دانلود گزارش کار آزمایشگاه عملیات حرارتی

اختصاصی از یارا فایل دانلود گزارش کار آزمایشگاه عملیات حرارتی دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:20

فهرست مطالب:

آزمایش شماره 1
عنوان آزمایش : بررسی اثرسرعت سرد کردن در ریزساختار طولی و خواص مکانیکی فولاد
آزمایش شماره 2
عنوان آزمایش :تمپر (( Tempering
آزمایش شماره 3
عنوان آزمایش : آنیل (Anealing)  
آزمایش شماره4
عنوان آزمایش :سختی پذیری(تست جومینی)
آزمایش شماره5
عنوان آزمایش : کربن دهی

آزمایش شماره 1

عنوان آزمایش : بررسی اثرسرعت سرد کردن در ریزساختار طولی و خواص مکانیکی فولاد

مقدمه

فریت

محلول جامد بین نشینی کربن در آهن با شبکه بلوری مکعب مرکز دار به فریت موسوم است.حلالیت کربن در آهن فریتی به مراتب کمتر از حلالیت آن در آهن آستنیتی است. به طوریکه حد حلالیت کربن در فریت حداکثر 0.02 درصد در 727 درجه سانتیگراد است که با کاهش دما به طور پیوسته کاهش یافته و در دمای اتاق به مقدار ناچیزی خواهد رسید.

آستنیت

آستنیت عبارتست از محلول جامد بین نشینی کربن در آهن با شبکه بلوری مکعبی با وجوه مرکزدار (fcc) است کربن با وارد شدن در شبکه بلوری آهن آستنیتی ، ناحیه تشکیل و پایداری آستنیتی را در فولادها گسترش می دهد . با اضافه شدن کربن ناحیه پایداری آستنیت از 912 تا 1394 درجه سانتیگراد که گستره تشکیل و پایداری آستنیت است ، به گستره وسیعی از دما و ترکیب شیمیایی افزایش می یابد .

ماتنزیت

در آلیاژهای آهن - کربن و فولادها ، مارتنزیت از سریع سرد کردن آستنیت بدست می آید . از آنجایی که دگرگونی آستنیت به مارتنزیت بدون نفوذ انجام می شود. بسته به ترکیب شمیایی آلیاژ، تا 2درصد کربن، مارتنزیت دقیقا همان ترکیب شمیایی آستنیت اولیه را دارد .

در تشکیل فاز مارتنزیت کربن در فضای هشت وجهی شبکه bcc محبوس شده و فاز جدید مارتنزیت را بوجود می آورد . با تشکیل مارتنزیت ، کربن محلول در شبکه bcc به مقدار زیادی افزایش پیدا می کند . با افزایش درصد کربن محلول در شبکه ، جاهای خالی بیشتری از شبکه توسط کربن اشغال می شود ، درنتیجه شبکه بلوری از bcc به bct میل میکند که در آن پارامتر c شبکه بزرگتر از دو پارامتر دیگر a است نسبت c/a که تتراگونالیته شبکه می بتشد با افزایش میزان کربن افزایش میابد .

از آنجایی که در تشکیل مارتنزیت نفوذ نقشی ندارد ، مارتنزیت فازی ناپایدار است . اگر مارتنزیت تا دمایی حرارت داده شود که اتم های کربن قدرت کافی جهت نفوذ پیدا کنند ، از فضاهای خالی هشت وجهی خارج شده و تشکیل سمانتیت می دهند . در نتیجه شبکه بلوری مارتنزیت از حالت هشت وجهی خارج شده و فازهای تعادلی در نمودار آهن کربن یعنی فریت و سمانتیت به وجود می آیند .

مارتنزیت در اثر یک دگرگونی برشی بوجود می آید . در این مکانیزم ، جهت انجام دگرگونی اتم های زیادی با هم و به طور همزمان جابجا می شوند . این جابجایی گروهی اتم ها ، کاملا متفاوت از جابجایی انفرادی آنها و حرکت در فصل مشترک ، از فاز قدیم به فاز جدید است .

بینیت

بینیت در فولادها در گستره دمایی بین پایینترین دمای تشکیل پرلیت و بالاترین دمای تشکیل مارتنزیت تشکیل می شود . بینیت همانند پرلیت ، یک فاز نیست بلکه مخلوطی از دو فاز فریت و سمنتیت است . بنابراین دگرگونی بینیتی نیاز به تغییر ترکیب شیمیایی دارد و در نتیجه برای انجام آن نفوذ کربن لازم است . تغییر ترکیب شیمیایی که در دگرگونی بینیتی انجام می شود شامل عناصر آلیاژی جانشینی که ممکن است در فولادها وجود داشته باشد ، نمی شود . بنابراین درصد عناصر آلیاژی در فازهای فزیت و سمنتیت ثابت و برابر همان ترکیب شیمیایی اولیه آستنیت است . همچنین برخلاف پرلیت محصول حاصل از دگرگونی بینیتی شامل لایه های متناوب فریت و سمنتیت نیست و همچنین رشد آن به صورت صفحه ای است .

شرح آزمایش :

در ابتدا یک میله فولادی را انتخام می کنیم و سه نمونه مسطح mm 15با اره دستی می ریم و سپس عملیات سوهان کاری و صیقل کاری را بر روی سه نمونه فولادی بریده شده انجام می دهیم و سپس با سنباه های نمره مختلف عمل سنباده زنی را بر روی یکی از سطوح نمونه ها انجام می دهیم.سپس سه نمونه فولادی را پس ازعلامتگذاری در کوره در دمای 900درجه سانتیگراد می گذاریم . زمان نگه داشتن قطعات بستگی به حجم قطعات دارد . سپس یکی را در آب ، یکی را در حمام روغن و آخری را در هوا سرد می کنیم . سپس قطعات را اچ ومتالوگرافی می کنیم و در نهایت سختی آنها توسط دستگاه سختی سنج اندازه گرفته می شود.

1- نمونه سرد شده در آب :

نمونه را پس از در آوردن از کوره به سرعت وارد آب میکنیم و آن را در آب حرکت می دهیم تا حباب در اطراف قطعه تشکیل نشود چون حباب های تشکیل شده باعث می شود که انتقال حرارت به سرعت انجام نگیرد پس باید قطعه را در اب حرکت داد تا حباب های تشکیل شده در اطراف قطعه ازبین بروند در این حالت دمای نمونه به سرعت تا زیر دمای تشکیل مارتنزیت افت کرده و چون فرصت کافی برای نفوذ وجود ندارد پس امکان تشکیل فازهای پرلیت و بینیت وجود ندارد و تمام قطعه مارتنزیتی میشود . سختی در این حالت 63راکول سی بدست آمد که بیشترین عدد سختی، همین حالات می باشد.

2- نمونه سرد شده در روغن :

در این حالت نمونه پس از آستنیته شدن کامل ، سریعا از کوره خارج شده و توسط یک انبر آهنی ،نمونه در داخل حمام روغن قرار می گیرد . در این حالت آهنگ سرد شدن بیشتر از نرماله کردن می باشد و ساختار بدست آمده در این حالت مخلوطی از پرلیت و مارتنزیت می باشد .عدد سختی در این حالی برابر با 45 راکول سی بدست آمد.

3- نمونه سرد شده در هوا :

این عملیات دقیقا همان عملیات نرماله کردن میباشد . به این صورت که ابتدا قطعه در کوره و در دمای آستنیته قرار میگیرد تا تمام قطعه آستنیتی شود و سپس قطعه را از کوره خارج میکنیم و آن را دردمای اتاق قرار میدهیم در این حالت نمونه با آهنگی بیشتر از حالت آنیل و نسبتا متوسط سرد می شود . ساختار نهایی در این حالت پرلیت ریز میباشد . سختی در این حالت از همه کمتر و برابر 17 راکول سی می باشد.

همچنین سختی نمونه شاهد توسط دستگاه سختی سنج عدد 26 راکولسی گزارش شد.                              

آزمایش شماره 2

عنوان آزمایش :تمپر (( Tempering

مقدمه :

سه مرحله کاملا مشخص و مجزا از یکدیگر در رابطه با تغییر میکرو ساختار مارتنزیت در ضمن بازپخت وجود دارد :

مرحله اول :

تشکیل کاربیدهای انتقالی نظیر کاربید اپسیلن ( ε ) و یا کاربید اتا ( η ) و در نتیجه کاهش درصد کربن زمینه مارتنزیتی تا حدود 25/0 درصد . گستره دمایی این مرحله 100 تا 250 درجه سانتی گراد می باشد . این کاربید های انتقالی بصورت ذرات بسیار ریز در ساختار مارتنزیت و در تمامی نقاز آن نظیر داخل صفحات مارتنزیتی و در فصل مشترک های آنها تشکیل می شود

مرحه دوم :

مرحله دوم بازپخت شامل تجزیه آستنیت باقی مانده و تبدیل آن به مخلوط فریت و سمانتیت است . گستره دمایی این مرحله 200 تا 300 درجه سانتیگراد است .

مرحله سوم :

جایگزین شدن کاربید های انتقالی و مارتنزیت کم کربن توسط فریت و سمانتیت . در گستره دمایی 250 تا 350 درجه سانتیگراد .

در حقیقت ابتدا با تشکیل کاربید های انتقالی از درصد کربن مارتنزیت کاسته شده و بنابراین تتراگونالیتی شبکه بلوری آن کاهش میابد . به عبارت دیگر شبکه بلوری ناتعادلی bct مارتنزیت به سمت شبکه بلوری تعادلی bcc فریت متمایل می شود .و در نهایت با خروج کربن بیشتر از شبکه بلوری مارتنزیت ، صفحات فریتی جایگزین صفحات مارتنزیت در ساختار می شوند .

به علت تنش های داخلی در ضمن سریع سرد شدن ، تقریباً تمامی قطعات سخت شده نسبتاً ترد و شکننده اند . از این رو به ندرت فولاد ها پس از سریع سرد شدن و در شرایط سخت شده استفاده می شوند . معمولا فولاد پس از سرد شدن و قبل از استفاده باید بازپخت شود . بازپخت عبارت است از حرارت دادن فولاد سخت شده تا دمایی زیر دمای Ae1 ، نگه داشتن برای مدت زمان مشخص و سپس سرد کردن آهسته تا دمای اتاق . دما و زمان حرارت دادن به ترکیب شمیایی فولاد ، ابعاد قطعه ، وخواص مکانیکی مورد نظر بستگی دارد . در اثر بازپخت تنش های داخلی کاهش پیدا کرده و یا حذف می شوند و بنابراین استحکام ضربه ای افزایش می یابد . در عوض سختی و استحکام قطعه سخت شده تا حدودی کاهش خواهد یافت .

دانلود گزارش کار آزمایشگاه عملیات حرارتی و کارگاه عملیات حرارتی

اختصاصی از یارا فایل دانلود گزارش کار آزمایشگاه عملیات حرارتی و کارگاه عملیات حرارتی دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:30

فهرست مطالب:

عملیات حرارتی آنیل کردنAnealing
 آنیل کامل:
 آنیل همدما:
 نرماله کردن:Normalizing
سخت کردن سطحی:
 عملیات حرارتی کوئنچ(Quench )
 عیب های ایجادشده در قطعه:
تمپرکردن Tempering = بازپخت:
روش  انجام دادن آزمایش در کارگاه:
 نتایج سختی سنجی آزمایشات
نتیجه گیری:
 عملیات حرارتی نرماله کردن=
عملیات حرارتی کوئنچ کردن=  
عملیات حرارتی تمپرکردن=

عملیات حرارتی آنیل کردنAnealing

واژه آنیل دارا ی معنی، مفهوم و کاربرد وسیعی است بدین صورت که به هر نوع عملیات حرارتی که منجر به تشکیل ساختاری بجز مارتنزیت و یا سختی کم و انعطاف پذیری باشد اطلاق می شود.

تقسیم بندی عملیات حرارتی آنیل براساس دمای عملیات به روش سردکردن، ساختار و خواص نهایی.

آنیل کامل:

آنیل کامل عبارت است حرارت دادن فولاد در گسترده دمایی مرحله آستنیت و سپس سردکردن آهسته معمولاً در کوره است. و تحت این شرایط آهنگ سردشدن در محدوده 02/0 درجه سانتیگراد بر ثانیه است. گستره دمایی آستنیته کردن برای آنیل کامل تابع درصد کربن فولاد است. بطورکلی در عملیات آنیل کامل فولادهای هیپویوتکتوئید را در ناحیه تک فازی آستنیت و فولادهای هایپریوتکتوئید را در ناحیه آستنیت سمنتیت حرارت می دهند.

علت آستنیته کردن فولادهای هاپیرتوکتوئید در ناحیه دوفازی آستنیت- سمنتیت این است که سمنتیت پروتکتوئید در این فولاد به صورت کروی و مجتمع شده درآید.

در عملیات آنیل کامل، هدف از آستنیته کردن فولادهای هاپرتوکتوئید در ناحیه دوفازی آستنیت سمنتیت عبار ت از شکستن شبکه پیوست کاربید است و تبدیل آن به ذات ریز و کروی شکل مجزا از یکدیگر است.

نیروی محرکه در این عملیات عبارت از کاهش انرژی فصل مشترک ناشی از کروی شدن ذرات کاربید و در نتیجه کاهش مقدار فصل مشترک آستنیت – کاربید است.

د رعملیات آنیل کامل نه تنها دمای آستنیته کردن بلکه آهنگ سردشدن نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

سردکردن آهسته که معادل سردشدن در کوره است باعث می شود که ابتدا فریت و سپس پرلیت از آستنیت بوجود آید بعلت سردشدن آهسته، فریت تشکیل شده دارای دانه های درشت و هم محور بوده و پرلیت دارای فاصله بین لایه ای نسبتاً زیاد( پرلیت خشن یا درشت) است. از جمله مشخصه های مکانیکی این میکروساختار عبارت از کاهش سختی و استحکام و افزایش انعطاف پذیری است. اگر واژه آنیل بدون پسوند استفاده شود منظور همان آنیل کامل است.

آنیل همدما:

این عملیات شامل حرارت دان فولاد در دو دمای مختلف است. ابتدا عملیات آستنیته کردن که در همان گستره دمایی مربوط به آنیل کامل انجام می شود و سپس سردکردن سریع تا دمای دگرگونی و نگهداشتن برای مدت زیاد کافی جهت انجام دگرگونی. پس از پایان دگرگونی، فولاد را با هر آهنگ سردشدن دلخواهی می توان سرد کرد.

زمان لازم برای آنیل همدما در مقایسه با آنیل کامل به مراتب کمتر است در حالی که سختی نهایی کمی بیشتر خواهد بود.

همانند آنیل کامل میکروساختار حاصل از انیل همدما در فولاد های هیپویوتکتوئید و یوتکتوئید و هایپریوتکتوئید به ترتیب عبارت از: فریت- پرلیت، و پرلیت و پرلیت – سمانتیت است. ولی پرلیت حاصل نسبتاً ظریف تر و درصد فریت و سمنتیت و یوتکتوئید تا حدودی کمتر است.

از جمله موارد عمده کاربرد آنیل همدما در رابطه با فولادهای آلیاژی است که دارای سختی پذیری بالایی اند. در صورتی که برروی این فولادها عملیات حرارتی آنیل کامل انجام می شود، علت سختی پذیری زیاد ساختار نهایی حاصل بجای پرلیت خشن، ممکن است پرلیت ظریف و یا حتی مخلوطی از پرلیت ظریف و بینیت بالایی باشد.

آنیل همدما در ضمن مراحل ساخت قطعات فولادی نیز استفاده می شود. اگر یک شمش ریخته گری یا نوردشده ا ز جنس فولاد آلیاژی سخت شونده در هوا را در ناحیه آستنیت تا دمای اتاق در هوا سردکنند احتمال تشکیل ترکهای سطحی برروی آن زیاد است. این پدیده به هنگام مارتنزیت شدن مغز قطعه و در نتیجه اعمال تنش کششی( ناشی از انبساط) برروی سطح آن که قبلاً مارتنزیت و سخت شده است اتفاق می افتد. از اینرو بمنظور جلوگیری از ایجاد ترکهای سطحی، شمشمهای گرم را در کوره های آنیل همدما در دمای 700 درجه سانتیگراد نگهداشته تا دگرگونی آستنیت به پرلیت بطور کامل انجام شود. از این پس آهنگ سردشدن اثر چندانی در ساختار و خواص نهایی ندارد. با این حال پس از پایان دگرگونی، قطعات معمولاً در هوا سرد می شوند.

دانلود تحقیق عملیات حرارتی نیتروژن دادن سطحی به فولاد

اختصاصی از یارا فایل دانلود تحقیق عملیات حرارتی نیتروژن دادن سطحی به فولاد دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:9

چکیده:

نیتروژن دهی
نیتروژن دهی یک عملیات حرارتی نفوذی است که در آن نیتروژن در محدوده حرارتی 500-550 درجه سانتی گراد (محدوده پایداری فریت ) وارد سطح فولاد می شود . با توجه به اینکه نیتروژن دهی مستلزم حرارت دادن تا ناحیه آستنیت و سرد کردن سریع نیست ،احتمال تاب برداشتن حداقل و کنترل ابعاد بسیار عالی است . از آنجایی که نایترایدهای آهن در عین داشتن سختی بالا بسیار ترد و شکننده ، فولادهای مناسب برای نیتروژن دهی قرار نمی دهند. فولادهای ساده کربنی را معمولاً تحت عملیات نیتروژن دهی قرار نمی دهند. فولادهای مناسب برای نیتروژن دهی، فولادهای با کربن متوسط (در شرایط سخت و بازپخت شده) و حاوی عناصر نایترادساز قوی نظیر آلومینیوم، کرم، وانادیم، و مولیبدن اند.
خواص حاصل از نیتروژن دهی سطح قطعات فولادی را می توان به صورت زیر خلاصه کرد:
-سختی و مقاومت به سایش زیاد سطح همراه با کاهش احتمال پوسته شدن؛
-مقاومت خوب در برابر بازپخت و کاهش سختی در دماهای بالا؛
-بهبود مقاومت خوردگی و خوردگی سایشی برای فولادهایی به جز فولادهای ضدزنگ؛
-پایداری ابعاد در ضمن عملیات سخت کردن سطحی؛
-بهبود مقاومت خستگی و یا افزایش عمر خستگی فولاد.

9-14-2-روشهای مختلف نیتروژن دهی
نیتروژن دهی به چهار روش گازی، مایع، جامد و پلاسما امکان پذیر است.

الف-نیتروژن دهی گازی
در نیتروژن دهی گازی، گاز آمونیاک از روی قطعات مورد نظر، که تا 510 درجه سانتی گراد گرم شده اند، عبور داده می شود. آمونیاک بر اساس واکنش زیر تجزیه می شود:
(9-27)    
نفوذ به داخل فولاد   جذب سطحی  

بر اثر تجزیه آمونیاک، نیتروژن به صورت اتمی آزاد می شود که ابتدا جذب سطح فولاد می شود و سپس به داخل آن نفوذ می کند. در شکل پایین واکنش تجزیه آمونیاک و چگونگی جذب نیتروژن اتمی در فولاد نشان داده شده است. از نیتروژن دهی گازی موقعی استفاده می شود که عمق نفوذ در حدود 2/0 تا 7/0 میلی متر مورد نظر باشد.

دانلود مقاله پژوهش در عملیات: مفاهیم، اصول و تاریخچه

اختصاصی از یارا فایل دانلود مقاله پژوهش در عملیات: مفاهیم، اصول و تاریخچه دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:32

چکیده:

این مقاله به تشریح مفاهیم و اصول پژوهش در عملیات می‌پردازد. تعاریف مختلفی از پژوهش در عملیات مطرح می‌شود و موضوع از جنبه علم بودن، هدف، ابزار، فنون، روش علمی، فعالیت‌ها و سایر ویژگی‌ها مورد بررسی قرار می‌گیرد. سپس پیدایش، تحول و توسعه پژوهش در عملیات در سه دوره زمانی قبل از جنگ جهانی دوم، جنگ جهانی دوم، و پس از جنگ جهانی دوم شرح داده می‌شود. در پایان به حوزه‌های مرتبط با پژوهش در عملیات اشاره می‌شود.
کلیدواژه : تعریف؛ تاریخچه؛ ابزار؛ فنون؛ پژوهش در عملیات؛ تحقیق در عملیات؛ پژوهش عملیاتی؛ مفاهیم؛ اصول

۱- مقدمه
با وجود منابع علمی بیشمار در زمینه پژوهش در عملیات درصد ناچیزی از آ‌‌‌نان به مفاهیم، اصول و روش پژوهش این حوزه پرداخته‌‌‌اند. برخی از دلایل این نارسایی را باید در میان دلایل توسعه نیافتن روش پژوهش در علوم پایه و فنی و مهندسی جست. در این حال و از اوایل دهه ۷۰ به این طرف، هدف دوره‌های آموزشی پژوهش در عملیات که در قالب رشته‌های فنی و مهندسی مانند مهندسی صنایع، رشته‌های ریاضی کاربردی و بعضی از گرایشهای مدیریت تدوین شدند، خواسته یا نا‌خواسته تربیت متخصصینی بوده‌است که به توسعه روشها و مفاهیم ریاضی این حوزه بپردازند.
   این شرایط باعث مهجور ماندن جنبه کاربردی پژوهش در عملیات (که به خاطر آن توسعه یافته بود) شده‌ است. در ایران نیز که تقریباً هر رشته و حوزه علمی همین شرایط را داراست، وضعیت اشاره شده برای پژوهش در عملیات را بیش از سایر جاها تشدید نموده‌ است.
   علاوه بر این و با وجود کلاسهای متعدد پژوهش در عملیات در دانشگاههای ایران، دانشجویان کمتر با مفاهیم و مبانی آن آشنا شده و بدون هیچ هدف‌گذاری و برنامه‌‌ریزی برای تدوین دوره‌های آموزشی از سوی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، در‌گیر مباحث ریاضی پژوهش در عملیات می‌گردند در حالی که هیچ دید مناسبی از وجوه مختلف پژوهش در عملیات ندارند.
 پژوهش در عملیات همانند فیل مولوی شده است که هر‌کس از آن درک و تصوری دارد که همه پژوهش در عملیات نیست. این موضوع از دو جهت قابل بررسی است. یکی آنکه شکل‌گیری هر نظام یا حوزه علمی از ابتدا به صورت کامل و مدون انجام نمی‌شود و در طول زمان به موازات پژوهشها، توسعه یافته و شکل می‌گیرد. این روند در هر حوزه علمی امری طبیعی است. اما این روند به هر حال به جایی می‌رسد که تصویر روشن و مشترکی در پیش روی پژوهشگران آن حوزه باز می‌نماید و به نظر می‌رسد پژوهش در عملیات این روند را طی نموده است. جهت دیگر این است که عدم آشنایی کامل با مبانی، مفاهیم و اصول پژوهش در عملیات و نگاه تک بعدی باعث درک و تصور متفاوت شده است. بعضی پژوهش در عملیات را روشهای بهینه‌سازی می‌دانند و برخی دیگر روشهای آن را به عنوان علم و فن آمار می‌شناسند. در این مقاله سعی می‌گردد که تا حد امکان ابهام‌های فوق بر‌طرف شود و تصویر روشنی از پژوهش در عملیات ارائه شود.
۲-کدام عبارت؟
   همانطور که در عنوان مقاله دیده می‌شود عبارت پژوهش در عملیات به جای عبارت هم‌‌ارز آن یعنی تحقیق عملیات (اصغر‌پور ۱۳۷۲)، تحقیق در عملیات (آریا‌‌نژاد ۱۳۷۱) و پژوهش عملیاتی (مهرگان ۱۳۷۸) بکار رفته است. وجود چند عبارت به ظاهر متفاوت ممکن است باعث پدید آمدن ابها‌‌ماتی برای خواننده گردد. آیا هر یک از این عبارات به حوزه‌ای خاص اشاره می‌کنند؟ آیا هر یک از این عبارات در یکی از رشته‌‌های دانشگاهی بکار می‌روند؟ آیا رویکرد، نگرش و نوع پرداختن به مطالب با عبارت بکار رفته ارتباطی دارد؟
   در جامعه علمی و دانشگاهی ایران بیشتر دو عبارت تحقیق در عملیات و پژوهش عملیاتی بکار می‌رود؛ تحقیق در عملیات در رشته‌های مهندسی صنایع و ریاضی با گرایش تحقیق در عملیات و پژوهش عملیاتی در رشته‌های مربوط به مدیریت. قبل از پرداختن به تعاریف، لازم است توضیحی در خصوص عبارات هم‌ارز اشاره شده ارائه شود.
   همانطور که در ادا‌مه نیز اشاره خواهد شد در سالهای جنگ جهانی دوم، تحقیق روی عملیات نظامی۱ از اهمیت و اولویت بالایی برخوردار بود. کاربرد این نوع تحقیق در عملیات غیر‌نظامی۲ باعث شکل‌‌گیری عبارت تحقیق در عملیات۳ شد.
   در بریتانیا این نوع تحقیق، تحقیق عملیاتی۴ نامیده می‌شود که در ایران با عبارت پژوهش عملیاتی ترجمه شده است. دو عبارت تحقیق در عملیات و پژوهش عملیاتی بصورت مترادف بکار می‌روند با این تفاوت که پژوهش عملیاتی در بریتانیا و بخش‌هایی از اروپا و تحقیق در عملیات در دیگر جاها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
   واژه عملیاتی در عبارت پژوهش عملیاتی همان نقش صفتی را که واژه‌های تاریخی، پیمایشی و تطبیقی در پژوهشهای تاریخی، پیمایشی و تطبیقی بعهده دارند را به ذهن می‌آورد بدین معنی که پژوهش عملیاتی یک نوع روش پژوهش است. اما همانطور که بعداً نیز شرح داده می‌شود تحلیل سیستم، علوم مدیریت و تصمیم‌گیری حوزه‌هایی هستند که با تحقیق در عملیات مقایسه می‌شوند. تحقیق در عملیات همانند هر‌یک از حوزه‌های تحلیل سیستم و علوم مدیریت دارای اهداف، تئوریها، مبانی و روشهایی است که آن را به چیزی بیش از یک روش پژوهش تبدیل می‌کند. همچنین عبارت پژوهش عملیاتی، آنچه که تحقیق در عملیات (یعنی تحقیق روی عملیات و نه نوعی تحقیق بنام عملیاتی) در نتیجه آن شکل گرفته است را بیان نمی‌دارد. این تفسیر با عبارت «research into» توسط استین هارد (ساعتی ۱۹۸۸) برای تعریف و توضیح تحقیق در عملیات بکار رفته‌است و  با تأکیدی که پولاک، راسکوپف و بارنت (۱۹۹۴) بر این مطلب می‌کنند همخوانی دارد. با توجه به توضیحات بالا، بنظر نویسنده عبارت تحقیق در عملیات مناسبتر از عبارت پژوهش عملیاتی می‌باشد. عبارت پژوهش در عملیات، فارسی‌تر از عبارت تحقیق در عملیات است و از این پس پژوهش در عملیات را به جای تحقیق در عملیات بکار می‌بریم.
 
3- پژوهش در عملیات چیست؟
از اواسط دهه پنجاه به بعد تعاریف متعددی از پژوهش در عملیات توسط انجمن‌‌های تخصصی پژوهش در عملیات و نویسندگان ارائه شده‌است اما هنوز تعریف واحدی از آن وجود ندارد. در اینجا بعضی از تعاریف موجود ارائه شده و مورد تحلیل قرار می‌گیرند.

دانلود مقاله پی سازی – عملیات بنایی – اجرای سقف – کارهای فلزی در ساخت یک ساختمان

اختصاصی از یارا فایل دانلود مقاله پی سازی – عملیات بنایی – اجرای سقف – کارهای فلزی در ساخت یک ساختمان دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:51

چکیده:

کلیات:
قبل از اقدام به پی سازی ساختمان، باید اطمینان حاصل گردد که در طرح و محاسبات نکات زیر رعایت شده باشد:
الف- نشست زمین بر اثر تغییر سطح ایستایی
ب- نشست زمین ناشی از حرکت و لغزش کلی در زمینهای ناپایدار
پ- نشست ناشی از ناپایداری زمین براثر گودبرداری خاکهای مجاور و حفر چاه
ت- نشست ناشی از ارتعاشات احتمالی که از تاسیسات خود ساختمان یا ابنیه مجاور آن ممکنست ایجاد شود.
تعیین تاب فشاری زمین

برای روشن کردن وضع زمین در عمق، باید چاه های آزمایشی ایجاد گردد. این چاه ها باید بعمق لازم و بتعداد کافی احداث گردد و تغییرات نوع خاک طبقات مختلف زمین بلافاصله مورد مطالعه قرار گیرد و نمونه های کافی جهت بررسی دقیق به آزمایشگاه فرستاده شود. برای بررسی و تعیین تاب فشاری زمین در مورد خاکهای چسبنده نمونه های دست نخورده جهت آزمایشهای لازم تهیه می گردد و برای خاکهای غیرچسبنده آزمایشهای تعیین دانه بندی و تعیین وزن مخصوص خاک و یا آزمایش بوسیله دستگاه ضربه ای در محل انجام می‎گیرد. در حین گمانه زنی باید تعیین کرد که آیا زمین محل ساختمان خاک دستی است یا طبیعی و تشخیص این امر حین عملیات خاکبرداری با مشاهده مواد متشکله جدار محل خاکبرداری و وجود سوراخها و مواد خارجی (نظیر آجر چوب و زباله و غیره) مشخص می‎شود.

چنانچه تشخیص داده شود زمین محل ساختمان خاک دستی است، باید عملیات احداث چاه از قشر خاک دستی عبور کرده و بزمین طبیعی برسد.
چنانچه زمین طبیعی قابل بارگذاری در عمقی بیش از آنچه که در نقشه پیش بینی شده است قرار گرفته باشد ، باید در محاسبات پی سازی تجدیدنظر شده و مشخصاتی متناسب با عمق و نوع و تاب زمین در نظر گرفته شود و هر گاه زمین طبیعی قابل بارگذاری عمق کم قرار گرفته باشد باید با رعایت حداقل عمق لازم بمنظور حفاظت پی از یخبندان و آبهای سطحی ، پی سازی ساختمان انجام گیرد.

در نقاطیکه دارای فصل یخبندان طولانی و شدید بوده و سطح آب زیر زمینی بالا باشد باید کف پی در عمق پائین تر از عمق یخبندان قرار گیرد و همچنین در ساختمان هائیکه دارای سردخانه بوده و سطح ایستابی بالا می‎باشد باید ترتیبی اده شود که زمین زیرپی از یخبندان مصنوعی نیز مصون باشد.
بمنظور تعیین تاب مجاز زمین می‎توان از تجربیات محلی مشروط بر آنکه کافی بوده باشد استفاده کرد. ابعاد پی ساختمانهای ساخته شده قرینه ای برای تعیین تاب مجاز زمین خواهد بود.

هنگامیکه نتایج تجربی در دسترس نباشد و از طرفی تعیین دقیق تاب مجاز زمین با توجه به اهمیت ساختمان، مورد نیاز نباشد میتوان تاب مجاز را با تعیین نوع خاک توسط متخصص با استفاده از جداول شماره یک مندرج در بخش دوم آئین کاربرد مکانیک خاک شماره ۲-۱۹ ایران تعیین نمود.
قراردادن پی ساختمان روی خاکریزهائیکه دارای مقدار قابل توجهی مواد رسی بوده و یا بخوبی متراکم نشده باشد، صحیح نبوده و باید از آن خودداری کرد. در صورتیکه پی سازی در این نوع بعللی اجباری باشد باید نوع و جنس زمین مورد مطالعه و آزمایش قرار گرفته و سپس نسبت به پی سازی متناسب با این نوع زمین اقدام گردد.

بتن و بتن آرمه
مصالح
سیمان: سیمان پرتلند مورد مصرف در بتن باید مطابق ویژگیهای استانداردهای زیر باشد:
الف- سیمان پرتلند، قسمت اول تعیین ویژگیها، شماره ۳۸۹ ایران
ب- سیمان پرتلند، قسمت دوم تعیین نرمی، شماره ۳۹۰ ایران
پ- سیمان پرتلند، قسمت سوم تعیین انبساط، شماره ۳۹۱ ایران
ت- سیمان پرتلند، قسمت چهارم تعیین زمان گیرش، شماره ۳۹۲ ایران
ث- سیمان پرتلند، قسمت پنجم تعیین تاب فشاری و تاب خمشی شماره ۳۹۳ ایران.
ج- سیمان پرتلند، قسمت ششم تعیین ئیدراتاسیون، شماره ۳۹۴ ایران

سیمان مصرفی باید فاسد نبوده و درکیسه های سالم و در سیلوویا محلی محفوظ از بارندگی و رطوبت نگهداری شود. سیمانی که بواسطه عدم دقت در نگهداری و یا هر علت دیگر فاسد شده باشد باید فورا از محوطه کارگاه خارج شود.
مدت سفت شدن سیمان پرتلند خالص در شرایط متعارف جوی باید از ۴۵ دقیقه زودتر و سفت شدن نهایی آن از ۱۲ ساعت دیرتر نباشد. در انبار کردن کیسه های سیمان باید مراقبت شود که کیسه های سیمان طبقات تحتانی فشار زیاد کیسه هائیکه روی آن قرار گرفته است واقع نشود. درنقاط خشک قرار دادن کیسه ها روی یکدیگرنباید از ده ردیف و در نقاط مرطوب حداکثر از ۴ ردیف بیشتر باشد محل نگهداری سیمان باید کاملاً خشک باشد تا رطوبت به آن نفوذ ننماید.

شن و ماسه: شن و ماسه باید از سنگهای سخت مانند گرانیک- سیلیس و غیره باشد. بکار بردن آهکی سست ممنوع است. ویژگهایی شن و ماسه مصرفی باید مطابق با استانداردهای زیر باشد:
الف- استاندارد شن برای بتن و بتن مسلح شماره ۳۰۲ ایران
ب- استاندارد مصالح سنگی ریزدانه برای بتن و بتن مسلح شماره ۳۰۰ ایران

مصالح سنگی بتن را می‎توان از شن و ماسه طبیعی و رودخانه ای تهیه نمود بجز در مواردیکه در آن صورت باید مصالح شکسته مصرف گردد:
– در مواردیکه بکار بردن مصالح شکسته طبق نقشه و مشخصات ویا دستور دستگاه نظارت خواسته شده باشد.
– هر گاه مصالح طبیعی و یا رودخانه ای طبق مشخصات نبوده و یا مقاومت مورد نیاز را دارا نباشد.
– در صورتیکه بتن از نوع مارک ۳۵۰ و یا بالاتر باشد.

چنانچه مخلوط دانه بندی شده با ویژگیهای استاندارد مطابقت نکند ولی بتن ساخته شده با آن دارای مشخصات مورد لزوم از قبیل تاب- وزن مخصوص و غیره باشد، دستگاه نظارت می‎تواند با مصرف بتن مزبور موافقت نماید.
شن و ماسه باید تمیز بوده و دانه های آن پهن و نازک و یا دراز نباشد. مقاومت سنگهائیکه برای تهیه شن و ماسه شکسته مورد استفاده قرار می گیرند نباید دارای مقاومت فشاری کمتر از ۳۰۰ کیلوگرم بر سانتیمتر مربع باشد.

دانه بندی ماسه باید طبق اصولی فنی باشد. ماسه ایکه برای کارهای بتن مسلح بکار می رود نود و پنج درصد آن باید از الک ۷۶/۴ میلیمتر عبور کند و تمام دانه های ماسه باید از سرندی که قطر سوراخهای آن ۵/۰ میلیمتر است عبور نماید.
دانه بندی ماسه برای بتن و بتن مسلح باید طبق جودل شماره یک باشد.
اندازه الکهای استاندارد درصد رد شده از الکلهای استاندارد
۹۵۰۰ میکرن
۴۷۶۰ میکرون
۲۳۸۰ میکرون
۱۱۹۰ میکرون
۵۹۵ میکرون
۲۵۹۷ میکرون
۱۴۹ میکرون ۱۰۰
۹۵ تا ۱۰۰
۸۰ تا ۱۰۰
۵۰ تا ۸۵
۲۵ تا ۶۰
۱۰ تا ۳۰

۲ تا ۱۰
جدول شماره ۱: باقیمانده مصالح بین هر دو الک متوالی جدول فوق نباید بیش از ۴۵ درصد وزن کل نمونه باشد.
حداکثر لای و ذرات ریز در ماسه نباید از مقادیرز زیر تجاوز نماید:
الف- در ماسه طبیعی و یا ماسه بدست آمده از شن طبیعی ۳ درصد حجم
ب- در ماسه تهیه شده از سنگ شکسته ۱۰ درصد حجم

برای کنترل ارقام فوق باید آزمایش زیر در محل انجام گیرد. در یک استوانه شیشه ای مدرج به گنجایش ۲۰۰ سانتیمتر مکعب، مقدار ۱۰۰ سانتیمتر مکعب ماسه ریخته و سپس آب تمیز به آن اضافه کنید تا مجموع حجم به ۱۵۰ سانتیمتر مکعب برسد بعد آنرا بشدت تکان داده و برای سه ساعت بحال خود باقی گذارید پس از ۳ ساعت ارتفاع ذرات ریز که بر روی ماسه ته نشین شده و بخوبی از آن مقادیر است از روی درجات خواند میشود و بر حسب درصد ارتفاع ماسه در استوانه محاسبه می گردد. درصد رس ولای و ذرات ریز که بدین ترتیب بدست می‎آید نباید از مقادیر مشخص شده در بالا تجاوز نماید.

مصرف شن و ماسه ایکه از خرد کردن سنگهای مرغوب و سخت در کارخانه بدست می آید، مشروط بر آنکه ابعاد دانه های آنها در جدول دانه بندی فوق قرار گرفته باشد، نسبت به شن و ماسه طبیعی ارجحیت دارد.
شن و ماسه بصورت حجمی و یا وزنی با پیمانه ها و یا ترازوهائیکه بدینمنظور تهیه شده اندزه می‎شوند. مقدار شن و ماسه مصرفی در بتن در جدولی که بعدا خواهد آمد مشخص شده است. ابعاد شن مصرفی برای بتن باید طوری باشد که ۹۰ درصد دانه های آن بر روی الک ۷۶/۴ میلی متری باقی بماند.

انبار کردن شن و ماسه باید بنحوی باشد که مواد خارجی و زیان آور به آنها نفوذ نکنند. مصالح سنگی باید برحسب اندازه دانه ها تهیه و در محلهای مختلف انباشته شوند. مصالح درشت دانه (شن) باید حداقل در دو اندازه جداگانه تهیه و انباشته گردد. مصالحی که دانه بندی آنها حدودا بین ۷۶/۴ تا ۱/۳۸ میلیمتر است باید از مرز دانه های ۰۵/۱۹ میلیمتری و مصالحی که دانه بندی آناه بین ۷۶/۴ تا ۸/۵۰ یا ۵/۶۴ میلیمتر است باید از مرز دانه های ۴/۲۵ میلیمتری به دو گروه تقسمی گردند.
آب: آب مصرفی بتن باید تمیز و عاری از روغن و اسید و قلیائی ها و املاح و مواد قندی و آلی و یامواد دیگری که برای بتن و فولاد زیان بخش است، باشد. منبع تأمین آب باید بتائید دستگاه نظارت برسد. آب مورد مصرف باید درمخازنی نگهداری شوند که از آلودگی با مواد مضر محافظت گردد.
حداکثرمقدار مواد خارجی موجود در آب بشرح زیر است:

الف- حداکثر مواد اسیدی موجود در آب باید باندازه ای باشد که ۵۰ میلیمتر مترمکعب سود سوزآور دسی نرمال بتواند یک سانتیمتر مکعب آب را خنثی کند.
ب- حداکثر مواد قلیائی موجود در آب باید باندازه ای باشد که ۵۰ میلیمتر مکعب اسید کلریدریک دسی نرمال بتواند یک سانتیمتر مکعب آبرا خنثی کند.
پ- درصد مواد موجود در آب نباید از مقادیر زیر تجاوز کند:

مواد آلی – دو دهم در هزار
مواد معدنی- سه در هزار
مواد قلیائی- یک در هزار
سولفاتها- نیم در هزار

درحالتی که کیفیت آب مصرفی مورد تردید باشد در صورتی میتوان از آن استفاده نمود که تاب فشاری بتن نمونه ساخته شده با این آب حداقل ۹۰ درصد تاب فشاری بتن نمونه ساخته شده با آب مقطر باشد. بطور کلی مصرف آبهای آشامیدنی تصفیه شده برای ساختن بتن بلامانع است.

فولاد (آرماتور): آرماتور تمیز و عاری از پوسته های زنگ- روغن- گرد و خاک و یا هر نوع پوشش خارجی دیگرباشد. آرماتور معمولی باید از فولاد با مقطع دایره و یکنواخت بوده و در هیچ مقطعی بواسطه عواملی از قبیل زدگی تضعیف شده و خواص مکانیکی آن مطابق جدول شماره (۳-۱-۴) باشد. آرماتور باید درنقاط خشک و عاری از رطوبت نگهداری شوند تا از نفوذ رطوبت و در نتیجه زنگ زدگی مصون بمانند.

گروه خصوصیات قطر به سانتیمتر
حداقل حد جاری شدن به کیلوگرم بر سانتیمتر مربع تاب کششی بکیلوگرم بر
سانتیمتر مربع درصد حداقل ازدیاد طول نسبی در حالت گسیختگی
نرم I 18 2200 5000-3400 18
نیم سخت II الف- IIa فولاد با سختی طبیعی
ب- IIb فولاد اصلاح شده ۱۸
۱۸
۱۸
۱۸
۳۶۰۰
۳۴۰۰

۳۶۰۰
۳۴۰۰ ۶۲۰۰-۵۰۰۰

۵۰۰۰ ۲۰
۱۸

۱۴
نیم سخت III الف- III¬a فولاد با سختی طبیعی
ب- IIIb فولاد اصلاح شده ۱۸
۱۸
۱۸
۱۸
۴۲۰۰

۴۰۰۰
۴۲۰۰
۴۰۰۰ ۵۰۰۰

۵۰۰۰ ۱۸

۸
سخت IV الف- IVa فولاد با طبیعی
ب- IVb فولاد اصلاح شده ۵۰۰۰
۵۰۰۰ ۱۶
۸
آزمایش ازدیاد طول نسبی بر روی ۲۰ سانتیمتر ازطول آرماتور آزمایش میشود. منظور از فولاد اصلاح شده فولادی است که بوسیله عملیات مکانیکی مخصوص از قبیل پیچاندن یا از حدیده گذراندن و یا ضربه زدن حد ارتجاعی آنرا بالا برده باشند.
علاوه برخواص مندرج در جدول شماره (۴-۱-۴) آرماتور مورد مصرف در بتن مسلح باید در حرارت معمولی قابلیت تغییر شکل کافی داشته باشد بنحوی که اگر قطعه ای از میله گرد را بزاویه ۱۸۰ درجه در حالت سرد خم بنمائیم (بطوریکه دهانه انحناء آن دو برابرقطر میله می‎باشد) هیچگونه ترکی در قسمتهای کششی آن ایجاد نشود.
میله گرد نباید به گل یا هر گونه مواد دیگری که تقلیل دهنده یا از بین برنده چسبندگی بین بتن و میله گرد است آغشته شده باشند بشرطی مجاز است که اولا زنگ زدگی و پوسته های آن با برس زدن کاملاً برطرف گردند و ثانیا ضخامت میله گرد پس از برس زدن و تمیز کردن بیش از ۵/۰ میلیمتر (نیم میلیمتر) کاسته نگردد.
در انبار کردن میله گرد ها باید دقت شود که آنها در مقابل هر گونه آسیبی، چه عمقی و چه سطحی و هر گونه زنگ زدگی و یا زیانهای دیگر محافظت گردند.
آزمایش فولاد: انجام آزمایشهای کنترل بعد از تحویل فولاد به کارگاه اجباری است و فقط در صورتیکه وزن کل آرماتور مصرفی در کارگاه از ۵۰ تن کمتر باشد میتوان به تشخیص دستگاه نظارت از انجام این آزمایشها صرف نظر کرد.

برای کنترل حد جاری شدن و تاب کششی در حد گسیختگی و ازدیاد طول نسبی باید از فولادهائیکه بدفعات مختلف وارد کارگاه شده است نمونه برداری کرده و بآزمایشگاه فرستاد و چنانچه طبق تشخیص دستگاه نظارت آزمایشهای دیگری ضروری باشد (مانند آزمایش تاشدگی) این آزمایشها نیز برای روشن کردن بیشتر مشخصات فولاد باید انجام گیرد. اگر ضمن آزمایش فولاد نقطه جاری شدن مشخصی بدست نیاید (مانند فولاد گروههای b) باید تنش نظیر ازدیاد طول نسبی دائمی ۲ در هزار را بعنوان حد جاری شدن اختیار نمود. در صورتیکه شرایط دیگری پیش بینی نشده باشد و تعداد نمونه برای هر پنجاه تن فولاد و برای هریک از قطرهای مورد استفاده ۵ عدد می‎باشد.

بطور کلی آهنهای گرد مخصوص بتن مسلح باید از فولاد نرم بوده و دارای مشخصات زیر باشد:
الف- مدول ارتجای آهن برابر ۲٫۱۰۰٫۰۰۰ کیلوگرم بر سانتیمتر مربع
ب- حد مقاومت ارتجاعی برابر ۲۴۰۰ کیلوگرم بر سانتیمتر مربع
پ- مقاومت گسیختگی باربر ۳۶۰۰ کیلوگرم بر سانتیمتر مربع
ت- ازدیاد طول نسبی در موقع گسیختگی برابر ۲۰ درصد

ث- تنش مجاز برابر ۱۴۰۰ کیلوگرم بر سانتیمنتر مربع
در مواردیکه در نقشه های اجرائی آهن آج دار پیش بینی شده باشد باید از آهن آج دار مارپیچ (توراستیل )۴۲ استفاده شود که مشخصات آن بشرح زیر است:
مدول ارتجاعی برابر ۲٫۱۰۰٫۰۰۰ کیلوگرم بر سانتیمتر مربع و مقاومت ارتجاعی برابر ۴۲۰۰ کیلوگرم بر سانتیمتر مربع و مقاومت گسیختگی برابر ۵۰۰۰ کیلوگرم بر سانتیمتر مربع و ازدیاد طول نسبی آن در موقع گسیختن برابر ۸ درصد و تنش مجاز آن برابر ۲۴۰۰ کیلوگرم برسانتیمتر مربع خواهد بود.
مواد شیمیائی

مصرف مواد شیمیائی در بتن باید طبق دستور دستگاه نظارت و از نوع و بمیزان خواسته شده باشد. مواد شیمیائی را باید در محلهای مناسبی نگهداری شوند بطوریکه از‌آلودگی، تبخیر، یخ زدگی و نیز تغییرات درجه حرارت زیاد و عوامل دیگری که باعث تغییرات در خواص شیمیائی میگردد، جلوگیری بعمل آید.
اجرای کارهای بتنی

کلیات: جهت اجرای کارهای بتنی باید علاوه بر استانداردهای موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران نکات زیر نیز رعایت شود: قبل از بتن ریزی باید کلیه وسائل مخلوط کردن و حمل بتن تمیز شوند. قالبها و محلهائیکه بتن در آنها ریخته می‎شود باید از مواد زائد و یخ پاک گردند. قالبها باید کاملاً مرطوب و یا روغن مالی شده باشند.
جایگزاری آرماتور، لوله، میله مهار و سایر قطعاتیکه در داخل بتن قرار میگیرند و همچنین سوراخها و فضاهای خالی که لازم است در داخل بتن تعیین شود باید قبلا به رویت و تصویب مهندس ناظربرسد. موادی که جهت سوراخها و فضاهای خالی در بتن قرارداده می‎شوند باید با موادی که بتوان آنها را بآسانی خارج نمود آغشته شوند.
سطوحی که با بتن در تماس است و قابلیت جذب آب دارد باید کاملاً مرطوب شود.

چنانچه در محلی که باید بتن ریخته شود آب وجود داشته باشد باید قبلا آب را از آن محل خارج کرد. اینکار ممکنست با کمک پمپ یا هوای فشرده و یا بصورت دیگری که دستگاه نظارت مجاز بداند انجام گیرد. قبل از بتن روی بتن قبلی، شیره خشک شد و مواد زائید و دانه های لق باید از سطح بتن پاک شود.
بتن باید با بتونیرساخته شود و زمان اختلاط نباید از ۵/۲ دقیقه کمتر باشد. اختلاط با دست فقط با اجازه دستگاه نظارت در موارد استثنائی و کم اهمیت مجاز میباشد که دراین صورت لازم است نکات زیر رعایت گردد.

الف- ده درصد برمقدارسیمان مندرج در نقشه ها اضافه شود
ب- مواد متشکله بتن باید قبل ازاضافه نمودن آب روی سطح صاف و تمیز سه بار بخوبی با هم مخلوط شود.
پ- ضمن اضافه نمودن آب لازم مخلوط حداقل سه بار بخوبی زیر و رو شود.
ت- بتن بدست آمده باید ظرف نیم ساعت مصرف شود.

درصورتیکه بتن ساخته شده با ماشین بمحل حمل گردد، باید حمل در اسرع وقت صورت گرفته و روشی به کار رود که از آغشته شدن آن بمواد زائد و یا جدا شدن اجزاء بتن از یکدیگر جلوگیری بعمل آید و در هر حال زمان حمل نباید از سی دقیقه تجاوز کند. بتن باید قبل از شروع به سفت شدن، در محل مورد مصرف ریخته شده و از بهم خوردن و جابجا شدن بعدی آن جلوگیری شود. در مورد بتن آرمه تراکم باید با نهایت دقت صورت گیرد تا حفره های هوا کاملاً از بین برود. بطور کلی ارتفاع ریختن بتن نباید حداکثر از ۲ متر بیشتر باشد. استفاده از پمپ جهت انتقال بتن فقط درصورت موافقت دستگاه نظارت مجاز می‎باشد. انتقال بتن حاوی مصالح سنگی بزرگتر از ۷۵ میلیمتر با استفاده از پمپ مجاز نمی باشد. بر ای تراکم بتن آرمه باید از ویبراتور استفاده نمود. ویبراتور باید بفواصل ۵۰ سانتیمتری داخل بتن شده و از تماس آن با آرماتور و قالب بندی جلوگیری بعمل آید. داخل و خارج نمودن ویبراتور باید در حین ویبره کردن بآرامی صورت گیرد. ویبراتور باید بین ۵ تا ۱۵ ثانیه دربتن باقی مانده وقبل از ظاهر شدن دوغاب سیمان، از بتن خارج گردد. در بتن ریزی عمودی نظیر ستونها، تقویت قالب بندی برای تحمل اضافه فشار و ویبراتور ضروری نباشد برای تأمین تراکم لازم باید از تخماق

دستی و کوبیدن با دست استفاده کرد) ویبراتورهای استوانه ای باید حتی المقدور در وضع قائم نگاه داشته شده و در امتداد محورشان جابجا شوند. استفاده از میزهای لرزان فقط برای بتن های با ضخامت حداکثر ۲۰ سانتیمتر مجاز می‎باشد و لرزاندن بیش از اندازه بتن خصوصا در مواردی که بتن روان باشد مجاز نیست. بتن ریزی باید تا کامل شدن قطعه مورد نظروتا رسدن بمحل مجاز توقف بتن ریزی، بطور مداوم ادامه یابد. از متوقف نمودن بتن ریزی باید حتی الامکان احتراز کرد. عمل قطع بتن ریزی باید در نقاط حداکقل لنگر خمشی صورت گیرد. بتن کلیه قسمتهای پردهانه یک دال و تیرهای مربوطه آن باید در یک نوبت ریخته شود. سطح مقطع بتن در محل قطع بتن ریزی باید حتی الامکان عمود برسطح بتن ریزی باشد و در موقع شروع مجدد، سطح اتصال با برس سیمی تمیز و سپس خیس شده با دوغاب سیمان آغشته گردد. ضخامت لایه های مختلف بتن در هنگام بتن ریزی نباید برای بتن مسلح از ۳۵ سانتیمتر و برای بتن در حجم های زیاد از ۴۵ سانتیمتر بیشترشود. قطعات وبست های غیرفلزی که برای تثبیت آرماتورها مورد استفاده قرار گرفته باید هنگامی که دیگر لزومی بوجود آنها نیست برداشته شوند. کلیه کارهای بتنی مورد ایراد باید تخریب و تجدید و یا بنحویکه مورد قبول دستگاه نظارت باشد ترمیم گردد. تخلخل زیاد در سطح بتن، بتن ریخته شده را غیرقابل قبول میکند ولی تخلخل جزئی سطح بتن باید با ملات ماسه سیمان پرو صاف شود. در کلیه موارد ذکر شده تشخیص دستگاه نظارت ملاک عمل خواهد بود.