اجزا اختصاصی پوشش سلولی باکتری های گرم منفی
الف. غشا خارجی
ب. لیپوپلی ساکارید
ج.لیپوپروتئین ها
غشا خارجی را به پپتیدوگلی کان متصل می کنند. قسمت پروتئینی 57 اسیدآمینه دارد که به DAP متصل است. ولی قسمت لیپیدی به غشا خارجی اتصال دارد.
نکته: لیپوپروتئین ها از لحاظ کمی فراوانترین پروتئین در گرم منفی ها هستند و در پایداری غشا خارجی و اتصال آن به PG نقش دارند.
تاژک(فلاژلا)
زواید نخی شکلی است که منحصرا از پروتئین تشکیل شده و 30-12 نانومتر طول دارد. نقش: حرکت
تاژکها به 4 شکل دیده می شوند:
الف. مونوتریش ب. لوفوتریش
ج. پری تریش د. آمفی تریش
نکته1. پروتئین تاژک= فلاژلین
2. اکثر باکتری ها یک نوع فلاژلین دارند، به جز کالوباکتر
3. فلاژلین خاصیت آنتی ژنی داشته(H) و هنگام عفونت پاسخ ایمنی نسبت به پروتئین آن تولید می شود.
سه موضوع مجزا ولی مرتبط از دانش رده بندی(taxonomy):
طبقه بندی(classification)
نامگذاری(nomenclature)
تعیین هویت(identification)
سطوح رده بندی(مانند E.coli)
.
کشت بچ
1. مرحله تاخیری:هنگامی که میکروارگانیسم ها به یک محیط کشت تازه وارد می شوند معمولا افزایش فوری در تعداد سلول رخ نمی دهد. در این مرحله سلول ها در نتیجه قرار داشتن در شرایط نامطلوب در انتهای کشت قبلی از آنزیم ها و متابولیت ها خالی گشته و خود را با محیط جدید سازگار می کنند. رشد=صفر
2. لگاریتمی:در طی این مرحله سلول ها در حالت ثابتی قرار داشته و مواد جدید سلولی با سرعت ثابتی سنتز می شوند .در نتیجه توده سلولی به صورت تصاعدی افزایش می یابد تا یکی از دو اتفاق زیر روی دهد:
الف)یک یا چند ماده غذایی در محیط کشت تمام می شود.
ب)تجمع مقدار زیادی از یک متابولیت سمی باعث شود که رشد متوقف شود
یون منیزیوم (Mg2+) و یون آهن (Fe+2) =در مشتقات پورفیرین.
منیزیم در مولکول کلروفیل و آهن به عنوان بخشی از کوانزیم ها و در سیتوکروم ها و پراکسیداز ها دیده می شود.
Mg2+ و K+ هر دو برای عملکرد ریبوزوم ها ضروری هستند. هم چنین یون کلسیم (Ca+2) به عنوان قسمتی از دیواره سلولی باکتریهای گرم مثبت مورد نیاز است . برای تشکیل یک محیط کشت برای اکثر میکروارگانیسم ها ، تهیه منابع از یونهای پتاسیم (K+) ، منیزیوم (Mg+2) ، کلسیم (Ca+2) و آهن (Fe+2) ضروری است.
فاکتورهای رشد
یک فاکتور رشد ، ترکیبی آلی است که یک سلول برای رشد خود باید آن را داشته باشد اما خودش قادر به سنتز آن نیست. اکثر میکروارگانیسم ها در صورت مهیا بودن مواد مورد نیاز قادر به سنتز کلیه واحدهای ساختمانی ماکرومولکولهای خود هستند. اگر در ژنهای تولید کننده ی آنزیمهای مورد نیاز در ساخت مواد فوق ، موتاسیونی ایجاد شود فراورده ی نهایی نمی تواند تولید شود. در این حالت میکروارگانیسم باید ماده آلی را از محیط اطراف خود به دست آورد که به آن ماده آلی؛ فاکتور رشد می گویند.
باکتری های بیماری زا (و پاتوژن های دیگر)با هر دو حالت زندگی ازاد یا ساپروفیت سازگاری دارند. برای تنظیم ژن های بیماری زای ارگانیسم ها سیگنالهائی وجود دارد که عبارتند از 1-دما 2 -دسترسی به اهن 3-اسمولاریته 4-فاز رشد 5-PH 6-یون هایی مثل ca 7.فاکتورهای تغذیه ای
ژن توکسین دیفتری(در کورینه باکتریوم دیفتریا)در روی باکتریوفاژهای معتدل قرار دارد. این توکسین فقط توسط انواع لیزوژن تولید می شود.تولید این توکسین در محیط با اهن کم، بیشتر می شود.
در بوردتلا پرتوسیس بروز ژن های بیماری زا در دمای 37 درجه سانتی گراد افزایش می یابند. در حالی که در دماهای پائین تر و یا در صورت وجود غلظت های بالای منیزیوم سولفات یا اسید نیکوتینیک مهار می شود0
ایجاد توکسین ویبریوکلرا در PH برابر6 بیشتر ازPH برابر 8/5 و در دمای 30 درجه سانتی گراد بیشتر از دمای 37 است.
یرسینیا پستیس یکسری پروتئین های کد شونده توسط پلاسمید تولید می کند. که در دمای 37-35= بیان زیاد و در 28-20=بیان کم
حرکت در بیماری زائی یرسینیا انتروکولیتیکا و لیستریا مونوسیتوژن احتمالا اهمیتی ندارند.چرا که هر دو در دمای 25 درجه سانتی گراد تحرک دارند ولی در دمای 37 بی حرکت هستند.
پاتوژنز و یافته های بالینی :
الف) بیماریهای مرتبط با تهاجم استرپتوکوک پیوژن :
1- باد سرخ (Erysipelase) : اگر محل ورود باکتری پوست باشد باد سرخ به صورت ادم شدیدی که به سرعت حاشیه آن پیشرفت میکند نمایان می شود . حاشیه ضایعه به خوبی مشخص بوده، کمی برجسته و توسعه یابنده می باشد. بعد از باکتریمی= پنومونی درد، گرما و سرعت انتشار زیاد
2- سلولیت (cellulitis): سلولیت استرپتوکوکی یک عفونت حا د سریعا گسترش یابنده پوست و بافت های زیر جلدی است که به دنبال ترومای خفیف و سوختگی و زخم ها یا برش های جراحی ایجاد می شود . درد تورم قرمزی و معاینه حساس ودردناک
نکته : افتراق سلولیت از باد سرخ بدین صورت است که ضایعه برآمده نیست و حاشیه آن نامشخص است .
3- فاشئیت نکروزان (گانگرن استرپتوکوکی ): عفونت فاشیا(بافت همبند روی عضلات) و بافت های زیر جلدی است . این عفونت نکروز گسترش یابنده خیلی سریع و شدیدی در پوست و بافت های زیر جلدی ایجاد می کند .
استرپتو کوکهای گروه A را که باعث فاشئیت نکروزان می شوند را گاهی باکتری های گوشتخوار Flesh eating می نامند.
اندوکاردیت حاد: در هنگام باکتریمی استرپتو کوک ویریدانس، پنوموکوک یا انتروکوکها می توانند بر روی دریچه های قلبی نرمال و یا دریچه های تخریب شده نشسته و ایجاد اندوکاردیت حاد نمایند. تخریب سریع دریچه ها در عرض چند روز تا چند هفته باعث نارسایی قلبی کشنده می شود.
اندوکاردیت تحت حاد: در این اندوکاردیت اغلب دریچه های غیر طبیعی (در اثر ناهنجاری مادرزادی و یا ضایعات روماتیسمی یا آترواسکلروز) درگیر می شوند. بعد از کشیدن دندان حداقل در 30 درصد بیماران، باکتریمی استرپتو کوک ویریدنس روی می دهد. این باکتری شایع ترین اجزای فلورنرمال دستگاه تنفسی فوقانی بوده و شایع ترین عامل باکتریال اندوکاردیت تحت حاد نیز می باشد. استرپتوکوکهای گروه D (انتروکوک و استرپتوکوک بوویس) نیز جزء علل شایع اندوکاردیت تحت حاد است.
پپتواسترپتوکوکها (Peptostreptococcus)
این استرپتوکوکها فقط تحت شرایط بی هوازی یا میکروآئروفیلیک رشد کرده و همولیزین متغیری تولید می کنند. این باکتری ها بخشی از فلورنرمال دهان، دستگاه تنفسی فوقانی، روده و دستگاه تناسلی زنانه هستند.
دانلود پاورپوینت باکتری- 186 اسلاید
