دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
نوع فایل: word
قابل ویرایش 95 صفحه
مقدمه:
گاز طبیعی شکل ویژه ای از انرژی می باشد که سیکل های تبرید به طور فراوان در آن برای مایع سازی گاز طبیعی و در نهایت خالص نمودن آن مورد استفاده قرار می گیرند.
موارد مهم استفاده سیکل های تبرید در صنایع گاز طبیعی عبارتند از :
- واحدهای تولید اکسیژن از هوا
- واحدهای مایع سازی گاز طبیعی
- واحدهای تولید پروپان
- تولید LNG
- واحدهای آمونیاک
- جداسازی مایعات هیدروکربوری و واحدهای NGL
بازیافت مایعات هیدروکربنی سبک از گاز طبیعی، میتواند از کنترل ساده نقطه شبنم تا جداسازی پیچیده اتان را دربر داشته باشد. درجه مورد نیاز برای بازیافت مایعات، برروی انتخاب نوع فرآیند، پیچیدگی و هزینه تجهیزات فرآیندی تأثیر به سزایی دارد.
عبارت NGL۱ (مایعات گاز طبیعی)، اصطلاحی است متداول که برای مایعات جدا شده از گاز طبیعی و بالاخص جداسازی اتان و هیدروکربن های سنگینتر به کار می‌رود. عبارت LPG۲ (گازهای نفتی مایع) نیز عبارتست از مخلوط هیدروکربن-هایی نظیر پروپان، ایزوبوتان، نرمال بوتان، پروپن و بوتن. تفاوت این دو ماده در این است که، عموماً الفینهای حاصل از گاز طبیعی در LPG مشاهده نمیشوند.
در واحدهای مدرن گازی، معمولاً فقط (که معمولاً گرید y نامیده میشود) تولید می‌کنند، که اغلب برای ادامه فرآورش و جداسازی بیش تر به واحدهای دیگر فرستاده میشود. به هر صورت چه در یک واحد و چه در تأسیسات جانبی دیگر، محصول فوقالذکر برای جداسازی بیشتر برای تولید محصولاتی نظیر اتان خالص، اتان - پروپان تجاری، ایزوبوتان، نرمال بوتان، مخلوط بوتانها، بوتان بنزنی (BG) و بنزینی (میعانات تثبیت شده۱) فرآورش نهایی خواهد شد. درجه جداسازی به نیاز بازار و موقعیت جغرافیایی گاز طبیعی که در آن جا تولید میشود، بستگی خواهد داشت.
روشهایی که تا قرن بیستم برای تولید و بازیافت مایعات هیدروکربنی به کار گرفته شده است، شامل متراکم کردن و سرد نمودن خوراک گازی و پایدار نمودن بنزن تولیدی می‌باشد.
در سال 1920، فرآیندهای جذب مواد نفتی سبک۲ برای افزایش بازیافت بنزینی و تولید محصولاتی با غلظت بوتان، بیش-تر توسعه پیدا کرده بودند. این محصولات بنزینی، از آن زمان تا به حال هنوز براساس مشخصه فشار بخار رد (RVP۳) عرضه و فروخته می‌شوند.
فشار بخارهایی نظیر 69، 83، 97، 138 یا 179 کیلوپاسکال مشخصه معمول برای تولیدات بنزینی می‌باشد. به منظور افزایش تولید مایعات، علاوه بر فرآیندهای جذب مواد نفتی سبک، سامانههای سردسازی نیز در سال 1950 توسعه پیدا نمودند. به وسیله سردسازی مواد نفتی و گازها با سامانههای تبرید، پروپان هم قابل بازیافت شد. همراه با تولید پروپان از واحدهای مواد نفتی سبک، بازار برای تولید LPG به عنوان یک سوخت مایع قابل حمل و نقل توسعه پیدا نمود.
در واحدهایی که از روش جذب بهره میبرند، تبرید گاز برای بازیافت پروپان و دیگر اجزای سنگینتر میتواند سودمند باشد. معمولاً استفاده از سامانه سردسازی مستقیم۱ منجر به تأسیسات فرآیندی مقرون به صرفهتری خواهد شد. تبرید گاز میتواند به طریق سردسازی مکانیکی، تبرید جذبی، انبساط از طریق شیر ژول-تامسون، یا ترکیبی از این روشها صورت پذیرد. به منظور دستیابی به دماهای فرآیندی پائینتر، سامانههای سردسازی متوالی۲، مبردهای آمیخته۳، و فنّاوری منبسط کنندههای توربینی در حال گسترش میباشند. استفاده از فنّاوریهای فوق، دستیابی به بازیافتهای بالاتر را امکانپذیر خواهد ساخت. هم چنین با روشهای ذکر شده فوق، بازیافت بسیار بالای اتان نیز مقدور خواهد بود. پیش از این، واحدهای بازیافت اتان، حداکثر قادر به بازیافت 50% اتان ورودی بودهاند. اما با توسعه فرآیندهای ذکر شده، بازده بازیافت اتان تا بیش از 90% افزایش یافته است.
در برخی موارد نیز هیدروکربنهای سنگین را به دلیل کنترل نقطه شبنم گاز برای جلوگیری از مایع شدن آن ها در خطوط لوله انتقال گاز و سامانههای سوختی جداسازی مینمایند. در این موارد مایعات جداسازی شده به عنوان سوخت مورد استفاده قرار می‌گیرند. گاهی نیز ممکن است مایعات را ابتدا در یک برج تثبیت کننده، پایدار نمایند و سپس به عنوان میعانات گازی در بازار عرضه کنند.
فهرست مطالب:
مقدمه
فصل اول: ترکیب گاز و کنترل نقطه شبنم
فصل دوم: سردسازی و روش های سردسازی متوالی
فصل سوم: روش های جذب بامواد جاذب هیدروکربنی
فصل چهارم: استحصال اتان
فصل پنجم : فرآیندهای مبردهای مختلط
فصل ششم: جداسازی و تولید گاز طبیعی مایع شده(LNG)
فصل هفتم: خارج سازی نیتروژن
فصل هشتم: بهسازی و فرآیند بازیافت نفت
فصل نهم: نتیجه گیری
منابع ومأخذ:
1)GPSA Engineering Data Book,Gas processors suppliers association,Tulsa,Oklahoma.11th edn,1998,pp.330-396
2)J.M Campbell,Gas conditioning and processing, Campbell petroleum series,Norman,Oklahoma,3rd edn,1992.
3) مدارک مهندسی واحد NGL
4) مدارک مهندسی واحد بازیابی اتان پتروشیمی مارون
