مواد آلى ذخیره شده براى شروع رشد ضرورى است. مطالعاتى که روى رشد در تاریکى انجام شده است مشخص کرده است که کربوهیدرات‌‌ها به‌عنوان ذخیره غذائى گیاه عمل مى‌کنند. اسمیت نشان داد که ریشه‌هاى یونجه، نشاسته و قند یعنى کربوهیدرات‌هاى غیرساختمانی، ذخیره مى‌کنند. کربوهیدرات‌هاى غیرساختمانى در طول تاریکى به مصرف سوخت و ساز گیاه مى‌رسند. درصورتى‌که همى‌سلولز و دیگر اجزاء مواد خشک )کربوهیدرات‌هاى ساختمانی( به مصرف سوخت و ساز گیاه نمى‌رسند.
معمولاً گیاهچه یک گیاه یک ساله از دانه که داراى مقدار زیادى کربوهیدرات چربى و پروتئین است تغذیه مى‌کند. گیاهان چندساله مقدار کمى از ذخایر غذائى خود را به تولید بذر اختصاص مى‌دهند به‌طورى که رشد
در بقولات رشد دوباره تنها به ساقه‌هاى جدیدى محدود مى‌شود که از جوانه‌هاى در حال استراحت گره‌هاى قاعده‌اى )طوقه( به‌وجود مى‌آیند. قطع برگها نیز مى‌تواند به حدى باشد که کلیهٔ جوانه‌هاى جانبى را حذف کرده و همانند آنچه در یک یخبندان براى بقولات با رشد برون‌زمینى (Epigeous)، )مانند سویا( اتفاق مى‌افتد، توانائى رشد مجدد را از گیاه سلب کند. در یونجه که گیاهى چند ساله است، چیدن شاخ و برگ گیاه سبب تحریک رشد جوانه‌هاى طوقى که در سطح خاک یا کمى زیر سطح خاک قرار دارند مى‌شود. اگر برداشت یونجه تا بعد از مرحله گلدهى به تأخیر بیفتد )درست مانند وقتى که یونجه را چیده باشند( غالبیت انتهائى از بین مى‌رود در نتیجه پنجه‌هاى جدید از جوانه‌هاى طوقه به‌وجود مى‌آیند و لذا در زمان برداشت یونجه‌هاى جدید هم برداشت مى‌شوند. برداشت ساقه‌هاى جدید یونجه ممکن است نگران‌کننده باشد اما اغلب اعتقاد دارند که این عمل خسارتى به محصول بعدى نمى‌زند. به ظاهر دلیلش آن است که ساقه‌هاى جدید به‌سرعت جاى قسمت‌هاى قطع شده را پر مى‌کنند.
مبارزه شیمیائى در ایران قابل اجراء نمى‌باشد زیرا باید در حساس‌ترین مرحله یعنى جوانه‌زدن سس به آن حمله کرد. ضمناً انجام مبارزهٔ شیمیائى چندان رضایت‌بخش نبوده یکى از راه‌ها خرید بذر از اداره کشاورزى و یا بازدید از مزرعهٔ بذرگیرى و سپس خرید بذر از آن است. مبارزهٔ بطئى بدین‌صورت است که به‌محض دیدن جوانه سس باید یونجه‌ها ر ا که به آن آلوده است چیده و آنرا سوزاند و یا با شعله افکن آن را در محل بسوزانیم.
مقدار ازت تثبیت شده به‌وسیلهٔ بقولات نوسانات زیادى را نشان مى‌دهد که این نوسانات به عواملى مانند نوع گیاه، رقم آن، گونه و نژاد (Strain(، باکترى و شرایط رشد، خصوصاً pH و ازت خاک بستگى دارد. مقدار معمول تثبیت ازت به‌وسیلهٔ بقولات را نمى‌توان تعیین نمود. ولى تخمین این مقادیر در مورد عده‌اى از این گیاهان در جدول برآورد متوسط تثبیت ازت توسط بقولات مختلف ذکر شده است. جالب توجه است که این تخمین براى نخود که یک گیاه علفى یک ساله است، تا ۵۰۰ کیلوگرم در هکتار در سال گزارش شده است. اندازه‌گیرى‌هاى انجام شده در مورد سویا و یونجه، حتى مقدار بیش از ۵۰۰ کیلوگرم در هکتار در سال را نیز نشان داده است.
محیط‌هاى جنگلى به دلایل زیر براى رشد این موجودات بر روى محیط برگ مناسب هستند: ۱. سطح برگ‌هاى سبز در این مناطق ۲۰-۱۰ برابر بیش از گیاهان مناطق معتدله است. ۲. تولید اولیه در این مناطق سه برابر است. ۳. مصرف N،سه تا ۱۰ برابر بیش از گیاهان معتدله است. برگها عمل حفاظت، تهیهٔ مواد غذائى آلى و پائین آوردن مقدار ترکیبات ازته را براى موجودات تثبیت‌کننده ازت انجام مى‌دهند. شبنم و بیش از ۸۰% بارندگى‌هاى سبک در این مناطقه به‌وسیلهٔ تاج جنگل‌ها گرفته مى‌شود. بنابراین مواد غذائى آلى به لایه‌هاى پائین‌تر برگها شسته شده و لذا در این قسمت‌ها شرایط براى رشد این موجودات بهتر مى‌شود. موجوداتى که ازت را در سطح برگ تثبیت مى‌کنند، غالباً در اثر بارندگى شسته شده و وارد خاک مى‌شود ولى در خاک ظاهراً، قادر به ادامهٔ بقاء نمى‌باشند. تثبیت ازت در محیط برگ سهم مهم و مستقیم خود را در تعادل ازت اکوسیستم‌هاى جنگل‌هاى گرمسیرى دارد و به‌صورت غیرمستقیم و در اکوسیستم‌هاى کشاورزى که به‌جاى آنها ایجاد مى‌شوند، تأثیر مى‌گذارد.
لوبیا سبز جزء گیاهان فصل گرم محسوب می شود. لوبیا سبز نسبت به سرما و یخبندان کاملاً حساس است. دمای مناسب و مطلوب برای رشد لوبیا بین 15 تا 30 درجه سانتی گراد می باشد. دمای بالا و پائین به بوته آن خسارت وارد می کند اگر دما مناسب باشد بذر آن در مدت 6 روز جوانه می زند. بذر در دمای صفر درجه سانتی گراد و یا بالای 35 درجه سانتی گراد جوانه نمی زند. لوبیا نسبت به طول روز یک گیاه بی تفاوت (Day neutral( می باشد بدین ترتیب تشکیل دانه و نیام آن تحت تاثیر طول روز واقع نمی شود انواع بالا رونده آن نسبت به رطوبت زیاد و بارندگی فراوان مقاوم است ولی ارقام پا کوتاه آن رطوبت زیاد را تحمل نمی کند.
بطورکلی زمانیکه دانه در داخل غلاف تشکیل شده باشد و طول غلاف یک سوم اندازه واقعی خود رسیده باشد لوبیا سبز قابل برداشت است زمان برداشت آن نیام باید سبز، جوان ، آبدار ، ترد و شکننده باشد اگر غلاف دیر برداشت شود در این صورت حالت شکنندگی و ترد خود را از دست می دهد و حالت فیبری به خود می گیرد و یا نخ دار می شود غلاف لوبیا را به دو دسته تقسیم می کنند نخ دارو بی نخ نوع بی نخ برای مصرف تغذیه مناسب تر می باشد و از ارقام نخ دار برای تهیه کنسرو استفاده می کنند. برداشت لوبیا سبز معمولاً با دست انجام می گیرد. بطورکلی انواع پاکوتاه در 2 تا 3 مرحله و لوبیای پابلند را 5 تا 6 مرحله برداشت می کنند مقدار محصول برای انواع پاکوتاه حدود 8 تا 13 تن و برای لوبیای پابلند 20 تا 28 تن در هکتار است.بعد از برداشت کیفیت لوبیا سبز شدیداً تحت تاثیر عوامل محیطی بخصوص گرما قرار می گیرد، بنابراین چنانچه کیفیت بالا مورد نظر باشد باید 24 ساعت بعد از برداشت غلاتها بصورت تازه مصرف شوند در غیر اینصورت در دمای صفر درجه سانتی گراد و رطوبت 80 تا 90 درصد نگهداری می‌گردند
دانلود پاورپوینت گیاهشناسی - 85 اسلاید
