مقاله معماری اقلیمی سنتی ایران در مناطق گرم و خشک (کویر ها) Word+PPt

اختصاصی از یارا فایل مقاله معماری اقلیمی سنتی ایران در مناطق گرم و خشک (کویر ها) Word+PPt دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : WORD (قابل ویرایش) , PPT

تعداد صفحات:14

فهرست مطالب:

نوع مصالح
زواره
دزفول و شوشتر
 ساختمان های گلی
 ساختمان های خشتی
.ساختمان های آجری
طرز تهیه آجر

نوع مصالح
مصالح مورد استفاده در این منطقه، عمدتاً گل، خشت و آجر است. این نوع مصالح در منطقه به وفور یافت می شوند، تهیه آنها ارزان است و سابقه دیرینه کاربرد در این نواحی را دارند. از نظر اقلیمی نیز عملکرد خوبی دارند؛ زیرا در طی روز دیر گرم می شوند و شب هنگام دیر حرارت را پس می دهند، که باعث تعدیل نوسان حرارت در طی شبانه روز در ساختمان می شود.
از لحاظ عملکرد اقلیمی، می توان دو حیاط، یکی در خانه های مدرن و دیگری در ابنیه سنتی منطقه را مقایسه نمود. در حیاط خانه های امروزی، معمولاً از موزاییک، آسفالت و نرده ها و در های آهنی استفاده می شود. این نوع مصالح، به سرعت حرارت آفتاب را به خود جذب می کنند و در روز های گرم تابستان، هنگام بعد از ظهر، راه رفتن با پای برهنه روی کف این حیاط و یا دست زدن به نرده ها و در های فلزی ممکن نمی باشد؛ در صورتیکه در حیاط ابنیه سنتی که با آجر فرش شده، دمای هوا بر روی سطح آجر بسیار کمتر از آسفالت و یا موزاییک است و در شب هنگام نیز که هوا سرد می شود، این آجر ها هنوز حرارت را در خود حفظ کرده اند و فضای حیاط، زود سرد نمی شود.



زواره
"پیشینه زواره را که «ریگستان» نیز نامیده می شود، می توان تا زمان ساسانیان دنبال کرد زیرا به طوریکه گفته می شود این مکان یا اردستان که در پانزده کیلومتری آن واقع است، زادگاه انوشیروان بوده است. ... در عهد سلجوقیان، این محل مانند اردستان، شهر ثروتمندی گردیده و بنا های شایان اهمیت، از آن دوره باقی مانده است." (1) ۞
شهرک تاریخی زواره در استان اصفهان و در شمال شرقی اردستان واقع است. ارتفاع این شهرک از سطح دریا، 905 متر است و در عرض جغرافیایی 33.30 درجه قرار دارد. به دلیل اینکه زواره در حاشیه دشت مرکزی ایران واقع شده، لذا آب و هوای آن گرم و بسیار خشک است؛ به نحوی که میانگین بارش سالیانه آن از 103 میلی متر تجاوز نمی کند و اکثر این بارندگی نیز از اواسط پاییز تا اواسط بهار می بارد و در طی شش ماه از سال، هوا گرم و بارندگی و رطوبت هوا بسیار اندک است.
اقتصاد این شهرک، عمدتاً بر مبنای امور کشاورزی از قبیل کشت گندم و جو و محصول باغات و صنایع دستی است؛ ولی از آنجاکه مقدار ریزش باران سالیانه کم می باشد، لذا کشاورزی به صورت دیم در این منطقه وجود ندارد. مزارع زواره در سابق توسط قنات های متعدد اطراف شهرک، آبیاری می شده؛ ولی هم اکنون فقط چهار رشته قنات به نام های تقی آباد، کهنگ، مهر و گرم هنوز آب دارند و بقیه آب مصرفی از طریق بیست حلقه چاه عمیق که اکثراً در سمت غرب شهرک قرار دارند، تامین می شود. کشتزار های اهالی نیز عمدتاً در سمت غرب و جنوب غرب، در مسیر جاده زواره به اردستان قرار دارند.