مقاله سیری در آثار سعدی

اختصاصی از یارا فایل مقاله سیری در آثار سعدی دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:30

فهرست مطالب:

سیری در آثار سعدی   ۱
۱- گلستان   ۳
حکایت هفتم از باب اول گلستان در سیرت پادشاهان :   ۷
حکایت سی و هفتم از باب اول:   ۸
حکایت پانزدهم از باب دوم در اخلاق درویشان:   ۸
حکایت هجدهم از باب سوم در فضیلت قناعت:   ۸
حکایت دوم از باب چهارم در فواید خاموشی:   ۹
حکایت نوزدهم از باب پنجم در عشق و جوانی:   ۹
حکایت چهارم از باب هفتم در تأثیر تربیت:   ۱۱
حکایت چهارم از باب هفتم در تأثیر تربیت:   ۱۳
حکایت نودوهفتم از باب هشتم در آداب صحبت:   ۱۴
حکایت بیست و نهم در آداب صحبت:   ۱۴
۳- دیوان اشعار   ۲۴
الف) غزل های عاشقانه   ۲۴
ب) غزل های عارفانه   ۲۶
ج) غزل های پندآموز   ۲۷
منابع   ۲۹

سیری در آثار سعدی
« سعدی سلطان مسلم ملک سخن و تسلطش در بیان از همه کس بیش تر است کلام در دست او مانند موم است.هر معنایی را به عباراتی ادا می کند که از آن بهتر و زیباتر ممکن نیست»
سخن سعدی شیرین و نمکین و در عین حال فصیح و بلیغ است. بیانش روان و ساده و پاک همانند آب زلالی است که برتن و جان شنونده اثر می کند و دلش را جلا می بخشد.« سعدی هم استاد رموز عاشقی است و هم آموزگار تقوی و خردمندی، چیزی که در یک تن جمع شدنش نادر است،  در مضامین سعدی نیکی و عشق هرگز از هم جدا نیستند و او همانقدر که عاشقی را آموخته، اخلاق و تقوی را نیز فرا گرفته و آن را در قالب سخن به دیگران می آموزد.
 معانی گفته هایش چنان ساده و سهل و قابل درک است و آچنان تازه که سخنش را بس دلنشین نموده، امن نباید از نظر دور داشت که سخنش در عین روانی لفظ و معنی خاص از صناعات شعری نیست. اما نه آن چنان که براحتی پیدا و آشکار باشد.
 از دیگر ویژگی های سخن شیخ شیراز آشنایی وی با زندگی و به قول معاصرین
« مردم شناسی» است و آشنایی وی با روحیات انسان ها بصورتهای گوناگون در آثار وی مشهود است.
اوج صفاتیانسانی از آثار و گذشت، صداقت، راست گویی، قناعت و پرهیزکاری در جای جای آثار وی مورد تقدیر قرار گرفته و آموزه های بسیار را به خوانندگان القاء می کند و هر آنچه که برخلاف صفات نیک انسانی است از سوی او مذمت گردیده است.
دنیای سعدی که در آثارش آنرا به تصویر کشیده زیبا و دوست داشتنی است، هر چندگاه رگه هایی از حزن و غم و اندوه در آن یافت می شود اما در پس آن نیز امیدی نهفته است و شاید از آن روست تا مخاطبش را در مقابل بی وفایی دنیا هوشیار نماید.
 از این شاعر خوش آوازه ی شیراز آثار گرانسنگ و ارزشمندی خواه به نثر و خواه به نظم به یادگار مانده است که به ترتیب عبارتند از:
 1- گلستان در 8 باب
2- بوستان یا سعدی نامه در 10 باب
3- قصاید عربی که در حدود هفتصد بیت و با موضوعات مدح و اندرز و مرثیه می باشد.
 4- قصاید فارسی که در ستایش پروردگار و نصیحت بزرگان و پادشاهان است.
 5- مراثی شامل چند قصیده بلند که در باره آخرین خلیفه عباسی و رجای وزرای آن عهد است.
 6-  ملمعات، مثلثات، و ترجیعات که ترجیع بند آن بسیار دلنشین و ممتاز است.
 7- غزلیات که شامل 650 غزل می باشد.
 8- مجالس پنجگانه که به نثر می باشد و در بردارنده ی خطابه ها و سخنرانی های سعدی است.
9-  نصیحه الملوک که آن نیز به نثر و با موضوعات پند و اخلاق است.
10- صاحبیه که مجموعه ای است از قطعات فارسی وعربی و بیش تر از آنها در ستایش شمس الدین صاحب دیوان جوینی است که وزیر دانش دوست اتابکان بود.
 11- خبثیات که اشعاری است با مضامین طنز و شوخی های مطبوع
 مجموعه ی این آثار را کلیات سعدی نامیده اندکه ابتدا خود شیخ و بعد از آن چند سال پس از وفات او شخصی بنام« ابوبکر بیستون» آنها را مدون نمود.
1- گلستان
مردم همه دانندکه در نامه ی سعدی
مشکی است که در طبله ی عطار نباشد
گلستان کتابی است به نثر و شامل 8 باب که به لحاظ نگارش بسیار روشن، روان و بون شک بی مانند است. چنانچه گفته اند: « سال 656 سر فصل جدیدی است که تاریخ ادبی ایران، زیرا نگارش گلستان حادثه ای است که دو نظیر بیشتر ندارد: شاهنامه و مثنوی....»
سعدی پس از بازگشت به شیراز در مجالس بسیاری حضور یافت و بسیاری از هم نشینان و دوستانش که وی را درسخنوری و افکار بلند مرتبه مسلط دیدند و از آشنایی وی با قرآن و حدیث و روایات حظ فراوان بردند به سعدی پیشنهاد دادند که این همه
« حسن محاوره، قوه ی مناظره و فکاهات نادره»  حیف ست که ثبت و ضبط نگرددد و از وی خواستند تا این همه را تدوین کند. چنانچه سعدی در مقدمه ی گلستان نیز به این مسأله اشاره نموده که در برابر این تقاضا سرتسلیم فرود می آوردو گلستان را در بهار 656 تألیف می کند.
 « آنچه در گلستان بیش از هر چیز جلب نظر می کند تجربه های فراوان و متنوع سعدی در زندگانی است»  سعدی در این کتاب آینه ی تمام نمای یک فرد دنیا دیده و پخته است که فراز و نشیب بسیاری را در زندگی طی نموده؛ در شیراز، شهر شعرف عشق ورزیده، در شهرهای مهم آن روز در محضر بزرگان بسیاری بوده و از هم نشینی با آنها نکته های بسیار آموخته و بهره های فراوان جسته است.

دانلود تحقیق زندگی نامه سعدی شیرازی

اختصاصی از یارا فایل دانلود تحقیق زندگی نامه سعدی شیرازی دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:13

چکیده:
اول اردیبهشت روز بزرگداشت سعدی شیرازی
شرح زندگی نامه سعدی
 
شیخ مصلح الدین سعدی شیرازی بی تردید بزرگترین شاعری است که بعد از فردوسی آسمان ادب فارسی را با نور خیره کننده اش روشن ساخت و آن روشنی با چنان تلألویی همراه بود که هنوز پس از گذشت هفت قرن تمام از تاثیر آن کاسته نشده است و این اثر تا پارسی برجاست همچنان برقرار خواهد ماند.
تاریخ ولادت سعدی به قرینه ی سخن او در گلستان در حدود سال 606 هجری است. وی در آغاز گلستان چنین می گوید:
« یک شب تأمل ایام گذشته می کردم و بر عمر تلف کرده تأسف می خوردم و سنگ سراچه دل را به الماس آب دیده می سفتم و این ابیات مناسب حال خود می گفتم:
در اقصای عالم بگشتم بسی                          به سر بردم ایام با هر کسی
تمتع به هر گوشه ای یافتم                             ز هر خرمنی خوشه ای یافتم
چو پاکان شیراز خاکی نهاد                             ندیدم که رحمت بر این خاک باد
تولای مردان این پاک بوم                                برانگیختم خاطر از شام و روم
دریغ آمدم زان همه بوستان                            تهیدست رفتن سوی دوستان
به دل گفتم از مصر قند آورند                            بر دوستان ارمغانی برند
مرا گر تهی بود از قند دست                            سخن های شیرین تر از قند هست
نه قندی که مردم به صورت خورند                    که ارباب معنی به کاغذ برند»
به تصریح خود شاعر این ابیات ، مناسب حال او و در تأسف بر عمر از دست رفته و اشاره به پنجاه سالگی وی سروده شده است و چون آنها را با دو بیت زیر که هم در مقدمه گلستان من باب ذکر تاریخ تألیف کتاب آمده است:
هر دم از عمر می رود نفسی                         چون نگه می کنم نمانده بسی
ای که پنجاه رفت و در خوابی                          مگر این پنج روز دریابی
خجل آن کس که رفت و کار نساخت                 کوس رحلت زدند و بار نساخت
خواب نوشین بامداد رحیل                             بازدارد پیاده را زسبیل...


قیاس کنیم ، نتیجه چنین می شود که در سال656 هجری پنجاه سال یا قریب به این از عمر سعدی گذشته بود.         
                                      
       
سعدی در شیراز در میان خاندانی که از عالمان دین بودند ولادت یافت. دولتشاه می نویسد که: « گویند پدر شیخ ملازم اتابک بوده » یعنی اتابک سعدبن زنگی ، و البته قبول چنین قولی با اشتغال پدر سعدی به علوم شرعیه منافات ندارد. سعدی از دوران کودکی تحت تربیت پدر قرار گرفت و از هدایت و نصیحت او برخوردار گشت ؛ ولی در کودکی یتیم شد و ظاهراً در حضن تربیت نیای مادری خود که بنابر بعضی اقوال مسعود بن مصلح الفارسی پدر قطب الدین شیرازی بوده ، قرار گرفت و مقدمات علوم ادبی و شرعی را در شیراز آموخت و سپس برای اتمام تحصیلات به بغداد رفت. این سفر که مقدمه ی سفرهای طولانی دیگر سعدی بود ، گویا در حدود سال 620 هجری اتفاق افتاده است ؛ زیرا وی اشاره ای دارد به زمان خروج خود از فارس در هنگامی که جهان چون موی زنگی در هم آشفته بود.

سعدی بعد از این تاریخ تا مدتی در بغداد به سر برد و در مدرسه ی معروف نظامیه ی آن شهر به ادامه تحصیل پرداخت. چند سالی را که سعدی در بغداد گذراند باید به دوران تحصیل و کسب فیض از بزرگترین مدرسان و مشایخ عهد ، تقسیم کرد و گویا بعد از طی این مراحل بود که سفرهای طولانی خود را در حجاز و شام و لبنان و روم آغاز کرد و بنا به گفتار خود در اقصای عالم گشت و با هر کسی ایام را به سر برد و به هر گوشه ای تمتعی یافت و از هر خرمنی خوشه ای برداشت.

سفری که سعدی در حدود سال 620 آغاز کرده بود مقارن سال 655 با بازگشت به شیراز پایان یافت. وفات سعدی را در مآخذ گوناگون به سال های 690-691- 694 و 695 نوشته اند.
نکته مهمی که درباره سعدی قابل ذکر است، شهرت بسیاری است که در حیات خویش حاصل کرد. پیداست که این موضوع در تاریخ ادبیات فارسی تا قرن هفتم هجری تازگی نداشت و بعضی از شاعران بزرگ مانند ظهیر فاریابی و خاقانی در زمان حیات خود مشهور و در نزد شعرشناسان عصرشان معروف بودند. اما گمان می رود که هیچ یک از آنان در شهرت میان فارسی شناسان کشورهای مختلف از آسیای صغیر گرفته تا هندوستان ، در عهد و زمان خود، به سعدی نرسیده اند و اینکه او در آثار خویش چند جا به شهرت و رواج گفتار خود اشاراتی دارد ، درست و دور از مبالغه است.
 
از جمله شاعران استاد در عصر سعدی که در خارج از ایران می زیسته اند یکی امیر خسرو است و دیگر حسن دهلوی که هر دو از سعدی در غزل های خود پیروی می کرده اند و امیر خسرو از اینکه در «نوبت سعدی» جرأت شاعری می کرد خود را ملامت می نمود.
آثار سعدی به دو دسته ی آثار منظوم و آثار منثور تقسیم می شود. آثار منثور وی خاصه شاهکارش گلستان ، دارای هشت باب است:

به نام خداوند جان آفرین                                       حکیم سخن در زبان آفرین
خداوند بخشنده دستگیر                                       کریم خطا بخش پوزش پذیر
عزیزی که هر کز درش سر بتافت                             به هر در که شد هیج عزت نیافت
سر پادشاهان گردنفراز                                          به درگاه او بر زمین نیاز
نه گردنکشان را بگیرد به فور                                   نه عذرآوران را براند به جور
و گر خشم گیرد ز کردار زشت                                  چو باز آمدی ماجرا در نوشت
اگر با پدر جنگ جوید کسی                                     پدر بی گمان خشم گیرد بسی
و گر بنده چابک نباشد به کار                                   عزیزش ندارد خداوندگار
و گر بر رفیقان نباشی شفیق                                  به فرسنگ بگریزد از تو رفیق
و گر ترک خدمت کند لشکری                                   شود شاه لشکر کش از وی بری
دو کونش یکی قطره از بحر علم                                گنه بیند و پرده پوشد به حلم
ادیم زمین سفره عام اوست                                    بر  این خوان یغما چه دشمن چه دوست
اگر بر جفاپیشه بشتافتی                                        که از دست قهرش امان یافتی؟
بری ذاتش از تهمت ضد و جنس                                غنی ملکش از طاعت جن و انس

دانلود پایان نامه بررسی خداشناسی سعدی با تکیه بر صفات باری تعالی

اختصاصی از یارا فایل دانلود پایان نامه بررسی خداشناسی سعدی با تکیه بر صفات باری تعالی دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت:word, قابل ویرایش

تعداد صفحات:257

چکیده:

آنچه در این مجموعه گرد آمده است نتیجه بررسی دو اثر بزرگ سعدی – گلستان و بوستان –به تصحیح دکتر غلامحسین یوسفی است. هدف اصلی نگارنده بررسی خداشناسی سعدی با تکیه بر صفات باری تعالی بوده است.بخش اول شامل چکیده و پیش گفتار و مقدمه می‌باشد.

در بخش دوم، زندگی شیخ اجل سعدی بیان گردیده و در معرفی اجمالی او، اعم از تاریخ تولد، محل رشد، سفرها و استادان ، آثار و در آخر تاریخ وفات از منابع معتبر استفاده شده است.

 بخش سوم به تبیین ویژگی‌های سیاسی، اجتماعی، ادبی دوران سعدی پرداخته است.

در بخش چهارم خاستگاه فکری او مورد بررسی قرار گرفته است تا از این طریق ریشه‌های فکر و اندیشة او و آبشخور باورهایش معلوم گردد. از این رو به بررسی شباهت‌های سعدی با شهاب الدین ابوحفص سهروردی ،ابوالفرج بن جوزی، محمد و احمد غزالی همت گماشته شده است.

در بخش پنجم با طرح این فرضیه که سعدی عارف است یا سخنوری متشرع، با بیان مضامین عرفانی و بیانات شرعی او، به فرضیه مورد نظر پاسخ داده شده است و در این حین با نگرش و تأمل در دو کتاب مشهور و معروف او «گلستان و بوستان» به آنچه تصدیق تشرع و عرفان اوست اشاره و نتیجه گیری شده است.

بخش ششم اختصاص به اصلی پایان نامه یعنی صفات و اسمای باری تعالی در دو اثر مذکور داشته و هر یک را به ترتیب الفبایی و به صورت مستقل با استناد به نوشته­ها و سروده­های شیخ آورده شده است.

در بخش هفتم صفتهایی را که سعدی به ندرت از آنها استفاده کرده است به ترتیب الفبا یاد کرده است.

در بخش هشتم با بررسی اوصاف جمالی وجلالی به فرضیه های اصلی رساله پاسخ داده و نتیجه کلی پژوهش بازگو شده است.

چکیده:
پیش گفتار
پیشینه تحقیق :
مساله تحقیق :
روند پژوهش :
مقدمه:
زندگی سعدی
پی­نوشت:
ویژگی‌های سیاسی، اجتماعی و ادبی دوران سعدی
الف: اوضاع سیاسی:
۱-الف) جنگ‌های صلیبی:
جنگ اول صلیب:
۲-الف) هجوم مغولان:
ب: اوضاع اجتماعی:
ج: اوضاع ادبی:
پی نوشت:
خاستگاه فکری سعدی:
شهاب الدین ابوحفص سهروردی:
ابوالفرج بن جوزی:
«ابوحامد امام محمد غزالی توسی»:
احمد غزالی:
تأثیر شهاب الدین ابو حفص سهروردی بر سعدی:
تأثیر ابن جوزی بر سعدی:
تأثیر محمد غزالی توسی بر سعدی:
نمونه­های شباهت گلستان و بوستان، با کیمیای سعادت: (۵۰)
حکایت:
گلستان و سوانح:
بوستان و سوانح:
پی­نوشت:
سعدی عارف یا متشرع؟
سعدی عارف:
سعدی متشرع:
معاد و قیامت:
نتیجه
در بیان ترس از خدا و دوری از گناه:
در بیان توبه و باز بودن در توبه:
نمونه­های امیدواری به درگاه حق:
نمونه­هایی در تحذیر از قیامت:
پی­نوشت:
بررسی صفت­های الهی
پی­نوشت:
صفت «بخشنده»
پی­نوشت:
صفت «تواب»
پی­نوشت:
صفت «جبار»
پی­نوشت:
صفت «جهان آفرین»
پی­نوشت:
صفت «حق»:
پی­نوشت:
صفت «خالق»:
پی­نوشت:
صفت «داور»:
صفت «دستگیر»
صفت «دوست»
صفت «رحمت»
صفت ‍»رزاق»:
صفت «سبحان»
صفت «ستار»
صفت «عالم الغیب»
صفت «عزت»
صفت «علیم»
صفت «غنی»
صفت «فضل»
صفت «قادر»
صفت «قدیم»
صفت «قهار»
صفت «کبریاء»
«صفت کریم»
صفت«لطیف»
صفت «مالک»
صفت «مجیب»
صفت «مستعان»
صفت «واحد»
صفت «وصف ناشدنی»
صفت «وهاب»
صفاتی دیگر
نتایج کلی پژوهش
شکل (۱-۸)
فهرست منابع و ماخذ:
Abstract
فهرست اعلام

فهرست منابع و ماخذ:

۱-    بوستان، سعدی، تصحیح : یوسفی، غلامحسین ، تهران: انتشارات خوارزمی ، چاپ هفتم، ۱۳۸۱

۲-    پژوهشی در روایات و مضامین سعدی، لسان، حسین، ذکر جمیل سعدی، کمیسیون ملی یونسکو ایران، انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۶۶٫

۳-    تاریخ ادبیات ایران، ریپکا، یان، ترجمه : ابوالقاسم سری، انتشارات سخن، ۱۳۸۳٫

۴-    تاریخ ادبیات در ایران، صفا، ذبیح الله ، انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، ۱۳۵۱٫

۵-    تاریخ ادبی ایران، برون ، ادوارد، ترجمه: علی پاشا صالح، انتشارات امیرکبیر، ۱۳۵۸٫

۶-     تاریخ تمدن ، دورانت ، ویل، ترجمه: ابوالقاسم طاهره، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ چهارم، ۱۳۷۳٫

۷-    تاریخ جنگ های صلیبی، گروسه، رنه، ترجمه: ولی الله شادان، نشر و پژوهش فرزان روز، چاپ دوم، ۱۳۸۴٫

دانلود پاپان نامه مقایسه گلستان سعدی با بهارستان جامی

اختصاصی از یارا فایل دانلود پاپان نامه مقایسه گلستان سعدی با بهارستان جامی دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت:word , قابل ویرایش

تعداد صفحات:136

فهرست

۱-    چکیده رساله   ۹
۲-    پیشگفتار  ۱۰
بخش اول :      انواع نثر در بستر تاریخ ادبیات ( قرن چهارم تا قرن نهم هـ ق )  ۱۳-۲۶
۱-    مقدمه ۱۳-۱۴
۲-    فصل اول

۱- چگونگی شکل گیری نثر مرسل اول  ۱۵
۲- چگونگی شکل گیری نثر مرسل دوم  ۱۵
۳- ویژگیهای نثر مرسل اول و دوم  ۱۶
۳-    فصل دوم

  ۱- چگونگی شکل گیری نثر فنی در بستر تاریخ ادبیات  ۱۷
۲- تقسیم بندی نثر موزون به دو دسته
۳- ویژگی های نثر موزون مرسل   ۱۸
۴- ویژگی های نثر موزون فنی  ۱۸-۱۹
۵- دیدگاه نثر نویسان درباره نثر موزون فنی  ۱۹-۲۰

۴-    فصل سوم

۱- نثر فارسی قرن هفتم و هشتم در بستر تاریخ ادبیات ۲۱-۲۲

 ۲- جایگاه نثر فارسی در قرن هفتم و هشتم ۲۳
۳- امتزاج نثر موزون مرسل و فنی در قرن هفتم در گلستان سعدی  ۲۴

۱- مقدمه ۳۰
۲- فصل اول

۱- بحث لغوی مقامه   ۳۱
۲- مقامات در معنی اصطلاحی   ۳۲
۳- ویژگی های مقامه ۳۳-۳۴

۳- فصل دوم

۱- گلستان و مقامات  ۳۵-۳۷
۲- وجوه اشتراک گلستان با مقامات  ۳۸-۴۰
۳- وجوه اشتراک گلستان با مقامات  « جدال سعدی با مدعی » و « مقدمه کتاب »
۴- وجوه اختلاف گلستان و مقامات   ۴۱-۴۲

۴- فصل سوم

۱- مقامات حمیدی  ۴۳-۴۴
۲- ارزش مقامات حمیدی در نثر فارسی   ۴۴-۴۵
۳- مقایسه گلستان سعدی و  مقامات حمیدی  ۴۶-۴۹

بخش سوم :

مقایسه ویژگی های سبکی گلستان و بهارستان   ۵۳-۷۰
۲- فصل اول

  ۱-  ویژگی های سبکی گلستان سعدی   ۵۳-۵۷
۲- ویژگی های سبکی بهارستان جامی   ۵۸-۶۰

۳- فصل دوم

مقایسه ویژگی های سبکی گلستان و بهارستان

بخش چهارم :

مقایسه حکایت های گلستان و بهارستان  ۷۳-۱۰۳
۱- مقدمه    ۷۳
۲- بررسی بابهای گلستان و بهارستان از لحاظ وجوه اشتراک و افتراق   ۷۳-۷۴
۳- تشابه موضوع و مفهوم در حکایت اسکندر مقدونی   ۷۴-۷۵
۱- در سیرت پادشاهان  ۷۶-۸۴
۲- عشق و جوانی  ۸۵-۹۱
۳- در آداب صحبت ۹۲-۹۵
۴- سلامت و سلامتی   ۹۶-۹۸
۵- بخشش و بخشندگی  ۹۹-۱۰۱
۶- قناعت  ۱۰۲-۱۰۳
بخش پنجم :

بررسی آیات ، حدیث و اشعار در گلستان و بهارستان  ۱۰۷-۱۳۴
۱- مقدمه  ۱۰۷
۲- بررسی آیات قرآنی در گلستان

۱- تاکید مطلب   ۱۰۸-۱۱۴
۲- بار معنایی  ۱۱۵
۳- بررسی آیات قرآنی در بهارستان

۳- تاکید مطلب  ۱۱۶-۱۱۷
۴- بار معنایی  ۱۱۸
۴- بررسی احادیث گلستان

  ۱- تاکید مطلب   ۱۱۹-۱۲۰
۲- بار معنایی  ـــــ
۵- بررسی احادیث بهارستان

 ۳- تاکید مطلب  ۱۲۱
۴- بار معنایی  ـــــ
۶- بررسی اشعار عربی گلستان

۱- تاکید مطلب  ۱۲۲-۱۲۹
۲- بار معنایی  ـــــ

  ۳- اشاره به آیه و حدیث  ۱۳۰-۱۳۱
۷- بررسی اشعار عربی بهارستان

    ۱- تاکید مطلب   ۱۳۲-۱۳۴
۲- بار معنایی  ــــــ

   ۳- اشاره به آیه و حدیث  ـــــ
۸- نتیجه گیری کلی از پایان نامه ۱۳۶-۱۳۷
منابع

دانلود تحقیق در مورد زندگی نامه سعدی شیرازی

اختصاصی از یارا فایل دانلود تحقیق در مورد زندگی نامه سعدی شیرازی دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

بخشی از متن اصلی :

شیخ مصلح الدین سعدی شیرازی یکی از بزرگترین شعرای ایران است که بعد از فردوسی آسمان زیبای ادبیات فارسی را با نور خود روشن ساخت و او نه تنها یکی از بزرگترین شعرای ایران بلکه یکی از بزرگترین سخنوران جهان می باشد . ولادت سعدی در سالهای اول سده هفتم هجری حدودا در سال ۶۰۶ ه.ق در شهر شیراز میباشد .

خانواده اش از عالمان دین بودند و پدرش از کارکنان دربار اتابک بوده که سعدی نیز از همان دوران کودکی تحت تعلیم و تربیت پدرش قرار گرفت ولی در همان دوران کودکی پدرش را از دست داد و تحت تکفل جد مادری خود قرار گرفت .او مقدمات علوم شرعی و ادبی را در شیراز آموخت و سپس در دوران جوانی به بغداد رفت که این سفرآغاز سفرهای طولانی سعدی بود .او در بغداد در مدرسه نظامیه مشغول به تحصیل شد که در همین شهر بود که به محضر درس جمال الدین ابوالفرج عبدالرحمن محتسب رسید و از او به عنوان مربی و شیخ یاد می کند . پس از چند سال که او در بغداد به تحصیل مشغول بود شروع به سفرهای طولانی خود کرد که از حجاز گرفته تا روم و بارها با پای پیاده به حج رفت . سعدی سفرهای خود را تقریبا در سال ۶۲۱ - ۶۲۰ آغاز و حدود سال ۶۵۵ با بازگشت به شیراز به اتمام رساند که البته درخصوص کشورهایی که شیخ به آنجا سفر کرده علاوه بر عراق ،شام ، حجاز که کاملا درست بوده ،‌هندوستان ،‌غزنین ، ترکستان و آذربایجان و بیت المقدس و یمن و آفریقای شمالی که ذکر کرده اند و اکثر این مطالب را از گفته های خود شیخ استنباط نموده اند ولیکن بنا بر نظر بسیاری از محققین به درستی آن نمی توان اطمینان کرد بخصوص اینکه بعضی از آن گفته ها با شواهد تاریخی و دلایل عقلی سازگار نیست . شیخ شیراز دوستی محکمی با دو برادر معروف به صاحب دیوان یعنی شمس الدین محمد و علاء الدین عطا ملک جوینی وزرای دانشمند مغول داشته و آن طور که از سخنان شیخ معلوم است او به تصوف و عرفان اعتقاد داشته و شاید در سلسله متصوفه داخل شده وهم چنین گفته اند که محلی که امروز مقبره او می باشد خانقاهش بوده است .نکته مهمی که باید ذکر شود شهرت بسیاری است که این شاعر بزرگ هم در حیات خود داشت و هم بعد از وفاتش که البته این نکته تازگی نداشته و در مورد شعرای دیگری نیز بوده است . اما آنچه که قابل توجه و ذکر است این است که معروفیت سعدی فقط مختص به ایران نبوده حتی در زمان خودش به مرزهای خارج ازا یرا ن مانند هندوستان ،آسیای صغیر نیز رسیده بود و خودش در چند جا به این شهرت اشاره داشته که این شهرت سعدی معلول چند خاصیت است اول اینکه او زبان شیوای خود را وقف مدح و احساسات عاشقانه نکرده ، دوم اینکه او شاعری جهانگرد بود و گرم و سرد روزگار را چشیده و تجارب خود را برای دیگران با زیبایی و شیرینی بیان کرده و هم چنین وی در سخنان خود چه از نظر نثر و چه نظم از امثال و حکایات دلپذیر استفاده نموده است و دیگر اینکه سعدی به شاعری شوخ طبع و بذله گو معروف است که خواننده را مجذوب می کند و همه اینها دست به دست هم داده و سبب شهرت او گردیده است .شیخ شیراز در دوران شاعری خود افراد معدودی را مدح کرده که بیشتر اتابکان سلغری و وزراء فارس و چند تن از رجال معروف زمانش می باشد و بزرگترین ممدوح سعدی از میان سلغریان اتابک مظفر الدین ابوبکر بن سعد بن زنگی است که سعدی در روزگار این پادشاه به شیراز بازگشته بود و ممدوح دیگر سعد بن ابوبکر می باشد که سعدی گلستان را در سال ۶۵۶ ه. ق به او تقدیم می کند و دو مرثیه نیز در مرگ این شخص نیز سروده است و از میان ممدوحان ، سعدی شمس الدین محمد و برادرش علاءالدین عطا ملک جوینی را بیش از همه مورد ستایش قرار داده که مدایح او هیچ شباهت به ستایشهای دیگر شاعران ندارد چون نه تملق می گوید و نه مبالغه می کند .

این فایل به همراه چکیده ، فهرست مطالب ، متن اصلی و منابع تحقیق با فرمت word در اختیار شما قرار می‌گیرد

تعداد صفحات : 42