فرمت فایل : word(قابل ویرایش)
تعداد صفحات:27
فهرست مطالب:
چکیده:
مقدمه:
2- پیشینه
3- ارزیابی متوازن برای طرح¬های R&D
3-1-)جنبه مالی
3-2)جنبه مشتری
3-4) جنبه رشد و یادگیری
3-5)جنبه غیر قطعی
3-6) الگوی BSC
4- مدل ارزیابی DEA-BSC
4-1) مدل DEA-BSC تک سطحی
4-2)مدل DEA-BSC چند سطحی
5-مطالعه موردی
5-1( داده¬ها
5-2- اجرای مدل
خلاصه و نتیجه¬گیری
ضمیمه A؛ مدل CCR
ضمیمه B ؛:فرمول LP مدل DEA-BSC تک سطحی
ضمیمه c ؛ الگوریتمی برای ایجاد ماتریس تعادلی
چکیده:
ما یک رویکرد چند معیاری به منظور ارزیابی پروژه¬های R&D در مراحل مختلف چرخه عمر آنها ارائه می¬دهیم. روش ما DEA, BSC را ادغام و یک مدل DEA گسترش یافته ایجاد می¬کند.
مقادیر ورودی و خروجی برای رویکرد DEA-BSC در کارت-هایی که به ارزیابی متوازن پروژه¬های R&D مرتبط می-شود¬، جمع¬آوری می¬شوند. BSC از طریق یک ساختار سلسله مراتبی از محدودیت¬ها که نشاندهنده ملاحظات تعادلی BSC هستند، در مدل DEA گنجانده می¬شوند. ما رویکرد پیشنهاد شده را با مطالعه موردی یک آزمایشگاه پژوهش صنعتی که دوازده طرح R&D را هر ساله انتخاب و به مرحله اجرا در می¬آورد، تشریح می¬کنیم.
مقدمه:
این مقاله یک رویکرد تحلیلی را گسترش می¬دهد که به ارزیابی پروژه¬های تحقیق و توسعه (R&D) در مراحل مختلف دوره عمر آنها اشاره می¬کند. این روش ممکن است برای طرح¬های پیشنهادی ( به عنوان جزیی از یک فرایند انتخاب یا طرح¬های در جریان ) در طی مرحله شروع آنها ، برنامه¬ریزی، اجرا ویا مراحل پایانی به کار گرفته می¬شود.
بر اساس ارزیابی، مدیریت مجبور است تصمیم بگیرد کدام طرح¬ پیشنهادی باید انتخاب شود، کدام یک از طرح¬های در جریان باید ادامه یابد یا کدام سطح منبع باید برای هر طرح انتخاب شده یا تداوم یافته، در نظر گرفته شود. ارزیابی طرح¬ها در مراحل پایانی باید به ایجاد یک پایه علمی از بهترین عملکرد و آموزش که به یادگیری مستمر منجر می¬شود را ممکن سازد. مساله ارزیابی طرح R&D، یک مساله تصمیم¬گیری چالشزا است در مقابل تصمیم¬گیرندگانی که با مدیریت R&D سرو کار دارند. ارزیابی شامل معیارهای گوناگونی است که پاداش مربوط به اهداف و رسالت سازمان، اهرم استراتژیکی بالقوه، احتمال موفقیت تجاری و فنی وغیره را اندازه-گیری می¬کند.
وقتی که معیار انتخاب شد، باید به آنها وزن داده شود تا ترجیحات سازمان را منعکس کند. تمرکز روی رویدادها و فرصت¬های آتی در یک شرایط پویا باعث می¬شود بسیاری از اطلاعات نامطمین و کم دسترس باشند. نظرات و قضاوت-ها اغلب جایگزین داده¬ها می¬شوند و مقادیر تنها می تواند بطور کیفی برآورد شود. بنابراین اغلب اوقات برآورد مقیا¬س¬های کمی مانند ROI مشکل است. مقیاس¬های کیفی مانند شهرت بازار و رضایتمندی مشتری بطور بالقوه مهم هستند. فقدان مقیاس¬های کمی قابل اعتماد، بویژه در سازمان¬های غیر انتفاعی به چشم می¬خورد که مقیاس¬های کیفی سهم بیشتری را در ارزیابی کلی دارند. علیرغم این مشکلات، از آنجاییکه طرح¬ها برای منابع رقابت می¬کنند، باید ارزیابی و رتبه¬بندی شوند. مدلی که ما در این مقاله ارائه می¬کنیم در راستای جوابدهی به این گونه چالش¬ها از طریق ترکیب دو روش مدیریتی خوب DEA,BSC تلاش می¬کند.
BSC، یک ابزار مدیریتی است که مجموعه¬¬ای از معیارها را با هم ترکیب،طبقه¬بندی و به صورت کارت¬هایی نشان می¬دهد. معیارها به چهار دیدگاه اصلی مدیریت مربوط می¬شوند و مدیران عالی را با یک نگرش کلی از مسئوولیتشان در نظر می¬گیرد. کارت¬ها، یک ارزیابی متوازن از عملکرد سازمان را بوسیله ابعاد مالی، بازاریابی، عملیاتی و استراتژیکی ارائه می¬دهد. BSC، مقیاس¬های مالی و عملیاتی را با هم ترکیب می¬کند و روی اهداف کوتاه¬مدت و بلند¬¬¬¬¬¬مدت سازمان تمرکز می¬کند. در [1] تعدادی از ساختارهای BSC گوناگون برای صنایع مختلف ارائه شده است. در حقیقت بسیاری از سازمان¬ها رویکرد BSC را به منظور انجام فرایند¬های مدیریت بحران، طبقه¬بندی و ا نتقال دیدگاه واستراتژیشان، مرتبط کردن اهداف استراتژیکی و مقیاس¬ها، برنامه¬ریزی و ترتیب ابتکارات استراتژیکی و افزایش بازخورد و یادگیری استراتژیک پذیرفته¬اند.یک مدل BSC خاص طرح-ها، اولین بار توسط استوارت ارائه شده است.
DEA، یک تکنیک برنامه¬ریزی ریاضی است که کارایی مربوط به واحد¬های تصمیم¬گیری چندگانه را بر اساس خروجی¬ها و ورودی¬های مشاهده شده که ممکن است با انواع مختلف از معیار¬های سنجش بیان شوند،را محاسبه می¬کند. مفهوم اساسی در DEA این است که کارایی یک واحد تصمیم¬گیری (DMU) را به جای یک نقطه مشخص در یک مرز کارایی اندازه¬گیری می¬کند. سودمندی DEA در ارزیابی سیستم¬های چندمعیاره و ایجاد اهداف توسعه یافته برای چنین سیستم¬هایی در تعداد زیادی از موارد استفاده در [5] بیان شده است. مدلهای DEA خاصی در زمینه انتخاب تکنولوژی یا ارزیابی طرح R&D توسط اورال و دیگران، کوجا و بیکر ارایه شده است. مدلی که ما در این مقاله ارایه می¬کنیم، یک مدل DEA گسترش یافته است که برخی از مفاهیم کیفی موجود در رویکرد BSC را مشخص می¬کند. مدل DEA-BSC سه هدف مشترکی که شرکت¬ها برای انجام آن تلاش می¬کنند را ارایه می¬دهد: 1- دستیابی به اهداف استراتژیک (هدف اثربخشی) 2- بهینه کردن مصارف منابع در تولید محصولات (هدف کارایی) 3- دستیابی به تعادل (هدف توازن).
مدل در ارزیابی طرح¬های R&D سازمان¬های سودده و خصوصی به علاوه در سازمانهای غیر انتفاعی مانند کارگزاری¬های دولتی که مسئول انتخاب طرح¬های R&D هستند، به کار می¬رود. مدل همچنین کاربردی است زیرا ارزیابی طرح¬ها را در سراسر چرخه عمر آنها یعنی در طی مراحل انتخاب، برنامه¬ریری، اجرا و مراحل پایانی در حالی که به سیستم مشهور BSC اتکا می¬کنند، انجام می¬دهد. آن همچنین به اهدافی که مدیران نگران آن هستند مانند کارایی، اثربخشی و توازن توجه می¬کند.