

طرح تحقیقی

1-1 مقدمه :

پیشرفتهای روز افزون علوم ورزشی درسالهای اخیر بسیار چشم گیر بوده و آمادگی جسمانی نیز به عنوان بخش مهمی از این علم از تنوع ، تغییر و توسعه به دور نبوده است. بازیکنان فوتبال به قدرت و توان ، دوندگان ماراتن به استقامت ، قهرمانان 100 متر به سرعت و بسیاری از ورزشکاران به انعطاف پذیری ، تعادل و چابکی نیاز دارند.

خوشبختانه ، اکنون تجربه مربیان به همراه تحقیقات و مشاهدات آزمایشگاهی و میدانی موجب طراحی برنامه های نظام دار و در نتیجه ، بهبود آمادگی عضلانی شده است. آمادگی عضلانی شامل قدرت و استقامت عضلانی ، توان ،سرعت ، انعطاف پذیری ، تعادل و چابکی است . در ورزش فوتبال قدرت ، سرعت و ترکیب موثر این دو عامل (توان) از اهمیت ویژه ای برخوردار است .

در این تحقیق سعی شده است که اثرات دو روش تمرین با وزنه و تمرینات پلایومتریک بر عوامل مذکور مورد مقایسه و بررسی قرار گیرد . تمرینات با وزنه روش مناسبی برای بهبود قدرت قدرت و در نتیجه توان بشمار می روند.

با توجه به اصل ویژگی تمرین برای توان ، ورزشکارن باید تلاش کنند تا بار ( وزنه ) را تا حد امکان به سرعت حرکت دهند. در انتخاب برنامه تمرینی توان، باید به این نکته توجه کرد که سرعت تمرینات تا حد زیادی به سرعت حرکات رشته مورد نظر نزدیک باشد.

روش تمرینی دیگری که در بسیاری از مهارتهای ورزشی برای بهبود توان موثر است ، تمرینات پلایومتریک است. اهمیت این تمرینات استفاده از «پیش فشار» و کشش ناگهانی عضله می باشد . در حرکات پلایومتریک در طی مرحله اکسنتریک یا مرحله فشار یعنی وقتی که عضله به سرعت کشیده می شود ،اعضای کشسان عضله نیز کشیده می شوند و بخشی از نیروی فشار را به شکل انرژی کشسان ذخیره می کند ودر حین مرحله کانسنتریک یا غلبه عضله که با تحریک بازتاب میوتاتیک روی می دهد انرژی کشسان ذخیره شده آزاد می شود . این تمرینات موجب


دانلود با لینک مستقیم


دانلود مقاله بررسی و مقایسه تاثیرات دو روش تمرین پلایومتریک و تمرینات با وزنه

مقاله درباره بررسی و مقایسه تاثیرات دو روش تمرین پلایومتریک و تمرینات با وزنه بر میزان شوت توان انفجاری و سرعت بازیکنان فوتبال

اختصاصی از یارا فایل مقاله درباره بررسی و مقایسه تاثیرات دو روش تمرین پلایومتریک و تمرینات با وزنه بر میزان شوت توان انفجاری و سرعت بازیکنان فوتبال دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مقاله درباره بررسی و مقایسه تاثیرات دو روش تمرین پلایومتریک و تمرینات با وزنه بر میزان شوت توان انفجاری و سرعت بازیکنان فوتبال


مقاله درباره بررسی و مقایسه تاثیرات دو روش تمرین پلایومتریک و تمرینات با وزنه بر میزان شوت توان انفجاری و سرعت بازیکنان فوتبال

لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"

 فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 تعداد صفحات:49

طرح تحقیقی

1-1 مقدمه :

 پیشرفتهای روز افزون علوم ورزشی درسالهای اخیر بسیار چشم گیر بوده و آمادگی جسمانی نیز به عنوان بخش مهمی از این علم از تنوع ، تغییر و توسعه به دور نبوده است. بازیکنان فوتبال به قدرت و توان ، دوندگان ماراتن به استقامت ، قهرمانان 100 متر به سرعت و بسیاری از ورزشکاران به انعطاف پذیری ، تعادل و چابکی نیاز دارند.

خوشبختانه ، اکنون تجربه مربیان به همراه تحقیقات و مشاهدات آزمایشگاهی و میدانی موجب طراحی برنامه های نظام دار و در نتیجه ، بهبود آمادگی عضلانی شده است. آمادگی عضلانی شامل قدرت و استقامت عضلانی ، توان ،سرعت ، انعطاف پذیری ، تعادل و چابکی است . در ورزش فوتبال قدرت ، سرعت و ترکیب موثر این دو عامل (توان) از اهمیت ویژه ای  برخوردار است .

در این تحقیق سعی شده است که اثرات دو روش تمرین با وزنه و تمرینات پلایومتریک بر عوامل مذکور مورد مقایسه و بررسی قرار گیرد . تمرینات با وزنه  روش مناسبی برای بهبود قدرت قدرت و در نتیجه توان بشمار می روند.

با توجه به اصل ویژگی تمرین برای توان ، ورزشکارن  باید تلاش کنند تا بار ( وزنه ) را تا حد امکان به سرعت حرکت دهند. در انتخاب برنامه تمرینی توان، باید به این نکته توجه کرد که سرعت تمرینات تا حد زیادی به سرعت حرکات رشته مورد نظر نزدیک باشد.

روش تمرینی دیگری که در بسیاری از مهارتهای ورزشی برای بهبود توان موثر است ، تمرینات پلایومتریک است. اهمیت این تمرینات استفاده از «پیش فشار» و کشش ناگهانی عضله می باشد . در حرکات پلایومتریک در طی مرحله اکسنتریک یا مرحله فشار یعنی وقتی که عضله به سرعت کشیده می شود ،اعضای کشسان عضله نیز کشیده می شوند و بخشی از نیروی فشار را به شکل انرژی کشسان ذخیره می کند ودر حین مرحله کانسنتریک یا غلبه عضله که با تحریک بازتاب میوتاتیک روی می دهد انرژی کشسان ذخیره شده آزاد می شود . این تمرینات موجب آمادگی دستگاه عصبی و عضلانی می شود و در نتیجه به ورزشکار اجازه می دهد که در فعالیت هایی که همره با تغییر جهت می باشند، به نحو قدرتمند و سریعی اجرای وظیفه نماید.

تحقیق حاضر نیز با بررسی و مقایسه اثرات این دو روش تمرینی بر میزان برد شوت ، سرعت و توان انفجاری بازیکنان فوتبال سعی بر این دارد به این سئوال که کدامیک از روش ها ورزشکاران را در توسعه و عملکرد ورزش بیشتر یاری می بخشد جواب دهد.

2-1. بیان مسئله :

 دامنه گسترده علم ورزش در جهان امروز ، با تحقیقات و بررسی های متعددی که انجام پذیرفته است بیش از بیش و بطور غیر قابل وصفی رو به گسترش می باشد .کارشناسان و مربیان همواره به دنبال این بوده اند که امتیازها و عملکرد ورزش را در ورزشکاران خود توسعه دهند .

بازیکنان فوتبال برای تحمل فشارهای بدنی به هنگام بازی و فراهم آوردن زمینه لازم برای استفاده از مهارتهای تاکتیکیشان  در سرتا سر یک مسابقه ، به سطح بالایی از آمادگی نیاز دارند . بنابراین ، تمرین های آمادگی بخش مهمی از برنامه کلی تمرین هاست . در این ورزش قدرت ،سرعت و توان انفجاری از اهمیت ویژه ای برخوردار است . بسیاری از فعالیت های فوتبال مثل تکل کردن ، پریدن ، ضربه زدن ،‌ دویدن و تغییر جهت دادن از نوع فعالیت های پر قدرت و انفجاری و از ارکان اساسی موفقیت در این ورزش هستند.

اهداف ویژه ی تمرین های قدرتی عضله در فوتبال عبارتند از :

  • بالا بردن بازده توان در جریان فعالیت های انفجاری در یک مسابقه فوتبال مثل تکل کردن ، پریدن ، ضربه زدن و شتاب گرفتن .
  • پیش گیری از وقوع آسیب ها.
  • کسب مجدد قدرت پس از یک آسیب

بدیهی است که دست یابی به این اهداف مستلزم طراحی تمرین بر اساس یافته های علمی        می باشد .


دانلود با لینک مستقیم


مقاله درباره بررسی و مقایسه تاثیرات دو روش تمرین پلایومتریک و تمرینات با وزنه بر میزان شوت توان انفجاری و سرعت بازیکنان فوتبال

تحقیق در مورد وزنه برداری

اختصاصی از یارا فایل تحقیق در مورد وزنه برداری دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

 

وزنه برداری

- حرکات وزنه‌برداری: 1- یک ضرب : وزنه‌ها با یک حرکت از زمین تا بالای سر انتقال داده می‌شود. 2- دوضرب : این حرکت در دو مرحله انجام می‌شود. مرحله‌ اول: از زمین تا روی سینه مرحله دوم: از روی سینه تا بالای سر

- وزن‌های بدنی وزنه‌برداران: 1- وزن 56 کیلوگرم 2- 62 کیلوگرم 3- 69 کیلوگرم 4- 77 کیلوگرم 5- 85 کیلوگرم 6- 94 کیلوگرم 7- 105 کیلوگرم 8- 105+ کیلوگرم

- داورها: مسابقات وزنه برداری را 9 نفر قضاوت می کنند که شامل 3 داور، 3 ژوری که نظارت بر کار داوران دارند. 1 نفر وقت نگه دار، 1 نفر کنترل فنی و 1 نفر منشی. - هر ورزشکار در هر حرکت 3 نوبت اجازه وزنه‌زدن دارد. - زمان برای هر نوبت، 1 دقیقه می‌باشد. زمان از لحظه‌ای که صفحه‌گذار از روی تخته خارج می‌شود شروع می‌شود. - اگر یک ورزشکار بخواهد دو حرکت متوالی انجام دهد برای بار دوم 2 دقیقه وقت دارد. - 3 چراغ سفید یا دو چراغ سفید و یک چراغ قرمز یعنی حرکت صحیح است و 3 چراغ قرمز یا 2 چراغ قرمز و یک چراغ سفید یعنی حرکت خطا می‌باشد. - داور وسط اگر تشخیص دهد حرکت کامل انجام شده، توسط زنگ به ورزشکار اعلام می‌کند تا وزنه را به پایین بیاندازد. با صدای زنگ، وزنه به طور صحیح به زمین انداخته می‌شود. - صفحه هالتر: وزنه سنگین مدوری است که به شکل دیسک در دو انتهای میله فلزی هالتر بسته می‌شود. -تخته‌ هالتر: سکوی چوبی، مربع یا مستطیل و کم ارتفاعی است به ابعاد 4×4 یا 3×4 متر که وزنه‌برداری روی آن انجام می شود.

قوانین وزنه‌برداری: 1- وقتی وزنه‌بردار موفق شد هالتر را بالای سر برد ، باید آن را سر جای خود نگهدارد. 2- اگر هنگام بالا بردن هالتر دستهای وزنه‌بردار خم شود و دو مرتبه راست شود خطا است. 3- اگر وزنه‌بردار توانست هالتر را در بالای سرخود ثابت نگهدارد باید یک لحظه کوتاه مکث کند و وقتی داوران اجازه دادند آن را پایین بیاورد، پایین آوردن هالتر بدون فرمان داوران خطاست. 4- وزنه‌بردار اگر هالتر را از تخته بیرون بیندازد خطاست. حتی اگر وزنه را به خوبی مهار کند، ولی اگر هنگام پایین آوردن هالتر را بیرون از تخته بگذارد باز هم خطاست. 5- انداختن وزنه از بالای سر به پایین خطا است. - مجموع حرکت یک ضرب و دو ضرب به عنوان رده‌بندی نهایی در نظر گرفته می‌شود.

وزن صفحات فلزی: قرمز 25 کیلوگرم، زرد 15 کیلوگرم، آبی 20 کیلوگرم، سبز 10 کیلوگرم، سیاه 5/2 کیلوگرم وقفلهای دو طرف میله به عنوان وزنه 5 کیلوگرمی حساب می‌شود.

فدراسیون وزنه برداری

اطاعات عمومی:

برای مدت زمان طولانی تصویر اشتباهی از ورزشکاران رشته وزنه برداری در ذهن افراد وجود داشت و مردم آنها را افرادی با عضلات صرفا" ستبر می شناختند ، لیکن بعد ها به علت نیازی که ورزشکاران دیگر رشته ها به تمرینات با وزنه پیدا نمودند ، به ارزش واقعی این ورزش پی بردند بطوریکه اکنون می توان وزنه برداری را به عنوان پدر ورزشها معرفی کرد.

وزنه برداری یک ورزش انفرادی است و در اماکن سر پوشیده انجام می گیرد. امروزه این ورزش در دو حرکت یک ضرب دو دستی و دو ضرب دو دستی به رسمیت شناخته شده است.

حرکت یک ضرب با دو دست : در این حرکت وزنه بردار میله و وزنه های جلوی پای خود را با دو دست گرفته و با یک حرکت، میله و وزنه ها را از زمین تا بالای سر بطور عمود و با دستهای کشیده یا با نشستن زیر وزنه و یا با جلو و عقب بردن پاها ، بالا می برد. وزنه باید بدون مکث طول بدن را با یک حرکت مداوم طی کند و هیچ قسمت از بدن به غیر از کف پاها نباید زمین را لمس نموده یا به زمین کشیده شود . وقتی وزنه در بالای سر قرار گرفت بازوان و پاهای وزنه بردار باید راست و بدون حرکت بماند تا داور فرمان قبولی حرکت یک ضرب را صادر نماید سپس ورزشکار مجددا" میله و وزنه ها را روی زمین قرار می دهد . عدول ورزشکاران از اصول و مقررات خطا محسوب خواهد شد.

حرکت دو ضرب با دو دست : حرکت و ضربه اول کشش میله با وزنه بوده و ضرب و حرکت دوم بالا بردن وزنه ها و میله تا حد نهایی است. ورزشکار نباید در کشش بر روی سینه و یا در بالا بردن وزنه حرکات خطا انجام دهد. روشن شدن دو و یا سه چراغ سفید رنگ توسط داور علامت قبولی حرکت و دو یا سه چراغ قرمز مشخص کننده خطا خواهد بود. وزنه برداران بر طبق وزن خود در دسته هایی که مقررات تعیین می کند ، در مسابقات شرکت می نمایند طبقه بندی نهایی از نتیجه بهترین مجموع دو حرکت یک ضرب و دو ضرب که توسط داوران صحیح و بدون خطا اعلام می شود بدست خواهد آمد. وزنه بردار می تواند در هر حرکت تنها سه نوبت آزمایش شودو هر حرکت اضافی که خارج از سه نوبت باشد در نتیجه نهایی (مجموع امتیازات) تاثیر نخواهد داشت . برای وزنه برداران بزرگسال از نظر قد و سن محدودیتی وجود ندارد . مسابقات وزنه برداری در بخش های خرد سال و بزرگسال در ده دسته وزن انجام می شود . توزین وزنه برداران دو ساعت قبل از شروع مسابقه هر دسته به عمل می آید . ورزشکاری که تقاضای وزنه کمتری نموده است ، قبل از دیگران بر روی صحنه می آید و این ترتیب تا ختم بازی ادامه خواهد داشت . اگرچه وزنه بردار تقاضای یک وزنه مساوی را برای اولین حرکت خود در یک ضرب یا دو ضرب نموده باشد ترتیب تقدم و تاخر را قرعه کشی قبل از توزین و مسابقه تعیین خواهد کرد. وسایل وزنه برداری را می توان در هر جای مناسبی مستقر نمود . سالن هایی که دارای صحنه (یا سکو) باشد، در صورتی که کف آن استحکام لازم برای جذب ضربه های ناشی از فرود هالتر را داشته باشد برای این منظور مناسبتر است .

در جوار سالن اصلی که برای انجام مسابقات پیش بینی می شود ، در نظر گرفتن یک سالن اضافی با وسایل لازم برای گرم کردن ورزشکاران ضروری است.

ظرفیت و گنجایش تماشاچی در سالن وزنه برداری با توجه به سطح و نوع مسابقات متغیر است بطوریکه به عنوان مثال برای مسلبقات انتخابی داخلی حد اقل 500 تا 1000 نفر و برای مسابقات رسمی و بین المللی حد اقل 2000 تا 5000 نفر را می توان در نظر گرفت . جایگاه تماشاچیان باید در یک طرف سالن و روبروی سن که تخته وزنه برداری در آن قرار دارد ، طراحی شود . پیش بینی جایگاه ویژه برای استقرار مقامات رسمی به تعداد حدود یکصد صندلی نیز ضروری است .

تجهیزات مورد نیاز:

لباس و کفش : لباس ورزشکاران این رشته شامل لباس وزنه برداری سر هم با مایو زیر آن است و ممکن است در زیر لیاس مزبور ، پیراهن با آستین کوتاه و بدون یقه پوشیده شود . در صورتیکه وزنه بردار از کمربند استفاده نماید ، پهنای کمربند نباید از 10 سانتیمتر بیشتر باشد. وزنه برداران می توانند از بانداژهای استاندارد با طول و عرض های مجاز استفاده نمایند. پاشنه کفش باید به اندازه طبیعی و متناسب بوده ، و از پهلو نباید پهن تر از طرفین راست و چپ کفش باشد.


دانلود با لینک مستقیم


تحقیق در مورد وزنه برداری

تحقیق در مورد قوانین و مقررات وزنه برداری IPC

اختصاصی از یارا فایل تحقیق در مورد قوانین و مقررات وزنه برداری IPC دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تحقیق در مورد قوانین و مقررات وزنه برداری IPC


تحقیق در مورد  قوانین و مقررات وزنه برداری IPC

فرمت فایل:WORD(قاببل ویرایش)تعداد32 صحفه

 

 

 

بسم الله الرّحمن الرّحیم

قوانین و مقرّرات

 

وزنه برداری

 قوانین و مقررات وزنه برداری IPC  

فهرست مطالب

1_قوانین اصلی

 

2- شرایط انتخاب برای مسابقه

 

3- شرایط پزشکی خاص

 

4- کلاسبندی    :زنان،مردان،موارد الحاقی

 

5- مسابقات

 

6- پرس سینه (Bench Press)

 

7- نمونه هایی از دلایل رد صلاحیت (حذف) ورزشکاران

 

8- قوانین کلی

 

9- رکوردهای جهانی

 

10- هیئت ژوری (داوری)

 

11- داوران 

 

12- وزن کشی

 

13- لباس وزنه بردار

 

14- تجهیزات و مشخصات آنها

 

15- ترتیب مسابقه

 

16- نتایج ورزشکاران و کشورها  

 

17- استانداردهای انتخاب

 

18- انتخاب داوران و امتحان داوری.

 

« قوانین وزنه برداری IPC-2000 الی 2004»

=تهیه و تدوین توسط:P.Wautermartens،رئیس بخش وزنه برداری IPC =

 

1-             قوانین اصلی

 

1-1. در این قوانین هر موردی که برای مردان به کار رفته، در مورد زنان نیز اعمال می گردد و بالعکس .

 

2-1. اصلاح قوانین ورزشی در حد فاصل زمانی بین بازیهای پارالمپیک مجاز نمی باشد.

 

3-1. کلیه ورزشکاران باید هزینه ای بابت تست دوپینگ پرداخت نمایند.

 

2- شرایط انتخاب برای مسابقه

 

با اشاره به قوانین مربوط به کلاسبندی وزنه برداری افراد ذیل برای مسابقات وزنه برداری واجد شرایط می باشند.

 

1-2. کلاسهای قطع عضو از A1 تا A4

 

2-2. کلاسهای سایر معلولیتها Les Autres که دارای حداقل معلولیت میباشند.

 

3-2. کلاسهای افراد مبتلا به فلج مغزی

 

4-2. کلاسهای افراد دارای ضایعات نخاعی

 

3- شرایط پزشکی خاص

 

1-3. ورزشکار باید بتواند دستهای خود را به طور کامل باز نماید به طوریکه اندازه زاویه دستها از قسمت آرنج هر یک از دستها، در مقایسه با باز شدن کامل دستها، بیشتر از 20 درجه نباشد تا ورزشکار بتواند عمل بلند کردن وزنه ها را به طور صحیح و بر طبق قانون انجام دهد.

 

 

2-3. به پزشکان و ورزشکاران یادآوری می شود که به شرایط پزشکی خاص که در پاراگرافهای 4-1-6، 5-6، 3-8، 1-3-8، 2-3-8، 4-8، 1-4-8 و 2-4-8 ذکر شده ،  توجه داشته باشند.

 

 4- کلاسبندی

 

1-4. ده گروه وزنه برداری از نظر کلاسبندی وجود دارد. کلیه مسابقات طبق مقررات وزنه برداری IPC باید بر اساس این ده گروه وزنی صورت گیرند و نباید ترتیب این اوزان در مسابقات تغییر نماید (یعنی دقیقا طبق قوانین IPC در این زمینه عمل شود)

 

2-4. گروههای  وزنی زنان:

 

کلاس 40 کیلوگرم  تا 40 کیلوگرم

 

کلاس 44 کیلوگرم  از 01/40تا 44 کیلوگرم

 

کلاس 48 کیلوگرم  از 01/44 تا 48 کیلوگرم

 

کلاس 52 کیلوگرم  از 01/48 تا 52 کیلوگرم

 

کلاس 56 کیلوگرم  از 01/52 تا 56 کیلوگرم

 

کلاس 60 کیلوگرم  از 01/56 تا 60 کیلوگرم

 

کلاس 5/67 کیلوگرم  از 01/60 تا 5/67 کیلوگرم

 

کلاس 75 کیلوگرم  از 51/67 تا 75   کیلوگرم

 

کلاس 50/82 کیلوگرم  از 01/75 تا 50/82 کیلوگرم

 

کلاس 50/82+ کیلوگرم  از 51/82 کیلوگرم به بالا

 

گروه های وزنی مردان

 

کلاس 48 کیلوگرم  تا 48 کیلوگرم

 

کلاس 52 کیلوگرم  از 01/48 تا 52 کیلوگرم

 

کلاس 56 کیلوگرم  از 01/52 الی 56 کیلوگرم

 

کلاس 60 کیلوگرم   از 01/56 الی 60 کیلوگرم

 

کلاس 50/67 کیلوگرم  از 01/60 الی 50/67 کیلوگرم

 

کلاس 75 کیلوگرم  از 51/67 الی 75 کیلوگرم

 

کلاس 50/82 کیلوگرم  از 01/75 الی 50/82 کیلوگرم

 

کلاس 90 کیلوگرم  از 51/82 الی 90 کیلوگرم  

 

 

 

کلاس 100 کیلوگرم  از 01/90 الی 100 کیلوگرم

 

کلاس 100+ کیلوگرم  از 01/100 کیلوگرم به بالا

 

4-4. موارد اضافه به اوزان برای افراد قطع عضو به شرح ذیل صورت خواهد گرفت:

 

-         برای هر مورد قطع عضو از مچ پا:

 

تا وزن 5/65 کیلوگرم،نیم کیلوگرم اضافه خواهد شد-   از 75 کیلوگرم تا 100+ کیلوگرم، نیم کیلو اضافه خواهد شد.

 

-         برای هر مورد قطع عضو از زیر زانو:

 

تا وزن 5/67 کیلوگرم، یک کیلوگرم اضافه خواهد شد-   از 75 کیلوگرم تا 100+ کیلوگرم یک و نیم کیلوگرم اضافه خواهد شد.

 

-         برای هر مورد قطع عضو از ناحیه بالای زانو:

 

تا وزن 5/67 کیلو، 5/1 کیلوگرم اضافه خواهد شد-   از 75 کیلو تا 100+ کیلو، دو کیلو اضافه خواهد شد

 

-         برای هر مورد قطع عضو از ناحیه مفصل ران:

 

تا وزن 5/67 کیلو، 5/2 کیلوگرم اضافه خواهد شد-   از 75 کیلو تا 100+ کیلو، 3 کیلوگرم اضافه خواهد شد.

 

  1. مسابقات

 

1-5. مسابقات مردان و زنان در هر گروه وزنی انجام می گیرد.

 

2-5. در بازیهای پارالمپیک، مسابقات جهانی و بازیها و مسابقات قهرمانی منطقه ای، هر کشور  میتواند به ازای هر گروه معلولیتی، حداکثر 10 ورزشکار مرد را در تمامی ده گروه وزنی و 10 ورزشکار زن را در تمامی ده گروه وزنی، اعزام نماید. نباید بیشتر از 3 نفر ورزشکار از هر کشور در یک گروه وزنی شرکت نماید. برای مثال 2 نفر ورزشکار دارای ضایعه نخاعی و یک نفر ورزشکار قطع عضو یا یک نفر ورزشکار دارای ضایعه نخاعی به همراه دو نفر ورزشکار قطع عضو یا دو نفر ورزشکار قطع عضو و یک نفر ورزشکار  CP و ...... می تواند از هر کشور در یک گروه وزنی شرکت نماید.(یعنی یک کشور در مجموع مجاز است از بین تمامی گروههای معلولین، تنها سه نفر ورزشکار را در یک وزن ثبت نام و اعزام نماید.) 

 

3-5. رده بندی نهایی باید بر طبق بهترین حرکت معتبر بلند کردن وزنه که از سوی داوران پذیرفته شده باشد، محاسبه گردد.هر وزنه بردار میتواند تا 3 بار برای بلند کردن وزنه تلاش نماید.هر بار بلند کردن وزنه در خارج از مسابقه را نمیتوان در نتیجه گیری نهایی به حساب آورد.

 

4-5. ورزشکاران از ابتدای سن چهارده سالگی خود (چهاردهمین سالگرد تولد خود) می توانند در ورزش وزنه برداری رقابت نمایند.

 

6- پرس سینه (BenchPress) برای ورزشکاران معلول

 

1-1-6. معلولین LesAutres، فلج مغزی و دارای ضایعات نخاعی

 

وزنه بردار باید حالت ذیل را روی نیمکت (bench) داشته باشد و تا پایان کامل حرکت بلند کردن وزنه، این حالت را ادامه دهد.وزنه بردار باید سر، تنه (شامل باسنها)، پاها و هر دو پاشنه خود را روی نیمکت رسمی قرار دهد (یعنی روی نیمکت بر پشت بخوابد).هر گونه استثناء بنا به دلایل پزشکی در آن خصوص پذیرفته می شود.

 

      2-1-6. ورزشکاران فلج مغزی

 

ورزشکار باید حالت ذیل را روی نیمکت داشته باشد و این حالت باید تا زمان پایان حرکت کامل بلند کردن وزنه حفظ شود:وزنه بردار باید سر، تنه (شامل هر دو باسن) خود را روی نیمکت قرار دهد و پاها باید به صورت جمع شده Flexed)) بوده و  یک عدد گوه (Wedge) مورد تایید، آنها را نگه دارد و هر دو کف پا روی نیمکت قرار داشته باشد.

 

3-1-6. قطع عضوها

 

وزنه بردار باید تا حداکثر ممکن حالت ذیل را روی نیمکت داشته باشد و این حالت را تا پایان کامل حرکت بلند کردن وزنه حفظ نماید.وزنه بردار باید سر، تنه (شامل هر دو باسن)، پاها و هر دو پاشنه های خود را روی نیمکت رسمی قرار دهد.(یعنی کاملا بر پشت روی نیمکت دراز کشد).

 

4-1-6. بلند کردن وزنه با پروتز مجاز می باشد و استفاده از پاهای مصنوعی همراه با کفش برای معلولین LesAutres و دارای ضایعات نخاعی مجاز می باشد.

 

2-6. میله وزنه باید در امتداد عرضی وزنه بردار، روی پایه ها، به صورت افقی قرار داده شود.

 

3-6. فاصله هر دو دست، حدفاصل  انگشتان سبابه دو دست، نباید بیشتر از 81 سانتی متر باشد.

 

4-6. وزنه بردار باید میله وزنه را به گونه ای بگیرد که انگشت شصت دور میله قرار گیرد. 

 

1-5-6. هر وزنه بردار مجاز است تا با استفاده از کمربند رسمی (به صورت نوار ) و یا با استفاده از کمربند شخصی، به نیمکت بسته شود. حداکثر پهنای هر کمربند 10 سانتی متر می باشد.

 

2-5-6. برای بالانس نگه داشتن پاها و برای جلوگیری از حـرکـات غیر ارادی، وزنه برداران می توانند، حداکثر از دو عدد کمربند (برای بستن پاهای خود به نیمکت) استفاده نمایند.

 

3-5-6. بستن کمربند روی پاها، از قسمت قوزک پا یا قسمت ران مجاز می باشد و برای افراد قطع عضو از ناحیه ران، کمربندباید تا حداکثر امکان در قسمت انتهایی بدن بسته شود.

 

6-6. بستن پاها باید توسط خود وزنه بردار، مربی و یا کمک مربی و تحت نظارت داوران انجام شود.

 

7-6. تنها فرد کمکی رسمی / فرد تنظیم کننده وزنه ها روی میله (Spotter/Loaders) مجاز است که به وزنه بردار کمک نماید تا میله وزنه را از جای خود بلند کند.

 

1-8-6. نباید بیشتر از چهار نفر و کمتر از سه نفر فرد کمکی (Spotter/Loaders) در محل مسابقه حضور داشته باشند. وزنه بردار میتواند به صورت کتبی برای دریافت کمک از فرد کمکی (Spotter/Loaders) جهت بلند کردن میله از جای آن، درخواست نماید اما حرکت بلند کردن وزنه (lift off) باید تا امتداد قسمت عرضی دستها بوده و وزنــــه بردار نباید میله را به طرف سینه خود به پایین بیاورد.

 

2-8-6. بعد از قرار گرفتن میله وزنه در امتداد عرضی دستها، وزنه بردار در حالیکه آرنج هایش به صورت قفل مـــی باشند، باید منتظر علامت سر داور باشد. این علامت توسط سر داور باید زمانی داده شود که وزنه بردار بدون حرکت است و میله را به طور صحیح نگه داشته است.

 

9-6. این علامت دهی باید شامل یک حرکت به طرف پایین با دست و یک دستور شروع (به صورت شفاهی) باشد.

 

10-6. بعد از دریافت علامت از سوی سر داور، وزنه بردار باید میله وزنه را تا روی سینه به طرف پایین بیاورد و سپس آن را بدون حرکت روی سینه نگه دارد و سپس آن را با یک حرکت دادن (باز کردن) هر دو دست، به طرف بالا بلند نماید. هنگامیکه وزنه بردار، میله را در این حالت، بدون حرکت نگه داشت، علامت گفتاری (شفاهی) rack باید به همراه علامت حرکت دست به طرف عقب داده شود.

 

11-6. مربی مجاز است وزنه بردار را در هنگام آمدن و یا ترک سکوی وزنه برداری  کمک نماید.در خلال زمان بلند کردن وزنه، مربیان باید در محل مخصوص مربیان که توسط داور یا کنترل کننده فنی اعـلام میشود، قرار گیرند.

 

12-6. از زمان اعلام اسم، کشور و وزن ورزشکار تا زمان علامت شروع، ورزشکار دو دقیقه فرصت دارد. اعلام برای بار دوم و علامت شروع برای بار دوم، نشاندهنده این است که این دو دقیقه تمام شده است.(زمان اعلام اسم و علامت شروع برای بار دوم در آخر دو دقیقه فرصت داده شده به ورزشکار می باشد.)

 

ملاحظات

اگر یک وزنه بردار به تنهایی به محل مسابقه می آید (به تنهایی روی سکو می رود)(مثلا برای چهارمین بار تلاش برای کسب رکورد به پای وزنه می رود)، به وی باید 3 دقیقه فرصت داده شود تا تلاش بعدی خود را برای کسب رکورد به انجام برساند.

 

13-6. بعد از پایان تلاش وزنه بردار برای بلند کردن وزنه، وی باید ظرف 30 ثانیه بعد از بلند شدن از روی نیمکت، سکو را ترک کند. عدم رعایت این قانون، ممکن است منجر به عدم پذیرش نتیجه کسب شده وی بنا به صلاحدید داوران گردد.

 

14-6. به وزنه بردار یا مربی وی یک دقیقه فرصت داده می شود تا سومین تلاش خود را برای بلند کردن وزنه به داور تعیین شده (marshall) اعلام نمایند.وقت  یک دقیقه در لحظه ای شروع می شود که وزنه بردار بنا به تصمیم داور (marshall)، نیمکت را ترک کرده باشد.

 

   7- دلایل رد صلاحیت (عدم پذیرش نتیجه) وزنه بردار

 

1-7- عدم توجه و رعایت علائم داده شده از سوی داور در زمان شروع یا اتمام حرکت بلند کردن وزنه .

 

2-7. هر گونه تغییر در حالت تعیین شده (انتخاب شده) برای بلند کردن وزنه در خلال انجام حرکت بلند کردن وزنه از قبیل بلند کردن سر، شانه ها، باسنها یا پاها از نقطه اولیه تماسشان با نیمکت یا حرکات جانبی دستها روی میله وزنه .

 

3-7. بلند کردن، بالا و پایین کردن و تکان دادن میله بعد از اینکه میله بدون حرکت روی سینه می باشد.

 

4-7. هر گونه باز کردن دستها به طور نا مساوی (ناهماهنگ) در خلال حرکت بلند کردن وزنه .

 

5-7. هر گونه حرکت دادن میله به طرف پایین، در زمانیکه وزنه بردار آن را به طرف بالا بلند کرده است.

 

6-7. عدم بلند کردن میله وزنه همراه با باز کردن کـامــل دسـتـها (Full extension) در پایان حرکت بلند کردن وزنه .

 

7-7. تماس میله وزنه با فرد کمکی (Spotter/Ioaders) در حد فاصل زمانی بین علائم سر داور . 

 

8-7. تماس عمدی میان میله و تکیه گاههای میله در خلال حرکت بلند کردن وزنه به هدف آسان کردن حرکت پرس .

 

9-7. اتلاف  وقت.

 

10-7. عدم رعایت قوانین کلی مربوط به بلند کردن وزنه که قبل از موارد فوق در خصوص رد صلاحیت (عدم پذیرش نتایج مسابـقـه) وزنه بردار، ذکر گردیده است.

 

8- قوانین کلی

 

1-8. داوران نباید هر مورد تلاش ناتمام وزنه بردار را به  عنوان بلند کردن صحیح وزنه توسط وی به حساب بیاورند.

 

2-8. پاسپورت وزنه برداری IPC باید در مرحله وزن کشی ارائه گردد.وزنه بردارانی که این پاسپورت را همراه خود نداشته باشند، 100 دلار آمریکا جریمه خواهند شد.

 

3-8. اگر یک وزنه بردار به دلیل تغییر شکل آناتومیکی آرنجش، نتواند دستهایش را به طور کامل از هم باز کند، باید این مورد را از طریق ذیل اعلام نماید:

 

1-3-8. این مشکل خود را در پاسپورت وزنه برداری IPC خود گزارش نماید.

 

2-3-8. این مشکل را به سه نفر داور مسابقه و نیز سر داور (Jury)، قبل از شروع هر حرکت (تلاش برای بلند کردن وزنه) در خلال مسابقه، اعلام نماید.

 

4-8. اگر ورزشکار بنا به دلیل تغییر شکل آناتومیکی یا بیماری عصبی نتواند پاهای خود را به طور کامل از هم باز کند، باید این مورد را به طرق ذیل گزارش نماید:

 

1-4-8. این مشکل خود را در پاسپورت وزنه برداری IPC خود اعلام نماید.

 

2-4-8. این مشکل خود را به سه نفر داور مسابقه و نیز سرداور (Jury)، قبل از انجام هر حرکت (attempt) در خلال مسابقه، اعلام نماید.

 

5-8. استفاده از تشک زیر زانوها برای وزنه برداران به غیر از وزنه برداران CP مجاز نمیباشد.

 

9- رکوردهای جهانی

 

1-9 در بازیهای پارالمپیک، مسابقات قهرمانی جهانی، مسابقات قهرمانی منطقه ای و تورنومنت های بین المللی مورد تائید و نیز مسابقات قهرمانی کشوری، رکوردهای جهانی باید بدون وزن کردن   میله(barbell) یا وزنه بردار پذیرفته شود به شرط اینکه وزنه بردار قبل از مسابقه به طور صحیح وزن کشی شده باشد و اینکه داوران یا کمیته فنی منتخب وزن میله (barbell) و دیسکها را قبل از مسابقه چک کرده باشند. 

 

2-9. وزنه بردار باید بلافاصله بعد از کسب موفقیت آمیز رکورد جهانی، خود را به سه نفر داور معرفی نماید.اگر مشخص شود که وزنه بردار از پوششها یا لباسهای غیر قانونی استفاده کرده باشد، در این صورت، نتیجه وی از درجه اعتبار ساقط شده و نامبرده از دور مسابقات حذف خواهد شد.

 

3-9. شرایط تائید یک رکورد جهانی به شرح ذیل می باشد:

 

1-3-9. مسابقه باید تحت نظارت یک فدراسیون ملی وابسته به کمیته بین المللی پارالمپیک برگزار شود.

 

2-3-9. هر یک از داوران قضاوت کننده مسابقه باید دارای کارت داوری بین المللی بوده و عضو فدراسیون ملی وابسته به کمیته بین المللی پارالمپیک باشند.

 

3-3-9. در صداقت و شایستگی داوران تمامی کشورهای عضو هیچ گونه شک و شبهه ای نیست. لذا داوران هر یک از کشورها می توانند کسب یک رکورد جهانی را تائید و دیگران را از آن مطمئن سازند.

 

4-3-9. به استثنای بازیهای پارالمپیک و مسابقات قهرمانی جهانی، رکوردهای جهانی به دست آمده در دیگر رقابتها تنها در صورتی پذیرفته می شود که تست دارویی (دوپینگ) روی وزنه بردار مربوطه انجام گرفته باشد. در خصوص تمامی مسابقاتی که در آنها رکورد جهانی ثبت می شود، مجوز کتبی رئیس بخش وزنه برداری IPC نیز مورد نیاز می باشد.

 

  4-9. در دیگر مسابقات، علاوه بر شرایط مندرج در پاراگرافهای 2-9 و 3-9، شرایط ذیل نیز مورد نیاز می باشد:

 

1-4-9. بلافاصله بعد از کسب یک رکورد موفق، سه  داور مسابقه مزبور موظف هستند که  میله (barbell) را وزن کرده و وزن دقیق آن را ثبت نمایند. ضمنا آنها موظف هستند که لیستی از وزنهای میله (barbell) و هر یک از دیسکهای مورد استفاده در این کسب رکورد موفق راتهیه نمایند.

 

2-4-9- سه نفر داور مسابقه باید یک گزارش کتبی موید موارد ذیل را امضاء نمایند:

 

الف- نام وزنه بردار .

 

ب- نام کشور وزنه بردار .

 

ج- عنوان (نام مسابقه)، محل برگزاری و تاریخ مسابقه.

 

د- گروه وزنی وزنه بردار .

 

ه- وزن میله (barbell) و هر یک از دیسکها .

 

و- اینکه ترازوهای Scales) ) مورد استفاده وزنه بردار ظرف شش ماه گذشته قبل از انجام رکورد، مورد تائید قرار گرفته اند. 

 

ز- یک نسخه از برگه رسمی امتیازات باید به همراه تقاضای تائید رکورد ارسال شود.

 

ح- یک نسخه از مصوبه برگزاری مسابقه مزبور باید به همراه مدارک ارسال گردد.

 

3-4-9. بعد از کسب رکورد، تقاضای ثبت رکورد باید به وسیله رئیس هیئت ژوری (Jury) یا رئیس کمیته ملی وزنــه برداری مربوطه امضاء شود.

 

4-4-9. این گزارش باید به وسیله دبیر فدراسیون ملی مربوطه امضاء گردد.

 

5-4-9. نسخه اصلی گزارش باید برای رئیس بخش وزنه برداری IPC ارسال گردد.

 

6-4-9. رکورد کسب شده تنها در صورتی مورد تائید قرار خواهد گرفت که رئیس بخش وزنه برداری IPC  گزارش مکتوب در این خصوص را ظرف مدت مشخصی (یعنی یک ماه) دریافت نماید.

 

7-4-9. این گزارش مکتوب به همراه نتایج آزمایشی کنترل دوپینگ باید هر چه سریعتر بعد از مشخص شدن نتیجه آزمایش، برای رئیس بخش وزنه برداری IPC ارسال گردد.

 

5-9. هنگامیکه یک وزنه بردار  در سومین تلاش خود برای بلند کردن وزنه، موفق شود تا وزنه ای را که تا 10 کیلوگرم کمتر از رکورد فعلی جهانی است، بلند کند، در این صورت بنا به صلاحدید هیئت ژوری(Jury) یا بنا به صلاحدید سر داور در غیاب هیئت ژوری (Jury)، وزنه بردار مربوطه می تواند برای چهارمین بار شانس خود را برای بلند کردن وزنه در خارج از مسابقه، امتحان نماید.چنانچه سومین تلاش وزنه بردار که در حد کسب یک رکورد جهانی می باشد، موفقیت آمیز نباشد، ایـن وزنه بردار میتواند برای چهارمین بار وزنه را بلند کند.در هیچ مورد دیگری نمی توان به وزنه بردار اجازه داد که بیش از تعداد مجاز به بلند کردن وزنه اقدام نماید.

 

6-9. در خواست برای کسب یک رکورد جهانی که مضربی از 5/2 کیلوگرم نباشد، را می توان به وزنه بردار اعطا کرد. بـه قـانـون 5-15 (a-b-c) مراجعه نمایید.

 

7-9. تنها وزنه بردارانی که در یک مسابقه به رقابت می پردازند، میتوانندبرای کسب رکورد، برای چهارمین بار خارج از مسابقه مزبور، وزنه را بلند نمایند.

 

  8-9. به محض اینکه یک رکورد جدید ثبت می شود، هر وزنه بردار باید برای شکستن این رکورد، 500 گرم بیشتر از آن وزنه را بلند کند (یعنی رکورد وی 500 گرم بیشتر باشد.)

 

هنگامیکه دو وزنه بردار در یک روز اما در دو محل متفاوت، یک رکورد را می شکنند، وزنه برداری که وزن کمتری در زمان وزن کشی برای مسابقه داشته، دارنده آن رکورد محسوب خواهد شد.زمانیکه دو وزنه بردار یک رکورد را در یک روز اما در جاهای مختلف بشکنندو وزن این دو نفر در زمان وزن کشی برای مسابقه یکسان باشد، در این صورت، هر دوی این وزنه برداران مشترکا دارنده این رکورد خواهند بود.

 

9-9. رکوردهای جدید تنها در صورتی معتبر هستند که حداقل 500گرم از رکورد قبلی بیشتر باشند. کسب رکورد در مواردیکه زیر 500 گرم باشد، مورد قبول واقع نمی شود.

 

10- هیئت ژوری (Jury)

 

1-10. در بازیهای پارالمپیک، مسابقات قهرمانی جهانی و قاره ای، یک هیئت ژوری برای ریاست و نظارت بر هر یک از جلسات مسـابـقـه وزنه برداری تعیین خواهد شد.

 

2-10. هیئت ژوری (Jury) باید شامل رئیس بخش وزنه برداری IPC یا جانشین منتخب وی و چهار نفر عضو دیگر باشد. برای هر هیئت ژوری، یک عضو رزرو باید تعیین شود.حداقل 6 عضو هیئت ژوری توسط رئیس بخش وزنه برداری IPC ،از کشورهایی به غیر کشور میزبان مسابقات انتخاب خواهد شد.هزینه سفر، اسکان و غذای این افراد توسط کمیته برگزاری مسابقات تامین خواهد شد.

 

3-10. اعضای هیئت ژوری باید از بین داوران بین المللی درجه یک باشند.

 

4-10. اعضای هیئت ژوری باید، به استثنای رئیس بخش وزنه برداری IPC یا جانشین وی، از کشورهای مختلف باشند.

 

5-10. وظیفه هیئت ژوری، تضمین اجرای صحیح قوانین فنی میباشد.

 

6-10. در خلال مسابقه، هیئت ژوری بر اساس اکثریت آراء می تواند، نسبت به تعویض یا جایگزینی داوری که تصمیماتش بنا به نظر این هیئت شایسته و صحیح نیست، اقدام نماید.قبل از هر گونه اقدام برای کنار گذاشتن داور مربوطه، باید به وی تذکر داده شده باشد.

 

7-10. در بی طرفی داوران هیچ شکی نیست، اما این امکان وجود دارد که داوران در کار داوری خود بدون قصد و غرضی مرتکب اشتباه شوند.در چنین مواردی قبل از هر گونه اقدامی برای دادن تذکر به نامبرده، باید به داور اجازه داده شود تا توضیحات خود را ارائه دهد.

 

 

 

 

 

8-10. اگر اعضای هیئت ژوری بخواهند در مورد تصمیم یک داور از وی استفسار (سوال) نمایند، این کار باید از طریق رئیس هیئت ژوری و با موافقت وی صورت گیرد.یک سیستم لامپی باید توسط هیئت ژوری برای فراخوانی داور به محل میز این هیئت مورد استفاده قرار گیرد.رئیس هیئت ژوری باید با دیگر اعضای این هیئت مشورت نماید و بر اساس موافقت اکثریت اعضاء، اقدام مناسب را انجام دهد.

 

 

 

9-10. اگر یک اشتباه جدی در کار داوری رخ دهد که با قوانین فنی مغایرت داشته باشد، هیئت ژوری می تواند برای اصلاح این اشتباه تصمیم مناسب را اتخاذ نماید.این هیئت میتواند بنا به صلاحدید خود به ورزشکار اجازه دهد تا یک بار دیگر وزنه را بلند کند.

 

10-10. هیئت ژوری هیچ گاه نباید تصمیمات داوران را لغو یا تغییر دهد.

 

11-10. اعضای هیئت ژوری به منظور تضمین جلوگیری از بروز هر گونه مشکلی در برگزاری مسابقات فعالیت خواهد کرد.

 

12-10. قبل از هر مسابقه، رئیس هیئت ژوری باید اطمینان حاصل نماید که اعضای این هیئت از دانش کافی برای ایفای نقش خود برخوردارند و نیز از هر گونه اصلاحات انجام گرفته در مقررات آگاهی داشته و از اجرای قوانین مندرج از کتابچه قوانین حمایت می نمایند.

 

13-10. علاوه بر هر یک از پروتکلهای IPC که اعمال می گردد.انتخاب وزنه برداران برای انجام تست دارویی (دوپینگ) باید همیشه به صورت اتفاقی (از میان وزنه برداران ) توسط هیئت ژوری صورت گیرد.چنانچه مسابقات مورد نظر دارای هیئت ژوری نیست، در این صورت دبیر مسابقات ترتیبات لازم را برای انتخاب اتفاقی وزنه برداران توسط یک فرد تعیین شده بدین منظور، قبل از مشاهده وزنه برداران توسط این فرد، به عمل خواهد آورد.

 

14-10. در بازیهای پارالمپیک، مسابقات قهرمانی جهانی و قاره ای، رئیس بخش وزنه برداری IPC و در غیاب وی نماینده منتخب فنی، باید برای هر یک از جلسات مسابقه، هیئت ژوری را تعیین نماید.

 

11- داوران

 

1-11. تعداد داوران مسابقه باید سه نفر شامل سر داور یا داور اصلی (وسط) و دو نفر داور کنار (جانبی) باشد.

 

2-11. سر داور مسئول دادن علامتهای لازم برای هر سه تلاش وزنه بردار برای بلند کردن وزنه میباشد.سر داور همچنین مسئول دادن علامت شفاهی به صورت بلند و واضح از طریق بلندگو به هنگام آماده بودن میله و افراد کمکی می باشد.

 

3-11. علامتهای مورد نیاز برای حرکت پرس سینه (BenchPress) به شرح ذیل می باشد: 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

شروع:

 

به محض اینکه وزنه بردار بی حرکت است و میله وزنه به درستی در امتداد دو دست قرار گرفته و آرنجها بصورت قفل شده هستند، سر داور یک علامت بصری از طریق حرکت دست خود به طرف پایین به همراه علامت شفاهی قابل شنیدن (start) به نشانه شروع حرکت، ارائه میدهد.

 

پایان:

 

یک علامت بصری شامل حرکت دست به طرف عقب و دستور شفاهی Rack (به معنی گذاشتن میله وزنه در محل اصلی خود)داده می شود.

 

4-11. به محض اینکه میله وزنه در جای خود قرار داده شد، داوران تصمیم خود را از طریق روشن کردن لامپها اعلام خواهند نمود.

 

لامپ سفید:برای اعلام یک حرکت خوب (قابل قبول )

 

لامپ قرمز:به منزله عدم بلند کردن وزنه (No Lift)

 

5-11. هر سه داور مسابقه می توانند هر جایی که به نظرشان مناسبترین جا برای مشاهده حرکت بلند کردن وزنه، در روی سکو وزنه برداری است، بنشینند.سرداور باید پشت سر وزنه بردار بنشیند تا قادر به مشاهده سر وزنه بردار و نحوه گرفتن میله توسط وی باشد.سرداور به گونه ای خواهد نشست که پشتش به تماشاگران باشد اما در صورت توافق، می توان در این خصوص استثنائی قائل شد.

 

6-11. قبل از شروع رقابت، سه نفر داور مسابقه باید مشترکا  موارد ذیل را تایید نمایند:

 

الف- سکوی محل وزنه برداری (platform) و تجهیزات مسابقه از تمامی جهات و جوانب با قوانین مطابقت داشته باشند.میله ها و دیسکها از نظر اختلاف وزنی بررسی شده و تجهیزات ناقص کنار گذاشته می شوند.

 

ب- ترازوهای وزن کشی درست کار  کنند و از دقت لازم برخوردار باشند.

 

ج- وزنه برداران در حیطه وزنی و در مدت زمان مشخص شده برای کلاس وزنیشان، وزن کشی  شوند.

 

د- لباس وزنه بردار و تجهیزات شخصی وی در تمامی جوانب با قانون مطابقت داشته باشند.

 

7-11. در خلال مسابقه، سه نفر داور باید متفقا تائید نمایند که:

 

الف- وزن میله ای که وزنه ها بر آن سوار شده، با وزن اعلام شده توسط گوینده سالن مطابقت دارد.بدین منظور مــی توان چارتهای (جداول) ویژه قرار دادن وزنه ها روی میله را تهیه کرد. 

 

ب- در روی سکو، لباس و تجهیزات شخصی وزنه بردار دقیقا همان مواردی هستند که قبلا به هنگام وزن کشی اعلام، امتحان و علامتگذاری شده اند.اگر هر یک از داوران دلیلی بـر عـدم صـداقـت وزنه بردار در خصوص این موارد دارد، وی باید بعد از اتمام کار وزنه برداری، مراتب را به اطلاع سرداور برساند.سه نفر داور مسابقه سپس مـــی توانند لباس و تجهیزات شخصی وزنه بردار را مجددا بازرسی نمایند.اگر چنانچه مشخص شود که وزنــــه بردار از لباسی استفاده کرده که در مرحله وزن کشی مورد بررسی قرار نگرفته است و استفاده از این لباس غیر قانونی است، وی بلافاصله از دور رقابتها حذف خواهد شد.

 

ج- تنها خود وزنه بردار یا فرد کمکی (spotter/loaders) می توانند میله وزنه (barbell) را به محل جدیدی روی پایه ها حرکت دهند.در چنین مواردی مسئول زمان سنجی ( تایمر ) مسابقه نباید ساعت خود را متوقف سازد.این وظیفه مربی یا وزنه بردار است که در لحظه مناسب برای انجام این کار درخواست کمک نمایند.

 

8-11. قبل از شروع انجام یک حرکت بلند کردن وزنه، اگر چنانچه هر یک از داوران جانبی حرکت  (حالت ) شروع یک وزنه بردار را نپذیرند، دست خود را به نشانه انجام خطا بالاخواهند برد.اگر داوران در این خصوص اتفاق نظر داشته باشند، سرداور علامت شروع انجام حرکت بلند کردن وزنه را نخواهد داد.وزنه بردار یا مربی وی باید بنا به درخواستشان، از دلیل عدم دادن علامت شروع حرکت توسط سرداور، مطلع شوند. هیئت ژوری باید مسئول اعلام چنین اطـلاعـاتـی بـه وزنه بردار باشد.وزنه بردار در فرصت باقیمانده خود نسبت به اصلاح حالت شروع بلند کردن وزنه اقدام نماید تا علامت شروع حرکت را از سوی سرداور دریافت نماید.به محض آغاز حرکت بلند کردن وزنه، داور جانبی (کنار) در خلال انجام حرکت بلند کردن وزنه، خطاها را اعلام نخواهد کرد.

 

9-11. داوران باید از اظهار نظر و تفسیر بپرهیزند و هر گونه مدرک یا اظهار نظر شفاهی در خصوص روند مسابقات را نپذیرند.

 

10-11. یک نفر داور نباید تلاش کند که بر روی تصمیمات دیگر داوران تاثیر بگذارد (رای خود را بر آنها تحمیل کند).

 

11-11. سر داور می تواند در صورت لزوم به منظور تسریع انجام مسابقه با داوران جانبی (کنار)، هیئت ژوری یا هر یک از دیگر مسئولین مسابقات مشورت نماید.

 

12-11. بعد از مسابقه، سه نفر داور باید پروتکلهای رسمی یا هر سند دیگری که نیازمند امضای آنها باشد، را امضاء نمایند. 

 

13-11. در بازیهای پارالمپیک، مسابقات قهرمانی جهانی و قاره ای، حداقل 15 نفر داور از کشورهایی به غیر از کشور میزبان توسط رئیس بخش وزنه برداری IPC انتخاب خواهند شد.هزینه های سفر، اسکان و غذای این داوران توسط کمیته برگزاری تامین خواهد شد.

 

حداقل 8 نفر داور دیگر از کشور میزبان مسابقات با موافقت رئیس بخش وزنه برداری IPC، توسط کمیته برگزاری انتخاب خواهند شد تا روند صحیح برگزاری مسابقات را تضمین نمایند.یک کشور میزبان مسابقات که دارای داوران بین المللی نیست باید به موقع مراتب را به رئیس وزنه برداری IPC اعلام نماید تا وی قبل از مسابقات برخی ترتیبات لازم را در خصوص تامین داوران به عمل آورد.

 

14-11. در مسابقات بین المللی، نباید دو نفر داور از یک کشـور بـرای قـضـاوت یـک گروه وزنـی در  مسابقه ای که بیش از دو کشور در آن شرکت می کنند، انتخاب شوند.

 

15-11. انتخاب یک نفر داور به عنوان سرداور در یک گروه وزنی به معنای ممانعت از  (عدم) انتخاب وی به عنوان یک داور جانبی (کنار) در گروه وزنی دیگر نیست.

 

16-11. در بازیهای پارالمپیک، مسابقات قهرمانی جهانی و قاره ای تنها داوران درجه  یک و دو میتوانند قضاوت نمایند.

 

17-11. یونیفرم داوران و اعضای هیئت ژوری به شکل ذیل خواهد بود:

 

مردان:

 

ژاکت آبی پررنگ (سرمه ای ) که بج ویژه وزنه برداری IPC روی سینه سمت چپ نصب شده باشد و شلوار خاکستری و پیراهن سفید به همراه کروات وزنه برداری IPC .

 

زنان:

 

ژاکت آبی پررنگ (سرمه ای) به همراه بج ویژه وزنه برداری IPC روی سینه سمت چپ و دامن یا شلوار خاکستری و یک بلوز سفید.

 

18-11. رئیس وزنه برداری IPC باید فهرستی از داوران که بیشترین شایستگی را برای قضاوت مسابقات بیــــن المللی مهم، مسابقات جهانی یا قاره ای و بازیهای پارالمپیک را دارند، تهیه نماید.

 

19-11. داوران در سه دسته (درجه) بر طبق توانایی و تجربه شان کلاسبندی خواهند شد:

 

الف. داور اصلی 

 

ب. داور بین المللی درجه 2

 

ج. داور بین المللی درجه 1

 

جهت آگاهی از تمامی اطلاعات مربوط به مراحل تائید و آزمایش (تست) داوری به بخش ضمیمه ویژه این قوانین در پاراگراف 18 مراجعه نمایید.تا حداکثر امکان سعی خواهـد شـد تا از قـوانـیـن بـین المللی افراد سالم در این خصوص استفاده شود.

 

20-11. در خلال مسابقات ملی، تنها به داوران بین المللی فدراسیون بین المللی وزنه برداری (IPF) اجازه داوری داده خواهد شد. بخـش وزنه برداری IPC تا حداکثر امکان نسبت به ایجاد فرصتهایی برای داوران IPF تلاش خواهد کرد تا این داوران در کلینیکها حضور یابند و امتحان لازم برای دریافت مجوز داوری و کارت داوری وزنه برداری IPC را بگذرانند.

 

21-11. هیچ یک از داورانی که در مـربیگری ملـی انجـام وظیـفـه می کنند، به عنوان داور بازیهای پارالمپیک یا مسابقات جهانی انتخاب نخواهند شد.چنین داورانی را تنها می توان برای داوری گروههای وزنی انتخاب کرد که در آن گروه هیچ وزنه برداری از کشور وی شرکت نکرده باشد.

 

12- وزن کشی

 

1-12. وزن کشی ورزشکاران نباید زودتر از دو ساعت مانده به زمان شروع مسابقه در یک گروه وزنی مربوطه، انـجـام گیرد. تـمـامـی وزنه برداران در یک گروه وزنی باید در مرحله وزن کشی حضور داشته باشند که این مرحله در حضور سه نفر داور تعیین شده برای آن گروه انجام خواهد شد.

 

2-12. مدت زمان وزن کشی یک ساعت و نیم به طول خواهد انجامید.

 

دانلود با لینک مستقیم


تحقیق در مورد قوانین و مقررات وزنه برداری IPC