لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 40
مقدمه :
اگر می خواهید هنرمندانه زندگی کنید باید بدانید که تصمیم گیری و انتخاب یکی از ارکان زندگی است. چراکه هیچ گاه نمی توانید یک روز را بدون انتخاب و تصمیم گیری زندگی کنید. حتی اگر تصمیم بگیرید که دیگر تصمیم نگیرید و انتخاب نکنید، به هرحال این شمایید که تصمیم گیرنده نهایی هستید.در طول زندگی ما با هزاران تصمیم و انتخاب ریز و درشت مواجهیم که باید به طریقی از میان آنها عبور کنیم. برخی از این تصمیمات کلیدی و سرنوشت سازند و اگر ما نتوانیم انتخاب صحیحی داشته باشیم قطعاً خود را دچار رنج و عذاب کرده ایم.اغلب انسان ها در طول زندگی خود از روش هایی غیرکارآمد و غیرعقلانی برای اتخاذ تصمیماتشان استفاده می کنند که عمده آن متاثر از عادات، شرطی شدگی ها و از همه مهمتر تلقین محیط است. نتیجه این شیوه های تصمیم گیری نیز بسیار روشن و واضح است.آمار ازدواج های ناموفق و به طلاق انجامیده، تاییدی است بر نادرستی شیوه های تصمیم گیری ما. اغلب ما چگونه تصمیم می گیریم؟شیوه تصمیم گیری به معنای فرآیندی است که ما به صورت ذهنی و عملی طی می کنیم تا بتوانیم در نهایت تصمیم گیری کنیم. به عنوان مثال یک شیوه و فرآیند بسیار متداول در اغلب انسان ها تصویرسازی های ذهنی است. به طوری که اگر با تصمیم و انتخابی مواجه شوند، به سرعت تصاویری ذهنی (بر پایه خیال و توهم) می سازند و مبنای تصمیم را به خوشایندی یا ناخوشایندی تصویر می گذارند.اگر از تصویر خوششان آمد، جواب مثبت است و اگر نه، جواب منفی است.به عنوان مثال، شخصی که در برابر این تصمیم که «بچه دار بشوم یا نه؟» قرار می گیرد، تعداد زیادی تصاویر ذهنی می سازد: بچه ای را متصور می شود با موهای روشن و چشم های آبی که همه اقوام صد دل عاشق او شده اند و مدام به او تبریک می گویند. تصویری می سازد که از داشتن بچه در بین دوستان احساس غرور می کند، تصویری می سازد که از داشتن بچه بسیاری از ناراحتی ها و تنهایی هایش از بین رفته و بسیار سرگرم شده است. حتی تصویر مراسم عقد فرزند را می سازد و خود را به عنوان پدر یا مادر موفق و مغرور فرض می کند. و هزار تصویر دیگر را بر اساس آرزوهایی می سازد که خود به آنها دست نیافته و فرزندش به آنها خواهد رسید. پس حتماً بچه دار می شوم! اصلاً من باید بچه دار شوم! چرا تا به حال بچه دار نشده ام؟ این روش صرفاً بر مبنای تصاویر خوشایند نیست، بلکه گاهی تصاویر بسیار ناخوشایند می شوند. تصمیم گیری درست آن است که در شرایط گوناگون احساسی و محیطی به هر حال به جواب روشنی برسد. حال آنکه در شیوه تصویر سازی این طور نیست. اگر شخصی که از این شیوه استفاده می کند را در باغی خوش آب و هوا آن هم در فصل بهار ببرید اغلب تصاویرش خوشایند خواهد بود و جواب اغلب سئوال هایی که از او می شود مثبت خواهد بود. و این در حالی است که اگر همین سئوالات (موضوع تصمیمات) را در یک روز گرم تابستان از او بپرسید با کلافگی پاسخ منفی می دهد و این دقیقاً همان چیزی است که موجب انحراف و خطا در تصمیم گیری های ما می شود. در شیوه تصویرسـازی ذهنی گاهی تصـاویر از تجـربـیات و گذشـته ها ناشی می شود که شاید فکرکنید در این صورت این تصاویر و خاطرات مبناهای درستی خواهند بود، لکن جواب منفی است چون ترتیب و توالی این خاطرات و حتی اینکه چه خاطراتی مورد توجه قرار بگیرند در تصمیم گیری نقش مهمی دارند. در این صورت اگر شما صرفاً خاطرات خوش و تجارب موفق را به یاد آورید چه فایده ای دارد؟ شما نیمی از تصمیم را گرفته اید و نیم دیگر هنوز روشن نیست. پس چه باید کرد؟ گام اول در هر حرکتی شناخت وضعیت موجود است. شما ابتدا باید بدانید شیوه تصمیم گیری تان چیست تا بتوانید آن را تغییر دهید یا تکمیل کنید.
مراحل فرایند عقلایی خط مشی گذاری :
1- احساس و درک مشکل عمومی جامعه
2- تعریف و بیان مشکل مذکور
3- یافتن راه حلهایی برای مشکل
4- ارزیابی راه حلها نسبت به نتایج حاصل از آنها
5- یافتن بهترین راه حل و ارائه آن به عنوان خط مشی
انواع روشها و مدلهای تصمیم گیری در فرایند عقلایی خط مشی گذاری
خط مشی گذاری در شرایط اطمینان کامل : زمانی که خط مشی گذار با اطمینان کامل و بر اساس اطلاعات موجود ، می داند که نتایج حاصل از هر شق ممکن چیست و در چه شرایطی اتفاق خواهد افتاد ، ازنظر تعیین خط مشی و انتخاب بهترین راه ، در شرایط اطمینان کامل قرار دارد . در چنین حالتی کار تصمیم گیری با سادگی و دقت بسیار زیادی قابل انجام است .
خط مشی گذاری در شرایط مخاطره آمیز : هر گاه خط مشی گذار یا تصمیم گیرنده با اطمینان کامل از نتایج کامل از هر خط مشی مطلع نباشد ولی احتمال وقوع (شانس نسبی وقوع نتایج )آنها را بداند ،تحت شرایط ریسک و یا مخاطره،به تعیین خط مشی پرداخته است . روش خط مشی گذاری در شرایط ریسک ، به طور خلاصه شامل مراحل زیر است :
مقاله تصمیم گیری
