ورزش دارت ورزش ساده ای است ولی این کافی نیست که فقط وسط تخته دارت را هدف قرار دهیم و پرتاب کنیم، بلکه تخته دارت 62 قسمت برای امتیاز دارد که هر کدام به
نوبه خود از حساسیت بالایی برخوردار است. این ورزش را پیر تا جوان ، چه پسر چه دختر وحتی معلولین و جانبازان ویا ناشنوایان می توانند به عنوان یک حرفه، یک ورزش
ویا حتی یک تفریح سالم با خیالی آسوده وبرای رفع استرس انجام دهند.
تاریخچه:
بازی دارت صدها سال قدمت دارد . در جنگ باراک ( 1455- 1485 ) تفریح سربازان تیراندازی با کمان بود . سرانجام صلح و دوستی بین سال های 1481 تا 1603 فرا رسید . در این زمان بود که تیر ها را
کوتاه کردند و فقط با استفاده از دست نشانه رشا هدف گرفته و تیرها را پرتاب می کردند .
ابتدا تنه مشک های آب را هدف قرار داده اما سپس پوست را به تکه ای از درخت چسبانده و مورد هدف قرار دادند . سپس برش های از تنه درخت را به عنوان صفحه دارت استفاده می کردند . در سال
1896 میلادی شخصی به نام برایان کاملین این هدف را امتیاز بندی و صفحه ای شبیه به تخته دارت های امروزی ابداع کرد و در سال 1924 فردی به نام لایسنز ویکتالرس انجمن بین المللی دارت را
تاسیس کرد .
اجزای تشکیل دهنده ورزش دارت:
تخته دارت (Dartboard)
دارت (Dart)
تخته دارت:
تخته های استاندارد دارت معمولاً از جنس موی اسب (Bristel) یا الیاف خیلی محکم کنفی درخت صباره (Sisal) ساخته می شود اما تخته هایی با کیفیت پایین از جنس
کاغذ فشرده(Paper) نیز در دسترس است.
قطر کلی تخته استاندارد دارت 3±453 میلی متر است . تخته دارت دایره ای شکل است و خانه های تخته دارت براساس طرح ساعت از شماره 1 تا 20 در محیط
دایره با استفاده از یک عنکبوت فلزی (Spider) که تخته دارت را به بخش های مختلف (62 خانه امتیازی) تقسیم کرده مدرج شده است. اعداد از بالای صفحه دارت در
جهت عقربه های ساعت به ترتیب از 20-1-18-4-13-6-10-15-2-17-3-19-7-16-8-11-14-9-12 و 5 قرار گرفته اند. عنکبوتی فلزی به طور مسطح
به سطح صفحه دارت متصل شده و قطر سیم های آن 16 تا 18 (SWG) می باشد.
دارت (Dart):
بازی دارت به وسیله تیری به نام دارت انجام می شود. هر بازیکن باید سری دارت که شامل 3 عدد دارت می باشد جهت بازی و مسابقه همراه داشته باشد.
یک دارت از بخش های زیر تشکیل شده است:
1-نوک سوزنی شکل (Tip): برای کودکان که از تخته های مغناطیسی استفاده می کنیم، جنس این بخش از دارت آهنربایی می باشد تا به تخته بچسبد.
2-نگهدارنده دارت (Barrel): نگهدارنده قسمت اصلی دارت است که هنگام پرتاب بازکن با انگشتان خود آن را می گیرد.
3-میله دارت (Shaft): این قسمت نقش مهمی در تعادل دارت دارد.
4-پر یا دنباله پری (Flight): پر دارت به پرواز دارت کمک می کند و برای تثبیت حرکت دارت در هوا ضروری است.
نحوه نصب تخته دارت و فواصل قانونی:
صفحه دارت به گونه ای باید نصب شود تا عدد 20 که تیره تر از سایر بخش ها است در وسط تخته و بالای صفحه دارت و همسطح با محل پرتاب قرار گیرد. فاصله وسط
تخته دارت (Bull) تا زمین باید 173 سانتی متر باشد. البته برای کودکان و افراد جانباز و معلول که از روی ویلچر پرتاب می نمایند این فاصله 133 سانتی متر در نظر
گرفته می شود. کمیته فنی مسابقه برای انطباق فاصله با شرایط خاص بازیکن می تواند ارتفاع و طول پرتاب را تغییر دهد.
در حالت عادی که از فاصله استاندارد 237 سانتی متر استفاده می کنیم، برای مشخص کردن محل ایستادن بازیکن، از مرکز تخته دارت به فاصله 293 سانتی متر تا زمین
اندازه می گیریم.
نحوه ایستادن و پرتاب دارت
تقسیم بندی امتیازات در تخته دارت
قواعد مشترک در تمام بازی های دارت
شامل 19 اسلاید POWERPOINT
دانلود پاورپوینت معرفی ورزش دارت