11 اسلاید
آنتی بیوتیک های بتا لاکتام
الف) پنیسیلین ها :Penicillin's
دارای حلقه تیازولیدون و بتالاکتام در ساختمان خود می باشند
وجود حلقه بتا لاکتام برای ایجاد اثرات لازم است
بعضی میکروب ها باترشح آنزیم بتالاکتاماز ( پنی سلیناز ) باعث باز شدن حلقه و ازبین رفتن اثر
پنی سلین ها می شوند
باز شدن حلقه باعث ایجاد اسید پنی سیلوئیک می شود ( نور و حرارت نیز این ماده را میتواند تولید نماید)
اسید پنی سیلوئیک عامل اصلی بروز حساسیت نسبت به پنی سلین ها می باشد
انواع پنی سلین ها: توسط قارچ ها تولید شده و باکتریوسید می باشند
پنی سلین G بر روی گرم مثبت ها موثر و بر گرم منفی ها کمتر اثر دارد ، خوراکی نیست
پنی سلین V بر گرم مثبت ها موثر و بر گرم منفی ها اثر کمتر ی نسبت به پنی سلین G دارد و خوراکیست
پنی سلین G داروی انتخابی بر روی استرپتوکوکها ، استافیلوکوکها ، پنوموکوکها ، گنوکوکها ، مننگوکوکها
و باسیلویهایی می باشند که مولد آنزیم پنی سلیناز نباشند
پنیسلین G بر تک یاخته ، ویروس ، انگل و قارچها اثری ندارد
مثال:
و جلوگیری از تب های روماتیسمی است
پنی سلین V در عفونت ها ی خفیفتر فارنژیت ، برونشیت و اوتیت بکار می رود
2) پنی سلین های مقاوم به پنی سلیناز: Cloxacilline
این دارو در برابر بتالاکتامازها مقاوم می باشد
3) پنی سلین های وسیع الطیف : Amoxicilline , Ampicilline
طیف اثر از پنی سلین های طبیعی بیشتر
آموکسی جذب گوارشی بهتر عارضه اسهال کمتر و جهت درمان عفونتهای فارنژیت ، اوتیت ، برونشیت
و سینوزیت بیشتر استفاده می شود
آمپی سیلین همچنان در عفونت ادراری و مننژیت اطفال بکار می رود
4) کو-آموکسی کلاو : Co-Amoxiclave
این دارو ترکیبی از آموکسی سیلین و کلاولانیک اسید می باشد
کلاولانیک اسید ماده ای است که سبب بی اثر شدن و ازبین رفتن آنزیم پنی سلیناز می گردد
بنابراین این دارو بیشترین طیف اثر در این خانواده رادارد
عوارض پنیسلین ها :
حساسیت مهمترین عارضه پنی سلین ها می باشد که مربوط به جزء اسید پنی سیلوئیک است
حساسیت از خارش ، کهیر و قرمزی در پوست تا شوک های آنافیلاکسی را در بر می گیرد
حساسیت به سابقه قبلی تزریق پنی سلین ارتباط ندارد و با هر دوزی از دارو ممکن است ایجاد شود
عفونت اضافه : این عارضه با پنی سلین های با طیف اثر بالا دیده می شود که باعث بر هم خوردن فلور
میکروبی روده شده و میکروب های فرصت طلب و پاتوژن جایگزین می شوند ( اسهال و دردهای شکمی )
سوسپانسیون های خوراکی و تزریقی پنی سلین ها بمدت 24ساعت در دمای اتاق و بمدت 2 هفته در
یخچال قابل نگهداری می باشند
سوسپانسیون های کوآموکسی کلاو سریعتر تجزیه می شوند ( چند ساعت در دمای اتاق)