تحقیق سعدی و آرمانهای اخلاقی و انسانی وی در بوستان

اختصاصی از یارا فایل تحقیق سعدی و آرمانهای اخلاقی و انسانی وی در بوستان دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : WORD (قابل ویرایش)

تعداد صفحات:67

فهرست مطالب:

پیشگفتار:
تقدیر و سپاس داری
سعدی و آرمانهای اخلاقی و انسانی وی در بوستان
چکیده
بخش اول:
فصل اول:
-    مفاهیم اخلاق در فرهنگ نامه ها و سایر منابع ادبی
-    تعریف علم اخلاق از دیدگاه علما
-    سعدی مرد عاطفه و اخلاق
-    سعدی معلم اخلاق و انسانیت
فصل دوم: انسان و انسان کامل
-    انسان در تصور سعدی
-    انسان کامل از دیدگاه سعدی
-    دیدگاه غربیان و اسلام و سعدی در مورد انسان مداری
فصل سوم: آرمان و آرمانی
-    مفهوم آرمان در فرهنگ ها
-    آرمانی و آرمان در تصور سعدی
-    انسان آرمانی
-    انسان آرمانی در تصور سعدی
-    ویژگی های جامعه آرمانی مدینه فاضله سعدی
فصل چهارم : بوستان
-    آرزوهای خوبی و زیبایی سعدی در بوستان
-     دیدگاههای سعدی شناسان ایرانی و خارجی درباره سعدی و بوستان
فصل اول: درباب عدالت و تدبیر و رای
-    معنای عدالت
-    عدالت در دیدگاه اسلام
-    عدالت در قرآن
-    عدالت در معاملات
-    شیخ اجل، منادی عدالت اجتماعی
-    آرمانگرایی سعدی در باب عدالت (اوصاف حاکم عادل در بوستان)
-    نتیجه فصل
فصل دوم: آرمانهای اخلاقی و انسانی سعدی در باب احسان
-    احسان در لغت
-    احسان به پدر و مادر
-    احسان به یتیم (یتیم نوازی احسان به منت)
-    احسان و عفو گناه
-    تأثیر احسان در دوست و دشمن
-    نتیجه فصل
فصل سوم:
آرمانهای اخلاقی و انسانی سعدی در باب عشق، مستی ، شور
-    عشق در لغت
-    عشق، تحمل، صبر
-    غلبه عشق در عقل
-    عشق به اخلاق بهتر از عشق به ظاهر
-    ارتباط تواضع و عشق
-    عافیت عشق از نظر سعدی
-    نتیجه فصل
فصل چهارم: در باب تواضع (آرمانهای اخلاقی و انسانی سعدی در باب تواضع)
-    تواضع از دیدگاه قرآن
-    نظر سعدی درباره تواضع با افراد زشت و پست
-    تواضع از صفات والای آدمی است نه شیطانی
-    فضیلت تواضع (تواضع پستی نیست بلکه هستی است)
-    نتیجه فصل
فصل پنجم : (در باب رضا )
-    معنی رضا
-    رضا تسلیم به مقدرات الهی
-    رضا، راضی به اجل
-    رضا در برابر قضا
فصل ششم : (در باب قناعت)
-    معنی و مفهوم قناعت
-    قناعت در خوردن و فوائد آن
-    قناعت، مقابله با نفس اماره
-    قناعت صفت شاهی است در گدا
-    نکاتی چند به درویش سلطان پرست
-    نتیجه فصل
فصل هفتم: (در باب تربیت)
-    اهمیت تربیت در نهج البلاغه
-    اهمیت تربیت از دیدگاه سعدی
-    مقدم بودن تربیت خویش بر دیگران
-    انسان با تربیت نباید ناسزا گوید
-    در مذمت سخن چینی
-    در تربیت فرزند
-    نتیجه فصل
فصل هشتم: (در باب شکر)
-    نکاتی پیرامون اصطلاح شکر
-    شکر در قرآن
-    شکر در نهج البلاغه
-    اقسام شکر
-    ارج گذاری شکر
-    در شکر خداوند و شکر عافیت
-    در ناسپاس از مادر
-    شکر بر آزادی
-    نتیجه فصل
فصل نهم: (توبه و راه صواب)
-    مفهوم توبه و اهمیت آن از دیدگاههای معتبر
-    توبه در نهج البلاغه
-    دعوت سعدی به راه توبه و صواب
-    حکایت نصیحت پیر و جوان در اغتنام فرصت توبه
-    سودمندی توبه قبل از مرگ
-    نتیجه فصل

فصل دهم: (دعا و مناجات)
-    معنای دعا و مناجات
-    حافظ در اهمیت و فضیلت دعا گوید
-    تضرع و مناجات سعدی در بوستان
-    مناجات سیه چرده با خدا
-    قبولی دعای بت پرست از جانب خداوند
نتیجه گیری پایانی:

پیشگفتار:
شیخ مشرف الدین، مصلح بن عبدالله، سعدی شیرازی یکی از ستارگان قدر اول آسمان ادب ایران است که در نظم و نثر زبان فارسی را به اعلی درجه ی فصاحت رسانید وی از جوانی روح نا آرام داشت و به گردش در اکتاف جهان و دیدن مردمان راغب بود: گذشته از این میل، هجوم مغول و وجود کشمکشها بین ارکان حکومت خوارزمشاهیان و اتابکان باعث شد که سعدی دل از زادگاه خود بکند و به جهانگردی بپردازد.  
سعدی از عصر خود تاکنون جز مشاهیر ادب دنیا و پیوسته در تمام ممالک به عنوان یک بالغه ی عالم ادب شناخته شده است ولی از درخشان ترین چهره های ادب ایران در سراسر دوره هاست در نام و لقب سعدی اختلاف کرده اند. برخی ولی مصلح الدین و برخی مشرف الدین دانسته اند
ای که پنجاه رفت و در خوابی            مگر این پنج روز دریابی
که در گلستان آمده، تولد او را سال 606 ه دانسته اند  این شاعر بزرگ در شب سه شنبه 27 ذی العقده سال 691 در شیراز وفات یافت و در سعدیه شیراز که زیارتگاه صاحب دلان است مدفون شد.
در واقع زندگی سعدی به سه دوره تقسیم می شود: دوران تحصیل، دوران مسافرت، دوران عزلت و عبارت سعدی پس از سفرهای طولانی بار دیگر به شیراز برگشته و به تدوین و تصنیف و سرودن آثار خود پرداخته است کلیات او شامل 23 کتاب و رساله است از مشهورترین و نامدار ترین آنها یکی گلستان  است که در 8 باب تصنیف شده است و دیگری بوستان  است که در 10 باب سروده شده است.
سعدی و آرمانهای اخلاقی و انسانی وی در بوستان
چکیده
اخلاق زیر بنای، زندگی بشر است و انسانیت در پرتو اخلاق و در سایه ی آن به تکامل می رسد. دو مقوله مهم ((اخلاق و انسانیت)) از جمله ی آرمان هایی هستند که سعدی شیرازی در قالب آرزوهای بزرگ خود، در بوستان برای بشریت طلب می نماید. این دو آرمان بزرگ در ده باب بوستان در لابلای ابیات و در قالب حکایات متنوع به وصف کشیده شده است. در ابواب ده گانه، سعدی ده صفت بارز و پسندیده ی اخلاقی را که رعایت آنها ازجگذاری و تکریم انسانیت و راه رشد و تکامل معنوی بشریت است، یادآور شده است که عبارتند از: عدالت، احسان، عشق، تواضع، رضا، قناعت، تربیت، شکر، توبه، مناجات. در حقیقت بنای با عظمت و ساختمان سعادت اجتماع و ملل و در کل، بشریت در روی ده ستون قرار گرفته که هر یک از بابهای بوستان شیخ اجل، مانند یک ستون این ساختمان با عظمت به شمار می رود. در کل، بوستان سعدی آیینه تمام نمای سعادت بشری است. سعدی شاعر ای کاش و آرزوها و حسرت خورده ی زمان خویش است او رفته ولی آرمانهایش برای بشریت و سعادت آنان هنوز هم به جا مانده است. در یک جمله بگویم: سعدی در بوستان معلم اخلاق و انسانیت و آرمان گرای سعادت و صلح و دوستی برای همه ملل و بشریت است.
 
بخش اول:
فصل اول:
-    مفاهیم اخلاق در فرهنگ نامه ها و سایر منابع ادبی
-    تعریف علم اخلاق از دیدگاه علما
-    سعدی مرد عاطفه و اخلاق
-    سعدی معلم اخلاق و انسانیت




 
مفاهیم اخلاق در فرهنگ نامه ها و سایر منابع ادبی
الف) اخلاق در لغت نامه دهخدا: اخلاق به معنی خلق و خویها – پسندیده ترین افعال و اخلاق مردمان تقوی است.
پیامبر گرامی فرمود: ((بعثت لا تهم مکارم الاخلاق)) فیلسوفان هستند که ایشان را طبیبان اخلاق دانند که نهی کنند از کارهای سخت و زشت. اخلاق سئیه، اخلاق نکوهیده، خلق به معنی خوش خوی – علم اخلاق: دانش بد و نیک خویها، علم معاشرت با خلق و آن از اقسام حکمت عملیه است و آنرا تهذیب اخلاق و حکمت گویند
ب) اخلاق در فرهنگ نظام: به معنی خویها، خواه نیک باشند و خواه بد
پ) اخلاق در فرهنگ نفیسی: خوی و طبیعت و عادت و طبع و مزاج، عادات و خصال و سلوک
- تعریف علم اخلاق از دیدگاه علما:
الف) علم اخلاق: دانش اخلاق و سجایایی است که موجب می شود جمیع کردار انسان زیبا باشد و در عین حال آسان و سهل از او صادر شود
ب) علم اخلاق: دانش صفات مهلکه و منجیه و چگونگی موصوف شدن و متلق گردیدن به صفات نجات بخش و رها شدن از صفات هلاک کننده می باشد.
ج) علم اخلاق : علمی است به آنکه نفس انسانی، چگونه خلقی اکتسابی تواند کرد که جملگی احوال و افعال که به اراده او از او صادر می شود جمیل و محمود بود
د) علم اخلاق: مجموع قوانین رفتاری که انسان بواسطه ی مراعات آن می تواند به هدفش برسد.
 
سعدی مرد عاطفه و اخلاق
عاطفه گرایی در اخلاق شرط اساسی است و اخلاق پسندیده و عاطفه لازم و ملزم یکدیگرند و سعدی و اخلاق و عاطفه نیز لازم و ملزم همدیگرند و بوستان سعدی دریچه ای است به سوی دنیای عواطف و اخلاقیات. گفتیم که عاطفه گرایی در اخلاق شرط اساسی است زیرا رفتار اخلاقی هر انسانی مبتنی بر حس هم دردی یا هم دلی است نیرویی که موجب می شود تا انسان در لذت و الم و شادی و غم دیگران شرکت کند ((سعدی به نظریه عواطف اخلاقی بسیاری پای بند است و به همدردی اهمیت فراوان می دهد))
سعدی معلم اخلاق و انسانیت:
سعدی معلم بزرگ و سراینده ی ممتاز شعر تحقیقی و تعلیمی عرفانی در تمام اعصار شعر فارسی است. سعدی معلم اخلاق است و منادی اخوت انسانی، آن جا که می گوید:
بنی آدم اعضای یکدیگرند            که در آفرینش زیک پیکرند
و مبشر عدالت اجتماعی است و او این هر دو را لازمه درک درست از مفهوم آدمیت می داند و هرم آدمیت را چنین تشریح می کند:


توضیح این که اگر آدمیت در جامعه رشد می کند، در کنار آن برادری هم نوع گرایی و هم دردی و نیز عدالت اجتماعی شکوفا خواهد شد در نتیجه راه برای ورود به جامعه ی سعادتمند باز خواهد بود. سعدی دنیای عصر را گمراه، بیمار و محتاج هدایت و تربیت یافته، یاور دارد که تا وقتی نیاز به رفع ظلم و تبعیض و توهم باقی است، تعلیم راستین خود را جز به آنچه بر تربیت و اخلاق و انسانیت دارد، به کار نگیرد.
عشق در کلام سعدی، از عشق به انسان تجاوز می کند و عشق به انسانیت و عالم انسانی می شود و از آنها هم می گذرد به تمام کانیات تسری پیدا می کند و سرانجام به عشق الهی منجر می گردد. سعدی به عنوان معلم اخلاق و انسانیت، گاهی درشتی و نرمی را در تعلیم خود با هم بکار می گیرد و آنجا که می گوید:
درشتی و نرمی به هم در، به است                چو رگ زن که جراح و مرهم نه است
سعدی در عالم اخوت و عدالت و آدمیت، این اصل را مطابق آیه ((انما المومنون اخوه فاصلحوا بین اخویکم)) یعنی مومنان برادر یکدیگرند، پس در بین برادرانتان صلح برقرار کنید. جایز نمی داند که برادری از نوع پرخوری آماس کند و برادر دیگر از گرسنگی جز رمقی نداشته باشد زیرا در باور معلم اخلاق و انسانیت چنین نابرابری جای ندارد.
 

دانلود مقاله زندگی نامه سعدی

اختصاصی از یارا فایل دانلود مقاله زندگی نامه سعدی دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:21

فهرست مطالب:

زندگی‌نامه   ۱
تاریخ تولد و وفات   ۲
سعدی، سرود عشق و رندی   ۵
نمونه اثر   ۱۷
منابع:   ۱۹

زندگی‌نامه

سعدی در شیراز متولد شد. پدرش در دستگاه دیوانی اتابک سعد بن زنگی، فرمانروای فارس شاغل بود.
سعدی هنوز طفل بود که پدرش در گذشت. در دوران کودکی با علاقه زیاد به مکتب می‌رفت و مقدمات علوم را می‌آموخت. هنگام نوجوانی به پژوهش و دین و دانش علاقه فراوانی نشان داد. اوضاع نابسامان ایران در پایان دوران سلطان محمدخوارزمشاه و بخصوص حمله سلطان غیاث الدین، برادر جلال الدین خوارزمشاه به شیراز (سال ۶۲۷) سعدی راکه هوایی جز کسب دانش در سر نداشت برآن داشت دیار خود را ترک نماید. سعدی در حدود ۶۲۰ یا ۶۲۳ قمری از شیراز به مدرسهٔ نظامیهٔ بغداد رفت و در آنجا از آموزه‌های امام محمد غزالی بیشترین تأثیر را پذیرفت (سعدی در گلستان غزالی را «امام مرشد» می‌نامد). غیر از نظامیه، سعدی در مجلس درس استادان دیگری از قبیل شهاب‌الدین سهروردی نیز حضور یافت و در عرفان از او تأثیر گرفت. معلم احتمالی دیگر وی در بغداد ابوالفرج بن جوزی (سال درگذشت ۶۳۶) بوده‌است که در هویت اصلی وی بین پژوهندگان (از جمله بین محمد قزوینی و محیط طباطبایی) اختلاف وجود دارد.

پس از پایان تحصیل در بغداد، سعدی به سفرهای متنوعی پرداخت که به بسیاری از این سفرها در آثار خود اشاره کرده‌است. در این که سعدی از چه سرزمین‌هایی دیدن کرده میان پژوهندگان اختلاف نظر وجود دارد و به حکایات خود سعدی هم نمی‌توان چندان اعتماد کرد و به نظر می‌رسد که بعضی از این سفرها داستان‌پردازی باشد (موحد ۱۳۷۴، ص ۵۸)، زیرا بسیاری از آنها پایه نمادین و اخلاقی دارند نه واقعی. مسلم است که شاعر به عراق، شام و حجاز سفر کرده است[نیازمند منبع] و شاید از هندوستان، ترکستان، آسیای صغیر، غزنه، آذربایجان، فلسطین، چین، یمن و آفریقای شمالی هم دیدار کرده باشد.

سعدی در حدود ۶۵۵ قمری به شیراز بازگشت و در خانقاه ابوعبدالله بن خفیف مجاور شد. حاکم فارس در این زمان اتابک ابوبکر بن سعد زنگی(۶۲۳-۶۵۸) بود که برای جلوگیری از هجوم مغولان به فارس به آنان خراج می‌داد و یک سال بعد به فتح بغداد به دست مغولان (در ۴ صفر ۶۵۶) به آنان کمک کرد. در دوران ابوبکربن سعدبن زنگی شیراز پناهگاه دانشمندانی شده بود که از دم تیغ تاتار جان سالم بدر برده بودند. در دوران وی سعدی مقامی ارجمند در دربار به دست آورده بود. در آن زمان ولیعهد مظفرالدین ابوبکر به نام سعد بن ابوبکر که تخلص سعدی هم از نام او است به سعدی ارادت بسیار داشت. سعدی به پاس مهربانی‌های شاه سرودن بوستان را در سال ۶۵۵ شروع نمود. و کتاب را در ده باب به نام اتابک ابوبکر بن سعدبن زنگی در قالب مثنوی سرود. هنوز یکسال از تدوین بوستان نگذشته بود که در بهار سال ۶۵۶ دومین اثرش گلستان را بنام ولیعهد سعدبن ابوبکر بن زنگی نگاشت و خود در دیباچه گلستان می‌گوید. هنوز از گلستان بستان یقینی موجود بود که کتاب گلستان تمام شد.

تاریخ تولد و وفات

بر اساس تفسیرها و حدس‌هایی که از نوشته‌ها و سروده‌های خود سعدی در گلستان و بوستان می‌زنند، و با توجه به این که سعدی تاریخ پایان نوشته شدن این دو اثر را در خود آنها مشخص کرده‌است، دو حدس اصلی در تاریخ تولد سعدی زده شده‌است. نظر اکثریت مبتنی بر بخشی از دیباچهٔ گلستان است (با شروع «یک شب تأمل ایام گذشته می‌کردم») که بر اساس بیت «ای که پنجاه رفت و در خوابی» و سایر شواهد این حکایت، سعدی را در ۶۵۶ قمری حدوداً پنجاه‌ساله می‌دانند و در نتیجه تولد وی را در حدود ۶۰۶ قمری می‌گیرند. از طرف دیگر، عده‌ای، از جمله محیط طباطبایی در مقالهٔ «نکاتی در سرگذشت سعدی»، بر اساس حکایت مسجد جامع کاشغر از باب پنجم گلستان (با شروع «سالی محمد خوارزمشاه، رحمت الله علیه، با ختا برای مصلحتی صلح اختیار کرد») که به صلح محمد خوارزمشاه که در حدود سال ۶۱۰ بوده‌است اشاره می‌کند و سعدی را در آن تاریخ مشهور می‌نامد، و بیت «بیا ای که عمرت به هفتاد رفت» از اوائل باب نهم بوستان، نتیجه می‌گیرد که سعدی حدود سال ۵۸۵ قمری، یعنی هفتاد سال پیش از نوشتن بوستان در ۶۵۵ قمری، متولد شده‌است. اکثریت محققین (از جمله بدیع‌الزمان فروزانفر در مقالهٔ «سعدی و سهروردی» و عباس اقبال در مقدمه کلیات سعدی) این فرض را که خطاب سعدی در آن بیت بوستان خودش بوده‌است، نپذیرفته‌اند. اشکال بزرگ پذیرش چنین نظری آن است که سن سعدی را در هنگام مرگ به ۱۲۰ سال می‌رساند! حکایت جامع کاشغر نیز توسط فروزانفر و مجتبی مینوی داستان‌پردازی دانسته شده‌است، اما محمد قزوینی نظر مشخصی در این باره صادر نمی‌کند و می‌نویسد «حکایت جامع کاشغر فی‌الواقع لاینحل است». محققین جدیدتر، از جمله ضیاء موحد (موحد ۱۳۷۴، صص ۳۶ تا ۴۲)، کلاً این گونه استدلال در مورد تاریخ تولد سعدی را رد می‌کنند و اعتقاد دارند که شاعران کلاسیک ایران اهل «حدیث نفس» نبوده‌اند بنابراین نمی‌توان درستی هیچ‌یک از این دو تاریخ را تأیید کرد.

دانلود تحقیق آب بادخاک آتش در بوستان سعدی

اختصاصی از یارا فایل دانلود تحقیق آب بادخاک آتش در بوستان سعدی دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:17

فهرست مطالب:
مقدمه

باب اول
در عدل و تدبیر و رای

باب دوم
در احسان

باب سوم
در عشق و مستی و شور

باب چهارم
در تواضع
 

مقدمه‌ :
همه کس می داند که شیخ سعدی شیرازی گذشته از قصاید و غزلیات بی نظیری که از خود با یادگار گذاشته است ، دو کتاب یکی به نثر موسوم به «گلستان» و یکی به نظم معروف به «بوستان» به نگارش در آورده است که شاید بتوان گفت نه تنها در زبان فارسی سمبه در هیچ زبانی جهت فصاحت و بلاغت و روانی و زیبایی و دلاربایی و حکمت و معرفت مثل و مانند ندارد و منظور ما در این جا این نیست که در ستایش آثار جاویدانی شیخ اجل قلم فرسایی کنیم چه گمان داریم که برای اداری این وظیفه قدرت بیانی مانند آنکه خود شیخ بزرگوار داشته است باید او کسی که آن توانایی ندارد دست بردنش این کار شاید .

دانلود تحقیق سعدی و فردوسی

اختصاصی از یارا فایل دانلود تحقیق سعدی و فردوسی دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:92

فهرست مطالب:

سعدی
زندگی نامه
ویژگی سخن سعدی
معرفی آثار
گزیده ای از اشعار
غزلیات
حکایات
دانشنامه سعدی
● مدخل‌های دانشنامه سعدی
آثار سعدى
آرامگاه سعدى
فردوسی بزرگ
● ویژگیهای هنری شاهنامه
● تصویرسازی
● موسیقی
● منبع داستانهای شاهنامه
روزبزرگداشت فردوسی
خانوادهٔ فردوسى
زندگی و اندیشه فردوسی
زنان
در سکوت تنهایی فردوسی
شاهنامه‌ و تفکر فردوسی
منابع :

سعدی
    شیخ مصلح الدین سعدی شیرازی یکی از بزرگترین شعرای ایران است که بعد از فردوسی آسمان زیبای ادبیات فارسی را با نور خود روشن ساخت و او نه تنها یکی از بزرگترین شعرای ایران بلکه یکی از بزرگترین سخنوران جهان می باشد . ولادت سعدی در سالهای اول سده هفتم هجری حدودا در سال ۶۰۶ ه.ق در شهر شیراز میباشد .    
 
زندگی نامه
شیخ مصلح الدین سعدی شیرازی یکی از بزرگترین شعرای ایران است که بعد از فردوسی آسمان زیبای ادبیات فارسی را با نور خود روشن ساخت و او نه تنها یکی از بزرگترین شعرای ایران بلکه یکی از بزرگترین سخنوران جهان می باشد . ولادت سعدی در سالهای اول سده هفتم هجری حدودا در سال ۶۰۶ ه.ق در شهر شیراز میباشد .
خانواده اش از عالمان دین بودند و پدرش از کارکنان دربار اتابک بوده که سعدی نیز از همان دوران کودکی تحت تعلیم و تربیت پدرش قرار گرفت ولی در همان دوران کودکی پدرش را از دست داد و تحت تکفل جد مادری خود قرار گرفت .او مقدمات علوم شرعی و ادبی را در شیراز آموخت و سپس در دوران جوانی به بغداد رفت که این سفرآغاز سفرهای طولانی سعدی بود .او در بغداد در مدرسه نظامیه مشغول به تحصیل شد که در همین شهر بود که به محضر درس جمال الدین ابوالفرج عبدالرحمن محتسب رسید و از او به عنوان مربی و شیخ یاد می کند . پس از چند سال که او در بغداد به تحصیل مشغول بود شروع به سفرهای طولانی خود کرد که از حجاز گرفته تا روم و بارها با پای پیاده به حج رفت . سعدی سفرهای خود را تقریبا در سال ۶۲۱ - ۶۲۰ آغاز و حدود سال ۶۵۵ با بازگشت به شیراز به اتمام رساند که البته درخصوص کشورهایی که شیخ به آنجا سفر کرده علاوه بر عراق ،شام ، حجاز که کاملا درست بوده ،‌هندوستان ،‌غزنین ، ترکستان و آذربایجان و بیت المقدس و یمن و آفریقای شمالی که ذکر کرده اند و اکثر این مطالب را از گفته های خود شیخ استنباط نموده اند ولیکن بنا بر نظر بسیاری از محققین به درستی آن نمی توان اطمینان کرد بخصوص اینکه بعضی از آن گفته ها با شواهد تاریخی و دلایل عقلی سازگار نیست . شیخ شیراز دوستی محکمی با دو برادر معروف به صاحب دیوان یعنی شمس الدین محمد و علاء الدین عطا ملک جوینی وزرای دانشمند مغول داشته و آن طور که از سخنان شیخ معلوم است او به تصوف و عرفان اعتقاد داشته و شاید در سلسله متصوفه داخل شده وهم چنین گفته اند که محلی که امروز مقبره او می باشد خانقاهش بوده است .نکته مهمی که باید ذکر شود شهرت بسیاری است که این شاعر بزرگ هم در حیات خود داشت و هم بعد از وفاتش که البته این نکته تازگی نداشته و در مورد شعرای دیگری نیز بوده است . اما آنچه که قابل توجه و ذکر است این است که معروفیت سعدی فقط مختص به ایران نبوده حتی در زمان خودش به مرزهای خارج ازا یرا ن مانند هندوستان ،آسیای صغیر نیز رسیده بود و خودش در چند جا به این شهرت اشاره داشته که این شهرت سعدی معلول چند خاصیت است اول اینکه او زبان شیوای خود را وقف مدح و احساسات عاشقانه نکرده ، دوم اینکه او شاعری جهانگرد بود و گرم و سرد روزگار را چشیده و تجارب خود را برای دیگران با زیبایی و شیرینی بیان کرده و هم چنین وی در سخنان خود چه از نظر نثر و چه نظم از امثال و حکایات دلپذیر استفاده نموده است و دیگر اینکه سعدی به شاعری شوخ طبع و بذله گو معروف است که خواننده را مجذوب می کند و همه اینها دست به دست هم داده و سبب شهرت او گردیده است .شیخ شیراز در دوران شاعری خود افراد معدودی را مدح کرده که بیشتر اتابکان سلغری و وزراء فارس و چند تن از رجال معروف زمانش می باشد و بزرگترین ممدوح سعدی از میان سلغریان اتابک مظفر الدین ابوبکر بن سعد بن زنگی است که سعدی در روزگار این پادشاه به شیراز بازگشته بود و ممدوح دیگر سعد بن ابوبکر می باشد که سعدی گلستان را در سال ۶۵۶ ه. ق به او تقدیم می کند و دو مرثیه نیز در مرگ این شخص نیز سروده است و از میان ممدوحان ، سعدی شمس الدین محمد و برادرش علاءالدین عطا ملک جوینی را بیش از همه مورد ستایش قرار داده که مدایح او هیچ شباهت به ستایشهای دیگر شاعران ندارد چون نه تملق می گوید و نه مبالغه می کند . بلکه تمام گفتارش موعظه و اندرز است و متملقان را سرزنش می کند و ممدوحان خود را به دادرسی و مهربانی و دلجویی از فقرا و ضعفا و ترس از خدا و تهیه توشه آخرت و بدست آوردن نام نیک تشویق و ترغیب می کند .این شاعر بزرگ در زمانی دار فانی را وداع گفت که از خود شهرتی پایدار به جا نهاد . سال وفات او را بعضی ۶۹۱ ه. ق ذکر کرده اند و گروهی معتقدند که او در سال ۶۹۰ ه. ق وفات یافته که مقبره او در باغی که محل آن نزدیک به سرچشمه نهر رکن آباد شیراز است قرار دارد .
 
ویژگی سخن سعدی
مهمترین ویژگی سخن سعدی چه در نثر و چه در نظم فصاحت و شیوایی و شیرینی کلام اوست و او توانست ازطرفی زبان ساده و فصیح استادان قبل را زنده کند و هم چنین خود را از قید تصنعات عجیب که درنیمه دوم قرن ۶ و حتی در قرن ۷ گریبانگیر شعر فارسی شده بود رهایی بخشد . از خصوصیات شگفت انگیز سعدی در سخن ،آن دلیری و شهامتی است که در حقیقت گویی استفاده کرده است . در دوران مغول و جباران دست نشانده که جز امارت و ریاست و هوسرانی چیزی در نظر نداشتند شیخ بزرگ حقایق را به صورت نظم و نثر بدون هیچگونه ترس و بی پرده آشکار بیان کرد و چنان فریاد کرد که در هیچ عصر و زمان کسی به این صراحت سخن نگفته و عجیب تر اینکه در همان هنگام تنها به صاحبان قدرت و حکومت نپرداخته بلکه از قاضی فاسد و صوفی دنیا دار و عبادت و ریاضتی که از روی صدق و صفا نبوده و نظر به خلق و مردم نداشته خودداری نکرده و به قول خود او در این روزگار دوبار عمر کرده و تجربه آموخته و اینک تجربه را به کار می برد و تمام اینها در سخنان شیرین و زیبای خود بیان می کند.

دانلود مقاله زن در ترازوی سخن سعدی

اختصاصی از یارا فایل دانلود مقاله زن در ترازوی سخن سعدی دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:23

فهرست مطالب:

چکیده
مقدمه
«نقش‌های مختلف زنان در آثار سعدی»
1- زن در مقام مادر
2- زن در مقام دختر
3- زن در مقام همسر
4- زن در مقام دانای نصیحت‌گر و خردمند
ملاک‌های جامعه روزگار سعدی و زن
1- توجه به زیبایی
2- عدم رعایت تناسب سنی و هم کفی در ازدواج
3- کدخدا منشی برای حل مسائل خانواده
4- تعدد زوجات
5- ناسازگاری داماد و مادرزن
6- آزارهای جنسی
«دریافت بعضی از نکات اعتقادی سعدی در مورد زنان از خلال حکایت‌ها»
فضایل و رذایل زنان از نظر سعدی با توجه به گفتار اندر پرورش زنان و ذکر صلاح و فساد ایشان در باب هفتم
نتیجه‌گیری
پی نوشتها

فهرست منابع و مأخذ

چکیده :
 در این مقاله با توجه به کلیات سعدی و در نظر نظر او درباره‌ی زنان مورد بررسی قرار گرفته است. پس از بیان مقدمه‌ای درباره‌ی دیدگاه سعدی و تفاوت زنان معرفی شده در بوستان و گلستان بر اساس همین دیدگاه به نقش‌های گوناگون زنان در آثار سعدی مانند زن در مقام مادر، زن در نقش دختر، و زن در مقام همسر پرداخته می‌شود. سپس با توجه به حکایات مربوط به زنان ملاک‌های جامعه‌ی روزگار سعدی مانند توجه به زیبایی، عدم رعایت هم شأنی، کدخدا منشی پیران و بزرگان در حل مشکلات، تعدد زوجات، ناسازگاری داماد و مادرزن و آزارهای جنسی بررسی شده است. سپس دریافت بعضی از نکات اعتقادی سعدی در مورد زنان از خلال حکایت‌ها بیان شده و پس از آن با توجه به باب هفتم بوستان فضایل و رذایل زنان از نظر سعدی بیان گردیده است. همچنین به بعضی از سخنان سعدی در مورد زنان که به صورت ضرب‌المثل درآمده اشاره شده و سپس مباحث جمع‌بندی و نتیجه‌گیری شده است
کلید واژه‌های: زن، نقش زن، گلستان، بوستان، سعدی، کلیات سعدی

 
مقدمه
شیخ مشرف‌الدین سعدی شاعری است که شهرتش قلمرو وسیع ایران و تمدن اسلامی را در نور دیده و جهانی گشته است. شهرت آثار سعدی و اسلوب سهل ممتنع او همه‌ی مرزها را در نوردیده است به طوریکه حدود نیم قرن پس از او غزلش را ابن بطوطه از خنیاگران چینی در پکن شنیده است.
تا دل به مهرت داده‌ام در بحر فکر افتاده‌ام
        تا در نماز استاده‌ام گویی به محراب اندری(1)

او شاعری رئالیست و واقع گراست به طوری که در آثار او ردپایی از اساطیر، خرافه‌ها، نمادها و عوالم غیررئالیستی دیده نمی‌شود. او شاعری عاشق است و عارفی واصل که در میان مردم و در زمین می‌زید و با وجود داشتن تجربه‌های ملموس مادی و چشیدن عشق زمینی قصد صعود به عوالم بالا را دارد. سعدی در عرصه نویسندگی نیز قلمش را در هر دو عرصه‌ی نظم و نثر دوانده و هنر خویش را به بهترین وجه نمایانده است.
از آنجا که سعدی در مسافرت‌های 35 ساله‌ی خود اطراف و اکناف عالم را دیده و تجربه‌های بسیاری از آن اندوخته است، در آثار و حکایت‌های او شخصیت‌های متفاوتی را می‌توان مشاهده کرد. زن نیز از این قاعده مستثنی نمی‌باشد.
نقش‌های زنان در آثار سعدی بیشتر مربوط به امور خانوادگی و روابط زن و مرد است و از نقش اجتماعی او به صراحت چیزی نیست. لذا شاید بتوان ادعا کرد که بررسی و مطالعه‌ی نقش زنان در آثار سعدی نه تنها آیینه‌ای از زنان در شیراز قرن هفتم بدست می‌دهد بلکه با توجه به زن عربی که سعدی داشته و جهانگردی او تصویری از زنان ممالک اسلامی آن روزگار است.
زنان معرفی شده در بوستان و گلستان مانند دیدگاه کلی سعدی در این دو کتاب با هم متفاوتند. زن مطرح شده در گلستان تصویری است درست و زنده از دنیا با همه تضادها و تناقض‌ها و با همه زشتی‌ها و زیبایی‌ها. زن آنچنان که هست نه آنگونه که باید باشد و این همان دنیایی است که سعدی آن را دیده است نه آن که از خود خلق کرده و آفریده باشد.
 اگر در مطالعه‌ی گلستان نقش‌های مطرح شده‌ی زنان منفی یا درجه دوم و سوم است نیز ناشی از حقیقت دنیاست نه آن که سعدی زن ستیز بوده باشد، زیرا اگر در گلستان و بوستان دقیق شویم به ژرف‌نگریهای سخن سعدی پی برده می‌شود.
او در بسیاری از جاها به صراحت خود و نیکی در منش زنان را ستوده است، همانگونه که بازیگران مرد صحنه‌ی حکایات سعدی بد و خوب دارند زنان نیز از همین دو چهره برخوردارند. اما زن به تصویر کشیده شده در بوستان سیمای یک انسان نمونه را دارد مدینه فاضله‌ای که سعدی در بوستان به تصویر کشیده و آرزوهای بزرگ او در وجود زنان هویداست. زنانی شایسته و اخلاقی، زنانی که به سوی صلاح نصیحت‌گرند، شایسته‌اند و از ناشایستگی‌ها برحذر می‌دارند. هر گاه سعدی در مورد زنان حکایتی را مثل زده است بی‌شک قصد بیان افکار عالی اخلاقی را داشته و آن را در قالب حکایاتی مختصر بیان کرده و در آن بدنبال مقصود خاص خویش بوده است حکایت‌های مربوط به زنان اغلب کوتاه، پرمغز و آمیخته به داروی تلخ نصیحت است.