دانلود تحقیق بررسی و مقایسه رشد اجتماعی کودکان مبتلا به لکنت زبان و کودکان عادی شهر مشهد

اختصاصی از یارا فایل دانلود تحقیق بررسی و مقایسه رشد اجتماعی کودکان مبتلا به لکنت زبان و کودکان عادی شهر مشهد دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

در این پژوهش که به بررسی و مقایسه رشد اجتماعی کودکان مبتلا به لکنت زبان و کودکان عادی شهر مشهد پرداخته است ، محقق به دنبال این مسأله است که کودکان مبتلا به لکنت زبان از لحاظ رشد اجتماعی چه تفاوتی با کودکان عادی دارند. طرح تحقیق در این پژوهش شامل 95 نفر از کودکان شهر مشهد است که به روش تصادفی چند مرحله ای انتخاب شده اند که از این تعداد 35 نفر آنهاجهت درمان لکنت زبان به یکی از مراکز گفتار مراجعه نموده اند و 60 نفر دیگر مشکل در گفتار خود ندارند. به منظور تعیین رشد اجتماعی کودکان از رشد اجتماعی وایلند استفاده شده است.

فرض صفر پژوهش رد شده و فرضیه پژوهش در سطح اطمینان 95 درصد تأیید می گردد یعنی فرضیه پژوهش مبنی بر اینکه بین رشد اجتماعی کودکان دارای لکنت زبان و کودکان عادی شهر مشهد از لحاظ آماری در پژوهش حاضر تفاوت معنی داری وجود دارد کودکان عادی دارای رشد اجتماعی بالاتری نسبت به کودکان دارای لکنت زبان هستند.

زبان پدیده ای است اجتماعی که زمان پیدایش آن به زمان شکل گرفتن نخستین اجتماعات انسانی برمی گردد.درواقع زبان یکی ازضرورتهای زندگی اجتماعی است به کارگیری آن یکی از ویژگی های انسان اجتماعی به شمارمی رود اززمانیکه انسان مجبوربه زندگی گروهی شد ناگزیر به دنبال وسیله ای برای ارتباط وپیام رسانی گشته و بدین ترتیب زبان در کلی ترین مفهوم و ابتدایی ترین شکل آن بوجودآمد.(افروز1369)

در بحث از رشد اجتماعی باید گفت:همراه با تحول جسمی,شناختی،اخلاقی،افراد در دوره ی جوانی با مسائل و رویدادهای جدید روبه رو می شوند که هر یک از آن ها درتغیرات شخصیتی انان موثر است.

وظایف مهمی که افراد جوان با آن ها مواجهند،عبارتند از:

شغل،ازدواج،پدریامادرشدن و ادامۀ تحکیم هویت شخصیتی.در موردِ چگونگی این تحول چند تن از روانشناسانِ معاصر،از جمله اریک اریکسون،دانیل لونیسون دیدگاه های منسجمتری ارائه داده اند.(احدی جمحری1382)

لکنتِ زبان یک پدیدهِ پیچیده روانی-حرکتی و عمدتاًخاصِ دوران کودکی است و معمولاً از سنین2تا4سالگی یعنی سن آغاز سخن گفتن شروع می شود و تقریباً از هرصد کودک یک نفر مبتلا به لکنت زبان است.لازم به تذکر است که در حدودِ80درصد همه کودکان که به نحویدچارلکنتِ زبان بوده اند بتدریج تا قبل ازسنین نوجوانی بدون هرگونه مشگل تازه ای مانند افراد دیگر بطور طبیعی صحت می نمایند امّا در عین حال لکنت زبان از مهمترین و متداول ترین انواع اختلالات تکلّمی است.(افروز1369)

لکنعت زبان باعث قطع جریان روان گفتار می شود.همۀ ما گاهی واژه ها یا هجاهایی را تکرار می نماییم.گفتار هیچ کسی همیشه نرم و روان نیست،ما گاهی در صحبتهایمان دچار مکث می شویم و یا دو واژه را همزمان با هم می گوییم، خلاصه گفتارمان مانند همیشه نرم و روان نیست.

کودکی که هنوز برای فراگیری آواها ونظم،ترتیب بخشیدن به لغات و جمله ها تلاش می کند، فشارمحیط برای هرچه بهتر و سریعتر صحبت کردن هم وجود دارد، طبیعتاً بیشتر از بچه های بزرگتر،بزرگسالان دچاراشتباه می شوند 

زبان و ارتباط

زبان وسیله ای اساسی برای تبادل اندیشه هاست،علاوه بر آن،وسیله یی است همگانی وجهانی.همۀ جامعه های بشری برای خود زبانی دارند وهرکس از سطح هوشی بهنجار برخوردارباشد زبان مادری خود رافرا

 می گیرد و بی تقلا سخن می گویند.طبیعی بودن زبان،گاه این فکر را در ذهنِ ما بر می گیرد که اصولاً زبان نیازی به تبیین وتوضیح ندارد.

اما چنین تصوری بسیار نابجاست چون تقریباً هر آدمی می تواند نظام زبانی بسیار پیچیده ای را فرا گیرد و به کار ببرد.چرایی این پدیده یکی از معماهای بنیادی در روانشناسی انسان است.

سطح زبان

زبان دو وجه دارد:

1:تولید زبان

2:فهم زبان

با پیدایش یک اندیشۀ گزاره ییآغاز می شود که بعد به نحوی به صورت جمله در می آید وسرانجام این جمله در قالب اصوات بیان می شود.

فهمیدن زبان با شنیدن اصواتی آغاز   میشود که ما به آنها در قالب واژه ها معنی می دهیم،با ترکیب واژه ها جمله می سازیم و به نحوی این جمله را به گزاره تبدیل می کنیم.

می بینیم که بکار بردن زبان مستلزم گزار ار سطح مختلف است که در شکل نشان می دهیم:

واحدهای جمله ایی واژه ها، پیشوندها، پسوندها و اصوات گفتاری تعداد واحدهای سطوح مختلف زبان بسیار متفاوت است.

هر زبانی فقط تعداد معدودی اصوات گفتاری دارد.برای مثال زبان انگلیسی دارای تقریباً40صوت است امّا باید توجه داشت که با ترکیب صوتهای گفتاری می توان هزاران واژه،تولید یا بیان کرد.

به همین ترتیب به کمک قواعد ترکیب واژه ها می توان میلیونها و حتی به تعداد پایان ناپذیر جمله ساخت یا فهمید.

بنابراین زبان دو ویژگی اساسی دارد:1)سازمان یافتگی در سطوح چندگانه 2)باروری. از ترکیب سطح معینی به واحدهای بسیار زیادی در سطحِ بعدی دست می یابیم زبانهای همۀ جوامع بشری از این دو ویژگی برخوردارند.

واحدها وفرایندهای زبانی

اینک با زمینۀ کلی موضوع آشنا شده ایم.ما بطور کلی مطالب را از دیدگاه شنونده یعنی فردی که سرگرم فهمیدن زبان است ارائه خواهیم کرد.امّا بعضی وقتها نیز مسئله از دیدگاه تولید کنندۀ زبان یعنی گوینده بررسی خواهد شد.

اصوات گفتاری

اگر در حرفهای کسی که سرگرم گفتگو با شماست فقط به اصوات گفتارش توجه کنید چه خواهید شنید؟

جواب این است که به جای سیلان مداوم گفتار زنجیره ای از طبقات صوتی جداگانه خواهید شنید که واج نام دارد.

هر زبان سلسله واجهایی جدا از سایر زبانها دارد و این خود یکی از دشواریها در فراگیری تلفظ واژه های زبان خارجی است.

واحدهای واژه ایی

هنگام گوش دادن به گفتار واژه هارا درک می کنیم نه واجها  را.بر خلاف واجها که معنایی ندارند واژه ها واحدهای با معنایی هستند.

امّا واژه ها یگانه واحدهای زبانی معنی دار نیستند.کوچک ترین واحدهای زبانی با معنی را  واژک می نامیم.

واحدهای جلسه ایی

به عنوان شنونده ما بدون کمترین تقلا با ترکیب واژه ها می توانیم واحد های جمله یی شامل جمله هاوعبارات بسازیم.(براهنی،1379 جلد اوّل)

رشد زبان

بحث ما درباۀ زبان نشان می دهد که درکارزبان آموزی کودک با چه تکالیف سنگینی روبه روست.

کودک باید بر تمام سطوح زبان تسلط یابد،به این معنی که نه تنهابا اصوات گفتار را فرا گیرد بلکه باید یاد بگیرد چگونه با ترکیب آن صوتها هزاران واژه بسازد و چگونه با ترکیب این واژه ها جمله هایی برای بیان اندیشه هایش بیافریند.

شگفت آنکه بخش عمدۀ این یاد گیری در تمامی فرهنگها و تقریباً در همۀ کودکان ظرف چهار تا پنج سالگی حاصل می شود.

در بحث حاضر ابتدا می پردازیم به اینکه کودکان در سطوح مختلف زبان چه چیزهایی رافرا می گیرند و سپس از چگونگی فراگیری آنها و به نقش یادگیری و عوامل نظری گفتگو می کنیم.

چه چیزی آموخته می شود

فرایند رشد بر هر سه زبان حاکم است:رشد زبانی از سطح واجها شروع  می شود،پس در سطح واژه ها و واژکها پیش می رود و در نهایت به سطح واحدهای جمله یی یا نحوی می رسیم.

واژه ها و مفهوم ها

کودکان درحدود یک سالگی زبان باز می کنند.آنها در این سننین با مفهوم بسیاری از چیزها مانند اعضای خوانواده،حیوانهای دست آموز،غذاها،اسباب بازیها و اندامهای بدن آشنا هستند و می کوشند بین این مفاهیم و واژه هایی که بزرگسالان به کار می برند ارتباط برقرار کنند.

واژگان آغازین همۀ کودکان یکسان است. از جمله های ابتدایی به جمله های پیچیده بین یک و نیم سالگی تا دو و نیم سالگی فراگیری واحدهای گروهی و جمله ایی، آغازمی شود و کودکان با ترکیب تک واژه ها، عبارات دو واژه ایی می سازند.

کودک در اندک زمانی از مرحلۀ گفتار دو واژه یی فراتر رفته و به مرحله ی جمله های پیچیده تری می رسد که گزاره ها را دقیق تر بیان می کند.

این زنجیره ی رشد زبانی به میزان چشمگیری در مورد همۀ کودکان یکسان است.

شامل 58 صفحه فایل word قابل ویرایش