دانلود تحقیق بررسی جغرافیای کلی کردستان

اختصاصی از یارا فایل دانلود تحقیق بررسی جغرافیای کلی کردستان دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:142

فهرست مطالب:

چهار قرن جنگ و مقاومت:

عراق کانون اصلی برخوردها

تعهدنامه های منعقد شده و علل آن:

1-عهدنامه آمالیه 1963هـ (1555م)

2-عهدنامة قصر شیرین 1049هـ(1639م)

3-عهدنامة گردان 1159هـ(1746م)

4-عهدنامة اول ارزروم 1238هـ(1823م)

عهدنامة دوم ارز روم1263هـ(1847م)

زمینه اختلاف

مسئله زهاب و سلیمانیه

عهدنامة مرزی و حسن همجواری 1353ش(1975م)

امضاء کنندگان

نقاط ذیل به ایران متعلق می شود.

عهدنامه ی موسوم به قصر شیرین 1639

(نامة سلطان مراد چهارم مورخ شوال 1049)

عهدنامه کردان

عهدنامة اول ارزروم

فصل سوم-در باب عشایر حیدرانلو و سیبکی

فصل چهارم-شروط راجعة به فراری و عشایر دولتین

فصل پنجم-استرداد اموال توقیف شده رعایای ایران

فصل ششم-ترتیبات راجعة به ترکة متوفی رعایای دولتین

فصل هفتم-در باب صفرا و فراری های دولتین

فصل اول- ترک مطالبات نقدیة طرفین

فسل دوم-واگذار کردن دولتین بعضی نقاط و اراضی را به یکدیگر و تعهدات راجعه به سلمانیه و محمره و غیره

فصل سوم-ترک بعضی ادعاهای سابقه و تعیین مأمور برای تحدید حدود

فصل چهارم-در باب قطع و فصل بعضی خسارات و رسومات معوقه

فصل پنجم-شرایط راجعه به شاهزادگان فاری

فصل ششم-در باب حقوق گمرکی مال التجازه طرفین

فصل هفتم-شرایط راجعه به زوار و اتباع ایران در ممالک عثمانی و حقوق و امتیازات مومی الیهم قونسولهای دولتین و محل اقامت و امتیازات مشار الیهم

فصل هشتم-تعهدات دولتین در باب عشایر سرحدی و دفع و رفع غارت و سرقت و تجاوزات و نیز در باب تبعیت آنها

فصل نهم-تأیید عهدنامجات سابقه-تصدیق عهدنامه

الجزایر-به تاریخ 6 مارس 1975

تسهیل مبادلات مرزی و تأمین امنیت

ویژگیهای مرزی استان کردستان

عوامل مؤثر در ژئوپولتیک:

قضا و تصمیمیات آن

وسعت خاک

وضع توپوگرافی

مرزها

شبکه آبها:

عوامل متغیر ژئوپولتیک

میزان جمعیت:

پ-نهادهای سیاسی و اجتماعی

ژئوپولتیک استان کردستان در غرب کشور

تاریخچة استان کردستان

2-جغرافیای طبیعی

الف-جنس عمومی زمین استان کردستان

ب-برجستگیها

جنبه های نظامی و تاکتیکی منطقه

اوضاع اجتماعی- سیاسی- اقتصادی و فرهنگی منطقه

-تأثیر زمین منطیقه بر راه های کار خودی و غیر خود دشمن احتمالی

آب و هوا

توپوگرافی و پوشش گیاهی:

توپوگرافی

ناهمواریها

دشتها:

مهمترین ارتفاعات کردستان عبارتند از:

منابع آب

رودخانه قشلاق:

2-رودخانه های حوضه دریاچه ارومیه:

رودخانه رزینه رود:

ج-رودخانه های حوضه آبریز دریای خزر

رودخانه قزل اوزن

دریاچه

دریاچه زریوار یا زریبار:

رودخانه قزلجه سو:

آبهای زیر زمینی(تحت الارضی)

دشت مریوان

2-دشت بیجار:

3-دشت دهگلان:

4-دشت قروه:

5-دشت کامیاران

6-دشت امیرآباد

7-دشت های سقز

8-دشتهای بانه

9-دشت قشلاق:

10-دشت خامسان

پوشش گیاهی

فصل هفتم

جنگل

جغرافیای جانوری:

حیات وحش:

گربه، گربه پالاس

3-جغرافیای انسانی

الف-بررسی مسائل جمعیتی

نرخ بیکاری در استان کردستان

ساختمان سنی جمعیت در نقاط شهری و روستایی

ایلات و عشایر کردستان:

مهاجرت

مهاجران وارد شده به استان کردستان بر حسب محل اقامت قبلی(1375-1365)

نژاد

فرهنگ و هنر

دین

زبان

خط

ویژگیهای قومی-فرهنگی

دامداری و دامپروری:

صنعت

معدن

کشاورزی

مساحت اراضی کشاورزی استان کردستان در سال

فصل سوم

روش اجرای تحقیق

بخش اول: تعیین و تعریف جامعه آماری:

بخش دوم:نمونه و روش های نمونه گیری:

تعاریف عملیاتی و متغیرهای مورد تحقیق

تعریف عملیاتی

نوع تحقیق(کاربردی)

روش های جمع آوری اطلاعات و داده ها:

بخش ششم:تعیین اعتباز و روایی اندازه گیری:

فصل پنجم

نتیجه و بیان پیشنهادات و محدودیتها در عمل

پیشنهادات اجرایی

محدودیتها در عمل

چکیده:

اختلافات مرزی میان ایران و عراق، همانند اختلافات مرزی و ارضی بسیاری از کشورهای سوم، میراث شوم دوران استعمار بوده و جنگی که دولت عراق در سال 1359 به ایران تحمیل کرد نمی توانست بدون تشویق، حمایت و پشتیبانی قدرتهای استعماری صورت گیرد و دخالت قدرتهای مذکور، در اواسط قرن نوزدهم، موجب شد تا ایران از حقوق سلیمانیه به نفع همسایه غربیش صرف نظر کند. ادامة همین دخالتها نیز در آغاز قرن بیستم موجب گردید تا 700 مایل مربع از اراضی نفت خیز ایران واقع در شمال و جنوب قصر شیرین که به «اراضی اشغالی» نیز معروف است به همسایه غربی آن واگذار گردد. تاریخ به ما می گوید که عراق از زمان پیدایش خود، یعنی حدود 70 سال پیش تا کنون همواره نسبت به بخشهایی از سرزمین ما ادعا داشته و با حمایت های قدرتهای استعماری برای تجریه آن تلاش کرده است و یکی از اهداف تجاوز عراق به ایران در سال 1359 نیز تجزیه قسمتی از کشورمان بوده است.

دولت عراق در 26 شهریور ماه 1359 عهدنامه مرزی و حسن همجواری 1354(1975م) بین دو کشور را به طور یک جانبه لغو کرد، پس نیروهای نظامی آن کشور در بعدازظهر روز سه شنبه 31 شهریور، 1359 از طریق زمین و هوا و دریا به به ایران حمله کردند و به این ترتیب جنگ آغاز شد. این بیست و پنجمین جنگ کامل و تمام عیار در مدت بیش از 4 قرن بین ایران و عثمانی و پس عراق- جانشین آن- است. یکی از ریشه های جنگ ایران و عراق، اختلافهای مرزی دیرپای دو کشور است.

اختلافهای مرزی ایران و عراق سابقه ای تاریخی دارد و به زمان تأسیس سلسلة صفوی در ایران و استقرار امپراتوری عثمانی، که عراق بخشی از آن بود، باز می گردد. در سال 859هـ.ق (29 می 1453)، سلطان محمد دوم، پادشاه عثمانی معروف به «فاتح» قسطنطنیه را فتح کرد و به حیات هزار سالة امپراتوری روم شرقی(بیزانس) خاتمه داد و به جای آن امپراتوری نیرومندی تأسیس کرد که دامنة کشورگشایی داشت و تصرف کلیة کشورهای مسلمان، از جمله ایران قسمتی از سیاست آن را تشکیل می داد. به همین جهت ترکان عثمانی پس از تصرف سراسر آسیای صغیر، شام، فلسطین، مدیترانه شرقی و تسلط بر بابکان متوجه ایران شدند.

نیم قرن بعد (1502م) شاه اسماعیل صفوی به طور رسمی سلسلة صفوی را تأسیس کرد. شاه اسماعیل از آغاز سلطنت بر آن شد که ایران را از خطر استیلای ترکان عثمانی محفوظ دارد و حکومت ملوک الطوایفی را که از صدر اسلام در ایران برقرار بود براندازد.صفویان با اجرای این سیاست توانستند نخست ایران را که طی 900 سال گذشته گرفتار اختلافهای داخلی و بازیچه حکومتهای محلی بود، به وحدت و یگانگی رهبری کنند و مرکزیتی در ایران بوجود آورند که پس از انقراض ساسانیان سابقه نداشت، و دوم با ترویج مذهب شیعه که از قرنهای نخستین اسلام در ایران

سابقه داشت و رسمی شردن آن، تفوق مذهبی عثمانی را خنثی کنند، صفویان به این ترتیب موفق شدند که استقلال ایران را در برابر قدرت نظامی عثمانی حفظ کند.

چهار قرن جنگ و مقاومت:

طبیعی است که این امر نتوانست از توسعه طلبی عثمانی و در نتیجه، بروز جنگهای خونین بین دو کشور جلوگیری کند. به همین جهت تاریخ روابط میانی ایران و عثمانی از قرن دهم تا سیزدهم هجری قمری در واقع شرح جنگهای خونین 400 ساله آنها است. از 920 هـ.ق (1514) که سلطان سلیم به ایران حمله کرد و جنگ (چالدران) آغاز شد تا شهریور ماه 1359(1980) که صدام حسین جنگ تحمیلی را شروع کرد 250 جنگ بین ایران و همسایه غربی آن روی داده است که 24 جنگ آن بین ایران و عثمانی و یک جنگ آن بین ایران و عراق به وقوع پیوسته است. البته این به غیر از جنگهای کوچک و درگیریهای محدود بوده که بکرات بین دو کشور بروز کرد.

بیشتر جنگهای مذکور، بین قرنهای دهم تا دوازدهم که امپراتوری های ایران و عثمانی در اوج قدرت بودند روی داد. از قرن دوازدهم به بعد ایران و عثمانی هر دو ضعیف شدند و تحرک نظامی خود را از دست دادند، در نتیجه، از تعداد جنگهای بین دو کشور نیز کاسته شد. از جنگهای بین ایران و عثمانی، 7 جنگ در قرن دهم، 9 جنگ در قرن یازدهم، 7 جنگ در قرن دوازدهم یک جنگ در قرن سیزدهم و سرانجام یک جنگ بین ایران و عراق در قرن چهاردهم (جنگ تحمیلی) روی داده است.

همانطور که جنگ تحمیلی را دولت عراق آغاز کرد، در اکثر قریب به اتفاق جنگهای پیشین نیز دولت عثمانی مهاجم بوده و ایران از خود دفاع کرده است در برخی از جنگهای دورة صفوی که ایران مهاجم بوده این تهاجم به منظور بازپس گرفتن اراضی از دست رفته در جنگهای پیش صورت گرفته است.

عراق کانون اصلی برخوردها

قبل از تأسیس امپراتوری عثمانی، عراق بخشی از سرزمین ایران بود و خاندان آق قویونلو بر آن حکومت می کردند. عثمانی ها در نظر داشتند تا عراق را ضمیمة امپراتوری خود کنند به همین جهت کانون اصلی برخوردهای میان دو کشور را بین النهرین، یعنی عراق کنونی، تشکیل می داد. عثمانی ها در سال 878 هـ(1413م) با شکست دولت آق قویونلو عراق را تصرف کذدند، اما شاه اسماعیل صفوی در سال 914 هـ(1508م) عراق را به تصرف خود در آورد و پس از آن سلطان سلیم دوباره در سال 920هـ(1514م) آن را تصرف کرد. ایران بار دیگر در 936 هـ(1529م) عراق را بدست آورد. دولت عثمانی مجدداً در 950 هـ(1543م) عراق را تصرف کرد. اما عراق دوباره در زمان شاه عباس، یعنی در سال 1023 هـ(1623م) به تصرف ایران در آمد. بار دیگر سلطان مراد چهارم در سال 1048 هـ(1638م) عراق را تصرف کرد از این تاریخ عراق برای همیشه از ایران جدا شد و تا سال 1299 ش(1920م) یعنی حدود سه قرن بعد، قسمتی از امپراتوری عثمانی را تشکیل میداد رقابت بر سر عراق از یک طرف انعکاسی از تعادل نظامی بین دو امپراتوری بود و از سوی دیگر نشانة تضعیف هر یک از آنان محسوب می شد. هیچ یک از دو امپراتوری نمی توانست طرف دیگر را به طور قطع از نظر نظامی شکست دهد و به یک کنترل نظامی پایدار در عراق دست یابد. نتیجة این امر انعقاد سلسله معاهداتی بین دو کشور بود.

تعهدنامه های منعقد شده و علل آن:

از سال 963هـ(1555م) که عهدنامة معروف به آماسیه بین ایران و عثمانی به امضاء رسید، تا سال 1354 ش(1975م) که عهدنامة مرزی و حسن همجواری بین ایران و عراق امضاء نشد، یعنی در طول بیش از 400 سال، حدود 20 عهدنامه بین ایران و همسایه غربی آن در مورد حل اختلاف و تعیین مرز بین دو کشور به امضاء رسیده است: این امر نشان دهندة تعداد برخوردها و منازعاتی است که هرچند به طور موقت به وسیلة این معاهدات حل و فصل گردیده است، مهمترین این عهدنامه ها عبارتند از عهدنامة قصر شیرین 1049هـ(1639م) عهدنامة گردان 1159هـ(1746م)، عهدنامة اول ارزروم1238هـ(1913م) و صورت جلسات منظم به آن، عهدنامة 1316ش (1937م)، و عهدنامة مرزی و حسن همجواری سال 1354 ش(1975م)

به هرحال میتوان مهمترین علل جنگها و عهدنامه های منعقد شده بین ایران و عثمانی را به شرح زیر خلاصه کرد.

1-توسعه طلبی عثمانی، چشم داشتن این کشور به قسمتهایی از خاک ایران، این امر سبب می شد تا عثمانی ها هیچ گاه به عهدنامه های منعقد شده وفادار نمانند و در فرصتهای مناسب آن را نقض و به ایران تجاوز کنند.

2-اختلافعای مذهبی نیز که ناشی از شیعه بودن ایرانیان و سنی بودن عثمانی ها بود، در تداوم اختلافهای دو کشور نقش مهمی ایفا کرده است.

3-تحریکهای کشورهای اروپایی در بر افروختن آتش جنگ بین ایران و عثمانی نقش مهمی داشت از قرن نوزدهم به بعد نیز دولتهای انگلستان و روسیه در انعقاد عهدنامه‌های منعقد شده بین دو کشور دخالت تام داشتند. دولت انگلستان(از عهدنامة دوم ارزروم تا عهدنامة مرزی 1316 ش در طول یک قرن در تهیه و تنظیم معاهدات دخالت کامل داشته است. در انعقاد این عهدنامه ها، دول استعماری منافع خود را در نظر گرفته، علیه منافع ایران اقدام کردند و عهدنامه های مذکور را به ایران تحمیل نمودند.

4-اوضاع نابسامان داخلی ایران نیز در زمانهای مختلف فرصت را به عثمانی ها داد تا از هرج و مرج، آشوبها و اغتشاشهای داخلی ایران استفاده کنند و تعهدهای خود را نقض کرده، به ایران تجاوز نمایند.

5-پناهنده شدن اسیران و شاهزادگان ایران و عثمانی به کشورهای یکدیگر که معمولاً موجب بروز مخاصمات بین دو کشور می شد.

6-ایلات و عشایر سرحدی که برای استفاده از مراتع بین دو کشور تردد می کردند و در برخی مواقع آلت دست سیاستهای دو کشور می شدند، استعمار نیز از این عشایر برای بر هم زدن روابط دو کشور استفاده کرده است که به ترتیب عهدنامه فوق الذکر مورد بررسی قرار می گیرد.

1-عهدنامه آمالیه 1963هـ (1555م)

بعد از جنگ چالدران که به شکست ایران منجر شد، هیچ گونه عهدنامه ای بین ایران و عثمانی منعقد نشد، پس از شاه اسماعیل، پسرش شاه طهماسب که کمتر از 11 سال داشت جانشین وی شد. در عثمانی نیز سلطان سلیان قانونی، معروف به باشکوه، جانشین سلطان سلیم شد. جنگ و خصومت سلسله صفوی و عثمانی همچنان ادامه یافت و خسارتهای بسیاری به بار آورد و این جنگ و گریزها 20 سال طول کشید و در نهایت شاه طهماسب نامه ای برای سلطان سلیمان که در اردوگاه آماسیه در عثمانی بود نوشت و پیشنهاد نمود که به جنگهای بیهوده خاتمه داده شود و صلح بین دو کشور برقرار گردد.سلطان سلیمان نیز که از جنگهای 20 ساله نتیجه ای نگرفت بود، نامه ای در جواب به شاه طهماسب نوشت، با برقراری صلح بین دو کشور موافقت کرد. از مکاتبات مذکور که به عهدنامة صلح آماسیه معروف شد، هیچ گونه سندی موجود نیست. اما بعضی اشارات که به این عهدنامه شده است میتوان دریافت که توافق شد که ارمنستان شرقی و گرجستان همچنان در تصرف ایران باقی بماند و گرجستان و ارمنستان غربی به عثمانی واگذار شود و به زائران ایرانی اجازه داده شود که برای زیارت اماکن مقدس عازم حجاز شوند. دولت عثمانی نیز به حکام و فرمانداران خود دستور میداد تا با پیروان شیعه مدارا کرده و از اقداماتی که سبب منازعات مرزی می شد خودداری و هرگاه شاهزاده یا امیری به کشور طرف دیگر پناهنده شود، وی را مسترد دارند.

عهدنامه آماسیه اولین عهدنامه ای است که بین ایران و عثمانی به امضاء رسیده و نقطة پایانی بر نیم قرن جنگهای خونین ایران و عثمانی گذارد و صلح بین دو کشور به مدت ربع قرن تأمین کرد و شاه طهماسب تا زمان حیات خود مفاد آنرا محترم شمرد.

2-عهدنامة قصر شیرین 1049هـ(1639م)

دو سال پس از مرگ شاه طهماسب، عثمانی ها عهدنامة آماسیه را نقش و به ایران حمله کردند و شهرهای قفقاز و آذربایجان تصرف و حالت جنگ بیش از نیم قرن ادامه یافت. در این ضمن شاه عباس موفق شد نه تنها شهرهای آذربایجان و قفقاز، بلکهبصره و تمام عراق را تصرف کند. پس از مرگ شاه عباس، انحطاط صفویه بتدریج آغاز شد. شاه صفی (52-1039هـ) جانشین او و شایستگی و لیاقت کشور را نداشت. شاه صفی که توان مقابله با ترکان عثمانی را نداشت سفیری نزد سلطان مراد به بغداد فرستاد و پیشنهاد صلح کرد پس از آن نمایندگان دو طرف در بغداد وارد مذاکره شدند این مذاکرات به انعقاد عهدنامة صلح موسوم به قصر شیرین در سال 1049 هـ منجر شد که وجود عهدنامة قصر شیرین به طور کلی مشکوک است. به گفتة آرنولد ویلسن رئیس هیئت نمایندگی دولت انگلستان در کمیسیون تحدید حدود 1332هـ(1914م). نسخة اصلی این عهدنامه موجود نیست.

متنی که در حال حاضر از این عهدنامه در دست است نامه ای است که از سلطان مراد چهارم که در شوال 1049هـ بعنوان ضاه سفی نوشته است. متن اصلی این نامه برای نخستین بار در 1259هـ(1843م) کشف شد و در کتابخانه سلطنتی وین نگهداری می‌شود، متن انگلیسی آن از روی متن عثمانی تهیه شده و از نظر دولت ایران قابل قبول نبود. منیر الدوله که نمایندة ایران در کمیسیون تحدید حدود 68-1266هـ بود، در مسأله تحقیقات سر حدیه در این مورد می نویسد:

در حقیقت اصل عهدنامة مزبور که عبارت است از تصدیق نامة دو پادشاه است در هیچ یک از دولتین موجود نیست.در ایران به سبب فترت و در عثمانیه به سبب حرقت تلف شده است و مستندی که اکنون مأمورین عثمانیه به عنوان عهدنامة مزبور ابراز می‌نمایند… عبارت است از مواد نامه ای است که به قوث عثمانیه از طرف سلطان مراد رابع به شاه صفی خلد به طریق امضای تصدیق نامة معاهدة تلقی شده است.

به موجب عهدنامه عراق به عثمانی واگذار و برای نخستین بار حدود مرزی دو کشور بویژه در ناحیه ذهاب و سلیمانیه مشخص اما مرز دو کشور به طور دقیق تعیین نشده است در این عهدنامه یک نوار مرزی که در آن ایران و عثمانی فاقد قدرت سیاسی بودند، بعنوان مرز تعیین شده است دو کشور در این ناحیه مرزی بعلت فقدان نقشه‌های قابل اعتماد، عدم وجود وسایل مدرن حمل و نقل و عدم ارتباطات، کنترل سیاسی نداشتند. البته تعیین مرز دو کشور در آن زمان مشکل به نظر می رسید

مقاله کردستان عراق و مکر اسراییل

اختصاصی از یارا فایل مقاله کردستان عراق و مکر اسراییل دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:24

فهرست مطالب:

مقدمه:
فعالیت تل آویو در بغداد بعد از سقوط صدام:
مناسبات کردها با رژیم صهیونیستی:
همکاری در مسائل اقتصادی:
اسرائیل و بحران کردستان مستقل:
نقش کشورهای منطقه:
پروژه هویت کردها:
نقش سازمان های اطلاعاتی در بحران عراق:
تقسیم بندی نیروهای معارض در عراق:
نتیجه گیری:
 منبع:                                      

مقدمه:
در حدود یک سال و نیم اخیر اطلاعات بسیاری درباره تحرکات نیروها و افسران اطلاعاتی اسرائیلی در شمال عراق و خصوصا مناطق کردنشین به دست آمده و رسانه ها نیز اخباری در این باره منتشر کرده اند. سیاست خاورمیانه ای ایالات متحده بی گمان حول محور اسراییل شکل گرفته است. «خاورمیانه جدید» خاورمیانه ای است با تعدادی کشور بی ثبات، ضعیف، سرخورده و نابسامان که در پذیرش سیادت و برتری اسراییل هیچ تردیدی به خود راه ندهد و چاره ای جز این نداشته باشد. اکنون اسراییلی ها با سوءاستفاده از وضعیت بحرانی عراق- که خود در بحرانی کردن آن نقشی به سزا داشته اند - تحرکاتی وسیع را در شمال عراق آغاز کرده اند و از آنجا زمینه ایجاد ناامنی در خود عراق و کشورهای هم جوار باآن را به وجود می آورند و شدت و ضعفش را تنظیم می کنند.
 

فعالیت تل آویو در بغداد بعد از سقوط صدام:
رژیم صهیونیستی در چارچوب طرح «خاورمیانه بزرگ» تلاش می کند تا در این طرح نقش محوری داشته باشد. از طرف دیگر کاخ سفید با توجه به فشارهایی که به کشورهای خاورمیانه وارد می کند و اختلافاتی که با این کشورها دارد و بسیاری از آنها با سیاست های خاورمیانه ای آمریکا در زمینه اصلاحات در منطقه همراهی نمی کنند. لذا آمریکا تلاش می کند تا نقش مهم و محوری به رژیم صهیونیستی بدهد. چرا که این رژیم با سیاست های آمریکا همراهی کامل دارد و همواره می کوشد تا در تحولات خاورمیانه نقش آفرینی کند. لذا ملاحظه می شود که رژیم تل آویو در حوزه های مختلف و در زمان های گوناگون در کانون های بحرانی که آمریکا در سطح منطقه با آنها درگیر است حضور پیدا می کند و با فعالیت بیش از توان خود همراهی اسرائیل با آمریکا را به اثبات می رساند.
در حوزه شمال عراق می توان گفت: با توجه به دیدگاه های ایدئولوژیک یا دیدگاه های خاصی که رژیم صهیونیستی در خصوص مسائل یهودیان دارد با شروع جنگ آمریکا علیه عراق، صهیونیست ها مدعی شدند که می توانند برخی حقوق از دست رفته خودشان را که در طول تاریخ در بسیاری از کانون های جغرافیایی ناپدید شده اند پیدا کنند. که یکی از این کانون ها شمال عراق است. آنان معتقدند در دولت یهودیان باستان که برخی از سرزمین های بابل را شامل می شود مناطقی بوده که در آنجا یهودیان زندگی می کردند.
اکنون صهیونیست ها مدعی هستند که برای بازگشت یهودیان به سرزمین آباء و اجدادی خودشان (بابل واقع در نزدیکی بغداد) در عراق تلاش می کنند. از طرف دیگر، با توجه به اینکه از گذشته های دور برخی مناطق یهودی نشین در شمال عراق وجود داشته است. به همین دلیل صهیونیست ها برای شمال عراق برنامه مشابه بابل دارند. البته شمال عراق از ویژگی های دیگری برخوردار است از جمله اینکه دولت مرکزی در زمان صدام تسلطی بر این منطقه نداشت و اکنون موضوع فدراسیون کردی آن مطرح است. مضافاً به اینکه دو حزب دمکراتیک واتحاد میهنی کردستان ازگذشته نه چندان دور با رژیم صهیونیستی روابطی داشتند. در حقیقت اسرائیلی ها از یکی دو دهه گذشته در شمال عراق فعالیت داشته اند و بخشی از روابط سیاسی اقتصادی و حتی امنیتی با دولت های کرد در شمال عراق به عهده داشتند.

دانلود کار تحقیقی بررسی نقش قاضی محمد در جمهوری کردستان

اختصاصی از یارا فایل دانلود کار تحقیقی بررسی نقش قاضی محمد در جمهوری کردستان دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:28

مقدمه:

کتار راحه الصدور یکی از کتابهایی ست که به واسطه نشر فنی آن و به کار بردن اصطلاحات و لغات عربی زیاد، دانشجویان کمتر راغب به مطالعه آن هستند. هدف از بررسی در مورد این کتاب اطلاعات بیشتری در مورد این کتاب و میزان اعتبار و نویسنده آن بود که تا حدی دست یابی به این مهم صورت گرفت در ضمن مطالعه کتاب و تلاش برای دست یابی به چاپهای مختلف آن یکی از نکاتی که بسیار مهم بود: اینکه چند جلد از این کتاب بدون هیچ مشخصاتی بود از جمله یک چاپ آن با مقدمه آقای فروزانفر چون در ضمن چکیده ای از مقالات بسیاری از مطالب نقل شده است لزوم ذکر آن مطالب در معرفی کتاب دانسته نشد.

فهرست مطالب:

مقدمه

1- معرفی نویسنده

الف – بررسی مقاله ای در مورد نویسنده : دانشمندان جهان اسلامی رضا اسلامی فارسانی

2- نحوه تالیف کتاب و معرفی خود کتاب

3- نسخ خطی و چاپهای کتاب

4- کتاب راحه الصدور تصحیح محمد اقبال سال انتشار 1921

5- کتاب راحه الصدور به انضمام فهرست و حواشی مجتبی منیوی

6- کتاب راحه الصدور با مقدمه آقای فروزانفر

7- بررسی پایانامه ها

الف- تحقیق در راحه الصدور راوندی و آیه السرور محسن پور اصغری

ب – شرح مشکلات تاریخ راحه الصدور و آیه السرور ابراهیم اقبالی

ج- شیوه نثر نویسی راوندی در راحه الصدور نینا قبولیان زارع

8- بررسی مقاله ها

الف- نقد و نظری بر راحه الصدور و آیه السرور ابوالحسن مبین

ب- نکتاتی در باب راحه الصدور و آیه السرور محسن لهراسبی

ج- تتبحی در راحه الصدور محمد اقبال ترجمه دکتر محسن فشارکی

د- بررسی یک فهلوی در راحه الصدوروآیه السرور حبیب نیکخواه بهرامی

نتیجه گیریش

دانلود مقاله بررسی ساختار و سیر تحول نمایش و نمایشگری در کردستان

اختصاصی از یارا فایل دانلود مقاله بررسی ساختار و سیر تحول نمایش و نمایشگری در کردستان دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:80

چکیده:

در سالهای‌ ابتدای‌ مشروطیت‌ از دو برادر به‌ نامهای‌ نریمان‌ و فریمان‌ نام‌ می‌برند که‌ این‌ دو در فصلهای‌ مختلف‌ سال‌ به‌ کارهای‌ تقلید دست‌ می‌زدند مثلاً در روزهای‌ نخست‌ بهار و عید نوروز، این‌ دو با هیئت‌ و لباسهای‌ مخصوص‌ در حین‌ عبور از بازار و محله‌ها به‌ خواندن‌ شعر و وصف‌ بهار می‌پرداختند گاهی‌ این‌ کار همراه‌ با سازی‌ محلی‌ انجام‌ می‌گرفت‌. این‌ دو هنگام‌ عبور از بازار و محله‌ها مژده‌ نوروز می‌دادند و از آمدن‌ بهار شادی‌ می‌کردند و بازیهائی‌ در جهت‌ تشویق‌ مردم‌ به‌ آمدن‌ عید اجرا می‌نمودند.
گاهی‌ نیز یکی‌ از آنها لباس‌ سفید به‌ تن‌ می‌کرده‌ و دیگری‌ جامه‌ای‌ سبز رنگ‌، و رو در روی‌ هم‌ رجز خوانی‌ می‌کردند. رنگ‌ لباس‌ این‌ دو تمثیل‌ هایی‌ از زمستان‌ و بهار بود. آنکه‌ جامه‌ سفید به‌ تن‌ داشته‌، یعنی‌ زمستان‌، شرح‌ سختی‌ها و اتفاقاتی‌ که‌ به‌ همراه‌ زمستان‌ و سرما بر او گذشته‌ بازگو می‌کرده‌ و دیگری‌ با جامه‌ سبز رنگ‌ از طراوات‌ و تازگی‌ و آنچه‌ به‌ ارمغان‌ خواهد آورد داد سخن‌ می‌داده‌. آنگاه‌ پس‌ از کشمکش‌ تن‌ به‌ تن‌، بهار زمستان‌ را مغلوب‌ می‌کرد و پیروز بر جای‌ می‌ماند.
از بازیهای‌ دیگری‌ که‌ به‌ این‌ دو برادر اشاره‌ شده‌، مراسمی‌ بنام‌ عمرکشان‌ است‌ که‌ هر سال‌ در دهم‌ ربیع‌ الاول‌ یعنی‌ روز فوت‌ عمر خلیفه‌ دوم‌ برگزار می‌کرده‌اند این‌ قبیل‌ مراسم‌ غالباً در محلات‌ شیعه‌ نشین‌ کرمانشاه‌ برگزار می‌شده‌ و محتوای‌ آنها اسطوره‌ غضب‌ بوده‌ که‌ بازمانده‌ از مراسم‌ مغ‌ کشی‌ (مگا فونیا) در ایران‌ باستان‌ است‌.
بازی‌ دیگری‌ که‌ سالخوردگان‌ به‌ خاطر دارند، بازی‌ ای‌ است‌ شبیه‌ میر نوروزی ( توضیح کامل در پایان مقاله) و حاکم‌ یک‌ شبه‌ و آن‌ به‌ این‌ صورت‌ بوده‌ که‌ در جلو (حسینیه‌ معاون‌ الملک‌) - واقع‌ در بخش‌ دوم‌ کرمانشاه‌ جنب‌ رودخانه‌ آبشوران‌ - که‌ محوطه‌ای‌ وسیع‌ داشت‌، تخت‌ و صندلی‌ می‌گذاشتند و یک‌ رهگذر را که‌ عموماً یک‌ کرد روستایی‌ بود بدون‌ آمادگی‌ قبلی‌ برای‌ احراز مقام‌ حکومت‌ انتخاب‌ می‌نمودند سپس‌، لباسهای‌ مندرس‌ و تکه‌های‌ استخوان‌ به‌ همراه‌ خرمهره‌ هایی‌ به‌ او می‌آویختند و او را به‌ عنوان‌ حاکم‌ موقت‌ بر صندلی‌ و بارگاهی‌ قرار می‌دادند او به‌ جای‌ پادشاه‌ یا حاکم‌ واقعی‌ حکمهایی‌ مسخره‌ صادر می‌کرد، این‌ فرمانها اگر چه‌ غیر منطقی‌ بودند اما برای‌ تماشاگران‌ خالی‌ از تفریح‌ نبود. نکته‌ قابل‌ توجه‌ در این‌ نوع‌ بازیها اشاره‌ به‌ ظلم‌ و جور حکام‌ و عدالت‌ خواهی‌ مردم‌ و اینکه‌ حکومتها دارای‌ قدرت‌ لایزال‌ و ابدی‌ نیستند بود.
ویلیام‌ ایگلتون‌ جونیر در کتاب‌ خود (جمهوری‌ 1946 کردستان‌) چاپ‌ 1963 آکسفورد به‌ قدیمیترین‌ نمایش‌ صحنه‌ای‌ به‌ شیوه‌ مدرن‌ در کردستان‌ ایران‌، اشارات‌ جالبی‌ دارد. این‌ نمایشنامه‌ اپرایی‌ بود که‌ در ماه‌ مارس‌ 1945 و قبل‌ از حوادث‌ جمهوری‌ مهاباد به‌ وسیله‌ جوانانان‌ هنرمند کرد در مهاباد بر صحنه‌ آمد و از لحاظ‌ تاثیر گذاری‌ بی‌ مانند بود. نمایش‌، دایکی‌ نیشتمان‌ (مام‌ میهن‌) نام‌ داشت‌ که‌ به‌ زبان‌ کردی‌ بود و یک‌ پیام‌ ناسیونالیستی‌ را تبلیغ‌ می‌کرد. مام‌ میهن‌ در خطر و دستهایش‌ در زنجیر بود.
تمام‌ تماشاچیان‌ این‌ تئاتر همراه‌ با صدای‌ حزن‌انگیز گریه‌ و شیونهای‌ فرزندان‌ مام‌ میهن‌ که‌ از پشت‌ پرده‌ شنیده‌ می‌شد، اشک‌ می‌ریختند و در پایان‌، در حالیکه‌ همه‌ تماشاچیان‌ با ابراز احساسات‌ شدید کف‌ می‌زدند، مام‌ میهن‌ به‌ مدد فرزندانش‌ رهایی‌ می‌یافت‌. برای‌ اولین‌ بار در منطقه‌ کردستان‌، به‌ وسیله‌ این‌ اپرا، افکار شدید ناسیولیستی‌ مردم‌ بیدار گردید. در ماه‌ جولای‌ 1945 که‌ این‌ نمایشنامه‌ در منطقه‌ اشنویه‌ که‌ تحت‌ تسلط‌ نظامیان‌ روس‌ بود به‌ صحنه‌ آمد، یک‌ افسر روسی‌ که‌ مسئول‌ آن‌ نواحی‌ بود از اجرا به‌ شدت‌ انتقاد کرد و گفت‌ که‌ پیام‌ آن‌ کاملاً ضد ایرانی‌ است‌ و باید از این‌ پس‌ نقش‌ منفی‌ و شیطانی‌ اپرا را یک‌ نفر با لباس‌ افسری‌ المانی‌ اجرا کند و در پایان‌، فرزندان‌ مام‌ میهن‌ با کمک‌ چند افسر روسی‌، وطن‌ را از خطر تیره‌ روزی‌ برهانند و بدین‌ ترتیب‌ تغییرات‌ کلی‌ در متن‌ وارد شد.
نقش‌ مام‌ وطن‌ را مرحوم‌ عبدالله‌ نهری‌ شمزینی‌ بازی‌ می‌کرد که‌ صورت‌ بسیار خوب‌ و گیرایی‌ داشت‌ و در پائیز سال‌ 1360 فوت‌ نمود. همچنین‌ سیروس‌ حبیبی‌ و سید عبید الله‌ ایوبیان‌ مرکزی‌ نقش‌ دو تن‌ از فرزندان‌ را بر عهده‌ داشتند. اشعار این‌ اپرا را مرحوم‌ استاد عبدالرحمن‌ شرفکندی‌ (هه‌ ژار) سروده‌ بودند.
همین‌ نویسنده‌ در دنباله‌ به‌ نمایش‌ سنتی‌ میر نوروزی‌ اشاره‌ می‌کند و می‌نویسد:
در مدت‌ زمانی‌ که‌ این‌ نمایشنامه‌ تأثر عمیق‌ خود را می‌کرد یکی‌ دیگر از رسوم‌ عجیب‌ مردم‌ مهاباد ظاهر شد و توانست‌ به‌ طور چشمگیری‌ تاثیرات‌ ملی‌ بر جای‌ بگذارد.
آن‌ زمان‌ رسم‌ بر این‌ بود که‌ اگر کسی‌ می‌توانست‌ مدت‌ مدیدی‌ قیافه‌ و حالت‌ جدی‌ بخود بگیرد و نخندد او را میر و یا شاهزاده‌ می‌کردند که‌ در آن‌ صورت‌ کلاه‌ و لباس‌ ویژه‌ای‌ می‌پوشید و همراه‌ عده‌ای‌ از جمله‌ یک‌ دلقک‌، در خیابان‌های‌ شهر راه‌ می‌افتاد و بر همه‌ کاملاً فرمانروایی‌ و حکومت‌ می‌کرد. میر می‌توانست‌ به‌ یک‌ ثروتمند دستور دهد که‌ فلان‌ مقدار از اموالت‌ را به‌ فلان‌ آدم‌ فقیر بده‌ و یا هر دستور دیگری‌ که‌ حتما قابل‌ اجرا بود. هنگامی‌که‌ میر در کوچه‌ و خیابانهای‌ شهر می‌گشت‌، مردم‌ با انواع‌ حرکات‌ مضحک‌ و گفته‌های‌ خنده‌ آور سعی‌ در خنداندن‌ او داشتند شاید میر بخندد و آنان‌ تا حد مرگ‌ او را کتک‌ بزنند و از قدرت‌ ساقط‌ کنند. ریشه‌های‌ این‌ کار بیشتر به‌ آداب‌ و رسوم‌ ما اروپائیها شباهت‌ دارد تا به‌ آداب‌ اسلامی‌ولی‌ اینکه‌ سرچشمه‌ اصلی‌ آن‌ کجاست‌ مشخص‌ نیست‌. در سال‌ 1945 دستورات‌ و فرامین‌ میر، به‌ ویژه‌ در مورد جمع‌ آوری‌ قوای‌ نظامی‌و مسلّح‌ از طرف‌ مردم‌، ارزش‌ خاصی‌ در تاریخ‌ ناسیونالیسم‌ کرد به‌ دست‌ آورد.
2- نمایش‌ رادیویی‌
دکتر عزّالدین‌ مصطفی‌ رسول‌ (نویسنده،‌ منتقد و محقق‌ مشهور کردستان‌ عراق) می‌گوید:
در اواخر سال‌ 1948 اوّلین‌ گروه‌ نمایش‌ رادیویی‌ کردی‌ در عراق به‌ سرپرستی‌ و محوریت‌ بازی‌ شمال‌ صائب‌، کارگردانی‌ عبدالله‌ عزّاوی‌، چند خواننده‌ مرد و زن‌ از جمله‌ علی‌ مردان‌، نازدار و اسمر فرهاد و چند نوازنده‌ و چندین‌ بازیگر از جمله‌ خود ایشان‌ به‌ نویسندگی‌ و اجرای‌ نمایشهایی‌ رادیویی‌ که‌ بیشتر شامل‌ توصیه‌های‌ بهداشتی‌ و تشویق‌ به‌ تحصیل‌ و سواد آموزی‌ و سایر موارد اجتماعی‌ بود، پرداختند و این‌ قدیمی‌ترین‌ سابقه‌ مدون‌ درباره‌ نمایش‌ رادیویی‌ کردی‌ در تمام‌ کردستان‌ است‌.
اکنون‌ تمام‌ مراکز رادیو تلویزیونی‌ مناطق‌ کرد نشین‌ در عراق و بویژه‌ ایران‌، دارای‌ گروههای‌ نمایش‌ رادیویی‌ و تلویزیونی‌ می‌باشند و حتی‌ سالهاست‌ به‌ دوبله‌ کردی‌ فیلمهای‌ سینمایی‌ می‌پردازند در مراکز ارومیه‌ - مهاباد - سنندج‌ - کرمانشاه‌ - مشهد و برونمرزی‌ تهران‌، البته‌ باید اضافه‌ کرد که‌ به‌ تازگی‌ نیز فعالیت‌های‌ گسترده‌ای‌ در ارتباط‌ با رادیو و نمایش‌ رادیویی‌ در کشورهای‌ اروپایی‌ و توسط‌ کردهای‌ مهاجر صورت‌ گرفته‌ که‌ تاثیر به‌ سزایی‌ در معرفی‌ ادبیات‌ و هنر کردها به‌ دیگران‌ دارد.
3- تئاتر در سنندج‌
الف‌ - سابقه‌ تاریخی‌ نمایش‌ در سنندج‌
در اواسط‌ زمامداری‌ ناصرالدین‌ شاه‌ قاجار اخباری‌ به‌ دربار رسید مبنی‌ بر تمرد حکمران‌ سنندج‌ از فرامین‌ صادره‌ از سوی‌ شاه‌ این‌ اخبار بر شاه‌ قاجار گران‌ آمدسریعاً پیکی‌ را روانه‌ سنندج‌ گردانید. امان‌ الله‌ خان‌ اردلان‌ حکمران‌ سنندج‌ اخبار را شایعه‌ و طرح‌ آن‌ را به‌ دشمنان‌ کشور نسبت‌ داد و به‌ جهت‌ رد هر گونه‌ اتهام‌ و اثبات‌ وفاداری‌ خود و مردم‌ سنندج‌ به‌ دربار، از شاه‌ دعوت‌ نمود که‌ شخصاً از سنندج‌ دیدن‌ نماید. شاه‌ نیز پذیرفت‌ و همراه‌ تنی‌ چند از درباریان‌ و تعدادی‌ مفتش‌ کار کشته‌ راهی‌ سنندج‌ گردید.
قریب‌ به‌ یک‌ ماه‌ در استراحت‌ گاه‌ امانیه‌ واقع‌ در دامنه‌ کوه‌ زیبای‌ آبیدر اقامت‌ گزید در این‌ مدت‌ مفتشان‌ را به‌ اطراف‌ گسیل‌ داشت‌ تا تحقیقات‌ لازمه‌ را به‌ عمل‌ آورند.
مفتشان‌ هر چه‌ جستجو و تحقیق‌ نمودند سندی‌ جز وفاداری‌ امان‌ الله‌ خان‌ اردلان‌ به‌ شاه‌ نیافتند. شاه‌ جهت‌ رفع‌ کدورت‌ پیش‌ آمده‌ و دلجویی‌ از والی‌ سنندج‌ هدایایی‌ چشمگیر از جمله‌ یک‌ شنل‌ زربافت‌ طلا به‌ وی‌ هدیه‌ نمود و با اطمینان‌ خاطر همراه‌ ملازمان‌ به‌ تهران‌ بازگشت‌.
سفر شاه‌ قاجار به‌ سنندج‌ در تاریخ‌ این‌ شهر از دو نظر حائز اهمیت‌ بود:
1- شکست‌ پهلوان‌ غلام‌ سیاه‌ «پهلوان‌ دربار» به‌ وسیله‌ پهلوان‌ نادر سنندجی‌.
2- اجرای‌ تعدادی‌ نمایش‌ روحوضی‌ به‌ وسیله‌ کریم‌ شیره‌ای‌ و اسماعیل‌ بزار در چند محفل‌ اربابی‌ که‌ به‌ مناسبت‌ ورود شاه‌ ضیافت‌ داده‌ بودند. اجرای‌ همین‌ چند نمایش‌ رو حوضی‌ را می‌توان‌ سر آغاز نمایش‌ مدرن‌ در سنندج‌ دانست‌. نقل‌ می‌کنند که‌ پس‌ از بازگشت‌ کریم‌ شیره‌ای‌ و اسماعیل‌ بزار همراه‌ شاه‌ به‌ دربار علاقمندانی‌ به‌ تقلید از آن‌ دو، نمایش‌ رو حوضی‌ را گسترش‌ دادند و آن‌ را به‌ فرزندان‌ خود انتقال‌ داده‌ و به‌ ارث‌ گذاشتند؛ (سال‌ 1314 هـ.ش‌).
اجرای‌ این‌ گونه‌ نمایش‌های‌ رو حوضی‌ تا آمدن‌ اربابی‌ نیا به‌ سال‌ 1315 ادامه‌ داشته‌ است‌ در اوایل‌ 1315 فردی‌ به‌ نام‌ جمشید اربابی‌ نیا از تبریز به‌ سنندج‌ منتقل‌ و در انبار دخانیات‌ به‌ کار مشغول‌ گردید. اربابی‌ نیا از تئاتری‌های‌ بنام‌ تبریز بوده‌ است‌ که‌ در پی‌ یک‌ سری‌ ناآرامی‌در تبریز، او را به‌ سنندج‌ تبعید می‌کنند. اربابی‌ نیا به‌ خاطر علاقه‌اش‌ به‌ تئاتر به‌ سراغ‌ عبدالله‌ مسیحی‌ می‌رود و به‌ او پیشنهاد ساختن‌ یک‌ سالن‌ تئاتر را می‌دهد عبدالله‌ مسیحی‌ از هنرمندان‌ خوشنام‌ روزگار نمایش‌های‌ رو حوضی‌ بوده‌ است‌ که‌ شهرت‌ کارهای‌ او به‌ سایر بلاد همجوار نیز رسیده‌ بود، از پیشنهاد اربابی‌ نیا خرسند می‌شود و با سرمایه‌ یکدیگر در یکی‌ از کاروانسراهای‌ شهر سالنی‌ دایر و آن‌ را محل‌ اجرای‌ نمایش‌های‌ خود قرار می‌دهند. چون‌ از طرف‌ دولت‌ به‌ آنها کمک‌ نمی‌شد جهت‌ هزینه‌ نگهداری‌ سالن‌ و تامین‌ هزینه‌ نمایش‌ به‌ ناچار گاه‌ گاهی‌ فیلمی‌ نیز به‌ نمایش‌ می‌گذاشتند. همین‌ سالن‌ اگر چه‌ در محل‌ مناسبی‌ نبود اما می‌توان‌ آن‌ را اولین‌ سینمای‌ شهر نیز به‌ حساب‌ آورد.
در اواخر سال‌ 1315 هـ.ش‌ موج‌ اعتراض‌ و ناآرامی‌علیه‌ حکومت‌ رضا خانی‌ سر تا سر کشور را در بر گرفته‌ بود. در سنندج‌ نیز شب‌ نامه‌ هایی‌ را در سطح‌ شهر پخش‌ می‌کردند و از مردم‌ می‌خواستند که‌ جهت‌ همراهی‌ با سایر شهرهای‌ دیگر با حکومت‌، مخالفت‌ بورزند. اربابی‌ نیا و مسیحی‌ نیز نمایش‌ دو رفیق‌ را به‌ عنوان‌ پشتیبانی‌ از شب‌ نامه‌ها به‌ صحنه‌ آورند اجرای‌ دو شبه‌ این‌ نمایش‌ چنان‌ به‌ موج‌ ناآرامی‌در شهر دامن‌ زد که‌ ماموران‌ حکومتی‌ را غافل‌ گیر نمود! آنان‌ را که‌ تا آن‌ زمان‌ نمایش‌ را وسیله‌ای‌ برای‌ سرگرمی‌و تفریح‌ می‌دانستند چنان‌ به‌ وحشت‌ انداخت‌ که‌ ناچار سراسیمه‌ به‌ کاروانسرا ریختند و ضمن‌ ضرب‌ و جرح‌ تماشاگران‌، اربابی‌ نیا و مسیحی‌ را کتف‌ بسته‌ با خود بردند! مسیحی‌ بعد از چندی‌ به‌ قید ضمانت‌ آزا شد و اربابی‌ نیا به‌ شهری‌ دیگر تبعید گردید و طی‌ اطلاعیه‌ای‌ سالن‌ نمایش‌ را محل‌ اسبان‌ خود خواندند! مسیحی‌ که‌ تازه‌ طعم‌ شیرین‌ و دلچسب‌ تئاتر را تجربه‌ کرده‌ بود در منزل‌ خود به‌ شکل‌ مخفی‌ نمایش‌ مذهبی‌ عبرت‌ را کار کرده‌ بود و برای‌ اجرا به‌ سراغ‌ روحانیون‌ با نفوذ شهر رفت‌ بعد از کسب‌ اجازه‌ با همکاری‌ شخصی‌ که‌ از کارمندان‌ اداره‌ فرهنگ‌ بود به‌ نام‌ حسین‌ شکیبا در شبستان‌ مسجد والی‌ آن‌ را به‌ اجرا در آورد. استقبال‌ مردم‌ بی‌ نظیر بود. در سومین‌ شب‌ اجرای‌ نمایش‌، ماموران‌ در اطراف‌ مسجد، دست‌ به‌ تحریکاتی‌ زدند که‌ نتیجه‌ آن‌ بسته‌ شدن‌ مسجد به‌ روی‌ مسیحی‌ و یارانش‌ بود! به‌ این‌ نیز بسنده‌ نکردند؛ شبانه‌ به‌ منزل‌ مسیحی‌ ریختند و او را با خود به‌ نظمیه‌ بردند و قریب‌ به‌ دو ماه‌ او را در آنجا نگه‌ داشتند هنگام‌ آزاد کردنش‌ از وی‌ التزام‌ گرفتند که‌ بدون‌ کسب‌ اجازه‌ از مقامات‌ نظامی‌شهر، حق‌ اجرای‌ هیچ‌ گونه‌ نمایشی‌ را ندارد! مسیحی‌ بعد از آزادی‌ از پای‌ ننشست‌ در منزل‌ خود هنرکده‌ای‌ دایر نمود از دانش‌ آموزان‌ آموزش‌ دیده‌ این‌ هنرکده‌ در دبیرستان‌ هدایت‌ گروهی‌ را تشکیل‌ داد و اولین‌ نمایش‌ این‌ گروه‌ را که‌ کاری‌ بوده‌ تجربی‌ به‌ نام‌ (به‌ من‌ بگو دکتر) به‌ صحنه‌ آورد بعد از اجرای‌ این‌ نمایش‌ چندین‌ کار تجربی‌ دیگر نیز به‌ وسیله‌ همین‌ گروه‌ به‌ صحنه‌ آورده‌ شد اگر چه‌ بیشتر اجراها را مسیحی‌ رهبری‌ می‌کرد اما کار به‌ اسم‌ آقای‌ غنیمی‌ سرپرست‌ گروه‌ موسیقی‌ دبیرستان‌ به‌ صحنه‌ می‌رفت‌. زیرا با توجه‌ به‌ حساسیتی‌ که‌ به‌ کارهای‌ مسیحی‌ داشتند در صورت‌ اطلاع‌ کار را تعطیل‌ می‌کردند!

دانلود تحقیق بررسی مواضع حکومت خود گردان کردستان عراق نسبت به ایران،ترکیه و آمریکا

اختصاصی از یارا فایل دانلود تحقیق بررسی مواضع حکومت خود گردان کردستان عراق نسبت به ایران،ترکیه و آمریکا دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:11

چکیده:

طرح مسئله:

«در پی جنگ اول خلیج فارس وایجاد منطقه ممنوعه پروازی در شمال عراق که کردهای مقیم این ناحیه را از حملات هوایی رژیم صدام مصون می داشت،کردهای عراق،به رغم اختلافاتی که بین خود داشتند،توانستند دولت خود گردانی را در این منطقه تأسیس کنند.آنها اینک امیدوارند که بتوانند با تأثیر گذاری بر تدوین قانون اساسی جدید عراق،سیستم حکومت فدرال را بر این کشور حاکم کند تا در سایه نظام فدرال،بتوانند دولتی مستقل و البته در چارچوب کشور عراق تشکیل دهند.تشکیل دولت فدرال کردستان،با 4 الی 5 میلیون جمعیت هر چند که در قالب کشور عراق خواهد بود،هرگز برای ترکیه که 10 الی 15 میلیون کرد را در خود جای داده است قابل تحمل نخواهد بود چنانچه آنکارا تاکنون نیز بارها به این موضع تأکید کرده است.»1
«اهمیت استراتژیک و سوق الجیشی مناطق کرد نشین کشور،جایی که با دو کشور رقیب و گاه متخاصم یعنی عراق و ترکیه هم مرز بوده و البته آن سوی مرز آن دو کشور را هم کردها دربرگرفته اند،بر کسی پوشیده نیست.
کردها اگر نه یکی ازاصلی تری آریایی تبارها و اقوام ایرانی،لااقل بخشی از آریایی تبارها و ایرانیان ساکن در این سرزمین و البته کشورهای مجاور می باشند.
همین تفاوت های عمیق فرهنگی،زبانی،تاریخی،آداب و رسوم و هویت کردها با اعراب و ترکها در عراق و ترکیه،موجب گردیده دول حاکم بر این کشورها غیر انسانی ترین و وحشیانه ترین برخوردها را با آنان در جهت هویت زدایی از کردها عملی نمایند.گذشته از بمباران شیمیایی،میکروبی و کشتار دسته جمعی در ترکیه و عراق که انعکاس جهانی هم یافته و تخریب روستاها،کوچاندن اهالی از مناطق کردنشین به عرب نشین یا ترک نشین،حتی لفظ "کرد" هم به کار بردنش جرم محسوب می گردد.
تأسیس دو دولت عراق و ترکیه پس از شکست عثمانی در جنگ اول جهانی،همزمان است با تحرکات سیاسی در مناطق کردنشین این دو کشور،چرا که معاهده شور که در آن برخی حقوق را برای کردها به رسمیت شناخته بود،به سرعت توسط مصطفی کمال در ترکیه و انگلیسیها در عراق زیر پا گذارده شد.
قرار گرفتن مناطق کرد نشین مابین ترکیه،عراق،سوریه،ارمنستان و ایران،گذشته از این دولتها،برخی رقیبان منطقه ای و فرامنطقه ای را متوجه اهمیت استراتژیک کردها نموده است.حضور نمایندگان(نظامی،سیاسی و یا جاسوس)کشورهایی نظیرآمریکا،انگلیس،شوروی سابق و اسرائیل در ارتباط با اوضاع این مناطق همواره مورد تأکید قرار گرفته است.
رقابتهای قومی در شمال و جنوب و مرکز عراق هم از دیگر ابعاد پیچیدگی قومی در این کشور بحران زده است.شیعیان عرب،سنیان عرب و کردهای اکثرا سنی،طرفین این رقابت می باشند که بعد مذهبی برای شیعیان عرب و تاریخ و فرهنگ مشترک برای کردهای شمال موجبات نزدیکی آنها به مردم ایران را فراهم می سازد.اما از دیگر سو وجود کردها برای حفظ سلطه اهل سنت بر حکومت هم اهمیت داشت.
نگاه سیطره جویانه و مداخله جویانه ترکیه نسبت به مناطق کرد نشین شمال عراق و حتی بیش از آن تا موصل به واسطه وجود ذخایر نفتی و گاه به بهانه حمایت ازاقلیت ترکمن ساکن در کرکوک  و حوالی آن از دیگر ابعاد پیچیدگیهای اوضاع و احوال منطقه خصوصا در شرایط موجود می باشد.
پس از جنگ 1991 آمریکا و متحدانش علیه دولت صدام حسین و خیزش مردمی ساکنان کرد شمال و شیعه جنوب عراق و حمله ارتش عراق به کردها و شیعیان،بخشی از شمال و جنوب عراق به عنوان مناطق امن از سوی دولت آمریکا و انگلیس مورد حمایت قرار گرفت.و متعاقب آن مناطق کرد نشین شمال عراق مابین دو گروه معارض و رقیب عراقی یعنی اتحادیه میهنی کردستان عراق به رهبری جلال طالبانی و حزب دموکرات کردستان عراق به رهبری مسعود بارزانی تقسیم گردید و دولت عراق از اعمال قدرت در این مناطق بازماند.»2 و حال این مسائل در این تحقیق قابل بررسی است:آیا احزاب کردستان موفق به ایجاد کردستان بزرگ می شوند؟این احزاب چه دیدگاه هایی نسبت به ایران،آمریکا و ترکیه دارند؟ایران،امریکا و ترکیه نسبت به اقدامات کردها چه عکس العملی را نشان می دهند؟و...


طرح نظری تحقیق:

امروزه مسئله کردستان یکی از مهمترین مسائل روز است.امنیت کردستان عراق نسبت به سایر مناطق عراق که تنها محصول حضور آمریکا در این چند سال بوده است،با حمله ترکیه به خاک کردستان عراق به خطر افتاده است.از طرف دیگر مسئله استقلال کردستان و ساخت کردستان بزرگ است؛که این اقدام تمامیت ارضی سه کشور ایران،ترکیه و سوریه را تهدید میکند.اما کردستان بعید است که بتواند به استقلال برسد زیرا محصور در سه کشوری است که با استقلال کردستان بزرگ مخالفند.با اوج گیری تنش در مرزهای ترکیه وعراق مبنی بر حمله ی ترکیه برای از بین بردن نیروهای تروریستی پژاک رهبران کردستان عراق خواهان مداخله جهانی شدند.آمریکا نیز مخالف حمله ترکیه بود و این اقدام را مغایر با تحقق اهداف ترکیه میداند.از طرف دیگر اسرائیل نیز از این موقعیت استفاده کرده و در صدد جلب کردن حمایت کردها نسبت به خود است.حال در این تحقیق تأکید بیشتر بر مواضع حکومت خود گردان کردستان عراق نسبت به ایران،آمریکا و ترکیه است.


پیشینه ی تحقیق:

«اقلیم کردستان یا کردستان عراق یک واحد سیاسی در شمال شرقی میانرودان در خاورمیانه است که امروزه بخش شمالی عراق امروزی است.کردستان عراق از شرق با کردستان ایران از شمال با کردستان ترکیه و از غرب با کردستان سوریه هم مرز است.پایتخت آن اربیل است و ساختار سیاسی ان دموکراتیک است.
نام کردستان از ترکیب دو واژه کرد و پسوند مکانی ستان گرفته شده است که رویهمرفته به معنی سرزمین کردها است.بنا بر قانون اساسی عراق نام این منطقه اقلیم کردستان است.
منطقه امروزی کردستان عراق در دوران باستان بخش اصلی امپراتوری آشور را تشکیل می داد.در دوره های بعدی این منطقه بخشی از امپراتوری های هخامنشی،سلوکی،اشکانی و ساسانی گشت.
تمام کردستان تا سال 1514 میلادی یکی از ایلات ایران بود.در جنگ چالدران که بین نیروهای شاه اسماعیل صفوی و سلطان سلیم اول عثمانی در سال 1514 میلادی انجام گرفت بر اثر شکست ایران،بخشی از کردستان از ایران جدا شد و نصیب عثمانی گردید.