فرمت فایل : word(قابل ویرایش)
تعداد صفحات:27
فهرست مطالب:
آب و آبیاری در کشاورزی
موقعیت جغرافیایی و شرایط اقلیمی
جدول زیر مساحت نقاط کم باران کشور را نشان می دهد :
بازدهی آبیاری
مدیریت آبیاری
مزرعه و اقلیم
انتخاب مناسب ترین روش آبیاری در رابطه با اقلیم و شرایط مزرعه:
- روشهای آّبیاری سطحی:
الف: آبیاری غرقابی
ب: آبیاری سیلابی
ج- آبیاری نواری
د- آبیاری کرتی
هـ آبیاری جوی و پشته ای (فارویی)
و- آبیاری شیاری
ز- آبیاری قطره ای
ح- آبیاری بارانی
ط: آبیاری زمینی:
عوامل مثر در انتخاب روش آبیاری
کیفیت آب آبیاری
سرعت رشد :
منابع مورد استفاده
مقدمه :
آب یکی از عوامل مهم در توسعه اقتصادی و پیشرفت ملتها بشمار می رود و اثرات آن نه تنها در مناطق خشک بلکه در مناطق مرطوب نیز رل موثری را در این توسعه ایفا می نماید . بدون شک طی سالهای اخیر با ایجاد سد های بزرگ و کوچک ، احداث شبکه های آبیاری ، کنترل آب در مزارع ، افزایش بهره وری از منابع آبی توسط سیستم های آبیاری ، پیشرفتهای زیادی در بخش کشاورزی در زمینه استفاده از آب بعمل آمده است ، که تا حدودی مشکلات ناشی از کمبود آب را بر طرف کرده است . لیکن بعلت شرایط خاص جغرافیایی کشور ما هنوز راه درازی در پیش است و برای رسیدن به هدف بایستی توجه و سرمایه گذاری بیشتری را انجام داد
موقعیت جغرافیایی و شرایط اقلیمی
کشور ایران در 25 تا 40 درجه عرض جغرافیایی قرار گرفته و دارای مساحتی حدود 165 ملیون هکتار است . اغلب مناطق کشاورزی ایران در جلگه هایی که به وسیله کوههای بلند محدود گردیده اند ، قرار گرفته و از نظر شرایط اقلیمی اکثر مناطق کشور خشک یا نیمه خشک با متوسط بارندگی در حدود 250 میلیمتر در سال بوده که اکثر بارندگی ها در فصل زمستان صورت می گیرد .
فرمت فایل : word(قابل ویرایش)
تعداد صفحات:12
فهرست مطالب :
مقدمه
محیط های کشاورزی
الگوهای محیطهای کشاورزی
تجزیه و تحلیل محیطهای کشاورزی
مدیریت در سطح محیطهای کشاورزی
اصل بنیادی در مدیریت محیطهای کشاورزی
تنوع در سطح مزرعه
مناطقی که برای اکو سیستم کشاورزی حاصل می شود
حفاظت از اکو سیستم های طبیعی مجاور
اکولوژی لکه بودن زمینهای کشاورزی
نقش کشاورزی در حفاظت تنوع زیستی منطقه ای و جهانی
چکیده:
فرمت فایل : word(قابل ویرایش)
تعداد صفحات:27
فهرست مطالب:
آب و آبیاری در کشاورزی
موقعیت جغرافیایی و شرایط اقلیمی
جدول زیر مساحت نقاط کم باران کشور را نشان می دهد :
بازدهی آبیاری
مدیریت آبیاری
مزرعه و اقلیم
انتخاب مناسب ترین روش آبیاری در رابطه با اقلیم و شرایط مزرعه:
- روشهای آّبیاری سطحی:
الف: آبیاری غرقابی
ب: آبیاری سیلابی
ج- آبیاری نواری
د- آبیاری کرتی
هـ آبیاری جوی و پشته ای (فارویی)
و- آبیاری شیاری
ز- آبیاری قطره ای
ح- آبیاری بارانی
ط: آبیاری زمینی:
عوامل مثر در انتخاب روش آبیاری
کیفیت آب آبیاری
سرعت رشد :
منابع مورد استفاده
مقدمه :
آب یکی از عوامل مهم در توسعه اقتصادی و پیشرفت ملتها بشمار می رود و اثرات آن نه تنها در مناطق خشک بلکه در مناطق مرطوب نیز رل موثری را در این توسعه ایفا می نماید . بدون شک طی سالهای اخیر با ایجاد سد های بزرگ و کوچک ، احداث شبکه های آبیاری ، کنترل آب در مزارع ، افزایش بهره وری از منابع آبی توسط سیستم های آبیاری ، پیشرفتهای زیادی در بخش کشاورزی در زمینه استفاده از آب بعمل آمده است ، که تا حدودی مشکلات ناشی از کمبود آب را بر طرف کرده است . لیکن بعلت شرایط خاص جغرافیایی کشور ما هنوز راه درازی در پیش است و برای رسیدن به هدف بایستی توجه و سرمایه گذاری بیشتری را انجام داد
موقعیت جغرافیایی و شرایط اقلیمی
کشور ایران در 25 تا 40 درجه عرض جغرافیایی قرار گرفته و دارای مساحتی حدود 165 ملیون هکتار است . اغلب مناطق کشاورزی ایران در جلگه هایی که به وسیله کوههای بلند محدود گردیده اند ، قرار گرفته و از نظر شرایط اقلیمی اکثر مناطق کشور خشک یا نیمه خشک با متوسط بارندگی در حدود 250 میلیمتر در سال بوده که اکثر بارندگی ها در فصل زمستان صورت می گیرد .
فرمت فایل : word(قابل ویرایش)
تعداد صفحات:39
چکیده:
فلسفیان و ترکمانی (1382) به منظور تعیین الگوی کشت ترکیب بهینه فعالیت های زراعی و باغی در شهرستان مرند از مدل های موتاد و موتاد هدف استفاده نمودند.
محصولات مورد مطالعه شامل گندم، جو، آفتابگردان، گوجه فرنگی، سیب درجه 1، سیب درجه 2، هلو، زردآلو و آلو می باشد که برای هفت سال انجام شده است.
اهداف تحقیق آنان عبارتند از:
1- بررسی اثر ریسک بر الگوی کشت کشاورزان
2- تعیین الگوی بهینه کشت با در نظر گرفتن ریسک درآمدی بهره برداران
3- مقایسۀ الگوی کشت فعلی با الگوی بهینه کشت با و بدون در نظر گرفتن ریسک ابتدا روش موتاد و تارگت موتاد اعمال شده سپس جهت دخالت دادن فعالیت های باغی به مسأله تنزیل و ارزش زمانی پول توجه شده است. داده ها با به کارگیری روش نمونه گیری و انتخاب بهره برداران نمونه و با استفاده از آمارهای ثبت شده مدیریت کشاورزی شهرستان مرند و سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان به دست آمده است
مقایسه نتایج حاصل از موتاد، تارگت موتاد و برنامه ریزی خطی ساده نشان داد که:
افزایش درآمد مورد انتظاری در مدل موتاد (با افزایش حداقل ریسک) موجب می گردد که الگوی کشت به سمت کشت هلو، سیب و زردآلو هدایت گردد از طرف دیگر با افزایش سطح درآمد هدف در مدل موتاد هدف، سطح زیر کشت آفتابگردان و گوجه فرنگی کاهش یافته ولی سطح زیر کشت سیب و هلو افزایش یافته است. تحلیل نتایج نشان می دهد که محصول هلو دارای بالاترین سطح ریسک می باشد.
در نهایت نتایج هر سه الگو نشان داد که تحت شرایط بالاترین ریسک درآمدی نتایج یکسانی از هر 3 الگو حاصل می گردد.
کهنسال و محمدیان (1386) در مطالعه خود ضمن تحلیل نظریه مدل برنامه ریزی آرمانی فازی، کاربرد آن را بهینه سازی الگوی کشت مزرعه دانشگاه فردوسی نشان دادند.
داده های مورد استفاده در این مطالعه مربوطه به سال 85-1384 مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد و نرم افزار مورد استفاده Win Qsb می باشد.
اهداف مختلف مدیر واحد زراعی در این مطالعه به صورت زیر در نظر گرفته شده است شامل:
1- حداکثر کردن بازده برنامه ای
2- حداقل کردن هزینه های جاری تولید و حداکثر کردن اشتغال
3- حداقل کردن استفاده از کودهای شیمیایی از ته و فسفاته و به کارگیری ماشین آلات
4- حداکثر کردن اهداف تولیدی
محدودیت ها هم شامل محدودیت زمین، آب و محدودیت آخر مربوط به حداکثر تغییر در الگوی کشت موجود است که حداکثر به اندازۀ 30% می تواند تغییر کند.
در مدل طراحی شده با در نظر گرفتن مجموعه ای از اهداف اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی سعی در بهینه سازی الگوی کشت در مزرعه مورد نظر با استفاده از مدل برنامه ریزی آرمانی فازی شده است.
نتایج حاکی از آن نشان می دهد که با ایجاد انعطاف در ضرایب مدل که ناشی از بی دقتی در اطلاعات است با نگرش و تفکر فازی، این بی دقتی ته حد زیادی برطرف می شود و شرایط الگوی کشت به طور نسبی بهبود می یابد و از منابع و داده ها به نحو مطلوب تری استفاده می شود.
محمودی و صبوحی (1386) در مطالعه خود به بررسی تأثیر ریسک بر انتخاب الگوی کشت بهینه محصولات زراعی روستای جابان شهرستان دماوند پرداختند.
با توجه به اینکه نوسانات قیمت محصول و نهاده ها (ریسک قیمتی) و نوسانات مربوط به عملکرد (ریسک عملکرد) همگی به درآمد منتقل می شود در این مطالعه نوسانات درآمد به عنوان شاخص ریسک در نظر گرفته شد.
داده های مربوط به هزینه و درآمد با استفاده از اطلاعاتی که سالانه توسط جهاد کشاورزی منطقه تدوین می شود تهیه شده است.
محصولات مورد بررسی گندم آبی، جو آبی، سیب زمینی، خیار و لوبیا می باشد.
هزینه تولید در زیر بخش زراعت به طور کلی شامل هزینه تأمین نهاد های مصرفی، هزینه سالانه ماشین آلات و هزینه نیروی کار می باشد که در مراحل مختلف کشت محصول شامل کاشت، داشت و برداشت تأمین می شود.
ضمناً نهادهای مصرفی شامل بذر، انواع سم، انواع کود شیمیایی (شامل کود فسفات، کود اوره، کود میکرو و کود پتاس)، کودهای دامی و سایر ملزومات مصرفی مانند کیسه پلاستیکی، گونی و جعبه می باشد.
در تحقیق فوق الگوی بهینه کشت منطقه در دو حالت مورد بررسی قرار گرفته است:
در حالت اول با استفاده از تکنیک برنامه ریزی خطی (Linear programming) و در حالت دوم با منظور کردن ریسک مربوط به درآمد که خود، ریسک عملکرد و ریسک قیمت را تحت پوشش قرار می دهد و استفاده از مدل برنامه ریزی درجه دوم (Quadratic programing) الگوی بهینه کشت تخمین زده شده است و از نرم افزار QSB استفاده شده است.
تابع هدف در بر گیرنده سود ناخالص هر یک از فعالیت های فوق می باشد که حداکثر کردن آن هدف اصلی می باشد.
محدودیت ها شامل:
1- محدودیت زمین آبی
2- محدودیت آب
3- محدودیت حداکثر سطح زیر کشت
4- محدودیت سرمایه عملیاتی
5- محدودیت نیروی کار
6- محدودیت خود مصرفی
نتایج حاکی از آن است که الگوی کشت بهینه مزرعه نسبت به تغییرات ریسک واکنش نشان می دهد این مسأله به ویژه در مورد محصولات لوبیا و سیب زمینی در کشت بهاره قابل مشاهده است ولی ترجیحات ریسک زارعین در الگوی کشت گندم تأثیر قابل ملاحظه ای ندارد در سطوح پایین تر درآمد، کشاورزان بیشتر به کشت سیب زمینی که در سالهای اخیر وضعیت بازار مناسبی داشته تمایل دارند این حاکی از عدم توجه به سودآوری بالای کشت لوبیا به دلیل پر ریسک بودن محصول است در حالی که می توان با توسعه کشت ارقام پر محصول سیب زمینی از قبیل آگریا، که هم اکنون در برخی دهستان های منطقه کشت می شود درآمد مورد انتظار مطلوب را با صرف هزینه کمتر به دست آورد ضمن آنکه با اتخاذ تعمیرات مناسب از قبیل جلو انداختن تاریخ کشت لوبیا در صورت امکان از ضایعات محصول در دورۀ برداشت و خرمن کوبی جلوگیری نموده و بخشی از هزینه صرفه جویی شده در کشت سیب زمینی را به کشت لوبیا اختصاص داد.
همچنین با توجه به نتایج بدست آمده با بررسی شرایط اقلیمی و دسترسی به بازار منطقه به نظر می رسد به طور کلی بهتر است کشت محصولات جالیزی به ویژه خیار که هزینه نهاده ای بسیاری را در پی دارد کاهش یافته و با در نظر گرفتن ملاحظات مربوط به عرضه و تقاضا، به سمت کشت سایر محصولات از قبیل لوبیا چیتی و به ویژه سیب زمینی که در سالهای اخیر بازار خوبی را در اختیار داشته هدایت شود.
همچنین بهتر است با توجه به بارندگی های منطقه در فصل سرد کشت گندم به سمت کشت دیم هدایت شده و با اتخاذ شیوه های مناسب ذخیره سازی، از آب صرفه جویی شده در فصل گرم و کشت بهاره جهت افزایش عملکرد محصول و رفع محدودیت آب استفاده کرد.
حسن شاهی (1385) با توجه به تأثیر ریسک ناشی از عوامل جوی و اقتصادی بر تصمیم گیری های زراعی در تعیین الگوی کشت در ارسنجان که باعث کاهش 45 درصدی کارایی کشاورزان شده است. در مطالعه خود با استفاده از روش موتاد – پیشرفته و موتاد – هدف، الگوی زراعی توأم با ریسک را برای منطقه مذکور ارائه نموده است.
داده های این تحقیق مربوط به بخش کشاورزی و دورۀ مورد مطالعه 6 سال از سال 1378 تا 1383 و منطقه مورد بررسی شهرستان ارسنجان می باشد.
نتایج تحقیقات انجام شده در شهرستان ارسنجان حاکی از ریسک گریز بودن زمین داران بزرگ و ریسک پذیر بودن کشاورزان خرده پاست.
روش تحقیق، حداکثر کردن سود شرایط مخاطره است.
محدودیت ها شامل:
1- محدودیت زمین (هکتار)
2- محدودیت نیروی کار (نفر- ساعت)
3- محدودیت کود (کیلوگرم)
4- محدودیت تراکتور(ساعت)
5- محدودیت کمباین (ساعت)
6- محدودیت آب (لیتر)
7- محدودیت سرمایه (ریال)
8- محدودیت سطح زیر کشت گوجه فرنگی
محصولات شامل گندم، جو، ذرت، چغندرقند، آفتابگردان و گوجه فرنگی می باشد.
داده های مورد بررسی در این تحقیق از حدود 24 هزار هکتار مزارع کشاورزی شهرستان ارسنجان و حدود 140 مزرعه نمونه و اطلاعات موجود در مدیریت کشاورزی شهرستان ارسنجان و شیراز جمع آوری شده است.
روش نمونه گیری به این صورت بوده است که مزارع بر اساس ویژگی های طبیعی به 2 دسته بزرگ (مساحت بیش از 5 هکتار) و کوچک (مساحت کمتر از 5 هکتار) تقسیم شده اند.
نتایج نشان می دهد که با تغییر پارامتر ضریب ریسک، ضمن ثابت ماندن سود ناخالص و ریسک درآمدی، ترکیب کشت تغییر می کند.
در این باره ذرت و گوجه فرنگی بیش از همه از تغییر ضریب ریسک متأثر می شوند.
همچنین مدل موتاد – پیشرفته نسبت به مدل موتاد – هدف الگوهای زراعی با ریسک کمتر ارائه می دهد.
چیدری و قاسمی (1384) الگوی برنامه ریزی امکانی با هدف تعیین الگوی بهینه تولید محصولات زراعی را مورد بررسی قرار داده اند.
در تحقیق خود با توجه به نقش و جایگاه استان فارس در تولید محصولات زراعی در کشور و محسوس بودن نبود قطعیتهای موجود به خصوص در شمال این استان، با استفاده از ترکیبی از داده های قطع عرضی و سری زمانی جمع آوری شده از سطح حدود 10 هزار هکتار از اراضی آبی شمال استان فارس طی سال های 1375-1381 اقدام به طراحی و حل مدل های برنامه ریزی امکانی نموده اند.
فرض اساسی تحقیق حاضر این است که کاهش نبود قطعیتهای موجود در منطقه، موجب افزایش شود ناخالص کشاورزان منطقه می شود و همچنین علاوه بر کاهش میزان مخاطره، امکان دستیابی کشاورزان منطقه را به سود بالاتر از حد ممکن نیز کاهش می دهد تابع هدف شامل حداکثرسازی سود ناخالص در واحد سطح است و با توجه به نبود قطعیت قیمت محصولات، عملکرد و هزینه نهادهای مورد استفاده در واحد سطح به صورت دامنه ای از اعداد فازی مثلثی در نظر گرفته می شود.
محدودیت ها شامل:
1- محدودیت منابع آبی
2- محدودیت مکانیزاسیون
3- محدودیت نیروی کار
4- محدودیت سرمایه
5- محدودیت زمین
محصولات مورد مطالعه شامل گندم، جو، چغندرقند، سیب زمینی، لوبیا چیتی، لوبیا قرمز، نخود و عدس می باشد.
تحقیق شامل 5 مدل برنامه ریزی امکان می باشد:
مدل شماره 1- مدل با فرض وجود نبود قطعیت کامل در ضرایب بهره وری، ضرایب فنی و منابع
مدل شماره 2- مدل با فرض کاهش 25 درصدی نبود قطعیت نسبت به مدل اول
مدل شماره 3- مدل با فرض کاهش 50 درصدی نبود قطعیت نسبت به مدل اول
مدل شماره 4- مدل با فرض کاهش 75 درصدی نبود قطعیت نسبت به مدل اول
مدل شماره 5- مدل با فرض کاهش 100 درصدی نبود قطعیت نسبت به مدل اول
نتایج نشان می دهد که با افزایش میزان قطعیت، سود ممکن افزایش می یابد به طوری که کل سود ناخالص از 5/27 میلیارد ریال مدل شمارۀ 1 (مدل با فرض نبود قطعیت کامل) به 1/45 میلیارد ریال در مدل شمارۀ 5 (مدل با فرض قطعیت کامل) افزایش می یابد همچنین امکان کاهش سود ناخالص از 8/23 میلیارد ریال در مدل شمارۀ 1 به صفر در مدل شمارۀ 5 کاهش می یابد اما از طرف دیگر با توجه به 2 جنبه مثبت و منفی ریسک ، امکان دسترسی کشاورزان به سود بیشتر نیز همزمان با کاهش نبود قطعیت، کاسته می شود همچنین با افزایش میزان قطعیت، سطح زیر کشت محصولات زراعی نیز افزایش می یابد به طوری که کل سطح زیر کشت از 8241 هکتار در مدل شمارۀ 1 به 8626 هکتار در مدل شمارۀ 5 می رسد.
این افزایش عمدتاً به دلیل قطعی شدن منابع مورد استفاده در تولید محصولات زراعی است.
نتایج همچنین تفاوت معیندار سطوح زیر کشت محصولات سیب زمینی، لوبیا چیتی، لوبیا قرمز و نخود را در مدل قطعی (مدل شمارۀ 5) و سایر مدل ها (مدل های غیر قطعی) نشان می دهد این موضوع بیشتر به دلیل نبود قطعیت موجود در قیمت این محصولات است.
ثبات سطوح زیر کشت محصولات گندم، چغندرقند و عدس نیز به دلیل در نظر گرفتن محدودیت های حداقل سطح زیر کشت این محصولات طی سالهای اخیر است.
اسدپور و همکاران (1384) در تحقیق خود نظریه و کاربرد مدل برنامه ریزی خطی آرمانی فازی را در بهینه سازی الگوی کشت با در نظر گرفتن هدف های مختلف مورد توجه قرار دارند.
هدف اصلی این تحقیق مطالعه اقتصادی سیاست های کمی تولید در بخش زراعی یکی از دشت های جلگه ای زیر حوضه هراز در استان مازندران است که در این مقاله سعی شده است طراحی الگوی بهینه کشت و سیاستگذاری در استفاده بهینه از منابع با استفاده از 2 رویکرد قطعی و فازی و با بهره گیری از مدل برنامه ریزی آرمانی انجام شود.
فرمت فایل : word(قابل ویرایش)
تعداد صفحات:18
چکیده:
راه اندازی، بخش یک بازار کشاورزی جمعی
امروزه، مصرف کنندگان علاقمند به خرید و تهیه مواد غذایی از کشاورزان و پرورش دهندگان آن بصورت مستقیم هستند. بهمین دلیل، بازارهای کشاورزی خیلی پیشرفت کرده اند.. بعد از گذشت سالها یا حمل و نقل پیشرفته ذخایر پیشرفته، و تجارت و تبادلات پیشرفته مواد بصورت حجیم، بازارهای کشاورزی محلی، کم کم از میان برداشته شدند.
افزایش رو به رشد قیمت حمل و نقل و آگاهی جدید مصرف کنندگان از اهمیت تازه بودن سبزیجات و میوه در رژیم غذایی فرصتهای جدید تولیدات بازاریان جمعی را در بازارهای کشاورزان ایجاد کرد.
بعلاوه، رهبران این امر به تشخیص فرصتهای اقتصادی و مزایای بازارهای آن در پیشرفت ارتباطات می پردازند.
بازار کشاورزی جمعی چیست؟
این یک شکل و فرم از بازاهای مستقیم است که در مجاورت ارتباطات قرار دارد و محیط بازاریابی، را بگونه ای فراهم می کند که خیلی از فروشندگان قادر به فروش تولیدات اصل خود به خیلی از مصرف کنندگان هستند.
این حمل به رهبران جمعی قدرت ساختن بازاریابی این، مصرف کنندگان و پیشرفت بازارها و مدیریت بازار را می دهد.
گسترش دادن یک بازار کشاورزی:
برای گسترش یک بازار کشاورزی نیاز به لحاظ کردن 5 خصوصیت و موضوع داریم: احتملالات و مدیر بودن بازار به حمایت از یک بازار کشاورزی ساختن محیط مناسب، جانگیری و ملاحظات و محدودیت تا جمعی و تسهیلات بازار.
مراحل برنامه ریزی بصورت معماری برای راه اندازی هستند، بخصوص وقتیکه بازار کشاورزی یک بازار مرتبط به خریداران و فروشندگان است.
جدول زمانی خیالی:
این جدول زمانی زیر نقدیمی از اعمال و جنایت هایی است که برای یک بازاریابی و گسترش آن مورد تصور است. تصور کنید که این «یک چیزی است که بار انجام شود آن را لیست کنید یا کنترل کنید.
امکانات بازار:
موارد و افکاری که باید در نظر گرفته شوند.
- معمولاً حمایت کامل از مصرف کننده و تولیداتش می تواند باعث پیشرفت فرصتهای بازاریابی شود.
- تمرینات و تولیئات مداوم در ابتدای گشایش بازار
- داشتن استمرار و پشتکار، افزایش کیفیت آگاهی فرشندگان و داشتن 100 مغازه لازم بازار است.
قدم اول در برنامه ریزی و گسترش یک بازار کشاورزی، لحاظ کردن بازار کشاورزی و تسهیلات و امکانات بازار مهم است. این امر شامل دو مفهوم معیاری است: مصرف کنندگان و تولید کنندگان.
یک بازرا جمعی کشاورزی، 4 را در عامل اولویت مصرف کنندگان دارد: کیفیت خوب، قیمت و توجیه پذیر، احتمالات و امکانات مناسب. حمل: این موارد باعث می شود تا میزان درخواست های بازار کشاورزی کاهش پیدا کند.
تحقیقات نشان داده اند که اطمینان از یک تعداد تولید کننده مناسب بعنوان فروشنده در یک بازار کشاورزی، مهمتر از در نظر گرفتن تعدادی از برنامه ریزیان بازار است. 5 مورد از 10 تولید کننده رشد انواع تولیدات جمعی فصلی پرداخته اند که همگی نیاز شروع بازار و کشاورزی دارند.
برای راضی نگهداشتن فروشندگان، دادن متوسط حقوق روزانه 100 دلار مورد نیاز است. و این تصور را باید حداقل روزی 10 خریدار از بازار خریداری کنند. حدود 30-25 کشاورز نیازن داریم تا طی این فرایند نتیجه ای مطلوب بگیریم و این امر نیاز به خرید 300 مشتری، حدود روزی 100 دلار را دارد.
دیگر عوامل مورد نیاز برای ارزشیابی امکانات بازار شامل موارد زیر هستند:
- میزان عمومیت و درصد جمعی بودن باغها
- کیفیت و قیمت مغازه های خرده فروشی محلی
- وجود دیگر بازارهای کشاورزان نزدیک
- وجود مراتع کشاورزی نزدیک
- وجود تجاری که با مشتریان در تماس و معامله هستند.
- سلیقه و ترجیهات و اولویت های مشتریان
- ترکیب مفاهیم اجتماعی – اقتصادی مصرف کنندگان
- تولیدات و تجارب بازاریابی. پرورش دهندگان
- مطمئن بودن مصرف کنندگان از تولیدات و کیفیت، سلامت تولیدات
- افزایش کیفیت و تنوع بازار بوسیله دفاتر دولتی، منابع انسان با مردم تجارت کننده جمعی و کشاورزی جمعی.
- داشتن انتظارات از جمع و گسترده
- - تعاون و همکاری تولید کنندگان با هم
- علاقه و حمایت از بخشهای تنوع کشاوری حرفه ای جمعی و گسترش بخشها. Fin HA مدیران Ases کمیته ای کشاورزی بخشهای کشاورزی و موسسات علمی.
حمایت
مواردی که باید مورد توجه قرار گردید:
- کلوب ها و سازمان های مدنی تجاری، حمایت کنندگان مهم گسسته
- گاهی اوقات یک شهر یا روستا توانایی تهیه کردن امکاناتی را دارد.
- گروههای پیشرفت ناحیه نیز ممکن است بتوانند کمک کنند.
همکاری و تعاون جمعی، کلیدهای حل این مسئله هستند.
مکانهای این همکاری شامل حمایت هستند:
- دول مجلی با کارمندان وسعت یافته.
- چند کلوب مدنی محلی، بانکهای محلی، سازمان، کشاورزی و تجارت عمومی.
- نمایشگاههای محلی، اگر موجود باشند.
- همکاری تولید کنندگان
- یک بدنه عمومی که: تهیه امکانات مورد نیاز می پردازند و می تواند برای مدیریت و راه اندازی بازار مفید باشد.
- خیلی از بازارهای کشاورزان توسط دول دولتی در همکاری با کارمندان وسعت یافته، پیشرفت کرده اند.
این یافته میزان مشکلات محلی را به حداقل می رساند. بقای آن، امنیت، کارمند گریی، بیمه و دیگر امکانات می تواند بعنوان بخشی از حمایت، منظم دولتی محسوب شوند. این در حالیست که راه اندازی ذخیره ها ممکن است از فروشندگان ذخایر پیشرفتی از منابع دولتی و عمومی، حاصل شوند.
شاید مضرات مهم دارندگان عمومی، دارای فشارهای سیاسی هستند که اجازه استفاده از امکانات بازار را برای اهداف مرتبط، کمبود کنترل مصرف کنندگان و حذف پتانسیل از بازار جهت تهیه خدمات عمومی لازم داشته باشند.
محیط مطلوب:
موارد زیر باید لحاظ شوند:
- در محلهایی که فعالیت اقتصادی خوبی ندارند، شرکت نکنید.
- بازار ممکن است از همه مناطق بهره ببرد.
- مشتریان بازار کشاورزان ممکن است نتوانند ارتباط خوبی با فعالیت های تولیدی اقتصادی برقرار کنند.
در برخی از شهرهای بزرگ محدودیت هایی را داریم. ممکن است علاقه ای به جا دادن، برخی از بازارهای محلی داشته باشیم. یک بازار کشاورزان به یک بازار فروش کلی و اقتصادی است، اما تفاوت فعالیتهایش، مشتریان و نیازهای تسهیلاتی، چندان مهم نیستند.
امتیاز داشتن دو نوع فعالیت در مجاورت مهم این است که به تولید کنندگان اجازه برقراری ارتباط با فروشندگان و مشتریان می توانند احتیاجات خود را مستقیما از تولید کنندگان دریافت کننده در حالیکه صنعت و تجارت فوق را تجهیزات بزرگ اولیه کار کارگران، تهیه شده است و این امر ممکن است کار دست فروشان و حرفی فروشان را سخت کند ولی با آنها و کارشان امنیت می دهد.
اطلاعات بیشتری راجع به تاثرات فعالیت های فروش در بازارهای کشاورزان نداریم پا می دانیم که این امر باید بصورت منظم و مدنی صورت گردید. یک بازار کشاورزان جایگیری شد. در جاده ها در جهت فروش به خیلی موفق است.
با اینحال، مشارکت در سازندگی خیلی موثر است. اغلب خریداران از بازار رفتن سرباز می زنند، فروش توجه آنها روی فعالیت های غیر تولیدی است.
با اینحال، ممکن است خریداران بیشتری به خرید بپردازند و به افزایش بهره گیری از این بازارها بپردازند و افزایش تعداد نسبتهای نزدیک شده در منطق پارکینگ نشان دهنده میزان مصرف و شلوغی بازار در روزهای خرید است.
ملاحظات حمل و جایگیری بازار:
مواردی که باید در نظر گرفته شوند:
- قرار دادن حمل بازار در جائیکه نزدیک به فروشندگان باشد.
- جایگیری در حمل باشد که بتوان، فروشندگان خیلی سریع درست یافت.
- اطمینان از عدم وجود ترافیک
- تهیه منطقه ای برای پارک کردن و کاهش ترافیک
- تهیه یک منطقه همسطح مکان فروش
در انتخاب یک مکان، مهم ترین چیز نزدیک بودن اغلب خریداران است به 7 فروشندگان.
این نزدیکی خیلی مهم است.
مطالعات نشان می دهند که اغلب خریدارن حداکثر، فاصله شان تا بازار حدود 15 مایل است.
خریداران نوعی از یک فاصله زیاد بازار نیستند در حالیکه فروشندگان ممکن است، فاصله شان خیلی دور باشد.
بازارهای کشاورزان با در نظر رگفتن ترافیک و مسافت تعیین می شوند. از قرار دادن بازار در کنار محلهایی که بازار خیلی قوی و وسیعی هستند، باید خودداری شود. و این مناطق باعث خیلی خشک باشند و نزدیک مناطقی باشند که خاکش خیلی زود خنک می شود.
لجن و گل و لای باعث می شود تا ورود و خروج به منطقه و پارک کردن باشد این و از پارک در آوردن آن خیلی مشکل باشد، همچنین بارگیری را نیز سخت می کند.
بازارهای حمایت شده عمومی و جای گرفته در اطراف شهر نیز بخاطر رفتارهای مختلف سخت است. در چنین مواردی جذب گروههای دولتی مشکل است.
برخی از مشتریان بازار کشاورزان در با بازگشایی منظم این بازار خیلی اهمیت می دهند.
اگر چنین باشد، سود بازار نیز بیشتر می شود و اگر بازار بزرگ باشد، میزان فروش و راحتی پارک کردن نیز بهتر خواهد شد.
پارکینگ مکانهایی مثل کلیسا، یا مراکز فروش مناطق خوبی برای این امر هستند. با اینحال، شرایط دمایی و افزایش دما بخاطر وجود آسفالت ممکن است باعث زود خراب شدن مواد شود و عدم آرامش خریدارن و فروشندگان نیز در چنین شرایطی بچشم می خورند.
این مکانها، باید مجهز به آب، برق و حمل استراحت و شستن مواد با قیمت کم باشند.
قبل از تهیه مکانی سازمان دهی شد، بازار، آژانسهای منظم شامیل کنترلی کردن و استفاده آن است. چنین آژانستهایی بازار باید در نزدیکی و مجاورت مرکز پلیس، بزرگراه او ... باشد.
امکانات و تسهیلات:
مواردی که باید مد نظر قرار گیرند:
- تهیه مکان پارکینگ نزدیک
- تهیه مکان پارکینگ خوب تعریف شده
- تهیه ترافیک منظم اطراف بازار
- تهیه سرپناه برای باران و آفتاب
- تهیه تلفن
- تهیه اطاق استراحت
- تهیه روشنایی خوب و مناسب. اگر صبح باز شود، و در اواخر غروب و اطراف ساعت خاص
- تهیه دفتر در محل باز اگر ممکن باشد.
- شهر یا تناوب ممکن است روی تهیه خیلی از موارد بالا تاثیرگذار باشد. این دلیل دیگری است که چرا آژانسهای منظم باید شامل برنامه ریزی و راه اندازی بازار باشد.
راه اندازی یک بازار کشاورزان:
اداره کردن یک بازار کشاورزان:
موارد زیر را در نظر بگیرید:
- راهنمایی محلی می تواند توسط مدیر محل به صورت بگیرد.
- هیئت مدیره باید تداوم امنیت را با قوانین و اهداف سازمان دهی، برقرار کنند.
- بازار کشاورزان باید هیئت مدیره ای برای برقراری امنیت داشته باشد. این هیئت مدیره باید دارای برنامه ها، مصرف کنندگان، دفاتر دولتی و رهبران ارتباطی، مدیران کشاورزی و دیگر اشخاصی باشد که بتوانند حمایت شوند و مهارت هایی را در تهیه بازار داشته باشند.
- و این هیئت مدیره می تواند میزان موفقیت را افزایش دهد و تجربه نشان می دهد که بازار نیاز به داشتن توجه ارتباطی دارد. از آنجا که بازار یک بازار دهی تجاری است، ترکیبات و شرایع و انتخاب اعضای هیئت مدیره طبق قانون بازار است. و حمایت های این هیئت مدیره قرار زیر خواهند بود.